HAARLEM'S DAGBLAD
$£OOf=;Piano
Vlammende Katclien
STADSNIEUWS
FLITSEN
LANGS DE STRAAT
BINNENLAND
ROOKERS!
DOCH
MEER
SGPLA-FABRIEKEN
FEUILLETON.
MAANDAG 8 OCT. 1928
DERDE BLAD
EEN MODERN
KLEUTERSCHOOLTJE.
IN
HET SLACHTHUIS
KWARTIER.
Zaterdagmiddag was een groot aantal
autoriteiten en ouders op uitnooóiging
van het gemeentebestuur bijeengekomen
in de nieuwgebouwde school voor voor
bereidend Lager Onderwijs no. 4 aan de
Saracenenstraat, in het Slarhthuiskwar-
tier die door den wethouder van onder
wijs, Mr. A. Bruch officieel geopend
zou worden.
Behalve dezen waren narrens het ge
meentebestuur aanwezig de wethouder
van Openbare Werken, Mr. J. Gerritsz,
en de gemeente-secretaris Air. Th. A.
Wesstra, ook waren er de bouwmeester
van de school ir. P. F. de Bordes van
Openbare Werken, de heer W. C. van
Eldik, opzichter bij dat bedrijf, dat den
bouw tot stand bracht, de referendaris
van de afdeeling Onderwijs der gemeen
tesecretarie, de heer P. Kalbfleisch, en
het personeel van die afdeeling, de
Commissie van Advies voor het voorbe
reidend onderwijs, waarvan mevrouw
M. MaarschallKomin voorzitster en
mevrouw BruchSteyling secretaresse
is, de secretaresse van vie commissie van
toezicht op het L. O., mej. M. C. Ber
denis van Berlekom, vele raadsleden en
hoofden van takken van gemeentedienst.
Van het Rijks-school toezicht waren
de hoofdinspecteur van het Lager On
derwijs, de heer K. Brants te Haarlem,
en de inspectrice van het voorbereidend
Lager Onderwijs mej. Den Boer tegen
woordig.
Mr. A. Bruch begon zijn openings
rede met eenige historische bijzonder
heden aangaande het voorbereidend on
derwijs aan te halen.
Uit oude gegevens blijkt, dat men in
de 15e eeuw reeds z.g. maitresse-scholen
had, waar de jonge kinderen onderge
bracht werden. Daar dit meer was om
de huisgezinnen te ontlasten van de
zorg voor de kinderen dan om hen
ernstig onderwijs te geven, hadden die
soholen geen groote beteekenis. Er be
staan immers geruchten, dat sommige
opvoeders lezen noch schrijven konden.
Spr. ging voorts na, hoe in het begin
van de 19e eeuw de zoo verdienstelijke
Maatschappij tot Nut van 't Algemeen
groote veranderingen schiep, door haar
modelschool.
Hij bezag ook den arbeid van den wet
gever op het gebied van Bewaarschool-
onderwijs. De wetgevende macht was in
dit opzicht weinig vooruitstrevend.
Langzaam hebben zijn bemoeiingen zich
uitgebreid. ALs voorbeeld noemde de
wethouder het geringe bedrag, dat nog
in 1918 op de gemeentebegrocting was
uitgetrokken voor voorbereidend onder-
wens, f 3340,Het particulier initiatief
stichtte scholen voor voorbereidend on
derwijs, maar steeds meer deed zich
daarbij voelen de behoefte aan over'
heidssteun, zoodat het niet anders kon
of de bedragen op de begrootingen wer
den gaandeweg hooger.
