BEURSKRONIEK
Vlammende Katchen
WEENSCHE BRIEF,
S.OOf iJiatio'i
FLITSEN
FEUILLETON.
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 6 OCT. 1928
De criminaliteit in een wereldstad. En de „goede
Weensche politie". Wie is de dader van den moord,
en wie het slachtoffer? Steeds den verkeerde
te pakken. Zachtmoedige jury's. Goed voor de mis
dadigers, maar gevaarlijk voor de maatschappij.
(Van onzen correspondent).
Weenen,
De Weeners zijn vaak zeer ingenomen
met zichzelf, Zü beweren, dat Weenen de
mooiste stad van Europa is, dat geen
enkele boulevard in welke wereldstad
ook met den Weenschcn Ring kan con-
ourreeren, zU vinden, dat de Weensche
muziek de beste is. welke bestaat, zU
zyn van oordeel, dat het Weensche
menscihenras het „gomoedelijkste" ter
aarde ls en de Weensche politie be
weert van zichzelf, dat zij „de boste
politie ter wereld" is.
Dat is geen mop. die ik u hier vertel,
dat is heusche, ernstige waarheid. Mer.
heeft dit dikwijls genoeg zwart op wit
kunnen lezen!
Zooals in elke metropool komen te
Weenen ook steeds tal van misdaden
voor. Haast eiken dag leest men van
nieuwe moorden, die te Weenen zijn
gepleegd, voortdurend leest men in de
Weensche kranten van inbraken en van
personen, die door bandieten werden
overvallen. De Weensche politie, die de
„beste ter wereld" is, heeft de laatste'
tyden pech gehad. Verschillende mis
daden die in de laatste maanden werden
gepleegd, werden totdusverre in het ge
heel niet opgehelderd. En andere boeven
die iets op hun geweten hadden, wer
den niet door de Weensche politie, doch
door de gendarmen van het platteland
rondom de hoofdstad ontdekt en in
hechtenis genomen.
Sedert twee maanden reeds tast men
in het duister omtrent een geheimzin-
nigen moord, die in den Lainzer Tiergar-
ten, een groot natuurpark vlak by
Weenen, werd gepleegd. Op den 17en
Juli vond een tuinman het ïyk van een
vermoorde elegant gekleede jongedame.
Het gras rond de plek. waar het lük
werd gevonden, was in brand gestoken
en ook de vermoorde jonge dame, wier
gezicht door revolverkogels verminkt
was, was door de vlammen aangetast,
Tot nog. toe heeft de Weensche politie
nog niet kunnen ontdekken, wie de
dader is geweest en evenmin is zij er
achter kunnen komen, wie het slacht
offer is. Men dacht aanvankelijk, dat
hot een zekere Kiithe Müller uit
Aussig kon zy.n en men vermeldde dat
ook in de kranten. Dooh juffrouw Kiithe
uit Aussig verzette zich heftig en liet
de Weensche politie weten, dat zy nog
springlevend was en dat haar niets
mankeerde. Toen dacht men weer, dat
de vermoorde waarschij.nlyk uit Zuid-
Slavië stamde en ook meende men, dat
zy een Italiaansche kon zyn. Haar sig
nalement werd overal bekend gemaakt,
plakaten verschenen op de aanplakzui
len te Weenen, dooh niemand! weet
thans meer dan twee maanden na do
gruwelijke moord, wie de ongelukkige is
geweest. En evenmin slaagde men er in
den dader te ontdekken. Een chauffeur
werd gearresteerd, maar moest weldra
in vrijheid worden gesteld.
Op den 31en Juli werd een ongeveer
45-jarige man, die erg dronken was, bij
de Donau des nachts door een aantal
apaohen aangevallen. De jonge bandieten
beroofden den man van alles, wat hü
aan waarde by zich had. zy namen hem
zyn portefeuille, zyn gouden horloge,
zijn ringen etc. af en lieten hem verder
aan zijn lot over. Waarschijnlijk is de
dronken man naderhand in de Donau
gevallen of gesprongen. In ieder geval
heeft men niets meer van hem kunnen
ontdekken. De vyf opgeschoten jongens
die zich reeds sedert zeven weken in
hechtenis bevinden, beweren hardnek
kig, dat zy hem niets hebben gedaan.
