HAARLEM'S DAGBLAD
HET FEEST DER VRIJWILLIGERS-COMPAGNIE.
nBont-Ö
MAANDAG 24 SEPT. 1928DERDE BLAD
De „Oude Tien", de „Chocolade-keteF' en
„Jetje" weer eens in actie.
EEN PRACHTIG GESLAAGD FESTIJN VAN VUUR EN
VEEL WATER.
„De Oude Tien" heeft nog
De koperen bel van de motorspuit
flonkerde in de zon, zij glom van ple
zier, vierde óók feest.
Anders is het steeds alsof zij gespan
nen wacht tot de motor zal gonzen, tot
de spuit weer snel door de straten rijdt
en het belgelui angstwekkend en alar-
mesrend klinkt; nu niets daarvan, nu
allemaal menschen, vooral veel kleine,
die zich om haar en d'r mooie roode
spuit verdrongen.
Het was feest, het feest van de brand
weer nu de Vrij will igers-Oompagnie op
den zonnigen Zaterdag haar zestig-jarig
Jubileum ging vieren.
Rondom het vrij gehouden gedeelte
van het open terrein tusschen de Jhr.
Van Sandberg-laan en de Garenkokers-
haar plicht gedaan*
Een kleurig vertoon.
Nu woflkte aclïter het „oudste" huisje
blauwe rook weg. Twee vrouwen holden
naar voren, schreeuwden, jammerden.
Een felle vlammentong sloeg door het
raam na-ar buiten, verteerde bloemetjes
en gordijntjes. Toen kwam een meneer
in kleurig oostuum en rookend uit zijn
lange gouwenaar langs wandelen, hij
zag den brand, zijn pijp viel in stukken
en met wapperende jaspanden ging hij
de brandweer halen. Het vuur lekte
hooger, de frissohe wind wakkerde het
wat aan en toen de brandweer met
trorrmc-Lslager en trompetter voorop
aan lange touwen een stommelend en
krakend spuitje naar den brand trok,
Het huisje is al b^jna afgebrand voor do brandweer er is. De bewoonsters loopei
verschrikt rond.
jskr -
kade stonden tegen twééën honderden
menschen langs de touwen, achter de
huizen van den Kinderhuis singel waren
voor de genoodigden stoelen en banken
geplaatst en ook daar was het voL Vele
officieele personen gaven blijk van hun
belangstelling voor de brandweer, de
burgemeester, de heer C. Maarschalk,
was er met den gemeentesecretaris Mr.
Th. A. Wesstra. de wethouders mr. A.
Bruch, mr. J. Gerritsz, Mr. M. Slingen-
berg en verschillende raadsleden, voorts
waren er de directeur van Bouw- en Wo
ningtoezicht, de heer D. Kruyf; de ad
junct-directeur van Openbare Werken
Ir. G. W Ph. Daniels de directeur der
Gemeente-reiniging, de heer A. van
Driel en de directeur van den dienst van
Hout en Plantsoenen, de heer J. L. Bou
wer. De commandant der Amsterdam-
sche brandweer, de heer C. Gordijn Jr.,
die verhinderd was te komen had een
deputatie gezonden, bestaande uit hoofd
brandmeester A. G. Förch, en brand
meester W. de Boer.
Op het terrein stond een drietal huis
jes, ware revolutiebouw: wat latten, wat
doek, papieren steenen en van binnen
vol krullen en ander brandbaar goedje.
Commandant C. J. van den Broek
opende het festijn van vuur en water
met een speech waarin hij allen welkom
heette en mededeelde, dal dit feest maar
in eigen kring gevierd wordt omdat hei
slechts een 60-jarig bestaan geldt, over
vijftien jaar zal het waarschijnlijk groot-
scher opgezet worden.
Hij bracht dank voor de groote be
langstelling. nu kan Haarlem zien dat
men gerust kan zijn over de brandweer,
die steeds klaar staat om, als de alarm
klok roept, naar den brand te snéllen en
den strijd met het vuur aan te binden.
was er a! weinig meer over dan wat
half verkoolde latten die het ge
raamte van het huisje vormden. In hur.
bonte pakken liepen de brandweerlieden
elkaar m den weg, maar toch hadden ze
gauw de leeren emmers oftewel putsen
te pakken en die wenden doorgegeven
van de spuit naar het water en van het
water naar de spuit.
