HAARLEM'S DAGBLAD
H. D. VERTELLINGEN
ï&OOfc^tano'ö
Viamniende Kitchen
Ipanfiavin-
HET WITTE KRUISGEBOUW TE IJMUIDEN.
INGEZONDEN.
FEUILLETON
MAANDAG 1 OCT. 1928 TWEEDE BLAD
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehoudenJ
Wraak
door
RENE GILBERT.
Jacques vond alle tafeltje in zijn ge
liefd restaurant bezet. Ontevreden keek
hij rond. Zich aan een tafeltje zetten
met vreemden, juist nu hij van plan was
geweest onder het dinar heerlijk voort
te droomen over Eulaliehet lokte
hem niet aan. Maar hij had honger
liefde voedt nu eenmaal alleen de ver
beeldingskracht en niet de maag. Dus
keek hij zóólang rond totdat hij een
heertje ontdekte dat onder 't verorbe
ren van zijn diner zat te lezen in een
lijvig boekwerk. Dat was zijn man. die
zou hem niet storen in zijn droomerijen.
Dus wrong zich Jacqués tusschen de
volle tafeltjes door en vroeg beleefd:
Is deze stoel vtü?
Het mannetje keek op van zijn boek
en antwoordde verstrooid: Jaja
zeker meneer.
Tevreden ging Jacques fitten en ter
wijl hij wachtte op den kellner begon hij
maar vast zijn droomerijen voort te zet
ten. Waar was hij gekemen? O juist
teen zei zeof had hij eerst? Neen zij.
Nog hcorae hij dien be too ver enden klank
in haar heerlijke stem, nog zag hij het
lichte blesje dat naar haar perzikdon
zen wangen.
Meneer belieft?
Perziken.... ehhmneen...
dit dinerJacques wees achteloos een
der vaste menus aan. Wat gaf het, of
hij forel kreeg, beefsteak a la tartare,
wildZij! Dus met een blos op haar
wangen
De kellner bediende, Jacques droomde.
Na de soep was hy gearriveerd aan het
bceriijke moment toen hij haar hand had
vastgehouden en gefluisterd
Onwillekeurig sioeg hij in extase zijn
oogen omhoog by het herdenken van
dai. éénige moment en toen merkte hy
dat zijn overbuurman hem strak zat aan
te kijken.
Ik heb zeker raar gedaan, dacht
hij onthutst en tuimelend uit zyn he-
melsche droomerijen.
Het mannetje boog zich over de tafel
heen en vroeg met een plechtige stem:
Meneer, weet u wie Xenophon was?
Jacques gaapte hem aan.
Weet u vervolgde het mannetje op
denzelfden toon, wat ecaillewerk is, wat
jug aal wil zeggen en wat een probra-
cays is!
Jacques schoof zijn stoel wat achteruit.
Weet u, vroeg het mannetje, wat
een juffer is? U denkt natuurlijk aan
een wezen van het vrouwelijk geslacht,
nietwaar? Neen meneer, 'n juffer is een
beslagen blok met gaten, dienende cm
de hoofdtouwen van buiten aan de sche-
uen te zetten. Juffers in 't meervoud zijn
korte scheepsmasten, die uit Riga en
Memel komen; of ook. is het dun dak
sparrenhout uit Noorwegen.
Jacques keek om zich heen naar hulp.
Het mannetje ging door: Weet u dat
pirogue een oorspronkelijk Amenkaansch
wcord is voor prauw of roeiboot der In
dianen in Z.-Amerika en der bewoners
van Oceanië, dat pjatak oftewel pae-
tasjok een vyfkopeker.stuk Russische
pasmunt in zilver of koper is en bijna
9 1/2 cent waard, dat rakchas een soort
booze geesten zijn zooals vampyrs, dat de
tafeldekker aan het hof van den sultan
sofradsji heet dat
Meneer, wat wilt u van me, bracht
Jacques eindelijk uit.
Dat alles weet u niet, zei het man
netje triomfantelijk. Maar u zoudt het
weten, meneer, als u dit boek kocht. En
hij nam het lijvige boekwerk op dat naast
hem lag. Verklarend Woordenboek, tien
gulden, vooruit en de rest bij afbetaling
cp nader overeen te komen voorwaar
den en.
Dank u, ik heb geen woordenboek
r.oodig, zei Jacques norscli,
De kellner bracht het volgende ge
recht. Hy trachtte, al etende, den draad
van zijn gedachten van voorheen weer
cp te vatten. Zy bloosde en zeide
neen, ik nam l\aar hand
Voor tien gulden en de rest op af
betaling kimt u zich algemeene ont
wikkeling kcopen.
