HAARLEM'S DAGBLAD
DE ONTSPORING BIJ HALFWEG.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
De Geschiedenis van
Lois Reddle
VRIJDAG 7 SEPT. 1928
DERDE BLAD
Een assenstel naast de rails,
de rails.
STUK VAN EEN WIEL TEGEN HET PLAFOND GESLINGERD.
Hoe het assenstotf naast de rails gschoven was.
Nog konden wij gisteren melden dat1
bij het station Halfweg een motorwagen
van den electrischen trein, die om 12.45
uit Amsterdam vertrok, ontspoord was.
En 't is aan 't goede geluk te danken,
dat het daarbij gebleven is; met een
vaart van negentig soms wel vijf-en-
negentig kilometer vliegen de treinen
hier over de rails en een ieder begrijpt,
dat er maar betrekkelijk weinig behoeft
te gebeuren om een formeele treinramp
met de noodlottige gevolgen daarvan, te
veroorzaken.
Om kwart voor éen vertrok trein 1061
uit Amsterdam naar de Spaamestad.
Juist toen men het emplacement Half
weg op-reed. begon de voorste motor
wagen te slingeren, de wagenbestuurder
bespeurde onraad en remde onmiddel
lijk. Tegelijkertijd klonk boven 't geraas
van de wielen uit een doffe slag, op 't
zelfde oogenblik werd aan de noodrem
getrokken, al heel spoedig stond de trein
eenige honderden meters voorbij het
station stil. De menschen in den trein,
die uit zeven wagens bestond, schoven
de ramen open, om te zien wat er was,
waarvoor zoo krachtig geremd werd-
Het treinpersoneel, dat uit de wagens
stapte begaf zich naar voren, daar
bleek, dat het tweede draaistel van den
voorsten motorwagen naast de rails
stond1 en dat van 't linker wiel van
de voorste as de wielband gebroken was.
De wielen bestaan namelijk uit twee
gedeelten: een ijzeren schijf met er om
heen een stalen band, van harder me
taal dan de rest, die bij het maken
sterk verhit en onder groote spanning
om de wielschijf heengelegd wordt en
bet loopvlak vormt. Deze wielband was
in drie stukken gebroken, het eene lag
voor 't station, het tweede vond men
een honderd-vijftig meter verderop en
het derde was door den vloer heen in
den wagen gedrongen.
De lijn beschadigd.
Door hét breken van den wielband
was dit assenstel naar links naast de
rails geschoten, een voor snijdend door
grind en de dwarsliggers die over een
afstand van enkele honderden meiers
alle beschadigd waren, een enkele was
geheel versplinterd en de brokstukken
lagen meters ver in 't rond. Ook de
overweg, even bewesten het station, had
het moeten ontgelden, de steenen waren
losgewoeld en ingedrukt, de houten bal
ken gebroken. Eveneens waren de wis
sels waarover de trein was gegaan be
schadigd, rails waren er verbogen, zoo-
dat ze althans voor t oogenblik onbruik
baar waren. En verscheidene railsstoelen.
de ijzeren verbindingen tMSSchen rails en
dwarsliggers waren soms geheel stuk
geslagen.
In den wagen.
In den wagen, een tweede-kl as<-r tuig
met bagage-afdeeling had een stuk van
den wielband de boel nogal beschadigd.
Door den vloer was het heengedrongen,
't vernielde de electrische verwarmings
radiator. boog buizen opzij, vloog door
de bank heen, waarbij het kussen wegge
slingerd en beschadigd werd en botste
tegen het houten plafond waar een gat
van enkele decimeters ontstond, terwijl
de ballon van de electrische lamp totaal
verbrijzeld werd. Het was er een beeld
van groote waarde: t glas op den grond,
het gescheurde trijp, de vernielde bank
met de verwrongen buizen.
In deze afdeeling heeft een reiziger
gezeten, de heer W. v. d. Horn, een
Duitscher, die onlangs het groote spoor
wegongeluk bij Augsburg heeft meege
maakt. Hij trok aan de noodrem.
Had ongelukkigerwijze iemand op de
vernielde bank zelve gezeten, dan zou er
zeker een slachtoffer te betreuren zijn.
Nu is de schade alleen maar van mate-
rieelen aard, hoe groot die is, werd nog
niet vastgesteld.
De treinenloop bemoeilijkt.
