OM ONS HEEN
FLITSEN
BURGERLIJKE STAND
MARKTNIEUWS.
Sarr'5 IVIoutbrood
FEUILLETON.
Het Mysterie van Heath Hover
"AARLF.M'S DAGBLAD WOENSDAG 14 NOV. 1928
No. 3793
DE ONVERLICHTE STRAATWEG.
FEL LICHT IS MINDER GEMAKKELIJK, DAN KARIGE VERLICHTING
MET DE BESTE BEDOELINGEN HINDEREN WIJ ELKAAR - WIE MOET
VOOR DE VERLICHTING VAN DEN STRAATWEG AMSTERDAM
HAARLEM ZORGEN? WAT ASPHALTEEREN VAN WEGEN VOOR HET
SNELLE VERKEER WEL KOST! - WIJ LEEREN GEMAKKELIJK MET
CROOTE GETALLEN REKENEN.
Zonder twüfel waren bestrating en
verlichting van wegen dlc tot taak had
den twee gemeenten met elkaar te verbin.
den, vroeger gemakkelijker dan in onzen
tyd. Het verkeer was Immers lang zoo
levendig niet. Hooveel van deze verbin
dingswegen waren vóórdat de auto
kwam, niet totaal onverlicht! Aan het
jicht van den hemel werd die taak rus
tig overgeladen denmaan was een prach
tige booglamp, en wanneer die ontbrak
waren de sterren voldoende. Voor bij
zonder donkere avonden waren witte
Tingen op de boomcn veilig genoeg.
Maar toen de tilbury, het jachtwagentje
en de sjees door den auto werden ver
vangen, kwamen er andere elschen. Ge
deeltelijk door de veel grootere snelheid
en overigens ook nog omdat de eigen
verlichting van den auto, in weerwil van
-de voortdurende pogingen om telkens
iets nieuws te brengen, nog altijd een
probleem gebleven is. Wanneer er één
auto op den weg was, zou die voor zich
zelf lu felle lichten de oplossing gevon
den hebben, maar op drukke verbin
dingswegen is des eencn brood des air
deren dood. Ik geloof wel, dat de meeste
automobilisten geneigd zijn, elkander
liet leven niet zuur te maken, al was het
alleen uit gevoel van zelfbehoud, maar
waar is de lamp, die de naaste omgeving
van den eigen wagen behoorlijk ver
licht en tegelijk den tegenkomer niet
hindert? Mot alle waardeering voor
nieuwe en vernuftige systemen: die
lamp bestaat nog niet en voorschriften
over het dooven of verminderen van
lichten bij het tegenkomen zijn goed
bedoeld, maar niet geslaagd.
Het is altijd hetzelfde bezwaar: de
keus is elkaar verblinden of elkaar
dompelen in de dikste duisternis; de
moeilijkheid is juist, dat de felste lam
pen, zoodra zy gedoofd worden, de
zwartste donkerte achterlaten. Op een
extra drukken verbindingsweg als de
straatweg AmsterdamHaarlem is dit
het duidelijkst op te merken. Kom per
auto uit Amsterdam zoolang de
stadsverlichting duurt is er niet de
minste moeilijkheid. De straatlantaarn,
op zichzelf nauwelijks beter dan een
gloeiende spijker, is voor den bestuurder
goed genoeg als een vuurtoren, vooral
ook omdat die lantarens, op vaste af
standen naast elkaar geschaard, in zijn
speurend oog den indruk maken van een
doorgetrokken streep van licht; ik zou
haast durven zoggen, dat weinig licht
voor hem gemakkelijker is, dan over
vloed. De hoofdzaak is juist de regel
matigheid. Amsterdam beiast zich met
de verlichting van de bebouwde kom van
de gemeente, maar die houdt bij den
Osdorperweg op. Daarna treedt de al-
gemeene duisternis in en begint de
moeilijkheid voor den autobestuurder en
in mindere mate ook voor den wielrij
der, wanneer hij een bijzonder helderen
lantaren tegenkomt. De autobestuurder,
eenmaal buiten de gemeente gekomen,
is aan zijn eigen beleid overgelaten. Op
pervlakkig bekeken is dat gemakkelijk
genoeg. Zoodra de duisternis te dik
wordt, ontsteekt hij zijn groote lampen
maar en gaat rustig verder in zijn
eigen lichtkring. -Zeker maar niet
langer dan tot het moment waarop een
auto nadert van den tegenkant, die in
hetzelfde geval verkeert. Laat ons aan
nemen, dat ze beiden kalme bestuurders
zijn, bereid elkaar niet te hinderen; dus
dooven of verminderen zij samen op
denzélfden afstand en dompelen elkaar
oogenblikkelijk in de zwartste duister
nis. Het duurt een moment. Daarna
passen beider oogen zich weer aan bij
de duisternis, maar juist in dien korten
tijd kan ieder bestuurder uit den koers
komen en, vooral wanneer hij zijn koel
bloedigheid verliest, van den rijweg af
door de haag heen op de trambaan ra
ken of een aanrijding veroorzaken met
een vervoermiddel, dat even te voren
duidelijk zichtbaar, plotseling in een
put van donkerheid verzinkt.
