H. D. VERTELLINGEN
©HOBOTRA
EENIGE GEGEVENS OVER DE SUIKERINDUSTRIE
OP JAVA.
BINNENLAND
VAN
HOUTEN'S
PINGUÏN
tRonbons
(a. Prijs per flacom UtaJ
FEUILLETON.
De Dubbelganger
HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 31 JULI 1928 J FRANSCHE VRACHTBOOT 1171 T C Ï7 M
i np r»F srHFi np aan L 1 1
In aansluiting op het korte overzicht
■uit de redevoeringen van de heeren Mr,
Guépin en Dr. Kortenhorst over de be-
teekenis onzer koloniën moge thans het
een en ander medegedeeld worden ovc-r
een der belangrijkste cultures Sn onze
Oost, waartoe de Interessante brochure
op de Ita te Arnhem uitgereikt, alle
gelegenheid geeft.
Het Economisch Statistisch Bureau
van de organisatie der suiker-industrie
heeft sedert 1920 nagegaan wel aan
deel de suikerindustrie heeft in het
budget van den Indischen staat. In 1920
droeg deze industrie bij tot een bedrag
liggend tuwchen f 164 en f 174 millioen
waarvan f 147 A f 157 millioen aan
diverse belastingen. Een dergelijke bij
drage be teekent 28% van dc totaal in
komsten. Deze hooge uitkeering is in de
volgende Jaren niet bestendigd. Zij be
droeg tusschon de jaren 1921 tot en met
1926 i 44f 26 3/4. 42. f 48 en f 37>^ mil
lioen. De netto winst, zonder aftrek van
uitbreiding, welke voor 1920 is vast te
stellen op f 363.340.000. bedroeg in dat
jaar f 164 millioen. Van dit laatste
bedrag moet ten behoeve der Gouver-
n-ementsbedrijven nog f 10 millioen af
getrokken worden, zocdat een som van
f 154 millioen resteert.
In 1921 ontving het Gouvernement
f 44millioen van de netto winst, even
eens zonder aftrek van de uitbreidingen
welke f 74.700.000 beliepen. Het volgen
de jaar kwam van een bedrag aan zelf-
kosten aan den suikercogst ad
i 291.850.000 belastingen inbegrepen
bijna f 27 millioen direct of Indirect
ten goede aan het Gouvernement, zoo
dat in een Jaar dat de suikerindustrie
gemiddeld nog geen 4% winst maakte,
toch nog een bedrag van ruim 9% der
exploitatiekosten aan den Staat werd
uitgekeerd.
In 1923 bedroegen de zelfkosten van
den suikeroogst ongeveer f 282 millioen,
waarvan circa f 42 millioen direct en in
direct aan de Landsmiddelen ten goode
kwamen d.w.z. 15%, tegenover een aan
aandeelhouders uitgekeerd bedrag van
ongeveer f 60 millicen. De zelfkosten
van den oogst 1924 bedroegen f 281 mil
lioen, waarvan ruim f 48 millioen aan
de gouvernementskas ten goede kwam,
welke cijfers over 1925 resp. f 283 mil
licen en f 38 millioen bedroegen.
Deze cUfers spreken voor zich zelf,
maar kunnen door tal van andere aan
gevuld worden. Zoo blijkt dat de Staats
spoorwegen in 1925, gerekend na air het
vervoer, ruim 29% van het totaal goe
derenvervoer dankten aan do suiker
industrie, de Nederlandsch-Indische
Spoorweg Maatschappij 27%, de Sema-
rang-Joanna tram 19yi%, de Semarang-
Cheribon tram 49^%, de Sorajoedal-
tram 49%, de Oost-Ja va -tram 61%, de
Kedirl tram 72 pet., de Malang tram
35 1/4%, de Modjokorto tram 66^ pet.
de Probolinggo tram 67 pet. en do Pa-
saroean tram 41^%.
Van de productie to de Indische machine
industrie wetrd, voor zoover betreft de
waarde, op 1 Januari 1919 52 pet. geleverd
aan de suikerindustrie. De Suiker enquête
commissie vond, dat de productie in de
Indische machine-Industrie tusschen
1914 en 1919 mot 127% steeg en dat van
de waarde, op 1 Januari 1919 geleverd,
52 pet. uitsluitend aan de suiker-in
dustrie ten goede kwam.
