FLITSEN
Hel Mysterie van Heath Hover
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 15 NOV. 192S
STADSNIEUWS,
SJEF VAN DONGEN TE HAARLEM.
Een sympathieke gast hartelijk ontvangen.
De ontvangst.
Hst Haarfemsóhe publiek heeft Woens
dagavond aan Sjef van Dongen een
Biarteiyke ontvangst bereid.
Toen hij te 7 uur per trein uit de
richting Amsterdam (hij kwam uit Arn
hem) arriveerde, stond daar een com-
onissie van ontvangst gereed, bestaande
•uit de heoren J. van Eden, Ph. A. Doi-
üiium, Th. Ramaker en A. M. F. Meer-
Buais, rice-vooraitter van de Vcrcencging
van leerlingen der Middelbare Teelim-
BChe Schooi.
Sjef, due alleen was, werd naar de
le klasse wachtkamer geleid, waar een
verversohing werd aangeboden. Namens
vele vereerders werd hem ook een krans
mat linten in de Haarlemsohe kleuren
overhandigd. Nadat de gast zich cenige
oogenbïikken met do commissie ander-
houden had begaf het gezelschap z'.ch
miaar het Stationsplein, waar bij den uit
gang ran het Station twee rij tergen en
verder het Tramfatufar-scorps, honderd
padvinders en vele fakkeldragers gereed
otanden. Sjef word natuurlijk bij zijn
verschijnen met con luid hoer ah ont
vangen» m opbodht ging het toen (alle
M. T. S.'ers hadden zich in auto's bij
den stoet aangesloten) met fakkeldra
gers en de muziek voorop, langs Kruis
weg. Kruisstraat, Bartel jorisst raat en
Groote Markt naar ltet Gem. Concert
gebouw, waar van Dongen te 8 uur zijn
voordracht zou beginnen.
Nadat hij door de stampvolle zaal met
luid applaus was omtvamgen nam de
hoer Meerkéns het woord, voor het hou
den van de volgende toespraak:
Dames en heeren.
Het strekt mij tot een groote eer, dat
ik als vice-voorzitter ram hat corps van
leeidingen der Middelbare Technische
School te Haarlem een woordje tot u
tmag spreken en daarbij nog eenige
voorden van hulde mag richten tot een
wereldberoemd persoon ails mijnheer van
Dongen, die thans een collega van ons
M. T. S.'ers is. Omdat nu mijnheer van
Dongen een collega van ons is, zoowel
als Leerling en als corpslid in het bij
zonder, zal ilc hem in mijn verdere toe
spraak geen mijnheer van Dongen meer
noemen, dioch Sjef van Dongen; Sjef
van Dongen zooails hy onder een ieder
van ons bokend staat.
Over de prestaties diie onze Jonge
vriend verridht heeft, zal ik hier maar
niet praten, daar dit mijn inziens beter
aan hem zelf is toevertrouwd.
Maar om nu over te gaan tot de hul
diging ran Sjef van Dongen-, den moe
digen Hollandschen jongen, die in het
hooge Noorden zulke heldendaden heeft
verricht, bied ik hem naimens het Corps
van Leerlingen der Middelbare Techni
sche School te Haarlem, een boek aan,
getiteld „Era&irajoring Wonders". Dit
boek is buiten een opdracht van. ons
tlago'.ljfcsch bestoiur vérrykt met de kleu
ren en het Grooteegiel ran ons Corps.
Hoewel dit boek geen studieboek is,
Sjef, hoop ik dat je in een vry uurtje,
dat wij als M. T. S.'ers echter niet te
veel hébben, er prettig in zult lezen, de
techniek daarin bewonderen en deze
dan ook altyd hoog zult houden.
Met het zingen van het Corpslied,
waarmede onze aanwezige leden uit volle
borat zullen Instemmen, hoop ik, dat
deze huldiging door het Corps va.n Leer
lingen der Middelbare Technische
School te Haarlem, in jouiw smaailc ge
vallen zal zijn.
Hierna zongen de M. T. S.'ers hun
corpslied en gaf het publiek r-og eens
door applaus zijn vreugde over de aan
wezigheid ram Sjef te hennen, die niet
een vriend-elijkc-n gliarolacih op zün open,
gebruind gelaat, hiervoor dankte.