Ik zei: Eulalie, nooit heb ik een
meisje ontmoet
Welk modern mensch kan er nog
buiten deze ontwikkeling?
Ik zou geen heerlijker toekomst
kunnen droomen dan altijd
Wilt u beschaamd zitten, als men
in gezelschap gaat spreken over termin-
t'rus en u moet erkennen dat u niet
eens weet dat het bruine of varte pok
ken zijn?
Liefs:?, zooals gij zyt heb ik me
r.iijn ideaal altijd gedroomdhier
sloeg zy haar aanbiddelijke oogen neer.
haar hand trilde in de mijne
Of wel, als het mocht blijken dat u
nooit gehoord hc-bt van J. D. Buschmann
te Priedrichrcda bij Gotha die in 1813
een muziekinstrument uitvond, genaamd
terpodium?
Jacques sloeg met zijn hand op tafel
dat de schotels trilden.
Wel voor den duivel, laat me met
rust, zeg ik u. Ik wil geen woordenboek.
Maar een jongeman, die vooruit
wil in de wereld
Ik wil niet vooruit
D.e schitteren wil in de nabijheid
van schoone dames
Jacques veegde zich het voorhoofd af
met zijn zakdoek.
Good, geef me dan zoo'n ongeluks
ding. Hij haalde zijn portefeuille voor
den dag. Alsjeblieft, tien gulden
Ik wist, zei het mannetje, dat u er
niet buiten zoudt kunnen. U zult er on
gelooflijk veel plezier van hebben. Zoo
als ik u zeiJacques zat hem aan te
staren terwijl hij een lang relaas begon
over de vele wijsheid die was op te die
pen uit dit fameuse boek. Tenslotte zei
hy: Meneer u heeft een wonderbaar
lijk talent om te verkoopen. Ik wil u een
voorstel deen. Over een uur moet ik een
voordvacht houden ergens. Ik heb het
beloofd. Maar ik voel me niet erg goed.
Wilt u in mijn plaats spreken over de
voordeelen van uw woordenboek?
Ja, riep het mannetje, dat is prach
tigeen reuze reclaqie.
Een half uur later verlieten ze bei
den het restaurant en reden in een taxi
naar een afgelegen straat waar ze stop
ten voor een groot huis. Jacques leidde
zijn nieuwen kennis naar binnen en liet
hem even wachten, terwijl hij de zaak
ging expiiceeren. Hij kwam terug met de
boodschap dat het in orde was.
En tien minuten later stond het man
netje op een podium voor een keurig-
uitziend gezelschap en praatte, praatte,
praatte.
Hij had maar één ding bedongen: na
afloop moest men hem gelegenheid ge
ven, bestellingen aan te nemen van de
toehoorders.
Jacques stond achter in de zaal met
een gewichtig uitziend heer die blijk
baar een vriend van hem was. Het audi
torium luisterde vol aandacht.
En toen het mannetje na afloop, ver
hit en hijgend, maar stralend van en
thousiasme van zijn podium kwam, re
gende het bestellingen en bijna barstend
van trots schreef hij den eenen deftlgen
naam na den anderen in zijn notitieboekje
Wat een gezelschap! Baronnen, herto
ginnen, drie prinsen en twee kardinalen!
En dat waren nog eens bestellingen! De
hertog van Reuvermans bestelde meteen
maar vijfhonderd exemplaren, voor zijn
heele iamilie. De prinses van Bronen-
stein wilde er vijftig hebben, om aan
haar kleinkinderen cadeau te doen.
Hoogst tevreden stapte het mannetje
eindelijk weer in een taxi met Jacques.
Waarheen wilt u? vroeg hy, zich
koelte toewuivend.
Zet mij maar af op het plein.
Apropos, riep plotseling het man
netje. toen ze op het plein waren en de
taxi stopte. Ik heb de adressen ver
geten te vragenmaar dat hindert
niet, zegt u me den naam van de club
maar, dan kan ik de bestelde exempla
ren daarheen zenden, dat is wel in orde.
O ja, zei Jacques. De dames en
heeren loopen niet weg hoor. Stuurt u
alles maar naar het instituut van dr.
Boyer, specialiteit in menschen die aan
grootheidswaanzin lijden. Goeiendag.
En voordat de ander bekomen was.
reed de taxi weg, het mannetje meevoe
rende dat een beroerte nabij was.
