H. D. VERTELLINGEN
BEURSKRQNIEK
Itoot $iano*ë
yiammende Katchen
FLITSEN
FEUILLETON.
HA ART EM'S DAGBLAD ZATERDAG 15 SEPT. 1928 EEN REUZENWERK.
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden j
De roman van een ander.
uit het EngeLsch
door E. TEMPLE THURSTON
Het Is niet altijd
je eigen roman die
liet interessantst
is. Je ei«en roman
ls dikwijls een
sombere geschiede
nis. waarin leehj-
ke dingen zijn ge
beurd en dan is
het beter om naar
Iemand anders te
kijken. Iemand an
ders zal altijd iets
In zijn leven hebben dat het voor
jcaelr waard maakt om te leven. Als
Je de kunst maar leert verstaan om te
zien. dan zul je overal kleur kunnen
vinden.
Dat is de kleur van het romantische.
Het is romantisch als je de blauwe
en de paarse tint verweg in de heuvels
kunt zien, en het is romantisch als Ju-
hot diepe violet ziet in den schaduw
onder de boomen.
Dat alles is romantisch. Juist omdat
als Je die verre heuvels beklimt, ze groen
blijken te zijn en ook onder de scha
duw van de boom-en wordt het diezelfde
tint. Maar cr zijn evengoed kleuren in
ons leven en al is het nu niet juist
in ons eigen, dan toch in dat van
iemand anders. Het is niet allemaal zoo
duister als het lijkt wanneer .ie er een
glimp van ziet.
Persoonlijk voel ik heel veel voor
iemand anders Als het niet voor iemand
anders was denk ik niet dat ik door zou
kunnen leven
Want 'altijd als alles zich tegen my
keert, als ik mijn somberen dag heb
en als er alleen maar een duister voor
uitzicht ls en het blauwe verschiet is
verzonken in grijs dan ga ik naar
iemand anders
Maar ik ben geen meester in die
kunst.
Er zijn er maar weinig onder ons die
dat zijn. Soms vind ik het heel lastig
om mijzelf absoluut weg te cijferen. Het
is eon feit dat het een moeililk ding is
om te doen.
Ik beleerde eens bijnia een aardig klein
romannetje, maar raakte er halverwege
uit. Ik raakte eruit omdat ik het voor
mijzelf verknoeide.
De Iemand anders werkte In een A.
B. C. shop.
Een klein menschje was zij om te
zien met een wit gezichtje en een aardig
mondje, waarvan je wist dat het koel
zou a-.nvoelen als je het beroerde.
Dc lippen van een vrouw zijn als de
rozeb'.aadjes. Het is eert te veel gebruikt
beeld, maar het blijft er even waar om.
De lippen van iedere vrouw zijn zoo.
maar van sommigen zijn het roze-
blaadjes in den vroegen morgen, voordat
de zon ze nog heeft gewarmd van
onderen in de zware loome warmte van
den dag. en tenslotte ziln er als verdor
de blaadjes, wanneer de zomer voorbij
is. Aan diegenen denk ik liever niet.
In ieder geval waren de hare als die
van een vroegen morgen, zoo vroeg zelfs
dat ze nog koel waren van den dauw
Als in een fluistering bediende ze mü,
ik weet het niet anders te beschrijven.
Haar voetjes fluisterden, haar rakjes
Jluisterden en zijzelf fluisterde:
..Wat wenscht u?"
Ja. zij bediende mil heusch in een
fluistering. Soms praatte ik met haar,
vroeg ik haar of ze zich goed voeade.
dien dag en wanneer ze haar vacantic
zou nemen ormoozele vragen die ik
alleen maar stelde om haar in het ge
sprek te halen en in de lust. om haar
roman te ontdekken.
„Ik wou graag dat je mij eens een
photo gaf van jezelf", zei ik op zeke
ren dag brutaalweg.
De kop en schotel die zil droeg vielen
haast op den vloer. Ik had nog nooit
zoo'n stoutmoedige opmerking gewaagd.
Zij was or heelemaal niet od verdacht,
..Eén keer heb ik er een laten maken",
zei ze, met plotselinge vertrouwelijkheid
over hot tafeltje leunende „In mijn
avondjurk was het Maar Ik heb er nu
geen afdrukken meer van. Ik heo de
laatste naar tante best mud. toen oom
stierf.
