HAARLEM'S DAGBLAD
DE WEGEN TE VELSEN.
BINNENLAND
FEUILLETON.
De Geschiedenis van
Lois Reddle
DINSDAG 30 OCT. 1928
DERDE BLAD
Voor 1929 is weer een ton op de begrooting
gebracht
Degene <tie in den laaisten tijd de
■verschillende deelen onzer gemeente
heeft bezocht, zal hebben opgemerkt,
dat de chronische plaag der groote
steden, de Opgebroken Straat, ook Velsen
heeft aangetast. In alle deelen onzer
uitgebreide gemeente worden onze ver
keerswegen onder handen genomen. Het
onderhoud en de verbetering van die
Kilometers lange straten vergt groote
offers uit de gemeentekas, ongetwijfeld
veel grooter dan in andere gemeenten
met hetzelfde zielental als Velsen. Want
relatief is Velsen dun bevolkt, de woon-
kwartieren liggen ver uit elkander en
dientengevolge ontstaan groote verbin
dingswegen, krijgt men dus in verge
lijking met het aantal inwoners oneven
redig lange straten. Er is dit jaar aan
onze wegen weer heel wat gedaan. Voor
1929 is wederom meer dan een ton op de
begrooting uitgetrokken. Daarbij komen
dan nog de kosten van de onderschei
dene bouwondernemers voor het aan
leggen van straten bij de door hen ge
bouwde perceelen.
Het zou te veel zijn om alles op te
sommen wat in het jaar dat thans ten
einde loopt op het gebied van aanleg
en verbetering van straten in onze ge
meente is tot stand gekomen. We zullen
ons derhalve beperken tot de belang
rijkste zaken.
In de allereerste plaats dient dan te
worden genoemd de verbeterde verbin
ding tusschen den Rijksstraatweg en de
Wüstelaan te Santpoort. Na een wan
toestand die jarenlang heeft geduurd,
kwam hier een verbetering tot stand,
die vooral het snelverkeer ten goede
komt.
In TJmuiden valt in de allereerste
plaats de doortrekking van den Wijk
aan Zeeërweg te memoreeren, waardoor
eindelijk een rechtstreeksche verbinding
tusschen Oost en West tot stand kwam.
Ideaal is de weg nog geenszins, vooral
niet wat het gedeelte tusschen de ter
reinen van het gasbedrijf en den
IJmuider Straatweg betreft. Langs het
onbebouwde gedeelte ontbreken nog de
voetpaden en als we den dikken boom
zien die ter hoogte van het machinege
bouw van het bedrijf van gas en water
vlak langs den rijweg uit den grond
verrijst, dan wil het ons voorkomen, dat
hier vooralsnog geen voetpad zal worden
aangebracht. De onderhandelingen tus
schen het Gemeentebestuur en den
eigenaar van dien sta-in-den-weg i
mede van den grond, waarop hij staat,
zullen zeker wel eenigen tijd in beslag
nemen. De scherpe bocht in dezen weg
nabij den IJmuider Straatweg achten
wij een technische fout. te meer omdat
de gazons daar ter plaatse het nemen
van deze bocht in de richting van den
Straatweg, zeer bemoeilijken.
Dezer dagen is de Uelserduinweg ge
reed gekomen, tot groote vreugde der
talrijke bewoners, die gedurende eenige
maanden in een beklagenswaardige af
zondering hebben geleefd. Ook deze
weg mag er zijn. Ook hier blijkt echter,
evenals op zoovele andere plaatsen in
onze gemeente, hoeveel onaangenaam
heden onwillige voortuin-bezitters het
gemeentebestuur kunnen berokkenen.
Daar, waar dé eigenaars bereid
waren een deel van hun voortuin ten
behoeve van de wegverbreeding af te
staan, is een mooi breed voetpad aan-
:legd. Maar elders is er bijna geen
plaats voor een voetpad overgebleven;
daar steken de voortuinen diep in het
trottoir uit, tot ongerief van de voet
gangers. Het is onbegrijpelijk, dat het
gemeentebestuur tot heden nooit ge
tracht heeft op grond van art. 77 der
Onteigeningswet door middel van ont
eigening de beschikking over de voor het
voetpad benoodigde gronden te verkrij-
in.
