H. D. VERTELLINGEN
STADSNIEUWS
FLITSEN
FEUILLETON.
-Het Mysterie van Heath Hover
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 19 DEC. 1928
(Nadruk Terboden; auteursrecht roorbehoudcn.)
Ane en haar koe.
door JOIIANNES V. JENSEN
Op de beestenmarkt stond een oud
vrouwtje met haar koe. Zij stond e enigs-
Zins verwijderd van de andere dieren
met h'*ar ééne koe. Of dat uit beschei
denheid was of omdat zij beter opge
merkt zou worden weet ik niet. Ze stond
er zoo rustig met haar witten hoofddoek
iets over haar voorhoofd getrokken en
aan een kous breiend die al heel lang en
breed was en in een dikke rol naar be
neden hing. Ze was ouderwets gekleed
in een katoenen rok die huiselijk naar
den verfpot rook, en met een bruin ge
breid lijf er over heen. Haar hoofddoek
was een beetje gekreukeld, en haar
klompen waren iets gesleten, maar ze
had ze zwart gepoetst. In hare grijze
haren had ze een extra breinaald ge
stoken buiten de vier andere die zij zoo
vlijtig met hare oude versleten handen
gebruikte. Ze stond met haar ééne oor
naar de muziek van de markt gekeerd
en keek nieuwsgierig naar de mcnschen
en de beesten die zich vlak bij haar ver
dringen. Er was lawaai en geloei rondom
haar; gehinnik van de paardenmarkt,
spektakel van de booten aan het strand,
geroep van goochelaars en gedreun van
trommels, maar zij stond daar stilletjes
in de zon, en breioc.
En naast haar, met den kop vlak bij
haar elboog stond de koe met hangende
buik en kromme poofcen en herkauwde,
't Was een oude koe, maar die good
in heur haar zat en uitstekend onder
houden was. Ze *as een beetje beenig
5n haar achterdeel en langs haar rug,
maai' 't was anders een bovenste beste
koe. Dc uiërs hingen fijn en harig on
der haar buik, en er waren niet al te
veel ringen aan de mooie witte en
zwarte horens. Ze stond tiaar met
vochtige oogen, en kauwde yoor den
tweeden keer op het voedsel, al maar
van links naar rechts in haar onderbes,
en als ze het ingeslikt had, draaide ze
haar hoofd om om rond te kijken, en
dan stond ze weer rustig stil als het
volgende balletje voedsel door den slok
darm naar boven kwam. ZU slikte ver
genoegd het slijm van haar snuit, en
van binnen hoorde men een geluld aks
van een diepen orgeltoon, als zij adem
haalde.
Het was een gezonde koe die al tot
de jaren des onderscheids gekomen was.
en die alles beleefd had wat een koe be
leven kan. Zij had hare kalveren ter
wereld gebracht zonder dat zij ze ooit
had mogen zien of likken, en zij had
sinds dien tijd te goeder trouw haar
voedsel verteerd en haar melk gegeven.
En nu stond ze daar te herkauwen en
zwaaide met haar staart om dc vliegen
weg te jagen. Hot touw waar ze aan
vastgebonden was, was rondom den
oenen hoorn geslingerd, want ze zou
toch niet op haar eigen handje weg wil
len loopen, en er hoefde heelemaal niet
op haar gepast te worden. Hier moet ik
even zeggen dat zij vandaag haar nieuw
touw aan had in plaats van het oude,
dunne en versletene van anders.
Oude Arie, wilde er namelijk zeker
van zijn dat haar koe er op haar best
uit zou zien. 't Was een beste koe, net
goed om geslacht te worden, en *t duur
de dan ook niet lang voordat er een man
kwam die haar nauwkeurig bekeek, en
zijn vingertoppen in haar ruggegraat
stak, over welke familiariteit zij zich
toch niet beleedigd voelde.
..Wat kost die koel, moeder?" vroeg
de man en keek met zijn scherpen blik
van de koe naar Ane. Ane ging voort
met. breien.
..Die is niet te koop", antwoordde ze.
En alsof zij de conversatie beleefd
wilde afbreken, liet ze hare breinaalden
van de eene hand in de andere vallen,
en droogde een intiem drupje onder
haar neus weg.