„Hielp haar dat om haar verlies te
verzachten?" Het was een onzinnige
vraag. Het kwam ook omdat ik zelf in
gedachten was. dat oogenblik. Ik wild 2
dat ze mU grappig zou vinden. Maar
daar slaagde ik niet. in. Haar groote
blauwe oogen staarden mil aan en zij
fluisterde: „Tante stierf twee weken
later".
Zie Je, zij was veel grappiger dan ik.
Ik had nooit iets humoristlsclier kun
nen bedanken dan dat al "had ik het
ccn jaar lang geprobeerd!
„Nu. wil je er nog een laten maken?"
vroeg ik ernstig. „Als ik als ik het
betaal?"
Zij hield even haar adem in van ver
rassing. Toen sloeg ze haar handen in
elkaar. „Oh, wat zou dat dol zijn", riep
ze uit, 200 luid, dat het nu niet noodig
was om over de tafel te leunen,
„Dan kun je er één aan mij geven",
zed ik verder, „en jij geeft cr één aan
hem".
Ik wachtte om te hooren wat ze zou
zeggen. Zij fronste haar wenkbrauwen.
„Hoe wist u het?" fluisterde zy.
„Ik kan zijn beeld in Jouw oogen
zien", zei ik, „en ik wil graag alles van
hem weten". „Nu kan ik niets vertel
len", antwoordde zU met een angstige
blik over haar schouder. Ze leek net een
muis. bevreesd naar boven glurend van
achter een stukje cake Ja cn wat voor
een stukje cake! Zij wilde mij nu Juist
zoo dolgraag van alles vertellen.
„Wanneer vertel je het mij dan?"
drong ik aan. „Ik weet het heusch niet".
„Wat doe je den volgenden Zondag?"
„Dan gaan wij met ons tweeën naar
Epplng." „Ah en den Zondag daar
na?" „Hij werkt om den anderen Zon
dag". „Dus je bent den volgenden Zon
dag vrU?" „Ja". „Dan gaan wy naar
New Gardens Het heele bosch is nu
opengesteld voor hot publiek. En als dan
Je oogen stalen van de blue bells, dan
kun je my alles over hem vertellen. Ver
geet het niet om drie uur Charing
Cross Underground. Zondag over een
weck. Vertel hem dat je gaat. laat het
geen geheim voor hem blijven. Ik zal
hem mijn portret zenden als hii vil we
ten wat voor iemand ik ben En als je
mijn bord opruimt zal je iets vinden
voor den fotograaf, dat hem plezier zal
doen. Dus om drie uur bij Charing
Cross!"
Nu, hier zat wel kleur in Maar het
was al weer te veel van het goede. Het
liep Immers mis doordat ik het voor mij
zelf verknoeide
Ei- zyn weinig Zondagen waarnaar ik
meer verlangd heb don naar deze.
Maar er zijn er ook weinig waarop ik
terug zie met meer spijrt en schaamte.
Om vyf minuten voor drrieën was ik'
er. Ik kon 'de bleu bells al zien. Tusschen
ze in kon ik het fluisterende stemmetje
hooren van die kleine muis die aan één
stuk door vertelde over hem. waar en
wanneer ze zouden trouwen en waar ze
ergens zouden gaan wonen. En toen
toen zag ik haar aankomen dcor Vil-
liers Street. En zij was heelemaal geen
muis meer. zy zag er uit als een pape
gaai.
Het fijne witte gezichtje en het as
blonde haar werden geheel bedekt
door een hel-rood-paars gekleurden
hoed, opgemaakt met hel roodpaarse
veeren. Het was- daverend, overweldi
gend. Dt kleur alleen vulde de heele
straat.
Het tókte opmerkingen uit van klei
ne Jongens. Het kreeg tenvoltó waar het
om vroeg en het vroeg op zulk een
krachtigen toon dat de jongens uit alle
macht hun opmerkingen moesten uit
schreeuwen om gehoord te worden. Ik
dacht er aan midden tusschen de blue
bells, en ik voelde lust om weg te loo-
pen. En zij zij droeg haar hoed met
den trots van Cleopatra.