Tien minuten na trein 1061 vertrok de
Parijsche trein, deze heeft eerst te Half
weg eenigen tijd gewacht en is daarna
teruggestoomd om over Harmeien
Woerden naar 't zuiden te gaan. Ook de
sneltreinen voor Vlissingen en Venlo die
later ln den middag vertrokken, zijn
omgelegd.
Een stak van den wielband dat m den wagen drong vernielde een der banken.
Op den voorgrond het brokstuk.
De overweg vertoonde sporen van het meesleepende assenstel.
Het gewone verkeer ondervond echter
nogal vertraging. De reizigers die ln
trein 1061 zaten stapten over in een
volgenden die over 't linker spoor ver
der kon rijden of zetten hun reis voort
per E. S. M. Omstreeks half vier kon
het verkeer weer normaal zijn gang
gaan.
Het opruimingswerk.
Toen te Haarlem bericht van het onge
luk werd ontvangen, kwam juist de
nieuwe reserve-ploeg op. Met een hulp
locomotief vertrok al heel spoedig een
wagen met personeel en werktuigen,
van Amsterdam kwam technisch perso
neel en even over eenen was men al be
zig met het opruimingswerk.
De trein was zoo vriendelijk geweest
juist vóór een wissel te blijven staan.
Zoo lag er rechts van den trein nog een
rangeerrails die aan twee zijden met een
wissel op de hoofdlijn Amsterdam-
Haarlem aansloot. De wissel bü 't Sta
tion was echter zoodanig beschadigd dat
deze vervangen moest worden. Het toe
val wilde dat op het emplacement eenige
dagen geleden een oude wissel door een
nieuwen vervangen was. Die oude wissel
lag nog naast de baan en omstreeks
kwart voor drie kon men dien ouden
wissel in de plaats van den beschadig
den leggen, waardoor tegen half vier
over deze lijn de treinen van Amsterdam
konden rijden en het verkeer in beide
richtingen dus hervat kon worden.
ZONDER DE GELE VLAG
BINNENGELOOPEN.
HET TELEGRAM VAN DEN
SCHEEPSARTS.
Het „Bat. Nieuwsblad" dat informeerde
wat er met het telegram van den
scheepsarts van de .Jnsuiinde" was ge
beurd. vernam van dr. J. L. W. F. van
Leent en van den agent van den Lloyd
dat het telegram ten rechte niet ge
zonden was aan dr. V2n Leent, doch
aan den agent van den Lloyd en het
was niet verzonden door den scheeps
arts, maar door den gezagvoerder.
Een telegram op 1 Juni van zee uit
tusschen Singapore en Batavia, ont
vangen meldde, dat toen verdachte
roodvonkgevallen aan boord waren en
deelde mede, dat den volgenden dag
nader bericht zou worden gezonden. He:
blad merkt op, dat het telegram niet
spreekt van het roodvonkgeval te Sin
gapore.
Op 2 Juni kwam een nader telegram,
meldend dat enkele passagiers en leden
van de bemanning erg ziek waren en
opneming gewenscht werd. yan deze
telegrammen is geen mededeeling ge
daan aan den havenarts, noch aan den
Dienst voor Volksgezondheid. -Wel -is
aan dr. Van Leent verzocht bij de aan
komst van de „Insulinde" zich aan
boord te begeven en een onderzoek in
te stellen. Dit is geschied en wel on
middellijk na aankomst van de boot
op 2 Juni, bij daglicht.
Dr. Van Leent merkte in de eerste
plaats aan boord op, dat. het niet naar
behooren was, dat de „Insulinde" niet
met de gele vlag was bmnengeloopen,
indier. vermoed werd, dat er roodvonk
aan boord was. Naar de bevindingen
van dr. Van Leent heeft zich op de
uitreis aan boord van de „Insulinde"
geen enkel geval van roodvonk voorge
daan, Wel zijn acht ziektegevallen ge
constateerd, doch dr. Van Leent kon de
definitieve diagnose niet vaststellen.
INVAL IN EEN SPEELHOL
TE ARNHEM.
EEN „VALLUIK" VOOR DE
POLITIE.
