De feestelijkheden op Koninginnedag
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 1 SEPT. 1928
Overal drukte en beweging
De feesten in den omtrek
De laatste dag "Win August»: Ko
ninginnedag!
Als aJtOd is het Kominginnefeest weer
overal met opgewektheid gevierd. Ook
in onze stad. vaar dit jaar een ander
systeem is gevolgd dlan vorige Jaren.
Zoo is het Haarlemsche Koninginne-
fecst rfteer een feest voor allen ge
weest dan bot nu toe het gevoH was. Niet
op een punt of een paar punten van
h,et centrum van de stad was „wat te
doen", maar op vele plaatsen en op vele
plaatsen tegelijk. Zoo was er reeds
van 7 uur af. het uur van het réveille
leven en beweging in de geheele stad,
zooals het toch ook behoort te zijn by
een volksfeest.
Ook in .den omtrek van Haarlem had
den de comités gezorgd voor gelegenheid
om uiting aan de algemeene feestvreug
de te geven, zooals onze lezers in het
volgend relaas van de feestelijkheden
in en om Haarlem kunnen lezen.
Reveille.
De zon slaat uit de nevelige ochtend
lucht neer op de stad. het is nog frisch
De eerste electrische treinen ratelen
feet station binnen, brengen menschen
naar hun werk. De nieuwe dag is weer
begonnen.
En welk een dag! De breed-uit han
gende vlaggen vertellen je. dat een na
tionaal feest gevierd zal worden, en je
weet dat de Koningin, ónze Koningin
vandaag acht-en-veertig jaar wordt.
Het is Koninginnedag zooals andere
Jaren op den laats ten Augustus-dog,
maar toch moeten we er even aan den
kon. dat het nu dertig jaren geleden is,
dat de toen nog Jonge vorstin geroepen
werd om den troon te bestijgen.
En er is ook nog een andere bijzon
derheid aan dezen Koninginnedag, voor
't eerst na de reorganisatie van de Ver
eeniging Koninginnedag, is er een pro
gramma opgemaakt, dat den heelen
dag vult, waardoor zoo goed mogelijk
feest gevierd kan worden
Omstreeks zeven uur ziin er meer
menschen dan anders op het Stations
plein, kleine kinderen zitten op Pa's
schorder. Dan barst opeens juiohend en
frisch de muziek los, het schettert over
de straat, kllnik op tegen de huizen,
zingt door de ille ochtendlucht.
Het wekt een feestelijke stemming, en
*t is nog zoo vroeg. Dat belooft goed te
worden: ook. nu telkens krachtiger óe
zon gaat schUnen. Weer. voor de zoo-
veelste maal is het woord: Oranje-zon
netje op zün plaats
Kranig speelt de politie, de kwasten
van den rinkelenden Turksclien schel
lenboom wapperen, de muziek stroomt
door de straten, waar ramen openge
schoven worden, slaperige menschen-
hooiden naar buiten kijken.
En van den anderen kant der stad,
van het Houtplein, trekt het Tram
fanfare-corps langs straat en plein en
gracht, ook de menschen wekkend, roe
pend om toch naar buiten te komen,
dezen mooien dag volop te genieten.
Zoo wordt met pittige marschen in de
Spaamestad de verjaardag der Ko
ningin „Ingeluid".
De Muziek van den toren
De plechtige wijding, die toch bi] een
tot dankbaarheid jegens onze Koningin
stemmenden dag als deze behoort, komt,
als op den trans van den toren der
Sint Bavo-kerk de muziek van het Le
ger des Hells om half acht de melodie
van „Wilt heden nu tredendoet
klinken. Het Is een mooi moment, het
Wilhelmus hooren wy", 't contrasteert
wel met de fleurige reveille-muziek,
maar de stemming wordt er nog beter
door. Want op Koninginnedag dient
men niet- louter pret te maken, is even
stilte, wat wijding goed.
In de kerk.
Tegen achten loopt de Sint Bavo vol,
't nog bleeke zonlicht speelt door de
hooge ramen, werpt wondere tinten in
t hooge gebouw.
Het orgel zingt.
Dominee J. van Leeuwen houdt een
korte preek. ..Koninginnedag", zoo
zegt hij, ,4s de feestdag die het meest
aa.isiult by ons leven, die weerklank
vindt in onze harten. Er lieerscht op
dien dag een echte verjaardagsstem
ming, zooals wanneer een moeder thuis
jarig is. wy, die met oranje op onze
borst loopen en vroolijke gezichten zet
ten, zUn als de kinderen die verheugd
zijn om moeders verjaardag.
