Haarlem's Dagblad | 1929 | 4 januari 1929 | pagina 6

H. D. VERTELLINGEN

De Man mei den Horrelvoet

STADSNIEUWS

VAN HULST

INGEZONDEN.

FEUILLETON.

HAARLEM'S DAGBLAD

VRUDAG 4 JANUARI 1929

(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)

Verleden jaar met Kerstmis vereerde tante
Edith ons het meest ontzettende kussen voor
de divan, dat ik ooit in mijn leven gezien
heb. Het bestond uit vierkante vakken die
geborduurd waren met geel, groen exx rood
wollen gai'en. Het geel was een lichte mos-
tcrdkleur, het groen was heusch geweldig
groen en het rood zoo vuurrood als het maar
zijn kon. En in iederen hoek waren er enorme
strikken van donker blauwe zijde.

Het was heusch niet mooi en als nuttig-
heidsvoorwerp was het ook geen succes. Als
je er -op ging zitten was 't net of je een
stoot kreeg. Muriel beweerde dat het vol
gestopt was met zemelen, maar ik geloof nog
altijd dat het vol soaanders zat.

Zulks was het present dat tante ons met
Kerstmis vereerde.

Wel, hoe dikwijls tante Edith onze ge
voelens ook kwetst, toch zijn we doods be
nauwd om haar te beleedigen. O, wij zijn
geweldig voorzichtig om haar niet voor het
hoofd te stootcn, begrijpt u? Wij hebben er
soms erg zin in, iriaar doen het toch niet.
Want we moeten haar gunstig zien te stem
men. U begrijpt het wel niet waar? Zij is
inderdaad heel rijk.

Dus bedankten wij haar bijzonder hartelijk
voor het beeldige kussen, en wachtten tot
zij weer vertrokken was om het zoo gauw
mogelijk boven on den zolder achter in een
kast weg te moffelen. En daar bleef het
liggen, vele maanden lang.

Ongeveer zes weken geleden kwam de
vrouw van den dominé bij ons theedrinken.
Ze vroeg toen of we niet iets moois hadden
ciat zij voor haar bazar zou kunnen gebruiken.
Muriel en ik dachten ooeenblikkelijk tege-
3ijk aan het kussen: ik vloog naar den zol
der om het te halen en gaf het aan de
vrouw van den dominé.

Eerst trok zij een bedenkelijk 'gezicht,
maar toen zei zij: „Zjaa, er moet iets zijn
voor alle smaken". Heel erg verrukt zag zij er
niet uit. mar we gaven haar nog een extra
lekker konje thee en toen verdween zij dan
met het kussen.

Ik liep haar nog gauw achterna en gaf haar
10 Kronen voor haar bazar, als een soort
omkooperij.

Muriel en Ik gingen natuurlijk naar den
bazar toe, aangezien die door de gemeente
op touw was gezet, en ook met het oog op
de aanstaande verkiezing voor den gemeente
raad.

Maar juist toen we op 't punt stonden om
er heen te gaan kwam tante Edith ons
verrassen, en toen zij hoorde waar wij naar
toe zouden gaan, wilde zij absoluut mee.
Bazars vindt ze heerlijk! Ze koopt nooit iets
maar wil van alles weten hoeveel 't kost,
dus erg populair is ze niet onder de verkoop
sters.

Toen wandelden we dus alle drie naar
den bazar toe, terwijl Muriel in wanhoop
tegen mij fluisterde: „O, het kussen, man,
wat doen we met dat kussen!"

Maar het was niet noodig dat zij er
mij aan herinnerde. Ik zag mij zelf in mijn
verbeelding al voor dat ontzettende pronk
stuk staan met tante Edith naast me! En
het viel mij oogenblikkelijk in het oog toen
ik, vooruit looDend, binnenkwam. Iedereen
kon het dadelijk zien!

Ik vloog naar de vrouw van den dominé
toe, en zei dat ik het kussen terug wilde
koopen.

Ze keek erg verwonderd en blij.

Ik moest er 25 kronen voor betalen! En
De had ook geen tijd om af te dingen.

Op mijn verzoek zette de vrouw van den
dominé het kussen achter in het kraampje
nadat zij er een papier met „verkocht" had
opgeplakt.