De Arnhemsc'ne recherche heeft een
inval gedaan in een lunchroom aan de
Ketelstraat, waar gelegenheid werd ge
geven tot hazardspel, meldt het Volk
Men trof in een achterkamer een gezel
schap spelers aan, die bezig waren met
„banken". Hoewel zoo snel mogelijk ge
tracht werd om de kaarten en het geld,
die op tafel lagen, te doen verdwijnen, is
de politie er nog in geslaagd een en an
der in beslag te nemen. De aanwezige
vijf spelers waaronder twee Amster
dammers, werden aangehouden en na
dat proces-verbaal was opgemaakt, weer
vrijgelaten.
Bij het binnentreden van de politie
was een kelderluik in de gelagkamer ge
opend, waardoor bijna een der agenten
door het kelderluik was gevallen.
BRANDSTICHTING OP
EEN ZEILJACHT?
TWEE BROEDERS
GEARRESTEERD.
Eenigen tijd geleden brak des avonds
brand uit aan boord van een jacht, dat
op de Zuiderzee voer in de nabijheid
van Kampen, meldt de Tel. De opva
renden. twee broeders, woonachtig te
Amsterdam slaagden er ln het vaartuig
op de kust nabij Kampen te ze:ten, waar
het jacht geheel uitbrandde Aan blus-
sching viel niet te denken. Als oorzaak
werd opgegeven het in brand geraken
van een petro'^umtoestel.
Daar het vaartuig verzekerd was.
maakten de beide broeders aanspraak op
de assurantiepenningen. De assuradeur
meende echter, dat de brand wel eens
het gevolg kon gewees* zijn van al te
achteloos omgaan met vuur en stelde
zich in verbinding met de justitie. Op
last van deze heeft de Amsterdamsche
Centrale Recherche gistermiddag de bei
de broers gearresteerd en naar het hoofd
bureau van politie overgebracht. Onder
zocht zal worden of er sprake is van
brandstichting.
PAARD TE NIEUWER-
AMSTEL OP HOL.
VOERMAN TEGEN DEN
GROND GESLINGERD.
Door het signaal van een achterop
rijdenden auto. schrok te Nieuwer-Am-
stcl het paard, voor een groentenwagen
van zekeren H. uit Mijdrecht gespan
nen, meldt de Tel. Het dier sloeg op
hol en rende in volle vaart tegen een
paal van het electrische ret op, waar
door een wiel brak. de kar onderstboven
viel en de bestuurder tegen den grond
werd geslingerd.
In bewusteloozen toestand is deze een
woning binnengedragen, alwaar hy na
eenigen tijd bijkwam. Uit een ingesteld
geneeskundig onderzoek bleek, dat hij
inwendige kneuzingen had opgeloopen.
Het paard is later tot staan gebracht.
Een deel van den groentenvoorraad ging
verloren.
HET LUNAPARK
VERDWENEN.
ER KOMEN GEEN
BEZOEKERS MEER.
Tengevolge van het niet verkrijgen der
vergunning om op Zondag het Lunapark
in den Buiter.dijkschen Buitenvelder-
schen Polder bij de Kalfjeslaan te
Amsterdam geopend te mogen hebben,
zijn de meeste exploitanten reeds met
hun etablissementen vertrokken, terwijl
anderen hun zaken hebben stopgezet.
Geen bezoeker treft men er meer aan.
zoodat het park tot het verleden be
hoort meldt de Tel.
TRAGISCHE RECHTSZAAK
TE AMSTERDAM.
MAN VERMOORDDE ZIJN
VROUW.
Zooals men gisteren in ons blad heeft
kunnen lezen, stond voor de Vierde Ka
mer der Amsterdamsche rechtbank een
44-jarige venter uit Zwolle terecht, on
der beschuldiging zijn vrouw op 9 Juni
te Hilversum met 4 revolverschoten ge
dood te hebben.
De publieke tribune zat vol zoo
schrijft de Tel. meerendeels met be
kenden van den verdachte, die men
kon het van de gezichten aflezen
erg met het lot van den man. die met
een doodsbleek gelaat door een rijksveld
wachter naar de bank der verdachter,
werd geleld, begaan waren.
De man zei. bij het verhoor, zich niets
meer te herinneren.
Verschillende getuigen verklaarder-
dat verdachte een ongelukkig huwelij: s-
leven heeft gehad. Zijn vrouw had hem
herhaaldelijk verlaten en betrekkingen
aangeknoopt met een anderen man.
Dit kon de verdachte niet verkroppen
en tegenover zijn vrienden moet hU zich
eenige malen er over hebben uitgela
ten. dat hij zijn vrouw zou „kapot ma
ken" als zij niet bij hem terug zou ko
men.