Niet lang daarna komt er een fijn
geschoren slager aanzetten, die de koe
luchtig met zijn rieten stokje over de
hoorns slaat, en met zijn dikke hand
over haar ruv st-ui-t,
„Hoeveel kost die koei?"
Ouwe Ane kijkt eerst tersluiks naar
haar koe, die knipoogt naai- het rietje,
en dan draait ze haar hoofd om, en
schijnt in de verte Iets heel interes
sants te ontdekken,
..Die koe is niet te koop".
Basta. Onze veekooper fladdert weer
weg In zijn met bloed bevlekte stofjas.
Maar niot lang daarna komt er een
nieuwe liefhebber.
Ouwe Ane schudt haar hooM. Dc koe
wordt niet verkocht.
Toen ze nu zoo dikwijls de koopers af
gedankt had, werd ze bekend. Ze be
gonnen over haar te praten. Een man
die al eenmaal naar de koe geïnfor
meerd had. kwam terug, en wilde de
lcoc absoluut koopen, en nu deed hij een
heel voordeelig bod. Ouwe Ane zei-.
„Neè", wel een beetje onrustig, maar
heel gedecideerd.
„Is ie dan al verkocht?" vroeg de man.
Neê dat was ie heelemaal niet.
.Jamaar, waarvoor sta je dan hier
met je koe te pronken?"
Ouwe Ane liet haar hoofd op haar
borst zinken, maar breide hardnekkig
verder.
„Waarom sta je hier met die koel?"
vraagt de man die nu heelemaal #ij-
dig is. „Is 't je eigen koel?"
Ja, dat was nou zoo zeker haar eigen
koei, als tweemaal twee vier was.
had haar warempel van een klein kaïf
af al gehad, ja dat had ze. Als een
beetje geklets den man weer in zijn hu
meur kon krijgen, dan zou 't daar niet
aan mankeeren.
Maar hij viel haar in de rede.
„Zeg 's hoü jij de menschen voor den
gek hier?"
Ane werd doodsbenauwd en zweeg. Ze
breide er wild op los, en 't was of ze
niet wist hoe ze kijken zou. Ze vond 't
vreeseltjk akelig.
En de man bleef maar kribbig door
praten.
„Ik zeg, ben je hier op de markt
konime om de mensche voor do gek te
houwe?"
Toen hield ouwe Ane op met breien.
En terwijl ze het touw losmaakte van
de horens van de koe, om zich voor den
terugtocht klaar te maken, keek ze den
man open en smeekend in zijn gezicht
en zei:
„Ziet u, t is zoo'n eenzame koei; 't is
zóó'n eenzame koei! Ik heb haar maar
alléén in m'n kleine huishouwentje,
en ze komt zóó zelden samen met an
dere koeien. Ik woon zoo ver van alle
menschen af, weet u. toen dacht ik zoo,
nou wil ik haar mee naar de markt
trekken om haar een beetje gezelschap
te geven van andere in d'r soort voor
een beetje afleiding, begrijp u, ja. Cc
dacht zoo, dat kan toch geen kwaad,
ziet u en toen zijn we samen hier naar
toe getrokken, ziet u.Maar we willen
niet verkocht worden, begrijpt u, en nou
gaan we weer naar huls. En ik hoop dat
u 't niet kwalijk zal nemen. Dag, meneer,
en wel bedankt".
DE GROOTE KERK.
OVER KOPEREN KRONEN.
In de Groote Kerk. het statige monu
ment van middcleeuwsche bouwkunst,
vindt de bezoeker vele voorwerpen van
oudheidkundige waarde. Vooral de bij
gebouwen bergen een schat van antiek.
De tegenwoordige kerkvoogden doen al
les om, voor zoover de geldmiddelen
het althans toelaten, alles te meubi-
leeren overeenkomstig vroegere eeuwen
Er is blijkbaar een tijd geweest, ódt de
kerkvoogden er anders overdachten. In
een hoekje van de Kroniek van Haar
lem vinden wij aangeteekend. dat het
kerkbestuur 75 jaar geleden 50 groote
en 9 kleine koperen kronen uit de kerk
verkocht hebben voor f 2700. Drie dezer
kronen zijn verhuisd naar het Aystal
Palace te Lenden, een kroon naar een
R.K. kerk te Zaandam en een naar eer.