Het goede mensch verbeeldde 2ich dat
ze mij begreep, en zeide:

,,0, ja, ik begrijp best dat het een ge
heim moet zyn. 't Is zeker een cadeau
voor die dame die daar met uw vrouw bin
nenkomt".

Wel, we wandelden den bazar door, en
gingen toen naar huis om thee te drinken.
We waren daar nog mee bezig toen er aan
de deur geklopt werd en de meid binnen
kwam met een pak.

„Dit hebben ze van den bazar gezonden",
zei ze. ,,U had vergeten om 't mee te nemen",
zeiden ze.

„Zóó. ik zag niet dat je er iets kocht", zei
tante Edlth.

..Gekocht.nee, ik heb er niets gekocht.....
dat wil zeggenik bedoel,...

„Laat eens mirpri wat Ie p^'ocht heH".
zei ze. ,,'t Interesseert me altijd erg wat
andere menschen koopen".

„Och't is niets bijzonders...." pro
beerde ik.

„Je hoeft niet zoo geheimzinnig te doen",
zei tante Edlth eenlgszlns bits.

„Maar' lieve tante", probeerde ik weer.

Tante Edith is altijd geweldig nieuws
gierig en ze zal er wel voor zorgen dat
die nieuwsgierigheid tevreden gesteld wordt.

Ze scheen 't een heele grap te vinden, greep
het pak en opende het.

Verkocht.

„Nee!! heb ik toch van mijn leven

begon ze, en staarde met wijd opengespalkte
oogen naar het kussen.

„Ja, vindt u 't niet precies gelijk?" hijgde ik,

„hetahem!he#past erg best bij het

andere, vindt u niet?

Muriel wierp mij een bewonderenden blik
toe die mij aangenaam aandeed in mijne
wanhopige gemoedsstemming.

„Haal 't andere kussen, dan kunnen we
zien of ze gelijk zijn," zei tante, zoo vinnig,
dat er koude rillingen langs mijn rug liepen.

Langzaam en tegenstribbelend sloop ik de
deur uit en een oogenblik later kwam Muriel
mij achterna.

„Tante wacht op je," zei ze wanhopend
haar hoofd schuddend, „hoe kon je toch zoo
iets doms zeggen!"

„Je vond 't toch zooeven een goed idee, ik
kon 't aan je gezicht zien," antwoordde ik.

„Ja, maar, dat vind ik nu niet meer. Ze zit
zoo recht als een staak op haar stoel, met het
kussen op haar schoot, en wacht er op dat
jij met 't andere zult komen dat ze ons ver
eerd heeft.

„Ruikt ze lont?" vroeg ik.

Muriel knikte.

„Dat dacht ik al", riep ik uit, en toen gin
gen we naar binnen naar tante Edith.

„Hoe dom van ons!" riep ik uit met een
idioten glimlach. „Verbeeldt u, we hadden
allebei vergeten dat we het weggezonden heb
ben om uitgestoomd te worden. We waren er

zoo blij mee, weet uen toen hebben we t

zooveel gebruikt!"

„Zoooooo!hebben jullie 't laten uitstoo-

men!" antwoordde ze achterdochtig, „zoooo!"

„Ja, natuurlijk. U weet wel bij Christensen
en Madsen in Store Gade" ging ik voort, om
't er meer waarschijnlijk uit te laten zien.
„Die stoomen alles voor ons uit. Dat doen ze
al jaren. Flinke menschen, want anders zou
den we dat beelderige kussen niet aan hen
toevertrouwd hebben."

„Hebben jullie het nu pas gezonden?"

„Och nee, volstrekt niet!" ontkende ik „het

ishet is al lang geledenongeveer een

maand

„Zoooooo!nou maar dan zal 't nu wel

klaar zijn," zei tante Edifch. „Als jullie me nu
naar de tram brengen dan kunnen we 't af
halen. Het zal mij zeer interesseeren dat kus
sen te zien te krijgen," zei ze met nadruk. -

Na de thee gingen Muriel en tante Edith
naar den salon terug en lieten mij alleen
achter met het kussen.

