HAARLEM'S DAGBLAD
H. D. VERTELLINGEN
Vlammende Wen
FEUILLETON.
maandag 27 aug. 1928 tweede blad
(Nadrvk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
De Kooi
door DICKY WAFELBAKKER.
Hij reed zijn rolstoel tot vlak voor het
venster, waardoor hij den tuin kon zien,
die in stralende kleurenpracht pronkte.
Peinzend keek hij om zich heen. Op een
tafeltje aan zijn linkerhand stond een
mooie, vergulde kool, waarin een vogeltje
zat dat een paar weken geleden aan de
klauwen van een kat had kunnen ont
komen. De wonden van het diertje wa
ren geheeld en het was een prettig ge
zelschap geworden voor den man in den
rolstoel, wiens wonden nimmer meer
dicht konden gaan. Den geheeien dag
huppelde het vogeltje van het een stokje
op het andere en zong het hoogste lied
uit.
Daarna keek hij naar buiten. Een
Jonge vrouw met goudbruin haar bukte
zich juist over een bed bloemen heen,
klaarblijkelijk om er eenige te plukken
en zij en haar metgezel waren stralend
Jong, even jong als het voorjaar.
De wereldgeschiedenis begon met
een man en een vrouw in een tuin,
mompelde de man in den rolstoel. Er
versoheen een verdrietige glimlach om
de lippen van den invalide.
Eena, zijn vrouw,... Charles, zijn neef...
.Evenals zoovele menschen. die gebrekkig
zijn, hield hij er van een studie van
verschillende karakters te maken. Hij
had de twee jonge menschen hun ge-
heele leven gekend en hu durfde te be
weren volkomen te begrijpen wat er in
die oogenblikken in hen om moest gaan.
Ze waren tweelingzielen.... eenvoudig,
eerlijk en oprecht. Van de drie was hij.
de man in den rolstoel, de eenige, toe.
wien het ten volle doordrong, dat de
groote Liefde, waarom ze niet gevraagd
hadden, die ze niet gezocht hadden....
die toch alles-overheerschend bleek te
wezenzich ran hen had meester ge
maakt. Ze hadden er geen flauw ver
moeden van dat een paar scherpe, grijze
oogen hen van achter de dikke gordij
nen gadesloegen. En indien dit wèl het
geval was geweest, hadden ze zich over
niets te schamen. Ze hielden er nog
ouderwetsche begrippen omtrent de hei
ligheid van huwelijkswetten op na.
Over twee dagen zou Charles ver weg
gaan en zijn uiterste best doen de vrouw
van zijn neef te vergeten. Maar hij zou
nimmer trouwen: tot 'zijn dood toe*wilde
hij haar trouw blijven. Het is wellicht
vreemd, doch in den tegenwoordigen
tijd best&an ex werkelijk nog zulke man
nen
En Ena zou zichzelf nimmer hebben
durven bekennen, dat de aanwezigheid
van den jongen man haar hart snellev
deed kloppen, 's Avonds was haar kus
ten echter meermalen nat van het hui
len en den volgenden dag lagen er die
pe kringen onder de mooie, blauwe
oogen.
En toch was de zooveel oudere echt
genoot volkomen veilig.... Ja, daarvan
was hij ten volle overtuigd. Hij had het
indertijd gewaagd met Ena te trouwen
omdat ze arm en alleen was, even een
zaam als hy zelf en haar schoonheid 1
verkeersongevallen.
Aanrijding te Overveen.
Zaterdagavond half acht had op den
Bloemendaalsohenweg een aanrijding
plaats tusschen een wielrijder en een
aulo. De wielrijder kwam van den Tet-
torodeweg in de richting Bloemendaal.
De atuo kwaim met groote vaart van
«ie richting Bloemendaal naar Overveen,
deze bestuurder haalde niet voldoende
uit en kwaim met den wielrijder in bot
sing. Het rijwiel werd geheel ir- elkaar
gedrukt. De berijder kwam met den
sohrik vrij.
EXAMEN HOOFDAKTE
Haarlem. 25 Aug. 1923.
Geëxamineerd vrouwelyke candidaten.
Geslaagd de dames: M. S. de Boer, Haar
lem; W. M. J. Coppens, Amsterdam; C
Komen. Bergen; G. J. C. Roos, Bever
wijk; M. M. Stevens, Amsterdam.
EXAMEN LICHAAMS OEFENINGEN
M. O.
en armoede waren geen wapenen ge
weest om den strijd tegen het bestaan te
kunnen voeren. Ze had in die dagen
geen anderen man liefgehad en ze was
hem onbeschrijfelijk dankbaar ge
weest.