In België had verdachte een revolver
gekocht om zich naar hi) thans be
weert bij een eventueele ontmoe
ting met den man, die zij geluk gebro
ken had. te kunnen verdedigen. Gewa
pend met dit moordtuig heeft verdachte
zich op 9 Juni naar Hilversum begeven,
waar hij zijn vrouw opzocht, die in een
slagerswinkel op den Geuzenweg lnkoo-
pen deed. Toen zijn vrouw den winkel
verliet, loste hij. na slechts enkele woor
den gesproken te hebben, een schot op
haar. Zij zakte in elkaar. Daarna joeg
hij haar nog drie revolverschoten door
het hoofd.
Nogmaals vroeg de officier van Jus
titie of verdachte opzettelijk op zijn
vrouw geschoten heeft. Hij antwoordde
niet te weten of hij dat wel gedaan heeft
Mr. de Blecoart zegde daarop tot der.
verdachte, dat deze nu comedle speelt
voor ce rechtbank.
De dochter van verdachte die haar va
der omhelsde, verklaarde, dat haar moe
der telkens haar verliet
Toen het getuigenverhoor was afge-
loopen hield mr. De B'.écourt zijn requi
sitoir. dat voor het publiek nog al hard
klonk.
Uit de getuigenverklaringen consta
teerde hü het wettig bewijs voor den
moord met voorbedachten rade.
Hii gaf toe, dat deze zaak een zeer
tragischen kant heeft, te meer waar ver
dachte als zeer gunstig en het slacht
offer als slecht bekend stond.
Wanneer echter alle oppassende
mannen naar hun revolvers zouden grij
pen, als ze door hun vrouwen verlaten
worden, dan zouden moord en doodslag
aan de orde van den dag zün, zeide de
officier.
Spreker elschte ten slotte tegen ver
dachte ter zake van moord acht jaren
gevangenisstraf.
Mr. Reus. de verdediger riep clemen
tie in, hü ontwikkelde nog juridische
bezwaren tegen kwalificatie moord. De
uitspraak is bepaald op 20 September.
DE MIDDENSTAND TEGEN
ZONDAGSSLUITING.
HET WETSONTWERP
WINKELSLUITING
BEHANDELD.
Op den tweeden en laatsten dag van
het Middenstandscongres dat te Alk
maar gehouden werd, leidde de heer J
J. Korf het ontwerp van wet op de
winkelsluiting in. Over dit onderwerp
hadden de beide groepsbesturen van
den Middenstandsbond onderlinge be
sprekingen gevoerd om een schrüven
te stellen aan het congres te Alkmaar,
voor te leggen met de bedoeling dat aan
de Tweede Kamer te verzenden.
In dit schrüven erklaart het bonds-
bestuur, dat hoewel het tüdstip voor af
kondiging van het Werktüdenbesluit
voor Winkels, waarmede dc wet op dc
winkelsluiting zoo nauw verband houdt,
verre van gunstig mag worden geacht,
de Bond zich op het standpunt stelt,
dat een wet op de winkelsluiting moet
worden aanvaard, nu de minister in de
M. van A. op het voorloopig verslag van
de begrooting 1928 heeft medcgcleeid. te
vertrouwen, dat de bepalingen omtrent
arbeids. en rusttijden voor het winkel
personeel op 1 Jan. 1929 in werking
zullen kunnen treden.
Als enkele noodzakelijk geachte wij
zigingen gaf het bestuur aan:
In artikel 4 worden uitzonderingen
op de algeheele Zondagssluiting aange
geven. deze scheppen echter reeksen on-
vermijdelUks onbillükhcdcn.
Principieel kan er dan ook geen be
zwaar zyn om de Zondagssluiting te
schrappen, omdat de Zondagsheiliging
buiten dez wet valt en men ook nie:
van een principe kan spreken, wanneer
talrijke uitzonderingen worden toege
laten.
Wü kunnen, aldus het schrüven. dan
ook niet anders dan ernstig aandruisen
om ar: 2a te schrappen.
Ook werd o.a. voorgesteld aan artikel
3—2 toe te voegen ..en tabaksartikelen".
