HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
LAATSTE BERICHTEN
EEN HUISJAPON
WOENSDAG 2 JANUARI 1929
DERDE BLAD
No. 3806
EEN VREEMDELING OVER HAARLEM.
Charles'Le Goffic, die in het begin
van dezen winter voor de Alliance Fran-
Qaise een voordracht hield en. daartoe
aangespoord door den Voorzitter, ook
eenige van zijn eigen gedichten voor
droeg over de zee, heeft naar aanleiding
van zijn bezoek een artikel geschreven
in het Parijsche Dablad „Le Gaulois"
onder den titel „Harlem, Ville-Fleurs".
Die den ouden heer bij zijn conférence
gezien hebben, zooals hij daar voordroeg
inet een ietwat zwakke stem, waar niet
temin de Fransche geest doorheen klonk,
zijn goedhartig oud gezioht met een
bril, zullen zich niet kunnen voorstel
len, dat dit een scherp artikel kon zijn,
met veel critlek op Haarlem, de stad.
die hem zoo vriendelijk ontvangen had
en dat is het dan ook niet. Het artikel
is meer een genoegelijke droomerij over
onze stad, waar hij van houdt, want hij
heeft haar meer gezien en hij begint
dan ook te zeggen: „Ik heb dus Haar
lem teruggezien, het tegenstrijdige en
bekoorlijke Haarlem, waar de omgeving
zóó zoetjes in de stad overgaat en de
stad in de omgeving, dat men ze niet
meer van elkaar kan onderscheiden;
huizen worden villa's, velden tuinen,
straten rijen van heesters en honderd
jarige olmen. De slooten loopen uit in
waterpartijen, waar meer zwanen in va
ren dan schuiten, geiten weiden vreed
zaam naast een tramstation en in de
schemering wagen fazanten zich op het
trottoir". Dit moet in Bloemendaal ge
weest zijn, want nergens elders zwerft
een fazant op een voetstraat rond. Of
het moest zijn, dat onze oude vriend
een kip voor een fazant had aangezien,
wat ook wel overkomt aan een Neder-
landschen jager. Maar hij erkent, dat
zijn indruk min of meer bioscopisch kan
geweest zijn bij dit tweede bezoek, ter
wijl de auto van Dr. Jessurun, waarin
hij gezeten was, stapvoets voortging door
deze vreemde stad, die misschien eenig
in de wereld is, een stad van 100.000
zielen en die lijkt op een dorp. De be
scheidenheid van de inwoners, hun af
keer van vertoon en bluf is zoo ver ge
dreven, dat men er maar 2 standbeelden
ziet en nauwelijks 3 a 4 gebouwen, die
den naam van monument mogen dra
gen. de oude Amsterdamsche Poort, het
Renaissance-Stadhuis, de oude Hal in
pagodestijl, het Napoleontische Paleis
van Koning Lodewijk en de bewonde
renswaardige Gothische kathedraal van
St. Bavo, waarvan de koperen ringen
de grenadiers van Brime in verzoeking
brachten, omdat zij gebrek hadden aan
kardoezen!)
Le Goffic herinnert nog even aan den
beeldenstorm, die halt hield voor het
bewerkte koorhek, dat zoo mooi is om
aan te zien, dat Marcelle Tinayre ervan
schreien zou.
Blijkbaar, zoo gaat hij voort, is voor
dit volk en hier misschien nog me.er
dan in het overige Holland, het inner
lijke het voornaamste, het familieleven,
het aankweeken van de intimiteit. Hen
ri Michel heeft dit zeer wel gevoeld en
ook Candide, die teleurgesteld in alles,
haar beroemden tuin niet in Turkije
had moeten kiezen, maar in het land
van de tulpen, in de omgeving van een
laag en geschilderd huisje in Haarlem,
de eenige plek ter wereld waar de land
schappen, zelfs de zeegezichten, er uit
zien alsof het binnenhuisjes zijn.
