BEURSKRONIEK
Vlammende Katchen
MET DE NEDERLANDSCHE ARBEIDERS-
REISVEREENIGING NAAR ZWITSERLAND.
Ill
FLITSEN
FEUILLETON.
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG I SEPT. 1928
Axenstrasse, Reussdal en Furkapas.
A Is we nog eens omzien, wordt Lu-
2ern van een bijzondere schoonheid. De
oevers met fraaie hotels, villa's en an
dere mooie gebouwen, geflankeerd door
rechte populieren en dennen weerspie
gelen zich in 't meer en torens en liooge
gebouwen blinken ln de zon.
Kijken wij voorwaarts, overal ontwa
ren wy bergen en neg eens bergen, zoo
als de Bürgenstock, Stanserhorn. Wels-
en Wetterhorn en de nog meer bekende
Mönch, Eiger en Jungfrau. kortom al
het schoons, dat Zwitserland bieden kan
ontrolt zich, ln steeds mooier kleur-
schakeerlngen, aan ons oog.
Na een boottocht van 1 1/2 uur kwa
men wU te Brunnen aan.
Van Brunnen wandelden wij langs de
wereldberoemde Axenstrasse naar Sls-
slkon. Deze wandeling ls door leder een
met gemak mede te maken en is wel één
der mooiste wandelingen, welke ik ooit
heb gemaakt. Men heeft 't gevoel, dat
men langs een wondermooi schilderij
loopt.
LLnks hooge rotsen, af en toe over
ons heen hangend en rechts in de diep
te het prachtige blauwe meer en aan
den oever vertieffen zich de verschil
lende bergtoppen majestueus ten hemel.
Te 11 3/4 uur aankomst te Sissikon.
We hadden nog precies een kwartier
om ons even te verfrisschen om dus om
12 uur aan tafel te gaan.
Na een uitstekend diner stapten we
weer op en vervolgden onzen weg langs
de Axenstrasse naar Flüelen.
O, wat is 't hier overal mooi.
Als men een fototoestel bij zich heeft,
kan men wel aan 't fotografeeren blij
ven, want mooie plekjes behoeft men
niet te zoeken, 't zijij al mooie plekjes
die men ziet.
Al spoedig kwamen wl) bij de be
roemde Tell's kapel. Deze staat echter
niet aan den weg, doch heelemaal in
de diepte aan den oever van het Vier-
woudstedenmeer. Men moet echter niet
denken, dat we in die kapel konden,
doch we moesten netjes voor de tralies
blijven kijken naar de groote wand
schilderingen, die enkele der voornaam
ste gebeurtenisen voorstellen uit het le
ven van Willem Teil.
Na alles bekeken te hebben en nog een
uitleg, omtrent een schildering, van on
zen leider te hebben aangehoord, klom
men we, hevig transpiree<rend, weer
naar boven en vielen blazend en puf
fend het restaurant binnen, dat zich
vlak bij Tell's kapel bevindt, om er een
kopje thee te drinken.
Onze meergenoemde „nachtegaal" uit
den Haarlemmerhout, gaf weer enkele
liedjes ten beste, waarna de pianist zich
ook niet onbetuigd liet en eenlge num
mers ten gehoore bracht, zoodat ons
theedrinken op een kunstuitvoering be
gon te gelijken.
In de beste stemming togen wij weer
verder naar Flüelen.
Al spoedig kwamen wij, nog steeds
langs de Axenstrasse loopend, door de
beroemde Galerijen.
De weg is daar n.l. geheel door de
rotsen heen gebroken, met af en toe
open ruimten aan den kant van 't meer,
waardoor dus Galerijen zijn ontstaan.
Mon begrijpt natuurlijk, dat 't een
fraai gezient is. uit zoo'n donkeren tun
nel te komeii In 't helle licht om dan
weer zoo n donkeren tunnel in te wan
delen en dan tolkermale een blik door
zoo'n venster te werpen op de omge
ving. Heel in de verte zagen wij ons
voorlooplg doel. het plaatsje Flüelen
liggen, dat wij om kwart over vijf be
reikten, en om half zes vertrokken wij
naai- Göschenen.
