BUITENLANDSCH OVERZICHT
\Vanflavm~
DE RUST IN WIENER-NEUSTADT
GEHANDHAAFD.
IN STAAT VAN BELEG,
LETTEREN EN KUNST.
FEUILLETON.
De Geschiedenis van
Lois Reddle
HAARLEM'S DAGBLAD
MAANDAG 8 OCT. 1928
De revolutie ging natuurlijk niet door!
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Men zal zich herinneren dat wij eenige
dagen geleden voorspelden dat de be
ruchte 7de October naar alle waarschijn
lijkheid een rustig verloop zou hebben,
daar „revoluties" die weken te voren met
veel rumoer worden aangekondigd, in
den regel nog minder dan storm in gla
zen water blijken te zijn. Een oproer is
in den regel een gevolg van lang opge
kropte hartstochten, de uitbarsting komt
in den regel onverwachts en spontaan,
en wordt niet langen tijd te voren geor
ganiseerd, zooals dat dan nu gebeurd
zou zijn in Wiener Neustadt. Indertijd
hebben wij uitvoerig geschreven over de
demonstratie der fascistisch getinte
Heimwehre, en de afweerdemonstratie
der Oostenrijksche sociaal-democraten
die tevergeefs geprobeerd hadden, de
eerstgenoemde niet te doen doorgaan.
Ongetwijfeld is er van beide zijden druk
reclame gemaakt voor „de revolutie van
den zevende". De politie en de andere
ten dienste van de regeering staande
machtsmiddelen, hadden echter ruim
schoots tüd om een groot aantal tegen
maatregelen te nemen. Zoo werd er voor
gezorgd, dat beide partijen tijdens haar
demonstraties te Wiener Neustadt, noch
zien, noch hooren konden. Het was van
te voren te zeggen dat de communisten
zouden trachten, in 't troebele water te
visschen. Zoo ging het in Berlijn en in
Weenen. Doch de stad was als 't ware in
staat van beleg. Tot de tanden gewapen- j
de manschappen, kanonnen, gasbommen,
en -maskers, en prikkeldraadversperrin
gen bekoelden ieder enthousiasme tot
eventueele uitspattingen en de'optochten
zoowel van de Heimwehre (20.000 men-
schen) als van de socialisten (35.000)
(hadden een ordelijken loop!
F. A.
Gaat Kellogg heen?
WASHINGTON, 6 Oct. (Reuter.) De
minister van buitenlandsche zaken
Kellogg heeft meegedeeld, dat hij zou
aftreden aan het eind van het bevind
van Cooliüge.
Kellogg legde uit, dat hij niet be
doelde te zeggen, dat hij onder alle om
standigheden zou weigeren langer dan
Cooligde in functie te (blijven. Hij be
doelde slechts te verklaren, dat het de
(gewoonte was van alle ministers en
ambassadeurs af te treden aan het eind
,van het bewind, waaronder zij be
noemd- zijn.
Hoover in 't vreemde
kamp.
Voor de eerste maal in de politieke
geschiedenis heeft de republikeinsche
Can dida at voor het presidentschap een
inval gedaan in het democratische Zuiden
door het houden van een rede te Elisa-
bethton, meldt de Tel.
•Hoover verklaarde onder meer, dat hij
het doorvoeren der drooglegging als een
heilige plicht beschouwde. Hij zou daarbij-
eerlijk te werk gaan en trachten een
einde te maken aan de misbruiken, die
in verband met de drooglegging zijn ont
staan. Volgens Hoover is het verbod
van den handel in sterke dranken thans
een deel van de grondwet.
Hoover negeerde Smith's aanvallen
op de republikeinsche partij, waarbij
deze haar aansprakelijk stelde voor het
te berde brengen van de godsdienst
kwestie. Hij nam de productie in be
scherming als noodzakelijk voor de hand
having van het Amerikaatische levens
peil.
Sprekende over de immigratie zeide
Hoover: „Ik ben niet voor een toeneming
der immigratie. De beperking daarvan
beschermt de V S. tegen ernsiige werk
loosheid; wel moeten wij de bestaande
wet humaner maken, maar wij moeten
daarbij blijven binnen de thans gelden
de quota".
Kccver verklaarde verder, dat Amerika
moet voortgaan zijn handel met het
buitenland te bevorderen en te verdedi
gen en een stevige handelsvloot te
handhaven, „ten einde onzen overzee-
schen handel te verdedigen tegen na-
deelige behandeling door het buiten
land".
Wij moeten ook. zoo vervolgde spr..
onze vloot en ons leger op zoodanige wijze
handhaven, dat onze haardsteden door
geen enkele invasie kunnen worden be
dreigd. Onze buitenlandsche politiek
moet steeds op de handhaving van den
vrede gericht zijn, opdat wij niet op
nieuw onze zenen op het slagveld zullen
behoeven op te offeren.
