Jciiiüia
EEN BEETJE LUI.
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 25 OCT. 1928
VOOR ONZE GROOTE MEISJES.
Men noemt het wel eens de „moeilijke
leeftijd", als onze meisjes zoo vijftien,
zestien, zeventien jaar zijn. Maar dan
bedoelt men het karakter van de meis
jes, in den moeilijken overgangstijd van
kind tot vrouw. Maar ook od het punt
van mode en kleeding is het „de moei
lijke tijd". Kinderen zijn hot niet meen-.
Ik zou het niet gaarne wagen, hardop
te zeggen, in de nabijheid van zoo'n
kleinen vuurspuwenden bergsvamlevens-
lust-en-jeugd, die men „bakvisch"
noemt. Stel je voor, haar een „kind" te
noemen! Maar een vrouw is het ook nog
niet. En dat vergeten sommigen wel
eens, die de „jonge dames" veel te
„ouwelijk" kleeden. Het zijn niets meer
of minder dan: jonge dames. En zoek
daar nu maar eens passende kleeding
voor! Dat is de moeilijke tijd!
We komen u een klein beetje daarbij
helpen. Met een paar aardige ideetjes.
Eerst een jurk van velours de ccton. De
medegeleerden zijn het er tegenwoor
dig over eens, dat een jonge dame gerust
een zwart fluweel japonnetje kan dra.
gen. Mits cr een rose gefestonneerd
kraagje op gedragen wordt en een zakje
cn manchetjes ook von rose, en gefes
tonneerd. In het groen is deze jurk ook
rnoezig, maar dan met een wit kraagje
enz. Het ecmbineeren van twee stoffen
in verschillenden tint. kan ook heel leuk
zijn. Daarvan geeft nummer twee een
voorbeeld, een lijfje van donkergreen
fluweel, met een rokje van andere stof
in iets lichter groen. En wilt U een leuke
jas voor een bakvisch? Voer haai' dan
met een vrooüjke groote ruit, die op
de revers te zien komt, en waarmee de
bij behoorende jurk gegarneerd is
waarvan tevens de manchetten gemaakt
zijn. Een combinatie van bruin, beige en
terra is heel „warm" en heeft het voor
deel, niet „uit den tiid" te raken.
Is het kouder, dan komt er bont op
de mantels van onze bakvisschen, op
kraag en manchetten. Maar laten we er
om denken, dat het absoluut niet staat,
onze bakvisschen mantels met duur bent
te garneeren, ook niet met opvallende
imitaties ervan, uitgezonderd hermelijn.
Laten we dus op een blauwen mantel
wat grijs „konijn" naaien, of wat na
maak astrakan, „lam", of iets van dien
aard. De hoeden dienen bij voorkeur
kleine vilt ^dopjes te zijn, enkel met een
ripslLnitje om den bol. Of een toque van
bont, zonder eenige garneering. Voor 011,
ze jonge dames is toch het wachtwoord
eenvoud
MADELEINE.
EENVOUDIGE MODIEUZE JAPON.
De eenvoud zelve, zoo'n jurk voor huis
en werk. Men zie hoe de japon geheel
volgens de opvattingen van een moder
nen mantel geknipt is met omgeslagen
revers, welke een tegenstuk hebben en
los aan de kraag gezet worden, precies
zooals bij een jas. De mouw is van het
beminde model uit.één stuk met een
beetje volheid voor bewegingsvrijheid
aan de elleboog. De japon zal 't aardig
doen in wollen stof met een klein ruitje,
welke zeker overal te krijgen is voor een
gulden of drie de meter, van 125 breed
Voor een normaal figuur is 2.75 Meter
noodig. Het diagram onder het plaatje
geeft aan hoe de tegenstukken op het
pand gezet worden en de revere daarna
gekeerd. Het knippatroon kost 55 cent
en is voor de bovenmaten 42, 44, 46 en
verkrijgbaar onder No. 248.
NAJAARSSCHOONMAAK EN
WAT DAAR BIJ KOMT.
