ZILVER
Aspirin-
ZANDVOORTSCHE CAUSERIE.
Tabletten
BURGERLIJKE STAND
UIT DE OMSTREKEN
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 21 NOV. 192S
(Van een bijzonderen medewerker).
De financiëele toestand. Voor en tegen van aan
spreken der reserves. De bezuinigingen. Onze Politie.
De weinig homogene Raad. Maatregelen voor het a.s.
zomerseizoen. Krijgen we een wandelhoofd?
De financleele' toestand onzer gemeen,
te is lang niet best. om niet te zeggen
slecht. Dat valt ook niet te verwonde
ren. waar over 1927 geschat vterd. dat
aan belasting zou worden ontvangen
362.000 en eigenlijk 302.000 aan het
Rijk zou moeten worden terugbetaald
voor kwade posten. Het is haast niet te
gclooven. maar het feit staat desniet
tegenstaande vast. Het is ons daarom
onbegrijpelijk, dat ae raad niet heeft be
sloten zich tot de regeering te wenden
en te zeggen: Hoor eens regeering. uw
ambtenaren berichten ons wel. dat we
over één jaar 302.000 moeten terug
betalen, maar willen we onze gemeente
niet in een zeer desolaten toestand bren
gen, dan verzoeken wij u deze kwestie
eens grondig te bekijken en te overwe
gen (maar s.v.p. niet te lang overwegen),
of onze gemeente met uw hulp en liefst
krachtige hulp, uit de misère kan wor
den geholpen.
Het zal toch voor ieder duidelijk moe
ten zijn, dus ook voor de regeering, dat
gezien de bovengenoemde cijfers er wat
dient te gebeuren.
We hebben er reeds op gewezen, dat
het groote moeite zal kosten de begroo
ting voor 1929 sluitend te krijgen. Als
een der daartoe noodige middelen acht
de meerderheid van B. en W. het nood
zakelijk de reserves van de bedrijven aan
te spreken.
Deze zaak is reeds eenige malen in
den raad besproken.
De voorstanders van het aanspreken
der reserves en het storten van de winst
in de kas der gemeente beroepen zioh
er op. dat het niet noodzakelijk is, dat
indien prijsverlaging voor gas en water
mogelijk is, dat deze verlaging niet zou
worden ingevoerd omdat de winsten in
de gemeentekas komen
Ter verdediging van hun standpunt
voeren zij aan, dat menscben van ge
heel verschillend maatschappelijk in
zicht, b.v.b. Dr, F. M. Wibaut en Jhr.
Mollerus het storten van winsten in de
kas der gemeente verdedigen.
Do tegenstanders hebben tot dusverre
geredeneerd, dat het in het belang der
gemeente zou zijn, indien de reserve zoo
sterk mogelijk wordt opgevoerd en dat
het ha. juister zou zijn den prijs van
het produot. zoodanig te verlagen, dat
er «ueckt* een ?e-u matige winst 2ou
kunnen worden gemaakt. Hoewel men
reeds het vorige jaar een voorstel tot
winstuitkeering aan de gemeente heeft
verworpen, zijn intusschen de tarieven
niet verlaagd en zijn we goed ingelicht,
dan zullen de winsten ook dit Jaar niet
onbelangrijk zijn.
Men schijnt thans stevige bezuiniging
te willen invoeren. We onthouden ons
van een oordeel, maar een van tweeën
is waar of we hebben jaren aaneen
op veel te grooten voet geleefd en is er
dus nogal zeer ruim met onze belasting
penningen omgesprongen of men wenscht
allerlei noodmaatregelen te nemen,
waarbij de kans groot is dat over eenigen
tijd zou kunnen blijken, dat er te sterk
cp het personeel-bezuinigd zcu zijn ge
worden en ander personeel aangesteld
zou mceten worden, althans indien de
wachtgelders er nog nietin geslaagd
zouden zijn een anderen werkkring te
vinden.
Thans is een speciale raadscommissie
aan het werk om te onderzoeken of er
en zoo Ja, hoe ook bij onze politie be
zuinigd kan worden.
Dat geeft ons aanleiding op te mer
ken, dat naar onze meening Zandvoort
een uitstekend politiekorps bezie. Dat wil
niet zeggen, dat er nooit iets op aan
te merken zou zijn. Och, of deze of
gene eens ontactisch optreedt heeft met
de beoordeeling van het geheele korps
o.l. bitter weinig te maken. Het zal.
meenen wfj, niet op tegenstand stuiten,
indien we beweren, dat we een zeer
ijverig korps hebben, dat uit plichtsge
trouwe beambten bestaat. Of daarop
in de tegenwoordige samenstelling, nu
het korps reeds zoo zeer is ingekrom
pen, bezuinigd kan worden? Wij meenen
van niet. We zijn zeer benieuwd wat
de Raadscommissie te rapporteeren zal
hebben.