De beste, de jongste oogen hebben
met deze plotselinge verandering moeite
wijs is de voorzichtige bestuurder, die
onmiddellijk nadat hij een collega ge
passeerd is even inhoudt en een signaal
van nadering geeft. Evenwel, de auto
is op snelheid ingericht en verdraagt
de langzaamheid maar kwalijk.' Het is
waar: zoodra liij den anderen wagen
voorbij is, kan liü de groote lampen
weer inschakelen, maar wat staat hem
te doen als hij, drie of vier auto's ach
ter elkaar passeeren moet! Juist dan
moet hij vertrouwen op zijn ge
voel voor de rechte lijn. Daar
komt de moeilijkheid van de elec-
trische tram nog bij. Die leeft onder een
afwisselend regime, den eenen keer is het
voorschrift laten branden, den anderen
keer dooven vergis ik mij niet, dan is
nu dooven weer in den smaak. Hoe het
ook zij, altijd moet de verschijning van
een snelle electrlsche tram aan den kant
van den weg venvar rend werken, zelfs
die van een trein op den verderweg gele
gen spoordijk. Het bestuur van een auto
is en blijft dan ook een taak van zorg,
koelbloedigheid en beleid (gezwegen nog
van regen, hagel, sneeuw en storm) tot
dat de wagen in de bebouwde kom van
Haarlem belandt en het gebruik van de
groote lantarens aan den wagen overbo
dig wordt. Mooi is die gemeentelijke ver
lichting niet, maar voldoende. Voor zoo
ver zij te kort mocht schieten, zal zij
verbeterd worden, zooals wethouder Ger-
ritsz in een van de laatste Raadsverga
deringen plechtig beloofd heeft.
Daar door een druk snel verkeer tus
schen twee steden de verbindingsweg een
geheel andere rol is gaan spelen, moet
op den duur de straatweg Amsterdam-
Haarlem in zyn geheel constante ver
lichting krijgen. Dat begrijpt iedereen.
Maar wie zal zich daarmee belasten!
Evengoed als Amsterdam haar verplich
ting laat eindigen bij den Osdorperweg,
voelt Haarlem de hare niet verder dan
op het bebouwde gedeelte van de Am-
sterdamsche Vaart. Voor de rest kijken
beide gemeenten met de beste verwach
tingen naar de bereidwilligheid van den
Staat. Die ziet ook de grenzen van haar
taak en houdt deze zorgvuldig in het oog.
Doet de Staat dat niet, dan komen
Provincie en gemeenten er gemakkelijk
toe, hun verlichtingsplicht maar aan den
Rijkswaterstaat over te laten, wat een
lengte van 3000 kilometers beduidt.
Keel gelukkig vind ik die zonderlinge
verdeeling niet. De leek vraagt onwille
keurig, waarom de heele bestrating, de
totale verlichting, buiten de bebouwde
kommen, niet dcor den Staat of door de
Provincie wordt verzorgd. Het zal wel
hieraan liggen, dat traditie en historie
hierin grooten invloed hebben. „Ik doe",
zegt de Staat, „al genoeg wanneer ik op
den straatweg Amsterdam—Haarlem de
verlichting van de beweegbare bruggen
op mij neem". „Mijn portie", zegt het
Provinciaal bestuur, „is mfj in de provin
ciale wegen al ruimschoots toegemeten".