Van Dongcr's vcrhaaL
Vervolgens begon Sjef op ongekun-
stelde wyee van ztfn lotgevallen te ver
tellen.
Hij bad zyn voordracht in twee doelen
gesplitst.
Vóór die pauze spo-aflc hy over Spits
bergen in 't algemeen en over d.e toe
standen daar, naar aanleiding ran
lichtbeelden, na de pause gaf hy by-
«onderhedem van ztjai tocht, met
Wan-ruing, Sara en de hondenslee begon
nen, leuter met Sora alleen voortgezet
od zoek naar Nobile.
Hij vertelde van liet HdHanrdsdhe
dorpje Barendaburg op Spitsbergen en
de toestanden die daar heersohen; van
he', zonnefeest, als na den dcn-kercn tijd
(November. December en Januari) de
zon weer voor 't corab zich Laat zien; hy
vertelde van de monsclhen. en hun klee-
dtnig, vjun hot Ski-Loopen, va dc hon
den en het volslagen isolement waarin
de bewoners bijna voortdurend verfcee-
rem Wanneer de eerate postboot komt,
eind Med, is dat weer een groot feest.
Winkels zijai er niet op Spitsbergen,
alles wordt verschaft uit den voorraad
in de magaz'unem der Steenkool-Maat-
soliappijen. Er is heel veel steenkool op
Spitsbergen en die is zeer gemakkelijk
te ontginnen.
Er wordt veel gejaagd op walrisschon,
zeehonden, robben en ijsberen. Het wal
vassoheiwleesch is zeor smakeldj-k; een
waLvisohbiefstukje is 3 M3. groot! De
jacht is op Spitsbergen- overigens een
zeer rit/kamt bedrijf, aangezien de jagers
van alles en iedereen geïsoleerd zijn.
Wordt een jager ziek of verstuikt hy
een been, dan is hy als verloren te be
schouwen.
Na de pauae vertelde Sjef van de
eigenlijke hulpexpeditie.
Het werd een verhaal van een met
moed cn prachtig enthousiasme begon
nen tocht, die echter weldra een tocht
werd van eh-mde en ontbering en diepe
teleurstelling maar ook van manmoedig
en soms zelfs met humor gedragen leed
en van volhouden tot het uiterste, gé-
sterkt a-ls die iw-ee mannen telkens wer
den d'-oor het besef: hier ergens in deze
„witte hel" zijn m&nisoherk schipbreu
kelingen en wij moeten hen ontdekken
en redden van een anders zekeren dood.
Met on-gélcofeiyke moeilijkheden
ach. wy weten het: er is over de
tocht a,l zooveel geschreven, toch was
het interessant alles nog eens door Sjef
zelf te hooren vertellen met onge-
loofehjke moeilijkheden hadden de twee
dapperen op him expeditie te kampen.
De honger kwelde hen. de eene hond
na den anderen moest worden gedood
en opgegeten, zy leden vreeselijk dcor
gebrek aan zout; hevige krampen door
weinig en slecht eten- ontstaan, pijnig-
den hen. Negentien uur, soms meer, lie
pen zy by de slede aan één stuk door,
by na zonder spreken en zon der eten-.
Liefst liepen zy 's nachts, omdat de
grond dan door de grootere koude har
der was. Van slapen kwam hoe langer
hoe minder. De bochten door het ver-
schrikkeiyke pakijs brachten bijna niet
te overwinnen bezwaren met zich nvede.
Eindelijk w-erd de plaats bereikt, waar
Malmgren moest zijn. maar deze was al
afgedreven naar hst Westen, vele Kilo
meters.
Op 8 Juli kwamen zy, waar Nobile
moest zyn in de barre zee. Weer niets!
Sprakeloos, hulpeloos, afgemat, kletsnait
zagen zy elkander aan-, in geen 24 uur
hadden zy geslapen. Den Den Juli zoch
ten zy als radeloos de geheole rtreek af
waar Nobile was gestrand. Niets!