Ze had naar zoons verlangd, hetgeen
ze ook meermalen te kennen had ge
geven. En toen was de oorlog losgebro
ken, terwijl ze nog geen maand ge
trouwd waren. Hy had zich by zijn oude
regiment gevoegd om daarna terug te ko
men met een granaat in zijn rug, waar
door hij het verdere gedeelte van zijn
leven aan een rolstoel gebonden werd.
Ze was zoo dapper geweest, zijn Er.a,
en altijd even geduldig en vriendelijk.
De doktoren hadden hem verzekerd, da:
hij zonder twijfel nog een twintig of
zelfs dertigtal jaren leven kon, want hij
behoorde tot een sterk, oud geslacht.
Ena was 18 geweest toen hij met haar
trouwde, en ze was kort geleden drie en
twintig gewordey.
Nog een dertigtal jaren kon hy le
ven.... terwijl de natie om kinderen riep,
sterke, gezonde kinderen.... om de vele
leegten aan te vullen! Hij werd uit zijn
gepeins opgeschrikt door een zacht ge
tik tegen het raam. Een vogel vloog er
dicht langs met een paar stroohaimpjes
in het bekje.
Het diertje was natuurlijk bezig zijn
nestje te bouwen.
En plotseling begon het vogeltje in de
kooi te zingen, want het had zonder
twijfel de strootjes van het andere dier
tje gezien, waardoor alle mogelijke her
inneringen opgewekt werden, üit het
bosohje werd geantwoord: een harts
tochtelijk liefdeslied.... een zacht gelok.
De iitvalide boog zich een weinig voor
over en opende de deur van de kooi.
Ga maar weg, zei hij zacht. Voor
een kort oogenblik fladderde het vogel
tje angstig en niet begrijpend heen en
weer en daarna vloog het met een wil
den gelukskreet naar buiten.
De man in den rolstoel sloeg het
beestje gade totdat het achter het
boschje verween. Daarna rolde hij zijn
stoel naar een groote breede kast. waar
in een medicijnflesch stond. Hij nam de
flesch er uit en schonk iets in een glas.
Hy vulde het met vaste hand. Hierop
zette hij de flesch weer op de oude plek
terug en daarna doch nu haastiger
bracht hij zijn stoel weer bij het
venster.
Zyn vrouw en zijn neef kwamen lang
zaam op het groote huis toe. De invalide
hield het glas in de hoogte, alsof hij
toastte: Op mijn Koning en Vader
land, mompelde hU.
En. zijn hoofd omgewend, zoodat zijn
oogen recht op den tuin vol ontwakende
bloemen gericht waren, dronk hy den
inhoud leeg
Het glas viel in stukken 00 den
grond
Voor den tweeden keer dien dag had
hij de deur van een kooi geopend.
ACTIEF PERSONEEL.
Een abonné kwam ons een staaltje
vertellen van de activiteit van het per
soneel der Zweminrichting aan de Kle
verlaan.
Door zorgeloosheid geraakten in het
heeren- en 's middags in het dames-
bad een heer en een dame. beiden onge
oefende zwemmers, in een voor hen te
diep bassin, waarin zij als ongeoefender,
nog niet thuis behoorden.
In beide gevallen was het aan de ac
tiviteit van het personeel, dat onmiddel
lijk ingreep, te danken, dat geen men-
schenlevens te betreuren vielen.
Het is inderdaad een geruststelling
voor de ouders, wier kinderen van onze
zweminrichtingen gebruik maken, te
weten, dat het personeel dier inrichtin
gen blijkbaar voortdurend op zyn ou:
vive is.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
N. V.
v/h
Meubeltransport Mij.
VAN HULST
COMMENTAREN.
In Amerika is kortgeleden het begin
gemaakt met een nieuwe actie tegen het
gebruik van zakdoeken Laten we elkaai
goed begrijpen, men wil den zakdoek
niet geheel afschaffen en door andere
systemen van neusreiniging vervangen,
die helaas bestaan en die ik niet nader
uit zal leggen, dcch slechts den zakdoek
van katoen of linnen laten sneuvelen
om haar te vervangen door papieren
zak-,doeken" zooals de Japanners ze
reeds sinds jaar en dag gebruiken. De
bezwaren tegen den zakdoek zUn. zooals
u reedt begrepen zult hebben, van bac-
teriologischen aard. Het feit dat de zak
doek een soort doorgangshuls voor in
fecties kan zijn, is natuurliik niet te
gen te spreken, maar het wil er bU mij
nog niet goed in, dat men dit gevaar
door het gebruik van papier zou op
heffen. Te gebruiker van een zakdoek
bergt deze. na het gebruik, weer in zijn
zak, de gebruikster stopt hem in haar
taschje. De papiertjes zouden onmid
dellijk na gebruik, naar Japansch voor
beeld, moeten worden weggeworpen. En
zoolang de overheid niet zou zorgen dat
op iedere tien Meter een soort van zak
doekenbus op den openbaren weg hing
of stond, vrees ik, dat de papiertjes
overal zouden zwerven en hun ziekte-
verspreidende lusten meer dan ooit zou
den kunnen botvieren.
