HAARLEM'S DAGBLAD
H. D. VERTELLINGEN
Vlammende Katchen
FLITSEN
FEUILLETON,
MAANDAG 24 SEPT. 1928 Y"»RDE BLAD
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehoudend
De Vervolger
door HERMAN VAN OORDT.
Het water lange de begraafplaats wordt gedempt voor de wegverbreeding.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1302 MOEILIJK BESLUIT
Wanneer je moet besluiten of je hem zult
laten uitschreeuwen, of hjj misschien ergens
met zjjn voet tusschen kan zitten, dan wel
of hij vanzelf wel weer stil zal worden, als
je er maar geen notitie van neemt.
CZVadnA: TctoJe»^
DE VERDERE VERBREEDING VAN DEN WEG
HAARLEM-VELSEN.
Het belangrijke werk onder Santpoort.
DE AFKNABBELING VAN ONZE BEGRAAFPLAATS.
Julien Meron meende veilig te zijn.
toen hij hot groote schip betrad, dat
hem naar Amerika zou brengen, onder
den naam van B. Murphen, Engelsch-
man van geboorte.
HU had alles: een grondige kennis
van de Engclsche taal. valsche papieren,
koelbloedigheid, een uitstekende ver
momming. een van die soort vermom
mingen, niet samengesteld uit schmink
pruiken en andere onbetrouwbare din
gen. maar uit een veranderde stem,
houding, haardracht en allerlei andere
kleinigheden, die iemand méér veran
deren dan schmink en pruiken.
Ja, alles was prachtig in orde. en Ju-
Hen begon als de Engelschman B Mur
phen. zijn nieuwe leven, in het bezit van
de aanzienlijke som geld die hij gestolen
had.
HU was. jarenlang, een bedaard, soli
de, betrouwbaar kassier geweest. Jaren
lang had hU gebroeid over dit plan, het
voorbereid, het uitgewerkt, ziln eento
nige dagen er mee vervuld Het sluimer
de achter zijn kalme oogen, ziln mecha
nische stiptheid en betrouwbaarheid.
Het kwam tot rüpheid, het werd uitge
voerd. Op het moment, dat hij zUn voel
aan boord zette, hield hij zich voor
overwinnaar. Jaren geleden liad hem
het toeval valsche papieren in hander.
gespeeld. Jarenlang had hij Engelsch
gestudeerd. zUn vacancies in Engeland
doorgebracht, zonder ooit iemand iets
daarvan te laten merken. Geen van zijn
chefs of collega's had er een idee van,
dat hU een woord Engelsch kende.
Maar nu het ergste en moeilijkste
volbracht was. trad een reactie In. Een
ringeling van lichte nervositeit en ge
lukzaligheid. Geen lange kantooruren
meer, poen eentonige dagen, geen be
klemd leventje van net man! Eindelijk
overvloed, weelde, genot
HU stond aan de railing geleund en
keek naar de verdwijnende kust, met
stralende oogen. Toen wendde hU zich af
en kreeg een kleinen sohok Een eindje
van hem af stond een lange man ook
tegen de railing leunend en keek hom
aan. Voor de fractie van een seconde
rustten hun blikken in elkander. Toen
wendde Julien zich af en ging naar be
neden. naar zUn hut. Hii keek z.chzeli
aan in den spiegel en fronste licht de
wenkbrauwen. Kom, kom. wat was dat
nu? Zenuwennu alles in orde was?
Foeieen hartklopping te krUgen om
een blik. een misschien wat doordringen
den blik.... Zulke dingen moesten
niet meer voorkomen. Natuurlijk, de re
actie. Maar het zou hem zijn reis. zUn
eerste periode van ongestoorde zaligheid
kunnen boderven
Een half uur later begaf hii zich op
gewekt aan de lunch.
HU was halverwege, het smaakte hem
uitstekend en hU veerde een gezellige
conversatie met zijn tafelburen, toen hu
opeens weer die lichte prikkeling van
emotie voelde, en dat een beetje sneller
slaan van zün hart. dat hem daar straks
zoo geërgerd had. Aan een tafel, een
einde van hem af, zat de man. die hem
dien morgen zoo doordringend had
aangezien. En juist toen Julien hem ont
dekte. keek hu op en weer rustten hun
blikken in elkander.