Op den vreeselijken terugtocht zagen
zy en hoorden zij telkens vliegmachines
maar de vliegers zagen hen liet, totdat
zij eindelijk, elndéiyk door Zweedsche
en FInsahe vliegers ontdekt werden. De
vliegers landden op het ijs met levens
gevaar en toen een der Zweden op Sjef
kwam aanstormen, die daar stond in
gescheurde kleeren, met een kapotte
huid. ho'l-oogig .van den honger en met
een baard van drie weken en zenuw-
achtig-baastig vroeg: „Waar is van Don
gen?" had d-a bewonderenswaardige Sjef
de koelbloedigheid en den humor op die
vraag te antwoorden: „Ik weet- het niet,
maar Sora heeft hem het laatst gezien!"
Maar toen hij in cis vliegmachine zat
die liem naar de bewoonde wereld te
rugbracht, toen -klopte tooh hem ook het
hart in de keel van vreugde over zijn
redding.
Met ee"n lang en donderend applaus
dat bijna tot een- ovatie werd, beloon
den de aanwezigen Sjef voor zyn een
voudig, onopgesmukt maar 'treffend ver
haal. -
DE WOONSCHEPEN.
VERPLAATSING GEWENSCHT?
Zooals onze lezers weten is net de
bedoeling van het gemeentebestuur om
het woonwagenkamp aan den Oudenweg
te verplaatsen naar een terrein verder
van de bebouwde kom der stad gelegen.
Daardoor is ook by vernieuwing de
aandacht gevestigd op het flott-ille woon
schepen, dat in de Öostsingelgracfht bij
de Amsterd-amsche Poort ligt. Die her
inneringen uit de dagen van den woning
nood zUn geen sieraad voor de omgeving.
In het algemeen gaan de woonsche
pen de gebreken van den ouden dag ver-
toonen. Slechts enkele exemplaren zien
er nog behoorlijk uit.
Al is er nu geen nijpend woningtekort
meer, de bewoners van de woonschepen
biyven rustig op het water. Krotwonin
gen worden onbewoonbaar verklaard,
maar de krotschepen laat men onge
moeid, hoewel die in vele gevallen nog
veel ongeschikter ter bewoning zijn.
Thans liggen nog 25 woonschepen in
de Oostsingelgracht. Nu het aanzien der
schepen geregeld achteruit gaat, is het
niet te verwonderen, dat er over gedacht
wordt, om ook de haven voor woon
schepen te verplaatsen naar een verder
van de stad gelegen water.
DE VOORGESTELDE
TELEFOONTARIEVEN.
„BLOEMBOLLENCULTUUR"
HEEFT BEZWAREN.
Onlangs hebben wy melding gemaakt
van de piannen van het Hoofdbestuur
der Posterijen en Telegrafie tot wijzi
ging der telefoontarieven. In plaats van
het byna overal geldende vaste abon
nementstarief of van het gesprekken-
klasse-tarief (dat te Haarlem geldt) zou
een gesprekken-tarief worden ingevoerd,
waai oij een eenheidsbedrag per gesprek
van 3 cent moet 'betaald worden.
Het Hoofdbestuur der Algemeene
Vereeniglng voor Bloembollencultuur
heeft, naar het Weekblad van genoem
de vereeniglng mededeelt, een brief ge
richt tot het Hoofdbestuur der Poste
ryen, waarin bezwaren tegen de voorge
stelde regeling worden geopperd.
In de voorstellen is vervat een her
ziening van het tarief voor intercom
munale gesprekken, die, wanneer zy in
de bloembollenstreek werd Ingevoerd,
zou doen vervallen, de streeknetrege-
ling (lokaal spreken over meer dan
één net), waarvan de telefoonverbrui
kers in de streek thans profiteerer..
Ook al zou behouden blijven de gele
genheid om zonder wachten direct ver
binding te krygen ook met de op een
naburig net aangesloten abbonés, en ook
al wordt voor deze categorie een juistere
berekening gevolgd (alleen uitgaande
gesprekken in rekening te brengen),
dan toch zou het resultaat van de in
de voorstellen van de directie der
Staatsbedryven vervatte tarieven vcor
intercommunaal-verkeer-op-korten-af-
stand wezen, dat men aanzienlijk meer
moet gaan betalen.