De najaarsschoonmaak staat voor de
deur, een gelegenheid die door vele huis
vrouwen als een dankbare gelegenheid
wordt aangegrepen om van alles en nog
wat ln huis op te knappen. Daar heeft
men nu bijvoorbeeld een leelijk gat in
het zeil of linoleum, ontstaan door slij
tage of door een klein ongelukje. Wil
men die leelijke plek goed repareeren,
dan gaat men als volgt te werk. Men
snijdt een stuk uit het zeil. rondom het
gat en volgt daarbij nauwkeurig, zoo
veel mogelijk althans, de bloem of de
figuur van het patroon op het zeil. Het
aldus uitgesneden stuk zeil gebruikt men
als patroon en legt dat op het te gébrui
ken stuk zeil, dat men in het gat zal
gaan zetten. Op deze manier snijdt men
•uit het nieuwe .stuk zeil, zooveel moge
lijk de figuur op het zeil navolgend, een
lap. Deze zorgvuldig passen in het gat
op den grond, zoodat hij er straks pre
cies in zal gelegd kunnen worden. Maar
zoover is het nog niet- Eerst neemt men
een stevig stukje neteldoek, grooter dan
het gat op den grond en legt dit goed
glad. onder het gat in het zeil, zoodat
het er in bet rond overal een paar cen
timeters (minstens vijf) onder zit. Dan
smeert men gom aan den onderkant van
het zeil. rondom het gat, cn drukt het
dan op het neteldoek. Daarna neemt
men de nieuwe lap zeil. smeert goed lijm
langs de randen en daarna ook aan den
onderkant en drukt hem dan in het gat
op den grond, waarin hij precies moet
passen. Alle overtollige lijm goed af
vegen en iets zwaars cp de plek zetten.
Zoo laat men de gerepareerde plek een
nacht liggen. Natuurlijk gebruikt men
vcor deze reparatie het beste een stuk
swfl. dat ongeveer re!, zooveel gebruikt is,
aIs het zeil, waarin het gezet moet wor-
den. Dan valt het het minste op. Den
volgenden morgen geeft men een streek-
je blanke vernis over de plek en laat
dat goed drogen. Ten slotte met een
doek met vloer was wrijven. En dan moet
u eens zien, hoe keurig het er uit ziet!
Als het goed gedaan is, zal er niets van
te zien zijn!
DE KINDERKAMER IN
DEN SNELTREIN.
Waar anders dan in Amerika! En na
tuurlijk is het geen halve maatregel:
onder gediplomeerd toezicht kunnen de
kinderen daar den duur van de reis
doorbrengen, wat met het oog op de
enorme afstanden niet alleen gemakke
lijk is voor de ouders maar ook voor de
medereizigers.
Alles goed en wel, maar loopen we met
al die inrichtingen voor het tijdelijk
onderbrengen van de kleine menschjes
in onze maatschappij niet het gevaar,
dat zij er. tot een bepaalden leeftijd,
geheel buiten komen te staan. Zeker,
het kan vervelend zijn om in een coupe
te zitten waar een huilend of lastig
kind alles op stelten zet. Maar zijn onze
volwassen medereizigers nu altijd zulke
voorbeelden van goed gedrag, dat we
daarom de kinderen zoo maar heele-
maal apart bij elkaar moeten ..stoppen".
En waar blijft het feestelijke van een
reis met vader en moeder voor een kind,
wanneer het de ouders onderweg
nauweUjk ziet.
Kom, laten we toch niet al te „be
schaafd", oftewel pietluttig worden:
een reis met kindefen cischfc veel zorg
en Is meestal voor cis ouders zeer ver
moeiend. maar het ls ook weer een rut-
me gelegenheid te meer om het kind
eens van een andere zijde te leeren
kennen.
Het aanlokkelijke van een uurtje luieren.
Het overkomt ons allemaal weieens:
de stille wcnsch om eens een heel klein
beetje ziek te zijn, ja werkelijk, een
heel klein beetje, 's morgens niet uit
ons lekker warme bed tc hoeven stapa
pen en ons wat te laten vertroetelen,.
Och, och, wat is dat bekoorlijk, vooral
wanneer er ccn dagtaak wacht, die
ons van tevoren hoeft doen hopen, dat
we van den vroegen morgen op dien
dag zoo maar. zonder eenig verder bc*
sef, in den avond zouden kunnen stap*
pen. We vinden ons zelf dus wel erg
slachtofferig en staan, vervuld van
medelijden met het eigen arme ik, op;
maar we durven onzen wcnsch tot een
beetje ziek zijn toch eigenlijk aan'
niemand te vertellen.