De gemeenten, van haar kant, die toch
al gebukt gaan onder vele en velerlei uit
gaven, schuwen uitbreiding van haar
taak.
In tusschen blijft de straatweg Am
sterdam—Haarlem onverlicht. Is er niet
een compromis mogelijk tusschen de twee
groote gemeenten (Halfweg komt waar
schijnlijk door gebrek aan fondsen niet
in aanmerking) de Provincie Noordhol
land en den Staat? Voor de veiligheid
van auto's en fietsen zou de verlichting
van den geheelen straatweg geen weelde
zijn en al te streng trekt 't Rijk de grenzen
van zijn zorgen nu ook weer niet. De oude
weg Haarlem—Den Haag is bijna heele-
maal verlicht, die tusschen Haarlem en
Velsen is eveneens door den Staat tot
stand gebracht.
Van het eene komt men op het andere.
Zal, wanneer mettertijd de heele straat
weg geasphalteerd is. de verlichting ach
terwege kunnen blijven? Men kan zich dat
moeilijk voorstellen, Of zal de groei van
Haarlem en die van Amsterdam zóó snel
gaan, dat de Staat de verlichting vanzelf
aan de gemeenten overlaten kan? Wij
leven vlug en weten nauwelijks wat de
naaste toekomst brengen zal ofschoon
zóó snel niet. dat de ongeduldige mensch
niet nog grooter spoed zou verlangen.
Vanwege den Staat wordt er wel eens op
gewezen, dat het nu levend geslacht op
't gebied van wegenuitbreiding meer krijgt
aan het betaalt. Peperduur is wegenaan
leg voor het snelle verkeer: asphalteeren
kost per kilometer gemiddeld een half
millioen gulden: wel leeren wij rekenen
met groote getallen.
Dit is zeker: de veiligheid vordert ver
lichting van dezen straatweg zoo spoe
dig mogelijk.
J. C. P.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 cent» por regel.
Stofzuigerhuis MAERTENS
B ARTELJORISSTR A AT 16
TELEFOON NO. 10756
Apex Electrische Wascbmachines f 275.—
ERNSTIGE FRAUDE BIJ
EEN SUIKERFABRIEK.
200.000 KILO BIETEN TE VEEL
GENOTEERD.
Aan de suikerfabriek te Standaard
buiten (N.B.) is vrij ernstige fraude
gepleegd bij het wegen der karren die
de bieten aanvoerden. Er moet een com
plot zijn van het weegbrugpersoneel en
een aantal boeren. Toen dezer dagen
des morgens vroeg marechaussees kwa
men controleeren, stond een kar op de
weegbrug waarvan een te hoog gewicht
was genoteerd, terwijl eveneens reeds
een aantal wagens waren opgeteekend.
hetgeen zoo vroeg in den morgen niet
juist kon zijn. Zes personen werden in
verband hiermee gearresteerd. Het to
taal gewicht van de frauduleus geno
teerde bieten bedraagt volgens de Tel.
200.000 kilogTam. Voorts is gebleken, dat
ook reeds in de vorige campagne op de
zelfde wijze geknoeid is.
TELEFONEEREN MET
INDIë.
OOK BEELDTELEGRAFIE.
In aansluiting bij het Aneta-telegram
dat wij gisteren publiceerden over den
Indischen radiodienst en het draadloozc
verkeer met het moederland, seint
Aneta nog:
Beide diensten (de Nederlandsche en
de Indische) zullen zich zoo spoedig
mogelijk voorzien van een zender van
ongeveer 80 kilo-watt. toegevoerde anode
energie, ingericht voor sneltelegrafie,
telefonie en bedötelegrafie, welke in
stallaties. naar verwacht wordt, in de
tweede helft van 1929 in bedrijf ge
nomen zullen worden. Indië bouwt bo
vendien bij Bajeukolot een zender van
160 kilo-watt, met zes seinkanalen voor
Nederland. Het is de bedoeling, dat
twee snel telegrafen en een beeldtele-
graaf tegelijk gebruikt worden, terwijl
ook nog drie telefoongesprekken wor
den ingevoerd. Zoodra dit alles gereed
is, zal een zender van 80 kilo-watt voor
het verkeer met Amerika en Australië
worden gebruikt. Nederland bouwt een
evenwaardig tegenstation. Besloten is, het
bedrijf voor beeldtelegrafie te openen,
om, zoodra geschikt et-egenstatlons aan
wezig zijn, ook naar China en Japan
te werken, waardoor het mogelijk zal
worden telegrammen in Chineesche en
Japansche kaarkters te verzenden.