Incident te Praag.
In de ochiend'bijeenkomst der Econo
mische Conferentie trad als tweede
spreker ar. F. M. Wibaut op met een
lange rede, waarin de reeds gemelde
resoluties werden toegelicht.
De heer Wibaut zeide. dat men niet
moet streven naar wederopbouw, doch
naar nieuwen opbouw op een niet-voor-
oorlogschen grondslag, aangezien geble
ken is, dat deze gevaren voor de econo
mische ontwikkeling in zich borg. Deze
nieuwe opbouw moet geschieden buiten
het economisch gevechtsterrein.
Algsmeene verlaging der tarieven acht
spreker ie verkiezen boven de methode
der velaging voor speciale artikelen vol
gens onderling overleg, aldus de Tele
graaf.
Laatstgenoemde methode toch berust
niet cp principieele grondslagen en
slechts een algsmeene verlaging is in
ternationaal economisch gedacht.
Spreker vreest voorts dat de studie,
die het economisch comité van den Vol
kenbond m zake de werking der kartellen
maakt, onvolledig zal zijn. Immers, al
dus de heer Wibaut, het is ons voorna
melijk te deen om gegevens voor de prijs
vorming, die de directies der onderne
mingen ons niet willen verstrekken. In-
tusschen zal men bij de publicatie dezer
gegevens op oordeelkundige wijze te
werk dienen te gaan, opdat de econo
mische ontwikkeling niet zal worden ge
stoord.
De economische conferentie heeft
echter een voor Nederland onverwacht
einde gevonden, schrijft de Tel. verder.
Nadat de heer Wibaut de drie Neder-
landsche resoluties verdedigd en toege
licht had, bleek, dat de tekst dezer re
soluties, hoewel zij tijdig waren inge
diend, onvolledig of misvormd in een
lange, collectieve resolutie was onderge
bracht. Men had zich niet eens de moeite
gegeven den tékst der Nederlandsche
resoluties rond te deelen of met onze
delegatie overleg te plegen! Bovendien
kwam de slechte organisatie der confe
rentie duidelijk aan het licht, toen bleek,
dat voor de discussies slechts een klein
uur overbleef. De resolutie moest er
blijkbaar in alle haast worden door
gejaagd.
Namens de Nederlandsche delegatie
protesteerde de heer Wibaut tegen deze
wijze v-an doen en hij verklaarde, dat de
Nederlandsche delegatie onder deze om
standigheden voor de conferentie verder
geen belangstelling meer koesterde,
waarna hij met mej. Van Dorp en den
heer Steenberg de vergadering verliet.
TREIBER
VRIJGESPROKEN.
Bij het voortgezette getuigenverhoor
in de zaak-Treiber verklaarde de 63-
jarige berggids Oberdorfer, dat hij een
val van Treibers vrouw bij het beklim
men van den bergweg voor onmogelijk
houdt. Naar zijn meening moet de val
van den top van den berg geschied! zijn
welks betreding hij voor gei'a ar lijk hield.
De doodstraf geëischt.
Het Openbaar Ministerie vroeg na een
langdurig requisitoir tegen beklaagde
Treiber wegens moord de doodstraf.
De jury sprak beklaagde eohter vrij.
GEHEIME ZENDSTATIONS IN SO
CIAAL-DEMOCRATISCHE PARTIJ
HOZEN IN BESLAG GENOMEN.
WEENEN. 7 Oct. (V.D.) Nadat Zn,
terdag in Salzburg een communistisch
zendstation in beslag genomen was leb
ben verdere naspeuringen uitgewezen
dat ook in Weenen en Graz zendsta
tions m sociaal-democratische pavtyhui.
zen voorhanden waren. Zij zijn even
eens in beslag genomen.
HET TOONEEL
GEZELSCHAP VERSTRAETE
EN BRAAKENSIEK.
Fata Morgana, een spel van
Schijn en Werkelijkheid, door
Jhr. A. W. G. van Rieisdijk.
Jhr. A. W. G. van Riemsdijk is wel
de merkwaardigste tooneelschrijver in
ons land. Reeds bU den aanvang van
zijn schrijverscarrière dat was dus als
jonge man bewees hy in zijn smaak
en zyn gedachten nog in een tijdperk te
staan, dat toen reeds ongeveer een hal
ve eeuw achter ons lag. En hij is zich
zelf ook later altijd gelijk gebleven. Noch
de kritiek, die hem nooit gespaard heeft,
nooh de belangrijke tijd. waarin hij
leeft, heeft blijkbaar eenigen invloed
op hem gehad. Zijn stukken blijven den
zelfden geest ademen en men zou zoo
zeggen, dat de groote wereldgebeurte
nissen der laatste 15 jaar hem voorbij
zijn gegaan, zender hem maar in het
minste te hebben beroerd.