En nu worden we ziek, en voelen
ons zoo akelig en zoo hulpeloos dat
wc ons verbaasd afvragen hoe we dat
nu ooit hebben kunnen wenschen.
Nu ja. ook niet echt ziek zijn, sus*
sen we ons geweten dan, maar zoo'n
heel klein beetje, waardoor wc toch
het recht krijgen cr voor ccn dag des*
noods het bijltje bij neer tc leggen.
En daar liggen we nu, zijn eigenlijk
niet ziek, alleen maar ccn rug, die
schijnbaar doorloopcnd middendoor
gezaagd wordt: heerlijk is het, om tc
liggen, dan voelen wc geen pijn- Wc
doezelen een half uurtje weg, we 1c*
zen wat, maar dat gaat niet gemakkc*
lijk, onze armen gaan cr van prikkelen,
cn we leggen het bock weg.
Hoor, daar wordt gebeld. Hè verve»
lend, het meisje hoort het niet! O ja
toch, daar gaat ze naar de voordeur.
Wat zou het zijn. wat duurt het lang.
Stel je voor, dat het eens tante Annie
was. die zou dezer dagen komen. Als
ze nu maar niet weggaat. Boem de
voordeur gaat weer dicht. Zou ze het
geweest zijn? Vervelend, daar hoor je
nu niets van, je bent zickig en wilde
niet gestoord worden.
Zou er wel om koffie zetten gedacht
worden? Dat doe jc altijd zelf zou
cr niet teveel koffie in den pot wor*
den gedaan, dan wil hij niet door*
loopen.
Tjonge, wat een gerinkel daar bc*
nedon, zou cr iets gebroken zijn.
Hoor, de wagen van den groenboer
o neen, aan eten kun je nu niet
denken, laat het meisje maar wat nc*
men. Geen bloemkool, daar houdt Jan
niet van cn geen sla, die hebblen wc
pas gehad; ja goed, andijvie maar. O-
heeft hij die niet mooi, dan maar wor*
tcltjcs.
Een man om een circulaire terug
voor een bijdrage voor een liefdadig
doel? 'k Heb het niet gezien. O ja.
toch wel. op de brievenbus in dc vesti*
bule, en als 't daar niet ligt in liet
schrijfbureautje onder de klep.
En zoo gaat het maar door: wc zijn
niet ziek genoeg om alles tc kannen
overlaten omdat het wel moet. cn zoo
wordt de huishouding noodcloos moei*
lijk cn ingewikkeld. Totdat wc ten*
slotte het niet langer kunnen uithou*
den, weer uit bed komen cn verder
den heelcn dag het gevoel hebben als*
of we ons als een ware dagdievegge
hebben gedragen.
Wie de neiging heeft om eens flink
tc luieren, moet maar naar een echte
zieke gaan, en zich beschaamd voelen
bij het aanhooren van dien eencn
wensch: ik wou dat ik weer beter was
cn aan het werk kon gaan- Of kom
dan eens in een ziekenhuis, waar de
patiënten met afgunstige oogen kijken
naar de gezonde verpleegsters, die
toch werkelijk haar tijd niet met niets*
doen doorbrengen. Of die, wanneer zij
eens een blik op straat kunnen slaan,
met verlangen kijken naar een man
achter een appclcnkar die in den giet*
regen zijn rijdend winkeltje voortduwt,
onder schor aanprijzen van zijn pronk*
juweeflen van vruchten. .Maar hij is
gezond cn vrij ccn bcnijdenswaar*
dig lot in dc oogen van elke ziekfc.
Natuurlijk waardceren wij onze ge*
zondheid wel degelijk, maar wij willen
zoo nu en dan eens een beetje lui zijn
en achteraf geeft het altijd een ge*
voel van iets dat wc verloren hebben.
Een mooi, boeiend boek kan zoo
aanlokkelijk naar ons kijken van zijn
plaatsje op de tafel af we moeflon
eigenlijk verstelwerk doen, want cr ligt
ccn heele berg. en cr zal deze week
toch al weinig tijd voor overschieten.