Men heeft in Tsjecho Slowakije de
moeite genomen, om een eigenaardige
statistiek samen te sellen, namelijk een
van de veelvuldigst ■voorkomende fami
lienamen. I11 genoemd land zijn dat.
in volgorde van kwantiteit de namen
Novak. Jelhnck. Benès. Novotny en
Cemy. E11 toen de uitslag bekend werd,
zijn de Novaks op het origineele denk
beeld gekomen, om zich in een bond te
vereenigen. Deze bond omvat alle be
roepen en klassen en hun eerste over
eenkomst is. dat zij zich verbinden, el
kaar zooveel mogelijk te steunen en elk
ander te begunstigen met de klandizie.
Zal dit Tsjechische voorbeeld onze Jan-
sens en Smitten tot saamhoorigheid
drijven?
Hoe talrijk de dragers van den naam
Novak in Tsjecho Slowakije zijn. moge
blijken int de volgende anecdote, die
van hen verteld wordt.
In een stampvol Praagsch theater
stond plotseling tijdens de voorstelling
een grappenmaker op en riep:
Novak, je huis staat in brand.
Een oogenblik latex was de zaal bijna
geheel leeg.
Ik heb me laten wijsmaken, dat er
een drang bestaat onder de schoolmeis
jes van bakvischleeftijd om het haar
weer lang te gaan dragen, liefst met
een tweetal vlechten bungelend op den
rug, 2O0als wü ons dat ran voor den
wereldoorlog herinneren Deze drang zou
een gevolg zijn van den wensch om ouder
te lijken dan hun jongere zusjes uit den
spillebeen-leeftijd en duidelijk onder
scheiden te blijven van hun moeders, die
liet. geheim van de eeuwige Jeugd ont
dekt hebben.
In de „faits divers" van een Engelsch
blad las ik onlancs het overigens weinig
wereldschokkende! nieuws dat een dame
op een der Engelsche moöieuse paarden
sportfeesten had verklaard, dat zij in
de voorafgaande drie weken in het ge
heel niets had gegeten om haar figuur
geschikt te maken voor de liinen van de
japon die zij bij die gelegenheid droeg
en die zij reeds lang tevoren had be
wonderd.
Dit berichtje heb ik uitgeknipt om
het bij de eerste geschikte gelegenheid
voor te lezen in een gemengd gezelschap
en dar. na te gaan, hoe het ontvangen
werd. Het resultaat was. dat de dames
er zich in het algemeen vroolyk over
maakten, terwyl de heeren er zich zon
der uitzondering over ergerden. Weieens
aardig, zoo'n psychologisch experiment
op kleine schaal.
De scholen beginnen weer en wfl
hebben dus weer de kans dat wij geval
len krijgen als dat van Karei en Frits
die woord voor woord hetzelfde opstel
hadden ingeleverd. De onderwijzer riep
Karei by zich en zei: Je opstel is heel
goed, maar het is woordelijk hetzelfde
als dat van Frits. Wat moet ik daaruit
opmaken?
Waarop Karei antwoordde: Dat
het opstel van Frits ook heel goed is.
meneer.
Haarlem, 25 Aug. 1928.
Geëxamineerd 2 mannel. en 7 vrouwel
candidaten. Geslaagd de dames: A. Ta-
tes, Amsterdam; J. H. Teensma, Rot
terdam; C. H. Verhaaf. Amsterdam;
J. Wlenecke, Bilthoven; Hiermede is he
examen Lichamelijke oefeningen M. O.
afgeloopen.
Roman door
PAUL OSKAR HöCKER
Uit het Duitsch vertaald door
HERMINE VAN GEERTEN
7)
Telkens nam Katarlna zich voor on:
te spreken, maar haar schoonmoeder
liet haar niet aan het woord komen
Toen dit eindelijk lukte en Kataxir.a
naar de klok wees en zoo zakelijk mo
gelijk meeceedle, da haar trein direct
ging. want dat ze de nachtboot over
Vlissingen wilde nemen, bleef mevrouw
Troilo staan en keek haar met har.:
kleine git-oogjes, waarvan veel wit
zichtbaar werd. venijnig aan.