Terwijl tooneelschrijvers als Roelvink,
Van Rossem, Fabricius en anderen zwy
ger.. gaat hij onverdroten voort tooneel
stukken te prcduceeren, teleurstellingen
en veranderde tijdsomstandigheden niet
achtend. Zoo'n levenshouding moge
vooral bij iemand die door zijn werk
kring geacht wordt in het volle leven te
staan bevreemden, men kan in zeker
opzicht zulk een naïef optimisme benij
den en moet van Riemsdijk's producti
viteit op tooneelgebied erkennen.
Zoo hebben wij dan gisteren in den
schouwburg aan den Jansweg alweer
met een nieuw tooneelproduct var. dezen
auteur kennis gemaakt, een stuk, da:
vergeleken bij De Kleine Apostel, Tie-
neke. Het Huis met de Luiken. Josef
Catani en Alexandra althans een voor
uitgang beteekent. Natuurlijk verloo
chent de schrijver van Mea Culpa zich
ook in dit nieuwe tooneelwerk niet. Fata
Morgana is. vooral door het slot een
echte Van Riemsdijk en ook in dit stuk
wordt ons de ouderwetsche. sentimentee
ls en valsóhe romantiek, waaraan deze
schrijver zijn ziel nu eenmaal schijnt te
hebben verpand, niet bespaard, maar
het heeft tenminste kwaliteiten, waar
door het zich boven zijn laatste werk
verheft. Van Riemsdijk heeft zich in
diit stuk wat meer weten te beheer-
schen, hij Ls soberder geworden wat
nu en dan wel eens tot leegte wordt en
zijn dialoog klinkt in het middenge
deelte natuurlijker en zuiverder dan
anders by dezen schrijver.
De intrige van Fata Morgana is in
enkele regels te vertellen. Een jong
meisje Frieda dat 'bij haar zusters
in huis zoo ongeveer de rol van Assche-
poester vervult en een zeer zuur bestaan
leidt, komt in aanraking met een knap.
talentvol tooneelspeler René Valk
die haar als hij bemerkt, dat zij ver
liefd op hem is een gouden toekomst
aan zijn zijde voor oogen toovert en haar
weet te bewegen haar vader en zusters
te verlaten om met hem te gaan leven.
Maar wat Valk het meisje heeft voorge
spiegeld blijkt later slechts een lucht
kasteel te zijn vandaar de titel Fata
Morgana want de ijdele acteur, die
aa,n het naieve, eenvoudige meisje niet
genoeg heeft, bedriegt haar al heel gauw
en hij laat haar wanneer hij hoort,
dat zij moeder zal worden alleen ach
ter om met een rijke vrouw te trouwen.
In het laatste bedrijf is Valk getrouwd.
Zijn schatrijke vrouw treft de ramp,
niet alleen dat zij haar pas geboren kind
verliest, maar ook, dat zij na een opera
tie de hoop op het moederschap voor
altijd moet opgeven. Dit dreigt heel haar
geluk te verwoesten tot op een stormaoh-
tigen avond een jonge vrouw met een
kind bij haar wordt binnen gebracht.
Wie Van Riemsdijk's voorliefde voor ro
mantiek kent, begrijpt ook tegelijk, dat
die vrouw niemand anders dan Frieda
kan zijn. Frieda weet, dat zij nog maar
enkele weken te leven heeft en zij brengt
daarom Valk's kind bij de vrouw, die
nooit moeder zal worden en toch zoo
zeer naar een kind verlangt. Frieda's
kind vindt" een plaats in de wieg. waar
eens het gestorven kind van Valk heeft,
gelegen en welke wieg daarom al bij het
begin van het bedrijf opzettelijk er voor
klaar is gezet. Frieda gaat heen „de
duisternis tegemoet", wanneer zij haar
kind veilig weet bij Valk's vrouw, die er
een tweede moeder voor zal zijn zonder
te weten, dat haar eigen man de vader
van dit kind is. Frieda vertrekt en als
zij is heengegaan en Valk alleen is.
knielt hij neer bij de wieg. zich zelf en
zyn ellendig gedrag tegenover üe vrouw,
die hem zoo lief had, vervloekend.
Dit slot. dat door een groot deel van
dit première-publiek en ik vermoed
ook door den schrijver zelf het mooiste
werd gevonden, is in mijn oogen nu juist
verreweg het zwakste deel van het stuk.
Dat is de goedkoope melo-üramatiek
van 50 jaar geleden, die Van Riemsdijk
heel zijn leven heeft aangehangen en
waraop hij ook altijd zal blijven zweren.
