H. D. VERTELLINGEN
Vlammende Katchen
STADSNIEUWS
FLITSEN
FEUILLETON,
HAARLEM'S DAGBLAD V/OENSDAG 10 OCT. 1928
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
T heevisite
door E. M.
Beneden was het druk en warm. De
groote openslaande ramen waren dicht
getrokken, en de witte gordijnen lieten
geen straaltje zonneschijn meer bin
nen. Moeder hield wel van een zon
netje, vooral nu het in weken niets had
gedaan dan stormen en regenen, maar
vandaag was het haar ontvangdag. Druk
pratende zat zij aan de theetafel. Het
was warm geworden. Er waren dames
die voornamelijk gekomen waren om
haar laatste modecreatie te laten be
wonderen, en anderen die druk en luid
in gesprek waren. Zich voelend en heel
gewichtig praatten zij over leege dingen.
Het gewone' gesprek van den middag.
Het hoogtepunt was meestal een nieuwe
echtscheiding tusschen twee bekenden
of een engagement van een van de
dochters, dat door de ouders als „niet
passend" werd afgekeurd. De dames hier
schenen van die voorvallen nog meer af
te weten dan de slachtoffers zelf. Zij
hadden dan cok al lang veroordeeld en
verworpen alles wat die bewuste per
penen nu deden, of mogelijk nog zou
den doen.
Er waren er met stijve gladde man-
t-;'pakken, waar kanten befjes ultlubber-
den. Sommigen hadden een parasol mee
genomen om de bleeke garnecring van
haar hoed. die niet kleurenecht was.
tegen de zon te beschermer.. Ze kregen
dan steelsche blikken van dames zon
der parasol, die zooiets overdreven von
den. Zij droegen liever een huizenhoog
zwart-glimmend hoedje de „haute
chique" dat niet verschieten kon en
buitengewoon smakeloos was.
Moeder deed haar best om het ge
sprek gaande te houden. Zij 'begon
zenuwachtig te worden. De thee bleek te
slap en de petit fours naderden hun
einde. Het werd warm en drukkend in
het salon. Van dicht bij het raam werd
er door een dame geklaagd, vriendelijk
zcet, dat ze zoo geheel en al in d« zon
zat. Misschien konden de jalouzieën wat
neer!
Boven zat Loudi op haar venster
bank en keek naar de jalouzieën bene
den, die één voor één werden neergela
ten. Langzaam zag zij onder zich de
oranje-en-wltte strepen naar beneden
rollen. Hoe konden ze!"
Hoe was het mogelijk om dit late
zonnetje buiten te sluiten, waarnaar ze
zoo verlangd hadden, dat zij zoo noodig
hadden gehad voor al het groeiende In
don tuin en in de heele natuur.
Zij had haar ramen wijd open gezet,
zoodat er geen plekje schaduw mser in
de kamer was. Alles leek met een gevoe
lige warmroode tint overdekt. De kope
ren spulletjes en vergulde lijstjes,
schenen gcud geworden. In zuiver
goud waren ze door de avondzon ver
anderd. Loudi herinnerde zioh nu dat
ze ontvreden was geweest toen ze een
uurtje geleden haar kamer binnenkwam.
Beneden had ze haar moeder niet wil
len helpen. Ze bedankte er voor om thee
te schenken aan dames die ze haatte
uit den grond van haar hart, onver
schillig wie of wat ze waren. Hier op
haar kamer was alles gesloten geweest.
Er hiilg nog merkbaar een rooklucht
van gisterenavond.
Mechanisch had ze de gordijnen weg
getrokken de ramen wagenwijd open
gegooid en en alles was eensklaps over
goten met het wonderlijke gouden
avondlicht.
Er kwam een verandering over alle
dingen alsof ze nu pas in vrijheid wer
den gesteld.
Zelf onderging Loudi ook dat gevoel,
heel sterk zelfs. Dit was zoo'n moment
om aan goeie betere dingen te denken
dan je tot nu toe gedaan had. om jezelf
sterk te maken voor al het moeilijke in
je leven en om werkelijk en innig dank
baar te zijn.