Dit was beslist de mooiste treinrit,
die wij hebben gemaakt.
Aan de linkerzijde van de baan
stroomt een woeste beek met zeegroen
water. De bedding ligt vol groote rots
blokken en 't water dringt daar kokend
en ziedend over en soms zelfs doorheen.
Inmiddels waren wij gaan stijgen. Op
kurketrekkersmanier gingen wij steeds
hocger en hoogcr. Tunnel ir. tunnel uit.
Men moest hier zeer voorzichtig zijn
met uit de raampjes kijken, want ge
heel onverwachts donderde de trein
weer een tunnel binnen en men zou bii
onvoorzichtig uit 't raampje kijken,
noodgedwongen zonder hoofd in Hol
land terugkomen.
Maar als men even heel voorzichtig
uit het raampje zag, kon men naar be
neden turend, precies zien waar onze
z.g. kurketrekker begon. Dat was mede
door het veel woester landschap een
eenlg gezicht.
Aankomst Göschenen omstreeks kwart i
over zes. We gingen direct door met....
de luxe beenenwagen naar Andermatt.
Het was stijgen en nog eens stijgen.
Een ver uitzicht was er niet, doch de
streek werd ontzettend woest.
Kolossaal groote rotsblokken lagen
overal verspreid. Men krijgt den indruk
of „ze" aan 't knikkeren zijn geweest
met die „lieve dingetjes" en onwillekeu
rig kroop een rilling langs je rug, als
je bedacht, dat 't heusch niet tot de on
mogelijkheden behoorde, dat zoo'n zelf
de gevaarte, met donderend geraas op
Je dierbare hoofdje te land kon komen.
We komen zoo aanstonds aan de be
kende Duivelsbrug en ik kan mij leven
dig voorstellen,,waarom men dien naam
heeft gekozen, want 't landschap is in
derdaad duivel-achtig, doch zoo
grootsch in zijn woestheid, dat wy on
willekeurig onder den indruk kwamen
en men lang niet zoo'n behoefte gevoel
den om uit volle borst onze levens
vreugd uit te Jubelen.
De Duivelsbrug en omgeving is schit
terend mooi in haar overweldigende
woestheid. Met donderend geraas baant
de Reuss zich een weg langs honder
den rotsblokken. Overal ziet men steen
blokken en -blokjes liggen, die zich de
luxe schenen gepermitteerd te hebben,
even te verhuizc-n.
Ondanks of liever juist door die
woestheid, gadt er een buitengewone be
koring van dit landschap uit.
Even drong het tot ons door. dat het
behalve mooi, ook erg gevaarlijk kan
zUn, daar te wandelen of te klimmen,
want op verschillende plaatsen vindt
men oiischriften. die ons vertelden, wie
daar den dood heeft gevonden door val
lend gesteente. Soms troffen wij zelfs
opschriften aan, die ons zeiden, dat 5 of
meer personen tegelijk onder een lawine
waren bedolven.
Te kwart over acht kwamen wy in
Andermalt aan en werden ondergebracht
ln hotel St. Gothard.
Direct avondeten. Onder het avond
eten kwam een aardige Zwitsersche
dreumes binnen om te trachten eenlge
bosjes Alpenroos] es te verkoopen.
De dreumes werd natuurlijk gauw
„los" gemaakt en ik geef u de verzeke
ring, dat "t kleine ventje een reuze ont
vangst had.
Er deed zich nog het volgend aardig
Intermezzo voor by het betrekken van
de kamers in één van die particuliere
huizen.
Er werd aan 2 Jonge dames een ka
mer gegeven.
Nu bleek in deze kamer een tusschen-
deur te zijn. Nu behoef ik niemand te
vertellen, hce jonge dames zijn. Ze wil
den weten, wat dat voor een deur was,
want verbeeld je er komt midden in
den r.acht iemand binnenstappen.