Zoouis te begrypen is waren de be
sprekingen over dit wetsontwerp, dat
een dankbaar onderwerp is voor een
middenstandsvcrgaderlng. zeer uitvoe
rig. Een groot aantal sprekers werd
aangekondigd en zü beschouwden ach
tereenvolgens het ontwerp van alle zU-
den en verklaarden zich tot vóór- cf
tegenstanders van het advies. Met
groote belangstelling werden in de zaal
de verschillende woordvoerders gevolgd.
Dc afgevaardigde van Rotterdam
wenschte zich met alle kracht te verzet
ten tegen het ontwerp van wet. dat
dermate onvoldoende :s. dat het niet
verbeterd kan worden. Spr. hekelde «Ja
neiging, die in ons land bestaat, om al
les en nog wat aan strafrechte'-Uke be
palingen te willen onderwerpen.
gaat verboden worden en wjj worden
steeds meer polltie-staat.
Den Haar wees op het verschil tus-
-clien stad er. piat'.elan dten aanzien van
winkelsluiting, Bergen verzoekt een uit
zonderingsbepaling voor plaatsen die
het van het toeristenseizoen moeten
hebben.
De heer Koopmeiners uit Rotterdam
betoogde, dat het onmogclük moet wor
den geacht de distributie-taak hier te
lande behoorlük tc vervullen, als deze
van overheidswege wordt genivelleerd.
Namens de Haagsche winkeliersver-
ecniglng verklaarde de volgende spre
ker dat het wetsontwerp funest is voor
de Joodsche w.nkeiiers.
Nog een aantal sprekers voerde hierna
het woord. Over het algemeen verklaar
de men zich sterk tegen Zondags-
sluiting.
Volgens den voorzitter moest thans
een beslissing genomen worden, wil men
niet, dat er o\er den middenstand be
sloten wordt. De regecrlng moeten w-fj
behoeden voor het échec van een Zon-
dagssïulting. wy kunnen het niet krach,
tig genoeg zeggen: de geheele Zondag
moet vrü zün. En hiermee bewüzen wij
den Minister een dienst.
Met algemeene stemmen op twee na
'Dordrecht) sprak de vergadc-ing r.tcn
daarna uit tegen de Zondagsslulticg.
In stemming werd gebracht het voor
stel van het bestuur voor 8-uur sluiting.
Het werd aangenomen met 91 stemmen
voor, 24 tegen en 8 blanco.
Het bondsbestuur stelde vervolgens
voor ln afwüking van het wetsontwerp,
de verbodsbepaling van verkoop van ta-
baks art ikelen na sluitingstijd te schrap
pen. Met 67 stemmen voor, 41 tegen en
9 blanco werd dit voorstel aangenomen.
JHR. MR. DR. DE
G1JSELAAR UIT DE
EERSTE KAMER?
Naar de Tel. verneemt, heeft Jhr. mr.
dr. N. C. de Güselaar het voornemen
te kennen gegeven, binnenkort als lid
van de Eerste Kamer tc bedanken.
DE KON. FAMILIE NAAR ROTTER
DAM.
De Koningin, De Prins en Prinses Ju
liana komen Maandagmiddag van Het
Loo omstreeks 1 uur aan het Maas-
station te Rotterdam aan. meldt de N.
R. Ct. Zij begeven zich dan dadelük
aan boord van de Stad Rotterdam,
waarmede een tocht door de havens ge
maakt wordt, die ongeveer 2 uur zal
duren.
Te half vier komt de Koninklijke fa
milie bij de roei en zeilvereenlging de
Maas. Van daar uit zal naar de Nenij-
to worden gereden. De aankomst daar Ls
op 10 minuten voor 4 gesteld. De hooge
bezoekers vertrekken van de tentoon
stelling te 4 uur 35 en rUden dan naar
het Delfts-he Poortstation vanwaar zU
de gemeente zullen verlaten.
IN WEINIGE
WOORDEN.
Volgens de Tel. zal Jhr. Mr. H A.
van Karnebcek benoemd worden tot
curator der Leidschc hoogeschool als
opvolger van Jhr. De Güselaar.
De heer en mevrouw Cremcr—Janssen
die bü een auto-ongeluk bü BlndjenDelt)
$cwond werden zür. weer hersteld en
hebben hun reis vervolgd.
De man die op 28 Maar: te Rotter
dam zün vrouw vermoordde, ls naax
een krankzinnigengesticht overgebracht.