R.K. kerk te Wagen in gen. Deze laatste
was een geschenk van ds regenten van
het Sc,. Elisabeths Gasthuis aan de
Groote Kerk.
Gelukkig heeft de Groote Kerk het
niet lang zender koperen kronen be
hoeven te doen. In 1887 zijn weer kronen
aangeschaft, die nu nog de kerk ver
sieren.
FAILLISSEMENTEN.
Door de Haarlemsche rechttfenk zijn
in staat van faillissement verklaard:
1. N. van Sfcrlen, aannemer van be
tonwerk te Haarlem, Lange Poellaan 22;
curator Mr. F. J. Gerritsen alhier.
2 K. Visser, expediteur te Haarlem.
N. Kerksplein 26; erator Mr. Dr. F. A.
Bijvoet alhier.
3 G. A. Stam, banketbakker. Overton-
straat 43; curator Mr. K. A. F. J. Plies-
ter alhier.
4. P. Maljaars. schoen winkelier te
Aerdenhout gem. Heemstede, curator Mr.
L. H. Venhuizen te Heemstede.
Geëindigd is het faillissement, door
het verbindend worden der uitdeelings-
lifst van C. W. van Steyn, timmerman
te Hillegcm; curator M. M, van Houlon
van der Koog alhier.
PROV. STATEN VAN
NOORD-HOLLAND.
Nieuwe centrale te
IJmuiden.
VOORSTEL VAN GED. STATEN
GOEDGEKEURD.
De heer Hendrix is er niet o-p tegen,
net Zuid-Hollandsche stelsel te bestu-
deeren, maar dan vreest hij, wanneer
met een nieuwe wijziging gekomen moet
worden, dat de heer Polak dan weer
met de opmerking komt, dat Ged. Staten
alwéér een wijziging Indienen. Spreker
is daar intusschen niet bevreesd voor;
hij zal bij de Staten wel clementie plei
ten.
Het voorstel wordt na een korte
repliek van den heer Polak zonde:
hoofdelijke stemming goedgekeurd.
De P.E.GJE.M.
Vervolgens komt aan de orde het
voorstel van Ged. Staten tot het be
schikbaar stellen van een credlet voor
het bouwen van een nieuwe centrale te
IJmuiden.
De heer Gravestein opent de be
raadslagingen. HU deelt mede, dat hi!
altijd groote belangstelling heeft gehad
voor de levering van electrischen stroom
door de overheid. HU Is ongerust, omdat
liü in de stukken niets heeft gemerkt
van een aankondiging van tariefsverla
ging, waarom het toch eigenlijk gaat. De
schuldenlast van het P.E.N. zal met de
helft worden vermeerderd; dit is voor
hem teleurstellend. HU had gaarne in
de stukken een vergelU kenden staat van
de exploitatiekosten der oude en der
nieuwe centrale gezien. De toelichting is
in dit opzicht uiterst sober. De leeken
zullen zich ongetwUfeld afvragen, of de
uitkomsten der exploitatie zóo gunsti;
zullen zU'n, dat het bouwen van een
nieuwe centrale te IJmuiden gerecht
vaardigd is. Het geven van meer cijfers
zou het voor vele leden gemakkelijker
gemaakt hebben, vóór de voordracht te
stemmen.
De heer Asscher vraagt zioh af of
hier door Gsd. Staten niet te veel voort
varendheid wordt betracht en of dit
wel in het belang van de provincie zal
zUn. Ook hU meent, dat de Staten niet
voldoende zijn ingelicht, om een besluit,
waarbij millioenen gemoeid zullen zyn,
te nemen. De Staten hebben eigenlijk
nooit geweten, hoe de P.E.GJ3.M. in el
kaar zat; dat die eigenlUk geheel op
losse schroeven zat. De indruk bij vele
Statenleden was aïtUd, dat de
P.E.GJ3.M. uitstekend in el'-.aar zat.