„Het is thans niet een tlld, dat kro
nen stralen ln 't zonlicht. De tyden zyn
moeilijk, de kroon drukt op 't hoofd, de
scepter weegt zwaar on stevig moet het
roer van het schip van Staat gegrepen
worden. En de Koningin zal haar oogen
opslaan naar den Koning der Ko
ningen. zij zal bidden voor haar volk,
om moed om voort te blijven gaan ep
haar weg.
„Van haar eenzame plaats heeft zy
den weg naar den hemel gevonden,
maar zij is vrouw en moeder gebleven.
Zy wil de ziel van haar volk kennen.
getuige de reis naar Drente. 0111 er mee
te leven en mee te Ijlden het leed dat
daar lieerscht.
..wy hebben geen stoffelijk geschenk,
maar treden wy voor Haar troon, met
gevouwen handen, dat ls het mooiste ge
schenk. dat wy haar bieden kunnen en
laten wy iederen dag weer bill zijn over
wat C-od ons in haar gegeven heeft".
Na het gebed waarin de predikant om
zegen bidt voor hot werk der Koningin
tr. voor haar gezin, zingen allen staande
het Wilhelmus.
De toren zingt.
En dan om half negen, sprankelt op
eens schoone muziek van bronzen klok
ken rond den toren der Sint Bavo, over
de daken, over de Groote Markt. De
heer Hofmeester doet ziin beiaard zin
gen. nu eens vroolUk met tingelend
klokjesgespeel, dan met swaren, plech-
tigen dreun. Hoor. hoe ..de ZOver-
ytoot" daar over de stad klinkt, hoe
mooi de melodie van „Merck toch hoe
sterek...." is.
Het is nu druk op de Groote Markt,
honderden menschen staan od het niet-
afgezette gedeelte in het midden. By
troepen komen de schoolkinderen met
hun kleurige Vlaggen, telkens en tel
kens meer, tot ook het middengedeelte
vol is. 't Is een vroolijk gezicht, al die
meisjes in lichte Jurken met groote
oranje strikken, overal glundere snoetjes
en de zon schijnt er feestelijk over.
Het stadhuis is ten deole in de bloe
motjes gezet, over het bordes hangen
tapijten. Even voor negenen komt de
waarnemende burgemeester. Mr. J. N
J. E. Heerkens Thijssen met zyn echt-
genoote, zU worden door den voorzitter
van liet hoofdbestuur van .Koningin
nedag". Mr. Th. A Wesstra. begroet
Reeds zyn verscheidene leden van het
hoofdbestuur der organlseerende veree-
nilgng evenals een aantal raadsleden
aanwezig.
De aubade.
Dan neemt de heer Jan de Nobel
den dirigeerstok ter hand. het word:
stil, de duizenden kinderen letten op
en plots bruist het Wilhelmus, goed ge
zongen, over de Markt. Ze kunnen het.
en de leider weet keurig het tempo er
ln te houden. „Klokke Roeland", „Hou
zee, hou zee", „Een Hollandsch Lied",
en „Naar buiten" volgen.
En juist op tyd, tegen half tien, wordt
het laatste lied, het „Wlen Neerlandsch
bloed. gezongen. De heer de Nobel
richt zich naar de toehoorders, gebaart,
wekt hen op ook mee te zingen en
velen doen dit
Goed half tien heeft de afmarsch
plaats, ordelyk gaat school na school
achter de muziek van de Tramfanfare
door Koningstraat en Gierstraat, over
't Plein en langs den Dreef naar den
Hertenkamp.
Het kinderfeest in den
Hertenkamp.
Waar anders de herten loooen, trip
pelen nu de .duizenden voeten dei-
schoolkinderen ongeduldig, en al heel
gauw nemen de spelen een aanvang.
Hier wordt touw-getrokken, daar loopen
meisjes met een balletje op een schepje.
Wat verder rennen de jongens heen en
weer by 't blokjes-rapen, probeeren ze
voorzichtig een voetbal tusschen twee
lyntjes te houden, meisjes springen on
beholpen in groote zakken rond, vallen,
huppen weer verder. En overal heerscht
de pret, overal wordit gelachen, er is
geen leeiyk gezicht te bekennen, al kan
ook niet ieder een prysje krijgen.
Op de mooie speelweide onder het
zware geboomt gaat zoo het-, feest van
de kinderen bijna twee uren zijn gang.
De onderwijzers en onderwyzeresser.
zyn druk in de weer om alles te regelen
en buiten, om het hek staan dichte
ryen kykere: ma's die overgelukkig
zyn als zoon of dochter 't winit. pa's. die
de Jongste spruit op him arm ook laten
kyken, kinderen en oude menschen.
Een ieder heeft plezier op dezen dag.