Het zou je kunnen helpen, zoo'n
oogenblik, door jaren en jaren heen,
omdat je nu een besluit kon nemen, al
leen en met je heele ziel.
Wonderlijk dat ineens alles zoo ver
anderen kon alleen door het binnenlaten
van dat aarzelende zachtgloeiende avond
zonnetje.
Ze dacht na over haar werk waar
mee zou beginnen morgen, met heel haar
wil en over den moed dien ze hebben
wilde om door te zetten, om te volhar
den.
Teen beneden de dames vertrokken
waren, twee or.der haar parasols, de an-
dbrer. in de schaduw loopend, keek
Loudi ze na met een lachje van mede
lijden.
Hat een kleinzielige ongelukkige men-
schen moesten dat zijn, die bang waren
voor de natuur en Gods stralende zon
nelicht*
TERAARDEBESTELLING MR, H.
TUYMELAAR.
Dinsdagmiddag vond op Westerveld de
teraardebestelling plaats van Mr. H.
Ti'.ymelaar. De plechtigheid werd bijge
woond door een groot aantal vrienden
en bekenden van den overledene. O.a.
■waren aanwezig de heeren Jhr. Mr. F.
W, van Styrum, Mr. Fuhrl Snethlage,
E. IT. Krclage en Mr. Pijnacker Hordijk,
leden van den Raad van Beroep voor de
directe belastingen te Haarlem. Baron
Mackay namens de Industrie-Bank,
Fadt namens „My'nbouwkundige Wer
ken", Mr. W. G. Del Baere, Kantonrech
ter te Haarlem, Mr. J. E. v. d. Boon,
griffier bU het Kantongerecht, Ds. B. G.
Plantenga. em. predikant te Haarlem,
Kor el,' Inspecteur der Dir. Belastingen
enz.
In de ontvangkamer der begraafplaats
werd het eerst het woord gevoerd door
den heer Mesritz namens de Ned. Maat.
schappij tot hot verrichten van Mijn
bouw kundige Werken. Deze spreker ver
tolkte de gevoelens van diep?n rouw.
welke door het overlijden van Mv. Tuy-
melaar bij de maatschappij en hare
dochtermaatschappijen waren opgewekt.
Wie Mr. Tuymelaar ontmoette, kwam
aanstonds onder de bekoring zijner per
soonlijkheid. Hij was een man van groo
ve rechtschapenheid en kalmte, beschik
kend over een ongekende dosis werklust.
Daarenboven bezat bil een edel karakter,
waardoor hij uitstekend geschikt was,
zijn verschillende functies waar te ne
men.
Jhr. Mr. van Styrum sprak namens
don Raad van Toezicht en discipline.
Het heengaan van Mr. Tuymelaar heeft
p.üen getroffen, zei Mr. van Styrum. Mr.
Tuymelaar was nog ingeschreven als
rdvocaat. maar in de rechtszaal zag
jnen hem niet vaak verschijnen. Als hij
af en toe kwam. toonde hij geheel be
langeloos op te komen voor de hem
toevertrouwde zaken. Van het bureau
voor consultatie was hij vele jaren be
langeloos een ijverig lid. Toen eenige
jaren geleden een vacature in den Raad
meest worden vervuld, heeft men hem
met voorbijgaan van vele anderen be
noemd, omdat men wist dat hij een goe
den kijk op de zaken had. Zijn heengaan
wordt in hooge mate betreurd.
Mr. Pijnacker Hordijk sprak namens
den Raad van Beroep voor de. directe
belastingen, die,'aldus spreker door het
overlijden van Mr. Tuymelaar een groot
verlies heeft geleden. De overledene is
langen tijd lid geweest en hij heeft zijn
plicht gced vervuld. Voor de rechtscha
pen vervulling dezer taak zijn vele eigen
schappen noodig. welke de overledene op
zulk een gelukkige wijze in zich ver-
eenigde. Hij zocht het recht, maar niet
het uitgesponnen recht.; hij zocht 3e
waarheid zoo dicht mogelijk op practi-
sche grondslagen te bereiken. De Raad
verliest in Mr. Tuymelaar een krachtigen
steun.
