DE SMIDSE MiS 6RIÏW& CE$Ei
DE VROOLIJKE
KANT
Waar huwelijksbanden gesmeed worden.
De smid van Gretna Green.
Gretna Green!
Wie dezen naam van het Schotsche dorpje
in het graafschap Dumfries gelegen, juist
op de grens tusschen Engeland en Schot
land, uitspreekt, cférikt aan spannende, nach
telijke tochten per reiskoets met de vier, aan
in mantels en shawls gehulde en in een
hoekje van die reiskoetsen weggedoken
jonge vrouwen; aan jonge mannen in opper
ste zenuwspanning; aan woedende vaders
of voogden die óók in koetsen, óók met de
vier, het Jonge paar najoegen, dat de bruta
liteit en de weerbarstigheid had, te willen
trouwen zonder hun toestemming.
Meestal kwamen die booze oude heeren te
laat
Die romantiek is nu voorbij. Maar toch
omzweeft het kleine dorpje aan de grens
van Schotland en Engeland nog altijd een
romantische spheer, want eertijds was
Gretna Green, wegens zijn gunstige ligging
bij de grenzen van Engeland, het toevluchts
oord voor vele Engelschen, die zonder toe
stemming van hun ouders of voogden in het
huwelijk wilden treden
Vroeger was n.l. in Engeland en Schotland
de verklaring (in tegenwoordigheid van twee
getuigen) van twee personen, dat zij een
echtverbintenis wilden aangaan, voldoende
voor het sluiten van een wettig huwelijk.
Toen deze wet In 1754 in Engeland werd op
geheven, konden de „runaway couples"
fweggeloopen paartjes) nog in Schotland
terecht om zonder de ouderlijke of voogde-
UJke toestemming op wettige wijze voor het
leven verbonden te worden. Getuigen waren
altijd gemakelijk te vinden, te meer daar het
sluiten van „clandestiene huwelijken" in
Gretna Groen langzamerhand een soort „in
dustrie" werd.
Toevallig was de vrederechter in Gretna
Green, voor wien de genoemde verklaring
moest worden afgelegd, een smid en zoo
ontstpnd de meening dat een smid het bij
zondere privilegie had den huwelijksband tus
schcn twee trouwlustigen te smeden, óók als
het „niet mocht van pa" Intusschen konden
de huwelijks-geloften ook voor den predikant
worden afgelegd en zoo verbond de predi
kant van het onmiddellïik bij Gretna Green
gelegen Springfield, David Laing geheeten,
die later door zijn zoon in de affaire werd
opgevolgd, talrijke paren in den echt. Een
tolgaarder heeft, ook een aardige duit ver
diend met het bijbaantje van huwelijken
sluiter, want de kosten van het in-den-echt-
verbinden varieerden in Gretna Green tus
schen f 12,00 en sommen zóó groot als on
beschaamdheid maar durfde elschen of ver
kwisting wilde betalen.
Tot 1833 liepen de zaken prachtig: hon
derden kwamen hun geluk of hun onge
luk in Gretna Green zoeken. Toen echter
na dat Jaar het sluiten van een geheim hu
welijk met straf bedreigd werd. verminderde
hot aantal tot ongeveer 100, totdat de Parle-
mentsactc, die alle huwelijken, na 1 Januari
1857 op die wijze gesloten, onwettig ver
klaarde, er een einde aan maakte.
Toen was het romantische er af, want
toen werd bepaald dat voor het sluiten van
een huwelijk in Schotland dus ook in
Gretna Green noodig was dat één dei-
aanstaande echtgenooten vóór het huwelijk
21 dagen in Schotland moest verblijven.
Maarwat is dat?
Is de romantiek er niet af?
Of willen de Engelschen, met hun ingebo
ren liefde voor traditie,, ook deze traditie
hooghouden?