„Den volgenden dag, ditmaal te voet.
eerst een blik aan de woningen der Be
gijntjes, welke die van Brugge waard
zijn, zoo zü deze niet- overtreffen in het
onvei-wachte, die kleine poppenhuisjes,
geschilderd in alle kleuren en zoo zin
delijk, zoo bezadigd! Toen wandelde ik
naar het groote heiligdom van de Haar.
lemsche ziel, naar dat gemeentelijk mu
seum, dat zooveel schoone werken be
vat van Hollands Schilderkunst en nog
pas ven-ijkt is met een zeer merkwaar
dige Wcyrwerman, maar die de publieke
opinie toeschrijft aan Frans Hals alleen,
zooals zij het Rijks Museum te Amster
dam alleen toedicht aan Rembrandt;
niettemin zijn er Halsen en van den
eersten rang in het Rijks Museum,
maar zij lijden een beetje onder de na
bijheid van den schepper van „De
Nachtwacht"; zelfs Rubens, Van Dijk,
Velasquez maken den indruk alsof zij
in het Rijks Museum op bezoek zijn.
Rembrandt alleen is er thuis, despotisch
en exclusief.
Frans Hals is ook bij zich thuis in het
Stedelijk Museum te Haarlem; hij is
het, die U ontvangt door middel van
den conservator Gratama, den meest be-
minnelijken en wèl onderrichten gids.
maar het is een gastheer zonder slecht
humeur, die toegankelijk is zonder
eenige voorafgaande studie of langdu-
(1) Brune was een Fransche generaal
die in den Franschen tijd met zijn troe
pen werd afgezonden om generaal Daen-
dels te helpen tegen de Engelschen, toen
zij in Noord-Holland landden.
rige inwijding; misschien is hij dichter
bij het hart van het oude en goedige
Holland dan qö geduchte Rembrandt en
is hy er de juistere uitdrukking van.
Met hem meent men op ie merken,
waardoor een nationaal genie zich on
derscheidt van een universeel genie en
om welke beslissende reden de ui</-
drukking, die men zoo juist op hem toe
past de Haarlemsche Meester haar te
genhanger niet zou kunnen vinden in
den Amsterdamschen Meester, toegepast
op Rembrandt. Hals is een man van een
land, van een ras, van een tijdperk,
Rembrandt gaat over de eeuwen en de
Vaderlanden heen."
Tot mijn spijt moet ik hier toch on
zen vriend Le Goffic even in de rede
vallen. Is dit onderscheid, dat bi,
maakt, wel juist? Men kan voor ziet,
persoonlijk aan Frans Hals of aan Rem
brandt de voorkeur geven, het schijno
niet billijk om onzen Hals eenige treden
lager te zetten dan Rembrandt. Maar
onze bszceker heeft het zoo kwaad niet
bedoeld; hij zocht een tegenstelling, die
hem in zijn eigen net verstrikt heeft en
zoo vertaal ik hem verder, zonder hem
in de rede t-e vallen, wanneer hij zegt,
dat het een gelukkige gedachte was van
den heer Gratama om aan de Halsen
hun oorspronkelijk coloriet terug te
geven; daarvan is hem voorheen een
grief gemaakt, maar het is nu duidelijk,
dat hij gelijk had. nu een lichte patina
vooral in de groepstukken de schittering
van blauw en groen heeft gematigd,
zonder die te d°oven, zelfs is ongekend
bruin en rood onthuld, dat onder acht
opvolgende vernislagen verdwenen was;
op den duur zou het geheele werk van
Frans Hals er in gebleven zijn.
Jan <je Bray zou niet met Frans Hals
vergeleken kunnen worden, wiens in
vloed hij overigens sterk heeft onder
vonden. Ik zou na deze erkenning dur
ven zeggen, dat ik van zijn „Christus ds
kinderen zegenende-' een herinnering
heb bewaard, die met de jaren niet ver
zwakt is; vooral de kindergroep had
mij aanbiddelijk toegeschenen en al de
uitdrukkingen van nieuwsgierigheid, op
winding, vertrouwen en vreugde teeke
nen zich af in de houdingen en op de
trekken der vier kleinen. Zelden beves
tigt een tweede bezoek ons in onzen eer
sten indruk en wanneer wij verstandig
waren, zouden wij niet tweemaal den
zelfden weg gaanhier evenwel heb
ik geen teleurstelling ondervonden bi.
het terugzien van een werk, waarvan
niet alle figuren hetzelfde relief hebben
en waarin het gelaat van den Heer zelf
vrij armelijk 5 behandeld is, maar hoe
weerschynt zijn Goddelijkheid op het
gezicht van de kinderen! Al het licht
concentreert zich op hen, terwijl het
hoofd van den Heer in half Ucht blijft.