Plotseling kreeg ik een idée. Ik ging met
het kussen naar den zolder, en vond een groot
stuk bruin papier waarop de naam van de
firma Christensen en Madsen gedrukt stond.

Gauw pakte ik het kussen In het papier en
ging er zachtjes mee naar beneden. Ik wilde
tante Edith den indruk geven dat 't juist ge
komen was, maar gelukkig bedacht ik me dat
ze dan de twee kussens bij elkaar zou willen
zien.

Stilletjes sloop ik het huis uit draaide Store
Gade In, en verklaarde het geval aan de
jonge dame die achter de toonbank bij" Chris
tens enen Madsen stond, en smeekte haar mij
te helpen.

Zij kon er gelukkig inkomen en begreep 't
best. Toen liep ik gauw naar huis terug.

Tante Edith was juist bezig haar hoed op
te zetten.

„Wat heb je gedaan met het kussen dat je
op den bazaar gekocht hebt?" vroeg ze met
een spottenden glimlach.

„Dat heb ik weggesloten in de kast", ant
woordde ik.

Ze vroeg niets verder, en toen we in den
winkel van Christensen en Madsen kwamen,
groette het winkeljuffrouwtje ons met een
glimlach en zeide dat ze het kussen al lang
had willen terug zenden, maar wij hadden
gezegd dat wij het zouden laten halen.

Ik kon zien dat de achterdocht van tante
Edith aan het verdwijnen was.

„Hebt u geen lust om het te bekijken tante
Edith?" vroeg ik. „U moet toch zien hoe voor
zichtig we met dat beelderige kussen ge
weest zijn."

Ik opende het pak en tante Edith boog zich
over het kussen heen om het te onderzoeken.

„Ja natuurlijk, ik heb nooit gedacht dat
jullie.begon ze.

Toen hield ze plotseling op, en terwijl ze
met haar vinger naar een hoek van het kus
sen wees, keerde zij zich naar mij om.

Ze was razend verontwaardigd.

In mijn haast had ik vergeten om dat
stuk papier van het kussen te verwijderen
waarop stond: „Verkocht!"

De kleinigheden in het leven zijn dikwijls
van groote beteekenis.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 cents
per reRel.

Stofzuigerhuis MAERTENS

"BTCTS ARTELJOR'SSTPAAT saga

sera TELEFOON No. 10756
Verkoop, Verhuur, Inruilen, Reparaties

HET TOONEEL.

SCHOUWBURG JANSWEG.

Dc Rechtszaak „Mary Dugan".

Voor iemand, die gewoon is iederen Zondag
de voetbalwedstrijden van de eerste klas
competitie te volgen, zal een partijtje van een
vierde klas club maar matig interessant zijn.
Zoo ongeveer stond ook ik, die Het Proces
Mary Dugan in drie instanties van eerste klas
gezelschappen heb moeten volgen, tegenover
de voorstelling, welke thans in den Schouw
burg aan den Jansweg van dit stuk wordt ge
geven. Ik moet erkennen dat de dames en
heeren hun best deden, maar van allen was
er feitelijk maar één de heer Joh. de Boer,
de officier van justitie die een alleszins be
hoorlijk figuur maakte. Wij kwamen heel den
avond niet van den indruk los, een repetitie
inplaats van een voorstelling voor het publiek
bij te wonen. Er ontbrak en door het gemis
van figuratie en door onvoldoende spel
alle sfeer in de rechtszaal, en van spanning
was zoo goed als nooit sprake. Uit gebrek aan
de noodige spelers had men enkele getuigen
maar „gecombineerd", wat vooral bij de ge
tuigenis van Dagmar Larme, die nu tegelijk
de vriendin en de vijandin van de beklaagde
werd, een al heel zonderlingen en met het
eigenlijke stuk strijdigen indruk maakte.

Zooals reeds gezegd, stond de heer Joh. de
Boer in zijn spel bovenaan! Deze officier van
justitie was te aanvaarden en het was aan
hem te danken, dat de rechtszaak Mary Du
gan ook in deze vertooning het publiek nog
eenigszins boeide. Met zijn tegenpartij trof
de officier het niet. De heer André van Dijk
was geheel onvoldoende als Edward West en
Laurentius was allerminst de aangewezen man
om den jongen broer van Mary te spelen. Hij
was niet alleen veel te oud, maar hij wist ook
in zijn spel geen oogenblik de spanning te
brengen, welke in deze rol toch vereischt
werd. Het was alles veel te gematigd en te
slap.