Het was haar beste hoed En er zijn
niet veel dingen waai een vrouw trot-
scherr op ls.
Maar toen kwam het oogenblik dat ik
het bedierf. Ik vergat al het romanti
sche. Met zoo'n hoed zou ik niet gezien
worden! Zoo in mijn eigen gevoelens
verdiept was ik, dat ik niet besefte hoe
veel die hoed voor haar moest beteeke-
nen voor haar. Het was de grootsite
prikkel van het romantische
Ik verstopte mU achter een boeken
stalletje en zag haar naar binnen ko
men.
Daar wachtte zij. met een triomf ante-
lijken blik op haar gezichtje.
Als menschen haar aanstaarden glim
lachte zy byna van plezier. Het was of
ze hen alles erover vertellen wilde.
Eindelijk verliet ik mijn schuilplaats
en kwam langzaam te voorschijn. Mijn
besluit was genomen. Ik nam mijn hoed
af. „Zoo", zei ik. „hoe gnat hot er
mte? Je ziet er uitstekend uit Wil
jij misschien even de kaartles nemen,
terwijl ik een krant koop?", en ik stop
te haar een sovereign in de hand.
Dikwijls vraag ik mij af wat zy met
die kaartjes gedaan heeft. En ook. of
zy alléén naar de bluebells is gaan kij
ken. Ik kan me zoo voorstellen hoe de
bluebells naar haar gestaard moeten
hebben.
(Van onzen Londenschen correspondent.)
Indien men op denzelfden voet voort
gaat zal een van de grootste verande
ringen van ondergrondsch Londen bin
nen vier jaar zyn voltooid. In Februari
1925 werd het vermaarde beeld van
Ei-os. dat midden op het Piccadilly-plein
stond, naar een der tuinen aan den
Theemsoever verplaatst. Dat was het
sein dat men een begin gir.g maken met
den bouw van het nieuwe ondergrond
sch© station voor Piccadilly. Tegen hei
einde van dit jaar zal. als alles goed
gaat, het station voor het publiek wor
den geopend. Aan de oppervlakte is wei
nig te- zien van de groote veranderingen
die onder het plein hebben plaats ge
had, De hooge schutting, die om het
kleine „eiland" in het plein staat, is ei'
al zoo lang, dat de Londenaars er aan
gewoon zyn geraakt. Maar nu is men be
gonnen aan het uitgaven der vele
toegangen en doorgangen naar de groo
te ondergrondsche hal voor den kaart
jesverkoop en spoedig zal het publiek in
staat zyn zich ©enigszins een oordeel te
vcrnien van het karakter en de inrich
ting van dit grootste en technisch hoogst
ontwikkelde ondergrondsche station van
de wereld. Het bestaande station wordt
gesloten zoodra het nieuwe gereed is. De
in- en uitgangen voor de lange bochtige
gangen, die voor zooveel reizigers een
doolhof waren, worden dichtgemetseld
en in het hart van het West End zal dan
een flink stuk dure bouwgrond vryko-
men voor de oprichting van nieuwe ge
bouwen die mede zullen spreken van
een veranderend Londen. Het grootste
voordeel van het nieuwe station is het
eenvoudige en compacte van de con
structie voor zoover het publiek er
rechtstreeks mee te maken heeft. Of
schoon het geriefeiyk meer dan twee
maal het aantal reizigers van het oude
station kan verstuwen, nl. 50.000 per uur
tegen 24.000 per uur, zal aan het dwa
len door een netwerk van gangen een
einde zyn gekomen. Overeenkomstig
het reeds bestaande nieuwe station by
de Bank. in de City, is de vorm van
het nieuwe Piccadilly-station ovaal. On
geveer 5 M. onder het straatoppervlak
bevindt zich de groote cirkelvormige
„booking hall", die een oppervlakte be
slaat van een 2500 vierkante meters. Die
hal bevat o.a. 30 kaartjesautomaten,
waar het publiek door het inwerpen van
een of meer pennies zelf plaatskaarten
kan nemen. Bovendien zyn er vier
glazen cellen voor plaatskaartenver-
koop, voorzien van de reeds in ge
bruik zynde halfmechanische kaartjes
werpers en kasregisters die automatisch
wisselgeld teruggeven, terwyi in den
weg der reizigers de tourniquets staan,
die den doorgang registreeren. Deze hall
krygt zeven toegangen van de verschil
lende drukke punten van het plein uit.