Naast de spoor- en tramwegen en de
machine-industrie vallen er xiog tal van
andere zaken onder den economischen
invloed van de suikerindustrie. Hot la
den uit de wagons in de pakhuizen, het
opslaan in de pakhuizen, het laden in
de prauwen, dit alles te zamen het werk
der Veem en, bc teekent oen bedrag van
8 ct. per picol suiker. Soeraibaja voerde
in 1925 ruim 12 millioen picol suiker uit,
waarvan de transportkosten blfna 1
millioen bedroegen. Voor Semarang be
droegen deze kosten in dat jaar 640.000
en voor geheel Java ruim 2'j millioen.
Daarnaast staan bijv. dc 00.000 ton zwa
velzure ammonia, benevens de machine
rieën, welke worden ingevoerd en ver
laden, van welke goederen de beide eer
ste bijna geheel en de laatste voor een
belangrijk deel voor de suiker bestemd
zijn en waarmede weder belangrijke be
dragen aan koelieloonen gepaard gaan.
Neg veel meer groepeert zich om de sui
kerindustrie. Verzekeringsmaatschap
pijen, makelaarskantoren, banken en ad
ministratiekantoren vervullen ieder hun
rol. Het personeel heeft zijn behoeften
en zorgt als het wa:e dat anderen weder
oen bestaan kunnen vinden. Het econo
misch leren van Java hangt wel ten
nauwste samen met dc aanwezigheid der
suikerindustrie. En wat zou ons eigen
land be teekenen zonder don overwegen
den invloed, welken wij bij deze indus
trie hebben.' Het Nederlandsche bank
wezen. de u'tgaven der gei\patrieerden,
onze opleidtoginstltufn in Wageninger.
en Derenter. in Delft, de Mitdelbaar
Technische scholen en vooral niet te
vergeten onzo stoomvaartmaatschap
pijen hebben groot belang bij de suiker
industrie. Van een dezer lijnen was in
1925 98 pet, der uitgaande lading afkom
stig van de suiker, terwijl 94 pet. dei- bin
nenkomende lading voor haar bestemd
was.
De betaalde passagegelden, uitslutiend
betaald voor hen, die met de suikerin
dustrie in verbinding staan, zijn zeer be
langrijk. Blijkens van 133 fabrieken en
8 kantoren ontvangen opgaven waren
deze in 1923. 1924 cn 1925 resp. 478.250,
576.835 en 730.869. aan de Stoom
vaart Maatschappij Nederland en aan
den Rot'ordamschcn Lloyd. Daarnaast
hebben tal van machinefabrieken, fa
brieken van electrische apparaten, van
locomotieven, van drijfriemen, van draad
en kabel, van gietwerk, van filterdoek.
van verf enz. in ons land groot belang
bij een goeden gartg van zaken in onze
koloniën.
Tenslotte eenlge mededeelingen over
de afzetgebieden der op Java geprodu
ceerde suiker. Na 1870 werd Engeland de
grootc afnemer van dit product, om
streeks 1900 was Java van de Engelsche
markten vrijwel geheel verdwenen. De
uitvoer naar Amerika was inmiddels
sterk toegenomen. Deze markt ging voor
Java verloren na den Spaansch-Ameri-
kaanschen oorlog, waarna men zich
naar het Oosten ging orienteeren. Ter
wijl in 1895 niet meer dan 1/3 gedeelte
van den geheclen oogst naar het Oosten
werd uitgevoerd, was dit percentage in
1913 tot 65 en in 1916 tot 78 gestegen.
De oorlog bracht daarin verandering en
in 1914 legden Frankrijk en Engeland
beslag op een groot kwantum der on
verkochte Javasuiker. De uitvoer naar
Europa steeg tot meer dan 9 millioen
picol. Dc jaren 1917 en 1918 waren uiterst
moeilijk en de Java-uitvoer is nog
steeds niet gestabiliseerd als voor den
oorlog. In 1920 waren Europa en Ame
rika de grootste afnemers, in 1921 werd
het grootste gedeelte naar het Oosten
uitgevoerd, terwijl to 1922 Engeland en
Frankrijk weer het meeste afnamen. Het
volgende jaar vermeerderd- vooral de
uitvoer naar Egypte en bleek de oogst
na ieder jaar grooter te zijn.
Vooral de jaren 1225 en 1927 waren
zeer gunstig en overtroffen de verwach
tingen door oogsten van resp. 37 en 38
millioen plcoL
MOLLERUS.