Mevrouw GritVink was uiterlijk geen
onaardige Mary Dugan, maar de rol ging als
geheel toch boven haar macht en werd door
haar spel dubbel-sentimenteel.

De getuigen stoorden over het algemeen niet,
maar het spel was te kleurloos om te boeien.
Zoo werd het een matte, oninteressante
rechtzitting en bleef er van de strafzaak Mary
Dugan, die het enkel van het spel moet heb
ben, al heel weinig over.

Er waren onder het publiek enkelen, die
blijkbaar hadden gedacht de „eerste klassers"
te zullen zien spelen. Voor hen was het gis
teren een „verloi'en proces".

J. B. SCHUIL.

PERSONALIA.

De volgende gediplomeerden van de Mid
delbare Technische School te Haarlem zijn
geplaatst in de nagenoemde betrekkingen:

Afdeeling Werktuigbouwkunde: de heer G.
J. Keulen tot constructeur voor speciale ma
chines bij de Nederlandsche SeintoesteUen-
fabriek te Hilversum: de heer P. Voeten tot
employé bij de Batnafsche Pet.roleum-Maat-
schaooU te Panekalan Brandan. Sumatra.

Afdeeling Etectro-techniefc: de heer J. S.
de Groot bij het Gnm, Electr. Bedriif te
Haarlem: de heer m. A. Haas tot licht-
technicus bij de Philibs-fabrieken te Eindho
ven; de heer P. Krabbendam tot electro-
techn. teekenaar bij de Ver. Kon. Papierfa
brieken Van Gelder Zonen, Velsen.

MARGUéRITE COUPERUS NAAR PARIJS.

Onze stadgenoote mevrouw Marsruérite
Couperus (mevrouw M. van Hengel-Coupe-
rus), de bekende balladen- en volksliederen
zangeres is in 1920, uitgenoodigd in Frank
rijk od te treden. Van 16 tot 26 Januari a.s.
zal zij in Parijs, liederavonden geven, ge
wijd aan geestelijke liederen uit de Middel
eeuwen, Renaissance, 16e, 17e, 18e eeuw,
w.o. balladen, liederen bezingende oude
volksgebruiken, rondedansen enz., alle wor
den voorgedragen in costuum van volk en
tijd.

Uitgenoodigd door de Vereen. „L'Art pour
tous" (Kunst aan allen) te Parijs, zal mevr.
Couperus op 19 Januari a.s. een geheel Ne-
derlandsch'e programma geven, „Het Neder-
landsche lied in verschillende eeuwen".
Deze avond wordt in eexx der zalen van het
raadhuis te Parijs gegeven.

Verder geeft mevi\ Marguérite Couoerus
avonden in de zaal Debussy en Salie du
Conservatoire gewijd aan oud-Nederl., En-
gelsche en Fransche liederen uit de 16e en
17e eeuw, verschillende met claveeymbel
begeleiding gespeeld door mevr. Dr. V.
Grondijs-de Goncharenko. Aparte avonden
van exquise kunst.

UITGAAN.

MIJ. TOT BEVORDERING DER
TOONKUNST.

De 2e Kamermuziekavond van de Mij. tot
bevordering der toonkunst zal plaats vinden
op Maandag 7 Januari in den Stads
schouwburg.

De pianist Ives Nat zal dan als solist op
treden.

ARROND.-RECHTBANK.

UITSPRAKEN

S. v. d. K., ijshandelaar, wonende te IJmui-
den-Oost, gem. Velsen, Appel overtreding Mo
tor en rijwielrevdement, f 15 boete subs, tien
dagen hechtenis o. v.

D. A., veehouder, wonende te Wijde Wor-
mer. Appel overtr. Bouw- en Woningverorde
ning Wijde Wormer. Vonnis Kantonrechter
Purmerend bevestigd.