Het mannetje heeft nooit meer men
schen lastig gevallen met zijn woorden
boek. Hij verkoopt nu een boek over
Goede Manieren.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
N. V. Meubeltransport Mij.
v- h VAN HULST
Den Hang Haarlem
Alexanrlcrpl. 1-25, M. ran Heen>»kerk»tr. 25a
'lel. 13052 Tel. 15166
Garde - Meubles
Buitenlandsclie Transporten
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Nal en guur weer
bevordert net optreden
van verkoudheidsziekten
(influenza, griep enz.)
en de verspreiding daar
van. Men desinfecteere
daarom mond-en keel
holte met
tii I PASTILLES
DE GROOTE NUL
Een „provincialen-avond" heeft veel
van een gToot familiefeest, waarop Leder
iets medebrengt van zijn eigen huis en
zijn eigen jeugd. Wy voelden dit ook
weer Zaterdagavond, toen in het gebouw
Bloemhof het eerste lustrum van de
Zeeuwsche vereeniging „Zeeland" werd
gevierd. Bij mijn binnenkomst was het
feest eigenlijk reeds in vollen gang; het
podium vol bloemen en in de zaal die
prettige sfeer van intimiteit en ver
hoogde gezelligheid, welke dergelijke
avonden kenmerkt.
Men was daar ir. Bloemhof om feest
te vieren en de Jong-Zeeuwen waren
dus reeds van te voren verzekerd van
him succes. Misschien was het voor ve
len een teleurstelling, dat er juist op
dezen lustrumavond geen Zeeuwsen
stuk, waarin men iets van het eigen
land herkent en de spelers altijd op hun
best zyn werd gegeven, maar wij ver
namen. dat dit door verschillende om
standigheden niet mogelijk was geweest.
Daarom dus ni3ar een Duitsche klucht,
die altyd de lachspieren in beweging
brengt en de vrooliikheid verhoogt. En
dat was immers het doel van de Jong-
Zeeuwen! Het moest een avond worden
van jolijt en pleizier!
En dat is het geworden! De spelers
hadden zich moe:lijk een dankbaarder
publiek kunnen denken. „De groote
Nul" die als klucht eigenlyk onder
nul staat ging er in. ais „gesneden
koek", wat al weer bewijst, dat zelfs de
meest oudbakken Duitsche klucht bij
een feestelijk gestemd publiek het altyd
nog doet. Op zoo'n avond stopt de cri
ticus zijn kritiekbril in zijn vestjeszak
en hij is feestegenoot met de feestge-
nooten om hem heen. Verbeeld je, dat
je daar op zoo'n groot, gezellig familie
feest, waarop je door allerliefste dames
bloemen en Zeeuwsche koekjes worden
geoffreerd, critische op- en aanmer
kingen zoudt gaan zitten maken! Je
zoudt je zoo ongeveer gaan voelen als
'n weer opgestane Nurks uit de Haar
lemmerhout. Je voelt je zoo'n avond één
met de Zeeuwen en bent prettig mee
„uit". Je komt in een stemming cm
zelfs van je confrater van de Middel -
burgsche Courant, die volgens het pro
gramma eens van „De groote Nul" moet
geschreven hebben, dat het een „spel
van gewone menschen is met een vrij
aannemelijke strekking" te zeggen, dat
hij een leuke, joviale pisang is. al zou
je hem dan ook den welgemeenden raad
willen geven om zich nooit meer op het
pad der tooneelkritiek te begeven.
Maar nee, nee, nu zou ik bijna toch
nog gaan critiseeren en ik heb mij Im
mers voorgenomen dat na zoo'n gezelli-
gen, prettigen avond niet todoen. Laat ik
daarom alleen mogen zeggen, dat or
hartelijk en veel gelachen is en het pu
bliek stijgend pleizier had om het spe>
van de heeren Max Hellwich en Hclnz
Griindel, van Heinz Gründel vooral i
Op een volgenden Zeeuwschen avond
hoop ik weer eens een Zeeuwsch stuk
met zang en dans dans vooral! te
mogen zien. Want voor zoo'n stuk uit
het land van Goes geef ik nog altijd 10
Duitsche Groote Nullen cadeau!
J. B. SCHUIL.
HERSTELLINGSOORD.
Het bestuur der afóeeling Haarlem
van de Herstellingsoordvereeniging voor
Spoorwegpersoneel heeft ten bate van
bovengenoemd herstellingsoord te Vor-
den een feestavond georganiseerd, welke
zal plaats vinden op Zaterdag 13 Octo
ber in Bloemhof.
Het welbekende humoristische Jazz-
Band Harree uit Amsterdam komt dan
voor de vijfde maal zyn gewaardeerde
medewerking verleenen. waaraan dan
tevens een feestelijk karakter zal worden
gegeven.
Verschillende attracties en een gezellig
bal zullen de feeststemming nog ver-
hoogen.
DE 3 OCTOBER-FEESTEN
TE LEIDEN.
REGELING VAN HET
VERKEER.