Het werd een terechtstelling.
Katarina werd onder zulk een stort
vloed ran woorden, verwijten, beleedi-
gingen begraven, dat er on 't eind van
het arme kind niets overbleef.
..Op je bloote knieën moet je ons
danken, dat we je uit je armzalig krot
hebben gehaalden dat is onze dank
Dat alle menschen zullen merken waar
om het je begonnen is. Ja hè. een goed
huwelijk doen, geld in de wacht sleepen,
de groote madam uithangen. En ik, die
Den Haag Haarlem
Alexanderplein 1-25 Maerten t. Heemskerk-
straat 25a.
Tel. 13052 Tel. 15166
Verhuizingen
per anto- en TOtgtapissiferes worden geheel
met eigea personeel uitgeroerd.
alle duiten heeft meegebracht, die kan
naar de maan loopen. Maar je bent een
reuzen-ezel, weet je dat wel. meisje?"
..Ik weet wat u bedeelt", zei Katarir.a
zacht, zwaar ademhalend. ..U maakt de
verloving af".
..Als je dezen keer niet toegeeft, dar.
heb je je kansen verspeeld. Dus denk
nog maar eens goed na. En zeg het me
dan".
Ze haalde zuchtend de schouders op.
De tranen kwamen haar in de oogen.
Ook mevrouw Dora Troilo voelde zich
op haar manier aangedaan. Ze haalc:
haar zakdoek uit haar tascli en snoot
eenige ntalon met groot misbaar haar
neus
„We hebban het toch zoo goed met
je gemeend. Hoe kan een mensch toch
300 verblind zijn. En die arme Viktor.
Je hebt gewoon geen hart in je lijf, jij"
Katarina steunde haar hoofd in haar
bedde handen. ..Het valt me zwaarder
dan u denkt. Maar als Viktor me nu
niet begrijpt- worden we toch nooit ge
lukkig mot elkaar".
„Weet je wat ze met je moesten doen.
aap van een meid! Een pak slaag gever.
Je vader had het moeten bei even wat
er voor een mispunt uit je gegroeid is.
Foei, schamen moest je je. En de arm
band met briljanten, die Viktor je met
Kerstmis gegeven heeft, kun je wel met
een hier laten. Ik vond het toch maar
zoo-zoo"
„Ik ga hem halen", zei ze bijna adem
Een origineele huwelijksannonce werd
in een Partjsche taxi door een huurder
aangetroffen. Tegen de tusschenruit was
een papier geplakt, waarop geschreven
1 was:
loos en strompelde de kamer uit.
In de logeerkamer zocht ze haastig
haar bagage door. Behalve de armband
had ze ook een ring en een paar echte
schildpad kammen, met goud ingelegd,
van Viktor gekregen. Ze kwam met
het moois beneden.
..Maar we hoeven toch niet boos op
elkaar te zijn?" vroeg ze schuchter.
.Niet boos? Als je iemand zoo affron
teert?"
„U jaagt me weg".
„Ik? Je hoeft heelemaal niet weg. Of
schoon je zoo arm bent als een kerkrat
heb ik toch mijn toestemming gegeven".
„Maar u neemt deze dingen toch nu
terug?"
„Natuurlijk. Als je je niet schikt is
het uit."
Een paar seconden stond Katarina
zwijgend, in zelfstrijd. „Ik heb niemand
heelemaal niemand op de heele
wereld."
..Neen. niemand. Niemand dm ons. En
de eenige. die je hebt wil Je nog voor het
hoofd stooten."
Katarina zuchtte. ..Ik zou zoo graag
nog eens met Viktor praten."
..Neen Katchen. Dat wil hij zelf niet.
En ik heb hem gezegd, dat als hij met
Pinkster met verlof thuis komt en 'ij
bent er niet dan bezorg ik hem een an
der meisje. En een meisje met geld,
versta je?"
Nu overwon Katarina de laatste in
nerlijke zwakheid. „Misschien wordt
Tk wü trouwen.
Deze taxi is mijn eigendom.
Het meisje moet wat geld hebben.
Geheimhouding verzekerd
En de ongetrouwde vrouwelijke passa
giers kUken waarschijnlijk een oogenblik
peinzend naar den aabewegelijken nig
van den huwelUksaspirant aan het
stuurwiel en nemen dan hun besluit: Ja
of nee!
Trage denkers, aldus lees ik ergens,
leven het langst. Maar dan toch niet
warm eer zij traag denken 00 het oogen
blik dat zij bU een druk verkeerspunt
de straat moeten oversteken.