KNEVELARIJ TE
MAASTRICHT.
EEN BEKEURING VOOR 10—
KWIJT GESCHOLDEN.
Op hot voetbalveld van M. V. V. te
Maastricht is de 40-jarige gemeente
veldwachter van Gren weld H. gearres
teerd, verdacht van knevelarij. Zekere
M. alhier, was door den veldwachter
van iets beticht, waarbij de veldwachter
had laten doorschemeren, dat hfl er met
10 af zou zijn. De veldwachter kwam
Zondag eens hooren, en M. gaf aan den
veldwachter een biljet van 10. Hij had
het nummer genoteerd. M. deed daarna
bij de recherche aangifte en kort daar
op werd de veldwachter gearresteerd.
Bij het verhoor bekende hij. Het geld
was reeds gewisseld cn gedeeltelijk ver
bruikt. De man werd ter besohikking
van de Justitie gesteld, aldus het Volk,
KNIERTJE'S JUBILEUM.
Een stroom van telegrammen en brie
ven van gelukwonsch. vooral van de
collega's, van schouwburg-directies, di
recties van tooneelgezelschappen, enz.,
heeft Zondag aan Mevr. de Boer—Van
RUk, t-.r gelegenheid van haar 7.ósten
verjaardag, getoond, hoezeer zi) zich in
veler sympathie en bewondering ver
heugt. Namens het Gemeentebestuur
zond wethouder Ketelaar een telegram, i
waarin hU hulde bracht aan de be
gaafde en krasse 75-jarige die in Am
sterdam zoo groote successen heeft be
leefd en aan wier onvergetelijke creaties
het Amsterdamsche publiek zooveel on-
uitwlschbare herinneringen dankt. Te
vens sprak hU daarin den wensoh uit,
dat het haar gegeven moge zijn. nog
vele Jaren de tooneelspeelkunst te mo
gen dienen op de haar eigen woortreffe-
lijke wijze. Er werd een druk bezochte
receptie gehouden Namens de Neder-
landsche Tooneelkunstenaarsvereenl-
gmg wenschte de lweeda voorzitter.
Hein Harms, de jubilaresse. die eerelid
der vereenlglng is, in hartelijke be
woordingen geluk
OP DE SCHELDE AAN
DEN GROND.
ERNSTIGE AANVARING
TUSSCHEN TWEE SCHEPEN.
Zondag zijn op de Wester-Schelde,
ter hoogte van Vlisslngen, .twee zee
schepen met elkaar in aanvaring ge
komen. aldus de N.R.Ct. Een Er.gelsch
stoomschip, de Bedarcrag, op weg naar
Antwerpen, is met de boeg tegen het
van de Scheldestad komende Fransche
stoomschip Yalou gevaren. De Yaiou
werd ter hoogte van ruim ni getroffen
Er kwamen vier gaten in de stuurboord
zijde, waardoor het water mar binnen
stroomde. Om zinken te voorkomen is
het schip onder den Zuidwal aan den
grond gezet. Het voorschip staat voor
een gedeelte onder water. Het Engelsche
stoomschip heef;, schade aan den boeg;
de piek maakt water, doch het schip
kon de rete naar Antwerpen voortzet
ten. De bemanning van de Yalou is
aan boord gebleven. De bergingsvaar
tuigen van een Belgische maatschappij
liggen langszij. Men verwachtte dat de
Yalou gisterenavond weer vlot gebracht
zou kunnen worden om naar Vlisslngen
versleept te worden.
Een nader bericht meldt:
De kans. dat het schip behouden kan
worden, is, mar gisteren verder bleek,
nog niet zeker. In de stuurboorzijde zijn,
gelijk gemeld, vier gaten ontstaan, een
hiervan is gedicht. Het schip zakt nog
steeds dieper weg.
GENERAAL SNIJDERS
NIET MET LADY HEATH
NAAR INDIë.
Wij namen gisteren een bericht
van Vaz Dias op, dat naar ons blijkt
aan de New York Herald was ontleend
en volgens hetwelk generaal Snijders
eerlang met lady Heath naar Indië zou
vliegen.
Volgens het Hbld. is dit bericht echter
onjuist, de generaal meldt aan gencemd
blad, dat dit bericht eiken grond mist
en dat hij niet voornemens is naar
Indië te vliegen, noch met Lady Heath
noch met iemand andere.
„JONNY SPIELT AUF".