Er is den laatsten tijd nogal eens de
aandacht gevestigd op onzen weinig ho
mogenen raad.
Vooral, bij den financieelen toestand
van het oogenblik, nu eensgezind optre-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
vochtige kleeren,
natte schoenen
Geen wonder, dat gij U hui#
verig en onbehagelijk gevoelt en
bijzonder op
Uw gezondheid
moet letten. U behoeft echter
niet bezorgd te zijn, wanneer U
bij het eerste teeken van ven-
koudheid
neemt, die steeds doorsnelle en ze#
erking uitgemunt hebben.
oranje hand met f B
K het BAYER'kruis cn zie loc A
1 dat op elke tablet het woord^—
Ingestcmpcld is. pj
öff.- >::-r,.j'LVjaatavBCMa*jartUi
1'rUs 75 cts.
den meer dan ooit noodzakelijk zou zijn,
wordt het algemeen als een ernstige te
kortkomlng aangevoeld.
Nu is men blijkbaar aan het zoeken
naar meerdere samenwerking. Ondanks
gegeven tegenspraak. blijkt nu toen
waar te zijn, dat een 9-tal leden om
trent verschillende zaken overleg heb
ben gepleegd. Of men echter ook tot
overeenstemming is gekomen, meenen
we dat dit aan twijfel onderhevig is.
Maar ondanks alle sobere f^nancieele
beschouwingen die er zijn te houden,
ondanks het feit, dat we nog niet eens
in December zijn, worden de eerste stap
pen voor het as Zomerseizoen reeds
weer gezet. Zangverenigingen, muziek-
vereenigingen en O. S S. hebben geza
menlijk beraadslaagd over wat door hen
zou kunnen worden gedaan om het be
zoek aan onze badplaats te bevorderen.
Na een tweetal vergaderingen is een
comité benoemd, dat een en ander zal
hebben voor te bereiden. Momenteel
staan reeds op het programma een zang
concours, muziekwedstryden en een
groot tuinfeest Aan de Gemeente zal om
steun worden gevraagd.
Hoewel de poging van genoemde ver
eenigingen toejuichende, vragen we ons
toch af of het niet juister zou zijn ge
weest indien het initiatief ware uitge
gaan van de V. V. V. en door de V.V.V.
in samenwerking met onze zang en mu
ziekverenigingen etc. deze feesten wer
den geregeld.
Het komt ons voor, dat onze badplaats
behoefte heeft aan een instituut, dat
alle bijzondere maatregelen ter bevorde
ring van het vreemdelingenverkeer
heeft te regelen. Of dat nu, zooals vaak
in het buitenland het geval is, moet ge
schieden door de Overheid, daarbij ge
steund door de plaatselijke vereenigin
gen, of door particulieren, gesteund door
de Gemeente, is een kwestie waarop we
nog wel eens zullen terugkomen, omdat
de zaak voor onze badplaats van groote
befceekenis is.
Voor eenige weken terug bracht de
krant het nieuws, dat we wellicht zou
den krijgen een grootsche instelling,
waarbij een groot wandelhoofd in zee,
en mondaine gelegenheid voor het ge
bruik van zonnebaden en voor de be
oefening van velerlei soorten van sport
en vermaak in het zilte nat.
Onmiddellijk heeft de Zandvoorter
zijn oordeel over een dergelijk plan
klaar. En u dat oordeel is vaak niet ten
gunste van het plan uitgevallen. Bezwa
ren van velerlei aard hebben we verno
men. De een had bezwaar, omdat het
inderdaad prachtige ongebroken uit
zicht over de zee zou worden ontnomen,
de ander meende, dat Zandvoort dooi
een dergelijke inrichting niet meer den
uitsluitend naar rust verlangenden gast
zou trekken, een dérde had bezwaren om
zedelijken aard, no. vier meende, dat de
overige badinrichtingen een veel te groo
ten concurrent zouden krijgen, no. vijf
verklaarde, dal het toch allemaal maar
bedrog zou zijn en als het plan door zou
gaan we te Zandvoort met de gebakken
peren zouden zitten.