Namens B. en W. van Lelden wordt
ons verzocht mede te deelen, dat zij naar
aanleiding van de feestelijkheden op 3
October as. byzondere maatregelen heb
ben genomen ten opzichte van het ry-
verkeer. Zü hebben besloten, den toe
gang tot de binnenstad voor rijpaarden,
door paarden getrokken voertuigen en
motorrijtuigen op meer dan twee wielen
op 3 October a.s. van des voormiddags
uur tot des nachts 1 uur af te sluiten.
Deze afsluiting zal geschieden door
het aanbrengen van afsluitboomen op
de volgende plaatsen:
Morschweg bij de samenkomst van La.
gen en Hoogen Morschweg, Rijnsburger-
weg, bij de Lijsterstraat, Haarlemmer
weg, bij de Warmoncerbrug en Trek
vaar tbrug; Verversbrug. zijde Oude Hee-
rengracht; groote Havenbrug. zijde Ha
ven; Lage Rijndijk voor Schrijvers-
brug; Hooge Rijndijk, bij den ingang
Sportterrein; Zoeterwoudschen Singel,
hoek Heerenstraat; de Koepoortsbrug.
zijde Heerenstraat; de Wittepootsbrug.
zijde Noordeinde. terwijl de tunnel aan
den Maredyk, het Paterstraatje, de
Roomburgerweg. aan den Kanaalweg en
de Vreewijkbrug aan de zijde van den
Wittesingel door palen zullen worden
afgesloten.
Te volgen route buiten het afgesloten
gedeelte der gemeente:
1. Van der Morschweg langs Haagsche
Straatweg te Oegstgeest. Haag weg, Wit
tesingel. Heerenstraat. Zoeterwoudsche
weg. Kanaalweg. Hooge Rijndijk;
2. Van den Rynsburgerweg. langs
Warmonderweg naar Haarlemmerweg,
Maresingel, Heerensingel. Lage Rijndijk
of langs Rhyngeester straatweg, en
Haagsche straatweg te Oegstgeest, zie
verder sub 1.
3. Van den Haarlemmerweg, zie ver
der sub 2.
4. Van den Hoogen Rijndijk langs
Kanaalweg. Zoeterwoudschen weg. Hee
renstraat. Wittesingel en Haagweg.
5. Van den Haagweg. zie sub. 1.
B. en W. brengen mede ter kennis var.
belanghebbenden, dat in de nabijheid
van elke afsluiting gelegenheid bestaat
tot plaatsing van motorrijtuigen, welke
gelegenheid door borden zal worden aan
geduid.
De rij- en voertuigen mogen wordeu
geplaatst Ir. de zijstraten van den Mare
singel Heerensin§el, Wittesingel en
Heerenstraat. Het zal bovendien steeds
geoorloofd zyn. met rij- en voertuigen
en motorrijtuigen de stad door de afsluit
boomen te verlaten.
Zij. die binnen de afsluiting met hun
rij- en voertuigen en motorrijtuigen
wenschen te worden toegelaten, moeten
voorzien zijn van een vergunning, afge
geven door den Commissaris van Poli
tie. Bij het daartoe strekkend verzoek
moet worden opgegeven de reden, waar
om men wensclit te worden toegelaten,
alsmede de plaats, waar het vervoer
middel zal worden gestald.
Het is ten strengste verboden, met
een rij- of voertuig of automobiel in de
binnenstad op den openbaren weg een
plaats in te nemen.
Verder heeft de Burgemeester van
Lelden bepaald, dat op 3 October a.s.
van 7 uur 's avonds, tot 's nachts 1 uur,
het rijden met paarden, bespannen voer
tuigen en motorrijtuigen op meer dan
twee wielen verboden is op den Stations
weg. de Steenstraat, de Prinsessekade.
het Kort Rapenburg en den Rijnsbur-
gersingel.
GEVONDEN DIEREN EN VOOR
WERPEN.
Terug tc bekomen bij: H. Dcrni»
son. Gen. de Wetstraat 26 z\\\, gou«
"in broche; M. Uitcndanl, Dubbele
buurt 22, gouden broche met steen
tjes: L. v. Doorcn, Spaarnc 92. zilve«
ren broche; .1. Jacobs. L. Lakenstr. 27
zwart, leerboek boekhouden; A. v. d.
Putten. Leliestraat 38, prijscourant
verbandstoffen; Bureau van Politic,
Smcdestraat, gebedenboekje, nikkelen
tabaksdoos; J. Donders. Führhopstr.
8, schoolctui; Kennel Fauna. Park»
laan: witzwarte foxhond. gebracht
door v. d. Pc-q. TTccrcnweg 133; grijs-
wit katje, gehracht door Mevr. Van
W:!veren, Middenl-an 6; W. Gootjes.