Onmacht van den kunstenaar om dt
majesteit ervan aan te geven, of scher
pe intelligentie omtrent zijn onder
werp? Ik voor mij geloof, dat als het
Goddelijke ons kan worden bijgebrachi.
het kan geschieden door zulk een wijze
van tusschenkomst, door den wee*-
schijn te volgen in onschuldige oogen.
Bij mijn bezoek aan het museum te
Haarlem werd Ik vergezeld door den
Voorzitter van de Alliance Frangaise in
Holland, den Heer J. H. Sauveur. Meö
moet zich geweld aandoen om te aan
vaarden, dat de heer Sauveur met een
naam als den zijne, den stijl van dei,
besten schrijver bij ons en een woord
kunst. die de redenaars, welke na hem
moeten spreken, in verwarring brengi,
niet te Parijs is geboren, zcoals Anatoit.
France en Abel Hermant-, maar hy is
een Hollander van het hoofd tot de
voeten, zooals de Heer Gratama en zou.
als de Heer Jessurun, die overigens ook
hunnerzijds zich uitdrukken in uitste
kend Fransch, evenals Mejuffrouw Ber
denis van Berlekom, die tegelijkertijd
Directrice is van de Meisjesschool tt
Haarlem en haar vacanties in Bretagne
doorbrengt-, waar zij misschien nog de
gevangene zou zijn van een doornachti-
gen struik als een gelukkig toeval haa,
daarvan niet bevrijd had. „Waarom zyt
gij ons niet komen bezoeken in ae
lent#?" vroegen zij mü allemaal. „Dan
en niet in den herfst moet men de bloe
menstad Haarlem komen zien." Wie
weet, een herfstroos is bekoorlijker dan
elke andere ,op dat punt ben ik het met
den ouden Agrippa d'Aubigné eens.
Hier eindigt onze vriend Le Goffic et.
hier eindigt dus ook de vertaling. Laa*
het mij vergund zijn, er nog aan toe te
voegen, dat wij. ook al zouden wij het
niet in alle opzichten met hem eens zijn.
toch gaarne gasten in Haarlem zien, die
zoo vriendelijk over ons denken en het
zoo bekoorlijk weten te zeggen. Dit is
wel het geheim van de Fransche taal
en van den Franschen geest, dat zij
zelfs het eenvoudige weten te doen glan
zen en schitteren.
J. C. P.
VRIJZ.-DEM. BOND.
DE AFDEELING HAARLEM
BESTAAT 25 JAAR.
MR M. SLINGENBERG,
de VriJz, Dcm. Wethouder.
Op 25 Januari a.s. zal het 25 jaar ge
leden zijn dat de afdeeling Haarlem van
den Vry zinnig-Democratischen Bond
werd gesticht. Op Zaterdag 26 Januari
zal dit feit herdacht worden. De plannen
voor de feestviering staan r.og niet ge
heel vast maar in ieder geval zal dien
Zaterdag door het bestuur der afdeeling
receptie worden gehouden.
In het begin van Januari 1904 bestond
te Haarlem een afdeeling van het Werk
liedenverbond, onder voorzitterschap van
den heer H. van Brederode. De leiders
van dit Verbond, dat een economische
en een politieke actie voerde, waren
langzamerhand tot de conclusie geko
men dat de organisatie wel de econo
mische actie krachtig genoeg kon voeren,
maar niet de politieke actie. Daarom
werd besloten te Haarlem een afdeeling
van den Vrijz.-Democratischen Bond op
te richten ook al omdat het Werklieden
verbond zich over het. algemeen zeer
goed had kunnen vereenigen met de
houding door dien Bond aangenomen in
de dagen der Spoorwegstaking van 1903.
Oprichters waren de heeren W. L.
Schram; de veer arts de heer Hengeveld
en zijn echtgenoote (een zuster van het
Tweede-Kamerlid Gerritsen); Goudeket,
Crama Sr. en H. van Brederode.
De eerste voorzitter der afdeeling was
de heer W. L. Schram; in 1907 werd
Mr. J. H. Thiel voorzitter; na diens op
treden als wethouder was Mr. M. Slin-
genberg gedurende vier jaar hoofd van
het bestuur en nu is de heer A. G. Boes
al een jaar of 12 voorzitter.
De heer Jan Over Azn., de secretaris,
heeft een nog iets langeren „staat van
dienst": hij vervult zijn functie (eerst
van tweeden, daarna van eersten secre
taris) reeds gedurende 13 a 14 jaar. Van
1907 tot 1913 nam de heer Ls. van der
Have het secretariaat waar. Tijdens een
periode vgn één jaar, gedurende welk
ty'dvak de "heer Over niet herkiesbaar
was, vervulde Mr. L. G. van Dam zijn
functie.