Welen wat dan nog? zei Julien
In zichzelf en trachtte niet meer naar
den ander te kijken. Maar hit voelde
diens blik op zich rusten en om zich te
vergewissen er van dat ..het allemaal
verbeelding was" keek hU weer. Inder
daad, de man keek naar hem. strak en
doordringend maar wendde dadelUk zijn
oogen weer af.
Julien had geen eetlust meer. HU was
blU. toen hU naar boven kon gaan,
vleide zich in een dekstoel en verborg
zich achter een krant. De diverse arti
kels waren er juist in geslaagd zUn ge
dachten te verstrooien, toen iemand in
een dekstoel naast den zijne ging zitten
en een krant ontvouwde. Julien keek,
gewaarschuwd door een instinct: het
was de man. En Julien voelde dat hU
achter zijn krant vandaan naar hem
loerde
HU durfde niet opstaan, weglcopen.
bleef krampachtig doen alsof hii las. tot
dat oindelUk, na een heel en tijd. do
man opstond en wegging. Julien volgde
onmiddellUk zijn voorbeeld en zocht de
rooksalon op. In een rustig hoekje begon
hij te overdenken. Was het alles verbeel
ding en toeval? Hij hoopte het nog
maar innorlUk sidderde htl van vrees.
Zou op liet allerlaatste oogenblik toch
alles instorten? Had men hem ontdekt,
was de man een detective die hem moest
bewaken tot ze aankwamen? Wist hU-.
of vermoedde hij alleen iets?
En het ergste was, dat liü niets kon
doen dan afwachten
Roman door
PAUL OSKAR HöCKER
Uit het Duitsch vertaald door
HERMINE VAN GEERTEN
30) t
Maar toch kon ze niet nalaten te po
gen om haar zwUgzamen partner er toe
over te halen allerlei dingen, die zu
betreffende zijn jonge vriendin weten
wilde, te vertellen. Ze vroeg hem hoe
juffrouw Lutz de verbreking van de ver
loving opgenomen had, of ze er erg on
der te deen had gehad, of ze nog niet
naar een nieuwen vriend uitzag, of het
waar was dat de oude Troilo zUn testa
ment veranderd had, zijn kleinzoon ei
ken maar de legitieme portie had toe
bedeeld en Katarina universeel erfge
naam had gemaakt. Mr. Gabb wist
nooit iets. Door zijn onverstoorbaarheid
bracht hU haar «t>ms tot vertwijfeling.
Op een fyn-geestige manier wist WJ de
vraagster af te weren.
B\j zUn dagelijkse he tennisoefeningen
ontmoette hU ook Viktor Troilo weer en
de 'oelde jongelui keken elkaar aan op
de vriendelUke manier van twee vijan
delijke patrouilles aan woerszUden van
de grens. Hun aanwezigheid werkte zoo
Om zUn koortsachtige gedachten af te
leiden ging hU naar de bibliotheek om er
een boek uit te zoeken. Een man stond
met een paar boeken in de hand. Julien
herkende onmiddellijk zUn rug nog vóór
dat de ander zich omkeerde, hem vluch
tig maar scherp aanzag en toen met een
zeker vertoon van onverschilligheid dat
den ander nog angstiger maakte, langs
hem heen naar buiten ging.
Dien nacht sliep Julien geen oogenblik
:naar hij hield niet op. zichzelf moed Ir.
te spreken. HU voelde het gevaar. De
man kon een gewoon passagier zUn dit
niets vermoedde en dan zou hU zich
cioor zenuwachtigdoen kurmen verra
den. Tegen den morgen sliep hij einde
lijk in. HU had een idee gekregen, waar
door hU den ander tenminste voorloop:"
uit den weg zou blijven.
Dien middag bezocht hU de maohine-
kamers met een van de officieren en
toonde hUzonder veel belangstelling. Op
deze wijze wilde hü zich de mogelijkheid
openen, in de machinekamers een toe
vlucht te hebben, als hij daaraan be
hoefte voelde Wamt het was wonderlijk,
hoe groot ook het schip was. toch had
hu al weer twee maal dien man ont
moet. Nu echter ademde hii ruimer en
sprak opgewekt met zijn begeleider
Maar plotseling stond hij stil en staarde
Natuurlijkhet was de nian. Julien
glimlachte bijna, een verwrongen glim
lachjeDus het was zoode ander
vervolgde hem zelfs tot hier.