HET TOONEEL
SCHOUWBURG JANSWEG
DE NEGERHUT VAN OOM TOM
In mijn jongensjaren was er te
Leeuwarden een familie Bakker, die de
steden en de dorpen in het Noorden
ran ons land verblijdde met tooneel! Het
gezelschap Bakker reisde des zomers
met een houten tent alle klrmlssen af
en speelde er voor boeren, burgers en
buitenlui stukken als De twee Weeaen.
De Voddenraper van Parijs. Paljas. Ma
rie Antoinette. De Koerier van den
Czaar en De Negerhut van Oom Tom.
Ook bij ons, te Harlingen. kwam de
troep elk jaar met zijn tent weer terug
en ik weet nog wel, dat het er lederen
avond stampvol was. Voor 60 cent zat
je op den eersten rang, voor 40 op den
tweeden en voor twee dubbeltjes in de
„kattebak" of te wel op den derden
rang! Kom daar nu nog eens om: voor
60 cent in de stalles een heel drama a
grand spectacle in 10 tafereelen! En ik
verzeker u, dat de Bakkers succes had
den! Het publiek, dat de ter.t bezocht,
vond den heer Jan Bakker, die de rol
van Jacques in De twee Weezen ver
vulde of Haley in De Negerhuit een veel
grooter acteur dan Derk of Jaap Has
pels. die in den ..grooten" schouwburg
ja, ja. die hadden wy in Harlingen
ook! optrad.
Daar. in die kermistent, heb ik eens
„De Negerhut van Oom Tom" gezien.
Het was een tractatie van een mijner
tantes, die met den roman van Beecher
Stowe dweepte en de meening was toe
gedaan. dat men'n mensch nooit Jong ge
noeg humanitaire begrippen kon bijbren
gen. Dies stopte zij mij 60 ets. In de hand
waarvan ik economisch als ik was
40 cents besteedde voor een kaartje
tweede rang om nog 15 cent over te hou
den voor 'n .kogelfieschje" na Elisa's
Vlucht en 5 cent voor zuurballen na het
gevecht in de rotsen.
Ik heb dien avond genoten, dat ver
zeker ik 11! Ik was een en al medege
voel voor den armen. verkochtenTom en
den vervolgden negerslaaf George, mijn
hart st-ond stil. toen Elisa met haar
kind op den arm over de IJsschotsen van
de Ohio balanceerde en een zucht ont
snapte mijn borst, tooi zij zich met haar
Henri al was het met heel veel
moeite tusschen de coulisses aan de
overzij heen drong! Want geen oogen
blik kwam de nuchtere gedachte bij mij
op, dat de Ohio niet breeder was een
modderslootje, waar je met een hink-
stap-sprong gemakkelijk over kon sprin
gen en dat de slavenjagers maar even
hadden om te loopen langs het souf
fleurshokje om Elisa op te pikken. Voor
mij was het tooneel van die kermisten
op dat oogenblik werkelijk de Ohio, en
beteekende één misstap van Elisa voor
haar een wissen dood! Het gevecht op
de rotsen tusschen Bird en zUn negers
met de slavenjagers was „echt" en
toen de wreedaardige Haley door een
kogei getroffen neerstortte, riep ik hard
op: Goed zoo! „En de juffrouw, die
naast mij zat en er evenzeer „in" was
als ik, kneep mij in mijn arm en fluis
terde: „Die heeft z"n verdiende loon!"
Zaterdagavond zag ik „De Negerhut
van Oom Tom" eindelijk eens weer. Tus
schen die eerste en tweede voorstelling
lagen ongeveer 40 jaar! En 'n 1500 too-
neelstukken, die ik die jaren had ge
zien! Tom, Harris, Haley, Elisa, ik heb
ze niet herkend, de Ohio was voor mij
de Ohio niet meer, de rotsen waren van
bordpapier! De dames en heeren, die
„De Negerhut" opvoerden zullen wel
niet slechter gespeeld hebben dan de
troep van Bakker uit de kermistent,
maar de fantasie van mijn kinderjaren
was weg!
En ik meende op te mericen, dat het
publiek van tegenwoordig ook veran
derd was! De bioscoop heeft de men
schen te veel „verwend" om nog in de
„Oh»" van den schouwburg te ge! 00-
ven. Men lachte "n beetje om Elisa's
vlucht over de planken, zooals men het
om heel deze ouderwetsche geschiede
nis van „Uncle Tom" trouwens deed.
Er is in 40 Jaar te veel veranderd om
het nog maar eens op goed geluk met De
Negerhut van Oom Tom te probeeren.
J. B. SCHUIL.
hy daarmee gelukkiger."
„Ik wil het hopen. K&tchen. En ga Je
nu? Werkelyk?"