Maai aan de vreugd komt ooi: een
eindie. En 't is omstreeks twaalf uur.
dat die kinderen met bonte papieren
mutsen op den Hertenkamp verlaten
ore de stad te vullen met hun biy ge
lach en vrooiyk gepraat.
De morgen is om, de middag wacht
met nieuwe pret.
Het ochtendconcert op de
Groote Markt.
We hebben al dikwijls een concert op
de Groote Markt bijgewoond, maar neg
niet vaak onder zulke gunstige omstan
digheden als Vrijdagmorgen, toen dam
de Haarlemsche Politie-muziakvereenl-
ging onder leiding van den heer Reynier
van 't Hoff een concert gaf.
Ten eerste was het prachtig zomer
weer, dat veel mensohen naar dit al
oude Haarlemsche centrumpunt had ge
lokt. En al die menschen bleken wer
kelijk om de muziek gekomen te zijl".
Nu geen schreeuwende en joelende
jongens en meiden, die het den muziek
minnaars dikwyis bil een openbaar
concert zoo lastig kunnen maken. Allen
stonden rustig op den grooten vlucht
heuvel en op de breede trottoirs, Het
Ijzeren hekje om het plantsoen diende
voor veel kinderen tot ritplaats. Er was
tameiyk veel politie op de been, maar
ze behoefde niet handelend od te tre
den.
Gedurende het eerste half uur weer
klonk ook geen belgeklingel. want het
tramverkeer was toen nog niet nor
maal.
De heer Reynier van 't Hoff. die reeds
twee muzikale ommegangen had ge
maakt hij was al om zeven uur be
gonnen beklom nog onvermoeid het
trapje van de muziektent. „Ik wou dat
ik vandaag m'n lichaam ln tweeën kon
laten zagen", zei hij lachend tegen ons
„want ik wil overal tegelijk wezen!"
Hy liet het concert beginnen met de
Volksliederen, dat door velen met ont
bloot hoofd werd aangehoord. Namens
het Centrum-comité kwam de heer C.
ten Boom de musici daarna begroeten
Tijdens het concert werden de pohtie-
mannor. op ververschingen onthaald;
een vriendelUke attentie van de omwo
nende caféhouders, die zeer op prys
werd gesteld.
Achtereenvolgens werd het uit tien
nummers bestaande programma op
een zeer verdienstelijke wijze uitge
voerd. Het publiek was voor het ten
gehoore gebrachte zeer dankbaar.
Het was een prettige ochtend, waar
mee de Haarlemsche politiemannen ve
len aan zich verplicht hebben. De dan!:
dien de heer Ten Boom hun na afloop
namens „Koninginnedag" bracht, was
dan ook welverdiend.
Concert in de Groote Kerk
Het traditioneele namiddagconcert ln
de Oude St. Bavo vormt altyd een ver
kwikkend rustpunt te midden van de
rumoerige feestvreugde van den Ko
ninginnedag. In zooverre heeft het reeds
uit zichzelf bestaansrecht. Toch mag
ook by de programmakeuze wel eenigs-
zins met de byzondere omstandigheden
rekening gehouden worden, meer al
thans dan ditmaal waar te nemen was.
Wy verlangen volstrekt geen onafge
broken reeks van toepasseiyke stukken,
waar onze ooren reeds van den vroe
gen morgen af tuiten van vaderland-
sche liederen, maar liet Kerstliedje dat
Tilly Koenen zong kwam nu toch wel
erg te onpas, evenals het lentelied van
Grieg. dat ons. waarom weet ik niet,
in 't Fransch geboden werd. Bovendien
wordt in „Die Gestirne", „La Voie lac-
tée" en het Kerstlied ondersteld dat
het nacht is, en daar kan men zich op
een zonnigen nazomernamiddag nu ook
niet zoo heel gemakkeiyk indenken.
Toepasselijk na de totstandkoming
van het Kellog-pact mocht het „Sieges-
lied" van Schubert heeten:
Doch nichts mehr vom Eisenspiel
ünd nichts vom Spiel der Waffen,
Der ew'ge Friede ward uns zugewendet".
u, s. w.
De laatstaangehaalde regel klinkt voor.
alsnog wat euphemlstisch, doch we kun
nen onzer Vorstin geen treffender heil-
wensch brengen dan dat die regel be
waarheid worde en dat zy in Vrede mo
ge blyven regeeren.
Tilly Koenen zong dit lied. dat zich
grootend eels in marschrhythme be
weegt en niet tot de meest imposante
van Schubert behoort, zonder veel over
tuigende kracht te minder, waar zy iri
stee van naar de hoorders, voortdurend
naar het orgel gewend stond. Hierdoor
werd haar zang in een der volgende
liederen, „La voie lactée" van Dubois,
by wylen haast onhoorbaar. In 't alge
meen scheen haar toonproductie meer
op de acoustlsche verhoudingen van een
middelmatig groote concertzaal, dan op
die van de enorme kerkruimte inge
steld. Door een en ander leed de dui-
deiykheid der expressie en kwam niet
alles geheel tot zyn recht.