Maar het bock lonkt en we willen er
„even in kijkcrr'l. de middagi vliegt
om, terwijl we aan het eind ervan ons*
zelf voor niet veel moois uitmaken
omdat die berg verstelwerk er nu toch
nog onaangeroerd ligt.
Bovendien genieten we veel meer
van onze lectuur, wanneer wij er wer*
kelijk den tijd voor hebben: dan lezen
wc niet zoo gejaagd, en hebben niiiet
steeds het gevoel, eigenlijk kan ik dit
niet doen, want dc tijd ontbreekt me.
Onze tijd gaat snel en wanneer we
met ons werk maar zoowat de hand
lichten, kunnen we hem niet meer bij*
houden! Dat klinkt nu wel erg adem*
loos, en zooicts alsof we doorloopend.
als een oudcrwctschc hardlooper met
belletjes, op ccn drafje moeten blijven
om den tijd tc kunnen bijhouden. Zoo
erg is het niet gelukkig, cn wc mogen
wel degelijk van ons werk uitrusten
om weer nieuwe krachten op tc doen-
Maar als we mee willen gaan, dienen
we toch gelijken tred te houden en
dan is er geen plaats voor hen die zoo
bij tijd cn wijle zonder aanleiding het
bijltje er maar eens bij neerleggen
En wanneer dc lust tot luieren op
zoo'n ongeschikt oogenblik ons te pak
ken krijgt, moeten wc maar eens be*
denken, dat het altijd veel aanlokke*
lijker lijkt, dan het in werkelijkheid is,
om. met veel werk op den achtergrond
onzen tijd te verluieren. Want al dat
komt iedcren keer aan de deur klop:
pen: ik ben cr ook nog en dat ver*
galt het genoegen van het niets doen,
Maar als het werk af is, dan is den
rustuurtje een onschatbaar bezit, ccn
tijd. waarin wc nu eens hccliemaal
kunnen doen waarin we zin hebben
cn het volbrachte werk zal ons ook
met rust laten.
MENU
Kcrrysoep,
Runderrollade,
Aardappelen,
Andijvie.
Appelschotel.
De kerrysoep wordt gemaakt door
een paar uitjes gesnipperd in wat bo*
ter met een theelepel kerry* tc lbtcn
bakken, zoo dat ze vooral licht van
kleur blijven. Dc soep wordt gebonden
met een half kopje rijst, dat een half
uur mee moet koken, waarna ze op
smaak wordt afgemaakt
Dc andijvie wordt op de gewone wij*
ze gesneden, goed gewassehen, cn met
het aanhangende water en zout gaar
gekookt, maar niet al te sliap- In plaats
van een sausje worden er nu, nadat
het water afgegoten is, een paarl in
stukken gesneden tomaten cn een
kluitje boter bijgevoegd, waarna het
gerecht nog zachtjes moet staan
pruttelen.
Voor het deeg van den appelschotel
nemen wij:
1 ons bloem
2 ons boter,
4 dL. melk.
1 eetlepel suiker,
2 eieren,
geraspte schil van een halve citroen.,
wat zout.
Dit wordt bij elkaar gevoegd en in
een pan op het vuur geboend, totdat
het van de pan loslaat. In een met
boter besmeerden, vuurvasten schotel
wordt een klein gedeelte van het deeg
op den bodem gelegd, hierop een pond
zure, geschilde cn in schijfjes gesne*
den appélen gelegd, bestrooid met sui*
kcr en kaneel, cn dit met de rest van
het deeg bedekt. Dc schotel wordt zoo
noodig met wat eigeel bestreken en
daarna ruim ccn uur in een niet te
hecte oven gebakken.
E'. E* J P.;
EEN NUTTIGE CARDIGAN
Een warme, handige cardigan is een
echt gezellig kleedingstuk voor de ko
mende klimaat-wisselingen. Men haakt
ze zelf van zes knotten gewone brei-
zijde in regenboogkleuren. De sluiting
bestaat uit vier knoopsgaten met knoo-
pen. Lengte van hoogste punt van den
schouder tot onderzoom 63 centimeter.
Wijdte rondom igesloten toesband) 102
centimeter; rond armsgat 43 centimeter.
Spanning: 15 stoken op 5 centimeter.