•Ja." Het jonge meisje haalde diep
adem. ..Nog een ding wilde ik U vragen.
Nu U toah over zakelijke dingen hebt
gesproken. Hoe zit het met de terreinen
van mUn vader?"
.Met wat voor terreinen?"
„Aan de Dietenmühierweg bedoel Ik."
„Daar beginnen we met Mei te bou
wen."
„Ja, maar die zijn toch van mU,
die terreinen. Die heeft Vader toch al
leen maar afgestaan, omdat. omdat.
Mevrouw Rroilo lachte een korte, har
de lach. „Ja liefje, je zult nu wel mer
ken wat je begonnen bent. Je vader heeft
ook niet kunnen denken dat zijn doch
tertje zoo onverstandig zou z-ijn."
„Ja. maar hoort U eens als de
verloving verbroken wordt, dan moet ik
toch ook de stukken tuingrond terug
hebben, die heb ik toch noodig als ik
mezelf eens vestigen wil.'
„Terughebben? Je bent niet goed snik.
geloof ik. Het was een wettige verkoop.
Op het kadaster sta ik als eigenares."
.Maar Vader had het U toch afge
staan. omdat hij gezegd had: het is voor
ons. Voor Viktor en my. U kunt het toch
niet meenen. dat U mi) dit wilt afne
men?"
..Afnemen? Wie spreekt van afnemen?
Wat bezielt je? Dat is een beleed iging
het lot van
amundsen.
DE MEENING VAN
MADDALENA.
Zondagochtend omstreeks half twaalf
is he: groote Italiaansche watervlieg
tuig ..Savola" met majoor Maddalena in
hei vliegkamp Schellingwoude gedaald,
komende van Hasesund. in Noorwegen.
Zooals men weet,, is majoor Maddalena
op Spitsbergen geweest, in verband met
de Nob 11e-expeditie.
De „Saioia F 55". welke dus reeds een
verre reis gemaakt had. streek op het
water neer. terwijl het personeel van
het vliegkamp bij het vastmaken van
het vliegtuig assisteerde, onder leiding
van bootsman Sijderveld.
De Italiaansche consul, de heer Loeb
van Zuilenburg werd telefonisch van
de aankomst op de hoogte gesteld.
Majoor Maddalena was vergezeld van
luitenant Cagna. een radio-telegrafist
en twee mecaniciens.
Maddalena deelde mede. dat, toen
met de „Savoia" de eerste onderzoekings
tocht van de „Cltè di Milano" af on
dernomen werd. het vliegtuig geen
radio-apparaat meevoerde.
Den volgenden dag werd opnieuw een
tocht ondernomen, ditmaal met een
klein radio-toestel aan boord. En tot
haar groote vreugde mocht de beman
ning van de „Savoia" er in skigen con
tact met Nobile te krijgen, die zijn Juiste
plaats opgaf.
„Ik ben toen heel laag gaan vliegen",
aldus majoor Maddalena, „en u kunt
zich onze ontroering voorstellen, toen
wU allen op hetzelfde oogenblik het
kamp van Nobile ontdekten. Helaas
konden wU geen landing uitvoeren en
moesten terugvliegen".
Wat de latere redding van generaal
Nobile door luitenant Lundborg betreft,
zeide majoor Maddalena, dat Nobile door
zijn metgezellen op het ijs moreel ge
dwongen is om als eerste het kamp te
verlaten. Toen Noboie zich verzette, bood
niemand van zyn metgezellen zich aan
om in Lundborg's vliegtuig te stapper-
Zij drongen er met klem op aan. dat
•Nobile, die zeer zwak was, hun zou ver
laten. Bovendien dachten de acl:ter-
blijvend en, na eenige uren op dezelfde
wijze gered te zullen worden.
Natuurlijk kwam ook het lot van
Roald Amundsen ter sprake. „Ik geloof
niet dat Amundsen nog in leven is",
zeide majoor Maddalena.
,Jk ben op denzelfden dag ais
Amundsen, met een verschil van vier
uur, opgestegen. Het weer was toen zeer
slecht. Er heerschte zulk een dikke mist
dat ik, om er boven uit te komen, tot
2000 Meter gestegen ben. Amundsen en
zijn Fransche piloot hebben dit van
wege de zwaarte van hun toestel niet
kunnen doen. Ik vermoed dan ook. dat
de machine door een defect aan den
motor gedwongen is, in een ruwe zee
ie dalen, waarbij de bemanning om
gekomen moet zijn".
Maandagochtend vroeg zou het Ita
liaansche vliegtuig Schellingwoude ver
laten, ter voortzetting van de reis naar
Italië.
vredige zondag op
een boerderij.