Onder een striemenden regen werd
daarop de baar. die met vele kransen
was gedekt, grafwaarts gedragen.
PERSONALIA.
Benoemd tot onderwijzer aan school
no. 11 te Amsterdam de heer J. van der
Mei, thans onderwijzer aan de school
aan den Voorweg te Heemstede.
IIAARLEM'S GEMENGD KOOR
Bovengenoemd koor geeft op Don
derdag 25 October a.s. onder leiding
van den lieer Jan Booda een concert
in dc Gem. Concertzaal.
Uitgevoerd /al worden ..Die Schop
fung*' van J. Ifnvdn. met medewer
king van dc Iluarl. Or!:est»verceniging
VOLKSUNIVERSITEIT.
Hedenmorgen ontving de Volksuniver
siteit het bericht dat de heer Karei de
Jong door een keelontsteking verhin
derd is hedenavond zijn cursus (Franz
Peter Schubert) te geven. Gehoopt wordt
dat de cursus aanstaande week weer
voortgang zal kunnen hebben.
RADIO EN TRAMSTORING
OVER FISCHERBEUGELS.
Een abonné zond ons een klacht over
radiostcringen veroorzaakt door de
trams. Hoewel door de N. Z. H. met
groote geldelijke offers beugels zijn aan
gebracht met Fischer-sleepstukken, die
in den beginne een zeer goed resultaat
gaven, zijn de storingen nu weer opge
treden. omdat de trammaatschappij de
beugels in h-;t geheel niet meer onder
houdt. en de directie alle maatregelen
verder achterwege laat.
Wij informeerden bij de N. Z. H. naar
de gegrondheid van deze klacht. Men
deelde ons mede, dat de laatste veron
derstelling niet juist en ondankbaar is,
daar de directie voortgaat, uitsluitend
in het belang van de radioluisteraars
maatregelen te nemen, d.w.z. de sleep-
stukken te onderhouden.
Dit onderhoud bestaat voornamelijk
in het smeren met vet van de sleep-
stulcken, wat het gekraak vermindert,
en gedurende langen tijd rijkelijk ge
daan is. Dit had het technisch bezwaar,
dat tenslotte de bovenleidingen zoo vet
werden, dat er door monteurs niet meer
aan gewerkt kon worden en het vet
naar beneden droop. De bovenleidingen
bleken daardoor voorloopig ook vet ge
noeg te zijn, en acht weken geleden
werd het smeren gestaakt. Na zes we
ken kwamen er klachten van luiteraars.
dat de storingen er weer waren, de lij
nen waren dus te droog geworden. Nu
is weer begonnen met smeren. Daarna
zijn ook geen klachten meer gehoord. De
directie laat dus wel al het mogelijke
doen om radio-liefhebbers ter wille te
zijn.
HET A. V. O.-CONGRES.
EEN DRUKKE DAG.
Dinsdag werden in de ochtenduren de
eerste sectie-vergaderingen van het
A.V.O.-congres gehouden. Behandeld
werden: de wetgeving en de reclassi-
ficatie der onvolwaardige arbeidskrach
ten, opleiding en nazorg van lichamelijk
gebrekkigen, reclassificatie van oorlogs
invaliden en het rheumatiekvraagstuk;
opleiding van achterlijken, zwakzinni
genzorg en beroepskeuze voor achter
lijken; statistiek der onvolwaardige ar
beidskrachten in verband met de volks
telling en voorwaarden voor het tot stand
komen van een dergelijke statistiek.
In de eerste plenaire zitting, die des
middags plaats vond in de groote Aula
van het Koloniaal Instituut, kwam de
sociologische be teekenis der onvolwaardi
ge arbeidskrachten aan de orde, ingeleid
door prof. J. A. Veraart (Den Haag)
en prof. W. A. Bonger (Amsterdam),
terwijl ten slotte de arbeidsgeschiktheid
van de physiek onvolwaardige arbeids
krachten door dr. v. Gravestein (Am
sterdam) werd behandeld.