Zcodra de grootere zenders in werking
zijn en de noedige balansen opgesteld,
verwacht men, dat het vceren van radio-
telefonische gesprekken tusschen Java
en Nederland tusschen alle toestellen
van abonnés mogelijk "zal worden. Dit
zal tegen gewoon tarief slechts moge
lijk zijn uit de studio's te Weltevreden,
Randoeng, Semarang en Soerabaja.
Voor gesprekken uit Midden- en Oost-
Java zal boven het tarief betaald
moeten worden f 3 en f 4.50 als bij
slag.
Verder zijn besprekingen gevoerd over
detacheering van hooger technisch be-
drijfspersoneel, teneinde de nu inge
leide samenwerking zóo goed mogelijk
te handhaven en om regelmatig over
leg te kunnen plegen over vraagstuk
ken, die voor de telegrafie van belang
zijn. Uiteraard is bij het bezoek van
de heeren uit Nederland (dc ingenieurs
Koomans, Boetje en Schotel) de uit
rusting van den radiodienst tot in
onderdeelen bestudeerd, waarbij 'be
wondering werd uitgesproken voor het
geen hier (in Indië) tot stand is ge-,
bracht.
OVERWEG NIET
GESLOTEN.
VERKEERDE BOOMEN
NEERGELATEN.
Dinsdagmiddag omstreeks half een
werd de sneltrein komende uit Amers
foort aan den spoorwegwachter van het
station Muiderpoort te Amsterdam ge
signaleerd. De man sloot de boomen,
doch de verkeerde. Ir.plaats van die aan
de zijde van de Celebesstraat te sluiten,
liet hij die van de Pontanusstraat neer,
ofschoon daar geen trein moest passee
ren en de signalen voor de treinen een
onveilïgen stand aanwezen. Even later
kwaim de sneltrein met donderend ge
weld voorbij. Karren en voertuigen be
vonden zich gelukkig niet op den over
weg, wel een aantal voetgangers, doch
deze die den trein hoorden naderen, wa
ren verschrikt uiteengestoven. De ter
plaatse geposteerde politie-agent heeft
het gebeurde aan den commissaris van
het bureau Linnaeusstraat gerappor
teerd en deze zal proces-verbaal tegen
den overwegwachter laten opmaken .Ge
bleken is, dat de trein naar behooren
gesignaleerd is en dat de signalen heb
ben gewerkt, meldt de Tel.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1342
DOEDEDEURESOPE
Vader gaat od weg naa: I
zolder met zijn armen
vol pakjes en vraagt of
iemand de deur vooi
hem open wil doen
hoort Mientje aan moe
der vragen of zij soms
riep, ze hoorde, dacht ze,
iemand wat roeoen
vader herhaalt zijn ver,
zoek, maar nu wat luide:
I moeder roeptja er is
iemand, het liikt vader
wel in den kelder, ver»
zoekt Jan om te gaan
vragen wat er is
vader schreeuwt dat hij
niet in den kelder is
maar in de keuken, maa:
moeder's roep naar Jan
laat dit geluid verloren
gaan
vader voelt de pakjes
glippen, terwijl Jar.
meldt dat er niemand in
den kelder is
x
vader verheft in een
laatste wanhoopspoging
zijn stem
v
en als alle pakjes op den
grond glijden, gaat ten
slotte de deur ooen en
staat de geheele familie
gereed om het onheil te
aanschouwen.
(Nadruk verboden.)
TE VEEL HARING.
ACTIE VAN DE ZOUTERS.
In verband met berichten omtrent
stappen, welke te Vlaardingen zouden
worden gedaan, om met het oog op de
groote haringvoorraden en ter voorko
ming van een te sterke inzinking ran
de prijzen tot een beperking van de ha-
ringwisscherij en den handel in gezouten
haring te geraken, is van belang een
bericht in de Britsche vakpers, dat de
zouters te Lowestoft cm dezelfde reden
voor het meerendeel besloten hadden,
na 8 November j.l. geen haring voor de
zoutery meer te kcopen en dat deze
zouters aan de exporteurs verzocht héb
ben, deze actie te steunen door geen ha
ring te koopen, waarmee dit wel het ge
val is geweest, meldt de IT. R. Ct.