GEVECHT VAN DRIE
j MANNEN.
Een onaangename geschiedenis heef
Zondagmiddag plaats gehad op der.
SpaanidammeixÜjk bü Amsterdam, al
dus de Crt. Daar liepen eenige Jongens
in het land van een boer. die. toen hij
dat zag. de deur uitging en de knapen
onzacht verwijderde. Blijkbaar is dat
héél onzacht gebeurd, want een der
Jongens ging zich thans over de beje
gening beklagen. De boer zou hem een
arm omgedraaid en hem een slag gege
ven hebben. Hierop rukten de vader en
een oom van den knaap ijlings naar de
plaats van het gebeurde uit, met alles
behalve vredelievende bedoelingen. Er
ontstond bij de boerderij twist tusschen
het drietal personen. Deze liep zoo
hoog. dat de vader een stuk hout greep
en daarmede den boer een slag op het
hoofd toediende. Deze heeft tocsi zijn
zakmes getrokken om zich tegen belde
mannen te verdedigen. Hij bracht den
rader van den knaap een steek in de
borst toe Op het geschreeuw kwamen
menschen toeloopen en spoedig was er
voor de boerderij groote belangstelling
De politie ran het bureau Admiraal de
Ruyterweg maakte proces-verbaal ran
het gebeurde op. De gestoken vader
werd per auto-brancard van den Ge
neeskundigen Dienst naar het Wilhcl-
minagasthuis vervoerd en is daar opge
nomen. Zijn toestand is niet levensge
vaarlijk. De boer. die zich ton gevolge
van den klap op het hoofd minder wel
gevoelde is naar bed gebracht.
Een en onder veroorzaakte eon heeler,
oploop in de buurt.
Daar kan lk je voor aanklagen. Wie heeft
zoo iets ooit beleefd? Komt zoo'n meisje
hier. heeft niks. is niks, doet niks er.
heeft een groote mond als ik weet zelf
niet wat!"
Ze sloeg op tafel. „Ga naar een advo
caat en informeer. Cadeaux en brieven
moeten teruggegeven werden als een ver
loving afgaat. En Viktor wil Je graag
alles teruggeven, al heeft hij niets anders
van je gekregen dan die schrijfmap en
het sofakussen. Maar de terreinen waren
geen cadeau, dat was een handelszaak
en wal op een tijd dat Je vader de dui
ten hard noodig had. Dus je kunt Je be
schuldigingen voor Je houden."
Hoe meer de vrouw zich opwond, hoe
meer alles in het jonge meisje zich ver
strakte. Ze was doodsbleek toen ze ein
delijk aan het woord kon komen om
goedendag te zeggen.
Uit gewoonte gaf Mevrouw Troilo haar
op elke wang een natte zoen. „Het ga Je
goed, liefje. Ik wensch Je het beste en
het zou me spijten als je het zoo ver
dreef dat we het nog met elkaar voor dc
rechtbank moesten uitvechten. Kom
Fricka. lief diertje."
Katarina ging, zonder een woord te
zeggen.
Twaalf uur later lag ze doodziek in een
kajuit tweede klasse met een dozijn an
dere vrouwen en meisjes die net zoo zee
ziek als zij en net zoo aan helmwee
ieden, aan boord van de schommelende
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a bÜ Cent» per regel.
vrouwelijke spion
veroordeeld.
ZIJ SPIONNEERDE VOOR
FRANKRIJK EN
DUITSCHLAND!
De Tel. verneemt uit Leipzig:
Voor de vacantickamer van het rjks-
gerechtshof te Leipzig is heden een in
teressant spionriagcproces behandeld.
Verdachte was dc thans 57-jarige te
Tilburg geboren Mathilda Siebeneck—
Joekln, wior huwelijk in 1909 te Keulen
door echtscheiding ontbonden is. Sinds
dien voorzag z-U aanvankelijk in haar le
vensonderhoud en dat van haar kind
door hei verhuren van kamers en door
handwerken.
Na het uitbreken van den wereWoprfog
werd ?.U door hot Roode Kruis te Brussel
te werk gesteld. Haar zucht naar avon
turen dreef er haar echter na ecnigen
tijd toe. haar hulp aan het te Brussel
gevestigde Duitsche bureau voor oontra-
splonnage aan te bieden, in dienst van
welk bureau zij ook een rol ia de affaire
van miss Ca veil speelde
Toen de oorlog ten einde was. ging zU
te Keulen wonen, warn* zU zich door
twee beambten van de Fransche „Suré-
te" voor hun doeleinden liet winnen.