We beschikken momenteel niet over.
voldoende gegevens om te beoordeelen
of er een groote kans bestaat of het
groote plan verwerkelijkt zou kunnen
worden. Wel weten we, dat de groote
meerderheid van onzen Raad niet af-
keerlg van de exploitatie van een der
gelijke inrichting zou zijn.
Hoewel, de plannen niet geheel kun
nende overzien, en we niet in staat zijn
een definitief oordeel te geven, meenen
we, dat bij de beoordeeling van een der
gelijk plan nimmer vergeten mag wor
den. dat Zandvoort, Haarlem en Am
sterdam als achterland hebbende, nooit
een badplaats meer kon worden, waar
de uitsluitend rust zoekende gasten ko
men. Onze gasten zullen meer en meer
vermaak zoeken. Dat kan men betreuren
of toejuichen, met het feit zal men goed
doen rekening te houden.
LETTEREN EN KUNST.
HET TOONEEL
PIETER NIEUWLAND BIJ
JACOB VAN LENNEP.
Het verloren Tooverland.
De Deensche roman Het verloren
Tooverland heeft bü zijn versch U -
ning ook in Holland een grooten lezers
kring gevonden. Ik heb het boek niet
gelezen en ik moet zeggen, dat ik na de
opvoering" van het naar dezen roman
door den heer Hans van Hees bewerkte
tooneelspel door de vereeniging Pieter
Nieuwland uit Amsterdam bij Jacob van
Lennep niet erg verlangend ben er
kennis mee te maken. Misschien is dc
schoonheid van „Het verloren Toover
land" verscholen in de twee jaar, die
tusschen het eerste en tweede bedrijf
liggen en die wij dus niet te zien heb
ben gekregen, maar wat de heer Hans
van Ees uit dezen roman op het tooneel
brengt is wel heel erg verouderd en
weinig belangrijk.
Het eerste bedrijf is al bijzonder ma
ger. Wij liooren, dat Kaja Hailing den
volgenden dag trouwen gaat met een
acteur en dat haar oom Frans het zóó
van haar te pakken heeft, dat hij het
noodig vindt dit zelfs waarschijnlijk
terwillc van ons aan zijn huishoud
ster te vertellen. Ook heeft oom Frans
tweemaal erg ostentatief in de richting
van zijn hart gegrepen en daarbij 'n
heel benauwd gezicht getrokken en
Tieneke en Silvia Silombra hebben ons
al bewezen, -wat <iat beteekent. Men
behoeft werkelijk niet de „juffrouw met
koffiedik" te zijn om na het einde van
dit onbeholpen exposé de toekomst van
Kaja te voorspellen. Het ligt er al te
dik op. Oom Frans heeft met zooveel
nadruk al zijn wensch uitgesproken, dat
Peter Dum de aanstaande van Kaja
een even goed mensch als actetir mag
blijken te zijn. dat wij ai met zekerheid
kunnen zeggen, zonder Peter ooit tc
hebben gezien, dat deze acteur een
schurk in optima forma is. Trouwens
het feit, dat Peter tooneel speler is, be
loofde al heel weinig goeds voor Kaja.
Zoodra Peter Dun in de gedaante van
Ad. Verzijl in n opkomt, zien wij dui
delijk, dat het nog erger is dan wij
hadden vermoed. Hemeltjelief, wat *n
ploert!zeg je bij je zelf. Hoe is het
mogelijk, dat Kaja het twee dagen
laat staan twee jaren bij hem heeft
uitgehouden. En als wij dan nog hooren
van snoepreisjes en slippertjes en hem
Kaja op een allergrofste manier zien
behandelen staan wij versteld, dat Kaja
met dezen man nog „geestelijk contact."
verlangt.
Dan gebeuren er heel veel dingen,
die in buitenlandsche romans van 30
jaar geleden pleegden te gebeuren. Een
Deensche kapitein komt Peter voor het
alternatief stellen: een kogel door je
kop of m'n dochter aan je hals! Wij
begrijpen dat Peter heel wat op zijn
schuldboekje heeft, als wij den kapitein
zoo hooren spreken. En wij zien het ook
aan de manier, waarop Verziji zijn siga
ret opkauwt. Toch weigert Peter, maar
als de kapitein alle financieele gevolgen
op zich neemt, gelast de acteur den
kogel af en accepteert de dochter.
