HAARLEM'S DAGBUD
TWEEDE KAMER.
BINNENLAND
Wrijf Uw
pijnlijke spieren
Zestien wagons uit de rails
LETTEREN EN KUNST
FEUILLETON
Het Meisje uit de Stad
VRIJDAG 22 FEBRUARI 1929 DERDE BLAD
21 Februari.
De Geneefsche conventie betreffende den kinder
arbeid in den landbouw. Een verdrag met België
over wederzijdsche rechterlijke bevoegdheid. De
man van den zomertijd.
Deze regeling van werkzaamheden bracht
tegen a.s. Woensdag op de agenda de inter
pellatie Duymaer van Twist over ae werking
van de Zuiderzee-steunwet. Zij bracht op de
agenda voorts de toetreding tot het Kellogg-
pact. En op verzoek van den heer Braat
de behandeling van zijn sedert de zitting
van 1926—1927 altijd nog in het archief
rustend initiatief-ontwerp tot afschaffing
van den zomertijd.
Dus: het ontwerp-verdrag betreffende de
schoolgaande jeugd en den arbeid in den
landbouw.
Dit ontwerp dateert van 19?1. Aanvankelijk
had de regeering bezwaar tegen de toetre
ding, omdat art. 1 een verbod behelst voor
kinderen onder de 14 jaar om gedurende de
schooluren landbouwarbeid te doen. Aange
zien de leerplicht bij ons niet tot 14 jaar
duurt en het bij ons tot instelling geworden
landbouwverlof niet in overeenstemming was
met art. 2 der conventie, ontstonden die be
zwaren. De regeering heeft toen den heer
Albert Thomas om de uitdrukkelijke verkla
ring gevraagd, dat het ook naar zijn meening
de bedoeling was, om landarbeid gedurende
de schooluren te verbieden aan leerplichtige
kinderen beneden 14 jaar en dat onze me
thode met landbouwverloven niet strijdig is
imet de conventie. Deze verklaring kwam en
Thomas' interpellatie wordt niet alleen door
onze regeering, maar ook door andere
mede met het oog op de historie als de
juiste aangenomen.
Door dezen ruggesteun versterkt, vroeg
minister Slotemaker de Bruine de bevoegd
heid tot ratificatie, zoodra hier te lande
de landbouwwetgeving gereed is. Ten aanzien
van de Indiën wordt een voorbehoud ge
maakt.
Daarover werd gisteren en vandaag uitvoe
rig gesproken. Bezwaar werd gemaakt door
de heeren Heemskerk en Schokking, bezwa
ren ten einde toe, over de competentie van
Genève met beschikking tot regelingen voor
het onderwijs, die z.L zuiver nationaal zijn.
Evenzeer van den heer Boon, die meende,
dat de regeling te ver ging en van den com
munist den heer de Visser, die weer betoogde
dat zij te weinig ver ging.
Ondanks al deze tegenkanting is het ont
werp toch nog zonder hoofdelijke stemming
aanvaard niet alleen wij, de Kamer zelf
toonde zich daarover verwonderd. Slechts
de heeren de Visser, de communist, en Braat
wilden geacht wezen te hebben tegengestemd.
Intusschen is voor een internationaal tractaat
een zoodanig groote meerderheid wel wensche
lijk: internationale tractaten moeten niet
1 met een kleine meerderheid worden aan-
yaard. Dat maakt een slechten indruk.
1 De minister van Arbeid had de opmer
kingen van gisteren te behandelen. Hij
merkte op, dat de interpretatie van den di
recteur van het internationaal Arbeidsbu
reau als zoodanig toch wel eenige beteeke-
ïiis heeft. Het gaat, zeid.e hij, ten "slotte om
de interpretatie, die de regeering zelve hecht
aan den inhoud van het ontwerp-tractaat,
een interpretatie, die volkomen overeen
stemt met die van den heer Thomas echter.