De hoeveelheid haring, welke dit sei
zoen te Yarmouth en Lowestoft gezouten
Is. wordt op een half millicen tonnen ge-
sohat
ARBEIDERS-REISVEREENIGING.
De N.A.R.V. „De Natuurvrienden"
heeft een dansavond georganiseerd op
Donderdag 15 November in „Olympia",
voor leden en introducés.
Voorts een ontwikkelingsavond op
Dinsdag 20 November in -het Blauwe
Kruis. Spreker is de heer Ch. Labeau
met het onderwerp: „Een Reis naar de
Riviera". De heer Labeau beschikt over
een pracht collectie lantaarnplaatjes.
Daar voor deze reis in het afgeloopen
reisseizoen onder de leden veel animo
was, verwacht het bestuur een groote
opkomst.
13 December wordt een ledenvergade
ring gehouden voor een bespreking van
de fusie tusschen het Instituut voor
Arbeidersontwikkeling en de N.A.R.V.
De bondsvoorzitter de heer M. Borsje,
zal een en ander nader komen toe
lichten. Volgens het hoofdbestuur
heerscht er te Haarlem een verkeerde
opvatting bij de leden omtrent de sa
menwerking.
Daar eerst een commissie van 11 per
sonen uit de afdeeling gekozen moet
worden om het rapport uit te werken,
wat daarna op het congres behandeld
moet worden, blijft de toestand dit jaar
in elk geval nog ongewijzigd.
GEVONDEN DIERFN FN VOOR.
WERPEN
Terug tc bekomen bij: Van- Aken. Dc
Genestetstraat 3. R-K. kerkboekje; v.
Kek, Westerhoutstraat 10, gummi bal;
Hazevoet, Santpoorterstraat 35, paar
bruine handschoenen; v. Ommeren,
Mr. Cornelisstr. 1, paar grijswollen
handschoenen; Oling, Harmcnjansstr.
76, hamer met steel; Geuzenbroek,
Olycanstraat 52. bruin hondje; Pelser.
Vergierdeweg 16. grijze jongensjas;
Kennel Fauna. Parklaan. witte kat.
gebracht door Midlag. Godfr. v. BouiL-
lonstr. 65; grijswitte kat gebracht door
idem; Van Weenen. Leidschevaartweg
183. lantaarn met batterij; Groeneveld,
Damaststraat 37, zakmes; Ingenhoven,
Voorhclmstr. 52, meisjesroutsje; Har»
moen. Zuidpolderstr. 26. obligatie Han»
dclsverccn- Fortuin; Hofslag. Harmen»
jansweg S2, zwarte pet; Petersen, Leid»
schevaart 26, damesportemonnaie met
inhoud: Scholten, K. Hccrenstr. 9 zw-,
potloodhouder; Bureau van politie
Smedestraat rijwielbelastingmcrk en
oliespuitje; Stam, Ruyohaverstr. 30 zw.
rijwielbelastingmcrk; Dc Winter, Kor»
te Houtstr. 7 rood. gladde ring; Café
Du Commerce, Plein 12, ring m. steen»
tjes; Hulscbos, Boogstr. 28- groote
moerslcutel; Oostcrbaan, Paus Leostr-
14. zwart kinderschoentje; Segerius,
Hof van Egmond 42, koralen kinder»
taschjc met inhoud; Engelgeer. Flora»
plein 10, grijs kindertaschje; Geerts,
Binnenweg 191. Heemstede, tompoucc;
Brugwachter. Langcbrug. actentasch;
Hazevoet, Santpoorterstr- 35, vulpen,
zonder dop.
FAILLISSEMENTEN.
Door de Haarlemsche rechtbank zijn
in staat van faillissement verklaard:
1. H. Ohr, vroeger planter thans krui
denier, voorheen Zeestraat 12 thans
Heemskerkstraat 5 te Zand voort; cura
tor Mr. Julius Hoog alhier.
2. H.'Smits,'" klompenmaker .te Pur-
merehd, Nieuwstraat; curator Mr. H.