Doffe wanhoop vervulde hem. Alles
was dus verlorenbij aankomst zou
men hem arresteeren
In zUn hut zat hü langen tUd, met
het hoofd in de handen, en dacht na. Er
was geen ontkomen, hii was hier opge
sloten als een rat in een val. Er bleef
alleen nog de vage hoop dat de ander
niets wist. alleen vermoedde., loerde..
bewUzen trachtte te vinden dat hU Ju
lien Meron was. Aan die hoop klampte
hU zich vast.
En het schip ging verder De reis was
een nachtmerrie, en de man die hem
vervolgde werd een obcessie Waar hij
ook heen ging Altijd ontmoette hij
opeens de doordringende oogen. Ieder
rustig moment werd hem verwoest.
Het was een stormachtige dag. er
waren weinig passagiers aan dok. Julien
zocht vergetelheid en nieuwe kracht in
den zilten zeewind. Hij hoopte, eindelijk
den ander te zün ontloopen. toen hij
hem plotseling ontdekte, geleund tegen
de railing, zooals dien eersten dag. En
op dat oogenblik kwam een vrecselyke
gedachte in Julien op
HU was sterk, hü had het voordeel
van de verrassinger was niemand in
de buurt. Een slag, een oogenblik van
moed en krachtsinspanningen de
golven zouden zUn vijand kunnen ver
zwelgen. Don had hij de kans dat er bij
aankomst niets gebeuren zou
In enkele seconden speelde het dram:,
zich af, Het schemerde, de vroege, sche
mer van een somberen dag. Julien na
derde onhoorbaar, maar. als gewaar
schuwd door een instinct, draaide de
ander op t laatste oogenblik zich om
vermoedde hét gevaar en wierp zich op
hem. Geen van beiden gaf een geluid
maar de worsteling was vreeseliik. Julien
was de sterkste. Met een kracht die doo:
zijn wanhoop nog bovenmenschelijk
vergroot werd. tilde hii den ander op
en wierp hem over boord.
Toen, in weerwil van den stormwind
leek hem plotseling alles zonderling stii
te worden. HU staarde rond. in een pa
niek. Zijn gedachten joegen wild door
een. in enkele ©ogenblikken ging WJ door
alle diepten van ontzetting heen. De
verschUiiing van een matroos deed hein
als uit een nachtmerrie ontwaken, hij
schreeuwde: „Man over boord!" en
sprong den ander na
Het schip draaide bij. oen boot werd
uitgelaten, reddinggordels werden ge
worpen. alle passagiers snélden aan dek
Minuten, die tot eeuwigheden zwollen
Julien worstelde wanhopig met de gol
ven, neergetrokken door het zware
lichaam dat hij vasthield Hii had noc
maar één wil: de daad ongedaan ma
ken, tot eiken prijs, en hii was bereid
met den drenkeling mee de di?pto in
te gaan. Op het laatste oogenblik wis:
men hem in de boot te krijgen....
Den volgenden morgen werd hU be
stormd door menschen die hem geluk-
v/enschten. complimenteerden, over
stelpten met vriendelijkheden. Julien
glimlachte vaag. Ilii voelde niets meer
dan een doffe gelatenheid. Alles was
verlorenIn Gods naam
Maar aangezien dit machteloos en
onzeker afwachten niet meer uit te hou-
verkillend cp de algemeene stemming
dat het vroolijke gepraat ophield als zij
er waren. Kcrt voor de wedstrijden in
het Kurpark. waarbij Mr. Gabb met me
vrouw Rettberg in single-matches zou
den uitkomen, wipte de Engelschman
ook op den dag wel eens een halfuurtje
over om te spelen. Bü die gelegenheden
vooral trof hij Viktor a-aak en dan was
de atmosfeer als geladen met electricl-
teit. Ieder oogenblik kon het onweer los
barsten. Voor mevrouw Rettberg, met
haar verlangen naar sensatie, was het
overigens een genoegen om met dit vuur
te spelen. Ze beoefende het als een soort
sport om de vijandige stemming aan te
wakkeren. Steeds duldelUker, steeds ste-
keliger wei-den haar toespelingen op zUn
afhankeUJke positie op de kweekerU van
juffrouw Lutz. Ze wisten allemaal wel
dat hU dc toekomstige eigenaar was van
een groote onderneming in Engeland en
niet op het tuinmansloon in Sonnenberg
was aangewezen. Maar de gasten hadden
er schik in. met haar plagerijen mee to
doen, terwUl zU en de Engelschman aan
het spelen waren.