De posteryen stellen n.l. voor om het
volgende tarief te gaan toepassen: g<
sprekken over een afstand van 0—7 1/2
K.M. f 0.10; van 71/2—15 K.M. f 0.20
meer dan 15 K.M. f 0.35
In den brief van het Hoofdbestuur
van Bloembollencultuur wordt een
andere schaal genoemd, die veel meer
zou aanpassen bij de behoeften in de
bollenstreek.
Het tarief van 3 cent per lokaal ge
sprek, dat volgens de voorstellen moge
lijk geacht wordt, is een der hoofdpun
ten van de regeling. „Bloembollen
cultuur" zet uiteen, dat het inplaats
van op een verlaging, op een verhooging
zou neerkomen, zooals een eenvoudige
berekening leert. Slechts de zeer kleine
verbruikers zullen iets van een verla
ging constateeren, de grootere en zeker
de groot-verbruikers, gaan aanzienlijk
meer betalen.
KUNSTKRING
„HEEMSTEDE".
SCHUBERT-HERDENKING.
Nu overal in den lande het feit wordt
herdacht, dat het een eeuw geleden is,
dat de groote componist Franz Schubert
stierf, heeft de Heemsteedsche Kunst
kring gemeend hierin niet achter te
mogen biyven. Als datum voor deze her
denking is gekozen 19 November, Schu
bert's sterfdag.
A.s. Maandagavond zal in het gebouw
van den Ned. Protestantenbond, Post-
laan. de herdenking plaats hebben. Me
dewerking zullen verleenen:
Jo Meeuwse, (viool), Betsy Koopman
(piano), Anny Lambrechts, (zang) en
Hans de Bock (piano). Het program
ma, dat niet uitsluitend aan Schubert is
gewyd, luidt als volgt:
1. Sonate, b. kl. t. van Joh. Scb. Bach,
voor viool en pian'o.
2. Oud Hollandsche liederen.
3. Duo voor viool en plano van Fr.
Schubert.
4. Liederen van Fr. Schubert.
5. Ballata van Jos. Suk, riool-solo.
6. Nommage a Rarneau, pianosolo van
Cl. Debussy.
7. Liederen van Rhené B&ton.
8. Drie rybhmische dansen van Hans
de Bock.
9. Liederen van Ravél.
Het bestuur heeft gemeend, dit con
cert ook voor nlet-leden toegankelijk te
moeten stellen.
NED. CHR. REISVEREENTGING.
De eminente leider van de .Reic'ns-
zentrale für Deutsche Verkehrswerbung"
te Rotterdam de (heer M. Gerisch, die
hier ter stede reeds lang geen onbeken
de meer is, heeft gisteravond een aantal
films vertoond en toegelicht in een bij
eenkomst van de afdeeling Haarlem en
omstreken van de Nederlandsche Chris
telijke Reisvereeniging, welke in het ge
bouw Sint Bavo gehouden werd.
De aanwezigen hebben genoten van
de schitterende opnemingen van Neuren
berg, de oude stad en van Duisburg, het
moderne industriecentrum. Voorts was
er o.a. een film van de wintersport in
het rr.ooie hoogland van Garmisch-Par-
tenkirchen.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1343
LATE GASTEN
Vader zit te wenschen dat de
Kommers nu maar heengingen
beste menschen, maar hij krijgt
slaap
wil hoopvol gaan maan. als me
vrouw Kommer uit haar stoel
oprijst
beseft dat het alleen haar bedoe*
ling was. wat gemakkelijker te
gaan zitten
haalt zyn horloge te voorschyn al?
Jan Kommer informeert naar der.
tyd
Jan wou alleen zyn eigen horloge
controleeren, omdat het den laat
sten tijd neiging heeft, voor te
loopen
vader probeert een ziidelingschen
aanval door op te merken dat Jan
er moe uitziet, net of hij slaap te
kort komt
hetgeen slechts leidt tot een lang
durig verhaal van Jan over het
diëet dat hy moet volgen
als de Kommers eindelyk opstaan
meent vader dat, het veilig genoss I
is om te protesteeren, dat het nog I
niet laat is
waarop Jan zich herinnert dat hy
nog niets heeft verteld over zyn
jongste zakenreis naar Londen en
ieder weer gaat zitten.
(Nadruk verboden.)
NED. VER. TOT AFSCHAF
FING VAN ALCOHOLH7
DRANKEN.