Waar is echter het beroofde slachtof
fer?
In de Heiligenstadterstrasse drongen
twee onbekende mannen, een groote en
een kleinere man, in do woning van een
vrouw, Marie Fiedler geheet-en, binnen,
zy gaven eerst voor agenten van een
firma te zyn. Toen zij eenmaal binnen
waren, wierpen zy zich op de niets
kwaads vermoedende vrornv. bonden
haar aan handen en voeten, duwden een
handdoek in haar mortd, zoodat zü geen
geluid kon goven en stalen vervolgens
ah het geld. dat zy in de woning kon
den vinden en enkele sieraden. Daarop
verdwenen zij on men is er nooit achter
kunnen komen, wie zij zyn geweest.
Verder werd het lichaam van een ze
keren Hirsoh, die klerk op het kantoor
van een Weenschen advocaat was. uit
de Donau opgevischt. Men constateerde
dat de man vennoord was en men tracht
te meer licht in deze duistere affaire
te brengen. Wederom werd iemand ge
arresteerd. die kon bewijzen, dat hy
onschuldig was.
Sedert vier weken is een zes-jarig
meisje uit Weenen verdwenen. Het is
een dochtertje van een werkvrouw. Het
kind speelde in een park bij het Donau-
kanaa! en toen de moeder het meisje
daar vilde afhalen, was het er niet
meer. Men vermoedt, dat het kind
door Zigeuners werd gestolen en sedert
dien komen tal van lieden zich aan
melden, die beweren een blond meisje
in gezelschap van een rondreizende
troep Zigeuners te hebben gezien. Er
werd een groote razzia tegen Zigeuners
op touw gezet, doch het veTdiwenen
meisje werd nog niet gevonden.
Mysteries eener wereldstad
Niet alleen schijnen in Weenen de be
drijvers van misdaden altijd een goed
heenkomen te kunnen zoeken, maar als
men eenmaal den goede te pakken heeft
is het nog de vraag, of hij zijn gerechte
straf wel ondergaan zal. Meermalen ge
beurt het toch, dat men in Oostenrijk
ongestraft moorden begaat-, omdat de
leden van de jury meestal medelyden
hebben met het slachtoffer, dat als
verdachte voor hen zit. en wiens lot zij
in handen hebben.
Er wordt dan de een of andere reden
gezocht cn gevonden om den man of
de vrouw vrij te spreken. Zóó is het
reeds ontelbare malen gegaan. Frau
Nelly Grosavescu heeft in het begin van
het vorige jaar haar man, eeh beroem
den zanger van de groote Weensche
Cpera, doodgeschoten en zij werd en
kele maanden later door de jury vrijge-
gesproken.
■Enkele jonge fascisten hebben in
Januari 1927 in het Burgenland by een
botsing met socialisten een oorlogsin
valide en een acht-jarigen jongen met
kogels gedood. Op den 14en Juli van
het vorige jaar werden zy door een jury
te Weenen vrygesproken. Eén dag later
was te Weenen de bloedige opstand uit
gebroken, omdat het volk zich over deze
vrijspraak ergerde en het duurde niet
lang. of het paleis van justitie stond in
lichte laaie en er waren reeds byna hon
derd dooden en nog veel meer gewonden
gevallen.
Een vleeschhouwer te Weenen, zekere
Wimpassinger heeft het vorige jaar zyn
vrouw met een byi doodgeslagen, en het
lyk doen verdwijnen. De jury sprak hem
vrij, omdat zy van oordeel was. dat zyn
vrouw het hem en zyn kinderen wel erg
zuur gemaakt had.
Een 31-jarige kellner vermoordde in
dronkenschap zyn vriend. Hü gaf zich
zelf bij de politie aan. De man was
blijkbaar psychopaath, een psychiater,
die hem onderzocht, had schriftelijk ter
kennis van de Rechtbank gebracht dat
de man erfelijk belast was, en onder een
pathologische moordlust leed. Het millieu
waarin hü verkeert had op den man
den grootsten invloed, hy zou in staat
zün weer zulk een moord te plegen.