H. Riepma te Edam.
3. H. L. M. Kuenen, echtgenoote van
A. van Eyk. handelaarster in manufac
turen te Haarlem Rijksstraatweg 39;
curator Mr. R. C. Bakhuizen van den.
Brink alhier.
4 H. T. den Blanken, bakker te Wijk
aan Duin, Alkmaarscheweg E, 111; cur-
rator Mr. J. A. B. Sanders te Bever
wijk.
5 A. Vaneveld. e'ectricien te Lisse.
Meer- en Houtstraat 17; ourator Mr. G.
E MeUema alhier.
6 H. Schrama, chauffeur te Haarlem,
Kinderhuissingel 60 rood; curator Mr.
L. J. Venhuizen alhier.
7 I. B Pennings. ambtenaar Gouver
nement. te Haarlem; Lange Bejgyne-
straat 22 alhier; curator Mr. L. V. Hoog
alhier.
8 H. J. Abbenhues, groerutenhandelaar te
Zandvoort: curator Mr. R. C. Bakhui
zen van den Brink alhier; (op 9 Nov.
1928 failliet .verklaard).
Rechter-commissaris Mr. G. Sluis al
hier.
Opgeheven werden de faillissementen
van:
1 W. G. Engelsman. kantoorbediende
te Zaandam; curator Mr. W. de Rijke
alhier.
2 R. F. Daems. (Taems) betonarbei-
der te Heemstede; curator Mr. A Bruch
alhier.
HERVORMING HUWELIJKSWETGE
VING.
In antwoord op de onlangs ln ons
blad medegedeelde door de heeren Prof.
Mr. P. A. J. Losecaat Vermeer en Mr.
L. G. van Dam, namens het Comité
voor een gemeenschappelijke actie tot
hervorming onzer huwelijkswetgeving,
aan B. en W. van Haarlem gestelde
vraag om medewerking tot het uitrei
ken vanwege den ambtenaar van den.
Burgerlijken Stand aan as. echtgenoo-
ten van een circulaire, waarin op de
mogelijkheden van ons huwelijksgoede
renrecht wordt gewezen, hebben 3. en
W. van Haarlem aan het comité de ten
deze gevraagde medewerking toegezegd-
HAARLEMMERMEER.
Bevallen: E. v. d- Brink—de Kraker,
zoon; IJ. van DammcMulder, doch»
ter; C. van KootenOuwerkcrk, zoon;
G. W. v. SchievecnHocdcmakcr, d.;
E. de GrootRavenhorst, dochter; A.
BcetsNieuwkoop, dochter; G. W„
Sïlvis—Smits, levcnl. dochter; M. Snap»
per—Keizer, dochter; G. Wcsscls—r
Trompert, zoon.
Overleden: Aren van 't Hof» 52 j.»
•gehuwd met M. Sohreuders; Le-a
Kluijt, 62 j., gehuwd met P. van Rijn;
Margarctha Theresia Calvelagc, 3 da»
gen. dochter van P Calvelagc; Jacob
Blankcrt, 12 i„ zoon van G. Blankert;
Gcrrit Jan Wagenvoort, 4 mud., zoon
van J. W. Wagenvoord
VELSEN.
Geboorten: M. A. Versteegvan Eg»
mond d. A- VersluisSohanssema d.
H. BakkerSloot z. B. BuurKlaver d.
A. M. Sandersdc Groot z. C- J. M.
StccvcnsVerloop d. K. StamVisser
d. J. A. EngelBrugmans d- A. van
Oevclendc Vries d.
Overleden: Hcrmanus Mcdik, 58 j-,
cchtgcn. van A. v. d- Schinkel; Cornc»
lia Kikkert, 63 j., cchtgcn. van J. Jonk»
man.
PÜRMEREND. 13 Nov.
COÖP. CENTRALE EIERVEILÏNG
Aanvoer 143S0 eendeneieren, per 100
f 6 80—f 7.
Kippeneieren 27339. 6566 KG.
»f 11.80—f 12; 63—64 KG. f 11.20
f 1 l-SO; 60—62 KG. f 11—f 11-70;
58—59 KG. f >1—f 11.40: 56—57 KG.
f 10—24—f 10.50; 53—55 KG. f 9.60—
f 10-40; 50—52 KG. f 7-90—9.10;
46—49 KG. f 7.70—f 8 20.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct». PER REGEL.