Door middel van elf escalators of klim
mende en dalende bewegende trappen
(een record-aantal voor Londensche
ondergrondsche stations) kunnen de
passagiers van de „Underground" de 28
en 33 M. dieper liggende perrons berei
ken of van die perrons omhoog gaan.
Vele honderdduizenden tonnen taaie
Londensche klei moesten voor dit werk
worden uitgegraven, naar de oppervlakte
gebracht, naar zee worden vervoerd en
daar worden gestort. Al dit graafwerk
voor de tunnels moest met de hand ge
schieden daar het te duur en te onprak
tisch was om de zware roteerende graaf
machines, die op andere punten van
Londen voor dit doel worden gebruikt,
in dit geval aan te wenden. Het eer
ste probleem van den bouw was het op
ruimen (verleggen) van het groot aan
tal water-, gas. en electrische geleidin
gen uit het stuk dat voor de booking hall
wat uitgekozen. Al die geleidingen zyn
gelegd in een speciaal gem aak ten tun
nel. die aan een kant van het plein
loopt. Die tunnel is 4 M. in middenlijn
en een halven kilometer lang. Werklie
den kunnen er zich gemakkelijk in be
wegen zoodat herstellingen aan die gelei
dingen kunnen worden uitgevoerd zon
der de noodzaak de straat op te breken.
Het straatvlak van het plein, waar het
verkeer naar bekend ontzaglijk is, wordt
geschraagd door 50 massieve pilaren on
der een netwerk van zware stalen bal
ken. De ingenieurs verklaren dat deze
constructie veel zwaarder verkeer kan
dragen dan Londen ooit zal hebben. Lif
ten ontbreken maar voor die reizigers,
die niet van de bewegende trappen hou
den. is er een wenteltrap van beneden
naar boven.
Dank zy de praktische inrichting van
het station hoopt men dat het publiek
vyf maal zoo snel de treinen kan be
reiken als thans het geval is. Aan de ver
lichting besteedt men bijzondere zorg.
Het doel is die zoo rustig en stemmig
mogeiyk te maken. Direct licht wordt
vermeden.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
a 60 centi per regeL
Keiler Macdonald
Hoofdagentschap der N.S.F. 6
Groote Markt 14
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1296
JANTJE'S KLEEREN
Hoe nadrukkelijk Je
Jantje ook bezweert,
netjes op zun kleeren te
zijn
en hoewel je een half uur
opoffert om zijn tweeden
kouseband te vinden, zoo
dat zijn kousen netjes
zullen zitten
en ofschoon je hem eraan
herinnert om zijn sport
hemd goed in te stoppen
en zelf zijn kouseband
vastmaakt
en alle knoopen inspec
teert om zich te overtui
gen dat ze er stevig aan
zitten
en zijn schoenveters ste
vig bindt, opdat ze niet
los kunnen raken
en hem uitstuurt met eer.
extra jasje, omdat het
wel eens koud kon wor
den
als hy tien minuten later
binnen komt om een glas
water te drinken, ziet hij
er zoo uit en verklaart
niet te weten waar zyn
jasje gebleven is
(Nadruk, verboden
Over Amerikaansche waarden in het algemeen.
Java en Sumatra thee. Oplevende emissiemarkt.
De stemming ter beurze.
Amsterdam, 13 September.
De levendige stemming, welke zich den
laatsten ty'd ter beurze voor Amerikaan
sche waarden heeft gedemonstreerd,
vindt voor een belangrijk deel zyn oor
sprong in de omstandigheid, dat thans
definitief de ir.eening zich gevestigd
heeft gegrond op diverse aanwijzin
gen, statistieken enz. dat handel, in
dustrie en landbouwtoestand zich dit
jaar op bepaald gunstige wyze ontwik
kelen, en de verschillende gunstige fac
toren de ongunstige verre overtreffen
Wat natuurlyk van belangrijken invloed
op de resultaten der diverse onderne
mingen is, welker shares internationaal
verhandeld worden. Weggecyferd kan
niet worden, dat ook andere factoren in
het spel waren by de voorkeur die het
publiek ter beurze kortelings voor Ame
rikaansche waarden aan den dag legde.