Alle critici van Nederland te zamen zul
len hem in dat opzicht niet kunnen be-
keeren en ik za! er dan ook geen moeite
voordoen. Maar toch kan men het soms
jammer vinden, dat Van Riemsdijk's
smaak louter in die richting gaat. want
talent voor tooneelschrijven kan men
hem toch niet ontzeggen.
Men moge verwonderd zijn. dat een
schrijver, die toch wel getoond heeft de
techniek van het vak ie kennen, nog
aankomt met een langen monoloog
zooals in I en de fout begaat het
tooneel een heelen tijd leeg ie laten,
hier staat tegenover, da: Van Riemsdijk
in Fata Morgana blijk geeft ook met
eenvoudiger middelen dan met de be
wuste slotscène te kunnen werken. De
figuur van den ijdelen en wispelturigen
acieur is scherp gezien en tot het slot
goed volgehouden. In het begin van III
weet Van Riemsdijk veel zuiverder den
tcon ie treffen dan in zijn andere stuk
ken. Ook heeft hij de smart van de jonge
vrouw over haar mislukt moederschap
vrij sober en zelfs even gevoelig gegeven.
Voeg daarbij den beteren, meer gecon-
centreerden dialoog, dan meen ik te
mogen zeggen, dat dit nieuwe stuk van
Van Riemsdijk zich althans tot die
ongelukkige slotscène van zijn laatste
stukken in gunstigen zin onderscheidt.
Over de opvoering kon ik minder geest
driftig zijn dan de directie van het ge
zelschap zelve, die haar reeds vooraf in
uitbundige termen had geprezen. Daar
was allereerst mevrouw Roosje Kohier
van Gelder, in wie ik heel den avond
de revue-artiste, maar geen oogen blik
—behalve aan het slot het leelijke,
jonge eendje, het argelooze, naïeve meisje
dat „er in vliegt", heb kunnen zien.
Zij speelde de rol veel te druk en te
geaffecteerd, maakte voortdurend ..too
neel" wat zij soms. bijvoorbeeld in
haar solo-scène als de barones van Bal
veren, zeer knap deed maar van een
creatie was feitelijk geen sprake. Het
had alles veel eenvoudiger en natuurlijker
en vooral veel inniger moeten zijn. Het
was nu alles louter op uiterlijk effect-
berekend. Eerst in de slotscène, die zij
scber en ingehouden speelde, kon ik haar
van harte waarceeren.
Jules Verstraete bracht voor René
Valk dien ik mij denk als l'homme a
femmes. een Don Juan zijn persoon
en figuur niet mee en kon er in I ook
blijkbaar nog niet goed inkomen. Maar
in II toen hij „lichtelijk onder den
Invloed" binnen kwam, was hij voortref
felijk. Hij stelde toen met zyn prachtig
spel al de anderen geheel in de schaduw
Ook in III wist hij tot aan de slotscène
aan de figuur van Valk aile relief te
geven. Dat hij aan het slot weinig of
geen indruk maakte, kon men hem niet-
wijten. Hij stond daar vcor een al te on
mogelijke taak.
Charles Braakensiek speelde het episo
dische rolletje van den ouden rheumati.
schen meesterknecht heel verdienstelijk
en Richard Flink wist als Henri van den
Berg wel de illusie te wekken van een
acteur. Maar hiermee zijn wij met onzen
lof ook ten einde. Marie Braakensiek, die
het rolletje van de hospita niet onaar
dig had gespeeld was bepaald onvol
doende als de schatrijke ega van Valk,
Haar spel miste zoowel distinatie als ge
voel. En van de anderen zullen wij maar
zwijgen. Er was zelfs één dame. die zoo
plat-Hollandsch sprak, dat het pijnlijk
wijs om aan te hooren.
Of Fata Morgana een langer leven be
schoren zal zijn dan de laatste stukken
van Van Riemsdijk? Dit is moeilijk nog
té voorspellen. De premièx-e-stemming
bij een stuk van Van Riemsdijk geeft
nooit een zuiver beeld en men zal daarom
de volgende voorstellingen moeten af
wachten. Natuurlijk was er een schat van
bloemen vooral voor mevrouw Köhler-
Van Gelder, die na elf jaar weer voor
het eerst bij het „gewone tooneel" optrad,
en riep men aan het slot om den auteur
die dit keer echter niet ten tooneele ver
scheen.
J. B. SCHUIL.
Twee dilettanten-voorstellingen.
Dc Fabrieksbaas en De Spaar-
sche Vlieg.