„Alleen al om uw prachtige tennissen
verdient u uw schitterende positie op de
kweekerU". plaagde de gastvrouw.
„Hoe lang blUft u nog „jongste be
diende" in Sonnenberg", vroeg Feustell,
termül hü zijn monocle in het oog klem
de. „Bent u van plan het altijd te blU-
ven, denkt u heelemaal niet aan bevor
dering!?"
den was, ging hU naar den scheepsarts
en vroeg naar den man dien hU gered
had.
Hij moet vandaag blijven liggen
heeft een leelijken schok gehad
Maar natuurlijk mag hü wel bezoek
hebben.
Julien ging naar beneden. Halverwege
ontmoette hü den Steward, die hem
vertelde dat de andere hem liet vragen
te komen.
HU knikte, glimlachte vaag. Ja. het
was beter de zaak nu maar ronduit te
bespreken ZUn toestand was hopeloos
Behalve de diefstal zou hii nu óók nog
worden aangeklaagd wegens poging tot-
moord
HU vond den ander in bed HU zag er
miserabel uit, maar dat was g<~n troost,
Julien wilde dadelijk met de deur in
huis vallen maar de ander was hem
voor.
Het Ls beter de zaak maar ronduit
te bepraten, niet? zei hü.
Julien knikte stom.
Het is waarschUnlUk heel ondank
baar, maar ik wou dat u me maar had
laten verdrinken, ging de ander door.
Wat me te wachten staat, als we landen
is erger. Nu zal het niet alleen een aan
klacht wegens oplichtingen zün, maar
wegens pogtng tot moord.
Julien zweeg nog steeds, ditmaal ech
ter. omdat hij met geen mogelijkheid
een woord zou hebben kunnen uitbren
gen.
Ik wist het eigenlijk van den eer
sten dag af, dat 't mis was. zei de an
der. Maar ik hoopte tegen beter weten
in, ik trachtte mezelf wijs te maken, dat
het louter toeval was. Toeval, dat u me
zoo zonderling aankeek, dadelilk al. bij
het vertrek. Dat u me aan tafel zat op
te nemen, dat ik geen stap kon doen
zonder u in de buurt te zien Zelfs in de
machinekamer heeft u me vervolgd
toen wist ik. dat het geen toeval kon
zün Maar ik had nog hoop dat het
enkel vermoedens warenToen u op
me afkwam, gisteravond wist ik, dat het
e:nde kwam, dat u me wilde arresteeren
Toen verloor ik miln hoofd.... wilde u
vermoordenEn daarom..,.
HU zweeg, onthutst. Julien was opge
staan, mompelde iets en verliet de hut.
Kij snelde naar boven en od een stil
plekje stond hü in z'n eentje een kwar
tier lang zenuwachtig te lachen. Toen
besteedde liij de rest van den dag er aan
te bedenken hoe hii het zou inrichten bij
aankomst den ander te laten „ontsnap
pen".
Twee dagen later, met den Ameri-
kaansohen bodem onder de voeten,
wenschte hij stllzwügend .gcod luck"
aan een collega en ging blUgemoed zün
nieuwe leven in.
MGR. AENGENENT WORDT TE
ROTTERDAM GEHULDIGD
Onder voorzitterschap van den
hoogeerw. deken J. W. van Hecswijk
heeft zich te Rotterdam een comité
gevormd, dat aan plannen tot huldi»
ging van den nieuwen bisschop Mgr-
Acngenent in diens geboorteplaats
Rotterdam op 14 October uitvoering
hoopt te geven-
Zaterdag 13 October wordt dc bis»
schop aan het station Delftsche poort
verwacht. Zondagmorgen zal hij een
pontificale mis opdragen in de kerk
aan den Wcst»Zecdijk, daarna wordt
receptie gehouden.