En jawel hoor, by navraag bleek in
die andere kamer inderdaad een persoon
te zyn, die geen anderen uitweg had,
dan door die bewuste deur of door een
deur, die op een kamer uitkwam, waar
twee heeren, eveneens van ons gezel
schap, waren ingekwartierd.
Met veel moeite, 't was met ons
Dultsch slecht gesteld, probeerden wy
te weten te komen van de eigenares
uit welke deur die persoon kon. Dooi
de dames- of heerenkamer?
Zij wist 't zelf niet, doch meende door
allebei.
Eindeiyk kregen we gehoor uit de an
dere kamer.
Het waren Duitsche klanken, die wij
te hooren kregen en toen de beide jon
ge dames:
„Ik vertik 't. hier gaan we niet sla
pen. aanstonds komt zoo'n vreemde
Duilsche snoeshaan hier binnen stap
pen".
De hospita haalde ten einde raad een
sleutel en deed die bewuste deur op de
dameskamer op slot, dcch toen we
dachten het zaakje tot aller genoegen
te hebben opgelost, hadden we 't mis,
want nu begon de bewoner van die
hoefckamer te bonzen op de deur en te
schreeuwen, dat hy er niet meer „aois"
kon.
Daar stonden we nu weer.
De hospita, een vroolijke dame met
engelengeduld, deed de deur weer open
en wie beschrijft onze verbazing, toen
een rasechte Amsterdammer in de deur
opening verscheen, tevens lid van ons
gezelschap.
We hebben gelachen tot we niet meer
konden en u begrijpt, dat door ruiling
der kamers, alles tot ieders genoegen
werd geregeld.
Volgenden dag om 7 uur op.
Het weer was gelukkig weer mooi,
doch veel frisscher dan vorige dagen,
maar we zaten nu ook 1440 Meter hoog.
Om half negen vertrokken de eersten
lier auto. naar Furkahöhe.
Dat was nog eens een autotochtje.
Ongeveer een uur lang ging het over
de 4 a 5 Meter breede Furkapas steeds
hooger en hooger. naar Furkahöhe. Af
en toe reed onze chauffeur langs ver
vaarlijke afgronden met een vaartje van
pl.m. 50 K.M., doch het eigenaardige is,
en dat was geloof ik met ieder 't geval.
niemand had angst, dat de ohauffeur een
bccht niet gced zou nemen of iets an
ders mis zou gaan, integendeel, we
dachten geen seconde aan iets dergel yks,
doch genoten onbeschrijfiyk en bijna
bovengekomen kwam het meest frap
pante.
Het was nota-bene 19 Juni cn daar
kregen we zoowaar een sneeuwbui op ons
dak, die al spoedig in een sneeuwstorm
ontaardde.
Onze chauffeur zette ons af aan F-u
kahöhe, het hotel waar wy zouden lun
chen en wy op zoek naar den Ingang.
Deze ingang was zoo goed zichtbaar,
dat we tweemaal het geheele hotel in
de rondte liepen voor we een deur ont
dekten, waardoor wy naar binnen kon
den komen.
Een paar groote kachels zorgden voor
een aangename warmte en al spoedig
hadden we ons middagbrood naar bin
nengewerkt.
P. G. VAN ENGELEN.
MOORDZAAK VOOR DE
ROTTERDAMSCHE
RECHTBANK.
DE VERDACHTE
ONTOEREKENBAAR?
Op den avond van 28 Maart jl. heeft
zich, zooals men weet, op den Mathe-
nesserdyk, te Rotterdam een drama af
gespeeld, waarbij de 67-jarige J. G., een
"vrouw, waarmee hy gedurende 2 1/2
Jaar geleefd had, doodgestoken heeft,
onmiddeliyk waarna hy zichzelf ln den
hals heeft gestoken.