Knoopen aan het linkerpand, knoopsga
ten in het rechter. Eerst voorpanden en
rugpand aan de schouders aan elkaar
naaien, daarna uitstrijken op den ver
keerden kant cn dan de zijnaden aar.
eikaar zetten. De rand kan men zelf
breien of los knoopen en er op aetten.
Alle naden goed persen.
OVER ONZE
AARDAPPELEN.
De aardappel neemt in vele Holland -
sohe gezinnen, en ook ver daarbuiten
een zeer belangrijke plaats in. Het is een
waar volksvcedsei. en zooals men in
de laatste tientallen jaren is gaan in
zien een heel goed voedsel, rijk aan
zetmeel en geheel volwaardig eiwit, zoo-
als we dat in eieren, melk en vleesch
aantreffen. Verder zitten er zg. vitami
nen en zouten in. die nuttig voor het
lichaam zijn. Willen we er het meeste
profijt van trekken, dan moeten we
zorgen, dat er by het bereiden van aard
appelen zoo min mogelijk van de waar
devolle stoffen verloren gaat. Daarby
hoort in de eerste plaats: zoo dun moge
lijk schillen. Het beste is natuurlijk,
aardappelen (goed sohoon geborsteld) in
de schil te koken. Geschilde aardappe
len moeten met. zoo weinig mogelijk wa
ter opgezet worden, en niet met ruim
water, zooals de algemeene gewoonte
is, waarna men dan na het koken ver
plicht is het water af te gieten, waarbij
natuurlijk waardevolle voedende be-
standdeelen verloren gaan. Dus: zet de
aardappelen met een bodempje water
op, net zooveel als er verkoken kan. Op
die manier gaat er niets verloren (we
hoeven de aardappelen dan niet of bijna
niet af te gieten!)
Vele huisvrouwen hebben de ge
woonte aardappelen voor den winter op
te doen. Dezs aardappelvoorraad moet
men op een droge, vorstvrye plaats be
waren en liefst natuurlijk in den kelder.
Men doet ze in een kist, met een hel
lenden bcdem. Om bevriezen te voorko
men zet men de kist op turfmolm. Ook
wel legt men er onderin turfmolm of
stukken van een oud karpet. Is het erg
koud. dan dekt men de aardappelen
bovendien r.cg dicht. Dcch dit alleen als
het werkelijk goed koud is. omdat an
ders de aardappelen gaan uitloopeu.
FRANSCHE KINDERMODE
De altijd vindingrijke Fransche mode
kunstenaars laten het kind niet, zooals
vroeger, voor wat de kleeding betref;
over aan den goeden of slechten sar
van de huisnaaister en de gouvernante.
Neen, tegenwoordig is er een zeer su
blieme en tot in alle details verfijnde
mode voor het kleine volk en er zijn
modehuizen zoowel als mode-ontwer
pers, die zich uitsluitend op de vervaar
diging van kinderkleertjes toeleggen.
Ons plaatje geeft een „deux-pieces" voor
kleine meisjes. Uitgevoerd in een zeer
lichte kleur met een rand in sterk con-
trasteerende kleuren, „doet" dit geheel
het buitengewoon en het effect van den
mantel en de jurk wordt nog verhoogd
door het feit, dat het hoedje van het
zelfde materiaal en in dezelfde tinten
is uitgevoerd. Men zal opletten, dat het
ontwerp betrekkelijk weinig „bijzonders"
heeft om op te vallen als een speciaal
ontwerp, maar daarin schuilt het geheim
juist. De kindermode is (oh, wat geluk
kige tegenstelling met de dames-mode!)
bijzonder eenvoudig en zoekt de schoon
heid juist hoofdzakelijk in goeden pas
vorm en fraaie kleur-combinaties, veel
eer dan in ondoelmatige modern-grillige
lijnen. Tenslotte mag niet uit het oog
verloren worden dat het kleeding is
voor peuters, die goed beschermd moe
ten zijn tegen koude en zooveel andere
ernstige gevaren.
HANDIGE WENKEN.
Indien er op bruine schoenen veel
vlekken zitten, moet men eens probee-
ren, ze met den binnenkant van een ba
nanenschil te wry ven. Daarna afvegen
met een zachten doek en tenslotte met
bruine schoenwas behandelen.