HERDENKING 85-JARIG
BESTAAN.
De afdeeling Haarlem van de Ned.
Vereeniging tot Afschaffing van Al
coholhoudende Dranken hield Woens
dagavond in den Schouwburg Jansweg
een herdenkingsbijeenkomst ter gele
genheid van haar 85-jarig bestaan.
Hiervoor was een mooi en afwisselend
programma opgemaakt. Jammer was het
daarom, dat de belangstelling van het
publiek niet zoo groot was, als we op
de propaganda-avonden van deze ver
eeniging gewend zyn. De galerijen waren
byna geheel onbezet en ook in de zaal
en de loges waren nog veel ledige plaat
sen.
De voorzitter der afdeeling, de heer
C. F. Kruyf, opende den avend met een
kort welkomstwoord. Hy zette het doel
der byeenkomst uiteen en sprak de hoop
uit, dat de aanwezigen een aan gen am en
avond zouden hebben en dat voor de
geheelonthouding een goede propagan
da gemaakt zou worden. Spreker deelde
mede, dat de vereeniging in deze maand
die de blauwe maand genoemd wordt,
een intense propaganda zou maken. Hij
wekte de aanwezigen op, deze zaak zoo
veel mogelijk te steunen en sprak nog
zyn dank uit aan de onderafdeeling
„Nieuw Leven", die een mooi bloemstuk
gezonden had. Tenslotte hoopte hij, dat
velen zich als lid van de afdeeling
Haarlem zouden aansluiten.
De heer R. Grin, eerste concertmees-
ster der H.O.V., speelde een drietal
prachtige vioolnummers, op de piano,
zeer muzikaal begeleid door mevrouw
Minny Grin—Gerke. zy hadden een
dankbaar applaus in ontvangst te
nemen.
De heer Geert Dils, een Vlaamsche
minstreel, zong met toenemend succes
een viertal liederen, waarbij hy zich
zelf op de gitaar begeleidde. Vooral
„Het nestje" en „Er was eens een man
in Zwitserland", sloegen geweldig in.
Eenige jonge meisjes en jongens lieten
pittige reidanscen bewonderen, die te
recht zeer werden toegejuicht. Dat was
nog het echte, ongekunstelde, zuivere
dansen.
De heer P. Voogd, hoofdbestuurslid
der vereeniging, hield hierop een pro
pagandistische rede over het onderwerp
„Na 85 jaar".
Hy herinnerde aan den stichter der
afdeeling. die tevens de stichter van de
landelijke organisatie was, namelijk
Willem Egeling.
Deze schreef in 1842, gedreven door
zijn afkeer van de ellende door den
alcohol gesticht, een brochure, getiteld:
„Middelen tot beteugeling van het
misbruik van den alcohol". Hij maakte
een plan de campagne van de „Ned.
Vereeniging tot afschaffing van alco
holhoudende dranken", vroeger geheeten
„Ned. Vereeniging tot afschaffing van
sterken drank". Hij en nog een groot
aantal andere oud-strijders zyn het ge
weest, die zulk een geweldigen omme
keer in de samenleving hebben ge
bracht, door hun ijverige propaganda
voor beperking der drank-ellende. Zy
waren de pioniers, die de vereeniging tot
grooten bloei brachten. Het gevolg hier
van is, dat de 85-jarige nu nog steeds
met jeugdige kracht bezield is. Zy is
nog een vereeniging die krachtig mid
den in het leven staat. In 1843 telde
de afdeeling Haarlem 114 leden en elf
jaar later was dit aantal reeds ge
groeid tot 562. Wel een bewys, zei spre
ker, dat er een groote geestdrift onder
de drankbestrijders bestond. Langzamer,
hand begeep men, dat niet alleen af
schaffing en matigheid voldoende waren,
maar dat geheelonthouding het mach
tigste propagandamiddel was. Vroeger
dacht men, dat men het alcoholmisbruik
het best kon bestrijden door wyn- en
bierhuizen te stichten, zooals ook ln
Haarlem is geschied. Ook na de inwer
kingtreding van de zoogenaamde Bier-
wet in Engeland begreep men spoedig
dat dit het juiste middel niet was. Niet
alleen werd er veel bier gedronken,
maar ook het gebruik van gedistilleerd
nam daar met acht procent toe.