De Wljkerstraatweg, die sinds vele
Jaren voor voetgangers haast onbegaan
baar was, wordt eindelijk onder handen
genomen. De trottoirs zijn reeds over
een groot gedeelte van den weg gereed
en als hier de voortuinen geen stagnatie
hadden veroorzaakt, zou het werk onge
twijfeld reeds klaar zijn geweest- Want
ook hier zijn eenige onwilligen, die zulke
hooge eischen stelden, dat aan inwil
liging daarvan niet te denken viel. En
dat de gemeente niet op een paar dub
beltjes kijkt, blijkt duidelijk uit de
wijze, waarop sommige dezer voortuin
problemen zijn opgelost. Een der eige
naars, die een slechts eenige decimeters
breede strook heeft afgestaan, heeft
daarvoor in ruil een keurig hekwerk
om zijn vele vierkante Meters grooten
voortuin gekregen, terwijl bovendien de
gemeente zoo goed is geweest de op
's mans terrein liggende sloot te dem
pen. Dit lijkt ons heel wat kostbaarder
dan onteigening.
Wat -bij den aanleg van de tegeltrot
toirs opvalt is, dat op vele plaatsen de
voetpaden niet in him geheel zijn be
tegeld. Men vond* daar langs de wo
ningen of de voortuinen veelal nog een
open gedeelte, waardoor bij regenachtig
weer het trottoir zeer verontreinigd
wordt.
De rijweg steekt thans erg af bij de
voetpaden. Op sommige plaatsen bestaat
de weg voor de eene helft uit een hob
belige klinkerbestrating, voor de andere
helft uit een modderpoel, waaruit blijkt,
dat de door het Rijk te verrichten werk
zaamheden geen gelijken tred hebben
gehouden met die der Gemeente. Maar
ook dit komt in orde: de keien liggen
in Beverwijk en worden reeds gesor
teerd. Het daghet in het Noorden.
Tot slot eenige woorden over de wegen
in Velserbeek. Het is ons niet bekend,
hoe de autoriteiten hierover denken,
maar het publiek is niet enthousiast-. De
eerste voertuigen hebben hun sporen in
het wegdek achtergelaten en het -bazalt-
gruis, dat ingereden behoorde te worden,
wordt er thans afgebezemd, omdat men
vreest, dat de riolen anders verstopt
zouden raken. In den Raad is een zekere
ongerustheid tot uiting gekomen, welke
ongerustheid is weggenomen door de me.
dedeeling van den betrokken wethouder,
dat de firma, die den weg heeft gebouwd
vijf jaar lang het onderhoud van den
weg voor zijn rekening heeft en daar
voor 10%"van de aannemingsom heeft
moeten laten staan.
Zoo langzamerhand komt onze ge
meente in het bezit van een wegen
stelsel, dat, de vele moeilijkheden die
te overwinnen zijn in aanmerking geno-
nomen, er zijn mag.
6. B.
MR. MARCHANT'S
POLITIEKE REDE.
JAARVERGADERING VAN
DEN VRIJZ.-DEM. BOND.
De leider van den Vrijzinnig Democra;
tischen Bond, mr H. P. Mar chant, heef;
Zondag te Utrecht op de jaarvergade.
ring van dezen bond ziin politieke reae-
oering uitgesproken, meldt de Tel.
Heel sprekers lange redevoering baad
de letterlijk in critiek tegen ae huidige
Ohristelijke en liberale politiek, schriji".
het blad. Aan ons intermezzo-kabinei
bracht de grijze leider dankbaar hulde
„omdat het ons aanschouweliik oneer,
wijs heeft gegeven op onze stelling, dat
een vruchtbaar regeerbeleid slechts aan
mogelijk is, indien het regcerende kabi.
net in zijn wording en in ziin beleid in
nig verbonden leeft met het parlement"
Het kabinet is welhaast met geen en
kel wetsvoorstel van eenige beteekenis
bij de Tweede Kamer gekomen of er ge
beurden ongelukken.
Mr. Marchant stelde vervolgens de
vraag, hoe men tot die alzijdige behar,
fcging van 's lands belangen komt die
elke partij en elke parlementaire meer.
derheid nastreeft? Ziin antwoord was
aldus geformuleerd, dat de ervaring ge
leerd heeft, dat sedert de beëindiging
van den schoolstrijd de Christelijke Coa
litie de eigen verlangens van elke der
samenwerkende partijen niet behartigde.