Wilhelminastraat 36, bruine sport»
kous; A. Eikerbout, Maasstraat 37.
witte damesjas; L. Bleckcr. Oranje
plein 1. lorgnet in etui; W. v. Straten,
Gen. Cronjóstraat S3, roodc meisjes»
muts, v. 't Hul. Gen. Bothastraat 114,
studentenmuts; Wisbrun Lifman,
Groote Houtstraat, paraplu; C. van
Horick, Oostslndiëstraat 42, gouden
ring met steentje; C. Warmerdam, L.
Boogaardstraat 21. rijwiel; W. van
Leeuwen. Zomerkadc 61. lapje roode
stof; C. v. Velzen, Delftstraat 3 rood.
tasch met gymnastiekschoenen.
Een „monument" dat verdwijnt.
OM PLAATS TE MAKEN VOOR IETS BETERS.
De tailooze bezoekers van de Interes
sante havenwerken in IJmulden ken
nen allen het vierkante en hechte ge
bouw van het Witte I-Cruis aan den Ka,
naaloever. De opschriften „Witte
Kruis" en „Reddingswezen" geven a! te
kennen, dat het gebouw gesticht is ten
dUaiste van het mooie werk van dc
plaatselijke afdeeling van het Witte
Kruis, zoowel als van het reddingswezer
dat met het steeds toenemende scheep
vaartverkeer. nabij den zoo dikwijl
door stormen bestookten havenmond
een dankbaar terrein vond.
Door verschillende omstandighedcr
heeft het gebouw evenwel niet aan het
-eoogde coel beantwoord. Voor de
diensten van het Witte Kruis was dc
ligging op het barre uiteinde van IJmul
den, dat zich in den loop der jaren naar
het Oosten ontwikkelde, zeer on gunst:?
En al gold dit bezwaar niet ten opzicht
van het reddingswezen, toch behoefd
het gebouw, dat speciaal was opgerich*
om te dienen tot verplegings-statior.
voor schipbreukelinzen, als zoodanig ge
lukkig weinig dienst te doen Zoodoend,
werd het gebouw dan ook niets meer
dan een monument, dat slechts den
vreemdeling vermocht te imooneeren
De IJmuidensche bevolking, die langza
merhand tot de ontdekkinc kwam. dat
het gebouw voor het doel. waarvoor
het gesticht was. geen dienst behoefde
te doen. zag het dikwijls gebeuren, da:
de netjes opgemaakte bedden in d?
benedenzaal, als het noodig was ze tc
gebruiken, angstvallig ongebruikt geli
ten weiden. Want meermalen geschied
de het dat als bij ongevallen in en om
de Visschershaven voor öe verleening
van eerste hulp een bed noodig was. he:
Witte Kruisgebouw z'n poorten gesloten
hield en men voor den getroffene elders
onderdak meest zoeken Het Witt?
Kruisgebouw was immers voor schip
breukelingen. Toch heeft het gebouw
door verschillende omstandigheden in
het geheele land en ook daarbuiten eer.
dusdanige vermaardheid gekregen, dat
nu het tijdstip nadert dat hek. zooaL
uit het in ons blad van Vrijdag opgeno
men verslag van de vergadering van het
Witte Kruis blijkt, aan z'n oorspronke-
:ijke bestemming zal worden onttrokken,
een korte terugblik hier wel op zijn
plaats is.
De oprichting van het gebouw Is wel
in hoofdzaak te danken aan het onver
rnoeid werken van don voorzit ter nseore-
taris van het Witte Kruis, wijlen den
heer Th. J. Wynddy Daniels Het pio
nierswerk van Velsen's tcentnaligcn ge
meentesecretaris op het gebied van
hulpverleening aan hen. die hulp be
hoefden. werd bekroond mot de stich
ting van het Witte Kruisgebouw, waar
van men in die dagen de grootste ver.
wachtingen koesterde.
De opbrengsten van een fancy-falr,
donatiën van verschillende binnen- co
buitenlandsclie reederUen enz., bijdra
gen van RUk en Gemeente maakten
den bouw mogelUk. Vooral van de
Staatscommissie voor het Redding*we
zen. waarvan Prins Hendrik voorzitter
was werd veel medewerking ontvangen-
De eerste-steenl egging werd verricht
cp 19 September- jOrS door Prins Hen*
drik. in tegenwoordigheid van ceet groot,
aantel belangstellenden. Een inar later
vond de officieele opening plaats, r. 1.
op 14 September 1009. welke plecht K-
beld eveneens door Prins Hendrik ge
schiedde.