Uitvoerig schetste Spreker het werk
door de 85-jarige vereeniging in het
belang van de menschheid verricht, en
de resultaten, die het gehad heeft. En
nog staakt de vereeniging haar werk
niet. Met jeugdig vuur gaat zy voort,
den alcohol te bestrijden. Er bestaat
thans nog te veel gelegenheid, om dat
vocht te drinken. Plaatselijke keuze zal
dan ook een prachtig middel zijn, om
dit tegen te gaan. Spreker hoopte, dat
minister Slotemaker de Bruine, die daar
toe bevoegd is spoedig in de Tweede
Kamer zal komen met een wetsontwerp
tot het in het leven roepen van Plaat-
selyke Keuze.
In dezen tijd, met zijn toenemend
gevaar op straat en in fabrieken, moet
het verantwoordelijkheidsgevoel ver
sterkt worden. Als een chauffeur dron
ken is, dan veroorzaakt hy ongeluk
ken. Hij moet er dus ook voor zorgen
nuchter te zUn in den tijd, dat hij
niet op den wagen zit.
Wij zijn geheelonthouders niet alleen
voor -het heil van ons zelf, zei spreker,
maar ook voor dat van de medemen-
schen. Wie niet mee wil helpen, om
den alcohol uit onze samenleving te
verdrijven, is mede schuldig aan de
etende, die de alcohol over de wereld
ui:?töit.
Met een warm propagandistisch
woord eindigde de heer Voogd zyn rede
die met luid applaus beloond werd.
De tweede helft van den avond werd
gevuld met muziek, zang, dans en voor
drachten.
Het is voor de geheel-onthouding een
mooie propaganda-avond geweest.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Stofzuigerhuis MAERTENS
BARTEL JORIS S TRA AT 16
TELEFOON 10756
HOBBY VLOERWRIJVERS F125.—
CENTRALE BOND VAN TRANSPORT
ARBEIDERS
Door de afdeeling Haarlem van den
Centraler. Bond van Transportarbeiders
werd gisteravond een druk bezochte ver
gadering gehouden in de Centrale onder
voorzitterschap van den heer J. P. H.
Bergman, Na een openingswoord van den
voorzitter werd door den heer A. Mars
een overzicht gegeven van de verschil
lende acties die gevoerd zijn.
Hierna bracht de heer Mars verslag
uit van het Congres. De vergadering be
sloot met algemeene stemmen als lid
van het t. lx c. verplegingsfonds toe te
treden.
De commissie welke werd samenge
steld om de afdeeling een nieuwe vlag
te schenken werd geinstalleerd. Gehoopt
wordt, dat de vlag reeds op den a.s.
feestavond zal kunnen overhandigd wor
den. Binnenkort zal eerst de film van.
den Bond voor de leden worden vertoond
en daarna zal op een nader vast te stel
len datum een feestavond worden ge
houden naar aanleiding van den ster»
ken groei der afdeeling.
SCHOUWBURG JANSWEG
Wegens het groote succes dat de
Revue „Nou wat zeg je daarvan" Zater
dag 27 October heeft gehad, zullen op
Zondag 18 en Maandag 19 November
nog twee opvoeringen gegeven worden.
PROF. J. H. ABERSON DOCTOR
HONORIS CAUSA.
Maandagmiddag om 2 uur had in de
hulpaula der Landbpuwhoogeschool te
Wageningen de promotie plaats vaar
Prof. Dr. J. H. Aberson tot doctor in de
landbouwkunde honoris causa. Door een
comité van oud-leerlingen en vrienden
werd den afgetreden hoogleeraar na zijn
promotie een huldiging bereid. Dr. F.
E. Posthuma, voorzitter van het huldi-
gingscomité, onthulde een bronzen pla
quette, bestemd voor de aula der Land-
bouwhoogeschool.
CHRIST HIST. JONGEREN.
De Christ. Hist. Jongeren- Organisatie
te Haarlem houdt a.s. Dinsdagavond
een vergadering in het Wijkhuis der
Ned. Herv. Gemeente aan de Molenaer-
straat.