ECHTER NIET IN
AMSTERDAM.
De plannen voor het opvoeren van
Krének's befaamde opera: „Jonny spielt
auf", in den. Stadsschouwburg, kunnen
door overmatige eischen wat auteurs
rechten betreft, niet uitgevoerd wor
den.
Nu zal, na de Russische balletten van
Nemtsjinova en Dolin en na Sakkharov's
optreden de Weensche operette „Wiener
Blut" to den Stadsschouwburg opge
voerd worden
HET DOK VOOR
SINGAPORE.
DOOR HET SUEZ-KANAAL.
Het eerste deel van het dok voor Sin
gapore heeft thans het Suez-kanaal be
reikt, meldt Het Hbld. Het tweede deel
zal Dinsdagmiddag daar aankomen. Ge
zamenlijk zullen de twee deelen door het
kanaal varen. De Suez-kanaal Maat
schappij zal beslissen wanneer de reis
kan aanvangen. Zooals wij vroeger reeds
gemeld hebben, heeft het dok bijna de
volle breedte van het kanaal noodig voor
de doorvaart. In verband daarmede
moeten bijzondere maatregelen getrof
fen worden. Zoo moet men hier cn daar
boeien verwijderen. Waarschijnlijk zal
de tocht door het kanaal aan het eind
dezer week ondernomen worden.
IN WEINIGE
WOORDEN.
Mej. van Weel te 's-Gravenhage over
leden, heeft aan het Dorus Rijkersfonds
100.000 vermaakt.
BU Geleen is een mijnwerker op een
eenzamen weg door twee gewapend
personen beroofd van zijn weekloon.
Bij besluit van den waarn voorzitter
van het Centraal Stembureau is be
noemd verklaard tot lid van de Tweede
Kamer der Staten Generaal in de
plaats van wijlen mr. S. J. L. van Aal
ten, mevrouw H. W. B. van Itallie, ge
boren Van Embden te Leiden.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1260
RAMMELENDE DEUREN
je beseft dat je nooit zult i
inslapen als die deur zc
blijft rammelen
constateert dat je eigen
deur goed gesloten is,
het moet die zyn van
Jan of Mientje
luistert cp het portaal,
maar het rammelen is
als bij tooverslag afge-
loopea
begint het koud te krij
gen en wou. dat je nou
maar eens iets hoorde
rammelen
besluit Mientje's
onderzoeken
waarop Jan's deur ram
meit
bent juist klaar met een i
stuk papier ertusschen
en Jan verschijnt om te
vragen wat er aan de
hand Is
keert naar je bed terug
onder heftig gerammel,
vermoedelijk van de bad
kamerdeur besluit het
zoo te laten.
(Nadruk recbodw).
(Nadruk verboden; auteurtreebt voorbehouden.)
De twee Broeders
door R. J. BRANDENBURG.
De beide broe
ders bewoonden 'n
bouwvallig boer
derijtje. op een la~
mageren zand
grond. Een stukje
j .daarvan was
I schrale weide voor
->J[ v-* de twee schonkige
koebeesten, het
overige werd door de broeders met taaie
volharding bewerkt. Geknield wroetten
zij in het grauwe zand, leken zelve twee
brokken aarde, die bewogen. Zij voch
ten met den gierigen grond om een
schamel bestaan in een feilen strijd, met
saamgeknepen lippen, de handen tot
klauwen gekromd.
Wanneer uit de grijze aarde het teere
green van het jonge koren rees, als een
droom, beteekende dat nog geenszins de
overwinning. Tal van gevaren grijnsden
de broeders tegen, wier gestadige ge
dachten het opkomend gewas omkoester
den. Ziekte in het zaad, onkruid, koude,
hagel, slagregens, er was maar zoo wei
nig noodig om de vrucht van den har
den arbeid to de kiem te smoren.
En in den regel groeide het koren on
regelmatig, waren er schier kale plek
ken, was spoedig de frissche kleur ver
lept, bleken de aren dor en de korrels
klein. En steeds dieper groef zich een
zelfde bittere trek bij beide broeders om
de smalle lippen. Hun rug kromde zich,
zij groeiden naar den grond toe. die zich
van hen zou meester maken. Wanneer
de zon brandde aan den hemel als een
open ovenmond, scheen de aarde te
schateren, zeker van de uiteindelijke
victorie.