Als men laklederschoenen af en toe
met wat boter of melk wrijft, zullen ze
niet zoo gauw barsten.
Nieuwe kousen zullen twee keer
lang duren, als men ze, voor men
gaat dragen, een nacht in koud water
zet, waarin wat zout is opgelost. Na het
weeken, in koud water naspoelen en op
de tocht te drogen hangen.
Wanneer men de hielen en teenen van
kousen met parafine inwrijft, totdat
er wit van worden, zullen er lang niet
zoo gauw gaatjes in komen. De lucht
gaat er heel gauw af.
Als men de kousen wascht, is het ver
standig een beetje zeep er in te laten.
Laat ze gerust met een beetje zeep erin
opdrogen. Het houdt dc kousen zacht en
maakt, dat ze langer meegaan.
By het maken van cakes enz. moet
men wel bedenken, dat een eetlepel
gelatine-poeder. opgelost in een beetje
heete melk, heel goed drie eieren kan
vervangen.
Meng deeg enz. alty'd met een mes,
dan zal het beslag veel lichter zyn, dan
wanneer men een lepel gebruikt.
KERRYSAUS.
(Bij gekookt vleesch, droge rijst, harde
eieren, witte boonen, enz.)
Op )4 L. water neemt men 2 maggi
bouillonblokjes, 4 platte eetlepels tarwe
bloem, 2% eetlepel boter, 1 theelepeltje
kerry en 1 uitje. Op een zacht vuur laat
men het gesnipperde uitje in de boter
gaar smoren (niet bruin worden), strooit
er de bloent en de kerry in en laat die
even mee fruiten. By dtt mengsel giet
men langzamerhand, voortdurend roe
rend, den maggi bouillon, waarna men de
saus even laat doorkoken en ze dan in
de sauskom giet, door een zeef, opdat do
ui achterblijft.
HUISVROUW.
BLOEMEN-ETIQUETTE.
In Japan bestaan bepaalde bloemen-
vormen; welke bloemen men bij elke ge
legenheid sturen moet, hoe zy gerang
schikt moeten zijn enz. De dames uit de
betere standen ontvangen hieromtrent
lessen thuis van speciale leeraren. De
chrysanthemum wordt beschouwd als de
koningin der bloemen.
LEVENDE WIEGEN.
De wieg zal wel bestaan hebben van
den dag dat er kindertjes bestonden
af. maar er is een groote vcrscheidcn*
hcid in wiegen, welke hoofdzakelijk be*
invloed wordt door de gewoonten cn
landaard van het volk, waartoe dc
nieuwgeborene behoort.
Zoo is er een ras op deze weTclvi.
dat levende wiegen gebruikt. Het
zijn dc Indianen langs dc Amazone*
rivier. Op dit water groeit ccn reuzen*
lelie, welker bladen zes tot acht voet
oppervlakte hebben. Rondom elk blad
groeit een rand van opstaande punten,
welke bijna twintig centimeter hoog
zijn. Op deze bladen leggen dc India
nen-moeders haar zuigelingen tc slapen
cn dc golving van dc rivier vcrocr*
zaakt dc bewegin-t van het wiegen,
welke wij in F.uropa intussclicn heb'
ben leeren verfoeien als hoogst on*
schadelijk voor het kind!
DE VOORBEELDIGE
ZIEKE.
Als u ziek bent hoopt u op een vrien
delijke zuster, maar vergeet niet dat de
zuster hoopt op een vriendelijke pa
tiënte! Al die kleine attenties en troos
tende dingetjes, welke de zuster voor u
doet zyn met moeite en ernst bedacht
en een beetje waaröeering (al is het
maar een glimlach) stemmen een ver
pleegster prettig, omdat zij er haar
moeite voor over heeft gehad.
Ais u thuis te bed ligt, klaag dan niet
geregeld over hoe het nu wel zonder u
zal gaan en of beneden nu wel alles in
orde komt. De verpleegster krijgt door
uw vragen en twijfel het gevoel alsof
u in uw hart overtuigd bent dat alles
verwaarloosd wordt en misloopt en dat
is geen prettig idee voor iemand die
haar best doet. Probeer niet telkens iets
noodig t>e hebben als de zuster toevallig
in de buurt is. Trappen loopen is mis
schien voor de klanke lijn heel nuttig,
maar het heeft een slechten invloed op
de beenen, óók voor een verpleegster.