Zondagmiddag om half drie zal in
den Grootcn Schouwburg worden op»
gevoerd het ..Bisschopsspcl van Rot»
terdam". het voor deze gelegenheid
door Bernard Verhoeven geschreven
historisch en allegorisch tooneelspel.
NTa afloop van deze uitvoering, om»
strecks vijf uur. zal Monseigneur wor»
den teruggeleid naar de pastorie aan
de Nieuwe Haven. Hiermede zal dc
officiecle huldiging beëindigd zijn.
aldus de Msb.
GEVONDEN DIEREN EN VOOR
WERPEN
Terug te bekomen bij: Bureau van
politic, Smcdcstraat. bonboekje Haarl.
Graan» en Peulvruchtcnhandol, da»
mesportcmonnaic en zwarte gymnas»
tiekschoen; Kennel Fauna, Parklaan.
keeshond, 'gebracht door Breed, Kok»
straat 9; grijswitte kat, gebracht door
Porren, Pijnboomstraat .118; Molema.
Stuvcrstraat 1. R.K. kerkboekje: van
Dijk, Bakcncsscrgracht 22, knipmes;
Klcijn. Bildcrdijkstraat 58. portemon»
naie met inhoud; Molenkamp. Joh.dc
Breukstraat 19. kinderportemonnaie
met inhoud; De Nieuwe, Kritzinger»
straat 39. rijwiclbclastingmerk; Drenth
Fr. Varkensmarkt 20, idem; Gigen»
gack, Nwe Groenmarkt 17, idem;
Timmcrmann. Jansstraat 61. idem;
Schutter. Valkcnburgcrlaan 2, Heem»
stede, grijze regenjas: Miedema. Fr.
Willemstraat 43, Lipssleutel; Gijsbert»
se. Duvcnvoordcstraat 47 rood. zilve»
ren sierspeld; Mculenberg, Alb. Thijm»
straat 18. zwart lederen damestasch
met inhoud; Bocrsma. Olivicrstraat
12, lichtblauwe tasch m. inh.; Germe»
raad, Lange Hccrcnstraat 28, taschjc
met inhoud.
.Past u maar op. Mr. Gabb. dat u
niet gepasseerd wordt. Anders staat u op
uw vUftigste Jaar nog bü de radijsbed
den en hebben ze voor de rozen een
jongere kracht aangenomen".
Mr. Gabb gaf bal op bal. Geen letter
antwoordde hü vandaag op al de plage
rijen. Al leer. bü de korte spelroepen
hoorde men zün stem. In de korte oogen-
blikken tusschen de partüen ram liü
den jongen Troilo scherp op. Die stond
met een boos gezicht op den achter
grond. de armen over elkaar geslagen
en volgde meer het onbehouwen woor
denspel dan het heen en weer vliegen
van de ballen.
Het spel was uit. Mr. Gabb haastte
zich om weg te komen. Er was ontzet
tend veel te doen. Sedert Eva in het sa
natorium lag haar maag en ingewan
den waren geheel van streek en ze had
hooge koorts ging Katarina eiken dag
naar haar toe. Die tüd moest ingehaald
worden. En ook Max K ra use. de oudste
van de twee leerjongens was ontslagen
onder verdenking brieven te hebben ver
donkeremaand om de postzegels te ver-
koopen. HU had direct een baantje ge
kregen bü de Troilo's.
„U heb: vandaag ook maar alles over
uw kant laten gaan", zei mevrouw Rett
berg toen Mr. Gabb afscheid nam.
„Waarom hebt u niets teruggezegd?"
„De hatelükheden van de ladies en
gentlemen raakten niet mij, maar juf
frouw Lutz. En om haar te verdedigen
De Rükswaterstaat heeft reeds zeer
veel gedaan om den weg Haarlem—
Velsen te verbeteren.
Verbroeden en asphalteeren.
Het- gedeelte Soendaplei®dorp Sant
poort is klaar, evenzoo een groot ge
deelte onder Velsen.
Voor het volgende jaar staan weer
belangrijke werken op het programma.
Allereerst het aanleggen van den nieu
wen weg achter het dorp Santpoort om.
Die verbetering zal minstens zoo belang
rijk zijn als die reeds te Velsen tot
stand gekomen is. Daar werd ook een
nieuwe weg achter het dorp om gelegd.
Het was ook niet mogelijk om den be-
staanden rüksweg in het dorp Santpoort
te verbroeden. Dan zou er al te veel
onteigend moeten worden!