Als reddingsstation deed het gebouw
voor de eerste maal dienst op 16 Maart
1913 op welken datum he; Engeïsche
stoomschip „Eistwell". met 80.000 balen
rU-st op weg var. Rangoon naar Am
sterdam. bij het binn;nloopen van de
haven van IJmuiden door de hevige
zeeën op den kop van de Noordpler werd
geslagen, tengevolge waarvan het binnen
20 minuten zonk.
Nog dikwijls spreekt men thans in
IJmuiden over deze scheepsramp en over
de heldhaftige redding door de sleep
boot .JJmuiden", De bemanning van
deze sleepboot, slechts bestaande uit den
kapitein Johannes van der Wielen, den
machinist M. Peters, den dekkneeht van
der Pot en de vletterüeden H. Kapteln
en G. Bonekamp, slaagden er In bin
nen een half uur tljds alle 75 opvarenden
waaronder vele zwartjes te redden. Een
aantal der geredden werd ondergebracht
in het Witte Kruisgebouw.
Eenige dagen daarna werd onderdak
verleend aan de schipbreukelingen van.
de gestrande sloep ..Oranje Nassau".
In den loop der jaren verloor het ge
bouw zijn beteekenis als reddingsstation
Alleen in den oorlogstijd deed het nog
enkele malen dienst en een heel enkele
maal bij een schipbreuk.
Het spreekt vanzelf dat velen lit
IJmuiden van het besluit van het be
stuur van het Witte Kruis, het gebouw
ie verkoopen, met gemengde gevoelens
kennis hebben genomen. Want met dit
reddingsstaüon gaa: een Instituut ver
loren waarvoor van velerlei zljds steeds
groote belangstelling werd gekoesterd.
Toch geiooven wij. dat de daad van
genoemd bestuur, waarvoor een zekere
dosis meed noodig is. slechts te prijzen
valt. Want met dc opbrengst van het
gebouw, dat nog slechts een „monument"
was. zal het in het centrum van hat
zich snel ontwikkelend? IJmuiden een ge
bouw kunnen stichten dat zal dienen
tot heil V3n hen. die de hulp van het
Witte Kruis noodig hebben, veel meer
dan met het gebouw aan het Slulsplein
het geval is geweest.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Haarlem Zylweg 57
Groote sorteering instrumenten
ZOOALS VROEGER.
Dat de geest en de manieren van het
Wilhelminische tijdperk nog in Duitsch
land hier en daar en vooral on militaire
en half-.militaire opleidingsscholen leeft
daarvan is hetgeen het „Bcrl. Tag." ver
telt over een voorval op de „Pollzei-
schule" te Ssnsburg (Oost-Pruisen) wel
een bewijs.
Tusschen een politie-officier en een
leerling-politieagent werd dc volgende
dialoog gevoerd:
„Wat zijt ge?"
„Leerling politiesagent".
„Een varken zijt gc".
„Wat zijt ge?"
Leerling.-politie-agent".
Daarop liet de officier hem op het
kazerneplein zoolang heen en weer loo
pen. totdat hij op de vraag van den of
ficier antwoordde: „Ik bon een var
ken".
Op deze zelfde opleidingsschool go!
ten officier aan beambten het bevel om
vuile clgaretteneindjes en oude lucifer.1
op de binnenplaats met hun handen op
Ie rapen; zy mochten lum bepakking
en geweren daarbij niet aHeggen.
Een beambte weigerde aan het bevel
te voldoen; een ander wilde een bevc-1
om een aüervieste pijp op te rapen niet
opvolgen.
Tegen deze beide mannen is con
aanklacht wegens niet opvolgen van een
bevel ingediend.
Het Pruisische ministerie van Bui-
tenlandsche zaken heeft een onderzoek
gelast.
Voor den Inhoud deïer rubriek stelt
ie Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst
>1 met geplaatst, wordt de kopie deu
render niet teruggegeven.
HET VERKEER OP DE TAPEN-
TORENVEST.
Geachte Redactie.
Naar aanleiding van het gesprokene
in de raadszitting van Woensdag komt
ondergeteekende met het verzoek onder
staand schrijven te plaatsen. Hiervoor
bU voorbaat mijn dank.
Het is van den heer Peper goed gezien,
dat de Papentorenvest oen geduchte
opknapper noodig heeft, want de be
straling is er allertreurigst.