Lozen we daar niet in een Engelsch tijd
schrift dat het aantal paren dat in de
smidse van Gretna Green in den echt ver
bonden werd, in 1928 een recordcijfer be
reikt, heeft, n.l. gemiddeld 4 paren per week?
Het trouwen in Gretna Green heeft dus
blijkbaar nog niets van zijn aantrekkelijk
heid verloren, al is er dan niets „geheims"
meer aan.
In den laatsten tijd wordt beweerd dat de
eerste vrederechter in Gretna Green, die
zich met het sluiten van geheime huwelijken
belastte, geen smid, maar een tabakshande
laar was. Al is dit zoo, laten we net doen, of
we het niet weten. Laten we een poëtische
herinnering niet verstoren en vasthouden
aan den smid, die banden smeedde. De
beeldspraak past zoo. px-achtig! Hoe kun je
nu de vurige liefde, die geen obstakels kende,
op een ook maar eenigszins poëtische wijze
in verband brengen met.tabak?
En op de plaatjes bij dit artikel, daar ziet
u. lezers, maar vooral: lezeressen, den te-
genwoordigen smid van Gretna, Green,
wiens zaken in 1928 zoo gesmeerd liepen en
die, blijkens de opschriften op zijn smidse,
ook uitnemend de kunst verstaat, reclame
voor zijn standje te maken.
Lezen we daar niet op de smidse de aan
kondiging dat dit de oude smidse van
Gretna Green is, waar de geheime huwe
lijken gesloten werden en dat er boeken over
het dorp, prentbriefkaarten, curiositeiten
enz. te krijgen zijn?
Op het aanbeeld staat het opschrift: „Het
beroemde, oude aambeeld, waarbij huwelij
ken werden en nog worden gesloten".
En u ziet er ook een modern paar, dat nog
wel voor romantiek voelt en dat zijn leven
lang de herinnering er aan wil bewaren, dat
ze elkaar de hand hebben gereikt, de hand
voor het leven, over het aambeeld van den
smid van Gretna Green!
In de registers van Gretna Green staan
vele beroemde namen, zooals die van den
Graaf van Westmoreland, van Sheridan, (den
staatsman, redenaar en tooneelschrij'ver uit
de tweede helft van de 18e eeuw, die in
Gretna Green met de gevierde tooneelspeel-
ster Miss Linley trouwde) van den lord-kan-
selier Erskine. Ook is er op den 7en Mei 1837
de Prins van Capua, èen broeder van Ferdi
nand II, Koning van Napels, met de bekoor
lijke Penelope Smith In den echt verbonden.
Een huwelijk gesloten bij het aambeeld.
BOGNOR, EEN HEERLIJK
HERSTELLINGSOORD.
Bognor is de westelijkste badplaats aan de
kust van Sussex. Het is de plaats waar de
Koning ran Engeland na zijn zware ziekte
herstel van gezondheid en krachten zal zoe
ken. Geen beter oord hadden de genees-
heere» hiervoor kunnen kiezen. De zeelucht
is er versterkend en toch niet te scherp: het
klimaat is zacht, zelfs in den winter en het
is er rustig, zelfs als in andere badplaatsen
de grootst mogelijke vacantiedrukte
heerscht.
Bognor heeft het heerlijkste klimaat van
Engeland. Het heeft de zachtheid van de
west- en de droogte van de oostkust. Patiën
ten zijn er half stervend heengegaan en ei
vol levenskracht en levenslust van terugger
komen.
Ongeveer 150 jaar geleden was Bognor,
zooals zoovele thans beroemde badplaatsen,
een eenvoudig visschersdorpje. Maar in 178"
nam sir Richard I-Iotham, een vroegere Lon-
densche hoedenhandelaar de ontwikkeling
van de plaats als badplaats ter hand en kort
daarna bracht Prinses Charlotte er ecnigen
tijd door. Dit bezoek gaf Bognor dadelijk
een goeden naam. En op het oogenbllk trekt
de plaats bezoekers, zelfs in den .winter: ve
len die vroeger des winters naar het zuiden
gingen, brengen nu liet koude en gure jaar
getijde in Bognor door. In Februari begint er
de lente. De heerschende wind is er zuid
west en de heuvelrij, de Downs, beschermt
de plaats tegen de ruwe noordenwinden.