Zaterdag hebben wij onzen avond eens
over twee diletuantenvoorsteliingen ver
deeld. In den Schouwburg aan den
Jansweg was het de vereeniging „Too
neel Vooruit!" die het bekende drama
„De Fabrieksbaas" opvoerde, terwijl in
Bloemhof Vriendschap Zij Ons Doel het,
met „De Spaansche Vlieg" in een heel
wat vroolijker richting zocht.
„Tooneel Vooruit!" is de jongste on
der de Haarlemsche dilet-tantonvereeni-
gingen. Ook al hadden wij dat niet op
het programma vermeld gezien, dan
zouden wij het toch wel aan het spel
hebben bemerkt. De leden van „Tooneel
Vooruit" staan in de tooneelspeelkunst
nog op de onderste sport van de ladder,
die naar den top van den rcem voert.
Maar laat hun dat tot troost zijn, dat
de meesten zoo zijn begonnen. Niemand
is dadelijk acteur, als hij zich voor het
eerst meo de voeten op de planken
waagt.
De leider van de vereenigïng toonde
anders niet voor een kleintje ven-aard
te zijn om maar dadelijk met „De Fa
brieksbaas" aan te komen. Die keuze zou
begrijpelijker zijn geweest, a'.s de ver-
eeniging in haar banier deu naam van
.Tooneel Achteruit!" hadde gedragen.
Waarschijnlijk heeft de heer W J. van
Olffen dit drama uitgekozen u't per
sooniyke voorliefde voor de rel van Cy
rus Blenkarn. De heer Van Olffen, die
in het bezit is van een mocse. sonore
stem, is ongetwijfeld verreweg dc pri
mus onder deze jonge toor.eelkrachten.
Hij trachtte Cyrus zooveel mogelijk te
spelen in den trant en den tcon van den
tüd, toen men nog met stukken als „D
Fabrieksbaas'' dweepte en het was dui
delijk merkbaar, dat het publiek het
ook niet anders verlangde. Do hc-er Van
Olffen oogstte er tenminste veel succes
mee.
De andere dames en heeren toonde",
in de salon van den fabriekje'genaar
Schendler, dat liet tooneel dikwijls een
oefenschool voor het leven kan zün,
Maar zou nier. in een eenvoudiger en
natuurlijker stuk niet vlugger er. bete;
resultaten bereiken? Ik geef Toonee:
Vooruit slechts in overweging voortaan
gemakkelijker stukken uit t.* kieren. He',
is altyd beter in het gemakkelijke
slagen dan in het moeilüke :e falen.
Dat heeft de prakt'jk de vereeniging
..Vriendschap zij ons Doel", die al weci
eenige jaartjes ouder is dan Tronce:
Vooruit, blükbaar ook geleerd. De dode
en dankbare klucht van
Hiep. hiep Hoera!
Hier ben ik, pal
stelt niet zulke halsbrekende e.'scheu
als de Fabrieksbaas. Men behoc't voor
De Spaansche Vlieg volstrekt geen eerste
rangskrachten om er plelz'.cr van t;
hebben. Er was dan ook een groot ver
schil in de twee opvoeringen, die Ik Za
terdag bijwoonde. V. Z. O. D. won het
in alle opzichten van Tooneel Vooruil
Het laatste bedryf van „De Spaansche
Vlieg", dat ik by woonde, gaf mij de
overtuiging, dsi de leden van V. Z. O. D
deze jaren niet stil hebben geze-t.i en
goed vooruitgegaan zyn Het sptl In
deze vereeniging is vee! losser cn betev
geworden en er waren enkel en van de
dames en hemen, zooals mevrouw Han
sen en de heeren Van den Eykhof en Hal.
ter die blyk gaven in zoo'n klucht cp hun
plaats te zyr.. Misschien waren er we!
meer. maar dan zal dat in de eerste be
drijven welke ik niet zag beter
tot uitdrukking gekomen zijn Het her
haald gelach en het applaus bewezen
dat de voorstelling in den smaak vit',
van het talrijk publiek. F.n de opgewekte
stemming in de zaal van Bloemhor
toonde wel aan, dat de ve-eenlgmg nog
steeds met et-ve den naam draagt van
„Vriendschap zij ons Doel"!
J. B SCHUIL
GENOOTSCHAP „NEDERLAND—
ENGELAND".
Voordracht John Ctory.
Zaterdag opende de afdeeling Haar
lem van het Genootschap „Nederland-
Engeland" het winterseizoen met een
zeer belangrijke voordrachtavond, waar
voor dan ook buitengewoon veel belang
stelling was.
Mr. John Story deed vele van de be
kendste en onsterfelijke types uit de
werken van Charles Dickens voor ons
leven.
Er is gezegd, dat de lezingen die
Dickens gedurende eenige jaren in En
geland en Amerika hield. highly elabo
rated histrionic performances" waren.