Van een zekeren kapitein De Profisy
kreeg zU opdracht, haar vroegeren supe
rieur te Brussel naar het bezette gebied
te lokken en hem daar in handen der
Fransche recherche te spelen Doch dit
plan verried zij aan het Duitsche bureau
voor contra-spioraia«e. Gedurende de
daaropvolgende Jaren spionneerde zij
voor beide landen tegelijkerUJd! Op 14
Juli 1927 werd zij door de Duitsche auto
riteiten gearresteerd, toen zil den Fnui-
schen nadere bijzonderheden over don
cokesuitvocr van het RUnsch-Wcstfnal-
sche kolensyndicaat wilde verschaffen.
De procureur-generaal eischte tegen
verdachte veroordeeling tot drie jaar
tuchthuisstraf en vijf Jaar verlies der
burgerrechten, doch het rijksgerechtshof
veroordeelde haar met inachtneming
van verzachtende omstandigheden tot
2/x jaar gevangenisstraf en vijf Jaar
verlies der burgerrechten, met aftrek
van 13 maanden preventief.
tabakssmokkelarij.
Uit Weenen wordt aan de .-Petit Pa-
risien" gemeld:
Nadat een reeks arrestaties van Oos
tenrijkers aan dc Italiaansche grens In
dc TirooLsche Alpen en in Karinthië
beeft plaats gevonden, ziin tiians dc
Oostenrfjksche pendanv.es er toe over
gegaan te Ausserg-GuUgortexi twee sol
daten van de fascistische militie te ar
resteeren, die dc grens in Oostelijk Ti-
rol hadden overschreden, om rich frau
duleus tabak te verschaffen. ZU zijn
naar de gevangenis van Silian over
gebracht. De Italiaansche consul heeft
hun invrijheidstcüaig gevraagd, maar er
is nog geen besluit genomen.
DOOR KORTSLUITING.
Door dat in een schakelbord in den
winkel van de N. V. „De Faiam" in de
Lange Vëerrtraat kortsluiting ontstaan
is. ontstond oen begin van brand, dat
door winkelpersoneel echter spoedig ge-
bluscht is. De brandweer was aanwezig,
doch behoefde niet op te treden.
De schade Is zeer gering.
BRANDENDE KALK.
In een kalkloocte op een bouwwerk
aan de Amsterdamsche vaart raakten
Zaterdagavond lialf elf een paar kaEc-
zakken in brand. Het brandje ontstond
in oen hoop ongeblindhte kalk. a-aar de
ikaken tegen aan lagen die nat gewor
den was. Een agent van palitie en een
burger hébben liet vuur gebiusdht. De
staf der brandweer was aanwezig, maar
behoefde niet op te treden.
WACHTGELD TOEGEKEND.
Ged. Staten hebben beslist dat aan
P. Westra. die gedelegeerde van de ge
meente Heemstede was in het bestuur
van de Woningbouwvereenlging „Tuin
wijk", wachtgeld zal worden toegekend
door de gemeente Haarlem, ingevolge dc
Annexatiewet.
B. en W. van Haarlem hadden geen
wachtgeld toegekend.
en stampende stoomboot, die haar. tegen
oen sterke Noord-Westenwind ln. naar
Folkestone bracht.
Voor menschen met heimwee waj op
de ..Nurseries" van dc firma A. F. Dut
ton in Iver geen plaats. Katarina had al
spoedig begrepen, dat het er hier op aan
kwam duchtig de handen uit de mouwen
te steken, als men wat bereiken wilde.
Vele der volontairs, die de firma toe
liet. kwamen cr nooit toe om van de ge
legenheid om te leeren gebruik te ma
ken; ze verlieten het bedrijf weer na een
paar maanden zonder ooit iets anders
dan ruw werk te liobbcn verricht. Dc op
zichters hadden er een boosaardig ple
zier in om dc „Studenten" Juist btj al
lerlei vuile werkjes, bU het sproeien of f...
pakken te gebruiken.
De pas aangestelde dames. béha>ve het
Duitsche meisje, nog een Schclsche en
een Zweedse he, waren hun pas recht oen
doom ln het oog. Ze noemden ze natuur
lijk „Suffragettes" en Mr. Gabb zei op
een kqer tegen Juffrouw Lutz: de tuin
lieden in de kassen waren er allemaal
van overtuigd dat de noviteiten op an
jer-gebied dit jaar zouden achterblij
ven by het vorige, omdat de firma van
haar onderneming een damesvisite
maakte!
.(Wordt vervolgd.).
aan het leven stellenen er
niet alles van verwachten. Het leven
is geen Cadena sigaar!
In de voornaamste sigarenwinkel».