De verkeersregeling hier getroffen is
voor den goeden gang van zakon uitste
kend maar met do bewoners zelf wordt
schijnbaar in het geheel geen rekening
gehouden want voor die regeling getrof
fen werd. had men wel eens toe mogen
zien of dc wegen in een tosstand ver
keerden, dat ze geschikt waren voor een
dergeiyk verkeer. Het is echter verre
van dat. Zal de toekomt nog lang zoo
biyven, dan zullen hiervan de bewoners
de dupe worden, daar door het ernstige
schokken en trillen hun huizen heel wat
te verduren hebben Het zal niet uit-
biyven of de bewoners zullen hiervan
de nadeelige gevolgen ondervinden. En
voor wie zUn de onkosten die hierdoor
ontstaan? Af en toe is men bang dat de
huizen in elkaar vallen. Men moet be
woner van deze straat zyn om dit te
kunnen beoordeolen.
't Is te hopen dat de autoriteiten ook
op deze quaestie hun aandacht vesti
gen, opdat verbetering niet al te lang
zal uitblijven
Dankend voor de verleende plaats
ruimte,
Hoogachtend.
Uw dw dr.
Papentorenvest i
A. BLOKLANDER.
Roman door
PAUL OSKAR HÖCKER
Uit het Duitsch vertaald door
KERMTNE VAN GEERTEN
36)
Den hcelen middag waren ze allemaal
wear erg in de put.
Maar even na zessen kreeg Katarina
een telegram uit Antwerpen:
„Kom op de terugreis by u aan
Erck".
Nu trilde de eerste straal van hoop
door het kleine huisje van Katarina
Lutz. Eva was buiten zichzelf van vreug
de. De Geheimraad was erg gesteld op
„Juffrouw Katchen". Dat wist ze. Was
het op zichzelf beschouwd niet al iets
buiiergewcons dat hy na wekenlang
vevblyf buitenslands, vóór hy naar huis
ging. waar ze natuurlyk vol verlangen
r.aar he:n uitzagen, dezen omweg langs
Wiesbaden maakte?
Ze bestudeerde het spoorboekje. Wan
neer kon de lang-verbeide reddende en
gel hier zijn? Eva liep ademloos naar
het huisje v3n den smid en drong bij
Mr. Gabb binnen. Zijn voomaam-uit-
ziende bagage hy was juist aan het
pakken was weer een voorwerp van
eerbiedige bewondering van zyn kost-
juffrouw.
„Het is het beste, Mr. Gabb. dat u met
uw vertrek nog wacht, tot alles hier be
slist is. Vindt u ook niet? Ach en dan
ik bedoel als alles goed afloopt, dan
moeten we met elkaar nog een afscheids-
fuif hebben. Zoo iets als de avond van
uw aankomst! Weet u nog wel?"
O ja, Mr. Gabb herinnerde zich dien
eersten avond nog heel goed. Sedert
dien was er echter veel, heel veel veran
derd. „We zijn niet meer dezelfden als
toen", zei hy een beetje weemoedig.
Natuurlyk zou hij zijn vertrek nog uit
stellen. Dc onzekerheid van den heelen
toestand hier drukte hem net zoo erg
als de anderen.
Den volgenden morgen bracht de eer
ste post een in dringende termen ge
stelden brief van den agent uit Frank
fort. Hy bevestigde zijn aanbo^, maar
legde er den nadruk op dat hy zich
maar tot 's avonds als gebonden be
schouwde. want hij handelde in op
dracht van een firma, die hem dezen
uitersten termijn gesteld had.
„Nu is er heelemaal geen twyfel meer
aan", zei de ouda Balthazar", ze zyn
het van den overkant, die galeiboeven".
Hij beefde van woede. Het liefste had
hij den brief in duizend stukken ge
scheurd. Maar op het laatste oogenblik
bedacht hij wat beters: „We zullen dezen
brief aan je Beriynschen beschermer la
ten zien".
Om elf uur kwam een taxi aanryden.
die Geheimraad Erck van het station in
Wiesbaden naar de kweekerij bracht.
De redder.
Balthazar strompelde direct naar het
hek toen hy den motor hoorde. Hy had
juist een mand vol van zyn beroemde
herfstperziken geplukt. Over het hek
wisselde hy glimlachende blikken met
Katarina. Hy was blykbaar van plan
den gewichtigen bezoeker door zyn per
zikentraktatie mild te stemmen.
Maar bepaald goed kon men de stem
ming van den Geheimraad niet noe
men. Hy was moe en uitgeput. Ami
boord had hy veel last van zeeziekte
gehad., den laatsten nacht nacht hij
in den slaapwagen geen oog dichtgedaan
en de omvangryke post. die op hem lag
te wachten toen hy in Antwerpen aan
wal stapte, bezorgde hem veei arbeid en
beslommeringen. Maar tegenover de
beide meisjes sprak hy niet verder over
zijn eiger. aangelegenheden. „Laten we er
niet verder over'praten. In ieder geval,
naar u wilde ik toe. m'n beste juffrouw
Lutz. Wat was het toen toch een pret
tige tijd. Nu heeft mijn vrouw voortdu
rend last met personeel. En in de kas
is het droevig gesteld. Ik had den ouden
Frans ai lang moeten ontslaan, maar u
weet hoe ongelukkig myn vrouw zich
voelt, als ze een nieuw gezicht moet aan-
kUken.