Van de beide liederen van Schubert
is „Die Gestirne" beteeken'ender dan
„Siegeslied" en werd ook beter voorge
dragen. Het lied van Dubois Is wat aan
den zoetigen kant, Grieg is Grieg, en
Immanuel van Auguste Overbeck heeft
de letters S. A. op zijn kraagje. In al die
zangen liet Tilly Coenen nog veel hoo
ren wat ons haar glorietijdperk in her
innering bracht: de stemkwaliteiten
zyn nog steeds zeer goed, maar, zooals
ik reeds opmerkte: ik had haar liever
in een minder groote ruimte gehoord.
Onze organist George Robert speelde
het eerste Preludium en Fuga in C van
Bach, een werkje van Dubois en de
Passacaglla. Koraal en Fuga over Ge
zang 17 van orzen landgenoot C. de
Wolf, die hy ook op het Orgelconcert
van 1.1. Dinsdag ten gehoore bracht. Dit
werk, waarvan de aanvang aan de be
roemde Passacaglia van Bach herinnert,
is een degelyk, van veel bekwaamheid
getuigend, voortreffeiyk voor het in
strument geschreven stuk muziek, dat in
een aardige, maar wat weinig doorge
voerde (nagenoeg bij een enkele exposi
tie blijvende) dubbelfuga eindigt.
Toepasseiyk waren op dit concert nog
Wilhelmus en Wien Neerlands Bloed,
waarvan de eerste coupletten, die ge
lukkig in den Feestgids waren afge
drukt. door allen aan heb begin en ein
de van het concert op de bekende
psalmodieerende, d. w. z. na het orgel
achteraansleepende wyze, werden ge
zongen. Zou het geen aanbeveling ver
dienen een volgend jaar een ervaren en-
gros-dirigent. als b.v. den heer Jan de
Nobel, in den preekstoel te plaatsen voor
behooriyken samenzang der volksliede
ren?
KAREL DE JONG.
De demonstratie met
Postduiven.
Het bestuur van den Haarlemse-hen
Postduivenbond heeft de kunst ver
staan om het Juiste oogenblik voor het
maken van propaganda uit te kiezen.
Zooals onze lezers weten, had het aan
het hoofdbestuur van Koninginnedag
toegezegd, in de middaguren van het
Oranjefeest een demonstratie met poet-
duiven te houden.
Hiermede sloeg het bestuur van den
Postduivenbond twee vliegen in één klap,
want ten eerste verschafte zii hiermede
aan de Vereeniging „Koninginnedag"
een splinternieuw programmanummer
en in de tweede plaats maakte de bond
een succesvolle propaganda voor de dui
vensport.
Want een succes is het geworden, ook
dank zy het mooie weer. Reeds te vier
uur Vrijdagmiddag begon het al aardig
druk op de Turfmarkt te worden. Dicht
by den waterkant stonden de ontelbare
korven met de gevederde vrienden, die
Sn afwachting van de aanstaande Invrij
heidstelling elkaar zooveel mogelijk pik
ten.
Bijna het geheele bestuur van het
Centrum-Comité gaf blyk van zijn be
langstelling. Op een boot midden op het
water stond onze bekende stadgenoot A
Bermo, om het geval te filmen
Tegen half viif stond het aan beide
oevers, van de Melkbrug tot de Lange-
brug, en ook op die bruggen zelf. zwart
van het volk. Allen keken onafgebro
ken naar de korven, die od een sein
alle tegelyk geopend werden, waama
in tUd van slechts een Daar seconder
een kleine duizend duiven door het
luchtruim cirkelden, onder een hoera-
geroet) wan de merwihemriawa aao de
Spa arne-boorden.
Na eenige keeren in wijde kringen
rondgevlogen te hebben, zetten de die
ren regelrecht koers naar hun diverse
hakken.
De besturen desc deelnemende po6t-
duivenvereertlgingen verzamelden zich
hierna by het Centrum-comité, waar de
heer P. J. M. van Tetering meedeelde,
hoeveel duiven de lucht ln waren ge
gaan en wie de prijswinnende vereont
gingen waren. Hy merkte op. dat hy
met te meer vreugde tot deze prUsuit-
reiking overging, omdat hil zelf lid van
één der aangesloten vereenigingen is.