Bekende raadsleden door de Vrijz.-De
mocraten afgevaardigd in de afgeloopen
20 jaar zijn de heeren Mr. M. Slingen-
berg, Mr. J. H. Thiel, A. G. Boes, J. H.
Bregonje (die vroeger voorzitter der af
deeling Haarlem van het Werklieden
verbond was geweest) en Z. Middelkoop.
Na de annexatie werd de fractie, be
staande uit de heeren Slingenberg en
Boes, versterkt door de verkiezing van
den heer H. Heidstra, vroeger lid van
den Gemeenteraad van Schoten.
Mr. Thiel maakte zioh voor Haarlem
verdienstelijk door het Haarlemsch en
derwijs te reorgarüseeren. Het was on
der zijn wethouderschap dat de Han
delsschool gebouwd werd. Zeer waar
schijnlijk heeft dit feit veel bijgedragen
tot de latere benoeming van Mr. Thiel
tot Inspecteur van het Handelsonder
wijs. In 1909 was Mr. Thiel ook Tweede-
Kamercandidaat; de candidaat der Li
beralen, Mr. Frank van Lennep werd
toen echter gekozen.
Mr. Slingenberg was altijd de finan-
cieele specialiteit; geen wonder dan ook
dat hem als wethouder het behartigen
der financieele belangen van Haarlem
werd opgedragen. In deze functie deed
hy belangrijke belastingvoorstellen in-
De heer A. G. Boes, sedert vele jaren
voorzitter der afd. Haarlem Tan den
Vrijz.-dem. Bond.
zake progressie. Zooals bekend is de
heer Slingenberg ook lid der Eerste Ka
mer en maakte hij gedurende een vier
tal jaren deel uit van het College van
Gedeputeerde Staten van Noord-Hol
land.
Het Hoofdbestuur van den Vrijz. Dem.
Bond maakte onlangs weer gebruik van
de bekwaamheid van Mr. Slingenberg op
financieel terrein door hem aan te wij
zen als lid der commissie van vier leden
die tot taak had het wetsontwerp in
zake de financieele verhouding tus-
schen het Rijk en de gemeenten te on
derzoeken en die juist verleden week
daarover uitvoerig rapport heeft uitge
bracht. In den korten tijd geleden al
hier door hem gehouden rede over dit
onderwerp bleek hoe volkomen Mr. Slin
genberg deze materie beheerscht.
Ook het voormalig vrijz.-democratisch
raadslid de heer Middelkoop interes
seerde zich zeer voor Haarlems finan
ciën in het algemeen en het belasting-
vraagstuk in 't bijzonder.
Gedurende een paar korte perioden
had de afdeeling Haarlem der partij een
eigen orgaan: in 1913 en 1914 ,.De Uit
kijk" en eenige jaren later .Haarlem
Vooruit". Het bleek echter te moeilijk
dezen joumalistieken arbeid vol tc hou
den.*
Het bestuur der afdeeling bestaat
thans uit mevrouw Elzinga-Berlijn en
de heeren A. G. Boes (voorzitter). J.
Over Azn. (secretaris). G. van Eek (pen
ningmeester). H. Heidstra, M. Paard
man en H. van Leeuwen.
DE OUD-SPOORWEG
STAKERS.
EEN VERRASSING.
Deelden we de vorige week mede. dat
aan een aantal oud-Spoorwegstakers
vanwege de Nederl. Vereeniging van
Spoor- en Tramwegpersoneel en den
B. A. N. S. een wekelijksche toelage zou
worden verstrekt, thans vernemen we.
dat aan deze menschen ook een extra
Kerst- en Nieuwsjaarsgave van 10 is
toegezonden
Het spreekt wel vanzelf, dat de betrok
ken personen daarmede hoogst ingeno
men waren, vooral omdat velen van hen
in zeer moeilijke omstandigheden ver-
keeren.
AFSCHEID K. VAN PEL.