GEF.N OUDBAKKEN BROOD MEER BIJ UW ONTBIJT
BLIJFT DAGENLANG VERSCH. 10
i(Een verhaal van duistere krachten)
uit het Engolsch van
BERTRAM MITFORD
23)
Of ik! Maar....
Nu. dan zal ik er een voor je
koopen. De mijne heb ik voor den
winter opgeborgen. Maar als het mooie
weer begint, dan zul je eens zien, hoe
genoegclijk we het samen zullen heb
ben!
Zij keek hem verbaasd aan. hij praatte
opgewonden, en voor zijn doen, bepaald
luid.
Kijk eens, u maakt poekie aan
het schrikken, riep zc lachend. Zie
maar. hij kruipt onder de tafel!
Het poesje was onder de tafel gekro
pen en zat daar heftig te brommen.
Melian wist niet. hoe ze het had.
Wat heeft hij? zei ze. O. ik
denk, dat hij buiten een andere poes
hoort, en vindt da: die daar niets te
maken heeft. Maar apde:s is hij juist
zao kalm. ze'.fs al hoort hü iets.
Er kwam een vage onrust over Mervyn.
Il)j had dat al uos eens bijgewoond. En
het ging weer op precies dezelfde manier
Poesjes schrille protesten namen zelfs
toe. Melian dook onder de tafel, om
het uit zijn schuilplaats te lokken en
kwam weer boven met het diertje ln
haar hand.
Poekie dan toch! Wat heb je toch?
riep ze. Wees toch stil cn ga gauw
slapen! Maar hoewel het zich ineen
rolde op haar schoot, vond het beestje
toch geen rust. Integendeel, het lichtte
zijn kopje op en bromde weer. maar
nu niet zoo uitdagend als toen het onder
de tafel zat.
Ik zou haast zeggen, dat hü ergens
bang voor is, zei het meisje verbaasd.
Er is bepaald iets. dat hy buiten ziet.
Kyk maar, hy staart naar het raam!
Mervyn kon er niets aan doen. maar
een koude rilling liep hem langs den
rug. Hij stond met den rug naar het
venster, de gordünen waren dicht en
er was geen zweem van tocht. Maar
vlak onder dat raam. tegen den muur
stond de divan, waarop de vreemde gast
was gaan slapen, cm nooit meer wakker
te worden. En naar dien kant stond
poes nu te brommen, net zoo als hü
dien avond gedaan had. teen de deur
was open gegaan. En wat neg wonder
lijker was, er kwam een gevoel over
hem. dat. het maar beter zou zijn. niet
om ;c kijken, niet te onderzoeken, waar
het diertje zoo strak zijn ongeruste
cogjes op gericht had. En dai alles nog
wei in die lekker warme, gezellig ver
lichte kamer. Maar een beweging en de
stem van Melian verbrak de betoove-
ring.
Wat is er dan poekie? zei ze, ter-
wül ze een paar passen naar het raam
en dus ook ln de richting van den divan
deed. Is er dan buiten nog een
poekie, of een woef woef.... o. jouw
leelijkerd!
Ze brak plotseling af en liet het
poes.te los, dat direct onder de tafel
dook en daar weer begon te brommen.
Want het was eensklaps heelemaal wild
geworden, toen ze het naar het raam
had gedragen en had de klauwtjes zoo
die in haar hand geslagen, dat het bloed
eruit liep.
Mervyn sprong overeind.
Wat, heeft zij je gekrabd! riep
hü uit, terwijl hü de smalle, blanke
hand in de zijne nam en die deelnemend
bekeek.
O, het is niets! lachte het meisje.
We zullen het toch maar even uit-
waschen, zei hü. terwijl hy naar het
buffet liep en wat water in een glas
schonk. Je hoort het kleinste wondje
direct uit te wasschen. En hy voegde
de daad bij het woord.
Och. het heeft niet veel om het
lijf. lachte het meisje. Arme poekie.
ik der.k. dat ze er "ens bang vor was
en ;ct eiken prijs wou zien weg te
komen.