Een voorbyganger zag op dien avond
een troepje menschen staan en toen hy
naderbij kwam zag hy een vrouw weg-
loopen, die ar. de overzyde van den rij-
weg voor een café ineenzakte. De vrouw
was doodelijk aan den hals door een
steek getroffen. Korten tyd nadat zy
was ineengezakt is zy overleden. By het
hekje langs den dijk heeft die oo£
tuige een man gevonden, die zooals later
bleek zichzelf ernstig aan den hals had
verwond. De gewonde vertelde dat de
vrouw, waarmee hy geleefd had. hem
gedurende 2 1/2 jaar onophoudeiyk had
getergd. Hij had haar meermalen ge
waarschuwd dat wanneer zy niet op
hield, hy haar zou overhoop steken.
Donderdagmorgen heeft G. zich voor
de rechtbank te Rotterdam te verant
woorden gehad wegens moord subsidiair
doodslag, aldus het Hbld.
Na getuigenverhoor was het woord
aan den ambtenaar van het O. M. mr.
C. J. F. Gombault. die het feit als zeer
ernstig qualificeerde. Spr. was van oor
deel, dat verdachte zich aan moord heeft
schuldig gemaakt. Hy zal stellig zeer
ernstig gestraft moeten worden, indien
hij niet volgens het rapport van de des
kundigen ontoerekenbaar moet worden
verklaard voor het feit, dat hem ten
laste is gelegd. Verdachte lydt aan que-
rulante krankzinnigheid. Spr. vroeg ont
slag van rechtsvervolging van den ver
dachte en zijn plaatsing in een krank
zinnigengesticht voor den tyd van een
jaar.
De verdediger van den verdachte sloot
zioh, nadat hij er op gewezen had, dat
volgens hem moord niet is bewezen, by
het requisitoir van den officier aan. De
uitspraak werd bepaald op Donderdag
6 September.
JOSEPHINE KOOPT
DIEREN.
SCHILDPADJE-RIJDEN TE
SCHIEDAM.
Josephine Baker die een liefhebster is
van wilde dieren er wordt zelfs ver
teld, dat ze een leeuwtje wil koopen
is voor zaken een bezoek gaan bren
gen aan den dierentuin van den die
renhandelaar Blazer' te Schiedam, meldt
de N. R. Ct.
Kwiek stapte zy uit den wagen, nam
een haar door mej. Blazer aangeboden
ruiker rozen in ontvangst, zoende in het
voorbijgaan een jongere editie Blazer op
beide wangen, glimlachte links en rechte
en zat binnen twee minuten in de serre,
al haar aandacht wijdend aan een
zeldzaam exemplaar van een Afrikaan-
schen dwergterrier, die met een „how
nice, how very nice" terdege werd ge
knuffeld.
Na de thee wipte zy aapstonds naar
een perk waar een aantal reusachtige
schildpadden rondkropen en weldra zat
zy op een van de rydieren, terwyl een
tiental fotografen yverig de lenzen op
haar richtten. Schaterend van pret
greep ze een kleinen krokodil in de
armen, maar toen het dier zich wat
kronkelde zette ze het toch maar op
den grond en liet zich gewillig fotogra
feeren met een makke Araraima ln de
hand. Het was de papegaai, die zy by
haar vorige bezoek ten geschenke had
gekregen.
Intusschen trok zij de leeiykste ge
zichten tegen het beest, maar na een
paar minuien was zy alweer de omras
tering overgewipt op zoek naar ander
avontuur. Meer dan een uur hield zy
zich in den tuin op. omstuwd door het
publiek. Zy was niet bepaald verlegen
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1284
DE MINUUT DIE EEN EEUW LIJKT
Als je, je hand neerleggende, tot je ont
zetting bemerkt dat je je partner hebt
opgedreven tot vjjf harten met een ruiten
aas iD plaats van hartenaas.
(Nadruk verboden
Goede ontwikkeling der economische wereldpositie.
- Gerechtvaardigd optimisme. België en Duitsch.
land. Emissies, De beurs.
Amsterdam, 30 Augustus.