Daar was byvoorbeeld de omstandigheid
dat zich in diverse hoeken absoluut niets
nieuws voordeed, geen enkel nieuw ge
zichtspunt opende, wat aanleiding kon
zijn voor een of andere koersbeweging.
Dus wierp men zich op de buiter.landsche
afdeeling, want ook Duitsche en Fran-
sche fondsen werden in de speculatieve be
weging opgenomen. De gunstige stem
ming voor Amerikaansche waarden in
het algemeen echter wordt grootenóeels
verklaard door de goede protiuctie-c!J-
fers. Speciaal de ijzer- en staalindustrie
de automobiel- en de petroleumnyver-
heid (op het herstel van de ruw-olie-
markt) gaven record-cijfers te zien. De
werkloosheidscijfers dalen en de oogst-
situatie is gunstig. Alle reden dus voor
een optimistische waardeering der Yan
kees.
Voor theewaarden heeft zich dikwyis
den laatsten tijd een vaste tendenz ken
baar gemaakt, waardoor verschillende
koersverheffingen geboekt konden wor
den. Dit kan verklaard worden door de
gunstige ontwikkeling van den afzet van
Java- en Sumatrathee in het algemeen.
Nog dezer dagen werd er op gewezen, hoe
het verbruik in Engeland bijvoorbeeld
van Java- en Sumatra thee in de afge-
loopen drie jaren telkens met 10 mil-
lioen pond per jaar is gestegen. Dit ging
ten koste van de Britsch-Indische en
Ceylonthee-soorten. Over het algemeen
drinkt de Engelsche consument veel meer
Ned. Indische thee dan vroeger. Wat
i Vuur lijk niet anders dan gunstig voor
de betrokken theewaarden kan zyn.
De emissiemarkt heeft al aardig wat
opleving vertoond. Aangekondigd wer
den: f 8.176.00 4 1/2 pet. obl. Soerabaia
a 97 3/4 pet., f 2 millioen 41/2 pet. obl.
Mij. voor Gemeente Crediet a 99 pet.
terwyl de Incasso-Bank gisteren f 5
millioen aandeelen emitteerde tegen den
koers van 121 pet., met recht van voor
keur voor aandeelhouders. Niet alleen
werd de mededeeling in het prospectus,
dat „de voortdurende ontwikkeling onzer
zaken, ook ten gevolge van de uitbrei
ding onzer bijkantoren, ons heeft doen
besluiten tot vergrooting van ons kapi
taal over te gaan" opgevat als een aan
wijzing voor den gunstigen gang van za
ken voor de binnenlandsche banken
(hetgeen zich in een hooger koerspeil
voor de binnenlandsche banken verdis
conteerde), doch tevens als een voortee
ken van komende meerdere bankuitgif-
ten. Verder werd ter beurze nog geïntro
duceerd 5000 aandeelen Disconto Gesell-
schaft van RM 1000 tegen 164 pet. By
de toewijzing moest een flinke reductie
op de inschryvingen plaats vinden.
De beurs, die in het begin van onze
overzichtsperiode zeer lusteloos van toon
was. kreeg later een vaster voorkomen,
al bleef de handel met uitzondering
van enkele fondsen binnen enge gren
zen beperkt. In de bankafdeeling was de
voorbijgaande speculatieve belangstelling
voor aandeelen Duitsche Rijksbank ge
luwd, en de koersen zakten snel weer tot
het normale niveau terug, na het be
richt van de directie, dat er absoluut geen
verandering van de dividendpolitiek te
wachten was. De binnenlandsche bank-
waarden monteerden eenige punten op
de gunstige opinie omtrent de resultaten
in 1928. Immers, de Incasso-Bank had
medegedeeld dat de resultaten over het
eerste halfjaar niet onbelangrijk nooger
waren dan verleden jaar. Men zag
hierin een algemeene aanwijzing. Cul-
tuurbanken golden lager, in verband met
de minder gunstige tendenz voor de ko
loniale producten, meer speciaal sui
ker en rubber.