In haar financieel beleid, aldus spr
bevoordeelde de Christelijke Coalitie-
regeling: de bezitters van groote inko
mens en wel ten koste van den kleinen
man en de groote gezinnen. Zij besteed
de per jaar honderd millioen aan voor
het meerendeel ondoelmatige militaire
uitgaven.
Met betrekking tot het militaire vraag
stuk waaraan hij ook de ontwapenings
gedachte verbond spaande mr. Marchan:
den tegenstanders der V. D geen critiek.
Zjjns inziens is hert, alleszins verklaar
baar, dat pogingen gedaan worden om
het leger niet langer te aanvaarden als
een van overheidswege geconstrueerde
organisatie van het volk
Omtrent „alzijdige behartiging van
het landsbelang" dient vermeld, dat
naar mr. Marchant's oordeel het. even.
wiohtspunt van de alzijdig behartigde
Christelijke Coalitie samen gaat met1
dat van de liberalen. Hieraan is, vol,
gens hem. ook de liberale instemming
met het beleid-Coliin toe te schrijven.
De heer Marchant beschouwt de coa
litie even dood als de formule, waar
mede men haar leven heeft trachten in
te blazen.
Ten slotte zei Mr. Marchant, dat de
democratie ondanks alle kunstmiddelen
die haar tegenhouden, zich baan breekt.
Het strafstelsel werd besproken en Mr.
Oud leidde het vraagstuk der Ouder-
comsverzekering in. Hij noemde het plan
der socialisten funest, omdat dit de
minst gesitueerden in den steek laat.
Een gewichtig punt vormden ook de
besprekingen over het pachtvraagsfcuk.
Vasthoudend aan hetgeen in het werk
program is uitgesproken ten aanzien van
ae wettelijke regeling van het pachteon-
tracht. sprak de vergadering als haar
oordeel uit. dat het aanbeveling ver
dient bij de wet de mogelijkheid te
scheppen om, hetzij voor het geheele
Rijk, hetzij voor bepaalde gebieden van
overheidswege maxima vast te stellen,
voor bij verhuring van landerijen te'be
dingen pachtprijzen, onder bedreiging
van straf bij verhuring boven die maxi,
ma.
80.000 TE VEEL
BETAALD.
RESTAURATIE VAN DEN
TOREN TE AMERSFOORT.
Naar aanleiding van de werkzaamhe
den aan den Onze- Lieve-Vrouwe-toren
te Amersfoort heeft, volgens het Volk,
de steenhouwer I. J. Kreupeling in ver
band met de prijzen van de zand- en
tufsteen, die worden gebruikt bij de her.
stellingswerken. een adres aan den raad
gericht, met het verzoek, om den prijs
van 279 per M3. niet toe te staan, om
dat het volgens zijn deskundige bereke
ning 110 per M3. te hoog is. Voor de
zandsteen wordt 291 per M3. betaald,
wat 41 per M3. te veel is. De heer
Kreupeling gaat in zijn toelichting by
dit adres de geheele geschiedenis van de
restauratie eens na en komt tot de con
clusie, dat er sinds 1919 aan te verwer
ken steen te veel betaald is een som
van 80.000.
EEN SLAG VOOR
KATWIJK EN NOORDWIJK
TOEGANG TOT DE DUINEN
BEMOEILIJKT.
De Tel. vernam dat het Hoogheem
raadschap van Rijnland een nieuwe
keur voorgesteld heeft, waarbij een be
paling is gemaakt, dat het wandelen
in de z.g. onvrije duinen alleen is toe
gestaan aan de bezitters van een wan-
aelkaart, die a f 2.50 verkrijgbaar wordt
gesteld.
Dus waar men vroeger voor slechts
f 0.10 een kaart kon krijgen, zal nu
voortaan een rijksdaalder moeten wor
den neergelegd.
Met andere woorden. Rijnland heeft
het voorbeeld van Delfland gevolgd om
de duinen als wandelterrein voortaan
te verbieden.
Want daar za! natuurlijk practisch
de nieuwe keur op neerkomen. De prik
keldraadversperring van Delfland is bij
Rijnland door een rijksdaalderversper
ring gevolgd. Het defect zal ongetwijfeld
hetzelfde zijn.