Spreker vraagt zich af, of het wel noo-
dig is, zulk een kostbare centrale te
bouwen en of Amsterdam niet voldoende
capaciteit heeft, om de provincie van
electrischen stroom te voorzien. HU zal
nimmer zUn stem geven aan een voor
dracht, wanneer niet duidelijk is aange
wezen, dat het bouwen van die oentrale
inderdaad dringend noodzakelijk is. HU
wil waarborgen hebben, dat de provin
cie niet over eenigen tUd moeilijkheden
zal krijgen met bijvoorbeeld Amster
dam. Zoolang de Ged. Staten niet heb
ben aangetoond, dat het bouwen van
deze centrale noodlg is, zullen spreker
en zijn vrienden tegen deze voordracht
stommen.
De heer Hoog verklaart voor deze
voordracht te zullen stemmen. Hij
wenscht alleen eenige nadere inlichtin
gen en vestigt er de aandacht op, dat
ds afneming van electrischen stroom
steeds grooter wordt, vooral nu ook de
Spoorwegen onder de afnemers geko
men zyn.
De heer De Miranda zegt. dat de
Staten de noodige voorzichtigheid in
acht zullen moeten nemen bU het luis
teren naar woorden, zooals die door den
heer Asscher zU'n gesproken. Spreker
acht het onjuist, om ccn dergelijk be
drijf in particuliere handen te stellen.
Uitvoerig bestrijdt hU het betoog van
den heer Asscher en merkt op, dat deze
voordracht behoorlUk is .voorbereid. Hei
bedrag, dat noodlg zal zUn voor den
bouw van deze centrale, acht hij heele
maal niet angstwekkend
De heer Asscher: „Nee, vcor jelui
is geen enkel bedrag angstwekkend!"
De heer De Miranda herhaalt, dat
het bedrag wel hoog. maar niet angst
wekkend is. Wel acht hU het bedenke-
lyk, om aan de directie van het Hoog
ovenbedrUf de bevoegdheid te geven, in
zage te nemen in de financleele geste
van het provinciaal electrloiteitsbedrUf-
Spreker vraagt zich af, waarom dit
recht ook niet aan de andere party
wordt gegeven. Deze voogdUschap van
een particuliere instelling op een over
heidsbedrijf keurt hU af. Dit noemt hU
een ongewenschte contróle. HU vraagt
aan Ged. Staten, te willen verklaren
waarom zU dit recht aan de directie van
het Hoogovenbedrijf hebben gegeven
Ock vindt hU het niet goed, dat het
HoogovenbedrUf in 1936 weer het recht
krUgt. om een nieuw opwekklngsbedrUf
te stichten. Na vijf Jaren kan immers
een gansch andere toestand geschapen
zijn. Deze ongelijksoortige verhouding
kan in de toekomst nieuwe moeilykhc-
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1370
SLUITEN
Vader gaapt en kondig4 I doet de voordeur op het
aan. dat hij naar bed nachtslot en informeert
gaat I of iemand beneden nog
I ramen heeft open gezet
tegendeel en vader gaa'. I amen en
die
weer
Inaar beneden om zich te
overtuigen
met de ontdekking dat
het keukenraam wel de
gelijk open stond
binnen als hy dat nu
gezien had, zou Iedere
mbreker zoo hebber,
kunnen binnen komen,
ja ze hadden allen ver
moord kunnen worden
over misda..
dage nalatigheid naai
boven
merkt 's ochtends vroeg,
dat hU in de opwinding
over het raam zelf ver*
geten heeft de achter
deur te sluiten en
zwijgt verder.
.(Nadruk verboden.)
den tengevolge hebben. Spreker zal zich
tegen deze voordracht niet verzetten,
maar hoopt, dat Ged. Staten naar de
directie van het Hoogovenbedrijf zullen
gaan om haar zijn bezwaren kenbaar te
maken.
De heer Verschure. die zooals be
kend een heel zwak stemgeluid heeft,
krijgt nu het woord. Byna alle leden
staan van hun zetels op en gaan in een
wijden kring om den spreker staan, die
voor de verslaggevers bijna onverstaan
baar is. Uit enkele woorden wordt het
ons duidelUk, dat hij vóór de voordracht
van Ged. "'aten is.
De zitting wordt tot kwart voor twee
geschorst.
Dinsdagmiddag kwart vcor twee werd
de zitting der Provinciale Staten van
Noord-Holland hervat.
Nieuwe Centrale te
IJmuiden.
Voortgezet worden de beraadslagingen
over het voorstel van Ged. Staten tot
het beschikbaar stellen van een crediet
voor het bouwen van een nieuwe cen
trale te IJmuiden.