Er is altijd veel strijd geweest over de
bedoeling van deze soort onderwijs,
komt wel sterk tot uiting in h?tgroot
aantal benamingen. Zoo noemde men
het „Voorbereidend Onderwijs", „Voor
bereidend tot Lager Onderwijs", „School
van Voorbereiding" enz. Die veelheid
duidt of even zoovele denkbeelden
opvattingen. Spr.'s meening is, dat voor
wat hier gegeven wordt „Onderwijs'
eigenlijk de juiste naam niet is, hij zou
het willen noemen „opvoeding van kin
deren, die nog niet de Lagere School
•kunnen bezoeken, buiten het gezin'
Immers, de opvoeding in de school moet
aansluiten aan' die in het gezin,
moet een vertrouwelijke toon heerschen
op school.
Verder den arbeid van den wetgever
beschouwende weet spr. net aan 't in
trekken van het wetsontwerp op de be-
1NGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
a 60 Cts. per regel.
Keulen en Aken
zijn niet op één
dag gebouwd -
maar aan C A O E N A's Is ook Jaren
lange zorg, kunde en ervaring besteed
vóór ze waren wat ze nu zijn.
In de voornaamste sigarenwinkels.
waarschoten dat deze tak van onderwijs
nog zonder rijkssteun is. Ontkend kan
niet worden, dat er behoefte aan dit
onderwijs bestaat, getuige het aantal
schoten, en het bedrag, dat de gemeente
beschikbaar stelt. Op de begrooting van
Haarlem voor 1928 beliep dit f 75.000,
Het is verblijdend, dat voor dit zoo
mooie schoolgebouw ook zonder rijks-
steun gelden konden worden uitge
trokken.
In het laatste deel zijner rede dankte
Mr. Bruch Openbare Werken, ir. de
Bordes en den heer Van Eldik, en me
vrouw De Bordes, het betreurende, dat
zij niet aanwezig kon zijn. Zij ontwierp
de glas-in-loodschilderingen. Spr. deed
een beroep op het onderwijzend perso
neel, in "t bijzonder op mej. AL C. Nies
ten, de hoofdonderwijzeres, voor den
bloei van de school.
De heer K. Brants, de tweede spreker,
trad naar aanleiding van het door Mr.
Bruch gesprokene in beschouwingen over
het wetsontwerp, en kwam tot de con
clusie, dat Haarlem gelukkig mag hee-
ten den Rijkssteun zoozeer niet te be
hoeven. Hij uitte zich dankbaar* over
het tot stand komen van dit kleuter
schooltje, en noemde het een voorrecht,
dat thans in iedere inspectie een vrouw
den hoofdinspecteur terzyde staat voor
het Bewaarschool-onderwijs. Mej. Den
Boer, doet spr. steeds toekomen haar
indrukken uit deze inspectie, wat het
onderwijs ten goede komt. Spr. hoopte,
dat de wethouder, die zulk een mooi
resultaat bereikte, nog lang voor het
onderwijs behouden mag blijven in deze
gemeente. Hij wendde zich daarbij nog
tot mej. Niesten en de ouders der kin
deren.
Mevrouw Maarschall—Komin trok een
vergelijking tusschen de schelen van
vroeger, met haar duffe atmosfeer,
die van thans, die, zooals deze,* vol
licht en lucht zijn.
Mej. Den Boer gedacht dankbaar de
remeentelijke bemoeiingen inzake
onderwijs. Zij gelooft, dat dit schooltype
het mooiste is in haar inspectie, en zei-
de te hopen, dat de gemeente er nog
vele mag stichten.
Mej. Berdenis van Berlekom vestigde
er in een blij gestemde toespraak de
aandacht op, hoeveel mevrouw Maar
schall—Komin voor het tot stand komen
van deze school gedaan heeft.
Mej. M. C. Niesten, het hoofd der
school, sprak haar vreugde er over uit,
overgeplaatst te zijn van de Bewaar
school in de Smedestraat naar dit „pa
leisje", zooals de heer Brants het
noemde. Zij is gekomen uit de benauwe
nis naar de ruimte. Bekwame menschen
hebben hier een schooltje gebouwd, voor
de kinderen om van te genieten. Het is
de eerste school voor voorbereidend on
derwijs, door de gemeente zelf gesticht.