En volgens de gewoonte in den jare
1813, toen op 14 October, de Haarlem-
sohe brandweer opgericht werd, kwam
eindelijk een mager straaltje uit de pijp.
toen het huis reecb ongestoord totaal
verbrand was. De eene bewoonster die
naarstig de kooi met het kanarie-pietje
torste, viel van de emotie Gauw en werd
door den ongevaüendienst bijgebracht
me: enkele emmers water over haar ge
zicht.
Toen wend de spuit, die anders half
vergeten in de Waag staat, van alle kan
ten gefotografeerd en gefilmd en..
.Rrrrrt, weer een ander mouvement"'.
Het tweede huisje zal nu geofferd
werden. Reeds kronkelen rookwolken op,
de tamboer der schutterij Slaat alarm, de
„Oude Tien"
die zestig Jaar geleden aan de op 13
Augustus van 't jaar '68 opgerichte
„Snuit Tien" ter bediening gegeven werd
zoo drcog als het maar kan. zij vertik?
het totaal. Er.fin de „Oude Tien" heel'
het halve huis weten te behouden. Je
muren fladderen nu tusschen de balken.
En ook deze scène neemt een einde.
„Jetje komt op".
Ziezoo, nu kemt er meer gang in. de
een-paarös-motor van de ..Jetje" staat
te trappelen, de koetsier zit op den bok
me; zyn lange Jas aan
We komen thans in 1900.
Nauwelijks toont rook aan dat het
derde huis in brar.d wordt gestoken, of
het paard neem: „Jetje" mee. de bel
klingelt en met fiinke vaart rijdt het
materieel uit 't beging dezer eeuw het
veld op De „Nieuwe Tien" geeft al water
de ladderbrigade zet voorzichtig het
roode mechanische laddertje op. met
twee „stralen op de waterleiding" wordt
het vuur gebluscht. de schade beperkt
zich tot een verbrand balkon, een raam
en een paar stukjes muur.
Maar de brandweerlui hebben de pret
er van beet. de koetsier, de bakker, de
slager, de metselaar, ze pompen en
pompen, de fruitkasten doen het water
tegen den gevel kletteren en langzaam
aan werken de stéenen los.
En dan komt de grootsche
zij bewaren meet is maar niet eens ge
bouwd. voortgaande in de reeks dec an
dere huizen, was hieraan misschien een
plekje van een vierkante decimeter ver
brand. de „Tien" zou al water gegeven
hebben op t oogenblik da', de brand
stichtende brandwacht de lucifer in de
houtkrullen stak.
Nu begint het.
De roode auto's snellen ronkend aan.
daar komen de vrijwilligers op hun fiet
sen reeds, öe motorfiets met de baby
spuit suist langs.
De mechanische ladder wordt opge
steld. de zuigbuis Hgt In 't water, slangen
worden gekoppeld, loet water vliegt uit
de mondstukken der straalpUpen.
Hoog staac de ladder tegen de b'.auwe
Juohc. een straal priem: nog hooger. de
spuiten werken, het water spettert neer.
Nu gaan veertien stralen naar boren,
veertien machtige stralen, die een zee
van water de ludht Inzenden, die het
terrein doorweeken.
't Is een grandioos gezicht, 't is ge
weldig.
De jeugd probeert nat te worden, ge
legenheid genoeg. Nu rijden de oude
spuiten weer het terrein op. wei aardig,
die oude dingen naast de glanzende
roode auto's.
Dit ls het einde.
INGEZONDEN MF.DEDEELINGEN
a 60 Ct». per regel.