J. K„ zonder beroep, wonende te Heemskerk
Vernieling, f 50 boete subs. 30 dagen hech
tenis o. v.

C. F., chauffeur, wonende te Wormer. Vrij
gesproken.

A. G., logementhouder, wonende te Alk
maar. Diefstal, f 40'boete subs. 20 dagen hech
tenis o.v.

P. B., wonende te Haai'lem, Vrijgesproken.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 cent»

N. V. MEUBELTRANSPORT My. v.h.

DEN HAAG

A'exanderplein 1-25

TELEF. 13052

HAARLEM

M. v. Hcem*kerkstr. 25a

TtLEF. 15166

Speciale bewaarplaatsen v. Inboedel», Rei»bagages.
Koopmansgoederen.

Zorg ervoor, dat Uw aandoening
der luchtpijpen (branches), die
Gc kunt herkennen aan een
piepende, pijnlijke ademhaling en
een diepen, bladenden en pijnlijken
hoest, niet slepend wordt. Vergeet
nooit, hoe dicht de bronchitis
de ontstekingskiemen bij de teere
longen brengt. Wapen Uw slijm
vliezen tegen de aanvallen der
bacteriën door ze te versterken
met de uit het sap van versche
geneeskrachtige krulden bereide
Akker s Abdijsiroop. Deze helpt
U het vastzittende slijm oplossen
en verlost U van den pijnlijken
boest. die Uw luchtwegen zou
vernielen als Gc niet tijdig Uw
toevlucht nam tot de genees
krachtige en toch onschadelijke

AKKER'*

Voorde Borst

Pcrkoku:)IJ0,U75,fUQ

Voor den inhoud i\ zcr rubriek stelt de Redactie
zich niet verantwoordelijk.

Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet terug
gegeven.

„HET BROKKENHUIS".

Klnderhuisvcst

Het Bestuur van bovengenoemde liefdadige in
stelling kan thans weder met blijdschap mede-
deelen dat de belangstelling in het werken en
streven der vereeniging n.l steun aan hulpbe-
hoevede arme gezinnen, zonder onderscheid van
gezindte, de laatste weken niet onbelangrijk is
toegenomen. Behalve het groot aantal ontvangen
bruikbare goederen en voorwerpen van de laat,
ste 3 weken werd van een dame die onbekend
wenscht te blijven, de zeer mooie gift van 100
gulden ontvangen voor aankoop van wollen on
dergoederen, waaraan zco'n groote behoefte was
Het Bestuur d2t dit bedrag inmiddels reeds voor
het beoogde doel heeft aangewend, betuigt langs
dezen weg gaarne zijn hartelijken d-ank aan de
milde geefster en hoopt dat dit mooie voor
beeld ook navolging zal vinden, daar het aantal
aanvragen om hulp neg schrikbarend groot is.
Voorts werd van Mevr. C. T. v. B. te Bloemendaal
in vriendelijken dank 11).ontvangen en van
N. N. aldaar 2 gr co te zakken met boonen en erw
ten, die op den wekelijkschen uitdeelingsdag aan
de armste gezinnen zijn uitgereikt, Verder ont
vingen wij van de firma Peek en Cloppenburg
voor het goede doel 2 mooie heeren winterjassen
en een prachtig costuuin, waarmede weder drie
personen gelukkig gemaakt konden worden. In
verband hiermede doen wij nogmaals een beroep
op H.H. winkeliers om bij eventueele balansop=
ruiming het Brokkenhuis te gedenken door toe
zending respectievelijk laten afhalen van onver
koopbare incourante goederen en voorwerpen
waarmede bovengenoemde gezinnen nog zoo zeer
gebaat kunnen zijn.