Des avonds had er een collectief be
zoek aan de tentoonstelling in het Stede
lijk Museum plaats, waar de thee door
het bestuur werd aangeboden.
BOTERMARKT—BARREVOETE-
STRAAT VEREENIGING
Winkelweek.
Op de algemeene vergadering van bo
vengenoemde verseniging werd met al
gemeene stemmen besloten tot het orga-
niseeren van een winkelweek met
daaraan verbonden etalagewedstrijd.
Deze zal plaats hebben van 29 No
vember a.s. Een mooie collectie prijzen
zal voor het publiek beschikbaar gesteld
worden. Nadere bijzonderheden worden
per advertentie bekend gemaakt
JEUGDAFDEELING
„NIEUW LEVEN".
Een vlag als jubilcumsgeschenk.
De Geheelonthouders-Jeugdvereeni-
ging „Nieuw Leven" hoopt 1 Januari
1929 tien jaar te hebben bestaan. De
..groote" vereeniging ..Nieuw Leven", het
geheeionthouders-tooneel, wil de jubi-
leerende afdeeling een vlag aanbieden.
Er heeft zich een damescomité gevormd,
dat met lijsten collecteert voor dit doel.
Mej. De KleinHense. Hofdijkstraat 12.
heeft zich met de administratie belast.
UITGAAN.
Schouwbur* Jansweg.
Wegens het groote succes zal op
Vrijdag 12 October a.s. nogmaals ccn
opvoering worden gegeven van „Fata
Morgana", het stuk van Jhr. A. W. G.
van Riemsdijk, met mevr. Roosje
Kohier—van Gelder cn Jules Vcrstrac*
tc in dc hoofdrollen.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1315
EEN REKJE OPHANGEN
Vader heeft od zich ge
nomen om een hand:
doekenrekje in de keu
ken te maken
I ontdekt dat hij di
schroevendraaier op d<
gootsteen heeft laten lig
gen
herstelt dit verzuim
de los ingezette schroef
glijdt uit ziin vingers op
den grond
grijpt mar de schroef,
zorgvuldig het rekje op
zijn plaats houdend
verliest tijdens het
schroef oprapen den
schroevendraaier weer
I als de schroevendraaier 1
weer bemachtigd is,
glijdt het rekje weer
scheef
slaagt eindelijk, waarop
moeder. binnenkomen
de, de opmerking maakt,
dat het leeliik scheef
hangt.
(Nadruk verboden.)
DE DRIE BESTELLINGEN.
BEZWAREN TEGEN DE
DIENSTREGELING.
Het plaatselijk orgaan van den Centr.
Ned. Ambtenaarsbor.d schrijft hierover
het volgende:
..De invoering van het drie-bestellin
gen systeem, tegen het advies der ver
schillende organisaties, heeft het per
soneel een dienstregeling gebracht, waar
bij met de belangen van dat personeel
nagenoeg geen rekening is gehouden.
Veelal moet de dienst uitgevoerd wor
den binnen een raam van 15 uur, van
's morgens 5.30 uur tot 's avonds 8.30
uur.
Weliswaar heeft men daarbij in den
morgen enkele uren vrij, doch hieraan
heeft men niet veel om nieuwe krach
ten te vergaren teneinde het volgende
deel van zijn dienst, hetwelk dikwijls
van 1 tot 8.30 uur zonder eenigszins be
hoorlijken rusttijd moet worden uitge
voerd te verrichten. Bovendien is de
dienst zoodanig dat men van een ge
zinsleven voor het personeel nauwelijks
kan spreken, terwijl van een behoor
lijke nachtrust over het algemeen geen
sprake is.