Over het algemeen geeft men er zich
in internationale financieele kringen re
kenschap van, dat de economische ont
wikkeling over de geheele wereld gedu
rende de eerste helft van 1928 vry wel
zonder uitzondering in overeenstem
ming is geweest met de optimistische
voorspellingen, die in het begin van het
jaar gedaan werden. Niet alleen heeft de
industrieele opleving verderen voort
gang gevonden, maar ook werden de
grondslagen voor een verder herstel ver
stevigd door verbetering in verschillende
toestanden die van invloed zyn. op de in
dustrieele ontwikkeling. De zesde Pan-
Amerikaansche conferentie te Havana,
die vroeg in dit jaar werd gehouden,
heeft ongetwyfeld betere relaties
tot stand gebracht tusschen de landen
van het Westelyk halfrond. In het verre
Oosten heerschte in China nog wanor
de, maar Japan maakte opmerkeiyke
vorderingen by het herstel van zyn fi
nancieele moeliyfcheden en in de meeste
Oostersche landen is de grondslag gelegd
voor verdere economische vooruitgang.
In Europa is de opwaartsche beweging
van financiën en handel nog markanter
geweest. De industrieele expansie en va
luta-stabilisatie zyn hand in hand ge
gaan, en het eerste halfjaar werd op
treffende wijze afgesloten door de we-
der-instelling van den gouden standaard
in Frankrijk. Een van de toon-aangeven-
de Amerikaansche banken wyst er te
recht op, hoe de opmerkelijke vooruit
gang juist op het terrein der valuta,
welke door den oorlog geschokt werden,
aangeduid wordt door het feit, dat van
de 36 der voornaamste buitenlandsche
valuta die op de New-Yorksohe beurs ge
noteerd zyn, er slechts 9 zijn, die zich
niet op een peil bevinden, dat niet meer
dan 5 pet. van de pariteit afwykt. En er
zyn er slechts 6, die zóó ver beneden
pari staan, dat een verlaging der pari
teit waarschynlyk noodig zal zyn.
Dan is er nog één valuta zonder pari
teit.
Het is van belang te constateeren, dat
onze Zuideiyke naburen, België, zich
ook in een gunstige positie mogen ver
heugen. In de vorige maand ontwikkel
de zich con crisis op de Brusselsche
beurs, welke nog verhaast werd door de
jongste speculatie-golf. De omzetten
bereikten een omvang, die grooter was
dan in eenige Jaren het geval was. Vele
groote speculanten werden genoodzaak:
met verlies te liquideeren. De scheep
vaart in de haven van Antwerpen heef:
eenigen tyd stilgelegen tengevolge van
de havenstaking, die 85 pet. der haven
arbeiders (die in den bond vereenigd
zijn) omvatte. De staking eindigde op 11
Juli. De industrieele en arbeidstoestan
den in België over het algemeen zijn
echter bemoedigend. De werkloosheids
cijfers hebben het laagste cijfer bereikt.
De steenkool- en metaal-industrieën ge
ven biyk van activiteit en eenige takken
der glas-industrie zyn goed van orders
voorzien. Een bevredigend beeld dus,
over het algemeen.
In Duitsohland, onze andere nabuur,
heeft men weliswaar een vermindering
der industrieele activiteit te registreeren
dcch men acht het in Duitsche bank-
kringen absoluut onjuist, hierop te ster
ken nadruk te leggen, en de gezonde
ondernemingsgeest te ontmoedigen. Er
is geen enkele reden voor ongerustheid,
integendeel, de situatie is zoo, dat voor
een verdere expansie van productie en
omzet, geen vaste basis in den toestand
van den Duitschen handel, vooral An
de financieele zyie, aanwezig zou zyn.
De Duitsche handel staat voor de taak
het huidige peil te handhaven en te sta-
biliseeren. En juist omdat vele zaken
hiermede nu bezig zyn, is er geen ge
vaar voor crltieke reacties, welke zouden
toenemen in de mate dat de opwaart
sche beweging te vèr uit haar krachten
zou groeien.
Voor de emissismarkt zyn de -.•oor-
uitzichten in de komende maanden gun
stig te noemen. Men heeft uitgerekend,
dat er in de maanden Augustus-Novem
ber niet minder dan een dikke honderd
millioenen gulden vry zullen komen door
belangryke aflossingen van staatslenin
gen, rentebetalingen, aflossingen van
Indische leeningen en Spoorwegen.