De officieele opening was hiermede
geëindigd, er werd 's avonds gelegen
heid geboden om het gebouw te bezich
tigen. Dit is in modernen stijl opgetrok
ken van baksteen met schuin dak ge
dekt met blauwe leien. Zoo vriendelijk
als het er van buiten uitziet is het ook
van binnen. Elke vleugel telt drie lo
kalen, met een speelzaal. Popperig zijn
de tafeltjes en stoeltjes, is alles in dit
schooltje. Alles is frisch geschilderd in
sprekende kleuren, de kastjes voor de
leermiddelen, de bloembakken langs de
muren, toch heeft het geheel een rus
tig karakter. Bijzondere zorg werd be
steed aan gangen en hal, waar de zon
door glas-in-lood zachte kleuren too-
vert, waar op steen in relief de sprook
jes van moeder de Gans te zien zijn.
De groote tuin met zandbakken en speel-
gelegenheid te over ligt op het Zuiden,
is aan twee zijden ingesloten door de
vleugels van het gebouw, en van dc
straat door een laag muurtje ge
scheiden.
De vele ouders, die het gebouwtje be
zocht hebben, moeten er vc-1 een uitne-
menden indruk van gekregen hebben.
was, dat het niet zou strooien met "den
wensch van Ds. Veen. als hij dezen
avond te veel in het middelpunt werd
geplaatst. .De vereeniging heeft de be
hoefte gevoeld haar dankbaarheid in
iets tastbaars, in een daad te uiten", al
dus spreker.
De gedenksteen, vervaardigd door de
bekwame hand van den heer Theo v.
Rijn, bestaat uit de beeltenis ran Ds. C
Veen met als onderschrift: .Ds. C. Veen.
directeur der H. J. M V. Pred 12 IA.
1892192S, uit dankbaarheid gewijd".
Het woord werd verder nog gevoerd
door den heer Johs. Visser. Later in de
conversatiezaal, nam Ds P Veen, voor
zitter H. J. V.. het woord. Hii zeiae niet
te spreken als zoon. doch als bondsvoor
zitter. Hij prees de groote trouw van
den oud-directeur. „Semper fidelis", de
spreuk ran George Williams, is ook op
Ds. C. Veen ran toepassing. Tot riot
sprek Ds. C. Veen zelf. Hij wees er op,
hoe uit een stuk klei een fraaie en
kunstvolle steen is gewrocht. „Zoo moe,
ten ook wy ons laten vormen tot wij ge,
werden zijn beelddragers Gods".
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regeL
Haarlem Zijlweg 57
Groote sorteering instrumenten
'ff
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1313
MOEILIJK BESLUIT
ONTHULLING GEDENKSTEEN
Ds. C. VEEN
In het gebouw der Haariemschs Jonge
Alarmen Vereeniging Pred. 12 IA heeft
Zaterdaga.vcnd een intieme plechtigheid
plaats gehad. Ter eere van den onlangs
afgetreden directeur Ds C. Veen, is in
de hal van het gebouw een gedenk
steen geplaatst
Aanwezig waren o.a, de heeren Ds. P.
Veen, voorzitter van het H J. V., Jhr.
Mr. v. Doorn ran Koudekerke. Joh. Vis
ser. de heer Bijkerk, leden van d'r.
Raad van Commissarissen, Ds. P. W.
Foeken en verschillende familieleden
van Ds. C. Veen. Vele oudJeden waren
tegenwoordig.
De ruime hal was geheel gevuld, toen
Ds. G. J. Waardenburg, directeur der
H. J. Ar. V., de plechtigheid der onthuL
iir.g verrichtte. In zijn toespraak merkte
hij o.m. op, dat hy er van overtuigd
Te IJmuiden.