Hy propageerde de duivensport op de
van hem bekende warme wijze. „Ook nu
is hier weer gebleken", zei hy, „de
juistheid van het spreekwoord: onbe
kend maakt onbemind. De menschen,
die deze demonstratie hebben bijge
woond, zullen ongetwijfeld meer belang
stelling voor dezen tak van sport ge
kregen hebben. En terecht. Want de
meesten zullen het niet weten welk een
groote vreugde en genot het verschaft,
niet alleen het deelnemen aan wed
vluchten, maar ook de teelt".
Spreker dankte de deelnemers voor
hun medewerking en maakte toen den
uitslag bekend. De eerste prijs voor het
grootste aantal duiven werd behaald
door de vereeniging .De Snelvliegar"
met 440 duiven en met den heer S we erts
als hoogste inzender, namelijk 204. De
tweede prijs werd toegekend aan de
vereeniging „De Luchtgids" met 230
duiven; hier had de heer v. d. Pol de
grootste inzending: 81
De vereeniging „Haarlem's Amst. Kwar
tier", die met 218 duiven deelnam (de
heer J. Hart grootste Inzending: 38).
kreeg den derden prijs.
De vereeniging „Oolumba" nam met
77 duiven aan de demonstratie deel. De
heer P. A. Boeree had hier met 38 het
grootste aandeel.
De heer Boeree dankte namens het
bestuur van den Haaxlemschen Post
duivenbond het hoofdbestuur van de
Vereeniging „Koninginnedag" voor de
beschikbaar gestelde prijzen (die uit
zilveren medailles en plaquettes beston
den) en den heer Van Teterfhg voor
zijn vriendelijke woorden. Spreker gaf
de verzekering, dat de Postduivenbond
eon volgenden keer weer gaarne bereid
zou zijn, om het feest van „Koninginne
dag" op te luisteren.
Waarvan het Centrum-comité met
dankbaarheid nota nam,
DE MIDDAGFEESTEN.
De middag verliep vrij kalm.
In den laten namiddag kwam er meer
drukte en beweging op de straten. On
telbaar was het aantal jongens en meis
jes, gewapend inet dunne stokjes met
oranje strikjes: in de laatste jaren het
atrribuut van jeugdige Koninginnedag-
vierders.
Onze weg voerde ons eerst naar
het Stationsplein.
Daar wasniets. En er kwam
voorloopig ook niets. Het R.-K. Mannen
koor „St. Caecilia", dat hier zou op
treden en daarna zich op de Groote
Markt zou doen hooren, was niet ver
schenen en, naar wy van het Centrum-
Comité vernamen, zonder bericht te
zenden.
De menschen op het Stationsplein
stonden te wachten en velen zaten ook
te wachten voor de café's.
Het wakkere Centrum-Comité zat in-
t.usschen niet stil en vond het Tramfan
farecorps. dat eerst op de Groote Markt
was opgetreden, bereid naar het Sta
tionspie in te tygen en na eenigen tijd
stond de heer Reynier van 't Hoff ook
weer in de tent op het Stationsplein
ziin trammannen aan te voeren. Het pu
bliek toonde zich na de teleurstelling
dubbel dankbaar door luid applaus na
elk nummer.
Op de Groote Markt.
had, zooals wU zeiden, de Tramfanfare
(zooals dit corps in de wandeling heet)
zich reeds doen hooren en met niet min
der succes dan later op het Stations
plein.
Het Mannenkoor St. Caecilia ver
scheen ook hier niet, maar gelukkig kon
het koor worden vervangen door het
Muziekcorps van het Leger des Heils.
dat zich op verdienstelyke wijze kweet
van de zoo plotseling op zyn schouders
gelegde taak.
Er waren flink wat luisteraars op de
Markt, die genoten van de prestaties
van beide corpsen. By Brinkmann zat
het vol.
De Volksspelen
Groot was het aantal deelnemers aan
de volksspelen op de Nassaulaan. de
Ged. Oude Gracht, de Raamgracht en
de Voldersgracht niet. Maar amusant
voor de vele toeschouwers die langs de
touwen geschaard stonden, waren deze
Haarlemsche Olympische Spelen toch
wel.
Wat 'n gejuich ging er op, als een
deelnemer, na zich een flink eind langs
den mast omhoog gewerkt te hebben,
zich weer naar beneden moest laten glU-
den omdat hij niet verder kon!
En met wat 'n geamuseerde aandacht
volgden de menschen de pogingen der
jongelui, die deelnamen aan den wed
loop met hindernissen en die. na een
eind geloopen te hebben, eerst onder
een zei! moesten doorkruipen, dan zich
een poos in een mand moesten voort
bewegen en ten slotte over een langen,
liggenden paal hun weg moesten vervol
gen! Aan gelach geen gebrek, natuur
lijk.
Op de Ged. Oude Gracht namen aan
het estafettelopen en het ti/rfrapen
ook meisjes deel.