Niettegenstaande deze medische verkla
ring heeft de jury den kellner vrij ge
sproken, zoodat hij nu vrij rond loopt.
Plaatsing in een krankzinnigengesticht
of een inrichting voor zenuwlijders werd
niet gevraagd.
Zekere Wagner een rüke vleeschhouwer
uit Graz had zyn zwager, een leeraar
doodgeschoten in een café. De leeraar
scheen het niet zoo nauw te hebben ge
nomen met de juiste verhoudingen in het
gezinsleven van zün zwager en dat nam
de jury in aanmerking bij het bevoor-
deelen van den moordenaar.
Het proces, dat voor een jury te Graz
werd gevoerd, wekte veel -belangstelling
en het sensationeelste van alles was wel
dat de moordenaar werd vrygesproken.
Dit kwam wel heel onverwacht maar
waarom zou Wagner niet vrij mogen
rondloopen, wanneer zooveel andere
meerdenaars geen straf krygen?
W- M. BEKAAR.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
n 60 Cts. per regel.
Haarlem Zijlweg 57
Groote sorteering instrumenten
MUZIEK.
OPENINGSAVOND „VOLKSZANG"
Als 't my mocht gelukken, zoo intens,
zoo juist mogelijk weer te geven, hoe men
in „het Blauwe Kruis" den avond pas
seert, en vooral hoe men na afloop 't
gebouw weer verlaat, zoo had ik zeker
een uitnemende recensie geleverd. Aan
de eene zijde is zulk een recensie heel
licht. Ik stel me dan slechts voor, dat al
de lezers al een of meermalen daar ge
weest zijn en heb dan eenvoudig een op
somming te geven van wat er zooal ge
beurde. Maar aan den anderen kant heb
ik rekening te houden met hem, die er
nooit kwam, en, erger nog, met wie zich
voornam, er nooit heen te gaan. Dat zijn
de verstokten; die gaan een annonce
minachtend voorby met de opmerking:
„o ja, Volkszang! niks voor my!"
Ik had. het gezicht van zoo iemand wel
eens willen zien, als hij aan de wijdge
opende deuren (zelden zag ik zulke wijd.
geopende deuren) het interieur eens op
nam. Laat hij niet probeeren, verstop
pertje te spelen, want vóór hy er om
denkt, zit hij al netjes op een stoel. Wie
hem dat zoo netjes lapte, wil ik hier niet
verklappen. Maar voor 't geval dat we
hadden te doen met zelfs den meest
verstokten vrouwenhater, dan is hij al
schaakmat zoo mevrouw Storm hem in
't vizier krijgt. Ik heh me zelfs laten ver
tellen dat er onder de getrouwen, die
geen Woensdagavond overslaan, meer
dere ex-onvermurwbaren loopen. Hoe die
er gekomen zyn? Meestal door een toe
val. Maar te vertellen hoe dit zoo is
geloopen, zou te ver voeren. Men zou me
van overdryving verdenken, als ik na 't
geval van den vrouwenhater stelde dat
van den levensmoede, en daarom zal ik
liever vertellen hoe deze eerste avond
van 't nieuwe seizoen er weer een is ge
weest van echte jolyt.
Hoe 't ging weet ik niet juist meer,
maar eer we er om dachten, had de heer
Sixma ons al aan t zingen. Mr. Vink
was natuurlyk ook weer op zyn post, en
nauw waren we aan „de Blauwvoet"
of daar werd in de wijde deuropening
de auteur bemerkt.
Nu, liet zingen ging er niet minder
om en Jos. de Klerk mocht bezwaren
maken, men had hem, om met Abraham
Blankaart te spreken, er spoedig over
heen en op het- podium geholpen. Dat
was nu geen huldiging, dat was een har-
telyk weerzien. En, nu 't ijzer toch heet
was: even nog „de Vink". Wat zat het
leuke lied er nog goed in en toch, wat
wist Dixma er alweer een nieuw mouve
ment in te brengen. Zoo'n volkslied kan
altijd weer losser en leutiger.