De minister merkte op, dat op het belangrijk
punt van den kinderarbeid in dienst van de
ouders, het voorontwerp betreffende den kin
derarbeid in den landbouw minder ruim is
dan de conventie.
Ten aanzien van Indië deed de minister
nog gevoelen, dat in het ontwerp-verdrag
voorbehouden zijn gemaakt. Tot verantwoor
ding zijn wij niet geroepen van de maatrege
len, die daar genomen worden, slechts tot
mededeeiing daarvan aan het internationaal
arbeidsbureau.
De minister stelde nog eens in het. licht,
tegenover de opmerkingen der heeren
Heemskerk en Schokking, dat wanneer ons
land gemeend had, dat het onderwerp van
de behandelde ontwerp-conventie niet ge
schikt is voor een internationale regeling, men
daarvan volgens de bepalingen van de trac
taten eerder, bij de opstelling van de agen
da en de lijst van vraagpunten had moeten
doen blijken. Tot protest was thans de tijd
yoorbij.
De minister deelde voorts nog mede, dat
b.v. ten aanzien van wat te Genève behan
deld is over ziekteverzekering en ziektever
zorging Nederland niet met een voorstel ge
komen is, omdat het met de sociale historie
van ons land niet in overeenstemming is
ziekteverzekering en ziekteverzorging in één
conventie samen te voegen. Hieruit blijkt, dat
de regeering wel degelijk met het nationale
wil rekening houden en daarmede ook reke
ning houdt. Wat Genève brengt, zal natuur
lijk steeds den vorm van een compromis
moeten hebben. Maar hier stemde de mi
nister volkomen in met den heer Schokking
wanneer Genève een uitspraak doet. dan
moet deze uitspraak ook volkomen duidelijk
zijn. En dat was in de behandelde conventie
niet steeds het geval.
Na den voor den minister van Arbeid zoo
glorieuzen uitslag over het even behandelde
ontwerp, werd opnieuw een internationaal
verdrag aangesneden, het verdrag n.l. tus-
schen Nederland en België betreffende de
territoriale rechterlijke bevoegdheid betref
fende, het faillissement en betreffende het
gezag en de tenuitvoerlegging van rechterlijke
beslissingen.
Eén verschil was er tusschen dit verdrag
en het vorige. Bij dit verdrag kan zoo noodig
ook over een Nederlandschen tekst worden
beschikt. Bij het vorige verdrag beriep men
zich telkens op den Franschen tekst, wat den
heer Braat tot. de exclamatie bract t: „Ver
taal het toch, een Nederlandsch volksverte
genwoordiger behoeft toch geen Fransch te
kennen! Ik begrijp er niets van!" „Ach"
„verzachtte" de heer Oud dit des heeren
Braafs leed „in net Nederlandsch begrijp
je er ook niets van!"
Daar was in ieder geval „geen woord
Fransch" bij
Het is intusschen waar, dat de heer Braat
niet a 11 ij d den indruk maakt een schran
der man te zijn. Het gebeurde vanmiddag,
toen hij verzocht om behandeling van zijn
zomertijd-ontwerp je, dat hij de bespreking
daarvan vroeg op Vrijdag 29 Februari.
De president maakte den platteland-
schen afgevaardigde duidelijk, dat in 1929 29
Februari „niet aanwezig" is.
Keeren wij terug tot het Belgische tractaat,
dat eveneens zonder hoofdelijke stemming
werd aangenomen.
Ondanks alle internationalisme wordt het
privaatrechtelijk verkeer tusschen de volke
ren grootendeels nog beheerscht door scherp
nationale tendenzen. Het gisteren aan
vaarde verdrag poogt deze nationale barriè
res wat te verminderen. Zijn voornaamste
strekking is, om wederzijds in de beide lan
den aan rechtelijke uitspraken, ook aan
vonnissen van faillietverklaring gezag te
verleenen. Een vonnis, dat in het andere
land geveld is, wordt in het eigen land als
niet minder verbindend beschouwd, dan een
vonnis van den eigen rechter. Wordt echter
bepaaldelijke executie van het in het andere
land gevelde vonnis gevraagd, dan zal vooral
de rechter van het land; waar de executie
moet plaats hebben, een uitvoerbaarheids
verklaring moeten afgeven.