Maandagmiddag nam de heer K. van
Pel vergezeld van zijn echtgenoote, af
scheid van zijn collega's van het Frans
Halsmuseum, waarbij hy door den di
recteur. den heer G. D. Gratema, werd
toegesproken. Deze memoreerde dat de
heer Van Pel ongeveer 30 jaar in dienst
der gemeente had aoorgebracht eerst
als politie-agent. dan als bewaker van
het stadhuis en later als bewaarder van
het Frans Halsmuseum. In de laatste
functie had hy hem leeren kennen als
de rechte man op de rechte plaats, als
iemand die met hart en ziel in zyn be
trekking opging, wien geen moeite te
groot was waar het het museum betrof.
Het speet hem dan ook dat Van Pel we
gens het bereiken der leeftijdgrens ver
trekken moest en met hem, daarvan was
Iiij zeker, de vele bezoekers die den hulp
vaardigen man steeds bereid vonden
?m te helpen
Als herinnering aan de aangename sa
menwerking bood hy hem een souvenir
aan, een inktpot met inscriptie, waarbij
de wensch werd uitgesproken, dat die
neg jarenlang door hem zou mogen wor
den gebruikt.
Met de beste wenscnen aan hem en
zyn vrouw, die haar man al dien tyd in
liet museum bij het schoonhouden ge
holpen had, besloot de directeur zijn
toespraak.
Diep ontroerd bedankte de scheidende
bewaarder voor de vriendelijke woorden
tot hem gesproken, waarna door het
personeel afscheid van hem en zijn
vrouw werd gencmen.
MUNTMETER OPENGEBROKEN.
De politie heeft alhier aangehouden
G. R.. verdacht van het openbreken
van een muntmeter in een perceel aan
de Cheriibonstra&t en ook verdacht van
diefstal van een jas, vijf weken geleden
gepleegd uit een auto op de Raaks. De
eigenaar vaai de jas is echter niet be
kend. De commissaris van politie ver
zoekt hem. zich te zijnen bureéle, af
deeling recherche, te willen aanmelden
of zijn adres op te geven.
Ds. F. VAN GHEEL GILDEMEESTER
OVERLEDEN.
Het Haagsch Con*, bureau seint ens:
Dinsdagmiddag is in een tram in
Den Haag aan hartverlamming op bijna
74/jarigen leeftijd overleden de bekende
Haagsche predikant Ds. F, van Gheel
Gildemeester die gedurende zijn 45'
jarige ambtsvervulling in de residentie
zich in hcoge mate verdienstelijk heeft
gemaakt op phi! an tropisch, maatschap;
pel ijk en sociaal gebied en zich in brec.
den kring groote sympathie had -ver;
worven. De thans ontslapene vervulde
nog geregeld zijn herdersambt en Oude.-
jaarsavond was nog de KoningimMoe.
der onder zijn gehoord. Ds Gildemees
ter was ridder van den Ned. Leeuw en
officier van de Oranje-Nassau-orde. De
begrafenis is Zaterdagmiddag a.s. op
oud Eik en Duinen.
IL-K. GROOTE GEZINNEN.
In ons nummer van Maandag werden
bijzonderheden gepubliceerd over het
Kerstfeest der leden van de R.-K. Ver
eeniging van groote gezinnen. Daarbij
werd o.a. abusievelijk medegedeeld, dat
namens de 14 kinderen, die aan de va-
cantie-uitstapjes hadden deelgenomen,
aan den secretaris een huldeblijk werd
aangeboden. Dit moest zijn namens 1400
kinderen.
AANSLAG Or EEN DEURWAARDER.
Het Haagsch Correspondentiebureau
seint ons:
Op Oudejaarsmiddag werd ce
deurwaarder bij den Hooge.n Raad. Van
Dalen, toen hij in een perceel in de Bil-
öeraykstraai in Den H3ag een ontrui
mingsbevel wilde uitvoeren, dcor den
bewoner, den Italiaan Ferrari, met een
broodmes in de dij gestoken en bij een
worsteling over de hand gesneden. De
Italiaan werd door de politie gearres
teerd maar later weer in vrijheid ge
steld. De deurwaarder moet eenigen tijd
het lied houden.
STRENGE VORST IN
FRANKRIJK.
PARIJS. 2 Januari (N.T-A.) Aan
de Middel!andsche Zee bij de kust van
Frankrijk heerschen hevige stormen.
De strenge vorst heeft hier reeds drie
slachtoffers geëischt.
DE ENGELSCHE KONING.
LONDEN, 2 Januari 'Reuter). De
koning heeft een eenigszins onrustiger,
nacht gehad. De algemeene toestand
blitjf onveranderd.
BREUK IN EEN
GASLEIDING.