Nu achtte Mevrouw Nuwenhuis blijk
baar het oogenblik gekomen, om „Leon-
tientje" ten tooneele te voeren. Zij heeft
in haar zoetvloeiende sprake heel dat
onzegbare gelegd, dat Felix Timmermans
als een zoet aroom legde rond het hoofd
van den Pastoor in den bloeienden wijn
gaard. Zij heeft ons ook een leutig ver-
tcllinkske gezegd van Guido Gezeflle;
hoe men peren kan kapen en toch geen
dief kan zijn.
Mevr. Nuwenhuis moest later nog
eens terugkomen; toen waren het pat-er
Van Meurs en Adama van Scheltema, die
zich hier, dichters beiden, te zamen von
den.
Een nog onuitgegeven leutigheidje van
Gezelle, dat Mevr. Nuwenhuis voor zich
zelf en voor ons afschreef toen ze in
Augustus toefde in 't „Gezelle-huis", en
dat alweer heel leuk en guitig werd
zegd, bracht alweer de stemmingvoor
een lied dat onder het 200-tal van het
tekstboek gauw gekozen was.
Soms stonden we onverwachts voor
een zware opgaaf. Dan hadden wij, hee-
ren der schepping, ons heen te slaan
door de moeilijkheden die een lied als
„Myn liefje" ons oplegde. De vrouwen
en meisjes lieten ons alleen zingen; kri
tiek kwam er van die zijde, en niet zoo
zuinig. Maar als nu zelfs de dik-kelige
mannenkoor-bariton zich ontpopte als
de zanger van het lichtvoetige lied, of
als hij die wel eens een octaafje te laag.
zong opeens van dit lastig euvel was
verlost, dan was er ook bewondering
van de andere zyde. Dan kregen ook de
vrouwen en meisjes gelegenheid, een
liedje alleen te zingen.
Dit bracht den heer Sixma op de idee.
opeens de vraag te stellen: wie wil er op
't podium eens alléén een liedje zingen?
Ikzelf had er wel lust toe, maar moest
natuurlyk blyven zitten om te hooren
hoe anderen het deden. Toen nu een jong
meiske het kwam heelemaal uit Sant
poort, met mooie klankvolle zuivere
stem en door Betty Dükstra onderwezen,
een „Morgenzang" liet hooren, vonden
blijkbaar de anderen, dat ze deze fris-
sche stemming niet moesten bederven en
was er alweer wat anders dat er voor in
de plaats kwam.
Is 't niet jammer dat het bestuur van
„Volkszang" deze mooie avonden ook niet
eens in den Schouwburg kan geven?
Dan mochten echter de büdragen wel
wat rijker vloeien. Hoe was men hier ge
baat met een „bijdrage-in-eens" van onze
goed-gesitueerden! Ze zün er wel ge
weest. maar men schynt te gelooven, dat
het bestuur uit eigen zak zal bijpas
sen om de onvoorziene uitgaven te dek
ken. Dit mag nooit gebeuren, en daar de
contributie alreeds belachelyk laag is,
mocht men „Volkszang" eens spoedig een
extra steun verschaffen. Hü is hier
goed besteed.
G. J. KALT.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1312
KIJKDAG
Baby ligt in zijn bedje, vroolijk I hoort bezoekers en vraagt zich af I jawel, daar komit moeder al om
met zijn vingertjes spelende of hy weer te kyk zal gesteld I hem mooi te maken
I worden
waarom kunnen ze een kind niet I
met rust laten als het zich juist
amuseert
nu heeft ze hem meegenomen en
neergezet om bekeken te worden
net als een dier in Artis
wat hem betreft, hy vindt op zijn
beurt de bezoekers weinig aantrek;
kelyk
en ze praten allemaal in een taal- j
tje, dat hij juist zyn best doet om j
te boven te komen
enfin, huilen helpt in den regel
snel daar komt moeder al aan
rustig in je bed met je vingers als
al'tüd wonderlijke dingen ;s toch
maar je ware.
(Nadruk verboden.)
Over tabak en rubber. Vooruitzichten. De
petroleumhoek. De emissiemarkt. De Amster-
damsche beurs.
Amsterdam, 4 October.