De verdwijnende
riemen
Toen IJmuiden zich, ter gelegenheid
van het bereiken van den 30,jarigen
leeftijd in een feestgewaad had gesto
ken, werd er, evenals in Rome in de da,
gen van Juvenal is' „panem et circen-
ces" lekker gesmuld en werden ook de
spelen niet vergeten. Eén der meest ka
rakteristieke spelen was de roeiwed-
strijd. Er kwamen geen wherries of gie
ken in de baan, maar echte, ouderwet-,
sche vletten, zwaar van bouw. Hebber,
we het goed onthouden, dan was het
een wedstrijd in ..single sculling". Met
forsche slagen trokken de gespierde ar
men de riemen dooi- het water. Het was
een strijd van routine en kracht, fraai
en eerlijk. Men vergete hierbii niet, dat
alle deelnemers beroepsroeiers waren
mannen van de zee. die zich allen tot
het uiterste inspanden om één dei-
fraaie prijzen machtig te worden. De
duizenden toeschouwers volgden dan
ook met spanning de verschillende heats.
Roeien op het Spaarne, op den Amstel
of het Noordzeekanaal is een mooie
sport. Het roeien in de buitenhaven van
IJmuiden, vooral wanneer de stormwind
raast en hooge golven met witbesohuim-
de koppen tusschen den havenmond
door naar binnen komen rollen, is toch
nog even anders. Want de golven zijn
onaneedoogeard en van enorme kracht
en de vlet, hoe stevig ze ook is gebouwd,
is rank en klein.
Maar de vlet terman van IJmuiden, als
ook de „runner" die. om het eerst aan
boord te zijn van den juist binnengeko
men zeestoomer, zioh dikwijls nog het
verst waagde, zij letten niet op de hoo
ge golven en al spatte hun het zoo vaal:
bezongen zilte nat om de coren, zij ver,
lieten hun veilige schuilplaats en trok
ken er op uit, den zeestoomer tegemoet.
Menigmaal werden zij teruggeslagen,
maai- met hun taai iiithoudingsvermo-
gen, hun sterken wil om te overwinnen
en niet in de laatste plaats door de
harde noodzaak gedwongen, wisten zij
van geen wijken. En in de worsteling
van hun menschel ijke spierkracht tegen
de bo venmenschel ij ke kracht der zeeën
leed de roeier slechts zelden de neder
laag. Alleen als het al te bar werd.
Zoo was het eenmaal. Zoo was het
tot nog voor eenige jaren. Nu is het
andiers. Nu roeit de vletterman nog
slechts bij uitzondering en de „runner'
in het geheel niet meer. De kracht dei-
spieren is vervangen door den „motor-
spirit". Men rekent nu niet meer bij
menschenkracht doch bij P.K. De rie
men liggen in een vergeten hoekje in
de een of andere schuur of hebben wel
licht reeds dienst gedaan in het fornuis
of de kachel. De spieren worden slap.
want de motor doet thans het werk. En
als over eenige jaren het zoontje van
den een of anderen vletterman op den
^rommelzolder nog eens een roeiriem
mccht ontdekken, dan zal de knaap de
hulp van zijn vader noodig hebben om
te weten te komen, wat voor een ding
dat stuk hout is
Het duurt niet lang of in IJmuiden
weet men niet meer wat roeien is.
En de laatste roeiriem krijgt wellicht
een plaatsje in de historische verzame
ling op he: rare huis te Vsisen.
Stofzuigerhuis MAERTENS
BARTELJORISSTRAAT 16
TELEF. No. 10756 5
Apex Klop-Veeg-Stofzuigers f175.
Als je je afvraagt of die mooie ge
borduurde handdoek werkelijk voor
gebruik is of maar voor ornament.
CNadruk verboden.)
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
S. B.
19 EEUWEN OUD.
VONDSTEN BIJ WINTERS
WIJK.
In de nabijheid van de Duitsche
grens aan den Rijksweg in Kotten, by
Winterswijk, zijn belangrijke opgravin
gen gedaan onder leiding van het
Rijksmuseum voor Oudheden. Er zyn
resten gevonden van woningen uit het
begin onzer jaartelling.