VIER PERSONEN GEDOOD.
DUISBURG, 2 Jan. (Wolff-bureau)
In eenige arbeiderswoningen alhier is
door een breuk in de gasleiding een
ernstige catastrophe owttsaan. Een vader
en twee dcchters en een tijdelijk in
wonende schoonzuster werden gedood
De bewoners van drie huizen moesten
bedwelmd naar een ziekenhuis worden
gebracht. Bij hen bestaat echter geen
levensgevaar.
DUISBURG 3 Jan. (V.D.) Om
trent de gasvergiftiging te Duisburg
wordt nader gemeld, ds-: in de zieken
huizen in totaal 17 vergiftigde personen
zijn opgenomen, waarvan twee in doods
gevaar verkc-eren. De plaats van de ratnp
ligt buiten de stad. waar de huizen
spart of in kleine groepjes bijeen staan
Hoewel er door een groot aantal ar
beiders koortsachtig gewerkt wordt, is de
oorzaak van het ongeval nog niet op
gespoord. Het staat echter vast. dat het
ontstaan te wijten is aan een breuk of
lek van een gasbuis Gedurende den
geheel en Nieuwjaarsdag moet het gas
uit een groot lek gestroomd zijn, De
beide bedwelmden, die in doodsgevaar
verkeeren zijn twee ongeveer dertig
jarige arbeiders. De ontruimde huizen
zyn door de politie met planken dicht
gespijkerd.
HET RAPPORT VAN
PARKER GILBERT.
DUITSCHE PERSSTEMMEN.
BERLIJN. 2 Jan. (V. D.) In verband
met den Nieuwsjaarsdag is slechts eer,
deel van de Beriynsche ochtendbladen
verschenen. Enige blader, bespreken uit
voerig het rapport van den agent-gene
raal voor de schafc-vercoedingsbeialin-
gen Parker Gilbert. Het ..Berliner Tage-
biatt" betoogt, dat bij een objectieve be
oordeeling van den toestand een gun
stig beeld, zooals Parker Gilbert geeft,
niet gerechtvaardigd is. Verder wijst het
blad er op. dat de agent-generaal verge
ten heeft er aan te herinneren, dat de
uitvoering van de verplichtingen slechts
mogelijk is geweest door het aangaan
van nieuwe buitenlandsche schulden.
De „Lokal Anzeiger" schrijft: „Terwijl
de agent-generaal in zyn vroegere rap
porten er naar gesteefd heeft objectief
te zijn en eenigszins rekening heeft ge-
korden met. den moeilijken toestand van
Duitschlana. neemt hij thans niet de
minste notitie van de groote bedenkin
gen en moeilijkheden, voortspruitende
uit het Dawesplan voor den economi-
schen toestand van Duitschland".
De ,.Tag." zegt, dat er reden is om aan
te r.emen. dat het rapport van den
agent-generaal na zUn laatste bespre
kingen te Londen en Parys nog eens
grondig geretoucheerd is.
GROOTE BRAND TE CHEMNITZ.
CHEMNITZ. 2 Jan. (V. D.) Gisteren
heeft in het oude abattoir van ChemJütz
een hevige brand gewoed. Het gebouw,
dat zou worden afgebroken, is voor het
grootste gedeelte verwoest. Het nieuwe
gebouw kon met groote moeite behouden
blijven. Tengevolge van het gebruik van
veel water by den brand, is de drink-
watemood in de stad nog toegenomen.
'NGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
a 60 cents per regeL
HANDELSBLAD GRATIS
Zij. die zich thans als kwartaai-
abonné opgeven, ontvangen het
Handelsblad tot 1 Januari gratis.
Abonnement 1-90 p. maand en
5Ö0 per kwartaal. Buiten Am
sterdam verhoogd met 20 et. per
maand voor verzending
Abonnementen op te geven by het
Bijkantoor Handelsblad
(Wensing's Alg. Advert.-Bureau^
TEMPELIERSSTRAAT 32
TELEFOON 10209
SCHEEPSRAMP.
31 PERSONEN OMGEKOMEN.
TOKIO, 2 Jan. (V. D.) Naby Hokkai
do Is een Japansch stoomschip gezon
ken. De bemanning, bestaande uit 31
koppen. Is verdronken. De oorzaak van
de scheepsramp is onbekend.
POKKENEPIDEMIE IN
TAPANOELI.