Men begrijpt, dat badgasten die voor
slechts korten tijd, hoogstens een paar
weken in Katwijk of Noordwijk vertoe
ven. geen f 2.50 per persoon voor een
kaart gaan uitgeven, om in de duinen
te mogen wandelen.
Voor beide badplaatsen beteekent
het een geduchten slag voor het vreem
delingenverkeer. constateert het blad.
Het was te vera-achten dat de gemeente
besturen van Katwijk en Noordwijk zich
hier maar niet goedschiks bjj zouden
neerleggen. Beide gemeenten hebben
zich tot het Hoogheemraadschap gewend
met bezwaren tegen de voorgestelde
keur.
EEN MERKWAARDIG GEVAL.
Te Laren (Geld.) werden deze week
gelijktijdig in den echt verbonden broer
en zuster uit het eene gezin met een
zuster en broer uit het andere gezin,
die met de getuigen, die by beide huwe
lijken optraden, denzelfden geslachts
naam droegen, terwyl bovendien deze zes
personen dezelfde grootouders van va
derszijde hadden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 CL. PER REGEL.
Friesche vrouwen houden van goede degelijke kleeding en van
goede degelijke zeep. Geen wonder dat dan ook elke Friesche huisvrouw
£>unllght Zeep gebrulktl Goed waschgoed verdient het beste waschmiddel.
POSTPAKKETTEN VAN
ZEVEN KILO?
WIJZIGING DER WET.
Een wetsontwerp is ingediend tot wij
ziging van de Pakektpostwet, waarbij
het maximum-gewicht van postpakketten
in het binnenlandsch verkeer voorshands
wordt gebracht van 5 op 7 K.G.
Het ligt in het voornemen -te bevor
deren dat het port voor pakketten van
een gewicht boven 5 K.G. tot en met 7
K.G. wordt bepaald op 60 cent. Met het
oog op een eventueele verdere verhoo-
ging van het maximum-gewicht der pak
ketten is 't echter wenschelijk, dat het
maximum-port. dat voor een pakket mag
worden geheven, wordt verhoogd en na
der vastgesteld op één gulden.
KIND GEWORGD
Op de gemeente-vuilnisbelt te Alphen
aan den Rijn, heeft men volgens de Crt.
het zeer verminkte lijkje van een pas
geboren kind gevonden. Een koord dat
zich om den hals bevond, duidde op wur
ging. Het stoffelijk overschot is ter on
derzoek naar Leiden gezonden.
De politie stelt een onderzoek in.
Naar het Engelsch van
EDGAR WALLACE.
49)
Na eenigen W tfrë deze open en
M trad binnen, het hoofd omwendende
om te zien of zij volgde. De vloer was
bedekt met een cükke laag stof; het
eenige meubelstuk in het vertrek, waar
op hij haar uitnoodigde plaats te nemen,
bestond uit een ouden stoei zonder rug
leuning. Aan een van de muren hing
een geelgeworden scheurkalender van
het jaar 1913. en waarschijnlijk was het
huis sedert dien tijd onbewoond ge
weest. 1
„Blijf hier en houdt u rustig. Over een
paar uren zal het licht geworden zijn.
Indien ge iets nooöig hebt, vraag het
dan aan vrouw Rooks zij zal straks
hier komen."
Hij vertrok, dooh sloot de deur niet af
later ontdekte zij dat de sluiting defect,
was. Er volgde een half uur van wach
ter, toen hoorde zy voetstappen in het
portaaltje, een andere deur openen, en
een op gedempten toon geveerd gesprek.
EIGENAARDIG EINDE VAN
EEN ARBEIDSCONFLICT.
MET EEN „GLAASJE" VRIJWEL OP
GELOST.
Tegen Maandag was te Helmond door
de voerlieden een algemeene staking af
gekondigd. Eischen waren 23 per week
en 58 urige arbeidsweek.
Aan het einde van de vorige week werd
echter een eigenaardige oplossing van
het conflict verkregen, meldt V. D. By
een expeditieursfirma werd een der kop
stukken onthaald op een „glaasje", waar
na hem een papier ter teekening
voorgelegd werd waarin voor hem werd
verklaard, dat met een loon van 21 gul
den per week genoegen genomen werd,
benevens met den onbepaalden arbeids
dag, hetgeen dan tot 70 uur per week
kon bedragen zonder vergoeding voor de
overuren. Bovendien moesten allen af
zien van het recht van organisatie.