Mr. Dr. H. H. A. van Gybland Oos-
terhoff zal spreken over „De metho
den van het Bolsjewisme". Mej. Dora
Venneer, begeleid door den heer P.
v. d. Beek, zal enkele liederen zingen.
FEUILLETON.
(Ecu verhaal van duistere krachten)
uit het Engélsch van
BERTRAM MITFORD
24)
Ze had haar kaars al aangestoken.
Denk niet verder aan al die dingen.
Hebben we het hier niet zoo knus, als
maar mogelijk is, en het wordt nog hoe
langer hoe gezelliger. Het is toch al te
mal dat we ons van streek zouden laten
brengen door het feit dat Pockie begint
>te brommen tegen iets, dat wy niet
kunnen zien!
Eigenlijk hebt u gelijk. zei ze
lachend, toen ze elkaar wel te rusten
wenschtcn. Maar er was iets ondefi
nieerbaars in haar lach, in den toon
van haar stem, zelfs Sn de uitdrukking
van de cogen. dat haar oom in vage
onrust achterliet. Iets moest haar heb
ben verschrikt, maar vrouwen waren
nu eenmaal „schuchtere" wezens, vcoral
els het cp dergel'jke mysterieuze din
gen aankwam. Hoé hei ook zij, hij
v.'enschte zelf- c'z ?chaduw van al deze
f,eh«lmztnr.:ghcid van Melian verre te
houden.
Lang nadat zU al naar bed gegaan
was, zat hy nog bij het vuur. Hy kon
haar in haar kamer op en neer hooren
loopen, hoorde haar met haar fynestem
fragmenten van liedjes neuriën en op
nieuw zegende hy het lot, dat haar in
zyn- eenzaamheid haa gebracht.
Iiy stak zich nog eens oen pijp aan
en nam „op de valreep" nog een dronk
uit de vierkante flesch, die naast hem
stond. Het poesje sprong luchtigjes op
zyn schouder en wreef zyn zachte kopje
tegen zün wang, sprong toen op zyn
knie en bleef daar zitten spinnen.
Wat zou er toch gebeurd zyn. dat
het meisje verschrikt kon hebben,
vroeg hy zich af. Er was iets geweest,
dat was duidelijk, maar hy was er
expres niet op ingegaan om het niet
belangryk te maken. Wel. als de .in
vloed" van het huis haar zenuwachtig
maakte, zou hij haar op de een of
andere manier wel ergens anders onder
dak weten te krygen tenminste voor
een poos. Hy had zich op een wonder-
baariyke wijze aan Heath Hoover ge
hecht en bovendien woonde hy er, zon
der dat hij huur behoefde te betalen,
alleen voor de kosten van onderhoud.
Dat was iets. wat hy niet buiten be
schouwing mocht laten.
Ook had hl! gelegenheid om te jagen,
zonder dat hem dat i?ts kostte. Als
'hot er echter toe moest komen, dat hy
zcu moeten kiezen tusochcn dat alles
en zyn nichtje, zou het een moeilijke
keuze worden.
Maar langzamerhand verviel hy in
gelukkige droomen. Hy verheugde zich
op den plezierigen tijd, die komen zou
als het lente zou worden. De onaange
name gedachten aan een alternatief had
hy van zich afgezet. De voetstappen
boven zyn hoofd hadden opgehouden,
ze sliep nu zeker en was haar angstige
verbeelding vergeten. Hy verheugde zich
al weer op morgen, wanneer zij weer
cm en by hem zou zyn met haar lief,
levendig, opgewekt gezicht, en het blonde
haar dat blonk in het zonlicht
Toen opeens, wat was dat? Een wild
gebons van voetstappen boven zyn
hoofd, een vreemde half gesmoorde
kreet, een overhaaste vlucht langs de
trap. In een oogwenk stond hy in de
deur en daar zag hy Melian afge-
teekend tegen den donkeren achter
grond van de gang, haar gezicht ver
steend door een gruwzame ontzetting,
die zijn bloed deed verstijven, de blauwe
oogen wild opengesperd als hadden ze
iets aanschouwd, dat niet van deze
aarde was.
HOOFDSTUK XIII.
Nog eens de steen.
"Wel kind, was is er? Heb je iets
vergeten?