De nieuwe weg zal beginnen waar nu
heb ik geen recht daar mr. Troilo er
toch was. Maar die hield zün mond
tot mijn groote verwondering".
.-Zegt u geen kwaad van Viktor Troi
lo". zei ze, terwijl ze koket het hoofd
in den nek gooide. .Het is heel wel mo
gelijk dait hij. gegronde hoop op een ver
bintenis met een ander heeft en er daar
om niets voor voelt van rechten uit vroe
ger tijd gebruik te maken. Ziet u eens,
Mr. Gabb, een ridder kan wel twee da
mes na elkaar dienen, maar niet tege
lijk".
„Ik vind dat hü nooit vergeten mag
dat zijn liefde cn vereering eenmaal aan
die andere hebben behoord. Als hü er
tenminste prijs op stelt een ridder te
zijn. Good-bye. Mrs. Rettberg".
Het was mevrouw Rettberg zelf die
deze opmerkingen aan Viktor over
bracht. Er was in deze weken waar-
waarschijnlijk niemand in Sonnenberg
die zich meer onbevredigd en ongeluk
kiger voelde dan Viktor. Hij was weer
naar het huis van de jonge weduwe toe
gedreven, deels door den onaangenamen
toon thuis, veroorzaakt door de gespan
nen verhouding met Oom Rispeter, deels
door het gevoel van baloorige woede, dat
hü nog steeds tegenover Katarina had.
De kletspraatjes over haar verloofd-zün
met den Engelschman waren algemeen
verbreid. Iedereen, ook die er niets mee
te maken had, had het er over. Nie
mand kon zich voorstellen dat Mr. Gabb
die het leven van liefhebber-tuinknecht
de reeds tot stand gekomen verbreeding
ophoudt. Roode paaltjes in de weilanden
aan den Oostkant van den weg geven de
nieuwe richting aan. Voorbü het dorp
Santpoort komt de nieuwe weg dan weer
op den bestaander. weg uit. Maar ook dat
gedeelte zal natuurlijk verbreed worden.
Daartoe zullen aan een kant althans de
boomen moeten vallen.
Het volgende voorjaar wordt ook het
gedeelte onder Haarlem Kleverlaan
Soendaplein onder handen genomen. In
de laatste raadszitting is het voorstel van
B. en W. aangenomen om gelden be
schikbaar te stellen om aan die plannen
mede te werken.
De gemeente moet het water langs de
begraafplaats afstaan. Dit wordt ge
dempt om daarna bü den weg getrokken
te worden. Ook het huis van den op-
verkoos, als de liefde niet de machtige
drijfveer was. Viktor zelf had het praat
je ook geloofd, hü had zichzelf gedwon
gen om het te gelooven, om zün mede
lijden met haar te overwinnen. Want
dit medelijden voerde hem op romanti
sche doolpaden, die hij moest vermijden,
wilde hü het niet heelemaal tot een
breuk met zün familieleden laten komen.
Oom Rispeter had door een incassobu
reau den wissel op Katarina van de fir
ma uit Mainz cn het restant van de vor
dering laten opkoopen.
Op don eersten October zou Katarina
boeten voor haar driestheid om de Bloe-
men-Troilo's concurrentie te willen aan.
doen. Bloemen-Troilo i.ad haar lot in
handen! Haar geldmiddelen waren uit
geput, dat was bekend. Aan alle kan
ten Rispeter had duchtig geïnfor
meerd had ze geprobeerd nieuw cre-
diet te krijgenMaar niemand had ver
trouwen in een jonge onderneming, die
lichtvaardig was opgebouwd op een zoete
hoop en die nu al wankelde. Bü het be
gin van het nieuwe kwartaal ging de
zaak er aan. De oogen van mevrouw
Troilo en haar neef schitterden als ze
er maar an dachten en een breede, ge
lukzalige glimlach kwam op hun ge
zichten zoo vaak ze het er over hadden.
Toen Viktor zich op een keer er op-
merkingenover permitteerde, antwoord
de Rispeter koel en uit de hoogte, dat
verar.twoordelük alleen hü zich behoef
de te voelen die voor de wet veraot-
zichter der begraafplaats op den boek
van de Kleverlaan en den Schoterweg
moet worden afgebroken.