Een drietal andere expediteursfirma's
volgden dezelfde methode. Slechts een
tiental werknemers hebben geweigerd
het schrijven te onderteekenen en zouden
Maandag in staking gaan. Onder de
werknemers heerscht nog verbittering.
Met een bons scheen iets op den grond
neergezet te worden, en een oogenblik
klopte Lois het hart in de keel. Doch
het scheen dat vrouw Rooks, zooals Lois
vermoedde dat de vrouw met het stuur-
sche gezicht heette, zwaar beladen naar
deze plek gekomen was, want haar ge
mopper daarover was voor 't meisje ver
staanbaar. Klaarblijkelijk had zij den
nocdigen mondvoorraad naar hier moe
ten sjouwen indien dat zulk een
zware last geweest was mocht het niet
veelbelovend heeten, want dan scheen
Dr. Tappatt voornemens te zyn hier ge-
ruimen tijd te blijven.
„Mijn rug is er bijna van doorge
zaagd". bromde zij. „Waarom kon zü het
niet dragen doctor?"
Lois sloop tot vlak by de deur en spitste
de ooren, in de hoop het een of ander
te kunnen opvangen hetgeen haar theo
rie, dat zij hier alleen opgesloten ge
houden werd omdat de doctor den terug
keer van Michael Dora vreesde, beves
tigen zou.
„Haal een stoel uit de andere kamer."
hoorde zy hem norsch bevelen. „Waar
voor maak je zoo'n drukte Het is voor
jou niet erger dan voor my. Het is niet
de eerste maal dat je een nacht niet
naar bed geweest bent, niet waar?"
Jk begrijp niet waarvoor ge al dien
omslag nooöig acht", ging zij mismoedig
voort „Hij komt immers toch inert te
rug, en anders, wat zou hem beletten
óók naar het bosch te gaan?"
Hij komt terug daaromtrent kun
je allen twijfel van je afzetten. Ik ken
den man. En je behoeft je niet onge
rust te maken, dat hij hen vinden zal.
Het is niet waarschijnlijk, dat hij ieder
kreupelboschje in den omtrek doorzoeken
zal."
Een paar minuten later werd de voor
deur dichtgeslagen, toen hij vertrok en
zij hoorde de vrouw in zichzelve moppe
ren. Zy zat op een paar voet afstands
van de deur en kon ieder geluid en iede
re beweging in de kale kamer opvangen.
Misschien had Lois het venster kunnen
openen, dooh dit leek haar een onmoge
lijkheid. zonder dat de vrouw het zou
hooren.
Kort na het aanbreken van den dag
liep vrouw Rooks naai- de keuken na
eerst Lois te hebben gehaald, en toen
zij voorbij de kamer waar de tweede ge
vangene opgesloten zat. gingen, merkte
het meisje op, dat de sleutel op die deur
stak. Indien de toestanden in het andere
gevangenisvertrek dezelfde waren als
in het hare, zou de onbekende vrouw
onmogelijk kunnen ontsnappen. Wie zou
zij zijn, was zij nieuwsgierig te weten?
Het een of andere ongelukkige schep
sel. misschien door haar vrienden aan
de teedere zorgen van Dr. Tappatt toe
vertrouwd. Haar hart ging vol medelij
den naar de vrouw uit', en zoodoende
vergat zij haar eigen gevaar en ellende.
Gedurende den droevigen en einde-
loozen dag, die nu volgde, bespeurde zij
geen teeken van eenig menschlijk wezen.
Het bosch maakte deel uit van een parti
culiere bezitting en het dicht met mos
begroeide pad had haar reeds bewezen,
dat het niet betreden werd, ?elfs niet
door hen die gerechtigd waren, langs
dezen weg het veld over te steken. Van
uit de vensters had zy geen ander uit
zicht dan op de stammen van beuke-
boomen en hun dicht loover. De druk
kende eenzaamheid scheen haar invloed
te doen gelden op vrouw Rooks, die
aan zulk eeh afzondering niet gewoon
bleek te zijn, want in den middag
kwam zij in de kamer van Lois zitten.
Lois kreeg gelegenheid haar te bestu-
deeren. Zij moest omstreeks vijftig ja
ren oud zijn, een grimmige stuursche
ito uv.% met een wrok jegens de wereld
en alle menschen.