Een en ander heeft er toe geleid, dat
de hier ter plaatse bestaande organi
saties. met volkomen eenstemmigheid
een nieuw ontwerp-dienstregeling heb
ben ontworpen, waarin met bovenstaande
grieven zooveel mogelijk is rekening ge
houden. Dit ontwerp is op 1 Juni 1.1. bij
den directeur van het Postkantoor in
gediend waarbij het verzoek werd ge
daan om vóór 7 Juli bericht te mogen
ontvangen of het ook naar *de meening
van de directie een grondslag zou kun
nen vormen voor een verdere bespreking,
teneinde tot de invoering van een draag
lijker dienstregeling voor het bestellend
personeel te geraken.
Op 12 Juli ontvingen wij het verzoek
om op een door dc directie te beleggen
conferentie op 17 Juli eenige nadere in
lichtingen te vei'strekken.
Hieraan werd en is door de vertegen
woordigers der samenwerkende organi
saties volgaarne voldaan.
Uit de bezwaren die van de zijde der
directie werden opgeworpen, bleek wel,
hoewel men nog niet zonder nadere be
studeering een positief standpunt kon
innemen, dat van een volledige mede
werking voorshands niet gesproken kon
worden. Dit werd ook door de organisa
ties niet verwacht.
Ook zy begTepen volkomen, dat een
zoo groote verandering in de dienstrege
ling, waarin o.a. het einde der laatste
bestelling wordt teruggebracht van 3.30
uur tot 5.30 uur, een nauwgezette studie
vereischt, en waarin verschillende in
stanties o.a. de Kamer van Koophandel
een woordje hebben mede te spreken.
Wij verzochten dan ook, na de gegeven
nadere inlichtingen, nu spoedig eenig be
richt te mogen ontvangen. Doch na we
der een maand te hebben gewacht be
gint het personeel de vrees te koeste
ren, dat bij de intrede van het ongun
stige jaargetijde de huidige dienstrege
ling nog bestendigd zal blijven.
Dit is voor de organisaties aanleiding
geweest zich opnieuw tot den directeur
te wenden met beleefd verzoek alsnog
te mogen vernemen, tot welk resultaat
het ongetwijfeld door de directie inge
stelde onderzoek naar de uitvoerbaarheid
van het ingediende ontwerp-dienstrege
ling, heeft geleid.
Wij willen hopen, dat het spoedig te
verwachten antwoord voor het personeel
bevredigend mag zijn, opdat het voor
liet aanbreken van den winter een meer
draaglijker dienstregeling moge hebben.
Tot zoover dit artikel.
Wij informeerden ten Postkantore,
maar konden nog niet nader worden in
gelicht, omdat de Directeur tot 17 dezer
met verlof is.
FAILLISSEMENTEN
Door de Haarlemsche rechtbank zijn
in staat van faillissement verklaard'.
W. Spaans Jz.. bloembollenhandelaar
te Heemstede Prinsenlaan, curator Mr.
H. O. Drilsma te Haarlem;
Joh. Donkersloot, los arbeider te
Nieuw Vennep, curator Mr. H. E. Prin
sen Geerlings te Haarlem;
Mevr. C. J. van der Zon, pension
houdster te Haarlem, Duvenvoordestraat
18, curator Mr. P. Tideman, alhier;
de firma F. van Dort en hare leden
F. en P. J. van Dort te Heemstede,
Meerweg 3739, curator Mr. C. Blanke
voort alhier;
F. W. Nyhuis, aannemer te Zaandam.
Havenkade 4, curator Mr. Dr. W. P.
Vis alhier:
J. H. C. Brero, metselaar te Haarlem,
Korte Houtstraat 20. curator Mr. J. A.
P. C. ten Bokkel alhier;
N. Bramson, koopman in technische
artikelen, Zandvoort, Van Speykstraat
21, curator Mr. A. A. Huizipga alhier.
Vernietigd werd het faillissement van
A. van der Meyden, metselaar en auto
busondernemer te Wijk aan Zee en Duin,
curator Mr. F. A. Bijvoet alhier.
Opgeheven werden de faillissementen
van:
J. C. Evers, mandenmaker te Hille-
gom, curator Mr. F. J. Gerritsen alhier;
P. v. d. Burg. caféhouder te IJmuiden,
curator Mr. A. W. Hellema aldaar.