De heer Polak vraagt, hoe het in de
toekomst met de P. E. G. E. M. moet
gaan en of de directie daarvan niet nog
eenige verplichtingen te vervullen heeft.
Ily vestigt er de aandacht op, dat Am
sterdam altyd royaal tegenover de P. E.
G. E. M. heeft gestaan. ZU mag dus geen
nadeel van de opheffing der P.E.G.EM.
ondervinden. Hy neemt het contract met
't Hoogovenbedrijf vry ingewikkeld. Ook
hy vindt het niet goed. cat de directie
van het Hoogovenbedr yf °en controlee-
rende taak ten opzichte van het provin
ciaal bedi'Uf mag" gaan vervullen.
De heer Van der Glas merkt op,
dat by dit contract meer rechten aan
het HoogovenbedrUf. dan aan het pro
vinciaal overheidsbedrUf worden ver
leend. Hy meent, dat de directie van
eerstgenoemd bedi'Uf in 1936 stellig weer
een eigen centrale in het leven zal roe
pen, niettegenstaande de meening van
den heer Verschure. dat de directie van
het Hoogovenbedr yf daartoe niet zoo
spoedig zal overgaan. Het door Ged.
Staten aan de Staten ter goedkeuring
voorgelegde contract zal de provincie
geheel aan het HoogovenbedrUf overle
veren. En dat is een particulier bedrüf
zonder meer. Spreker zal zijn stem dus
niet aan deze voordracht geven. Dit zou
hU wel doen, als Ged. Staten met een
voorstel kwamen, om geheel los van het
HoogovenbedrUf een eigen centrale te
stichten, ook al zou dit vUftien millioen
kosten inplaats van het geraamde be
drag van 12.000.000,
De heer G u p i n beeft de voordracht
van Ged. Staten zorgvuldig bestudeerd.
Hij meent, dat de Staten goed zullen
doen om de voordracht aan te nemen.
Wel heeft hU eenige bedenkingen, ech
ter met wat de plaats voor de stichting
van de nieuwe centrale betreft, die acht
hU in de gegeven omstandigheden goed.
Hij had ook gaarne een lateren datum
dan 1S3G gewenscht; het is echter ge-
makkelUker om condities te stellen, dan
ze ingewilligd te krUgen.
De heer C o ly n spreekt woorden van
aanbeveling. De provincie moet over vol
doende middelen beschikken om een
eigen opwekkingsbedryf te kunnen stich
ten. Het bedrag van 12.000.000 is we!
hoog, maar volgens hem heeft niemand
aangetoond, dat dit te duur is. Wat de
P.E.G.EM. betreft, merkt spreker op.
dat hij het verscheiden van dit geheim
zinnig lichaam, dat hy met een sphinx
vergelykt, niet zal betreuren. Spreker
zal met groot genoegen vóór de voor
dracht van Ged. Staten stemmen.
Nadat de heer Lu den nog een kort
woord ter aanbeveling heeft gesproken,
krijgt de heer Hendrix (Ged. ètaten)
het woord om de verschillende sprekers
te beantwoorden. HU merkt op, dat de
Provinciale Staten nu voor een belang
rijke beslissing staan en herinnert uit
voerig aan de geschiedenis van de P. E.
GJ3.M. Men had met drie lichamen te
doen, waarbU een strijd van belangen te
constateeren was, al trok hU de goede
trouw van de belanghebbenden niet in
twU'fel. De samenwerking tussohen de
drie lichamen, die de P.E.GB.M. vorm
den. is altyd heel goed geweest. Dit was
ook het geval met de commissai-lssen.
die Haarlem vertegenwoordigden. Mer
had spreker wel eens gevraagd, of het
waar was. dat Haarlem niet tot samen
werking bereid was. Hij had steeds ge
antwoord. dat ook de Haarlemsche ver
tegenwoordigers in deze geen comedie
hebben gespeeld. Zy deden aan alle con.
ferenties met den minister mee. Ko
mende tot de huidige voordracht, deelde
spreker mede. dat Ged. Staten met vele
moeilijkheden, ook technische, rekening
heeft moeten houden. Met de grootst?
deskundiger in Europa hebben Ged.