Van de nieuwe emissies noemen we.
250 aand. Steenfabrieken „Udenhout"
(aand. van f 250) a 115 pet; f 250.000
aand. Alg. Friesche Hypotheekbank a
150 pet. voor aandih. en 220 pet. voor
vrye inschryvers, waarop 10 pet te stor
ten.
Hoewel de handel der beurze nog wei
nig te be teekenen had in de achter ons
liggende overzichtsperiode, was de
grondtoon toch vry vast. Men wyst er
op, dat het aanbod gering is, terwyi or
groote bedragen geld vry komen, die be
legd moeten wordenOpgesohroefd is 't
koersniveau ten gevolge van speculatie
niet. zoodat men de vooruitzichten ta
melijk' optimistisch beoordeelt. In over
eenstemming met Wal 1st reet was de bui
tenlandsche afdeel in g soms zeer goed
van toon in het bijzonder Amerika,
waarin dan nog wel wat omging. Bin-
nenlandsche u-aarden ontmoetten nog
slechts zeer beperkte belangstelling, met
eenlge uitzonderingen natuurlyk. Ban
ken kwamen ten slotte op ongeveer het
vorige niveau af, soms een fractie hoo
ger.
In de industrieele afdeeling konden
de koersen zich algemeen goed handha
ven, by zeer minieme belangstelling.
Slechts in enkele speciale fondsen gir.g
wat meer om en werden koerswinsten
van een punt of tien geboekt, zooals :n
Kunstzyde waarden, op de bemoedigende
berichten omtrent prljzenconventies enz.
De Enka kocht het pakket aandeelen der
Holl. Kunstzyde uit het Loewenstein-
bezit. Men verwacht goede samenwer
king tusschen deze twee bedrijven. Mar
garine Unies vast. Dit concern sloot
met Calvé Delft een overeenkomst no
pens de stichting van een gezamenlijke
organisatie voor den inkoop van grond
stoffen enz. Door uitwisseling van aan
deelen zal men tot een belangen
gemeenschap komen, doch de zelfstan
digheid der beide ondernemingen biyft
volkomen gehandhaafd.
Oliewaarden vast, en Koninkiyke
ten slotte een punt of tien boven vorig
peil. Voor dit fonds bestond soms nogal
aardig wat interesse.
Rubbers gaven heel weinig omzetten
te zien en de koersen bewogen zich om
en naby het vorig peil, en hier en daar
een puntje lager.
Scheepvaarten meestal verlaten en
daardoor iets afbrokkelend, zoodat de
koersen een fractie beneden vorig ni
veau sloten.
Sulkers wisten per saldo dikwijls nog
een paar puntjes te verbeteren, verge
leken met het slot van'vorlge keer. Maar
de laatste dagen was er heel weinig be
langstelling en brokkelden de koersen
wat af.
Tabakken lagen ook al zeer stil, hoewel
met goeden grondtoon, waardoor som
mige, als Arendsburg. Deli, Batavia, en
Deli My nog wat boven vorig peil uit
kwamen.
BEURSMAN.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Roman door
PAUL OSKAR HöCKER
Uit het Dultsch vertaald door
HERMINE VAN GEERTEN
11)
Balthazar Troiio nam ziin hoed af en
bekeek die. „Die is heelemaal niet zoo
oud. hoor. Die heeft een vriend van me
uit Mexico meegebracht Wacht, wan
neer was dat? Halt. ik weet het al, Dat
was teen ze Porfirio Diaz voor de twee
de maal president hebben gemaakt
Zc schaterde, „O, meneer Troiio, dat
was in 1884».
„Hoe weet jy dat, kwaje aap?"
„Op school geleerd, meneer Troiio".
Nu lachte hij ook met ziin heldere
stem: „Een mooie school, waar de meis
je» moeten leeren hoe oud een ander
zyn hoed is!" En over die eigen mop
kon hy nog lang niet tot bedaren ko
men.