De woningen zijn enkele vierkante me
ters groot en hebben een rechthoekigen
vorm. Bovendien zijn merkwaardige
stukken aardewerk gevonden waarbij en
kele zeer groote urnen, die vermoedelijk
tot het z.g. protosaksische type behoo-
ren- De plek waar een en ander gevon
den werd. ligt op eenigen afstand over
de Duitsche grens. De eigenaar van den
grond, de heer J. G. Heesen; heeft door
z;jn medewerking het opgra-vingswerk
zeer vergemakkelijkt.
VLAGVERTOON BOVEN
DE WOLKEN.
MARINE VLIEGTUIGEN NAAP.
INDIë.
In het begin ran de maand April 1^29
zal een nieuwe, thans een militaire
vlucht van Nederland naar Indië wor
den ondernomen, meldt het- Hbld.
Drie nieuwe Domier Wal-watervlieg-
tuigen, door de fabriek Aviolanda te Pa-
pendrecht gebouwd, zullen dan van hef
vliegveld De Mok naar Soerabaja vlie
gen. onder leiding ran den lt. ter zee le
kl. W. H. Tetenburg. De bestuurders van
de beide andere vliegtuigen zijn de of-
fifcier-vlieger 2e kl. Everts en de korp.-
vliegtuigmaker Wurfcz. De geheele be
manning zal uit negen koppen bestaan.
De weg dien de watervliegtuigen zullen
3-fleggen, gaat langs Bordeaux. Marseille.
Napels, Athene, Alexandrette. Bagdad.
Hen jam, (bij Bender Abbas), Karatsjï.
Bombay. Oochin, Trinkomali (Ceylon).
Sabang en Bataria naar Soerabaja, waar
het middenpunt is van den Indïschen
watervliegdienst. De vliegtuigen, die
vcor vlagvertoon deze reis zullen maken,
zullen ongeveer een maand onderweg
zijn.
Aanvankelijk was men van plan geweest
den tocht reeds in deze maand, in Oc
tober. te beginnen. Verschillende om
standigheden hebben er echter toe ge
leid de zaak tot April 1929 uit te stel
len.
DE „KOTA TJANDI".
;IET ACHTSTE NIEUWE SCHIP
VOOR DE LLOYD.
De directie van de Rotierdamscke
Lloyö heeft Zaterdag, volgens de Tel.
aan de Maatschappij voor Scheeps- en
Werktuigbouw „Feyenoord" te Rotter
dam opdracht gegeven voor den bouw
van het motorschip „Kota Tjandi", dat
een zusterschip zal worden van de „Kota
Inten". Het zal bestemd zijn voor den
vrachtdienst op onze koloniën. Zooals
men weet, is de „Kota Nopam" besteld
bij de Mij. ..De Schelde" te Vlissingen.
De Rotterdamsche Lloyd moet thans
nog vier vaartuigen bestellen om zijn
onlangs opgesteld program, omvattende
den bouw van twaalf schepen, com
pleet uit te voeren.
PERSDELICT.
MINISTER VAN WATER
STAAT DIENT EEN
KLACHT IN.
De Telegraaf had medegedeeld, dat de
minister van Waterstaat zou zyn ge
zwicht voor den drang der leiders van
christelijke en rcomsche radio-omroepen
en hun de meerderheid in den te stichten
radioraad zou hebben toegezegd tegen
politieke centraprestaties.
Naar aanleiding van het artikel waarin
dit is geschied heeft de minster, naar
het blad thans meldt, een klacht, wegens
smaad tegen de Telegraaf ingediend.
NOOD OP ST. EUSTATIUS.
Op 't eiland St. Eustatius wordt de
armoede en ellende der arme bevolking
met den dag erger. De pastoor van St.