In haar eersten schrik doet Kaja heel
geïndigneerd, maar aJ heel gauw zakt
de verontwaardigmg, want het verloren
tooverland doemt voor haar op. Ook zij
heeft oom Frans lief en zij besluit aan
oom, dien zij nog geen vijf minuten ge
leden heeft gesmeekt nooit meer, ter
wille van haai- zielerust, terug te komen,
hulp en raad te vragen.
Oom had zich dat eerste verzoek
van Ka.ja zoo erg aangetrokken, dat hij
als Maria Antoinette er in één
nacht grijze haren van had gekregen.
Dat zien wij in het derde bedrijf, als
oom komt om Kaja te troosten. In
dat derde bedrijf staan Kaja en oom
Frans voor de poorten van het verloren
Tooverland, maar Kaja's vader die
een even gewetenloos vader is als Peter
Dun een gewetenloos echtgenoot zegt
dat er hoogere machten zijn. die zullen
beletten, dat zij ooit het tooverland zul
len betreden. Op hetzelfde oogenblik
grijpt oom Frans weer in de richting
van zijn hart en de juffrouw van de
vestiaire, die door de ondervinding een
uitstekenden kijk op het tooneel heeft,
zegt: ..Zie je wel? Nou gaat ie dood!"
En het duurt geen vijf minuten of het
is zoo! Juist op den drempel van het
•tooverland .grüpt de koude dood hem
beet. Kaja is er expres even voor naar
buiten gegaan om hem de gelegenheid
te geven. Als Kaja terug komt, ziet oom
Frans "haar nog even aan,; dan blaast
oom den laatsten adem uit en de sup
poost van den schouwburg doet het
zelfde met de roode noodlichtjes, omdat
hij begrijpt, dat het stuk nu ook ge
daan is.
Het is mij een raadsel, hoe de heer
Hans van Hees die, naar ik vernam
alleen maar een naamgenoot van onzen
Carel van Hees is een zoo ouder-
wetsch gegeven in dezen tijd nog voor
het tooneel bewerkt. Want nu eens daar
gelaten de zeer doorzichtige, zwakke, ja
zelfs min of meer drakerige dramatiek
van het stuk, wat doet ons al dat ge
praat van Kaja over de „rechten van de
vrouw" nu nog in 1928, waar die niet
anders zijn, dan de rechten van de vrouw
om zelf na een schelding haar geld te
verdienen. De heer Van Hees heeft dat
zelf blijkbaar ook wel gevoeld en hij
droeg daarom zijn stuk op „aan de jeugd
van toen". Wij prefereeren stukken, die
kunnen worden opgedragen aan de
jeugd van heden of van morgen. Er is
in deze 25 jaar juist voor de vrouw zoo
veel veranderd, dat wij dat gepraat over
de rechten van de vrouw ln dit geval
vooral waar de vader en de man zulke
ploerten zijn als een anachronisme
beschouwen. En 't sterven van oom Frans
is niet meer dan een theatraal slotef
fect, dat met de rechten van Kaja niets
te maken heeft.
Ais creditpost voor den schrijver noem
ik den over het algemeen zeer goeden
dialoog. Enna, het dienstmeisje, leek
mij een „eigen" schepping van den heer
Van Hees. Wat zij vertelde, viel zoo bui
ten de taal en het geheel van het stuk,
dat het mij niets zou verwonderen,
als de heer Hans van Hees de geeste
lijke vader van dit Amsterdamsche
dienstmeisje was.
De opvoering van Het Verloren Too
verland door Pieter Nieuwland zou ze
ker een beteren indruk hebben gemaakt,
wanneer de rol van Peter Damt in ster
ker handen ware geweest. Het was een
tegenvaller, dat Coen I-Iisslnk, die op
het programma was aangekondigd, door
den heer Ad. Verziji vervangen moest
worden. De heer Verzijl bleek tegen deze
rol allerminst opgewassen. Het is pijnlijk
het te zeggen, maar deze beroepsacteur
was verre de mindere bij deze dilettan
ten. Hij sprak voortdurend met een
aardappel in zijn mond en zijn ongecon
troleerd spel met 't velo armgezwaai en
het oogengedraai wekte herhaaldelijk
en terecht den lachlust op van 't pu
bliek. De heer Verzijl speelde den
schurk in den stijl van 50 jaar geleden
en dat nog heel slecht.