De meerendeels vaste stemming die
zich, met enkele tusschenpoozen, in dit.
jaar in de tabaksafdeeling ter beurze
heeft doen gelden, wordt verklaard door
het optimisme, aangaande de Sumatra-
tabaksinschi-yvingen. De oogst 1927, die
dit jaar aan de markt werd gebracht,
werd zeer gunstig beoordeeld en de prü-
zen zyn in doorsnee zeer goed geweest.
Dat dit natuurlijk van grooten invloed
zal zyn op de financieele resultaten der
betrokken ondernemingen over het
loopende boekjaar, lydt geen twyfel. De
al te rooskleurige verwachtingen worden
evenwel een weinig getemperd door de
omstandigheid, dat de ondernemingen,
die ook by de rubber belang hebben,
een deel van de winsten zullen zien
vervliegen in het verlies op de rubber
cultuur. Men heeft den laatsten tijd
van sommige zyden wel de meening
hooren verkondigen, dat het thans niet
raadzaam zou zijn, op het huidig
niveau tabakswaarden te koopen, en dat
natuurlijk met een zekere selectie, ver
koop op het hoog geachte peil
aanbeveling zou verdienen. De voorstan
ders van deze tactiek gaan van de ver
onderstelling uit, dat oogst 1928 niet
zoo goed is, volgens de berichten als
oogst 1927, zoodat de resultaten voor
de maatschappyen het volgend jaar bij
die over 1928 zullen achterblijven. Wat
natuurlijk op den duur het koerspeil
der betrokken waarden zou beïnvloe
den.
In den petroleumhoek, waar men
den laatsten tyd zoo gunstig gestemd
was op de bijlegging van den strijd Ko-
ninkiijke-Standard Oil. waardoor het
spook van de groote verliezen tengevolge
van den concurrent-ie-stryd verdreven
werd, was het bericht inzake de afbre
king der onderhandelingen tusschen de
twee groote petroleum-concerns met de
Russen, geen prettige verrassing. De
twee groepen hadden van de Russen
een vergoeding van 5% voor hun in
beslag genomen terreinen geëischt en
zouden in ruil daarvoor ongeveer de
helft van den Russischen olie-uitvoer
afnemen. Men houdt nu rekening met
de omstandigheid, dat de Engelsch-
Amerikaansche groep een eenheidsfront
zal vormen tegen de Russische petroleum
trust, wat weer tot een grooten pryzen-
oorlog aanleiding zou geven. Door de
consumenten van de „witte steenkool",
die het jongste gebaar der verzoende
Engelsch-Amerikaansche olietrusts van
een aanzienlijke prysverhooging van
benzine enz. zeer onsympathiek be
oordeelden, wordt zulk een „prijzen
oorlog" wel aantrekkelijk geacht, maar
de betrokkenen bij de aandeelenmarkt
zien er weinig goeds in, omdat een der
gelijke actie niet kan nalaten, de fi
nancieele resultaten der ondernemingen
te beïnvloeden.
Zooals te verwachten was, vertoonen
de emissie-cijfers over September een
aanzienlyke opleving. Er werd voor een
bedrag van ruim f 50 millioen op onze
markt ondergebracht, met in de meeste
gevallen een zeer goed resultaat. Binnen-
en buitenlandsche uitgiften deelden dit
bedrag broederlijk. Totaal werd in de
eerste 8 maanden van 1928 voor ruim.
556- millioen geëmitteerd, tegen f 489
millioen vorig jaar, zoodat de voor
sprong gehandhaafd blijft. Uit alles
blijkt, dat de Amsterdamsche kapitaal
markt ruim van middelen voorzien is
en er bel angry ke bedragen voor belegging
beschikbaar zijn.
Inmiddels werden nog aangekondigd:
f 7 mill. 5% obi. Spoorweg Mij. Parys-
Oleans a 921/2%, 2000 7% obi. A van
f 1000 der Hollandsche Buitenland Bank
a 99 pst., f 900.000 6% cum, jref. aan-
deelen Van Gelder Papierfabrieken a
110% en f 2.100.000 gew. aandeelen a
150%, uitsl. v. aandeelhouders, alsmede
2 milL 6% obl. Rhein. West-f. Elektriz.