CAFé- EN RESTAURANTPERSONEEL
De afdeeling Haarlem van den Bond
van Hotel-, Café- en Restaurantpersoneel
in Nederland heeft alle vakgenooten uit-
genoodigd voor een openbare vergadering
op Donderdagnacht 11 October, in het
Café van der Hoef, Koningstraat.
Het woord zal worden gevoerd door
den heer J. C. B. van Hilst, Bonds-
secretaris, die over organisatie zal spre
ken.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
a 60 cents per regel.
Roman dcor
PAUL OSKAR HöCKER
Uit het Dultsch vertaald door
HERMINE VAN GEERTEN
44)
De verdaohte werd gehaald. Smerig,
ongcwasschen. ongekamd, met een nor-
sciïe uitdrukking op zijn gezicht, ver
scheen Max Krause. Hij kwam de deur
binnen maar keek niet op.
..Kom eens dichterbij, jongetje".
Max verroerde zich niet.
„Hier is de meneer van wien je ver
teld hebt, dat hij je heeft aangezet om
bii Juffrouw Lulz in te breken. Kijk hem
eens goed aan".
De jongen wierp een korten, schuwen
blik op Viktor Troilo.
„Ken je hem? Heeft hij al eens niet
je gesproken?"
Max begon weer te huilen. Zijn lief-
Ihebbende vader gaf hem een duw d'at
Qiij tegen de tafel aanrolde. „Doe je sna
vel dan toch open".
..Ik ken hem heelemaal niet", snikte
de Jongen.
„Maar toen dien avond, toen heb je
het toch gezegd? OI soms niet? Dat me
neer Viktor Troilo je aangezet heeft".
„Dat heb ik gezegd.dat ze me zou
den loslaten".
Langzamerhand begon hij toch te
praten. „Aan moeder heb ik alles ge
zegd. Vroeger aL .toen had ik gehoord
hoe de Bloemen-Troilo's het er over had
den: een paar dozijn van de nieuwe an
jers hoefde je maar te hebbenVn
nu wist ik toch waar ze bij juffrouw Lutz
stcr.den, omdat ik daar eerst gewerkt
heb".
Viktor was opgestaan. „Dus niet om
zilveren lepels of zoo iets was de in
braak begonnen, maar om planten?"
„We moesten juffrouw Lutz natuurlijk
ook laten komen", zei de commissaris,
„en die verklaarde dat het een nieuwe,
zeer waardevolle teelt was. die voorloo
pig geheim moest blijven".
..En juffrouw Lutz heeft geloofd dat ik
een dergelijke gemeenheid op mijn ge
weten had'?.... jongen, ellendige kerel,
hce kom je er aan om mijn naam hier
bij te noemen?"
„En u. meneer", schreeuwde liij den
Rijnschipper toe, „weet u wel dat ik u
wegens laster in de gevangenis kan la
ten brengen?"
Vader Krause, die nog verbluft was
door de plotselinge frontverandering van
zijn veclbelcvenden spruit, protesteerde
toch tegen d? beschuldiging van laster.
„Een klacht heeft juffrouw Lutz niet
ingediend", zei de commissaris, „maar
dc stukken gaan naar den Officier ran
Justitie en het is dus niet vooruit te
zeggen of de jongen op stuk van zaken
niet toch vervolgd wordt. U hebt Max
Krause dus vóór vandaag nog nooit ge
zien. meneer Troilo?"
„Met. mijn weten niet".
„Wie waren het dan, Max Krause",
hervatte de commissaris het verhoor,
„die gezegd hebben dat ze wel een paar
dozün van de nieuwe anjers zouden wil
len hebben?"
De jongen ven-iel weer in zijn koppig
zwijgen en een nieuwe duw van zijn va
der was weer noodig om hem daaruit op
te wekken.
„De Bloemen-Troilo's'", zei hij einde
lijk.
„We moeten het precies weten. Waren
het mcnschen van het kantoor?"