Verder werd nog in vrieudieliik°n dank ontvan

gen van mevrouw Mr. v. E een partij huishoude
lijke goederen en eenlg meubilair, van mevrouw
B. te Ovc-rveen 1 pak kleeren en speelgoed; van
mevrouw L 1 karpet en diversen, van mevrouw
B. l fornuis en 1 kachel; van mevr. S. 1 pak
mooi goed; van mevr C. pakje goed, 2 paar
schoenen: van mevr. B. l pakje goed; van mevr.
S. S. l stoel en 1 pakje goed; van mej. H. 1
kachel, van mevr. L. te Heemstede 1 kinderwa
gen, van mevr. de S. L. 3 stoelen, eenige schilde»
rijen en diverse artikelen; van mevr M. te Bloe
mendaal 1 kinderstoel, 1 pakje kleeren. 4 paar
schoenen en eenig speelgoed; van mevr. S, 1 pak
goed en 2 stoelen; van N. N. 1 pakje goed, van
mevr. S l pak goed en 2 paar schoenen; van
mevr. L te Bloemendaal 2 doozen met speel
goed; van mevr. v. H. 1 mooie tafel; van het
Rcode Kruis 2 dekens en eenig kindergoed; van
mevr. P G. te Bloemendaal 1 pak goed, van mevr.
D. pak goed en diversen; van mevr, M. 1
pakje geel; van Mevrouw W. 3 Üzeren twee
persoons ledikanten; van N. N. 1 pakje goed;
van mevrouw N. te Heemstede goederen; van
men. de B. l pakje goed; van mevr. v. D. 1 jas;
van mevr. v. B. 4 stroomatrassen en 1 prullen
mand; van N. N. te Velsen 1 doos met goed; van
mevr. v. d. St 1 fornuis; van Mevr. R. 1 pakje
goed en diversen; van mevr. B. te Heemstede 3
matrassen, 2 ledikanten, 4 stoelen, 1 kachel»
plaat en diverse artikelen; van mevr- van M. l
pakje goed; van mevr. W. l pak goed en speel
goed, 1 wieg, 1 uiermandje en poppenwagen en
van N. N. 2 pakjes goed en diversen. Gaarne
worden er nog goederen en voorwerpen inge
wacht, terwijl door den secretaris-penningmees
ter den heer P J. Mulder, Jansweg 39 te Haar
lem financieele bijdragen voor het goede doel
zeer gaarne in ontvangst zullen worden genomen.

De adressen voor het afhalen der goederen
kunnen schriftelijk opgegeven worden aan het
adres Kinderhuisvest en telefonisch voor Haar»
lem bij mevr. G. N. v. d Vangstde Gilde, Bre-
derodestraat 14, tel. no. 11702 en bij mevr. G. S.
öe Veer—Blok Wybrandi. Kleverlaan 50, telef.
12998 en te Bloemendaal bij mevr M Lioni—
Jungblut, Rijperweg 1, tel, 22115 en bij mevr. E.
A. Prinsen Geerlings—Blaauw, Platanenlaan 6.
tel. 22478.

HET BESTUUR VAN HET BROKKENHUIS

HOE MEN DE KLEUTERS
BEZIG HOUDT.

Vouwsels van papier.

Het kleine meiske zit met een beteuterd
gezichtje aan haar eig entafeitje. Wat zal ik
vandaag nu eens maken," denkt het kleine
ding. Zij heeft Moeder al gevraagd haar te
helpen, maar Moeder heeft al zoo veel met.
haar kleutertje gemaakt en voor haar be
dacht en nu weer iets nieuws te bedenken, dat
is wel heel moeilijk. Wil ik Moeder eens gauw
helpen, dan kunt u toch uw kleine meisje te
vreden stellen.

Hebt u wel eens verschillende soorten bak
jes van vouwblaadjes gemaakt? U kunt ook
vierkantjes knippen van aardig gekleurd pa
pier van 16 bij 16 c.M. Het vouwen van deze
bakjes is zeer eenvoudig.

Voor het eerste bakje wordt het papiertje
aan beide zijden in vieren gevouwen, er ont
staan dus 16 kleine vierkantjes, de vouwen
worden er goed scherp ingemaakt. Nu wordt
aan elke zijde het midden tot op de hoogte
van één vierkantje ingeknipt en daarna wor
den de ingeknipte vierkantjes op elkaar ge
plakt, dus vierkantje a op b, c op d enz. Zie
afb. a. Zoo ontstaat een alleraardigst bakje
met vier opstaande hoeken.

Voor het volgende bakje hebt u hetzelfde
vouwsel noodig. U knipt het op dezelfde ma
niet in, maar inplaats dat de vier punten
er boven uit steken, slaat u deze punten
naar binnen om, zoodat het bakje overal de
zelfde hoogte krijgt. Nu nog een hengsel aan
het bakje bevestigd, dan is het geheel afge
werkt. Dit laatste bakje is wel iets steviger
dan het bakje met de opstaande hoeken.
Zie afb. b.