Werk A. G. a 94%.
Aanvankelijk scheen het in de achter
ons liggende overzichtsperiode, of de
stemming ter beurze omgeslagen was.
Er bestond een aardige speculatieve
vraag en het publiek liet zich ook niet
onbetuigd, wat tot goede omzetten leidde,
een en ander in overeenstemming met
New York, waar de hausse weer aan
het woord was. Later kreeg de apathi
sche stemming evenwel weer de over
hand en slechts door de omstandigheid
dat er zeer weinig materiaal aan de
markt kwam was het te danken, dat
de koersverschillen beperkt bleven. De
beurs gaf echter blijk van een gedeci
deerd flauwe houding, over vrywel de
geheele linie. In de bankafdeeling kon
den cultuurbanken een deel van het ge
leden verlies inhalen.
Op de beleggingsmarkt bleef de vraag
voor Hollandsche papieren gestadig aan
houden,
In de industrieele afdeeling kon
Philips aanvankelijk nog wat monteeren
doch later daalde zelfs voor dit veel-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
Stofzuigerhuis MAERTENS
BARTELJORISSTRAAT 16
TELEF. No. 10756 5
Apex Klop-Veeg-Stofzuigers f 175.
begeerde fonds de belangstelling tot
nihil, zoodat de koers een paar punten
beneden vorig peil kwam. Kunstzijde-
waarden eveneens lager, met weinig
belangstelling. Voorzichtige beleggers
achten het koerspeil van Philips, met
het oog op het te verwachten rende
ment rijkelijk hoog. Hillen golden voor
bijgaand 30 1., 25 b. Men was eenigs-
zins verwonderd over het zeer ongun
stige verslag, terwyl slechts enkele
maanden geleden de directie verklaarde
dat een zoo lage koers (20%) niet ge
rechtvaardigd werd door de positie der
vennootschap.
Olïewaarden ondervonden in den be
ginne wel belangstelling, doch later
kromp deze sterk in. Voorbijgaand be
reikte Koninklijke de 450, doch dit peil
kon niet gehandhaafd worden, toen de
flauwe stemming ook deze afdeeling aan
tastte.
Rubbers meestal weer eenlge punten
lager. Deze afdeeling lag bij voortduring
geheel verlaten.
Hoewel in de scheepvaartafdeeling
H. A. L. nog wel wat aandacht wist
te trekken, op het bericht, dat de con
currentes t-r yd- tusschen H.AJL. en de
Amerikaansche Black Diamond maat
schappij geëindigd is en beide maat
schappijen hun vrachten voor versche
pingen uit Nederlandsche havens op
hetzelfde peil brachten. Volgens nadere
berichten duurt evenwel de vrachten-
strijd van de Rotterdamschs haven voort.
Men geeft echter wel toe, dat een stap
in de goede richting gedaan is.
Suikers aanvankelijk vaster en hooger,
ondervonden later weer een kleine reactie
zoodat men hier en daar een punt of
wat beneden vorig peil sloot. Groot waren
de verschillen evenwel niet. Men ziet de
toekomst, wat het opslaan van de suiker
betreft, wat lichter in, ingevolge de vrij
geregelde verkoopen van de Visp, zij het
dan ook tegen lager pryzen.
Tabakken golden vooral in den begin
ne hooger, by een vaste tendenz, ver
oorzaakt door den gunstigen indruk der
laatste Sumatra-inschrijvingen. Over
het geheel genomen meent men, dat de
financieele resultaten der maatschap
pyen over het afgeloopen jaar gunstig
zijn geweest. Senembah declareerde een
interim van 15% (v.j. totaal 20% en geen
interim). Over het geheel kwam men
daardoor in deze afdeeling een punt of
wat hooger af. De laatste dagen was de
handel zeer stil en kreeg een neiging tot
afbrokkelen de overhand.
BEURSMAN.
Roman door
PAUL OSKAR IIÖCKER
Uit het Duitsch vertaald door
KERMINE VAN GEERTEN
xn.