Men tracht uit de „Oude Tien" water te krijgen, en het lukt!
hobbelt he* terrein op, de vrijwilligers
met hun platte hoedjes (waar hebben
ze dié vandaan gehaald?) hollen, en voor
de fameuse ..Chocoladeketel" zijn ze bij
den brand. Maar die fTaaie no. 6 heef:
ook pech. Waarom moest daar nu juist
Krelis met zijn melkwagentje voor hen
rijden en waarom moest er een botsing
komen? De melkbussen vliegen ow
den grond en de mannen van de „6
zijn zoo nijdig dat het een heerlijk
vechtpartijtje met den boer wordt."
En intusschen brandt het huis en
spuit de „Oude Tien" er een flinken
straal water tegen, de machine die óok
jubileert, functionneert nog prachtig en
vroolijk wordt geaongen:
„Wij zijn de jongens
van de brandweer,
„Wij zijn de jongens
van de Vrij wil'gers-Compagnie"
De mannen van de „6" stellen, nog
mopperend dat ze te laat zijn, hun spui;
op, hangen aan de pomps tangen, wer
ken zoo hard ze maar kunnen, doch hel
torentje met de witte vlag boven op de
spuit schokt van neen en de spuit blijf;
Zoo gaat het tegenwoordig! De slangenwagen met Vry»
williger».
slot demonstra tie.
De drie huisjes zijn nu respectievelijk
geheel verbrand, half verbrand, een
klein beetje beschadigd.
Het verbrande is omgekeerd evenre
dig met het kunnen van de brandweer,
met haar snelheid, met de capaciteit
der brandbluschmiddelen.
En nu zal de brandweer van dezen
tijd laten zien wat zij kan. Het huis dat
In de „Vereenlgtag".
Vele genoodigden en de mees*.e vrij
willigers begaven zioh naar de sociéteit
.de Vereeniging", waar in een der zalen
nog geruimen tijd nagepraat wordt.
De burgemees ".er heeft zoo Juist Com
mandant Van den Broek gecomplimen
teerd. nu komt de heer J. F. van der
Vaa^. kapitein der Vrijwilligers-Com
pagnie naar voren.
feestgangers, hossend en zingend. D«
stemming zat er al dadelijk wel gewel
dig in!
Ja, het was toch het feest van de-
Haarlemsche BrandweerWe waren aan
het goede adres!
Om den draaimolen was een volledig
kennisterrein Ingericht. Zoo zagen wc
een tent voor ringwerpen om mooie
prijzen; touwtjes-trekken, een schiet
tent, een race-baan, een vroolljke keu
ken, verlotingen van koek. enfin, van
alles wat men op een groote kermis vin
den kan!
En daartusschen bewoog zich een tal
rijk publiek. Vele autoriteiten hadden
gevolg gegeven aan de ultnoodiging van
den staf. om tegenwoordig te zijn; oil
ook burgemeester Maarschalk en zijn
echtgenoote. Verder zagen we de wet
houders Mr. M. Sllngenberg en Mr. J.
Gerritsz en eenige raadsleden.
De burgemeester hield een korte
openingsrede, waarin hij de groote
waardeering van het gemeentebestuur
voor het werk van de vrijwilligers uit
Na het zingen van het korpslied kon
de kermis beginnen. De draaimolen en
d<y vroolljke keuken mochten zich al
heel gauw in een steeds stijgende be
langstelling verheugen. Maar ook bU de
andere tenten verdrong zich een groote
massa. Ook de tent van de waarzegster
bleef niet onopgemerkt. Herhaaldelijk
zagen we troepjes naar binnen gaan.
nieuwsgierig naar hun toekomstig lot.
Achter het toon oei was een bioscoop
ingericht. Hier werd zoowaar al een film
an de demonstratie van "s middags af
gedraaid. Vele aanwezigen voldeden aan
het verzoek van den bekenden Haar-
iemschon ..Charlie Chaplin", om er
eens een kijkje te gaan nemen. De film
die door tusscheukomst der directie van
Cinema Palace gemaakt was, had veel
succes.
Later op den avond werd er onder
leiding van de gebroeders Martin druk
gedanst
Het overgeven van de leeren putsen.
Hoog staat de mechanische ladder, het pronkstuk van,
dezen tijd.