Een schilderü van den heer H. Spocl-
stra te 's Gravenhage. dat gerestaureerd
werd. zou volgens het Vad. herkend zün
als een Rubens.
Volgens de Tel. is de opheffing van
het rüksopvoedingsgesticht voor jongens
te Avereest spoedig te verwachten.
Naar het Engelsch van
EDGAR WALLACE.
4)
Wegens aangelegenheden van haar
werkgever, had Lois reeds twee malen
eerder een bezoek aan de gevangenis
gebracht. Een cliënte van de firma had
een vervolging tegen ten vrouw inge
steld wegens het plegen van stelselma
tige fraude, en zy was tot vüf jaren ge
vangenisstraf veroordeeld. Opdat eenige
ontvreemde waardepapieren aan den
rechtmatigen eigenaar konden woorden
teruggegeven, werd nu haar handteeke-
ning onder een paar documenten ver-
ëischt.
Haar wagen vlak langs de hooge zwar
te poorten latende stilhouden. steeg
Lois uit en trok aan een schel. Byna
terstond werd een tralievenstertje ge
opend en twee onderzoekende oogen na
men haar scherp op. Hoewel de concier
ge haar herkende werd de sleutel niet
in het slot omgedraaid dan nadat zy
Mar toegangsbewijs van het Hoofdbu
reau vertoond had, en werd zü binnen
gelaten in een kaal vertrek met steenen
vloer, voorzien van een lessenaar, een
kantoorkruk, twee stoelen en een ta
fel.
De cipier herlas het bewys en drukte
op een schelknop. Hij. zijn twee vervan
gers, en de directeur, waren de eenige
mannen die binnen deze muren toegang
hadden, en zyn arbeidsveld strekte zich
niet verder uit dan tot dit vertrek en
de gewelfde gang. die, van tralies voor
zien, de binnenplaats van het overige
gedeelte van de gevangenis scheidde.
„Wordt gü het moede om hier te ko
men, juffrouw?" vroeg hij met een
laohje.
„Gevangenissen maken een moede-
loozen en akellgen indruk op mij", ant
woordde het meisje.
Hü maakte een toestemmende
hoofdbeweging.
..Hier binnen bevinden zich zes
honderd vrouwen, die er moedeloozer en
akeliger van worden dan u zich ooit zult
gevoelen, hoop ik. juffrouw", merkte hü
ter zake kundig op. .Niet dat ik ooit één
van hen onder de oogen ksjjg. Ik open
de deur van den celwagen en zie hen
nooit weer terug, zelfs niet wanneer zü
ontslagen worden."
Een sleutel werd hoorbaar in een slot
omgedraaid, en een jonge gevangenisbe
waarster in een keurige blauwe uniform
trad binnen en begroette Lois met. een
opgeruimden hoofdknik. Het meisje
werd door een kleine stalen deur geleid,
over een ruime wandelplaats, die op dat
oogenblik ledig was, door een volgende
deur, en langs een gang naar het kan
toor van den directeur.
„Goeden morgen, doctor", zeide zij.
„Ik ben gekomen voor juffrouw Des-
mond; en zü vertoonde haar papieren
aan den grüsharigen directeur.
.►Zij is thans in haar cel", zeide hü-
„Gaat u mede, juffrouw Reddle, dan zal
ik u zelf bü haar brengen
Aan het einde van de gang bevond
zich een tweede deur, die naar een rui
me vestibule voerde, aan iedere zijde
waarvan zich een stalen wandelgang
uitstrekte, die men bereikte langs een
breede wenteltrap in het midden van de
haL Lois keek naar boven, zag het yzer-
gaa& boven haar hoofd en rilde. Zy wist
da., 'net daar aangebracht was, teneinde
te verhinderen dat deze rampzalige
vrouwen zich van de bovenste gaierü
naar omlaag stortten.
„Hier zijn wy er", zeide de directeur
en opende de deur van de cel met zijn
looper.
Vüf minuten lang hield Lois zich be
zig met de versufte vrouw, die een ver-
mosjide grief had tegen iedereen behal
ve tegen zichzelve; tot zü eindelyk, met
een zucht van hartgrondige verademing,
de cel verliet en zich weer by n direc
teur voegde. To.n hü de deur afsloot,
zeide zij: „Goddank, behoef ik hier
niet weer terug te keeren."