Viktor vermeed de volgende dagen
Iedere orjhnoeting met zijn stief moedor
en oom. HU at buitenshuis, had ook een
samenkomst ln Frankfort met Graaf
Zechlin en de combinatie die de stich
ting vxui het sportpark voorbereidde. Op
kantcoi- had hü neg meermalen een ern
stig zakelijk onderhoud met. Alfons Ris
peter. Tenslotte was de angst van dezen
laatste dat het tot een proces zou ko
men. zoo groot dat hü vrü groote con
cessies deed. Viktor was van oordeel dat
de toelage, die zUn oom bereid was hem
toe te staan, bleef beneden hetgeen hem
van rechtswege toekwam, zyn defini
tieve toestemming behield hij rich dan
cok voor. Hjj wachtte nu neg maar op
dien afloop van de onderhandelingen
a$n toetomstós» jporifWe ala direc
teur van de sportpark-euaatschappij.
Over de meeöte punten waren ze het al
cons gevorden. Het wachten was nu
nog maar op de definitieve goedkeuring
dcor de combinatie; dan kon het con
tract geteekend worden.
De weinige intiemere kennissen, die
hü in Wiesbaden had. had hy in dezen
vervelenden overgangstijd verwaarloosd.
Ook by feesten en uitvoeringen in het
Kurlraus vertoonde hij zich niet. Uilfc de
kranten vernam hü dat mevrouw Rett-
berg op den tweeden dag van de tennis
wedstrijden, een eclatante overwinning
had behaald. Des te meer was hü ver
wonderd. haar naam 'niet te vinden on
der de gasten die aan het groote slui-
tingsdmer deelnamen.
Een van de 'Amerikanen, die hü toe
vallig in den trein naar Frankfort ont
moette vertelde hem dat mevrouw Rett-
berg op het oogenblik erg boos was en
voor niemand te spreken: de „Kurdt-
rector" had haar bij het feestconcert in
het Kurhaus opzettelUk niet gegroet. Zy
scheen het voorwerp van de Wiesbaden-
sche praatlust te zyn.
Het waren ook vreemden van wie hij
hoorde hoe de zakelüke moeilijkheden
van Katarina opgelost waren. Rispeter
was hem alt yd onsympathiek geweest»
maar dcor zün or.edele houding in deze
zaak waren de bruggen tusschen hen
heelemaal afgebroken. Ms hü aan Ka-
t&rtna daohti sChaanxdo hij zich. Als hij
dte laatste nachtelijke ontmoeting met
haar maar ongedaan kon maken! Hij
voelde zich zoo onbevredigd, zoo zon
der innerlijk evenwicht
Wat hem er toe bewoog de betrekking
in Baden-Baden, aan te nemen was
hoofdzakelijk het vooruitzicht eindelijk
eens een verantwoordelijken werkkring
te krygen, waarin hy zyn arbeidskracht
en energie kon ontplooien. Den komen
den winter zou zün nieuwe positie ham
waarsehüniyk nauwelijks één rustdag la
ten, waart het sportpark moest reeds p
1 Mei geopend worden. Dat zou met
groote praal en in tegenwoordigheid van
allerlei autoriteiten gebeuren.
In het voorjaar reeds had Viktor een
oproeping gekregen voor den actieven
dienst tijdens de cavalerie-manoeuvres
in den herfst, die (meerdere weken zou
duren. Maar daarvoor had hij op het
oogenblik absoluut geen tyd. Daarom
ti'ok h'ü op een morgen zün uniform
aan,.om op het districtscommando een
mondeling verzoek om vrijstelling in. te
dienen.
Omdat de redenen hem inderdaad zeer
dringend voorkwamen, was ce districts
commandant direct bereid zyn verzoek
te steunen. Maar hij was er toch wel
verwonderd over dat de erfgenaam van
een machtige firma ais de Bloemen-
Troilo's, gedwongen was een matig be
taalde betrekking by oen jonge onderne
ming; can te nemen. Maar haj kon er
toch niet toe besluiten dezen wildvreem
den man. al toonde deze ook nog voel
sympathie, uit te leggen wat hem uit
zyn vaders huis wegjoeg.