Zoo was het ijs tusschen ze gebroken
en een vriendschapsband gelegd.
Ze zagen elkaar nu iederen dag. De
oud? Wentzel had hem over alles u-at
zy deed inlichtingen moeten verschaf-
iïu }-.y interesseerde'er zich buitenge
woon vcor. In de eerste plaats voor haar
kas en voor haar Engelsche specialitei
ten. Op het hek zittend, gooide hij eerst
het eene been, daarna het andere er
over cn hij hoefde zich bijna niet eens
vast te houden, want ondanks zyn tach
tig Jaren was hy nog buitengewoon le
nig. Zoo stond hij in Katerina's rijk.
Een ondeelbaar oogenbllk viel er een
schaduw over haar zonnige stemming.
Ze hield zichzelf voor: ten slotte ls
hy Viktor's grootvader en u-at hy hier
ziet weet. Mevrouw Troiio morgen. En
zc was met zichzelf in tweestryd of ze
een voorwendsel zou zoeken om hem te
beletten de kas binnen te gaan. Maar
-oo was haar natuur niet. En hU had
voor haar zoo iets patriarchaals, dat ze
onmogelijk onaardig tegen hem kon
zijn.
Zoo bekeek hy Katarina's proefne
mingen met de grootste interesse.... en
zy legde hem alles uit. Hij was ver
rukt vaal de schoonheid van dé kleu
ren. En ook de bloesenu-ykdom van ver
schillende witte anjers was iets nieuws
voor hem. Het was zeker dat Katartoa
er In geslaagd was twee heel nieuwe
soorten te kweeken: een uitte en eer.
oranje-roode. die ook Dutton nog niet
h;id De oude man informeerde belang
stellend of ze genoeg stekjes had. cm
haar nieuwe bloemen in den handel te
ktuinen brengen. Katarina vertelde ü"-'.
ze d? eerste nakomelingschap geplar.'
hao.
„Ik ral je 'ns wat zeggen Katrientje".
begon hy toen ze de kas weer verlieten,
„je bent een knap meisje, maar in za
ken ben Je toch eigenlijk nog erg dom.
Als je zoo'n Godsgeschenk hebt gekre
gen, als die twee nieuwe soorten, dan
laat Je jc jaloersche buurman toch niet
bij je inkijken, maar dan sluit men zyn
venstertjes goed dicht en zegt: dank je
voor de belangstelling, maar myn spe
cialiteiten kim je te zien krijgen als ze
op de markt komen, en geen minuut
eerder".
Ze keek hem ernstig aan „In mljtn
buren meet ik inderdaad geen vertrou
wen meer hebben. Uw schoondochter
heeft het wel erg bont met me gemaakt,
meneer Troiio. Doodongelukkig ben ik
geweest. En ViktorMaar u bent
altyd erg vriendelijk tegen me ge
weest
Ze aarzelde, brak haar worden af.
Ze stond op het punt om in tranen uit
te barsten. Hy zat weer schrijlings op
het liek en siieelde met de rozensclvaar.
„In my kun Je in elk geval wel vertrou
wen hebben, Katrientje. Van je vader
ben ik altyd een goed vriend geweest,
En toen ik gezien heb wat die lui aan
den overkant hebben uitgevoerd, toen
Ik gehoord heb hoe die vergiftige slang,
die juffrouw Rispeter, je armen vader
zyn armzalig stukje land afhandig heeft
gemaakt, toen ben ik ziedend kwaad ge
wenden. En kijk, toen ben jy hier geko
men en u-at je aanpakt is goed er. ta-
lcr.t heb je voor je werk en de rechte
liefde er voor heb je ook en goed gedra
gen doe je je ook en je hebt een geluk
kige hand, Jakijken toen heb
ik zoo tegen mezelf gezegd, die aap van
'n meid verdient dat ze voortgeholpen
wordt en veel eerder dan die luie Vik
tor. die zich in duizend bochten wringt
voor zyn stiefmoeder en van zUn ouden
grootvader toch niks anders wil don
erven".