De ladder waarmee men 25 jaar geleden werkte.
Namens allen spreekt hij tot den
Commandant, die, zoo zegt hy, al zUn
ambitie, tyd en gelegenheid beschik
baar stélt voor de brandweer. HU zwaait
het gemeentebestuur lof toe, dat dit
zoo'n Commandant heeft aangewezen
en onder flink applaus overhandigt hU
den heer Van den Broek een groote
krans met gouden koorden en linten
in de Haailemsche kleuren.
De Commandant bedankt zijn vrien
den, zijn medewerkers en hy spoort hen
aan. altijd den naam van de Haarlem-
sche brandweer hoog te houden.
Dan gaan de meester, naar huls. tot
dat straks het feest in het Concert
gebouw voortgezet zal worden.
Het avondfeest.
Het zestigjarig jubileum werd Zatcr
dagavond voortgezet met een feest in de
groote zaal van het Gemeentelijk Con
certgebouw. En dat het daar vrooiyk
aan toe ging. behoeft eigenlijk niet meer
gezegd te worden. Daarvoor bewaren we
nog altUd prettige herinneringen aan
het gouden feest! De Haarlemschc
brandblusschers verstaan de kunst van
het fuiven tot in de perfectie!
Wie echter gemeend had. dat het een
feestavond zou zijn, zooals ze by tien
tallen in onze stad gegeven worden,
kwam bedrogen uit. De feestcommissie
had wel Iets heel origineels bedacht.
Eerst meenden we. toen we de zaal
binnen traden, verkeerd te zyn. Welk
een zonderlingen en ongewonen aanblik
bood de zaal. Was de Haarlemsche ker
mis weer in eere hersteld?
Juist maakte» een luidruchtig mu
ziekkorps rondjes om eenkolossalen
draaimolen, die het geheele middenstuk
van de Concertzaal vulde. En achter i'a
muziek een vrooiyke en groote groep
HET
JUBILEERENDE
ORGEL.
DE LAATSTE AVOND-ORGEL
BESPELING
wy hebben reeds medegedeeld, dat
hel orgel van de Groote of St. Bavokerk
190 Jaar bestaat.
Dit wordt herdacht met een orgelcon
cert, dat morgen. Dinsdagavond, plaats
heeft van 8 1/4 tot 91/4 uur.
De organist de heer George Robert
heeft zich de medewerking verzekerd
van de mannenzangvereeniging „Werk-
manslust" uit Krommenie, waarvan hy
directeur ls.
Het programma vermeldt:
„Wacliet auf, ruft uns die Stimme"
(orgel)
2. Pilgerchor (koor)
3. Pastorale (orgel)
4. Requiem (koor)
Tonstück (orgel)
Karg—Elert
R. Wagner
RogerDucasse
A B. H. Verhey
N. W. Gade
6. Hymne an die Musik (koor)
V. Lachncr
Dit ls tevens het laatste avond-con
cert ln dit seizoen
Aan het eind van het concert, dat na-
tuuriyk als gewooniyk kosteloos toe
gankelijk is. zal een collecte gehouden
worden voor een nieuw raam in het
Noordertransept van het kerkgebouw.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
60 Cts. per regel.
AMSTERDAM
NieuwendUk 225-229
UTRECHT
Oude Gracht 151
FEUILLETON
De Geschiedenis van
L,ois Reddle
Naar het Engelsch van
EDGAR WALLACE.
18) j
„U ls nooit dichter by den dood ge
wast dan zooeven. juffrouw," zeide h'j.
„Et was een oude scheur in den
bodem waarop gy zUt gaan staan, en de
b '".ustrade hield den steen in het geher.
n.et tegen. Ti zou die andere baders
ook wel eens willen inspecteeren,. het
hij volgen en verdween met Braime.
Dit was het tweede ongeval binnen
een paar dagen; zU huiverde bU dat
denkbeeld. Wélke kwade Invloed achter
volgde haar? Voor de eerste maal
wenschte zij zich terug naar haar nede
rig vertrekje in Charlotte Street, en met
onmiskenbaar leedwezen Het zy Lizzy
daarheen vertrekken.