Dat er overigens bij Pieter Nieuwland
goede krachten zijn, hebben wij ook nu
weer kunnen constateeren, al stond de
opvoering als geheel zeker niet op een
liooger peil dan wij te Haarlem van di
lettanten gewoon zijn. Mevrouw Leve-
rington wekte niet volkomen de illusie
van het meisje en daarna jonge vrouw
tje, zooals wij ons Kaja denken. Maar
zij bewees ook nu weer een solide, ste
vige speelster te zijn. Vooral haar zin-
vere en knappe dictie valt te roemen.
Trouwens dat kunnen wU ook van de an
dere spelers getuigen. Ook de heerH. v
Hees. die de rol van oom Frans vervulde*
onderscheidde zich doov zijn warm,
sympathiek geluid en uitstekende
gen. Hij gaf ook wel relief aan den nobe-
len oom. maar hij schoot in de sterke
spelmomenten nog al eens te kort. Een
markante figuur maakte de heer Leve-
rington van kapitein Ström. Hij was een
verschijning als de „heer" in Minnespel
van Schnitzler en wanneer de heer
Verziji hier het verlangde tegenspel had
kunnen geven, zou dat tooneel een mo
ment zijn geweest. De rol van Karl Hal-
ling werd door den heer Rob Kelk in de
neutrale zóne gespeeld. Veel kleur kreeg
Kaja's vader niet. Martha maakte nog
al een dilettanterigen indruk, maar het
dient erkend, dat zij een ondankbaarder
rol had dan An Veltman. die pleizier
had van dit dienstmeisje van de Kei
zersgracht in het Deensche stadje.
De regie van den heer Levcvington gal
een bewijs van een goed en zuiver in
zicht van dezen leider. Maar hij zal zijn
rpelers toch moeten leeren wat meer ,.op
eigen beenen" te staan. Zij konden geen
stoel, tafel of schoorsteenmantel pas-
seeren zonder er op te steunen of te leu
nen. Dat leek bepaald een familiekwaal
bU de Hallings.
Na afloop der voorstelling, bracht de
voorzitter van Jacob van Lennep4e neer
Maris dank en hulde aan de leden van
Pieter Nieuwland en bood hij den dames
bloemen, den schrijver Hans van Heec
een lauwerkrans aan. Het publiek be
tuigde zijn instemming met deze ges.'
in een hartelijk en langdurig applaus.
J. B. SCHUIT-
NIEUW NEDERLANDSCH
TOONEEL.
DE GETEMDE FEEKS.
Een stampvolle zaal. een geestdriftig
publiek, een triomphaal succeswij
hadden na de opvoering, welke wij te
Amsterdam bijwoonden, ook niet an
ders te Haarlem kunnen verwachten.
Deze zonnige vertooning van De Ge
temde Feeks, krachtig van spel en toch
steeds licht van sfeer sluit volkomen aan
bij Royaards' onvergetelijke opvoeringen
van De vroolijke Vrouwtjes van Windsor.
Driekoningenavond en Midzomernachts-
droom. In deze Shakespeare-vertooning
is ik schreef het reeds in mijn ver
slag in ons blad van 13 November
de geest van Royaards. Louis Saalborn
heeft de fakkel van zijn leermeester
overgenomen en zal haai- brandend ver
der dragen. Vóór Royaards zal het op
zijn ziekbed een voldoening zijn te we
ten, dat de in zijn traditie opgeleide
leerlingen zijn werk op zoo glorieuse
wijze voortzetten.
Dat was ook voor ons. Haarlemmers,
die alle Shakespeare-voorstellingen van
Royaards behalve van Het Winter
avondsprookje hier mochten mede
maken, de groote beteekenis van deze
opvoering van De Getemde Feeks.
Deze vertooning zette de reeks der
groote opvoeringen voort. Na het eerste
tafereel tusschen Petruccïo en Kaatje, in
breeaen, forschen stijl door Louis Saal
born en Magda Janssens gespeeld, was
ook hier de overwinning reeds behaald.
Alles, wat daarvóór geschiedt, is inlei
ding, gedeeltelijk zelfs hors d'oeuvre. Het
voorspel met Stoffel Sluw, den Engel-
schen grootvader van Krelis Louwen,
zouden wij zelfs zonder bezwaar hebben
willen prijsgeven. Saalborn laat dit
voorspel in een modem milieu spelen,
wat mij minder juist lijkt, omdat hier
mee dit blijspel toch uit de sfeer wordt
gehaald van Shakespeare's tijd, waarin
liet zoo volkomen past, omdat die tijd
harder, ruwer en wreeder was dan de
onze.