.Het is zoo drukkend stil, dat ik er
gek van zou worden indien ik hier lang
moest blijven", klaagde zij.
Lois overwoog of zij de vrouw aan den
praat zou kunnen krijgen over andere
dingen dan de eenzaamheid van het
bosch.
„Zijt gij reeds lang in Engeland?"
vroeg zij.
Alvorens te antwoorden moest vrouw
Rocks haar afkeer van het voeren van
een gesprek over dergelijke dingen over
winnen.
„Pas twee jaren. Vóór dien tijd woon
den wij in Indië.Maar ik begrijp niet wat
dat te maken heeft niet u."
„Ik hoorde u uw honden noemen bij
Indische namen. „Mali" beteekent geld.
niet waar?"
.Doe geen vragen, jonge dame", zeide
de vrouw. „Houd u rustig, en er zal u
geen kwaad overkomen. Pleeg verzet,
en gij zultzij knikte veelbeteeke-
nend. „Ja. natuurlijk „mali" beteekent
geld. Weet ge ook wat beteekent ,jnal-
lum" de „bat"?
Lois schudde lachende het hoofd. Zij
dacht dat haar gevraagd werd of zij
Hir.dostajnsch sprak of verstond.
..Waarom word ik hier gevangen ge
houden kunt bij mij dat zeggen?"
„Omdat ge niet goed bij het hoofd
zijt." Het antwoord had Lois woedend
kunnen doen opstuiven, doch zij had
reeds gegist, dat dit als uitvlucht voor
haar gevangenhouding had moeten door
gaan. „Gij hoort stemmen en ziet din
gen. En menschen die dingen hooren.
stemmen, en dat alles, zijn niet bü hun
verstand."
Lois glimlachte bedaard.
„Gij weet dat ik in het bezit van
mijn vólle verstand ben, vrouw Rooks.".
„Niemand geeft toe dat hij gek Ls",
antwoordde de vrouw onheilspellend.
Dat is juist een van de verschijnselen.
Zoodra iemand zegt dat hü goed bij zijn
verstand is, is hij krankzinnig! De doe-
DE POSTVLUCHTEN
NAAR INDIë.
NAAR EEN WEKEL1JKSCHEN
DIENST.
„Doorzetten, desnoods voorloopig met
eenise financiecle opofferingen der pos
terijen".
Nu het vijfde postvliegtuig in Welte
vreden is aangekomen, heeft het Han
delsblad den directeur-generaal der pos
terijen. ir. M. H. Damnie. te "s-Gravon-
hagc naar zijn meening gevraagd over
de postvluchten naar Nederiandsch-
Indlë.
De heer Damnie zei. dat voor hem
alleen rijst de vraag, of er waarlijk be
hoefte bestaan aan geregeld postvervoer
door de lucht tusschen Holland en In-
die. Voor dc handhaving der familiebe
trekkingen tusschen hen die in Holland
zijn cn hun ver» anten in Indië achtte
hij een snelle postverbinding van onbe
rekenbare waarde.
..Maar ook vcor de zakelijke correspon
dentie heef: deze snelle verbinding zeer
groote beteekenls," zei Ir. Damme. En
het deed ons dan ook genoegen te be
merken. dat velen, die eerst weinig opti
mistisch tegenover de nieuwe mogelijk
heid van vervoer stonden, toch haar be
nut hebben bij de proefnemingen. U be-
gTUpt echter wel. dat het volle profijt
van de postvluchten kan worden gitrok
ken dcor de zakenwereld, wanneer zij
op een groote regelmatigheid kan reke
nen. Ons einddoel moet dan ook wezen
cc» wckciyksche dienst tusschen Indië
en Nederland.
„Uit de cijfers van het vervoer heb
ben wU thans reeds geleerd, cat we voor
loopig nog niet mogen bouwen op een
sluitende rekening voor de postvluchten.
maar welke vervoergelegcnheid kon dat
wel. toen zy pas werd ingesteld? Het
belang van een regelmatige postverbin
ding tusschen Nederland cn Indië ach
ten wü zoo groot, dat wij mcenen. dat
onze Posterijen er den eersten tijd wei
eenige offers voor over mogen hebben.
„De stijging welke schuilt in de ver-
voercjjfers. wijst reeds op het voldoen
aan een behoefte".