Eustatius schrijft aan de Amigoe di Cu
rasao dat de laatste bron van eenige in
komsten de verwerking van sisai-
lienncp reeds ruim een maand was
stopgezet Vele kinderen, jongens en
vrouwen konden daar nog een centje
verdienen met sisal-sniiden Nu is dat
afgeloopen. De menschen weten niet
meer. hce ze aan hun dagelijksch brood
moeten komen. Daarbij komt nog, dat
door de langdurige droogte de grond
niets oplevert geen aardappels zijn er
te verkrijgen zoodat de menschen
naar den winkel moeten, om een paar
broodjes of wat meel te koopen. Maar
daar velen geen cent bezitten, heersch;
er nu groot gebrek. Vele kinderen ko
men met een leege maag op school,
sommigen verkoopen hun laatste siera,
den. Fatsoenlijke kleeren of schoeisel
hebben de meesten niet meer. Veler,
kloppen daarom aan de deur van den
pastoor om wat centen Wat is
nu de oplossing?, vraagt de pas
toor: dat die sisal-factory onmicdel
lijk door een particulier of door 't gou
vernement wordt overgenomen, niet uit
winstbejag, maar alleen tot werkver
schaffing voor vele armen.
NA DE STAKING
BIJ „DE SCHELDE".
Tegen den heer Van Spanning, den
leider van de thans beëindigde staking
aan ..De Schelde" te Vlissingen. werd
door het kantongerecht, wegens oveitre-
ding van art. 17 van de Alg. Politie-ver-
ordening van Vlissingen. het zich niet
onderwerpen aan de bevelen der politie,
een hechtenis van twee dagen gcëischt.
Donderdag werd hij overeenkomstig
dien eisch door den kantonrechter ver
oordeeld, meldt het Volk.
IN WEINIGE
WOORDEN.
Onder Overschie is Vrijdagnacht dei
auto van den Hor.gaarschen gezant,
waarin behalve deze twee dames en een
heer zaten over den kop geslagen en in
de sloot terecht gekomen. De gezant,
noch de inzittenden hebben letsel be
komen.
Te Schiedam is Zaterdagmorgen een
zg.n. hopper-zuiger te water gelaten
van de werf „Gusto". Het is het grootste
baggenverktuig van deze soort dat tot
heden gebouwd werd.
Zaterdag heeft in het verflokaal van
de spinnerij Oostburg der firma Van
Heek en Co. te Enschedé een ontploffing
plaats gehad, waardoor de 22-jarige ar
beider Rhce en de 25-jarige arbeider
Wals aan het gezicht ernstig werden
gewond.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». per regel.
Vraagt SOP LA en Uw
sigarenwinkelier geeft U
de keuze: een pakje van
5 SOPLA sigaren of een
pakje van 10 SOPLA
Houbaerillos voor 25 cent
WAARD
HOUBAER Co. - AMERSFOORT
Roman door
PAUL OSKAR HöCKER
Uit het Duitsch vertaald door
KERMINE VAN GEERTEN
42)
„Ik wil de wereld zienik wil van
mijn jonge leven genieten. Is dat zoo
iets bijzonders? Ik hoef me zelf niets
■te ontzeggen: ja, ik kan me eigenlijk
iedere denkbare luxe permitteeren. Waar
om zou ik me dan hier op den Amsel-
iberg zitten vergapen? Werkelijk vriend
schap bestaat toch niet op de wereld.
En hier. in dit ellendige, praatgrage
nest heelemaal niet Wat heb je aan die
oppervlakkige kennissen? Voor een poos
je 'zijn ze heel amusant. Maar je hort
blijft er buiten. Ocb, Viktor, ik heb zoohi
behoefte aan een echten, goeden vriend!
Ik heb eerst gedacht dat ik niet her
trouwen zou. Maar als er nu iemand
komt, die my heel, heel goed bevalt
Je vindt 'het zeker wel erg dom en
naief van me, om dat allemaal zoo te
vertéllen, hè?*...~
Ze was vroeger al eens in Egypte ge
weest- Z-e had een grocte collectie.moote
dingen, van haar reizen nagebracht.