Kort na het vertrek van het meisje-
kwam de gravin thuis en begaf zich ter
stond naar de kamer van Leis. waar deze
bezig was zich te ontkleeden.
,jk wist dat het balcon gevaarlijk-
tras," zesde zii. „en gaf dien stommen
hofmeester den last, het hekje afgesloten
te houden. Waar is het hekje?"
„Vanmiddag was het er nog; eerst
toen ik voor het diner naar beneden
ging, zag ik dat het weggenomen was,
Lady Moron", zeide Lois. „Ik dacht dat
het weggenomen was omdat anders de
deur niet gesloten kon worden."
De gravin beet zich nadenkend op de
lip.
„Daar steekt méér ln dan Ik op het
oogenblik gissen kan", zeide zy. „Ik hoop
dat het u geen slapeloozen nacht be
zorgen zal. juffrouw Reddle. Ik kan u
niet zeggen, hoe ellendig ik hot vind.
Koe werd u gered?"
Lois deed haar het verhaal en Lady
Moron knikte.
„Braime?" merkte zy op. „Maar wat
deed hU op dat uur op de derde verdie
ping?"
zy wierp een scherp onderzoekenden
blik op het meisje en zonder verder een
woord, verliet zy het vertrek.
Eerst te twee uur in den morgen kon
Lois den slaap vatten; en toen waren
haar zenuwen zoo van streek, dat zU bij
ieder geluid opschrikte. Er was iets dat
haar wakker hield iets dat zy zich te
binnen trachtte te brengen. In haar on
derbewustzijn was aanhoudend iets aan
het werk dat er naar worstelde aan de
oppervlakte te fccmen.En zy draaide zich
van de eene zijde op de andere, terwijl
het bewustzijn van deze belemmering
van haar gedachtengang den slaap hoe
langer hoe meer uit haar oogen ver
dreef. En toen zfj haar bed weer opge
zocht had. na een tweede wandeling
naar de waschtafel om een glas water,
stond het plotseling bliksemend voor
haar.
„Houd uw deur op slot zelfs in het
vorstelyk verblyf van de Gravin van
Moron!"
„MichaelDorn's waarschuwende woor
den! Dat was het. zy liep naar de deur
en voelde naar den sleutel. Doch er was
er geen. even min als een knip. ZU draai
de het licht op, droeg een van de kleine
re leuningstoelen naar de deur en
haakte de rugleuning in den deurknop.
Daarna kroop zU weer in bed en sliep na
weinige seconden.
By haar ontwaken, den volgenden
morgen, stroomde de zon door een reet
van de gordijnen binnen. Er werd zacht
aan de deur geklopt. ZU sprong uit bed
en trok den stoel weg om haar kamenisr
binnen te laten.
..Goeden morgen, juffrouw", zeide het
meisje opgeruimd, en zy toonde neiging
he; voorval van den vorigen avond ir.
denu brecde te bespreken, doch Lois ver
langde niets liever dan het te vergeten.
.Mevrouw de gravin is er zeer van
ontdaan, zy hee'.f vannacht geen oog
dicht gedaan. Juffrouw", zeide Jean.
„Bij vroeg mij of ik u voor dat balcon
gewaarschuwd had. Natuurlijk zeide ik
haar van ja. doch alleen voor overdag
ik wist niet dat het niet betrouwbaar
was. Ik ben hier pas veertien d3gen. Tot
zoo lang was mevrouw uit de stad,"
zy trok de gordijnen omhoog, en, naar
de balcondeur gaande, keek Lois naar
buiten. De afgebrokkelde rand van het
bezweken balcon was daar om haar te
bewyzen hoe zU ter nauwernood ont
snapt was en zy huiverde bU de gedach
te aan dat ontzettende oogenblik waar
in zij tusschen hemel en aarde gezweefd
had.
„Het was de schuld van den hof
meester", zeide Jean kwaadaardig. .Het
zou me niet verwonderen indien hU weg
gejaagd werd".
„Ik heb het aan dien hofmeester te
danken dat ik thans geen ïyk ben."