AMERIKAANSCHE RIJKDOM.
Hoewel suikerooms uit. Amerika schaarscher
zijn, dan populaire fictie zou doen vermoe
den, zijn de Vereenigde Staten een staat
met fabuleuze rijkdommen, die nog maar
steeds schijnen toe te nemen. Sedert het jaar
1926 is het aantal millionaire daar gestegen
van 231 tot 233, tenminste ongeveer, want
de New Yorksche effectenbeurs mankt en
verinetigt soms in een enkelen dag verschei
dene van deze rijkaards, zoodat van dag tot
dag nooit te zeggen is hoeveel er precies zijn.
In een jaar tijd bijv. is het aantal aergenen
die 5 mlllloen dollar (12,5 millioen guden) of
meer per jaar inkomen hadden, gedaald
van 14 op 10.
Het jaar 1927 schijnt niet bijzonder voor
spoedig te zijn geweest, vooral vergeleken
met 1926, want in 1927 werd er 1144 millioen
dollars minder aan belasting opgebracht dan
het voorgaande jaar. De geheele bevolking
der Vereenigde Staten telt nu 120 millioen
zielen mot een kapitaal van 300 tot 325 mil
liard dollars. Om in den trant der statistici
te spreken, als al deze dollars opeengesta
peld werden, zou je een kolom krilgen, die
zoo hoog zou zijn, dat ze ongetwijfeld zou
omvallen.
Een vrouw geeft nooit toe dat zij in een
debat verloren heeft, ze denkt allee.» maar
dat dc ander niet Intelligent genoeg is om
haar te begrijpen.
EEN ANECDOTE VAN
CLEMENCEAU
De kleine geschiedenis die wij hier verha
len gaan speelde in de oorlogsdagen en ze is
dus niet bepaald gloednieuw. Maar voor vele
lezers zal zij waarschijnlijk, zooals vcor ons,
nog wel onbekend zijn geweest.
Clemenceau dan ging eens met een hoog
geplaatst Engelsch politicus en een Engelsch
en Fransch admiraal een bezoek brengen
aan het front. In een tocht door de loopgra
ven leidde een Fransch kolonel het illuster
gezelschap als gids. In een loopgraaf geko
men keerde de kolonel zich tot Clemenceau
die achter hem liep en fluisterde: Dit is
de dex-de loopgraaf. Wilt u dat even door
geven?
Clemenceau keerde zich om en fluisterde
op zijn beurt tegen den Engelschen politicus:.
Dit is de derde loopgraaf. Deze gaf ae inlich
ting weer fluisterend door aan de admi
raals. Het gezelschap ging door een verbin
dingsgang naar de tweede loopgraaf en weer
gaf de kolonel van dit feit fluisterend kennis
en weer plantte het gefluister zich door de
rij voort. Eindelijk kwam men aan de eerste
loopgraaf en weer fluisterde de kolonel te
gen Clemenceau: Dit is de eerste loopgraaf.
Clemenceau legde zijn hand op de arm van
den kolonel en fluisterde terug: Hoe ver
zijn wij hier nu nog van den vijand van
daan?
De kolonel, fluisterend: Twee Kilometer.
Clemenceau, sotto voce: Maar waarom
fluistert u dan zoo.
De kolonel, heel zachtjes: Omdat ik
verkouden ben.
EN EEN VAN LLOYD GEORGE
De volgende anecdote, waarin Lloyd George
de hoofdrol speelt is van jongeren leeftijd.