Het is wel jammer dat het natuasv-
schoon door de verandering niet ver
hoogd zal worden. Integendeel! De mooie
slooten bijna kan van langwerpige
vü'vers gesproken worden, vormden een
mooie afsluiting va® de begraafplaats.
Nog duidelük was daaraan te zien, dot
Akendam vroeger een buiten is geweest.
Nu juist een eeuw geleden heeft Haar
lem dat landgoed gekocht om er een
öoodenakker aan te leggen.
In de slooten zwemmen eendjes. De
kinderen uit de omgeving verlustigen
zich steeds in het voederen van deae
trouwe beestjes.
Nu komt langs de geheele begraaf
plaats een ijzeren hek.
Er moeten inderdaad ..offers" aan het
moderne verkeer gebracht worden.
Aan geld en natuurschoon.
DE WERKLOOSHEIDSBESTRIJDING.
In 1923.
Verschenen is het Verslag van den
Gemeentelijken Dienst der Werkloos
heidsbestrijding over 1927.
Over de werkloosheid wordt gezegd:
In de bouwbedrijven was de werkloos
heid ongeveer geluk aan die in het vo
rig jaar. In de metaalnijverheid was de
werkgelegenheid gunstig, het gebrek aan
geschoolde krachten bleef bestaan. In de
grafische vakken viel grootere werkloos
heid te constateeron, voornamelijk ten
gevolge van het liquideeren van een der
groote zaken. In het algemeen was de
werkgelegenheid in 1927 iets minder
gunstig dan in 1926.
Het totaal aantal aanbiedingen van
werkzoekenden (van mannen en vrou
wen te zamen) vermeerderde van 12666
in 1926 tot 14125 in 1927, het totaal aan
tal aanvragen van werkgevers van 5227
in 1926 en 5945 in 1927 en het totaal
aantal plaatsingen van 3537 in 1926 tot
4017 in 1927.
464 werkkrachten werden aangevraagd
door de gemeentediensten en -bedrüven,
aan 462 aanvragen werd voldaan. 1926:
319.
Herinnerd wordt aan de oprichting
van het Bureau voor Beroepskeuze.
Wat betreft de Werkloosheidsverzeke
ring lezen wij. dat aan het einde van
1927 65 kassen gesubsidieerd waren.
Het bedrag van het subsidie voor de
gemeente Haarlem was f 30.883.51 (in
1926: f 23.855.66), dat der uitkeeringen.
uit de kassen f 92.437,83 (in 1926:
f57.155.29).
INGEZONDEN MEDE DEELINGEN
a 60 Cis. per regel.
Stofzuigerhuis MAERTENS
BARTELJOR1SSTRAAT 16
TELEF. No. 10756 5
Apex Klop-Veeg-Stofzuigers f 175.
woordelük was en overigens op de stap
die de firma Troilo had gedaan, absoluut
niets aan te merken was, men kon het
zelfs beschouwen als noodweer, se wer
den gedreven door den drang tot zelf
behoud. Bovendien. Viktor had er niets
mee te maken; hü stond voorloopig nog
buiten de firma. Van zijn stiefmoeder
kreeg hü een ar.der antwoord. Zün ver
loving met Katchen was haar van het
begin af een doom in het oog geweest,
Katchen had h2ar beleodigd en ze had
een gTuweüjken hekel aan haar. Dus als
ze haar klein kon krijgen, liet ze het
niet.
Alles in Viktor kwam in beweging, zoo
dra hü Katarina's naam maar hoorde
uitspreken. En nu gingen vreemden zich
er ook nog mee bemoeien.
Toen Mevrouw Rettberg hem de zede-
lessen herhaalde die Mr. Gabb voor
hem meegegeven had. werd hij rood van
drift. Maar hij deed alle moeite om zijn.
woede zoo min mogelijk te laten merken.
„Hoe kon eigenlijk iemand ooit op het
idee komen dat er tots bestond tusschen
Katarina Lutz en Mr. Gabb? Wie heeft
dat kletspraatje in de wereld gebracht?
Het is eenvoudig belachelük. Die dat
verteld heeft moet een slecht menschen-
kenner zün".
(Wordt vervolgd.)
Waar nu de verbreode weg in Santpoort ophoudt.