Ook was dit niet het beste deel van de
opvoering, al waardeerden wij het sap
pige, boertige spel van Flor la Roche in
de rol van den ketellappei zeer. De om
geving echter was hier vrij zwak en het
intermezzo met de als vrouw verkleede
Barthols wordt zelfs met de vlag van
Shakespeare bezwaarlijk gedekt.
Maar zoodra de pretendenten naar
Bianca's hand verschijnen en vooral met
de opkomst van Petruccio staan wij
midden in het Shakespeare-blijspel. En
wanneer dan de strijd tusschen Petruc
cio en Katharina met het eerste scherpe
voorposten-gevecht inzet, is de zaai ook
tegelijk gewonnen. Dan voelen wij 'den
machtigen greep van het genie, dat voor
het tooneel weet te schrijven als nooit
één dichter vóóir of na hem. In welk een
grandiosen stijl is dat tafereel gebouwd,
wat biedt het den spelers van ras de ge
legenheid tot groot spel. En hier kregen
wij ook .Hollandsche tooneelkunst op
haar best! Dat was krachtig, sterk
aangezet, levendig, klem-rijk spel. Een
strijd, niet tusohen een man en een
vrouw, maar tusschen den man en dc
wouw, beiden schijnbaar even sterk,
maar zij de zwakkere, zoodra zijn lippen
de hare hebben gekust. Dan is de
vrouw feitelijk reeds overwonnen en be
reid zich door Petruccio, den man, te la
ten temmen. En met welk een krachtig,
alles overheerschend en toch nooit
zwaar spel heeft Saalborn ons dat tem
men gegeven, hoe geestig, al door in den
voortreffelijken lichten blijspeltoon was
Magda Janssens in haar hoe leni
ger hoe mm1 afnemend ver
zet. Het was van deze twee een samen
spel, dat men heel den avond bewonde
rend en dank zij Shakespeare met
innerlijke pret volgde.
En hóe voortreffelijk sloot heel de om
geving bij het spel van deze twee hoofd
personen aan, welk een superieur ge
heel is er onder de leiding van Saalborn
verkregen! Tourniaire zich als de bib
berende oude vrijer Gremio weer een
onzer beste Shakespeare-spelers toonend,
Gobau lyrisch en zwierig als de jongs
minnaar, Bart Kreeft, kostelijk-grapplg
en toch altijd fijn-komisch als de
knecht Grumio, Van Praag vol entrain
als Franio, Johan te Wechel sober en
toch voldoende reliefgevend aan den
ouden Battistu, Helène Treep—Vink,
lief en van een bekoorlijke charme ais
Bïanca zij allen kenden den stijl van
dit spel en voelden zich blijkbaar v
in him element in deze zonnige, lichte
décors! En ook de jongeren al ston
den ze niet allen op eenzelfde hoogte
bleven voortdurend in den voornamen,
fleurigen en kleurigen blijspeltoon. Een
geestig gespeelde „pedant" kregen wij
bijvoorbeeld van Alex Frank te zien en
uitstekend als „ensemble" was het
knechten-stel in Petruccio's woning.
Ja, het was een prachtige, lichte en
toch steeds krachtige, als van zon door
straalde vertooiüng, waarbij alles, ook
de muziek, ik meen van Purcell
medewerkte om ons in een blijde stem
ming te houden. En de stampvolle zaai
is heel den avond in die zonnige stem
ming gebleven: zij leefde zichtbaar mee
en heeft Saalborn en Magda Janssens
herhaaldelijk spontaan bij open does:
toegejuicht en na het eersteontmoe
tingsgevecht het spel zelfs gedurende
een heelen tijd onderbroken om uiting te
geven aan hun enthousiaste bewon
dering.
Een der groote tooneelavonden. waar
voor het publiek aan het slot staande
den spelers en Saaiboni in het bij
zonder met luide bravo's hulde heelt
gelxacht
J. B. SCHUIL.
VEL SEN.
Bevallen: C. A. Slootjes—Lipmann z..
R. R Lil—Vogel vang z.. A. VcogtPunt d.,
G. M. Kcesen—Groenland d.. M. List—
v. d. Wiele z„ J. H. Dijkmans—West
broek d., R, HompertOnstwedde d.
M. Vooijs—van Beelen d.
VIERDE GEMEENTELIJK
ORGELCONCERT,
ANNA STRONCK-KAPPEL ALS
SOLISTE.
Het mag een
w-on-echt genoemd
H jjkQ worden op het 4de
m J8H Gem. Orgelconcert
dat door George
Robert op Vrijdag
23 November ge-
geven wordt, eene
zangeres als Anna
Stronck-Kappel
te kunnen hooren.