Hoewel de een vijf jaar ouder was
dan de ander, geleken zij tweelingen,
met hun gelijkelijk gebogen gestalte,
lange, langs het lichaam afhangende ar
men met groote, vierkante handen;
mensch-gorilla's, met kubistische hoof
den, waarin de kleine, grijze oogen fel
priemden. Zij waren ongeveer vijftig jaar
oud. Lange jaren leefden zij naast el
kander voort, zwijgend, een „ja" of
„nee", een knikken of schudden van het
hoofd was voldoende. ZU "wisten hun
werk en hun taak. Ze zwoegden als een
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
span paarden voor een te zwaren wagen.
Zondag's gingen ze naar de kerk, in
hun zwarte pak, het dwaze, kleine petje
op het hoofd, aan de voeten een paar
nieuwe, witgeschuurde klompen. In de
heiberg kwamen ze nooit, daarvoor had
den ze geen geld, waren ze ook te schuw.
Eenmaal in de maand gingen ze samen,
om sterker te staan tegenover de an
dere menschen, inkoopen doen in het
dorp, steeds in denzelfden winkel. Daar
na trokken ze opgelucht weer terug naar
hun boerderijtjes en leefden er als in een
molshoop.
En beiden werden verliefd op dezelfde
vrouw, een lang, mager persoon met
grove botten, groote snijtanden, drie
sprieten ondier den neus en het haar
strak getrokken, als gespannen snaren,
ter weerszijden van het hoofd. Ze liep
tegen de veertig en hield met haar oude,
lamme moeder een snoepwinkeltje, waar
de kinderen voor een cent een grooten
zuurbal konden koopen.
De beide broers bespiedden angstval
lig eikaars doen en laten. Maar geen
van beiden dorst de vrouw te vragen. De
hove leverde amper genoeg op voor hen
beiden en van rerkoopen of verdeelen
kon geen sprake zyn.
Er ontstond een stille, doch sterke
vijandschap tusschen de broeders, die zij
wisten, hoewel ze met geen woord over
het geval repten en zij niet tot uiting
kwam. Alleen, nu spraken zy in 't geheel
geen woord meer tot elkaar en zwijgend
Leefden zy naast elkaar voort. Een der
broers was te veel. dat voelde ieder van
hen. En zij wachtten. Wachtten totdat
er iets zou gebeuren, dat verandering in
den toestand brengen zou. Het werd een
wachten van jaren.
Toen werd een der broers ziek. Hij
kon niet opstaan en lag In zyn donkere
bedstee als in een grafkelder. Om den
mond van den ander trok even een glim
lach. Was er een koe ziek geworden dan
had men den veearts gehaald, maar voor
den zieke kwam er geen dokter. De ge
zonde deed het werk alleen en keek des
avonds even in de bedstee, waar de zieke
lag, de smalle lippen opeen geklemd,
als een slot. Het werd erger met den
zieke, met oogen, waarin het licht lang
zaam doofde, keek hij zijn broer aan,
als vragend, maar hij zeide niets.
Op een nacht, toen de storm om de
krakende hoeve gierde, klonk een ge
smoorde kreet, die den gezonde wekte.
Hy ontstak de kaars en keek in de bed
stee. „Waarom haal Je den dokter niet?"
Het klonk als een snauw. De broer kleed
Van Houten's Pinguïn
Bonbons geven iets bij
zonder fijns in een een
voudig doosje. In iede
re doos een bon voof
„Ons Eigen Tijdschrift^
jPinguinsf i.io; 2 Pinguïns! i.oo
i Pinguïn fo.8o,
IEEM HEERLIJKE CHOCOLADEPASTEll
I OP BROOD OF BESCHUIT I
de zich aan en ging door wind en regen
naar het dorp. De dokter kwam, haalde
de schouders op en schreef een recept,
dat de zieke niet innam omdat het erg
bitter smaakte.
Twee dagen later, de sneeuw lag als
een wit-watten lap op de wereld, waar
over een zware stilte stond als een stolp,
stierf de zieke. Hij werd begraven en
achter de kist gingen de broer, een verre
neef en enkele dorpelingen. Als een zwart
slangetje schoof de kleine stoet over het
witte veld.
Den volgenden Zondag ging de broer
to zijn zwarte pak, met het dwaze petje
op het hoofd en aan de voeten de nieuwe
witgeschuurde klompen, naar de kerk.
Daarna stapte hy het snoepwinkeltje
binnen; hij glimlachte.