,Het is aan dien hofmeester te wijtcu
dat u in gevaar verkeerd heeft", hield
het meisje vol en haar bewering bevatte
eenige waarheid. „Mevrouw heeft mij
gezegd, dat ik vandaag de kamer van
zUn Lordschap, een verdieping lager,
voor u in orde moest brengen."
.Maar zij zal toch zeker Lord Moron
niet uit zyr. kamer verjagen voor mU?"
vroeg Lois verschrikt.
Klaarblijkelijk koesterde het dienst
personeel Jegens zijn Lord chap dezelfde
minachting als die. welke zyn moeder
zoowel in het openbaar als in zichzelve
liet biyken.
„O. hé!" zeide het meisje met een
schouderophalen. „Het kan hem nie:
niet schelen waar hy slaapt. Hy voelt
zich even gelukkig op de vliering. Het
eenige wat hy verlangt is op het tooneel
te kunnen gaan en aan zijn dwaze elec-
trlche toestellen te knutselen! Het ver
wondert mU. dat mevrouw de gravin hem
met die kinderachtigheden ^yn gang
laat gaan."
De eigenaardige hartewensch van den
Graaf van Moron was dus publiek eigen
dom, dacht Lois. Het opzienbarende
van de mededeeling dat hy uit zUn ka
mer gezet werd om plaats te maken voor
een secretaresse daargelaten, was het
Lois niet onwelkom naar een ander ver
trek te verhuizen, en deze ingenomen
heid werd versterkt, toen zU een onder
houd met de gravin had gehad.
Haar Ladyschap, die een sterke voor
liefde voor schelle kleuren bezat, was
dien morgen gekleed in een petunlakleu-
rig gewaad. Lots vond dat het haar oud
maakte, zy maak te geen gewag van
het ongeval, en het eerste uur na afloop
van het ontbyt hielden zy zich onledig
met de correspondentie. Lady Moron
voerde een uitgebreide briefwisseling, en
egrste moestei de bedelbrieven uitge
zocht worden, om daarna op de gebrui-
ke'Uke wijze te worden behandeld. Toen
Lois met haar werk gereed was en den
laatsten brief ter onderteekening aan
haar meesteres aanbood, keek de gravin
op.
„U heeft geen nadeelige gevolgen on
dervonden van de verschrikkelijke erva
ring van gisteravond? vroeg zij
„Neen", gaf Lob glimlachende ten
antwoord
-Ik heb uw kamenier gezegd uw bezit
tingen naar de kamer van Selwyn over
te brengen. Feitelijk wordt deze nooit
door hein gebruikt; hy b lie vod In zyn
klein studeerkamertje geheel boven .a
het hub en slaapt daar negen nachten
van de tien. U scherpt zich immers geen
zorgen over het gebeurde?"
LoLs schudde hot hoofd.
„En u ook niet zenuwachtig gemaakt?"
Het mebje weifelde.
„Den afgeloopen nacht was ik min .»f
meer zenuwachtig."
„Dat dacht ik wel. en !k héb er over
nagedacht wat het beste zou zyn u :>t
hicrbiyven te beweger,. Ik bcr. z..;r met
u ingenomen. En er bestaat neg een an
dere red'-.nik wen*oh een vrouw hier m
hub te hebben met wie ik vertrouv.C.y);
praten kan." ZU keerde zien
in haar draaistoel om er. zag Lob ln lift
gelaat. „Be ben liever niet alleen", lier-
vatte zy. „eigenlijk ben ik bang om al
leen te zUn."
„Bang. Lady Moron?"
Mevrouw de gravin knikte. Het was
een feit. dat niets :n haar stem aan
duidde waarvoor zy bai*r was. Zij koos
en woog haar woorden met karakteris
tieke zorg. „Ik kan niet verklaren waar
om. doch ik ben bang voer zekere
menschen. Indien u by mU biyren wilt.
zal lk uw selarb verhoog?r. en verleen 1';
myn toestemming dat uw vriendin hier
in hub by u slaapt!"
(Wordt vervolgd.).