Hy stak de roeensohaar in de zak,
nam zyn hoed af en voerde met zyn
bruine hand over de spiegelgladde sche
del.
„Kijk es hier. Katrientje. dat stuk
land daar. dat aan jouw tuintje grenst..
daar links.... dat hebben de Rispeters
ook altyd willen hebben Nog eergis
teren hebben ze me weer een makelaar
op myn dak gestuurd. En ik heb hem
de deur uitgegooid!" Hy lachte en zette
de hced weer op. „Maar nu, Katrientje,
als Jy het stuk hebben wil, dan kim je
het krygen". Ze wist van verbazing niet
wat ze zeggen moest. „Maar meneer
Troiio.,..
„Och kom nou. Ik ben oud, noodig
Iheb ik het niet en ik heb er alleen
maar werk m:?. Ik heb genoeg te doen
met myn rozen. Veel luis. En veel meel
dauwEn als dit mensch van Rispeter
na mijn dood in myn moestuin de baas
wil spelen, dat wil ik niet. dat duld ik
niet. versta je? Je kunt het goedkoop
krygen. Wat heeft je vader gehad van
de weduwe voor de morgen? Dat zullen
we eens zien gewaar te worden. Dat hier
ls twee en een halve morgen, jy krijg",
het voor de helft van wat die lui daar
aan je vader betaald hebben. Dat is
geen slecht zaakje voor je, Katrientje.
Doe het. En je hoeft me niets te betalen.
De koopprys blyft staan. Twee jaar ren
teloos. En daarna.... je haalt er immers
tienmaal meer uit dan ik nu. Toe, zeg
nou es wat, kleine aap."
„Och meneer TroileIk weet niet
wat Ik zeggen moethet ls te mooi....."
„Niks te mooi voor Jou. Vooruit neem
het aan."
Ze sprong juichend op den ouden
man toe, alsof ze hem wilde omhelzen.
„Ho. ho. Niet zoo wild, jy. Een beetje
voorzichtig zyn als je met een ouden
man zaken doet. Anders legt hy het
nog af voor we bij den Notaris zijn. En
dat zou jammer zijn! Als het die Rispe
ter-troep in handen valt! Ha, ha, die
lievelingen aan den overkant zullen
groote oogen opzetten!"
Hy wipte zyn rechterbeen over het
hek. „Kom vanmiddag by me, Katrien
tje dan laat ik den notaris komen .Die be
waart ook myn testament. Om vier uur
precies, hoor!"
„Ik zal zongen dat ik er ben, meneer
Troiio", zei ze, nog ademloos van ver
rassing en vreugde." Dag meneer
Troiio."
„Goeie morgen, Katrientje!"
Als mevrouw Dora Troiio niet in le
zaak bezig was of in gesprek met haar
neef Rispeter, stond ze in deze weken
vaak aan het hoekvenster van haar
kleedkamer en tuurde door een tooneel-
kyker naar het aangrenzende terrein.
Verschrikkelijke dingen gebeurden daar.
Ze kon de opwinding er over nog maar
niet te boven komen, Zoo een gemeene
streek had he.l Sonnenberg nog nooit
beleefd. Haar eigen schoonvader speelde
onder één hoed met dat onnoozele jonsa
ding, dat zij de deur had uitgegooid!
Aan den overkant aan den Dieten-
mühlerweg stond nu een groot bord
boven den tuiningang:
KATARINA LUTS.
Tuinarchitectuur. Anjelierenkweekery
Ulrich, de huisknecht had er achter
weten te komen, dat Wentzel, de aan
nemer opdracht had gekregen voor twee
groote kassen. Juffrouw Lutz had de
teekeningen tot in de kleinste bijzonder
heden met hem besproken en de oude
heer Troiio die de zaak met geld hielp,
had op alles ja en amen gezegd. Dat jon
ge ding wond dien kindschen ouden man
gewoonweg om haar vinger. „Het is meer
dan schandelyk, verklaarde de weduwe.
(Wordt vervolgd)