Overal was het aantal toeschouwers
groot.
De Volksspelen stonden onder hoofd
leiding van den heer Joh. G Martin.
Op de Nassaulaan was het Centrum-
Comité vertegenwoordigd door de hee-
ren P. Mul en A. Kurvers, op de Ged.
Oude Gracht door de heeren J. J. A.
van der Linden en W. Oostwald en op
de Raamgracht en Voldersgracht door
de heeren F. Duyn en J. van Maris.
Zooals bekend waren de pryzen be
schikbaar gesteld door het hoofdbestuur
der Vereeniging ..Koninginnedag" cn
door Haarlemsche winkeliers.
De H. O. V.
ga? van 3.30 -5 uur een concert in Der.
Hout. onder leiding van den heer Ma-
rinus Adams.
Van vier tot zes uw
was er weer een concert op het Stations
plein. Ditmaal werd het gegeven door
de M uz:ekvereeniging Utile Dulci (on
der leiding van der. heer A. C. Jutjens),
die een mooi programma ten gehoore
bracht, waarnaar aandachtig werd ge
luisterd.
Het feest in den Vijfhoek.
Ook in den vyfhoek is Vrijdag braaf
feest gevierd. Het bestuur van de aldaar
opgerichte buurtvereeniging, dat tot
deze afzonderlijke feestviering het ini
tiatief heeft genomen, kan tevreden zyn.
want het succes was groot. De deelne
ming van de bewoners was vrijwel al
gemeen. Hierdoor was het mogelijk om
deze buurt feestelijk met gTcen en veel.
kleurige papleren slingers te versieren.
Het zag er dan ook recht gezellig uit.
Het middelpunt was natuurlijk de vyf
hoek zelf. Daar hing te midden van de
verslering een groote W, die 'savonds
electrlsch verlicht was.
Maar ook de aangrenzende straten
waren niet vergeten. Vooral de Lange
Raamstraat en de Lange Annastraat
waren schier onherkenbaar van de ver
slering.
Het bestuur had een aardig pro
gramma opgesteld. Van twee tot zes
uur hadden in de Lange Raamstraat de
aangekondigde kinderspelen plaats. Die
werden door muziek opgeluisterd. De
vrijgekomen ruimte vormde een flinke
loopbaan, waar de deelnemers aan de
verschillende wedstrijden zich flink kon
den bewegen. Het bestuur fungeerde als
jury en deed dat op een zeer lofwaardige
wUze.
De animo van de jeugd was heel groot,
Met genoegen hebben we eenigen tyd
gekeken naar het hardloopen. De jon
gens, die naar leeftyd liepen, spanden
him krachten tot het uiterste in, want
er waren mooie pryzen te verdienen.
Verder hadden hier de gewone kinder
spelen plaats, zooais zakioopen, blok-
jesrapen. enz. By de finish was de be
langstelling het grootst. De winners had
den telkens een krachtig applaus in ont.
vangst te nemen.
De avonduren waren natuurlyk voor
de groote menschen bestemd. Alles had
nu met de brandende lampions een fees
telijke n manblik. Ook nu werd met groot
enthousiasme aan de diverse wedstry-
den deelgenomen en uit den aard der
zaak werd er nu meer strijd geleverd.
Ook dit onderdeel der feesten mag als
uitstekend geslaagd beschouwd worden.
DES AVONDS.
werd een nieuwe stroom van muziek
over de stad uitgegoten.
Het was nu in de straten veel druk
ker dan over dag; soms was er in de
Groote Houtstraat zelfs een opstopping.
De Botermarkt
was smaakvol met lampions versierd.
Hier werd een populair concert gegeven
door de Haarlemsche Harmonie Kapel,
leider de heer P. Blanket. Het was er
den geheelen avond zeer druk. Dikwyis
werd de populaire muziek meegezongen.
Op de Groote Markt
zwaaide de heer H. W. Hoftneester weer
den staf. „Harmonie Crescendo" speelde
zooals wij dat van deze Muziekvereeni-
ging, die onder bekwame leiding steeds
naar het betere streeft, gewoon zyn.
Het aantal toehoorders was zeer groot.
Op de Groote Markt was de nieuwe ver
plaatsbare muziektent opgesteld. Onnoo-
aïg te zeggen dat het op de terrassen
van Brinkmann en voor de andere cafés
in de buurt stampvol was.
Wat ons volk toch in voetzoekers en
zevenklappers ziet, kunnen wij niet be
grijpen. Vooral op een concert hoort dit
soort vermaak toch niet thuis!
Op het Stationsplein
was het weer het Tramfanfarecorps dat
zich verdienstelijk maakte. Lustig blies
het wakkere corps er op los. Na elk
nummer klonk luid applaus.