Staten gecorrespondeerd over de waag
op welke wijze het goedkoonst electri-
sche stroom was on te wekken. Het
college kwam tot de ovei'tuiging, dat
een eigen centrale voor de provincie een
gebiedende eisch was. Het doet spreker
genoegen, dat de plaats voor de nieuwe
centrale door vele leden goedgekeurd is.
Een oentrale heeft dan ook noodig een
spoorwgverbinding en een groot scheep
vaart water. Ook heeft de centrale noodig
een groote hoeveelheid koelwater. In al
deze opzichten ligt het terrein voor de
nieuwe centrale hijzonder gunstig. Wat
de verhouding tusschen het provinciaal-
en het HoogovenbedrUf betreft, merkt
spreker op. dat goed rekening gehouden
moet worden met den grondslag, waar
op de partijen onderhandeld hebben. De
hoogovens verkcopen aan de provincie
gas en de provincie verschaft aan de
Hoogovens electrischen stroom voor hun
verschillende bedrijven. Ook twijfelt
spreker er aan, dat de directie na 1936
er toe zou overgaan om de productie var
electrische energie weder zelf ter hand
te nemen. Doet zij dit echter, dan mag
zU slechts uitsluitend voorzien in haar
eigen behoeften en in die der aanver
wante industrieën. Wanneer het con
tract afgesloten kan worden, zal de pro
vincie er vele voordeelen van genieten.
Wat de waag betreft, of Amsterdam
met de provincie van electrischen stroom
kan voorzien, merkt spreker op. dat van
Amsterdam toch niet verwacht kan wor-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 cent* per regel.
Stofzuigerhuis MAERTENS
BARTELJORISS TR A AT 16
TELEFOON NO. 10756
Apex Eledrische Wascbmachine» f 275.—
den, dat zy de producten beneden den
kostprys levert. Spreker hoopt, dat de
Staten de voordracht van het college
zullen goedkeuren, opdat de provincie
haar zegenrijk werk kan voortzetten.
(Applaus).
De heer Asscher zal zyn stem aan
deze voordracht niet geven, zoolang ge
weigerd wordt, met Amsterdam te on
derhandelen.
De voordracht van Ged. Staten wordt
goedgekeurd met slechts twee stemmen
tegen, die van de heeren Van der Glas
en Asscher.
De zitting wordt te kwart voor vieren
gesloten.
NED. ARBEIDERS REISVEREENIGING
(afd. Haarlem).
Zooals reeds eerder werd bericht, is
het hoofdbestuursvoorstel, betreffende
de fusie tusschen het Instituut vam Ar
beiders Ontwikkeling en de Nederland-
sche Arbeiders Reis-Vereeniging lande
lijk aangenomen met 2237 vóór en 1879
stemmen tegen, terwijl 57 personen zich
van stemming onthielden.
Het aannemen van dit fusievoorstel
heeft in verschillende afdeelingen groote
ontstemming gewekt eaa het gevolg is dan
ook geweest, dat zich in vele plaatsen
commissies vormden, om tot oprichting
te komen van een neutrale Arbeiders
Reis-Vereeniging.
Ook In de afd. Haarlem had zich een
dergelijke commissie gevormd, en haar
werkzaamheden zyn thans zoover gevor
derd, dat zich in enkele dagen tyds
reeds ruim 125 personen (alle oud-N. A.
R. V.'ers) opgaven voor de te stichten
neutrale reisvereeniging. zoodat zij in
een gisteravond gehouden vergadering
besloot Vrijdag 21 December as. in ge
bouw Olympla, Kinderhuisvest een ver
gadering te beleggen om definitief tot
oprichting van een neutrale Arbeiders
Reis-Vereeniging te geraken.
CHRISTELIJKE REISVEREENI
GING.
De afdeeling Haarlem van de Chris
telijke Reisvereeniging houdt a.s. Vrij
dagavond een bijeenkomst in het Gem.
Concertgebouw ter herdenking van het
6-jarig bestaan. Medewerking wordt
verleend door mevrouw Hermine Poel-
Scholten (zang), mevrouw Truus Dal-
huisen-Lasschuit (begeleiding), het mu
ziekgezelschap van den heer D. Hogen-
birk. de Christ, gymnastlekverseniging
..Kracht en Vriendschap" en leden en
vrienden van de N. C. R. V., die „Een
reisavontuur van leden der N. C. R. "V
zullen opvoeren, een stuk bewerkt door
den heer Dom de Gruyter.