Deze Engelsche staatsman zal binnenkort
zijn memories uitgeven, die ongetwijfeld
even interessant als vlotgeschreven zullen
zijn. Want Lloyd George is al even vaardig
met de pen als met het gesproken woord-
Een bewijs van het laatste is te leveren uit
een buitengewoon rumoerige vergadering in
Wales, waar Lloyd George als spreker optrad.
Er kwam nogal verschil van meening over
de inzichten van c^en spreker en vooral de
vrouwen waren zeer luidruchtig. Op een
oogenblik riep zelfs een harer in woede uit:
Als u mijn man was, zou ik u vergift
ingeven.
Zonder een oogenblik te aarzelen ant
woordde Lloyd George rustig:
En als u mijn vrouw was, zou ik het
graag innemen.
ZAKKENROLLERSSCHOOL.
De jongeren onder onze lezers zullen er
niet van gehoord hebben, maar hun ouders
weten zeker nog hoe Charles Dickens in een
zijner vermaardste werken: Oliver Twist,
een school voor zakkenrollers beschrijft. Zij
zulen een dergelijke instelling wel geheel
hebben toegeschreven aan de levendige fan
tasie van den beroemden schrijver, zonder
aan de mogelijkheid te gelooven, aat zooiets
in werkelijkheid zou kunnen bestaan.
Welnu, dezer dagen heeft de politie te
Hamburg het bestaan van zulk een instituut
in de woelige Duitsche havenstad ontdekt.
De inrichting stond onder leiding van een
ouden Poolschen boosdoener, die zich uit
„de zaken" en uit de zakken heeft terugge
trokken en nu de daarvoor ontvankelijke
jeugd het vak leert. Deze zeer bijzondere
school kon, naar gebleken is, reeds terugzien
op een, zij het weinig eervol, bestaan gedu
rende 22 jaar. Men heeft becijferd dat ze in
dien tijd ongeveer 1900 gediplomeerde zak
kenrollers heeft afgeleverd. Want de leer
lingen moesten niet alleen examens afleg
gen, maar ontvingen een stuk perkament
met de verklaring dat hun brave leermees
ters tevreden waren met hun vorderingen en
in vol vertrouwen hun discipelen op de zak
ken hunner medemenschen durfden loslaten.
Wij moeten aannemen dat deze diploma's
nuttig moeten zijn geweest voor erkenning
door het gilde der langvingerigen want de
slachtoffers zullen er weinig verschil tus
schen maken, of zij door gediplomeerden of
onwetenschappelijk geschoolden van hun
bezittingen worden ontlast. Het is ook be
kend geworden dat in 1923 te Praag een fi
liaal van dit opvoedingsinstituut gesticht,
werd, maar dit sloot in 1925 weer, wegens te
kort aan werkelijk serieuse en ambitieuse
leerlingen.
DURE SPOORWEGEN.
De ondergrondsche spoorweg envan Lon
den. die in 1863 in gebruik genomen werden
toen nog maar met een zeer beperkt aan
tal lijnen vormden uit financieel oogpunt
bezien de grootste onderneming van dezen
aard in het Britsche Rijk.
Een ceintuurbaan, die de voorsteden van
Londen met elkaar in verbinding bracht, was
voorgesteld door een commissie uit het Par
lement. Dit. plan werd aanvaard en uitge
voerd door twee maatschappijen, de Metro
politan Railway en de Metropolitan District
Railway, die sindsdien, haar lljnennet be
langrijk hebben uitgebreid. Do kosten van
deze geheele onderneming, er bij inbegrepen
de aankoop van land (hetgeen de belangrijk
ste uitgave was), bedroeg 600.000 a 1.000.000
pond sterling per Engelsche mijl (1609 meter)
In die dagen was 1.000.000 pond een fabel
achtige som en de financieele lasten bleken
dan ook te zwaar voor de organisatoren dei-
onderneming. Hot duurde dan ook tot 1884
eer het in 1863 begonnen werk gereed was.