Toen hy door de. op dit vroege uur
nog weinig-drukke Kurgarten naar huis
terug liep. wenkte plotseling een ele
gante jonge dame hem met haar lichteU-
den parasol. Terwyl de slanke, meisjes
achtige figuur op hem toeliep, herken
de hü wie het was: mevrouw Rettberg.
Voor het eerst zie ik je in uniform.
r-'.ar dat staat je verbazend goed! Kra
nig zie je er uit! Op eens stak ze haar
arm dcor de zyne en regelde haar pas
naar hem. Ze had een kinderlijk ple
zier in het rinkelen van zyn sporen.
„Jammer dat je geen beroepsofficier
bent. Je zou er een uitstekend type voor
zyn".
Zü probeerde op alle mogelijke manie
ren zijn aandacht te boeien. Haar vroo-
lijkheid maakte echter niet den indruk
op hem van erg natuurlijk te zyn. Hü
was in een te nuchtere stemming om
dat niet op te merken. Het was toch zoo
prettig." zei ze. d3t ze hem toevallig
ontmoet had. Nu moest hy eens aardig
zün en met haar meegaan. Zóó, in uni
form! Ze vond hem toch zóó leuk zoo.
En dan drinken we samen koffie, hè?"
Hy probeerde koel en vormelijk te blij
ven. De eenige reden, waarom hij vroe
ger zich tot een vluchtige flirt met haar
had laten bewegen, was weggevallen:
Katarina kon en wilde hü er niet meer
mee krenken. Ontwijkend begon hy" te
vertellen: hy stond op het punt zyn
tenten hier af te breken en had daar
door vandaag nog -veel te doen....
Ze schrok.
Wat? Hy wilde weg? Uit Wiesbaden?
Ze hield net zoo lang aan, tot hü haar
zyn plannen vertélde.
Verbluft liet ze zyn arm los.
„Maar beste jongen, dat is toch geen
positie voor je! Loop heen, dat is alle
maal onzin!"
„Integendeel; het is geen onzin, het
is de ernst van het leven, waarmee ik
nu in aanraking kom".
,Km. hm. De ernst van het leven!"
ZU nam zyn arm weer en lachte hem
koket toe.
„Zoo'n vlotte baas als jij. De heele
wereld st-aat voor je open. Als je je met
de lui thuis niet verdragen kunt, dan
hoef je toch je hand maar uit t-e ste
ken en je doet een rijk huwelijk. Of
misschien niet?"
Ze waren voor haar villa gekomen. Hij
aarzelde nog om mee naar binnen te
gaan.
•iaat je me nu vandaag in den
steeken ik ben nog wel zoo aardig
tegen je geweest" Ik vind het niets
vriend elyk van je. Ik hob he1 zoo een
zaam in het. groote huis. Juffrouw Sökc-
land heb ik ook al moeten wegdoen. Ja,
ik kon er niet gemakkelijk toe beslui-i
ten. maar ze heeft zulke leeltlke praat
jes over me rond verteld.Je gaat mee
hè?"
Aohieloos gooide ze haar parasol op
het tafeltje by de tennisbaan. ..Met. ten
nissen schei ik ook een poosje uit. O.
ik ben toch zoo beu van dien akeligen
Wiesbadensohen kletstroep, In huis zong
en sprong ze als een meisje van zestien
jaar.
Toen ze aan tafel zaten had Viktor
niet bepaald veel eetlust. Het was bo
vendien zyn gewoon etensuur nog niet.
Maar zij had heerlijke, ijskoud© Sauter-
nes. waarvan hy zich rijkelijk be
diende.
„Weet je. Viktor, wat ik van plan ben?
Ik ga nu cck uit Wiesbaden weg. Ja,
de villa hier verkoop ik of ze wordt ver
huurd en dan ga ik een paar jaar rei
zen".
Verrast keek hy op. Ze ging in haar
kleine dames-fauteuil zitten en zag hem
met schiiterende oogen aan. Het was
hem duidelük dat ze hem wilde inpal
men.
„Hoe ben je tot dat besluit gekomen?"
vroeg hij een beetje verward. Door den
wyn begon hij de dingen als in een wa-
zigen nevel te zien.
(Wordt vervolgd.)