„De mevrouw en de meneer".
„Toch niet mevrouw Troilo?"
„Jawel. Die en meneer Rispeter".
„Maar je wilt toch niet zeggen, dat
die je bij zich geroepen hebben en je
hebben gezegd om over den muur te
klimmen en planten uit de kas te roo-
ven?"
De jongen schudde het hoofd. „Neen",
zei hij, nu spraakzamer, „zoo is het niet
gegaan. Ze waren met elkaar aan het
praten, meneer en mevrouw, in kas IV
en ik was in den hoek met bloembollen
bezig. En toen heb ik opgekeken en ge
zegd: Ze noemen hem „Vlammende
Katchen" en ze hebben nu al meer dan
80.000 plantjes, maar er moeten er eerst
200.000 zijn voor juffrouw Kaetchen met
den verkoop begint. Dan heeft ze een
half jaar lang den voorsprong„Heb
je geen Katchen als aandenken meege
nomen?" had meneer gevraagd en toen
gelachenNeen, had ik gezegd, maar
er waren nog wel andere leerjongens, die
er een konden bezorgenEn daarop
zei meneer, dat hij voor ieder plantje
een daalder gaf. En toen heeft hij weer
gelachen".
„Zoo. zoo. Gelachen heeft hij." De
commissaris was vlak voor den jongen
komen staan. „Heb je teen werkelijk ge
meend dat h\j het goed zou vinden, dat
jij daar 's avonds laat als een misda
diger zou inbreken en een groote mand
zou meenemen?"
Max verviel opnieuw in koppig zwij
gen. Maar des te sterker werd de wel
sprekendheid van den vader. Zoo, nu
was de waarheid dan toch uitgebracht.
Eir of meneer Troilo nu nog wou bewe
ren dat de jongen niet was opgestookt?
De Burgemeester snoerde des Rijn-
schippers grooten mond met een verwij
zing naar het „cabinet partioulier",
waar hij al eenige uren had doorge
bracht!
„Maar hoe is die kwajongen er dan
toch in vredesnaam toe gekomen, om
juist meneer Viktor Troilo te noemen?"
probeerde de commissaris te weten te
komen.
„De oude heer daar, die had het ge
vraagd. Toen ze me gepakt hebben. An
ders zouden ze de politie halen, als ik
niet direct bekende dat meneer Viktor
me gestuurd (had. En toen heb ik het
maar toegegeven".
„En wat heb je tegen je moeder ge
zegel?" schreeuwde de heer Krause Sr.
De zoon ontvluchte huilend zijn vader
onder de beschermende vleugelen van
het gestrenge gezag.
„Ik dank u. meneer Troilo". zei de
Burgemeester beleefd, „dat u de moeite
hebt genomen om hierheen te komen.
Nu zal ik ook nog uw moeder en uw
oom hierheen moeten verzoeken en dan
zal de rest wel in orde komen. Ik stel
me zoo voor dat meneer of mevrouw zoo
schertsend gezegd zullen hebben, zooals
men dat wel eens meer doet: Hè, het
zou me wel een daalder waard zijn om
dit of dat te hebben! Dat- een kwajon
gen een paar maanden later een for-
meelen inbraak op touw zetdat kun
nen ze toch niet bedoeld hebben".
„En ik verlang schadevergoeding",
schreeuwde vader Krause woedend er
tusschendoor.
Viktor hield de tanden opeengeklemd.
Hij wilde door geen beweging van zijn
gezicht laten merken, dat hij van de
moraliteit van den heer Rispeter een
gansch ander idee had dan de Burge
meester.
„Ik heb nog één verzoek", zei hy. Als
u al het materiaal bij elkaar heb;, wilt
u dan zoo gped zijn aan juffrouw Lutz
direct een juiste uiteenzetting te geven
Stofzuigerhuis MAERTENS
BAR TELJ O RIS STRAAT 16
telefoon No. 10756
Apex Electrische Waschmachines f 275.-
van het gebeurde? Ik vind het een bui
tengewoon hinderlijke gedachte, door
haar voor de aanstichter van zoo'n ge-
meenen streek te worden aangezien".