In de industrieele afdeeling, waar geen
bijzondere „features" optraden, wierp
de speculatie zich nogal op aandeelen
Maekubee, waarvan de koersen voorbij
gaand werden opgedreven, op grond van
een vaag verband dat er zou bestaan met
de aan de markt brenging van een be
perkt bedrag aan winstbewijzen (1500
tegen ongeveer f 1800 per stuk). Later
brokkelde de koers weer wat af. De laat
ste dagen maakte zich over vrywel de
ge heele linie een vaster tendenz kenbaar
met vry ruime omzetten in Philips, Mar-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regeL
Stofzuigerhuis MAERTENS
BARTELJORISSTRAAT 16
TELEF. No. 10756 5
Apex Klop-Veeg-Stofzuigers f 175.
garine Unies, enz. Oniems en Ned. Ind.
Gas ook va§t en beter. Het slot van het
liedje was, dat het koerspeil over het ge
heel genomen iets boven dat van vorige
week lag.
Oliewaarden, aanvankelyk verlaten,
konden later een paar punten verbeteren,
op vraag uit Parys. Toch kwam men per
saldo een punt of wat beneden vorig peil
af. De weinig geanimeerde stemming
zou men kunnen verklaren door de om
standigheid. dat voorloopig de verbeter
de vooruitzichten voor de petroleum-
markt. het verhoogde verbruik, enz. vol
doende in de koersen verdisconteerd zijn.
Rubbers, die aanvankelijk flauw van
toon waren, konden later in de week. in
overeenstemming met de verbeterde al
gemeene marktstemming, alsmede op
verbeterde prijzen voor het product, wat
monteeren, V/at niet wegnam, dat het
slot toch meestal een paar punten be
neden vorig peil lag. De oorzaak voor den
niet zoo bijsterigoeden grondtoon ligt in
de zekere mate van ongerustheid om
trent het verloop van de rubbermarkt in
de naaste toekomst. Men meent dat in
de productiecentra aanzienlyke voorra
den zijn gevormd, die na 1 November,
met de opheffing van het beperkings
systeem, vrij zullen komen.
Scheepvaarten lagen meestal verwaar
loosd en de koersen boetten dientenge
volge een puntje in hier en daar.
In de suikerafdeeling ging zeer weinig
om en de koersen moesten per saldo mee-
,rendeels iets prys geven. De marktpositie
wordt niet byzonder optimistisch beoor
deeld, vooral nu van de Cubaansche pr.o-
ductie-bepêrkingsplannen en conferenties
met de Java producenten over eventueele
maatregelen voor de suikermarkt, niets
terecht komt.
Tabakken bleven goed van toon. doch
de handel had weinig om het lijf. De mm
gunstige tendenz ten aanzien van rub
bers werkte ook al niet opwekkend voor
deze afdeeling. De koersen kwamen on
geveer op het vorige peil af.
BEURSMAN.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 cents per regel.
Haarlem Zijlweg 57
Groote sorteering instrumenten
Roman door
PAUL OSKAR HÖCKER
Uit het Duitsch vertaald door
HERMINE VAN GEERTEN
23)
..V/at voor beteekenis? Wind Je toch
niet zoo op. jengen. Een paar zonder
lingen die een zwak voor zulke dingen
hebben, zullen haar fcliciteeren en in
de vakbladen spreken ze een poosje over
haar en over haar nieuwe bloem. Dat is
alles".
„Over ons spreken ze alleen als ze
ons in ieders oogen kunnen klein ma
ken". Hij steek driftig zijn beide handen
coor liet haar. ..Mama, ik begrijp niet
dat u het allemaal zoo kalm opneemt.
Oom Rispeter is nu eenmaal een be
krompen man. Hy handelt in bloemen.
zrc-V.s ze in Aken in stoffen handelen.
Maar in ons vak is toch een mooiere
opvatting mogelijk. Kunnen wy ons niet
van hem losmaken?"