Deze bakjes zijn alleraardigst te versie
ren met geteekende randjes. U kunt ook aar
dige randjes knippen van gekleurd of b<?,-
werkt papier.

Het derde bakje vouwt u als volgt;

De middenvouwen en de diagonalen worden
gemaakt. Nu worden de vier hoeken omgesla
gen tot het middelpunt, de vouwen worden er
scherp ingemaakt en de hoeken worden weer
teruggeslagen. Tot de vouw, die nu ontstaan
is en op de diagonaal knipt u de vier hoeken
in, daarna worden de hoeken op elkaar ge
lijmd, zoodat. een vierkant bakje ontstaat van
gelijke hoogte. Zie afb. c.

Deze bakjes kunnen voor verscheidene doel
einden dienst doen.

Het vouwen van de bakjes is een alleraar
digst knutselwerkje voor uw kleine meid.

W. R.

EEN GESCHIEDENIS VAN DEN GEHEIMEN
DIENST.

Uit het Engelseh van
DOUGLAS VALENTINE.

5)

Het was doodstil in huis. De armoedige
kamer en de duffe geur die uit de gracht
omhoog stegen, maakten mij neerslachtig.

Wel, zei ik tegen mezelf, je bent toch
ook eigenlijk een ezel! Een Engelsch offi
cier in een Duitsch hotel! Wat zal er ge
beuren vriendje als Madame ziet dat jc een
Engelsche paspoort heb? Daar zul je wat
van beleven. Die beminnelijke Hanz of Fritz
of hoe die kellner heet zal wel boven
ontboden worden om dat heerschap er uit
te zetten. Je kent geen levende ziel in Rot
terdam en al zou Je voor goed verdwijnen
dan zal er geen haan naar kraaien.

Toen ik op het punt stond me uit te klee-
dexx zag ik aan den linkerkant van het bed
een smalle deur. Deze gaf toegang tot een
kleedkamer, een hokje eigenlijk waar een
waschtafel stond; een geel papier bedekte
liet vuile raam Dit raam opende ik met

groote moeite het had waarschijnlijk ja
ren lang dicht gezeten en ik zag een
kleine binnenplaats ver beneden mij; het
leek wel niet meer dan een luchtkoker waar
omheen het huls gebouwd was.

Die betegelde binnenplaats was niet meer
dan vijf voet in het vierkant en geheel af
gesloten behalve aan een kant; daar was een
ijzeren hek. waarachter een trapje naar een
laag venster voerde. Uit dit venster scheen
een zwak, geelachtig licht. De lucht was kil
en vochtig en er kwam een vieze lucht uit
de keuken naar boven. Daarom sloot ik
het venster en ging weer naar mijn kamer.

Ik deed mijn jas en vest uit' en dacht toen
ineens aan het eigenaardige document dat
ik van Dicky gekregen had. Weer keek ik
naar die raadselachtige woorden.

O Eichelholz! O Eikenhout! dat was
tenminste duidelijk).

Hoe leeg zijn uw bladen.

Als Achiles in de tent

Als twee twisten.

Verheugt zich de derde.

Wat, beteeker.de dat toch allemaal? Had
Francis oneenigheid gehad met een of an
dere bondgenoot, die mijn broer aangeklaagd
had en nu on deze manier een of ander be
richt naar diens vrienden wilde overbren
gen? Als Achiles in de tent! Waarom niet
zijn tent? Dat was zeker

Een onderdrukt geluid, een verstikkende
hoestbui klonk door de stilte van het huis.
Mijn hart, scheen op te houden met klop
pen. Ik dorst piijn oogen haast niet van

het papier op te slaan, tei-wljl ik in over
hemd en broek op de tafel leunde.

Het geluid hield aan. een afschuwelijk ge-
x'odhel. Toexi was het alsof iemand buiten in
de gang neerviel.

Ik keek naar de deur. Iets of iemand krab
de woest tegen het paneel. Toen werd er aan
de deurknop gerammeld. En steeds hoorde ik
dat rochelende geluid.