Met moeite dwong hy zyn stem tot
een luchtigen nuchteren toon. Hy deed
alsof hy niets van haar opwinding
merkte
Nee, maax
Ze keek nog steeds doodelijk ver
schrikt. Ze duwde hem bijna opzy in
haar haast om in het volle licht te
komen en ze draaide het hoofd half om,
als om achter zich te kyken.
Maar wat dan toch? Is het soms
de uitwerking van dat. laatste stukje
plumpudding?, ging hy voort, nog
steeds in zijn rol blijvend. Ik ge
loof waarachtig dat je nachtmerrie hebt
gehad. En als je nagaat waar we het
over gehad hebben voor je naar bed
ging, is dat waarachtig niet te verwon
deren.
Nee, nee, en ze schudde heftig het
hoofd. Ik wou maar dat het waar was!
Heusch, oom Mervyn er was iets in de
kamer! Eerst hoorde ik het, hoorde het
bewegen, maar zelf had ik me niet kun
nen bewegen al had ik er myn leven
mee kunnen redden. Ik dorst zelfs de
kaars niet aan te steken. Ik hoorde
voetstappen lichte voetstappen
naar hst bed toekomen. O. het was af
schuwelijk. yselijk gewoon. Ze zweeg
even en keek weer met een snellen
verschrikten blik achterom, alsof ze
verwachtte daar het „iets" te zullen
7.en, En toen. hoor nu eens ze pakte
haar- oom bij de polsen was er iets
kouds en klams, dat myn gezicht aan
raakte, eventjes maar, het voelde aan
als de vingers van een doode. By het
licht van het haardlvuur zag ik de
flauwe omtrekken van een gedaante.,.,
en toen sprong ik uit bed en holde
naar beneden.
Melian, wees kalm kind. Je moet
een benauwden droom hebben gehad,
waarschyniyk als gevolg van ons gesprek.
Maar Mervyn was innerlijk heelemaal
niet overtuigd van de waarheid van zyn
woorden waarmee hy poogde haar ge
rust te stellen.
Hier. zei hij drink dit maar
eens uit kind! Dan zul je wel weer gauw
op je verhaal komen.
„Dit" was een glas port, dat hy
bU het buffet was gaan inschenken.
Zy nam er langzaam een paar slok
ken van en voelde zich toen wat beter
Mooi zoo! zei hy. Nu moet je
eens goed luisteren. Je hebt nu sinds
veertien dagen in die kamer geslapen
en je hebt nooit iets gemerkt, niet
waar? Wel, ik heb er zelf wel een week
geslapen, voor je kwam. Hy had dat
laatste als een geruststelling bedoeld,
maar hij had de woorden nog niet ge
zegd. cf hij had er spyt van.
Maar waarom ber.t ai er gaan sla
pen. oom Mervyn? vroeg het meisje
sneL
Waarom? Wel. om te zien of het
er geriefelijk was en niet vochtig, cn
zoo.
Hü vroeg zich af, of ze zyn uitleg
accepteeren zou. In zijn hart twijfelde
hij eraan.
En die koude aanraking op je
gezicht was waarschijnlijk een vleer
muis, ging hy voort. Slaap je met
open ramen?
O ja, altyd!
Zie je nu wel? Daar hebben we
de oplossing al. Kom meer naar boven,
dan gaan we op de vleermuizenjacht.
Hij hoopte maar op een hiaat in
haar kennis van de natuurlijke histo
rie en hij had een lief ding gegeven
voor een levende vleermuis, om die
stilletjes in haar kamer los te laten. Zij
scheen gelukkig niet geneigd om te
onderzoeken, hoe een vleermuis midden
in den ranter In haar kamer had kun
nen verzeild raken,
Nu dan! zei hy, toen zy bovèn
waren gekomen, en hij de kaars in de
hoogte hield en de kamer nauwkeurig
onderzocht. We zullen hem waar-
schUnlijk in een hoek van de kamer
vinden hangen. Neen, na een gron
dig onderzoek ik denk dat hy er weer
even snel vandoor is gegaan, ik zou het
raam maar cp een kier zetten, dan kan
hy er niet weer ir..
Denkt u heusch. dat het dat ge
weest is, oom Mervyn? vroeg Mclian
angstig.
.(Wordt vervolgd.)