Een vroolijke patiënte is de beste
aanmoediging voor een vrcolijke zuster,
en iedereen heeft er een hekel aan als
de zuster boos kijkt. Doe duj niet zoo
mistroostig en kijk niet alsof u gereed
bent af te reizen naar een andere we
reld.
Het is om wanhopig te worden en het
staat bovendien kinderachtig als een pa
tiënte haar medicijnen niet wil nemen
of haar armen buiten het bed laat han
gen als haar gezegd is warm te blijven.
Wees niet zoo opstandig Onthoud: dat
alles wat de dokter en de zuster doen,
wordt gedaan in uw belang.
En tenslotte als u weer beter bent,
vergeet vooral dan niet te toonen dat u
dankbaar bent jegens de zuster. Een
kleine attentie, hoe gering ook. zal de
zuster naar huis doen gaan met de over
tuiging dat zij gewaardeerd is geweest
in haar nuttig, menschlievend, maar
vaak o zoo ondankbaar werk!
TWEE KLEINE KLEUTERS
Zou niet iedere moeder haar kleinen
graag in zulk een aardig winterjasje
zien? Het staat zoo leuk in donkerbruin
of marineblauw! Zoowaar leuk genoeg
om voor mooi te worden gedragen, of
schoon een dergelijke warme, sterke jas
feitelijk ideaal is voor school: Wij heb
ben een knippatroon ontworpen, waar
van het jasje vlug en zonder fouten te
maken is. Het eenige verschil voor jon
gens en meisjes is dat bij meisjes het kech
tervoorpand over het linker sluit en bij
jongens omgekeerd. Aangezien het ma
ken van een heerenjas weer heel iets
anders is dan dameswerk geven wij hier
enkele nuttige aanwijzingen. Na het
knippen gaat men als volgt te werk
eerst de zijnaden aan elkaar zetten,
daarna de schoudernaden. Desgewenscht
kan men nu een strook linnen langs de
voorpanden zetten om een beetje kracht
te geven. Teeken de plaats aan waar de
revers omgeslagen moeten worden en
naai op deze plaatsen, op de ronding van
de vouw van de revers een stuk band
om de revers op hun plaats te houden.
Leg nu de tegenkanten van de revers op
de panden, met de goede kanten van de
stof tegen elkaar, stak ze vast en keer
de goede zijden naar buiten. Zet de twee
stukken van de kraag aan elkander en
breng de kraag op de jas, waarbij de
top van de revers verdwijnt tusschen de
twee lagen van de kraag. Vouw de zak-
lap dubbel op den verkeerden kant, stik
de korte kanten vast. keer den goeden
kant der stof naar buiten en zet de
zaklappen op de jas. Maak twee zakken
van een overgebleven stuk linnen en
naai ze in. Stel de plaatsen vast waar de
knoopsgaten moeten komen en maak
Daarna de knoopen aanzetten en
met steeltjes maken ingeval de stof dik
is. De mouwen worden eerst gestikt en
op de naden flink geperst. Daarna wor
den de mouwen in de armsgaten gezet.
Dit geschiedt door jas- en mouwstof
gekeerd vast te naaien, daarna binnen
stebuiten te keeren en dan sterk te per
sen op de vouwen. Als men de jas wn
voeren moet men van hetzelfde patroon
eerst de voering knippen en in de stuk
ken zetten vóór men de jas in elkaar
zet. Dit is alles en als men het in deze
volgorde doet kan het werk geen be
zwaar opleveren. Een massa vrouwen
zien er tegen op een jas te gaan maken
omdat deze er na afloop altijd en» „di
lettanterig" uitziet, maar als regel komc
dat omdat vrouwen de kunst van her:
afpersen niet voldoende verstaan. Daar
komt kracht by te pas. natte perslap
pen. heete ijzers en geduld. Het effect
van een heerenjas zit werkelijk voor een.
groot percentage in het persen.
Het knippatroon is onder No. 249 of
250 verkrijgbaar voor jongens cn meis
jes van 6 tot 10 jaar eu kost 55 cent,