Mevrouw Anna Zij toch heeft
Stronck-Kappel. altijd behoord
en behoort nog
tot die uitzonderlijke kiasse van zange
ressen. wier zingen inderdaad een ..zin
gen" in den hoogsten zin van 't woord
is.
En mochten er onder de jongeren van
het muziekminnend publiek zijn, die
met den naam van Anna Stronck-Kap
pel niet zoo vertrouwd zijn (de zangeres
trouwde in 1907 met Prof. Richard
Stronck en heeft tot voor eenige jaren
in Duitschland gewoond en gewerkt), de
ouderen zullen zich vol vreugde den
naam van Anna Kappel weder herinne
ren en aan dien naam vastknoopen de
heugenis aan de vertolking der sopraan
partij uit werken als „Schöpfung",
„Jahreszeifcen", „Paradies und Peri",
„Weihnaöhtsoratorium" en zoovele an
dere, eene vertolking die hare weder
gade niet vond wat betreft licht-, zui
ver- en klaarheid.
Hieronder volgen eenige aanhalingen
uit recensies van den lateren tijd.
De N. R. Ct. van Febr. '27 schrijft:
„Mevr. Stronck-Kappel is nog steeds
onze belangrijke sopraanzangeres, het
rijke, ongerepte timbre, dat in de hoog
ste liggingen toch zoo vol en warm
klinkt, de ver-dragende teederè midden
stem hebben nog niets van hun glans
verloren".
Het Handelsblad (Herman Rutters)
„Anna Stronck-Kappel heeft in de hoog
te nog steeds een ongerepte blanke se
reniteit. welke Bach's muziek zoo ont
roerend weet te maken; zij vermag ook
van die innige, oprechte, gevoelsdiepe
accenten te geven, die de aria's door
dringen van wondere expressiviteit".
Herinneren wij voorts aan het groote
succes dat de zangeres in 't voorjaar van
'28 had op de uitvoering der Chr. Orato
rium Vereeniging, alwaar zij de beroem
de Cantate van Bach: „Jauchzet Gott in
allen Landen" op zoo voortreffelijke
wijze vertolkte.
Wij herhalen: „het zal een voorrecht
zijn deze kunstenares op Vrijdag a.s. te
mogen beluisteren".
Het programma zal nog nader bekend
worden gemaakt.
EEN JUBILEUM BIJ
„CREMER".
DE HEER C J. CROMBOUW
25 JAAR TOONEEL-DILETTANT
Het bestuur der
Koninklijke Let
terlievende Veree
niigin<g „J. J. Ore-
•mer"deeit de lede;
per circulaire me
de. dat het plan
nen heeft het me
delid. den heer C
J. Crombouw c;
Woensdag 19 De
cember in de--
Stadsscboirwburg
te huldigen, om
dat hij zijn 25-jarig jubileum als
dilettantstooneeüspeler deze maand her
denkt. Hij begon bü de thans niet meer
bestaande tooneelvereeniging „Joost van
den Vondel" hier ter stede, aan „Cre-
mer" heeft hij nu al 20 jaar zün krach
ten en zijn talenten gegeven. De veree
niging wil hem dus een stoffelijk blijk
van belangstelling en waardeering aan,
bieden voor hetgeen hij voor het dil6t-
:.anten*tooneel in het algemeen, en voor
de Kon. Letterlievende Vereeniging „J.
J. Cremer" in het bijzonder heeft ge
presteerd. Op verzoek ran den jubilaris
zal dien dag opgevoerd worden „In 't
Gouden Haantje", klucht in drie bedrij
ven door Obto Harting. De rol van Hans
de Koek vervult de heer Crombouw
daarin zelf.
VELSEN.
WONINGBOUW VEREENIGINGEN.
Geen centralisatie.
Volgens t verslag der afdeelingen stel
de een der leden van den raad de vraag,
of het niet in het belang der Gemeente
zou zijn, de administraties van de wc-
r.ingbouwvereenigingen te centralisee-
rcn.
In antwoord hierop deelen B. en W.
mede, dat ook zij centralisatie ge-
wensoht achten. Reeds 11 Februari
1921 werd door het college nagegaan, in
hoeverre centralisatie mogelijk was. Aan
de vijf woningtoouwvereenigingen werd
medegedeeld, dat het college voornemen
had, den Gemeenteraad voor te stellen,
van gemeentewege een administrateur
aan te stellen voor de in deze gemeente
gevestigde Woningbouwvereenigingen.