Ja. gaf Mervyn toe. Katten zijn buiten
gewoon zenuwachtige dieren. Heel waar-
schijnlük heeft het beest gevoeld, dat
er bulten iets rondsloop, een bunsing
misschien, of een das, in het kort. een
of ander beest, waaraan hy een hekel
heeft. Een hond zou het heele huis bü
elkaar geblaft hebben, maar je verder
niets hebben gedaan.
Natuurlijk. Maar apropos, oom
Mervyn, het verbaast me eigenlijk, dat
,u er niet een paar honden op nahoudt!
Het zün zulke gezellige dieren, vooral
op een eenzame plek als deze.
Ik heb het een paar maal gepro
beerd en ze zün altijd weer verdwenen.
Ze zwerven in de afgezette jachtge
bieden en de rest begrijp je.
Hü had het inderdaad geprobeerd en
de honden waren werkelijk verdwe
nen, maar altyd, en dat vertelde hü er
niet bü. op hun eigen houtje en niet
tengevolge van valstrikken of jachtop
zieners.
Het viel hem op. dat ook Melian in
stinctmatig zich bewust scheen gewor
denof onder de suggestie was ge
komen van een zweempje van den „in
vloed" die van tyd tot tijd de plaats
scheen te beheerschen. Ook zij bleef nu
steeds staren ir. de richting van het
bewuste venstor, en ze keek niet cp haar
gewone manier. Tot nu :ce had hij alle
geruchten omtrent den slechten reep
van het oude huis verre van haar kun
nen houden. En nu, juist toen hij zich
erop verheugde, dat zij zich hier tevre
den en rustig voelde en zich hier ging
nestelen, kwam dit geheimzinnig „iets"
weer onrust brengen.
Oom Seward, zei ze plotseling,
herinnert u zich nog wat ik zei, toen
ik hier aankwam? Dat het 'hier eigen-
ly'k hoorde te spoken?
Ja zeker, en ik weet het ook nog
best. wat ik geantwoord heb: dat van
ieder huls. dat niet heelemaal nieuw is,
enz. verteld wordt, dat het er spookt.
Nu. en doet het dat hier?
De directheid van de vraag was juist
onder deze omstandigheden nogal ver
warrend.
Wat moet ik je zeggen.... ik heb
er nu een poosje heel alleen ln ge
woond, heelemaal alleen, dat moet je
niet vergeten, antwoordde hy. En ik heb
nooit iets verdachts gemerkt. Natuur-
lyk kan het geval van dien armen kerel
die hier zoo geheimzinnig den dood
vcr.d, aanleiding hebben kunnen geven
tot allerlei praatjes onder de platte-
lands-ntenschen uit de buurt. Maar
waar vind je een huis. dat niet pas
gebouwd is waar niet iemand is dood
gegaan? Nee liefje, je moet je blonde
hoofdje maar niet breken met derge-
iijken onzin. Als je de verhalen hoort
van aiie cude vrouwen van beiderlei
kunne op het platteland, wel. dan merk
je al gauw da; ze na donker hun eigen 1
dorpsstraat niet meer over durven ste
ken, behalve als iemand ze uitnoodigt
in de kroeg een borrel te gaan drin
ken.
Ze moest lachen, maar toch klonk die
lach niet zoo hartelijk als gewoon
lijk.
Natuurlijk, zei ze, maar
Maar wat?
O niets, het is eigenlijk merk
waardig, hoe je verbeelding je parten
kan spelen. Maar zegt u eens, oom
Seward, gelooft u in dat soort van
dingen?
Waarin, in verbeelding? Zeker!
Neen. dat bedoel ik niet. Ik be
doel in spoken en verschijningen en der
gelijke dingen.
Neen, absoluut niet. Een heéleboe|
schuld aan dat soort van dingen heb
ben de kerstnummers van de groote
tydschriften. Voor de rest zorgt de om
geving, eenzaamheid, de toestand van
je zenuwen, zelfs het weer. Je kunt je
zelf in een toestand brengen, waarin je
als je het maar sterk genoeg verlangt,
de een of andere manifestatie kunt aan
schouwen. dat zal je ook gelukken....
in je verbeelding.
Alleen maar in je verbeelding?
Weet u dat wel zeker, dat u dat meent,
oom?
Wis en waarachtig weet ik dat
zeker. Ga nu naar bed kind.
.(Wordt vervolgd.)