De draaimolens
en de ververschingstentjes 'waarvan er
legio op verschillende plaatsen van de
stad stonden) maakten uitstekende za
ken. Er waren twee electrische draaimo
lens, een op de Nassaulaai*en één (zeer
mooie) op het Wilsonsplein en zij zaten
den geheelen middag en avond stampvol.
Zooals bekend zullen de draaimolens
en ververschingstentjes ook heden, Za
terdag, na 12 uur 's middags geopend
zijn.
Straatmuziek
was er. zooals gewoonlijk op Koninginne
dag. meer dan genoeg. Ieder cogenblik
boorden wij straatzangers (zelfs ver-
kleede). violen en andere instrumenten
De „zingende zaag" ontbrak niet.
Ook waren er velen, die trachtten op
andere wyze "n broodje te verdienen:
acrobaten byvoorbeeld. Op de Ged. Oude
Gracht zagen wy een geheugen-kunste
nares (die natuurlijk als gedachtenleze-
res werd voorgesteld door haar begelei
der) haar vak uitoefenen.
De taptoe.
Te 11 uur kwam het slot van het
feest.
Toen „Harmonie-Crescendo" op de
Groote Markt en de Tramfanfare op
het Stationsplein te ongeveer 10 uur
hun laatste nummer hadden doen hoo
ren, daalden de leden dezer muziekge
zelschappen af naai den beganen grond
en stelden zich daar op.
De fakkels werden ontstoken en daar
ging het de stad door, beide corpsen
gevolgd door een groote. stevig in de
maat stappende, vrooiyke menigte en
daarachter door een andere menigte,
die zich meer in t bijzonder op hossen
toelegde. Dat deze optochten by hun
nadering een fantastischen aanblik op
leverden. behoeft niet gezegd te wor
den. Talrijk waren de toeschouwers die
langs den weg stonden geschaard.
„Harmonie-Crescendo" volgden dezen
weg: Groote Markt langs Smedest-raat.
Kruisstraat, Kruisweg. Parklaan, Hooi-
markt. Koudenhom, Spaarne, Kamper
vest. Kleine Houtstraat, Ged. Oude
Gracht. Zijlstraat naar Groote Markt en
het Tramfanfarecorps, Stationsplein
langs Rozenstraat. Kenaupark. Kin der-
huisvest, Wilhelminastraat. Raamsingel.
Groote Houtstraat naar deGroote Markt.
Een groote menigte wachtte de aan
komst van beide corpsen op de Groote
Markt af. Nog ééns werd hei Wilhel
mus gezongen met begeleiding van .Har
monie Crescendo" aan vier hoeken van
de Markt werd Bengaalsch vuur ontsto
ken, zoodat de Markt eenige oogenblik -
ken baadde in een zee van licht.
Toen werden de fakkels gedoofd. Het
welgeslaagde Koninginnefeest van Haar
lem's centrum was geëindigd.
Bijeenkomst in De Kroon
Na afloop van het feest kwamen de
leden van het Hoofdbestuur van Ko
ninginnedag en van het Centrum-Co
mité, velen met hunne dames, samen
in de bovenzaal van De Kroon, waar de
voorzitter van Koninginnedag. Mr. Th.
A. Wesstra een toespraak hield, waarin
hij zijn groote voldoening uitte over het
welslagen van den dag en hulde bracht
aan het Centrum-Comité. Spr. uitte den
wensen, dat het volgend jaar ook ln an
dere wyken comités zullen worden op
gericht. In 't byzonder bracht spr. hulde
aan de vier heeren Martin, die nu al 20
Jaar zooveel hebben gedaan voor de kin
deren van Haarlem. (Applaus).
De heer Worst, voorzitter van het
Centrum-Comité, bracht dank aan B.
en W. van Haarlem ook aan den ge
meentesecretaris en den Commissaris
van Politie voor de betoonde medewer
king. aan den heer Joh. G. Martin en
de technische leiders voor hun leiding
der Volksspelen, aan de hoofden van
takken van dienst, de winkeliers, die
pryzen beschikbaar stelden en den heer
Mathot, die ze etaleerde, aan de mu-
ztekvereenigingen die concerteerden en
aan zijn medebestuurders en leden van
het Centrum-Comité, speciaal de heeren
Stinis en Van Tetering.
De heer van Tetering zeide dat na
deze feesten de burgerij moet wakker
geschud worden: by dragen voor de kas
der Vereeniging ..Koninginnedag" moe
ten komen van de geheele burgerij.
Een collecte (de heer Wesstra wees er
later ook nog eens op) moet niet meer
noodlg zyn, om den kinderen een feest
te kunnen bereiden.