VAN TENTOONSTELLINGS- TOT
FABRIEKSTERREIN.
Een paar jaar geleden deed het woord
„Wembley" denken aan een tooverachtig
geheel van witte paleizen en .prachtige tul
nen. Nu is Wembley, van tentoonstellingster
rein, een machtig centrum van industrie
geworden.
Waar de wereldberoemde tentoonstelling
eens was, staan dozijnen fabrieken, waarin
meubelen vervaardigd worden, en verf, en
vloeibare lucht, en zilverpapierJa, wat
niet al.
In het industrie-paleis worden automo
bielen gemaakt., in een ander gebouw planos.
Waar eens de Indische afdeeling was zijn
alle minarets en koepels en statige zuilen
verdwenen en er staan daar nu twee groote
gebouwen van glas en metaal.
In een der inrichtingen wordt in het ge
heim gewerkt, achter dichte luiken. Men
neemt daar proeven met een nieuw procédé.
Als die proeven slagen zal er een geheele
omwenteling komen in de tegenwoordig toe
gepaste methode van kleurendruk. Wem
bley: de tentoonstelliugstad is een droom uit
het verleden. Wembley. de industriestad, is
er voor in de plaats gekomen.
PHILIPPINE.
U kent het spelletje.
Wanneer iemand een amandel aantreft,
die door een speling der natuur een dubbe
len inhoud heeft, dan deelt de gelukkige be
zitter deze met een ander, meestal behoorend
tot de andere sekse en zij spreken af. dat
degeen die den ander bij de volgende ont
moeting het eerst: Bonjour Philippine of
Bonjour Philippe toevoegt recht heeft op
een presentje. Als galant man.enfin in
den regel varen de dames er wel bij. Een heel
aardig spelletje.
Maar kent u ook den oorsprong?
Het schijnt in Beieren begonnen te zijn,
bij diners aan het Hof en andere officiëele
feesten. De geschiedschrijvers uit den tijd
van Ferdinand Marie, zoon en opvolger van
den grooten Maximiliaan verhalen ervan.
Het spelletje werd Vielliebchen genoemd en
nu beginnen we wat achterdochtig te wor
den, want Vielliebchen lijkt heel veel op Phi-
lippchen, terwijl Bonjour Philippe Fransch
is. En langs dezen weg dér achterdocht ko
men wij verder in de geschiedenis terug bij
Philips de Schoone en naar alle waarschijn
lijkheid moeten wij de geboorte tijdens
diens regeering zoeken. Het is bekend dat
Philips ae Schoone een zeer drastlge belas
tingwetgeving invoerde om zijn periodiek
ledige schatkist telkens opnieuw te vullen.
Aan deze nieuwe belastingen gaf het volk
den naam van „Philippine" en schreeuwde
dit woord den vorst als scheldnaam in de
straten na. Zoo werd het langzamerhand
vervormd tot een spottenden groet onder
vrienden, die elkaar overigens weinig of niet
plachten te belasten. De uitdrukking was
geboren en toen het idee kwam van de rui
ling der nootjes was deze term de meest
voor de hand liggende om het weddenschap-
je te beslechten.
Zeg, Kees, dat hondje van jou heeft geen
staart. Hoe kan dat beest ooit plezier hebben.
Jonge moeder der toekomst: Kan jou
Jantje al loopen?
Tweede jonge moeder: Loopen? Nee, het
is treurig met Jantje, hij kan nog niet eens
autorijden.
Een professor heeft onlangs geconstateerd
dat de aarde sneller gaat draaien. Geen
wonder, nu zooveel vrouwen haar gewicht
op alle mogelijke manieren verminderd
hebben!
Een filmacteur trouwde onlangs met de
voornaamste actrice, terwijl zij samen werk
ten in een nieuwe film. Het Is dus niet altijd
waar, dat filmsterren de gevaarlijkste dee-
len van haar rollen door anderen laten ver
vullen.