Voorts zeide Ir. Damme o.a.: „Ik ver
trouw dus op de verdere medewerking
van dc zakenwereld, die in de eerste
plaats ook in haar eigen belang Ls. Hoe
veel kan het vaak niet voor een onder
neming beteekenen. dat een uitvoerig
beschreven opdracht binnen veertien
dagen bij haar administrateur in Indië
is? De plicht voor de zakenwereld om
mede te werken behoeft dus bUna geen
betoog".
Ir. Damme was overtuigd dat een re
gelmatig postverkeer met mdië
onze economische positie in
de wereldvcrhoudingcn
belangrijk zou versterken. Handel en
industrie in Nederland en in Indië zul
len elkaar onderling sneller kunnen ver
staan. en daardoor beter het hoofd kun
nen bieden aan de buitenlandsche con
currentie. Versterking van den ouderlin
gen band, ook van den zakcnlijkcn band
ls speciaal in deze tijden een belang van
de eerste ronde.
DE AMSTERDAMSCHE
WETHOUDERSVACATURE.
DE S.D. EN DE ANDERE FRACTIES
Maandagmorgen hebben ten stadhulze
van Amsterdam de vertegenwoordigers
van de raadsfracties van de R.-K.. den
V.-B., de V.-D., de A.-R. en de Christ. -
Hist. vergaderd, ter bespreking van de
vraag, wat er, na de weigering der so-
claal-democaten om genoegen te nemen
met twee wethouderszetels, moet gebeu
ren.
In een communiqué, na afloop van do
vergadering aan de pers verstrekt, leest
men:
Dc vergaderden hadden kennis ervan
genomen, dat de S. D., die eerst hun af
wijzend standpunt hebben doen steunen
op eenonjuisten indruk betreffende te
weinig geoefenden drong naar hun me
dewerking in het dagelljksch bestuur,
dat afwijzend standpunt in den jongsten
brief van den heer Boekman gehand
haafd hebben, thans zonder eenige moti
veering. Temeer werd deze afwijzing be
treurd. daar dit standpunt der S. D.
fractie arwijkt van wat, blUkens dc pers
berichten. de overgroote meerderheid
dier fractie, in het belang van Amster
dam wenscheiyk achtte.
Aangaande de voorziening In den
opengevallen wethouderszctel werden
eenige besprekingen gevoerd, welke nog
niet geheel ten einde zijn gebracht en
heden zouden worden voortgezet.
ALBANIë ERKEND.
ALS KONINKRIJK DOOR
NEDERLAND.
Een B. T. A. -telegram uit Tirana, de
hoofdstad van Albanië, meldt, dat de
Neder] andsche legatie te Rome door be
middeling van de Albaneesche legatie
aldaar heeft kennis gegeven, dat de Ne-
dcrlandsche regeering bet koninkrijk
Albanië erkend heeft.
tor weet het; hU if de knapste man
van de wereld."
zy wierp achterwaarts een blik naar
de openstaande deur. Lois hoorde het
weergalmen van voetstappen, als liep er
iemand over den vloer.
„Wie is daar in die andere kamer?"
vroeg zy, zonder een bevredigend ant
woord te verwachten.
.Hen vrouw zy is gek".
„Ik meen haar een vorigen avond ge
zien te hebben", zeide het meisje met
geveinsde belangeloosheid. Waart gij
niet met haar aan het spreken, op
hert erf?"
De vrouw nam haar met scherpe oogen
van het hoofd tot de voeten op.
„Ge zaagt hoe ik haar met de zweep
tot rede bracht. Zy is somtyds nukkig
dat doen de meesten. Gy even goed."
Lois huiverde by deze lugubere voorspel
ling. „Maar ach. om een pak slaag geven
zij niets! Gekken zyn in geen enkel op
zicht menschel ijk. het zyn precies bees
ten. zegt de dokter en als beesten moe
ten zij behandeld worden. Dat is de
eenige behandeling waarvoor zy vat
baar zyn."
Lols trachtte haar afgrijzen en wal
ging te verbergen en voelde daarin niet
geheel geslaagd ie zUn.
„Ik hoep niet dat ge mij als een beest
behandelen zult," merkte zij op en vrouw
Rocto snoof met haar neus.
IWordt vervolgd.)