Onhandig -vroeg hij de zure, oude juf
frouw of ze met hem trouwen wilde.
Zc weigerde: zij had den doode lief
gehad.
Voor het- eerst hoerde men toen den
ander hardop lachen.
Een krankzinnige lach.
Uit het Engelsch van
ALICE EN CLAUDE ASKEW.
Dus daarmee erkent u, zei Philip
lachend, dat uw conclusie omtrent
Ruthven onjuist is.
Ben je daar wel zeker van? vroeg
Morley. Wij hebben gehoord dat
Ruthven en Heath op zeer vriendschap-
j. .lijken voet met elkaar staan. Kan
•t niet zyn dat Haeth de medepliohtlge
van Ruthven is. misschien zelfs In op
dracht van hem werkte: wellicht hoeft
Ruthven hem het plan aan de hand ge
daan. Dit schijnt me het meest plausibel
•hoewel ik moet toegeven. dat er een
zwak punt in mijn redeneering is. Als
Ruthven in het complot was. zou Heath
geen moeite hebben gehad om van den
diamant af te komen.
Je wilt toch niet zeggen, vroeg Ark-
wright. dat. Ruthven in gestolen goe
deren handelt?
Ik ben er zeker van. was hot kalme
antwoord, cn nu weten jullie ook waar
mee ik Ruthven in de val hoop te krij
gen. Het is niet maar ccu "verdenking,
Ik weet het absoluut zeker: ik zeg jullie
dat van alle misdadigers in Engeland,
Ruthven de ergste is. ofschoon de poli
tie het nog niet weet. de menschen die
voor hem werken weten het heel goed!
Maar hun belang brengt moe om te zwi>
gen als het graf. Dat geheim wordt met
de grootste zorg bewaard. Als het bekend
werd. dat ik pogingen in het werk stel
om Pierce Ruthven naar den kelder te
helpen, zou mijn leren geen oortje meer
waard zijn.
Maar om 's hemelswil, wees toch
voorzichtig, waarschuwde John Ark-
wright.
Ik kan haast niet gelooven dat. je
niet overdrijft. Paul, vergeet niet.... dat
je.... HU aarzelde... je riskeert niet al
leen je leren.
Het was hem niet mogelijk in Dora's
tegenwoordigheid zoo openlijk te spre
ken als hU zou willen; zij wist immers
niets van Morley's identiteit.
Zou Orale u niet op een of andere
manier kunnen helpen? vroeg Harry.
HU is discreet en betrouwbaar. Hy heeft
liet overigens buitengewoon druk op het
oogenblik met het onderzoek naar <lo
inbraak bU Sir Wilfred Brand en hU
vertelde me juist, dat hU vast overtuigd
was spoedig dc hand op de dieven te
zullen leggen.
Morley schudde het hoofd. Het zou
nutteloos zUn. zei hU. absoluut nut
teloos.
Het was reeds laat geworden en Harrv
dacht er juist over om naar de stad
terug te keeren. Net toen hU opstond
werd de deur van de kamer geopend en
de huiskneoht kwam binnen met een
telegram dat voor Harry bestemd bleek
te zyn. Harry scheurde het open, zijn
blik vloog over den inhoud en daarop
las hij het hardop voor. Het was kort cn
nuchter-zakelyk, maar het verwekte
hevige sensatie.
Kom morgenochtend bU mij. Heath
gearresteerd in verband met de Inbraak
bij Sir Wilfred Brand.
Grale.
XLI.
Eer. week was voorbU'gegaan en Dora
begon de dingen weer van een opgewek
ter kant te bezien. Ze voelde weer be
langstelling voor het leven in den hui-
selUken kring en het verkeer in de so
ciety had haar, mot haar eenigsztos
schuchtere natuur, toch nooit zoo bij
zonder aangetrokken. Ze voelde zich
nergens zoo gelukkig als bU haar eigen
familie en goede vrienden. Dora en Har
ry zouden in het begin van den zomer
met den grootsten eenvoud trouwen en
Harry stelde zich voor een huwelijksreis
te gaan maken, die een, zoo niet twee
jaar zou duren. Ze zouden een reis om
de wereld doen en Harry verheugde er
zich reeds op. dat hij haar al de plaat
sen zou laten zien, waar liy vroeger
zelf geweest was, en zooveel avonturen
had beleefd: de Balkan, Zuid-Afrika,
Japan.