„Losmaken?" Stotterend her-
feaald? yi] het woord Waar donk je aan.
jongen? Waarom? En met welk recht?
We hebben reoveel aan hem te danken.
Vergeet dat niet".
„Te danken? Hy is hier naar toe ge
komen omdat hy inzag geld te kunnen
verdienen, anders was hü heusch wel weg
gebleven. Maar wat hy gedaan heeft was
roofbouw Aanzien geniet onze firma te
genwoordig niet meer".
„Wat bezielt jou toch tegenwoordig?
Ik ken je niet meer, Viktor".
..Och Mama. ik heb zoo'n verlangen
cm werkelijk iets tot stand te brengen.
Daarom ben ik uit Aken weggegaan.
Maar het is hier al niet anders dan daar.
Kruider.ierswerk. En wat ik hier te doen
heb. kan iedere kantoorbediende".
Maar zeg dan in vredesnaam wat Je
te doen zoudt willen hebben?"
„Ik zou voor de eer cn het aanzien van
onzen firmanaam willen werken. Voor
een reputatie dat we goeden smaak heb
ben en kunstzinnig zyn. Om te beginnen
al die gruweldingen uit onze catalogus
verwijderen alles wat Oom Rispeter hier
ingevoerd heeft en waardoor hy zich zoo
ontzaglijk veel verbeeldt".
..Dat zou toch hetzelfde zijn als je geld
buidel opnemen en in de gracht smyten.
Je bent toch wel niet goed wUs, jonden.
En die onzin haal Je je alleen in je kop
omdat die malle madam van hiernaast
met haar anjelierdery begonnen is!"
Viktor haalde diep adem. „Misschien
hebt u geiyk. In elk ge>*l schaam ik me
voorgaar".
„Nou wordt het me toch te erg. Die
bercerde meid zal me waarachtig hier
mijn rust ook nog verstoren. Ik wil die
praatjes niet meer aanhooren, Viktor.
Versta je? Je zou je moeten schamen
als je op het oogenblik nog een sikkepit
om dat kind gaf. dat je de bons heeft
gegeven. Begryp je! Ik hoop maar dat
die kromme sprongen van haar zoo gauw
mogelijk uit zullen zyn. Begint me daar
met schulden van voren en schulden van
achteren een grootscheepsche onderne
ming! Het hemd dat ze aan haar lijf
heeft, hoort nog niet van haar. En jy
verlangt waarachtig dat ik me geen raad
zal weten van respect voor haar. Let
maar op hcelang die heeriykheld daar
nog duurt. Je arme grootvader heeft
voor haar al 'tweede hypotheek op zyn
terrein genomen. Nu is ze aan het ein
de van haar crediet. Wat gebeurt er?
Naar den ondergang gaat ze. Dat voor
spelt je oom haar al en dat is een knap
pe koopman, al heeft hij dan geen ver
stand van jullie artistieke tulnaanleg-
gery. Als Je verstandig was, dan zou je
zeggen: laat ze haar gang maar gaan
met die mooie kunsten: met een paar
maanden is ze op de flesch en koopen
wfj de heele boei voor een appel en
een ei op. En dan zyn we n|eteen voor
goed van haar al".
„Ik wil haar ongeluk heelemaal niet",
zei hy met moeite, „ik kan alleen de
idee niet verdragen, dat ze ons alle
maal overvleugelen zalIk gun haai
de overwinning niet Ik wil niet door
haar vernederd worden".
„Maar dat is toch ziekelijk, Viktor.
Ik begryp niet dat je nog een oogen
blik aan die nare meid denkt. Ik kan me
gewoon doodergeren aan je".
Mevrouw Troilo suggereerde zichzelf
zoo'n hevige aandoenng dat ze tenslotte
begon te schreien: „Zooveel heb ik vcor
je gedaan, op de handen heb ik je ge
dragen en nu ga je zóó tegen me te
keer".
Dagenlang bleef ze boos op haar stief
zoon. Met haar neef sprak ze er telkens
over: het was niets dan een spookbeeld
dat den jongen gevangen hield. Oom
Rispeter glimlachte op zyn zelfbewust-
goedmoedige manier en zei od een byna-
berustenden toon: „Onze twd zal wel
komen. Dora".