Actrice (tot Directeur)Ik heb nu al zoo
veel jaren brieven binnengebracht. Kan ik
nu niet eens een belangrijker rol krijgen?
Tooneeldirecteur: Ik zal je voortaan aan-
geteekende brieven laten binnen brengen!
Zoo. dus Max gaat nu trouwen met zijn
rijke nicht. Alweer twee gelukkige menschen
méér!
Ja: zijn kleermaker en zijn schoen
maker!
Ambtenaar fdoor ondervinding wijs ge
worden) En ik moet u waarschuwen, dame,
dat er f 100 boete op staat als u een „geflat
teerde" opgave van uw leeftijd doet!
De dame: Wacht u een oogenbllk! Ik ga
even geld van de Bank halen!
Een Amerikaansche fllmspeelster zeide on
langs: „Ik zal een rijk man trouwen of an
ders geen!" Zij vormt een gunstige uitzon
dering op de andere filmsterren, die het er
meestal op aanleggen een paar rijke mannen
te trouwen.
Dame (tot dichter)U doet mij denken
aan Shakespeare!
Dichter (gevleid): O, mevrouw
Dame: Ja, u laat ook uw baard staan!
Dokter: Ja mevrojiw, die pijn In uw rech
ter arm staat in verband met uw leeftijd!
Oude dame: Maar dokter, mijn linker arm
is net zoo oud als mijn rechter en ik voel er
heelemaal geen pijn in!
Vrouw: Hoe vind je dat mijn nieuwe japon
er uitziet?
Man: Als twee weken salaris!
Zeven Parijsche meisjes, deelneemsters
aan een schoonheidsconcours, vlogen elkaar
dezer dagen in de haren. Toen het afgeloo-
pen was, had de jury een veel gemakkelijker
taak.
De vrouwtjes-sprinkhaan maakt geen ge
luid, verklaart een natuurhistoricus. Van
daar waarschijnlijk dat de mannetiessprink-
haan zulk een vroolijk lawaai maakt.
Gedurende het vorig jaar zijn in de Ver
eenigde Staten dertienduizend nieuwe wet
ten ingevoerd. Vermoedelijk doet men ze in
zoo grooten voorraad op voor „de breek".
Het zwakke geslacht is vaak het sterke ge
slacht tengevolge van het zwak van het
sterke geslacht voor het zwakke geslacht.
DE ZEEZIEKTE EN HAAK
BESTRIJDING.
De zeeziekte is een van de ergste kwalen.
En tot nu toe is er geer. afdoend middel
tegen uitgevonden. Wel worden er voortdu
rend nieuwe denkbeelden aan de hand ge
daan.
Sommige stoombootmaatschappijen zoe
ken het nu in kleurcombinaties, waarmede
de wanden van de hutten beschilderd wor
den. Blauw en rose worden daarvoor net
meest gebruikt. Zij geven een idee van
warmte «sa gezelligheid. Groen is uit den
booze.
Vroege* heeft men wel zoogenaamd ..zwe
vende hutsen" gemaakt, waarvan de vloer,
door een bijzondere constructie, steeds den
zelfden stand behield.
Een bekend Engelsch romanschrijver
neemt altijd op een zeereis eenige zijden
zakdoeken mee. Wanneer hij de gemakkelijk
herkenbare symptomen van de gevreesde
zoekte voelt, bindt hij zoo'n zijden zakdoek
over één van zijn oogen. Dit micklel zal zeer
waarschijnlijk alleen dezen uitzonderlijken
schrijver helpen; anderen zullen er geen
ander resultaat mede bereiken dan dat zij
er potsierlijk uitzien.
Weer anderen vinden baat bij het inne
men van een zeer kleine hoeveelheid nitro
glycerine. Daar dit een sterk ontploffings
middel is. zullen wij ons, met het oog op
eventueele funeste gevolgen, wel wachten,
dit middel aan te bevelen.