Wanneer zy weer terug waren in Enge
land, zouden ze zich in Hlghmoore ves
tigen en zou hU het leven van een rus-
tigen landedelman gaan leiden.
Alles van de verdenking die tegen
Dora gekoesterd was zou tegen dien
tUd vergeten zyn. Bovendien was Staun
ton Heath thans gearresteerd en het
leed geen twUfel of hij was de dief van
den groenen diamant.Als zU wilden kon
den zU Dora's onschuld thans voor de
hecle wereld bewijzen. Het was evenwel
niet zeker, dat ze deze gelegenheid zou
den nangrUpen. Dora wilde geen nieuwe
vervolging beginnen tegen iemand, die al
zoo zwaar getroffen was. Bovendien was
het voldoende wanneer Lady Kentard
dengenen, die op dien gedenkwaardigen
avond aanwezig waren geweest, den
stand van zaken meedeelde, om Dora
van eiken blaam te zuiveren.
Het ebricht van Heath's arrestatie
veroorzaakte een geweldige opschudding
daar de jonge man tot een oude familie
behoorde en een bekende verschUning
was in de uitgaande wereld.
De feiten leken eenvoudig genoeg.
De daders van den inbraak in de wo
ning van Sir Wilfred Brand, hadden een
zakmes achtergelaten, waarvan de politie
na eeniger. tUd Heath als de eigenaar
opspoorde.
En toen de politie z^vcr met haar
ondjrzoek gevorderd was, kwamen van
verschillende kanten slechts-befaamde
lommerdhouders en antiquairs opduiken
die plotseling last hadden gekregen van
hun geweten en tot hun grooten schrik
hadden ontdekt dat ze voorwerpen in
hun bezit hadden, die blijkbaar van den
diefstal by Sir Wilfred afkomstig wa
ren! Ze brachten deze naar de politie
en hun verklaringen strekten ook al niet
om Staunton Heath te ontlasten!
Deze laatste deed niets anders dan
zUn onschuld volhouden en weigerde op
iedere vraag antwoord te geven.
De publieke opinie was zeer ongunstig
voor hem. Men beschouwde hem als
een lichtzinnige verkwister die boven
dien een eervollen ouden naam had be
klad.
Dora had echter medelyden met hem.
Ik geloof, zei ze. dat hij in
slechte handen is gevallen; hU vertelde
mU dat Mr. Ruthven hem altyd goeden
raad gaf en probeerde hem uit zUn
moeilijkheden te helpen. Maar ik geloof
dat als de waardheid bekend werd, het
juist Mr. Ruthven zou blijken te zyn,
die de oorzaak van al zyn ellende is.
Dat neem ik graag aan. ant
woordde Harry ik geloof zelfs dat
hU. verborgen achter stroomannen, het
geld op Heath's vermogen heeft voor-
voorgeschoten, maar een ding begrijp ik
niet; hoe JU na wat hU jou heeft aan
gedaan. nog medelUden met dien kerel
kunt hebben.
Dora zuchtte. Ik kan niet gelooven
dat hij het uit eigen beweging deed,
zei ze.
Dora deed nog iets anders; zonder
een woord tegen iemand te zeggen
schreef ze Marion Kentard en verzocht
haar geer. stappen te doen in verband
met de diamant. Marion had immers
haar diamant terug en Dora was wat
haar betrof, bereid de zaken te laten
zooals ze waren.
John Arkwnght en zUn zoon hadden
hun gewone bezigheden weer hervat en
gingen geregeld weer naar Londen, hoe
wel Philip, met als verontschuldiging
dat zijn vacantie eigenlijk nog niet om
was, dikwyls thuis bleef. Zijn vader
schreef dit toe aan de aanwezigheid van
Greta Franklyn.en Helen en gaf glim
lachend zijn toestemming. Want de
goede man meende dat Philip en Greta
een meer dan gewoon behagen in el
kanders gezelschap hadden.
Beiden waren ook inderdaad dik
wyls alleen; Morley was verlrokken,
Mr. Arkwright was naar de stad, Dora
die dezelfde gedachte had als haar
vader, liet hen onder het een of ander
voorwendsel dikwyls alleen en nam dan
Helen mee. tot greote teleurstelling van
Philip. Maar deze hield zijn geheim
voor zich en nam noch Harry noch
Dora in zyn vertrouwen.
(Wordt vervolgd.)