Aneta seint uit Batavia:
Uit Baros (Residentie Tapanoeli)
wordt gemeld, dat daar een pokken
epidemie is uitgebroken. Tweehonderd
gevallen werden geconstateerd. Er wa
ren tot dusverre negentig dcoden. Ge
meld wordt, dat ter plaatse geen vol
doend? vcorraad pokstof aanwezig is.
Amsterdamsche Beurs
Opgegeven door de Nationale Bankvereeniging
Woensdag 3 Januari 1929
1.3 uur
1.45 uur
Staattleeningen
*tV4pCt.Nedcrl.l917
101
5 pCt. Nederl. 1919
10\%
Scheepvaart
84 1.
Scheepvaart Unie.
213H 222
9«
Stoomvaart Nederl.
208
Marine Preferent
36*4-39
Industrieën
Nederl. Kunstzijde.
435—436
435 - 438
170-172
Holl. Kunstzijde..-
200
199b.
Margarine Unie.
339
336*$
Van Berkel's Patent
315
316-323
Intern. Viscose
G7*$
Gem, Bezit Philips
8C0
798 - 807
Ind. Ond. Buiten!.
Anaconda copper.
240
United States Steel
159
236-237
Ougrcc Marihave..
367*4
Bethlehem Steel...
83
Bank
Koloniale Bank
237
2371
Indische Bank
160
1611
Ccrt. Handel Mij.
171
171b
Petroleum
Koninkl. Petroleum
406
4064C6*$
180
Marland Oil
4-"s 42',V
29
-
-
Cultuur Mij.
H. V. A
660
'•55*$665
lava Cultuur
3»>7V$
93** 1.
CultuurMij.Vorsténl
153 b.
Mijnbouw
Algem. Exploratie.
192
271
270—274
Tabak
440
441
524
524
Deli Batavia
527*4
530
189*4
189*
Rubber
132
Deli Batavia Rubber
160
Intercont. Rubber..
12—12*4
Amsterdam Rubber
238
238
Amerika
Southern'Rails.
145
75
Comm. Milwaukee.
34*$
56 1.
Canadian Pacific.
237*$
FEUILLETON.
door
SOPHIE KERR.
Vertaald door CHRISTINE KAMP.
10)
Tessie ging voort met praten over ge
zondheid en de behoefte van een gezellig
hulseiyk leven, hoe vermoeiend het leven
aan het tooneei was en hoe zy gevoelde,
dat actrices, zooals zy, die op het top
punt van het succes zijn gekomen, zich
moesten terugtrekken en plaats maken
voor de jongeren. Maar Herbert luister
de niet naai- haar. Hy keek niet meer
naar het schort, maar naar de leeiyke
meubels, naar de kale kamer. Die meu
bels waren blijkbaar in een uitdragerij
gekocht en herinnerden hem aan de
lompe tafel, de leelyke kast, de styfpoo-
tige stoelen van EllaZijn verwarring
werd greater.
„Neg even wachten", zei Tessie, .uk
moet nog de suiker halen, die houd ik
in myn slaapkemer achter slot, want de
meiden stelen ze anders maar. Excuseer
my even."
Zij ging in de slaapkamer en liet de
deur open. Mallet's blik volgde haar en
hy zagneen, dat kon toch niet.
maar, ja. het was zoo.... een zwart en
grijze huisjapon, gewatteerd, met een
zwart koord als ceintuur, hangend over
het voeteneinde van het bed. Somber,
groezelig als zij was, leek ze een twee
lingzuster van de huisjapon, die in zijn
huwelijksleven van het begin af ver
schenen was. En dat was de hare.... van
TessieMet een siddering dacht Her-
bert, dat zeker krul pennetjes op de
waschtafel lagen.
Die gedachte bracht hem tot een be
sluit. Hy stond heel stil op, nam zijn
hoed en zyn overjas, opende de deur
zoo voorzichtig mogelijk en sloop als
een kat in het portaal. Dan de trappen
af, snel als de bliksem, naar de straat.
Daar sprong h" yeend in een voorbij
komende taxi; in zyn hotel aangeko
men, pakte hij zyn handkoffer, vroeg en
betaalde de rekening en toén hij zijn
kamer wilde verlaten, ging de schel van
de telefoon, maar hy lette er niet op.