Den komenden winter wilde ze op Cey
lon doorbrengen. Of hy Ceylon kende?
Neen? Ze liep de heele ri.U% met hem
door en liet hem allerlei prachtige
kunstwerken zien. Ze was erg aanhalig
en in haar stem trilde voortdurend iets
weemoedigs. De eenige vriend, die baar
hei afscheid van Wiesbaden zwaar deed
vallenMaar dat zeg ik liever niet".
viel ze zichzelf haastig in de rede.
Ze bloosde als een bakvisch.
-Jtenk je er in ernst over zoo'n onder
geschikte betrekking aan te nemen?"
vroeg ze hem een poosje later. „Wees nu
toch wijzer. Dat !s een goed baantje
voor een luitenant die om zijn schulden
den dienst uit moet of voor een jongen
advocaat dae geen praktijk kan krijgen.
Maar voor een vlotten „Lebemannzoo
als je
.Ik heb niet zoo'n hooge dunk van
mezelf: ik heb in mijn leven nog niets
bereikt".
Ze lachte en drukte zijn arm tegen
zich aan. „Maar neem nu eens aan
neen, je moet den anderen kant opkij
ken dat je mijn man was, Viktor,
dat je over geld nooit het hoofd hoefde
te breken, dan zou je toch neg heel veel
in je leven kunnen bereiken. Alles wat
je eigenlijk wilde. De heele wereld zou
voor je openstaan".
„Mét jouw geftL Hm. Dat befiori je
tochr
,Jk weet wel dat het niet erg conven-
.tioaigel is, dat ik het zoo eerlijk zeg..
Maar als men zco alleen in de wereld
staat als ik. zoo hulpeloos, dan komt
men wel eens in de verleiding om tce
te grijpen als men een kans op geluk
ziet"Ze brak plotseling af en keek
hem diep in de oogen: „Kijk eens. Vik
tor. Er zijn veel menschen d e me niet
megen. dat weet ik. Jij hebt ook niet
altijd aardig over me gedacht. Dat weet
ik ook. Maar eer. inwendige stern zegt
me: het is geen toeval. Viktor, cat we
elkaar vandaag in het park hebben ont
moet, beiden op het punt. van hier wer
te gaan en in den vreemden het geluk
te zoeken
Mevrouw Rettberg haalde een fijn
kanton zakdoekje te voorschijn en wisch-
te haar vochtige oogen af.
„Je zult je geluk gemakkelijker vin
den dan ik", zei hij droefgeestig, zonder
dat hij het wilde, tcch meegesleept in
haar stemming.
Een lange pauze volgde. Er was iets.
drukkends. iets zwoels in de atmosfeer.
Eindelijk nam ze zijn rechterhand en
zei heesch-fluisterend: Laten we het
geluk dan samen zoeken, Viktor".
Een rilling voer door hem heen.
Vrijheid, rijkdom, luxe, levensvreugde,
schoonheid, lokten hem. Hij werd onaf
hankelijk van het ouderlijk huis. waar
nu vreemden de baas speelden; hij was
niet aangewezen op een slecht betaalde
betrekking in een jonge onderneming
met onzakere kans van slagen. Niets
bogd hem hier, niéts. Katarina was toch
voorgoed vcor hem verloren. En hy had
de temperamentvolle, elegante, zich ge
makkelijk bewegende mevrouw Rett
berg altijd graag mogen lijden. Opper
vlakkig en een beetje lichtzinnnig was
ze misschien ook wel. maar zou da: niet
verdwynen? Ze zei immers zelf dat dit
luchtige leventje haar niet meer be
vredigde?.
Onder de warmte van haar liefkozen-
den blik en de streeling van haar zachte
hand voelde hij zijn weerstand verslap
penZijn hand streelde haar haren
en hij drukte haar een kus op het voor
hoofd.