De heer Ten Boom huldigde de heeren
Worst en Stinis, den uitmuntenden voor
zitter en den yverlgen secretaris van
het Centrum-Comité en de heer Van
der Linden prees de gulheid waarmede
de heer van Tetering zijn huis had open
gesteld voor de werkzaamheden in 't
belang der Volksspelen.
Mr. Wesstra bracht nog hulde aan
den heer Speller, die het initiatief heeft
genomen voor een collecte, zoodat het
kinderfeest kon doorgaan en sloot daar
na de bijeenkomst.
IN T BAVODORP.
Het Bavo-dorp heeft zijn eigen feest
gevierd, zooals elk jaar. Vooral is 't
feest voor de kinderen in 't vriendelyka
wykje tusschen Zomervaart en Slacht
huisstraat, waar de R. K. Woningbouw-
vereeniging „St. Bavo" eenige jaren ge
leden een paar honderd huizen deed
zetten. En als de kinderen pret hebben
is dat voor de ouders dan ook niet een
reden tot vreugde? Voor negenen hin
gen nog ochtendnevels, wat traag in 't
optrekken dezen keer, laag boven de
landen van Romolen- en Zuiderpolder,
en 't was stil in 't Bavodorp. De zeilen
aan draaimolen en tenten op het feest
terrein aan de Zomervaart hingen grijs
grauw neer, of er nooit leven en vroo-
lykheid hier zou zyn. Nog scheen de
buitenwijk te slapen, terwyl de stad al
tot leven ontwaakt was, de fut er inge
blazen was door muziek van den toren,
en op straat.
Muziek! die zou ook het Bavodorp
doen ontwaken.
Reveille
Even negen uur was het geworden,
toen in de straten de hoornblazer ver
scheen, om het réveille te blazen. En
teen was ook Oranjezon er. Hy goot
nieuw lidht over de roode puntdaken
van de huisjes in 't dorp. en alsof de
zon ten tweeden male opging kraaiden
de hanen. Nu schitterde de cornet van
den muzikant in 't licht en sprak: Ont.
waakt!
De vergelijking past allerminst aan
't begin van zoo'n vrooiyken dag, maar
in eens dachten wij aan den Ratten
vanger, die volgens de sage lang gele
den in Hameln zyn luguber werk deed.
Want deuren werden opengedaan over
al en by tientallen waren ze er in eens
de kinderen en volgden de lokkende
tonen. Toen was er ook het leven, want
de straten kwamen nu meteen vol oran
je van linten, die moeder in 't haar van
de meisjes gestrikt had en oranje sjer
pen, waar „Leve de Koningin" op ge
drukt stond. Op de Nagtzaambrug stelde
de muzikant zich op en hy blies de tonen
zoo de Amsterdamsche buurt in. dat 't
echo gaf tegen het Patronaatsgebouw,
dat het Nagtzaamplein ter eene zijde
afsluit. Dan draaide hy zich om en zond
zyn tonen-boodschap de Kruistocht
straat in om er onder trommelslag de
pas in te zetten, zoodat alras een stoet
van huppelende kinderen over straat
trok, die langer werd, en steeds langer,
naarmate de hoornblazer op meer straat
hoeken zyn taal verkondde. De kinderen
zóó naar 't feestterrein te brengen, 't is
wel een goede gedachte geweest; de Ré
veille is eer heel mooi begin gewerden
van een dag vol vreugde.
De molen draait
Half tien was 't toen de kinderen aan
kwamen, en heel anders zag nu 't feest
terrein er uit. De draaimolen zweefde
al ln 't rond. het electrische orgel
speelde. Over de tentjes er naast gleden
lichte plekjes van zonlicht, dat weer
kaatste in ontelbare spiegeltjes, waar
mee de draaimolen versierd is. Alle kin
deren uit 't „dorp" hadden twee vrU-
kaartjes, en hoewel ze geldig waren den
heelen dag door. zullen ze 's morgens
wel allemaal gebruikt zyn. Plezier was
er genoeg te maken, ook buiten den
draaimolen, waar tentjes stonden met
alle mogelyke snuisteryen, die voor niet
te veel geld te koop waren. En daar
naast konden de kraampjes met lekker
nijen goede zaken maken in brokken
nougat, waar je je lahg mee vermaakt,
door er het spel van „koekhakken" mee
te spelen: in pakjes kauwgom of lolly's
en zuurstokken, genoeg om hun geluk
kige bezitters een halven Koninginne
dag bezig te houden. Gele bananen en
zoete druiven, toffees, reeren. cccoskoe-
ken. spatsies en Us was er te krügen.
Bovendien werden de kinderen door de
Vereeniging volop getracteerd. wie