Het zelfde kan worden getuigd van
deze voord vachten, laat ons liever zeg
gen: deze uitbeeldingen van mr. John
Story.
Achter een scherm lag over een stoel
een stapel jassen en hoofddeksels en op
het podium stond een tafel met schmink -
benoodigdheden, pruiken en een kap
spiegel. Met behulp van deze zaken too-
verde Mr. Story zich telkens tot een
ander Dickens-typc met een snelheid en
een virtuositeit, die aan het ongelooflij
ke grensde.
Wie, die het niet uit eigen aanschou
wing wist zou geloofd hebben dat deself
de persoon die daar den ouden misdadi
ger Fagin uit Oliver Twist voorstelde in
al zijn angst voor den dood en zijn
machtelooze woede over het feit, dat er
geen ontkomen meer mogelijk was, zoo
even op het podium gezeten had, als de
onsterfelijke Sam Weller uit de Pickwick
Papers, bezig een Valentine te schrijven
aan zijn Mary en onderwijl luisterend
naar de vermaningen van den ouden
Weller. er naar luisterend maar er niet
naar handelend?
Een bonte rij van onvergankelyke
Dickens-figuren ging aan ons oog voor
bij en de meer dan gewone gaven als
acieur van dezen voordrager maakten
dat geen oogenblik de aar.dacnt ver
slapte. Ja: de rij had veel langer kun
nen zyn en niemand der talrijke aanwe
zigen zou naar het einde verlangd heb
ben.
War.t niet alleen uitwendig verandert
Mr. Story zijn persoonlijkheid geheel,
neen; hij was telkens ook in wezen de
Dickens-figuur die hy" op een bepaald
oogenblik voorstelde. Wij noemden al
Sam Weller en Fagin, maar hoe prach
tig was ook Sairey Gamp. dat onverge
telijke type; hoe goed werd de onweer
staanbare levendigheid van ..The Artful
Dodger" uit Oliver Twist uitgebeeld en
de opgeblazenheid en voosheid van het
Parlementslid Mr. Gregsbury uit Ni-
f oho!as NIck'.eby. de smart van den bra
ven Daniel Peggotty ui; David Copper-
field als hU hoort dat zün oogappel
Emily met Steerforth is weggegaan.
En dan Scrooge!
We kregen zoo ongeveer de gehecle
Christmas Carol „in a nutshell" in deze
voordracht, maar koe uitmuntend werd
de verandering die In Scrooge plaats
grüpt na het bezoek der geesten, weer
gegeven.
Welk een geheel ander man stond
daar vóór ons!
Het interessante van dezen v^ordracht-
svond wend nog verhoogd doordat John
Story, die telkens optrad in de cos-
tuums zooais ze bekend zün uit de Il
lustraties van den teekenaar George
Cruikshank, zich op het podium
schminkte.
De voorzitter der afdeeling Haarlem
van het Genootschap ..Nederland-Enge
land" onderstreepte hc: applaus, waar
merk d: aanwezigen hun dank voor liet
genoteno uitten, met een hartelyk
woord var. hulde.
Het bestuur heeft voor dezen eersten
avond wel een zeer gelukkige keuze ge
daan!
TENTOONSTELLING TE
LONDEN.
WERKEN VAN BEROEMDE
NEDERLANDERS.
Een van dc grootste collecties van
Hollandsche schüderUen die ooit teza
men !s gebracht zal in het begin van het
volgend jaar te zien zljr. in Burlington
House te Londen. De tentoonstelling zal
op dezelfde wijze worden Ingericht als
de groote Vlaamsche expositie van ver
leden Jaar.
Er zullen r.iet minder dan 25 Rem-
brandts worden geëxposeerd en een zeer
groot aantal Halsen. De schilderijen
worden verzekerd voor niet minder dan
3 miliiocn pond sterling.
Beschermheer cn zün de Koning van
Engeland en Prins Hendrik der Neder
lander.. Beschermvrouwe is de Koningin
van Engeland. De Nederlandsche gezant
te Londen, 'uhr. Do Marees van Swin-
deren. is eere-voors'tter van het comité.
Onder de beroemde meesters, van wie
werken tentoongesteld zullen worden.
zUn: de Delftschc Vermeer, Jan Steen,
Terborch. Metsu en de Hollandsche
landschapschilders van dc 17e eeuw.
Dc voornaamste Rembrandts zullen
woiden afgestaan door de musea te
's Gravenhage en Amsterdam en door
particulieren in Engeland, Frankrijk en
Amerika.
Dc tentoon helling wordt op 4 Januari
geopend en duurt tot 9 Maart.
Schilderijen uit het Frans Halsmuseum
zullen r.iet voor deze tentoonstelling In
bruikleen worden gegeven.