Langen tyd zaten zij zwijgend bij
elkaar, haar hoofd tegen zijn schouder
geleund en hand in hand. He: was Vik
tor of alles in een croom geschiedde.
Zij sloeg haar vochtige oogen naar
hem op: „Het is misschien het beste.
cat wij zoo gauw mogelijk weggaan. In
Dresden kunnen we trouwen. Ik weet
daar een heerlijk pension. Tot den brui
loftsdag knunne we elkaar eiken dag
zien. Wil je. liefste? Zuilen we vandaag
al gaan? We reizen ieder afzonderlijk.
Maar in cenzelfden trein. En als we in
Dresden getrouwd zyn gaan we ran daar
naar Triest, naar Alexandriënaar
Ceylon! Altijd maar met zijn tweetjes
bij elkaarO, wat heb je me gelukkig
gemaakt
Ze wilde hem nu ook haar ftnancieele
omstandigheden uiteenzetten. Dat ont
week h|j gegeneerd. Hy had de sensatie
van in een wild-romantlsch avontuur
verzeild geraakt te zijn. Hij kon zich niet
voorstellen dat dit alles werkelijkheid
was en dat hü dezen ochtend met hel
deren geest over de heele rest van zUn
levenslot beschikt had
Hij moest heengaan, hij moest eerst tot
zichzelf komen. Hij kwam zichzelf in
zijn uniform belachelijk voor. Als een
operette-held
.Maar je komt toch bij me eten? En
vanavond gaan we op reis. Ga je nu di
rect pakken? WanneeT kun je weer hier
zijn? O. ik kan geen uur meer zonder
liefste".
21e bracht hem naar het tuinhek. Daar
bij den ingang leveranciers stonden, na
men ze koel cn vormelijk afscheid....
In de oogen van mevrouw Rettberg
winkelde de plaagzucht....
Toen Viktor in zijn garderobe zijn
uniform in de groote kleerenkast hing,
ontdekte hij onder een stapeltje mutsen
en petten het kussen dat Katarina hem
jaren geleden gegeven had. Zijn stief
moeder had bij het verbreken ran de
verloving gevonden dat h# het eigenlijk
behoorde terug te gevenevenals de
schrijfmap. Maar hU had dat klein en
burgerlijk gevonden en zoo waren ze
blijven liggen.
Thans werd Wj door een diépe wuacioe-
ning en een machtig gevoel van berouw
aangegrepen, toen hy het fijne, sierlijke
borduurwerk weer zag. Aan dit kussen
had ze gewerkt in den tijd dat ze bi}
Geheimraad Erck in Berlijn was. Haar
werkdagen duurden daar achttien uur.
Om hem met dit borduurwerk te ver
rassen had ze de uren van haar nacht-
rust moeten opofferen.
Hoe raak rou ze we! niet doodmoe
geweest zijn en tochZoo*,-eel liefde
en trouw, zooveel lieve attentie leefden
ln haar. En ook zooveel goeden smaak
had ze en lust in arbeid en een mach
tige aandrang om te geven en gelukkig
te maken!En ze was steeds dc as-
schepoes'.er van het Lot geweest.
En hU voelde zich als bevrijd van een
drukkenden last. als hij er aan dacht
dat de sluwe speculatie van Rispeter om
haar te ruïneeren, zoo hopeloos mislukt
was.
Hij had ook het nummer van de „Gar,
tenwelt" gezien met de kleurige, sugges
tieve afbeelding van „Vlammende KSt-
chen". Dit zou werken als c-en trompet
signaal. In een paar weker, zou do
naan. van de succesvolle Jonge kweekster
Internationale klank hebben.
Hcclemaal uit eigen kracht was dat
jong© meisje vooruit gekomen. Hij daar
entegenHij liet zich in de clubfau
teuil voor den schoorsteen neervallen en
borg zijn pijnlyk hoofd in de handen.
CWordt wrvoted#