Resoluut liet) Ik naar de. deur; het gero
chel eindigde in een schorren kreet: Ach!
Ich sterbe! waren de woorden die ik opving.

Toen vloog de deur open; wind- en re
genvlagen deden de gordijnen hoog op
waaien.

De kaars flakkerde fel op.

Toen werd het donker.

Iets zwaars viel de kamer binnen.

HOOFDSTUK IV.

Het Noodlot klopt aan de deur.

Er zijn t,wee dingen die men in den mo
dernen oorlog leert: het hoofd koel te hou
den bij een onverwachte gebeurtenis en
niet bang te zijn voor een lijk. Daardoor
was ik niet bijzonder van mijn st.uk gebracht
toen het tot me doordrong, dat, lk daar in
het donker tegenovex een zeer bijzondere
situatie stond. Dat is ook een van de merk
waardige gevolgen van „shell Sh' ck"; het
knallen van een moro.fiets of het sprin
gen van ccn autoband kunnen iemand in

tranen doen uitbarsten, maar tegenover een
plotseling gevaar is zoo'n patiënt kalm en
beheerscht; zoolang er tenminste geen on
verwachte en hevige geluiden bij te pas
komen.

Hoe kort en vaag de geluiden buiten ook
waren geweest ak was maar al te goed in
staat om uit te maken wat dat hijgende ge
rochel," dat snelle woeste krabben van de
handen te beduiden had. Iedereen die
Iemand hegft zien sterven, kent die gelui
den. Ik verondei-stelde dat iemand, die ster
vende was, naar mijn deur was gekomen,
waarschijnlijk om hulp te zoeken. Toen
dacht ik aan den man in de kamer naast
mij, zijn moeilijke ademhaling zijn blauwige
lippen, toen ik hem aangetroffen had, terwijl
hij met zijn sleutel in het slot stond te mor
relen en ik veronderstelde dat het mijn
nachtelijke kennis van zooeven was die üx
het donker aan mijn voeten lag.

Het was de man van no. 33. Er was geen
twijfel aan of hfj was dood. Zijn gezicht was
liikkleurig vertrokken: zijn oogen waren gla
zig tusschen zijn half gesloten ooele^en. ter
wijl ziJn vinders, verstijfd in een greeo. verf
en stof tusschen de naseis vertoonden, die
er ingekomen waren toen hil in zijn doods
strijd over den grond had gekrabd.

Men hoefde ge«n dokter te zlin nm te zien
dat een hartverlamming plotseling een
eind aan zijn leven had gemaakt.

Toen ik mi] den toestand geheel gereali
seerd had. ging ik met overleg te werk. Ik
trok het lichaam bij cle schouders de kamer

in, tot het in het midden van het karpet
lag. Toen sloot ik de deur.

Het voorgevoel van onheil, dat zijn zwarte
schaduw had gewox*pen over mijn gedachten
van het oogenblik af dat ik den drempel van
dit sinistere hotelletje had overschreden,
kwam weer met kracht terug. Mijn positie
was dan ook niet beoaald benijdenswaardig.
Hier stond ik, een Engelsch officier, met
Engelsche identiteitsnapieren bij mij, op het
punt ontdekt te worden in een Duitsch ho
tel, waar ik mij onder valsche voorwendsels
toegang had verschaft, in een laten avond
alleen met het liik van een Duitsch er of Oos
tenrijker, want dat was de man blijkbaar.

Het was ongetwijfeld een hoogst eigen
aardige situatie.

Ik luistei-de.

Overal in het hotel heerschte de diepste
stilte.

Ik schudde mijn sombex-e gedachten van
mij af en keek weer naar den vreemde. Li
zijn kroesig zwart haar en zijn vooruitste
kende jukbeenderen zag ik weer dat spoor
van Oostersche afkomst, dat ik al eerder
had opgemerkt. Maar nu zijn oogen zijn
groote neinzende oogen waarmee hij mij uit
het duister van de corridor had aangestaard
gesloten waren, zag hij er toch minder
iiitheemsch uit dan straks: hij had werke
lijk wel voor een Engelschman kunnen door
gaan!

.(Wordt yervolgd.)