VOOR JOURNALISTEN.
Het Internationale Arbeidsbureau pu
bliceert een uitgebreide studie over de
arbeidsvoorwaarden cn het leven der
journalisten. Er wordt in gezegd dat de
tegenwoordige toestand der journalisten
tengevolge van de economische omwen
teling; van den tijd van na den oorlog
zeer ongunstig ls.
UITWISSELING VAN
FILMS.
Tusschen het bestuur der Centrale
oi-ganisatie der Dultsche filmindustrie
en dc Chambrc Syndicale vinden onder
handelingen plaats over de quaestle van
de uitwisseling van films tusschen
Duitschland en Frankrijk in 1929. Mea
verwaoht een bevredigend resultaat.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
i 60 Ct». per regel.
Tot bescherming tegen griep.
f keelontsteking en verkoudheid
PASTILLES
BÊ BIJ APOTHEKERS EN OROQISTËF)
AMSTERDAM UTRECHT
Nieuwendük 225-229 Oude Gracht 131
30)
Naar het Engelsch van
EDGAR WALLACE.
Kij vermaakte zich inwendig zeer en
lachte in zichzelven over het glim
lachje dat zijn scherts te voorsehyn
riep.
„En thans gaat gij met my mede en
gebruikt het middagmaal mst mijn
vrouw en mij", zeide hy. De. eenige
voldoening, die ik ooit heb mogen sma
ken van een huis binnen deze gevange
nismuren te hebben."
Te vijf minuten over tienen reed een
kleine luxe-auto voor de poorten van
de Telsbury-gevangenis; de chauffeur
steeg uit en trok aan de schel. Volgens
gewoonte, werd hij van achter het ge
traliede venstertje te woord gestaan.
,Tk ben gekomen om mevrouw Pin-
der te halen", zeide hy.
„Kom dan binnen en spreek met den
directeur".
„Ik blyf liever buiten". De chauf
feur stak een sigaret aan en begon voor
tijdverdrijf heen en weer te loopen.
poch hij behoefde niet lang te wachten:
vijf minuten later draaide de deur met
het tralievenstertje open en een vrouw
txad naar buiten.
„Is mevrouw Pinder daar?" vroeg de
man met een stem, iets luider dan een
gefluister.
„Ja, ik ben het"
„Geef u handtasch maar aan mij."
Hij opende het portier van den auto.
plaatste de tasch op een bank, en stak
zijn hand uit om haar bij het instijgen
te helpen. Daarna nam hy zijn eigen
plaats in en stuurde zyn wagen in
snelle vaart op den weg naar Londen.
De doctor was in de schaduw van de
poort van ae gevangenis getuige geweest
van het vertrek, en keerde met e-m
zucht naar zijn kantoor terug. Mat het
ontslag van iemand, die door de dagbla
den „Ds Moordenares van Hersford" ge
noemd was. had de Telsburygevangenis
iets van haar belangwekkendheid verlo
ren.
HOOFDSTUK XIX.
Lois Reddle was niet in een stemming
om raar Chester Square terug te gaan;
doch veel minder wilde zij haar belofte
schenden jegens de vrouw, die zij begon
nen was te verafschuwen, en op de stoeo
van het huis in Charlotte Street, be
sprak zij het g-val met Lizzy.
„Laat ons hier blijven", drong Lizzy
aan. „In ieder geval, laat ons nog nie'
daarheen terug keeren. Wy zullen niets
te zien krijgen van Selwvn. En voorts,
herinner je wat Mike gezegd heeft."
„Wat Mike gezegd heeft laat my koud
indien je met ..Make" ten minste
mijnheer Dorn bedoelt", antwoordde
Lois bedaard. „Wij moeten teruggaan.
Lizzv. ik heb het beloofd."
Lizzy bromde iets.
„O. die aaeiiyke lui je bezorgt mij
hoofdpijn! Welnu, laat oiis nog niet da
delijk teruggaan", hield zij asn. „De oude
mevrouw zeide dat je naar ean schouw
burg moest gaan "Waarom zouden wij
ons dan haasten?"
Lois bleef nog steeds in tweestrijd.
„Neen. wij zullen thans teruggaan"
besloot zij eindelijk.
Zij keek langs de straat. Een leegloo-
per stond met zijn rug tegen een tuin
hekje en zij wist terstond dat het Dorn
niet was. Nauwelijks waren zy de rich
ting van Oxford Street ingeslagen of er
kwam leven in den man, die langzaam
hun spoor volgde. Lois keek één maal
achter zich; zij werd gewaar dat de man
hen volgde.
„Laat ons rechts afslaan", zeide zy.
„Ik weet byna zeker dat wy gevolgd
werden."