Op een avond stormde Viktor plotse
ling in de hoogste opwinding het huis
binnen. Oom Rispeter, die door mevrouw
Troio op kreeften en perzik-bowl ge
ïnviteerd was. wachtte met geduld op
de veranda tothet souper zou begin
nen.
Viktor was laat. Maar hii veront
schuldigde zich met geen woord, goo de
zyn panama op een leegen stoel en hield
een weelderige, fel-geel en zalmkleurig
gevlamde anjer in de hoogte.
•.Kijk. kijk Hier heb ik de nieuwe
bloem van Katarina Lutz!"
De uitwerking was buitengewoon. Vik
tor zag hce ze van kleur verschot-er
Was het schrik, was het jalouzie, hy
wist het niet.
„Hm. Eigenaardig, heel eigenaardig".
Oom Rispetc-r kuchte, nam de prachtige
anjer in zyn hand. rook eraan, onder
zocht de sterkte van den steel, stelde
vast dat alle uitbloeisels zorgvuldig ver
wijderd waren en reikte de bloem daar
op schouderophalend aan zijn nicht. Ze
snuffelde eraan, evenals Ficka. d:e zijn
pooten op haar schouders had gelegd.
„Waarschyniyk geverfd. Wat? Net als
die groene den vorigen winter. Dat
kunstje kennen we immers. Hoe kom je
eraan, Viktor?"'
„Komt er niet op aan". Hy liet zich.
nog bulten adem, op een rieten fauteuil
op de veranda neervallen en veegde met
zyn zakdoek over zijn voorhoofd. „Maar
dat kan ik u wel vertellen: bedrog is er
niet bij. Ze heeft er al een paar duizend
van. Vlammende Kiitchen zal de bloem
hceten.. Ze is gekruist uit Amerikaan
sche soorten. De grootste zaken moeten
haar al een hoop geld hebben geboden
voor één plant om ze uit de stekjes te
vermeerderen. Maar ze geeft ze niet. En
de snybloemen. d:e de deur uitgaan
mogen niet het kleinste uitsteekseltje
aan den steel hebben"
Oom Rispeter streek met zyn hand
over zyn baard. „Het is een mooie
bloem", *zei hy welwillend.
„Een modegril", zei mevrouw Troilo
geërgerd en smeet de bloem op tafel
..En let nu maar eens od wat ik je zeg:
het is nog heel erg de vraag of ze wel
genoeg stekken krijgt om snijbloemen te
gaan planten. En wat er nog voor ziek
ten in de plant zitten. En het is voor
gekomen dat het tweede geslacht weer
heelemaal den gekruis'.en vorm verloren
lieeft. Er is een hoop stem toeval by die
noviteiten".
Viktor schudde het hoofd „Neen. Kier
is alles wstenschapprcr.dcuzoeht cn
vastgesteld. Neen. dat werdï een reu-
zensucces'.
„Waarvan juffrouw Lutz al'een niet
al te veel profiteeren zal", ze. Oom Ris
peter «pottend glimlachend. .Misschien
het beetje roem. Goed. Maar geld ermee
verdienen kan alleen Iemand die de we
gen kent. En d:e kennen wil, de gros
siers".
..Zs is gewiekst, z?g ik u. oom. Die
laat geen stuk buiten de deur gaan
voor ze in staat is de heele markt te
voorzien",
„Daar is anders een lief kapitaaltje
voor noodig, Viktor", meende Oom Al-
fons
„En geen cent heeft ze", viel mevrouw
Troilo grof uit. ,.De eerste October meet
Schalier Co in Mainz 30-000 Mavk
van haar liebben. De tweede termijn
voor het ijzerwerk van de kassen. Er.
had weer uitstel gevraagd. De oude
Wentzel had gedacht dat hii het wel
gedaan zou krijger.. Maar het :s niet ge
luk:. Ze zitten zelf erg krap De notaris
heeft liet mij gisteren verteld. Het z,?t
er dus heelemaal niet zpo rooskleurig uit
met de financiën van ons juffertje De
lust om nieuwe experimenten te maken
zal haar wel gauw vergaan".
(Wordt vervolgd.)