..Dat spreekt vanzelf, meneer Troilo.
Dat zal hoogstwaarschijnlijk vandaag
nog kunnen gebeuren".
Op den terugweg werd hy voortdu
rend gekweld door de vraag, waarom
Grootvader juist hem, als de eenige
van de drie die er voor in aanmerking
kwamen, voor den aanstichter had ge
houden. Waarom niet zijn stiefmoeder?
Die had hij immers nooit kunnen uit
staan. Waarom niet Rispeter, door wien
de verwijdering tusschen de beide fami
lies toch pas onherstelbaar was gewor
den?
Leefde in den ouden man zulk een
blinde, onverzoenlijke haat. juist tegen
hem? Wat had hij dan eigenlijk gedaan?
In een gedrukte stemming ging hy
verder.
Bij het hek zag hij achter de heg in
Grootvader's tuin, de appelboomen met
hun breede takken. Tusschen de gele en
bruine en paarse herfsttinten van de
zonnebloemen en de rudbeckia en de
herfstasters, die hoog opgeschoten wa
ren, stak verweerd wit de muur van
het kleine huisje af, waar zijn grootvader
woonde.
(Wordt vervolgd.).
HOE HET VROEGER WAS OP
SCHOOL.
De heer Posthumus vertelt.
Voor het Instituut voor Arbeiders Ont
wikkeling vertelde gisteren in de eerste
Dinsdagavond-bijeenkomst de heer S.
N. Posthumus, hoofdbestuurslid van den
Bond van Ned. Ondefwijzers in „De
Centrale" over Oude Schooltoestanden.
Op een bevattelijke manier liet hij
duidelijk worden, welke de evolutie is
geweest van den onderwijzersstand, sinds
de vijftiende eeuw. In die eeuw is het
houden van een school een bedrijf, en
dat de onderwijzer geen paedagcog is
bewijst de aanwezigheid van plak en
roe. De bekwaamheid van den onderwij
zer kan beperkt blijven tot het schoon
schrijven en „ver" zingen. De weinige
verdiensten aan het onderwijzen van
een honderdtal kinderen verbonden,
noodzaakten den meester tot het be
oefenen van allerlei bijbaantjes.
In het midden der negentiende eeuw
zyn er niet meer uitsluitend scholen ge
sticht op particulier initiatief. De ge
meente houdt er armenscholen op na,
waar de kinderen van behoeftigen opge
voerd worden tot orde en dienstvaardig
heid in het besef van hun afhankelijke
en nederige positie. De bovenmeester
heeft in het midden van een groot lo
kaal het oppertoezicht over de in zyn
dienst staande en door hem bet aide
kweekelingen, die hij ten aanihoore van
de kinderen straft. Hun actie leidt tot
minder directe controle, het toezicht
verdwijnt echter niet geheel, er komen
afzonderlijke leslokalen maar met glazen
muren. Naarmate het prestige van
den onderwijzersstand stijgt, vermindert
de controle, wat tot uiting komt in
den bouw der tusschenmuren in de
scholen.
Om de toestanden, zooals ze nog voor
zeventig, tachtig jaar bestenden, te
illustreeren las de heer Posthumus het
bekende ver Ir a al van Meester Permewip
uit Woutertje Pieterse voor, Multatuli's
geestig en satiriek verhaal hier en daar
op bevattelijke wijze verduidelijkend. Zoo
werd het een avond, waar de bezoekers
veel geleerd hebben, en dikwijls harte
lijk gelachen, doordat de heer Posthu
mus de kunst van smakelijk vertellen
zoo goed verstaat.
UITGIFTE VAN NIEUWE AAN-
DEELEN GOEDGEKEURD.
De gisteren gehouden vergadering
voor aandeelhouders der Ver. Kon. Pa
pierfabrieken van Gelder Zonen, heeft
het voorstel tot uitgifte van 2100 gewo
ne en 900 pref. aandeelen goedgekeurd.