In den middernacht-sneltrein, op weg
naar huis, lag hy slapeloos, verwonderd
over zichzelf. Dat was op het nippertje
af! Hoe weinig had het gescheeld of
hij had zich verkocht voor een slavernU,
misschien erger dan die van zijn eerste
huwelijk. Hy dacht met bitterheid aan
Tessie; zij had hem bedrogen met haar
elegante kleeren, haar rinkelende bra
celetten, haar smaak voor fijne scho
teltjes. Hy herinnerde zich, dat Ella in
hun verlovingstijd een blauw lint in het
haar had gedragen. Vrouwen waren toch
allemaal dezelfde.
Droevig en teleurgesteld kwam hy
thuis bytijds voor een ontbijt gereed
gemaakt door de bekwame handen van
J&nLe Terrace.... een entbyt dat niets te
maken had met hygiëne of eenvoud.
Terwyi hy het gebruikte keek hy den
stapel brieven door. die in zyn afwezig
heid waren gekomen en vond er tus-
schen een briefje van miss Greeley om
hem te bedanken voor de lekkernyen
telkens weer naar het gasthuis gezon
den.
Toen Janic binnenkwam met een
schaal plaatkoeken, zei hy: „Zuster
Greéley schrijft my om my te bedanken
voor dat gene wat je haar gebracht
hebt, Janie."
„O, die lieve jonge dame!" riep Janie
uit. „Verbeeld u eens, zy heeft een on
geluk met haar auto gehad. Er is iemand
per motorfiets tegen haar aangebotst en
zij heeft haar been gebroken. Ik zei haar
gisteren nog, dat zij van geluk mocht
spreken, dat het niet de ruggegraat
was."
„Wat ben je haar gaan bezoeken?"
vroeg Herbert verwonderd.
„Zeker ben ik dat: nu ik zoo lang
bijna lederen dag bij haar in en uit kom.
ben ik als het ware huisger.oote gewor
den. Ja, het is prettig naar haar te kij
ken, als zy thuis is en niet die styve
verpleegsterskleeren draagt, maar een
aardig rose zijden négligéetje met lin
ten en kant, dan ziet zij er zoo lief uit,
dat men haar op zou eten."
„Wat?" roept mynheer Mallet uit, op
eens vol aandacht, „rose zijde?".
„Zeker, ik zeg het u toch! Op sommige
dagen rose zyde, op anderen blauwe met
kleine geborduurde rozeknopjes, dat
staat nog mooier dan de roze zijde".
Mallet keek naar het duidelijke hand
schrift van het briefje, hij bracht het
naar zyn neus en bemerkte een fynen
geur van viooltjes. Dan herinnerde hy
zich den glimlach van miss Greeley en
het was beslissend.
.Het spyt my te hooren, dat zy een
ongeluk heeft gehad, Janie. Zou het gek
staan als ik haar ging bezoeken en wat
bloemen meebracht?"
„O. dat zal zy heerlijk vinden, myn
heer. zy is dol op bloemen en zy heef;
al eens naar u gevraagd, zy vindt u een
schat."
Het bloed steeg hem naar het hoofd,
zijn polsen kloptenzy had naar hem
gevraagd I Ti Schat!
„De verste weg naai- een doel, Janie."
zei hij, onbewust van de waarheid van
hetgeen hij zei, „is soms de kortste weg
er heen".
„Ja, dat zal waar zyn," stemde Janie
met hem overeen. „Wacht u even, ik
zal u nog wat versche broodjes bren
gen."
Reeds den volgenden dag ging hij zus
ter Greeley bezoeken natuurlijk met *n
bos heerlijke geurende rozen. Wel vond
zy het vreemd, dat die man waarmede
zy toch maar zoo vluchtig kennis had
gemaakt, zooveel belangstelling in haai
en haar maatschappelijk werk toonde,
mar zy wist het ook niet, hoe aange
naam hem de inrichting van haar klein
maar gezellig tehuis aandeed, hoe zyn
oogen telkens met welgevallen haar be
schouwden. Maar vrouwen raden spoe
dig. wat er omgaat in het gemoed van
een man, vooral als d!ens blikken zoo
welsprekend zyn. Mynheer Mallet had
gezegd: „Ik heb lang genoeg gewacht".
Hij liet er dan ook geen gras over
prooienEon paar weken later zagen
Eva en Lilian met gezichten groen van
nijd hem wandelen, met het knappe,
elegante verpleegstertje aan den arm.
Och ja.... hun kans was verkeken: Her-
bert Mallet en zuster Greeley wei-den
een gelukkig echtpaar.