(Een verhaal van duistere krachten)
uit het Engelsch van
BERTRAM MITFORD
53)
Hij zag nu ook de stapels brandhout
bU het folterwerktulg. De harde muur
van duivelsche gezichten om hem heen
■was onvermurwbaar. Indien er niet die
vreeselijke keuze geweest was, zou hU
een van de naast hem staande mannen 'n
wapen ontrukt hebben en in het gevecht
gestorven zyn. Nu was hy machteloos.
31 ij besloot nog een poging te wagen.
Geef mij de ster. om daardooT te
sterven, zei hU- Dat is mUn recht.
Dat recht heb je verbeurd! Ge zU!
niet langeT een van de broederschap,
dubbele verrader! antwoordde de
v*- :dvoerder. De kokende olie is uw
deel!
Op een teeken van hem traden de
twee wachters naar voren en stapelden
handenvol brandhout onder het bad des
deeds. Mervyn keek ernaar met een
soort van verdoofde aandacht-
Maar nog was zijn oogenblik niet ge
komen. De sinistere rituaal van deze
exe utie. eischtc nog een plechtstatige
perehianie.
Broeders, nam de rUzige Hindoe het
wcord, het is u bekend dat voor deze
verrader wordt overgegeven aan het
louterend vuur, wüzelf door een dronk
van helder welwater onze zielen moeten
reinigen van hét vuil. dat de aanraking
met dezen hond erop geworpen heeft!
Hy ging naar het tafeltje in dsn liock
en schonk uit de zilveren kan de kroe
zen vol en een der wachters, die daar
voor zUn arbeid bU het oliebad een
oogenblik in de steek liet, reikte elk van
ds leden van het veemgerecht een zil
veren kroes en den woordvoerder den
gouden.
Ge weet het broeders, naar overoude
zeden moet ge den beker der loutering
In één teug leegdrinken, opdat een
vloeiende stroom van reinigend water
alle smetten meevoeren die deze recht
spraak op uw ziel doet kleven. GU
lieden eerst; daarna ik, zoo wil het
eerwaardige voorschrift het immers, op
dat uw aller loutering, medewerke aan
de mUne. Want ik die het vonnis sprak,
ben meer besmeurd door de aanraking
met den verrader dan gU!
HU hief den beker op en sprak plech
tig: Vrede zy U lieden, broeders.
Tot U lseder leven! Dat Allah de ver-
reders straffe met rijnen toom.
En zU dronken, alle behalve de woord
voerder.
Toen gebeurde het wonder. Mervyn.
die ondanks zijr. ben arden toestand, 'hel
vreemd-lugubere ceremonieel met ge
boeide oogen had gevolgd, keek den
kring van zyn rechters cn beulen rond
en nam' iets waar, dat hem zich
in beklemde verbazing deed afvragen
of dit alles toch misschien een benauw
de droom was, of dat hU dócr de ver
wilderde angst wellicht zUn verstand
verloren had.
HOOFDSTUK XXXVTTT
In het Rijk van den Nevel.
Over de dreigende gezichten gleed
plotseling een slaperige uitdrukking, de
vurige blik in de woeste oogen werd
vaag en dof. De zittende gestalten zwaai
den heen en weer, de hoofden knikke
bolden, de zilveren kroezen ontvielen den
handen der mannen, de een na den
ander op den grond. Daar lagen ze
zwaar en snurkend adem te halen. Al
len, behalve een. Dat was de woord
voerder, die den gouden beker niet had
leeggedronken, maar de inhoud daarvan
op den grond had uitgegoten. HU stond
nu op en ging op den man toe. die den
ingang bewaakte, terwijl hU zich op een
behendige wUze tusschen hem en dc deur
plaatste.
De Guiarzai staarde nas? dc indruk
wekkende gestalte, maar zei niets.
Neem d'.t broeder, zei de vreem
deling, en slik het in, Wees niet bang.
Het brengt niet de dood, maar een kor
ten slaap. Maar als gU aarzelt, moet gU
sterven. En dc spreker haalde met de
eens hand een Browning-pistool te voor
schijn en met d« ander ccn klein voor
werp.