Het bleek eohter, dat alle woningbouw-
vereeniglngen, alsmede de Gemeentelijke
Woningraad afwijzend tegenover het
door B. en W. ontworpen voorstel ston
den.
Als gevolg van dit verzet hebben B.
en W. de zaak laten rusten, zoodat er
voorioopig nog wel niets van de centra
lisatie zal komen.
GEEN WONIXGINSPECTRICE.
In de afdeelingen vroeg een der leden
de wenschelijkheid van aanstelling van
een woninginspectrice te overwegen
mede in verband met het feit, dat z.g
ontoelaatbare gezinnen wonen in huizen
van ds woningbouwverenigingen.
In de Memorie van Antwoord deelen
B. en W. mede. dat zij de noodzakelijk
heid van de aanstelling eener woning
inspectrice niet inzien.
IJMUIDEN.
DE STRANDING VAN DE „GE SI EN A"
In ons blad van Dinsdag werd reeds
medegedeeld, dat van de lading vlsch,
aanwezig in den gestranden stoomtraw
ler „Gesïena" een groote partij „verlo
ren" is gegaan.
Het blijkt thans, dat ook nog eenige
voorwerpen van waarde zijn verdwenen,
nl. een kijker, een scheepsklok en een
barometer. -
Ongetwijfeld zün derhalve onge-
wenschte bezoekers aan boord van den
trawler geweest.
PERSONALIA.
De heer J. A. Visser, technisch amb
tenaar bij den Rijkswaterstaat alhier,
wordt met ingang van 15 Januari a.s.
overgeplaatst naar Dordrecht.
BLOEMENDAAL.
VERGADERING TUINBOUW.
Dinsdagavond hield de afdeeling
Bioemendaal van de Kon. Ned. Mü voor
Tuinbouw en Plantkunde een vergade
ring.
De heer A. Meilink, uit Haarlem, sprak
over: „De nieuwe erfelijkheidsleer en
lrare beteekenis voor de praktijk van
den tuinbouw".
Lantarenplaatjes verduidelijkten het
gesprokene.
De volgende punten werden toegekend
voor ingezonden bloemen:
Ohrysanthen, Spaargaren, 9 p„ idem.
idem 8 p., idem, idem 9 p.. idem. idem 8
p., Primula's, J. Ende. 10 p„ Cyclamen.
J. Ende. 10 p„ Chrysanthen, J. Ende. 10
p.. Cyclamen, A. Jager. 10 p., Begonia's,
buiten mededinging, firma Empelen en
Van Dijk. lof der jury.
Potchrysanthen en afgesneden chry
santen 5 en 6 punten.
Extra prijs en prijs voor chrysanten
J. Ende en A. Jager.
DE BAZAR IN DE GEREFORM: KERK
Dinsdagavond werd onder groote be
langstelling de bazar geopend in het
kerkgebouw der Geref. Kerk aan den
Vijverweg.
Door veler medewerking was een keur
van voorwerpen büeengebracht, verver-
sohingen, comestibles: fruit, karton-
arbeid, dameshandwerken, spreien, kin
dergoed, tapü'ten enz., te veel om op te
noemen, mooie oactussen, palmen *n rad
van avontuur, spoelbak, een postkantoor
enz., brachten den noodige afwisse
ling. Het slagveld op de gaanderü in
den vorm van een panorama, een origi
neel idee. trok groote belangstelling.
De bazar werd geopend door Ds. J. C.
Brussaard met een geestig speeohje,
waarin de kerk vergeleken werd met een
Oostersche overdekte marktplaats.
Mej. Reeser zong eenige liederen, de
heer Halsema bespeelde het orgel.
Wij twijfelen niet of deze mooie ba
zar zal zich in een druk bezoek mogen
verheugen.
Hedenavond na 7 uur is zij nog ge
opend.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regeL
EEN GESCHENK
VOOR HET LEVEN.
Weinig geschenken
geven zooveel voldoe
ning ak een cadeau in
Gero-Zilver. Zij het
tafelzilver, een theeser
vies, een broodmand, een
toiletgarnituur of welk
artikel dan ook uit de
uitgebreide collectie,
dagelijks wordt het ge
bruikt, dagelijks verheugt
men zich erover, da
gelijks houdt het de
herinnering aan den
gever wakker. En voor
elk artikel wordt een
menschenleeftijd garantie
gegeven