Katarina bracht haar gast, die voor
haar de beslissing van haar lot betee-
kende, naar den koude-grond bloemen,
toonde hem de verwarmings- en de
sproei-inrichting en daarna de groote
kas.
„Maar dat Is een reuzengebouw, juf
frouw Lutz. En aleen maar de eene an
jer: „Vlammende Katchen". Ik had ge
dacht dat u ons wel eens een paar exem
plaren zou hebben gestuurd. Maar het
moest een geheim biyven. nietwaar? Hy
nam de prachtige, groote bloem, die
Katarina hem reikte en bekeek haar lang
met groeiende belangstelling.
„Oom, u moet ook de gekleurde af
beelding in de nieuwe „Gartenwelt"
zien", riep Eva. „Het wordt een kolos
saal succes! En verbeeld u. op de bloe
mententoonstelling in Londen krygen we
een paviljoen. Mr. Gabb gaat morgen al
en ik mag hem gaan helpen".
De forsc'ne. breedgeschouderde man
..meer-aan-levensgroot" noemde de
oude Balthazar hem later liep lang
zaam. alles opmerkzaam in oogenschouw
nemend. heele bedrijf ror.d. Hy had
op geen stukken r.a gedacht dat de on
derneming zoo groot zou zijn.
Hij had sedert zy bij hem was wegge
gaan wel nauwelijks meer een oogenblik
over den verderen levensloop van Jul-
frouw Lutz nagedacht. Nu was hy ver
baasd over den moed en het doorzet
tingsvermogen die dit Jonge meisje aan
den dag had gelegd.
„Vlammende Katchen" maakte grooten
indruk op hem, dat zei hy herhaaldc-
iyk. Katarina die tijdens dezen rond
gang koortsachtig schitterende oogen en
gloeiende wangen gekregen had moest
hem alle details van haar werk vertellen
en van haar proefnemingen. Dat de
kiem- en bloeikracht een groot succes
waarborgde, bleek voldoende uit haar
dageiyksche aanteekeningen. Ook Mr.
Gabb. die aan den bezoeker werd voor
gesteld. meende dat een vakkundig be
handelde plant achttien maanden on
onderbroken kon bloeien.
„Verbazend, werkeiyk verbazond. Alles
wat zich by het kweeken van de bloem
had voorgedaan interesseerde den Ge
heimraad. Lachend vertelde Katarina
hem het nachteiyk avontuur met de ko
lenvuren.
„En bedenk nu eens, oom, dat alles
te moeten opgeven!" viel Eva plotseling
en niet erg tactvol in haar overgrooten
yver. uit
Meneer Erck fronst» het voorhoofd er.
deed alsof hij de woorden niet gehoord
•ad. Pas toen hij met Katarina alleen
was in haar kleine woonkamer, terwyi
Eva voor het twaalfuurtje zorgde, begon
hy over haar financieele moeilijkheden.
Hij ken zich niet voorstellen dat een
zaak. die zoo vakkundig was georgani
seerd als deze en die zulke successen wist
te bereiken, niet het betrekkeiyk geringe
bedrag dat Katarina noodig had. hier of
daar als crediet kon krygen. Wie was
toch eigenlyk de Shylock die haar har-
tebiocö begeerde? Toen hy den nnnm
van de Bloemen-Trollo's hoorde herin
nerde hy zich flauw de geschiedenis van
de uitgeraakte verloving.
„Ze hebben zich allemaal tegen mU
verbonden", zei Katarir.a dof. De firma
Troilo is almachtig. Er staan zooveel
kiem handelaars by haar In de schuld,
die kan ze commandeeren wat ze wil
en die maakt me nu het werken
onmogelijk. En by de banken hier in de
omgeving, waar ik om crediet heb ge
vraagd, hebben zy of hun vrienden cc,k
grooten invloed. Ik heb de leening nu
tech maar voor een paar weken noodig.
En overal kwam ik voor gesloten
In Londen moet de nieuwe b'o-ru
tentïc trekken. En als Mr. G?bb 'A
maar een derde kan maken van
prijs dien hy zich voorstelt, dan k-
verder uitbreiden. Want dat hcoo - - g
al myn schulden betalen en myn bedrijf
eens te kunr.«n dosn".
(Wordt vervolgd!