De man wierp een benauwden blik
op het wapen en daarna op zUn bewuste-
looza makkers. Zonder een woord te
spreken stak hU zUn hand uit, nam aan.
wat daar in gelegd werd deed, wat
hem bevolen was. De uitwerking was
cogenbükkelijk. HU zwaaide, wankelde
en viel op den grond. Nu bleef alleen
nog maar de iman over, die bezig was
het martelwerktuig in orde te maken.
Hy weid voor dezelfde keuze gesteld
als zUn kameraad en met Ocstersche
gelijkmoedigheid schikte hU zich in het
onve-rmUdelljke. Er waren in het gewelf
slechts nog twee over, die bU hun volle
bewustzUn waren. Mervyn en de statige
Hindoe.
Dat heb ik heel aardig klaarge
speeld, dunkt me, zei deze laatste in
xcurig Engelsch.
Nu was Mervyn heelemaal overtuigd
dat zUn hersens verbüsterd waren.
Groote Hemel! riep by verschrikt
terwijl hU den ander met wijdopen oogen
aanstaarde.
Het. verwondert me niet. dat het
r.ogal een verrassing voor u is, zei
Heision Varnc opgewekt, maai' toch een
yict al pc onaangename, hoep ik. Het
was een pUnliJke operatie, maar het
was d? eenige kans!
Maar waarom liet je me niets mer
kenwaarom gaf je me op de een of
andere manier geen wenk? stamelde
Mervyn.
Dat zou glad verkeerd geweest zUn.
Dan was alles misgeloopen. Deze gladde
vogels, die h!er nu zoo vredig liggen te
snurken, zouden argwaan hebben gekre
gen als uw doodsangst niet absoluut-
echt was geweest- Maar we hebben nu
geen tUd tot praten meer We moeten
maken dat we wegkomen; elke meter
voorsprong, die we krUgen is goud
waard. De werking van het middel, dat
ik in hun „louterende" dronk heb ge
stopt, duurt zoowat drie uur, meer niet.
Kcm nu, uw nichtje zal al wel klaar
zUn, daar zal Hussein Khan al wel voor
gezorgd hebben. HU zal ook de rest van
de Guiarzai wel voor zUn rekening ge-
gencmen hebben.
Groote genade. Varne, als iemand
op deze wereld een genie is.... begon
Mervyn. toen ze bulten stonden, dan
ben JU het! Maar ik had nooit gedacht
dat je hun taaltje zoo onberispelijk kon
spreken, dat niemand kan merken dat
je een vreemdeling bent.
Jong gewend, oud gekend, weet u!
Ik ben hier in het noorden geboren en
getogen. Laten we nu niet meer fcyü
verliezen.
Mclian, die van den jager wel dc
meüedseling had gekregen dat ze zich
gereed moest maken, maar verder van
niets wist, zat in haar slaaptent ver
langend en met stijgende onrust naar
de terugkomst van haar oom uit- fe zien.
Opeens hoorde ze de stem van een
En gelach man. maar niet de zijne, zacht
jes haar naam zeggen Ze herkende de
stem, met onuitsprekelijk, verbaasde
vreugde en stapte naar buiten. Maar
toen ze tegenover den langen Guiarzai
stond, had ze het eerste oogenblik
moeite om niet te gelooven, dat ze het
slachtoffer van een vreemde zincbe-
"goocheling was geweest. Maar toen ze t
opgewekte gezicht van haar oom zag,
begreep ze, dat het geen booze droom
was.
Lieve hemel, mUnheer Varne! riep
ze verrukt. Hoe komt u hier ver
zeild?
Dat zal ik u op een geschikter
cogenblik wel eens zeggen, juffrouw
Seward. We moeten nu vertrekken. Bent
u klaar? Ja!
Kom dan mee. naar de paarden.
Dat spaart tUd en Hussein Khan heeft
toch al genoeg te doen.
Het meisje deinsde bijna terug van
angstigen afkeer toen ze zich een weg
langs hun sluimerer.de vyanden moes
ten banen. Toen ze by dc paarden kwa
men werden die haastig getoomd en ge
zadeld.
(Wordt vervolgd^!