Bekend is het verhaal van den Amerl-
kaanschen millionnair, die op zijn reis van
Amerika naar Engeland zóó ontzettend
van zeeziekte te lijden had gehad, dat hij in
Engeland bleef wonen en zich in zijn ge
heele verdere leven nooit meer aan 'n zee
reis waagde
MIEREN-BRANDWEER.
Wie zijn de brandweerlieden in de insec
tenwereld?
Dat zijn de mieren.
Een Fransche natuuronderzoekster, me
vrouw Marguérite Combes, heeft aangetoond
dat roode mieren zich organiseeren tot een
brandweer en dat zij vuur blusschen door
er mierenzuur op te deponeeren.
Toen mevrouw Combes een brandende ci
garette op een mierenhoop legde, maakten de
mieren onmiddellijk alarm en de insecten
brandweerlieden zetten zich dadelijk aan 't
werk en maakten inderdaad het vuur uit.
Dezelfde proef werd eenige malen herhaald
met hetzelfde resultaat.
Ook werd een brandende kaars gebruikt, en
deze was in ongeveer één minuut uit.
Als een of meer mieren gevaar liepen te
verbranden werden zij door hun kameraden
in veiligheid gebracht.
NIETS NIEUWS ONDER DE ZOL.
Veiligheidsscheermessen en luidsprekers
(wie geeft voor dit vreeselijk anglicisme een
goed Hollandsch woord?) worden algemeen
beschouwd als uitvindingen van den moder
nen tijd, maar het idéé om een soort „ge
luidshoorn" te ma,ken dateert van het jaar
1671 en in 1762 kwam in Engeland al iemand
op het denkbeeld de gewone scheermessen te
vervangen door veilighcidsscheermessen.
Deze uitvinder stierf in den waan dat de
wereld geen behoefte had aan zijn uitvin
ding.
Waschmachines vindt men tegenwoordig
overal. In 1834 reeds werd in Engeland'pa
tent genomen op drie verschillende soorten
van deze machines.
Toen Faraday in 1825 het benzol ontdekte,
werd deze ontdekking in die dagen als vaii
nul en geerier waarde beschouwd. Maar de
geheele verfindustrie berust er thaps op.
Het meisje, dat nu een aardig, gekleurd ja
ponnetje draagt, dankt dit aan een ruim
100 jaar geleden gedane ontdekking.
Een andere uitvinding, die van de lucht
banden, werd gedaan in 1845. Eerst 50 jaren
later werd de onschatbare waarde van deze
uitvinding ingezien.
VERRADERLIJKE FOTO'S.
Onlangs is een ontdekking gedaan, die
door het misdadigersgilde niet met vreugde
zal begroet worden. Behalve door vingeraf
drukken bestaat nu ook de mogelijkheid dat
justitie en politie een misdadiger .ontdekken
door een Röntgen-foto van de hand van een
verdachte te maken. Zulk een foto kan ten
minste een sterke aanwijzing geven, nu men
na het nemen van tal van Röntgenfoto's dei-
handen van menschen die eenzelfde beroep
uitoefenden heeft uitgemaakt dat bij elk be
roep de beenderen van de vingers een be
paalden vorm aannemen. Zulke foto's toonen
bij voorbeeld duidelijk aan dat iemand jaren
lang een schaaf of in 't algemeen gereed
schappen voor houtbewerking gehanteerd
heeft.
Voor andere beroepen worden deze proef
nemingen thans nog voortgezet.
Vertegenwoordiger der telefoon: Als ik het
goed begrijp, weigert u pertinent om deze nota voor
45 interiocale telefoongesprekken te betalen?
Onversaagd burger: Inderdaad.
Vertegenwoordiger: En wat, als ik u vragen
mag, hebt u daartoe voor redenen aan te voeren.
Onversaagd burger: Dat ik geen telefoon heb*