„Gaat u de rechtskundige praktük
verlaten?" vroeg hü welwillend. Nu, ik
heb haar nooit een vak voor een Jong
meisje gevonden."
„U schat mijn bekwaamheden te
hoog", gaf zü lachende ten antwoord.
„Ik ben slechts een gewone procureurs
klerk en myn wetskennis strekt zich
niet verder uit dan dat ik weet dat ze
kere documenten gezegeld moeten zün
en met hoeveel!"
Zü gingen niet terug langs denzelfder
weg dien zy gekomen waren, doch lie
pen door de hal naar buiten, de wandel
plaats op. Alles was hier zoo volmaakt
stipt geregeld, dat in het korte tijds
verloop dat zü in de cel doorgebracht
had, de plaats gevuld was met grijze ge
daanten, die in een kring rondliepen.
„Het uur voor het luchter.", lichtte de
directeur haar in. „Ik dacht dat u ze wel
eens zoudt willen zien".
Het hart van het meisje zwol var.
medelijden en verhief zich tot een ge
voel van verzet tegen een wet, die deze
vrouwen achterhaald en tot even zoo
vele ledige nummers gemaakt had. Met
hunne bedrukte kleeding en witte nacht
mutsen. hadden zij iets zeer leelüks. iets
af stootends over zich. iets dat het har:
van het meisje ineen deed krimpen er.
haar met een onbestemden angst ver
vulde. Er waren vrouwen van allerlei
leeftijden, oude en jonge, sommigen
nauwelüks meisjes, anderen grijs ge
worden in de zonde en ieder droeg op
haar gelaat den onmiskvnbaren stempel
van abnormaliteit. Daar waren woeste
aangezichten, geslepen aangezichten,
zwakke, deerniswekkende aangezichten,
die zich tot haar wendden terwül de
spookachtige kring zün loop vol
bracht; verwaasde oogen, die wezenloos
staarden; donkere oogen. die van kwaad
aardige afgunst flikkerden; onverschil
lige oogen, die zich niet verwaardigden
méér dan een vlucht!gen blik op haar
te werpen. Schuifelende, strompelende
vrouwen, die na eenigen tüd ophielden
levende wezens te gelijken.
De kring was bijna geheel aan haar
voorbij gegaan in al zijn afschuwelijk-
heid. toen Lois getroffen werd door een
hooge gestalte, die zich scheen los te
maken van die plek der marteling. De
rug was kaarsrecht, de kin werd omhoog
gehouden, de rustige oogen zagen rech'
voor zich uit. De vrouw kon veertig of
vüf tig jaren oud geweest zün. De fijn
besneden gelaatstrekken vertoonden
geer. rimpels, doch de haren waren spier
•Rit. In de houding van die vrouw lag
iets verhevens.
„Waarom bevindt die vrouw zich
hier?" vroeg Lois, alvorens zich reken
schap te hebben gegeven dat zij een
vraag gedaan had, die aan geen bezoe
ker geoorloofd is. aan iemand van het
gevangenispersoneel te stellen.
Dr. Stanner bleef haar het antwoord
schuldig. Hü sloeg de gedaante gade.
terwül deze langs hem ging. Eén seconde
bleven de oogen van dc vrouw ernstig op
het meisje rusten. Eén seconde slechts
geen oogenblik langer dan den korten
tüd gedurende welke de cene vrouw van
opvoeding de andere in de oogen zou
zien en toen was zü vooihü.
Een diepe zucht onsnapte aan het
meisje.
„Het spüt mij dat ik die vraag deed",
zeide zü. terwül zü den directeur door
het hek naar zün kantoor volgde.
..Méér menschen hebben die vraag
gedaan", zeide de directeur en zagen
hun nieuwsgierigheid niet bevredigd.
Het is zooals gij weet in strüd met de
gevangenisregcLsde 'ndentiteit van
welken veroordeelde ook te onthullen.
Doch. het Ls zeer eigenaardig.. Hij zag
rond naar iets en had het weldra ge
vonden: een lijvig, in kalfsleder gebon
den boek. dat opengeslagen, met den rug
naar boven, op een zü tafel lag.
Zonder een woord te zeggen stelde hü
haar het boek ter hand en zü bezag den
titel. Zü was voldoende met rechtskun
dige boeken bekend om het als een van
die soort te herkennen. Het droeg tot
titel: Fawleys Crlmlneele Misdrijven".
fWordt vervolgd.)