..Wij zullen de hoofdstraat houden",
zeide de schrandere Lizzy. „Ik word
liever in een drukke straat gevolgd."
Zij bereikten Oxford Street, en by het
oversteken, bleef de gedaante hen op
eeroiedigen afstand volgen.
„Probeer het eens met Regent. Street",
opperde Lizzv, „en wanneer wy een
eindje geloopen he'oben, zullen wij
oversteken en langs de andere zijde te
ruggaan. Dan krijgen wij zekerheid."
Toen zij aldus gedaan hadden, lieten
de bewegingen van den man hun geen
twijfel meer over. Ook hij was de straat
overgestoken en liep met hen terug, en
toen zij een naar het westen rijdenden
omnibus bestegen hadden, zag Lois
den man 'n taxi aanroepen, die over den
geheelen weg achter hen aanreed.
„Indien ik wilt dat het Mike was.
zou ik teruggaan en hem eens zeggen
waar het op staat", zeide Lizzy.
„Hij is het niet" stelde Lois haar ge
rust. „Mijnheer Dom is niet zoo lang
en ziet er meer als een heer uit."
Bij Victoria verlieten zij den omnibus,
en haastig de straat o-.-ersteker.de, zag
Lois dat .ook de taxi stilgehouden had
en dat de man bezig was met uitstap
pen. Toen zy in de buurt van het stille
Belgravia gekomen waren, was het eer.
feit. dat de man hen als het ware op
de hielen zat. Hij trachtte geen enkele
maal hen in te halen, en toonde niet
het minste verlangen hen dichter te na
deren dan hij reeds gedaan had. Indien
zij langzamer liepen, hield hij cok den
pas In; %-ersneiden zy hun tred, dan
verhaastte ook hy zyn schreden. Eens
klaps, recht voor hen, zag Loês Michael
Dom. Hij stond vierkant midden op
straat en het was onmogelijk hem voor
bij te loopen.
„Ik zou u gaarne even spreken, Juf
frouw Reddle" zerde hij. „U gaat Immers
niet terug naar het huis van Lady Mo
ron?"
„Dat doe ik juist wel", antwoordde
Lois bedaard.
.Dat zult gij juist niet doen", zeide hjj
vastberaden. „Juffrouw Reddle, ik heb u
menigen dienst bewezen. Ik wilde dat g:j
ter vergelding Iets voor mij deed'- Hi;
scheen in dat oogenblik de juiste woor
den niet te kur.nen vinden. „En ik heb
er een persoonlijk belang bij. Ik kan
met aannemen dat gij bijzonder op ml'
gesteld zyt. doch, in ieder geval, da-
dost op het oogenblik weinig ter zake.
Doch wel ben ik zeer gesteld op u."
„Dank u zeer", zeide zij.
„U kunt het zich veroorloven sarcas
tisch te zijn daarover zal ik niet kla
gen; doch ik zeg u de zuivere, voile
waarheid. E< houd van u zocals een fat
soenlijk man houden kan van een
meisje van uw karakter en..."
„Lieftalligheid", vulde Lizzy aan. die
gespannen toeluisterde.
,Dat is een zeer goed woord." zeide
Dom met een flauw glimlachje. „Doch.
uit hoofde van da: persoonlijk belang en
van die genegenheid ik erken da;
ik zeer onduidelijk en weinig overtui
gend spreek, doch ik heb er geen slag
van met vrouwen om te gaan verzoek
ik u, naar Charlotte Street terug t«
gaan."
Ix>is schudde het hoofd
„Ik begrijp volkomen, dat u er geen
belang bü heeft", zeide zy.
„Maar dat is niet het geval", sprak hü
haar tegen. „Ik ben veel te baatzuchtig
om onbaatzuchtig te zijn."
„Welnu, ln weerwil daarvan dan. of
juist daarom, blijf ik vannacht by Lady
Moron. Morgenochtend gaan juffrouw
Smith en ik voorgoed weg. en nemen
wy weer in Charlotte Street onzer, in
trek."
,.U neemt in Charlotte Street van
avond uw intrek", zeide hy büna barsch,
en zag haar streng aan.
..Wat verbeeldt u zich wel?" vroeg zij
ijskoud.
„Dc verbeeld mü niet andere dan het
geen ik 7eg. Ik wil niet, dat gij nog 6en
nacht langer ln dat duivelsche huis
doorbrengt. Wlltu zich niet laten over
tuigen, Juffrouw Reddle?" drong hy
zacht aan. „U denkt toch geen oogen
blik. dc: .lit een gril var. mün kant
Of dat ik Jegens Lady Moron en haar
zoon cenig misplaatst vooroordeel koes
ter? D: smeek u dezen nacht niet ln
dit huis door te brengen."
(Wordt vervolgd.)