Het tractaat houdt zich voorts bezig met
de rechtelijke bevoegdheid, als gevolg waar
van noch de Belg in Nederland, noch de Ne
derlander in België kan worden afgetrokken
van zijn „natuurlijken" rechter, dat is die
van de woonplaats van den gedaagde, zoo
als dat in het nationaal rechtelijk verkeer
het geval is.
De heer Knottebelt hoewel hij aanvaar
ding van het verdrag zeer toejuichte
klaagde er over, dat niet van te voren een
onderzoek gedaan is naar de noodzakelijk
heid van het tractaat. Een klacht, welker
grond door minister Donner en mr. van
Schaik sterk werd bestreden: uit ervaring
wisten beide juristen, dat er aan het tractaat
behoefte bestaat.
Uit het antwoord van den minister op
vragen van de heeren Knottenbelt en van
Schaik bleek, dat de uitvoerbaarheid van
vonnissen niet toepasselijk is op strafvonnis
sen en dat er ook geen 'sprake van kan zijn,
dat de activisten, die hier te lande wonen,
in hun vermogen zouden kunnen getroffen
worden, nu de Belgische Staat zich in de
rechtsgedingen tegen deze menschen civiele
partij heeft gesteld en vermogensconfiscatie
eischt. Buitendien bleek, dat ook niet behoeft
gevreesd te worden voor competentie-con
flicten.
INTIMUS.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cu.
per regel.
f en stramme gewrichten, verdrijf 1
die afmattende pijnen van rheo- X
matiek en spit met de beroemdej
AKKER'.
KLOOSTERBALSEM
^verzacht verrassend^
snel.
DRUKTE OP HET IJS.
Als het iis gaat kruien.
DE OUDE ZEUG ONTRUIMD.
Badseizoen dra kt«.
Van Ameland meldt men aan de N-RaC.:
Men zou zich, wat. betreft bet vreemde
lingenverkeer, midden in het badseizoen
wanen. Bij honderden bezoeken de vreemde
lingen ons anders in den winter zoo stille
eiland. Te voet, per flets en met arren
komen zij over de Wadden.- hier naar toe.
Dat het ijs dikwijls voor zwaardere voer
tuigen en auto's niet geschikt is, blijkt wel uit
de ongemakken, die deze ondervinden. Van de
drie auto's die gisteren het eiland trachtten
te bereiken bleven twee in d? sneeuw steken
en de derde was bij aankomst op Ameland
geheel onbruikbaar. Een voor een ar ge
spannen paard van den landbouwer Kaste
lein zakte bij Hotwerd door het ijs en hoewel
het dier gered kon worden kon het den
terugtocht niet aanvaarden. J. Wagenaar, die
met een ar een tocht over het ijs maakte,
kreeg doordat de slede eenige malen over den
kop sloeg, zoodanige verwondingen, dat hij
naar het Diaconessenhuis te Leeuwarden
moest worden vervoerd.
De post wordt thans regelmatig over het
ijs gebracht en verzonden.
Velen naar Urk.
Gisteren hebben honderden personen het
eiland Urk bezocht. Het was er veel druk
ker dan in de zomervacantie. wanneer er pas
sagiersbooten varen. Uit Lemmer zijn 9 per
sonen per rijwiel overgekomen, alsmede uit
Zwolle en Kampen. Voorts zijn er acht auto's
aangekomen.
Hedenochtend om 6 uur bij goed weer zou
een ijsvlet met post naar Schokland gaan.
Urk op Zondag.
Het bezoek aan Urk neemt eiken dag toe.
Honderden wandelaars, fietsers en tal van
automobilisten komen naar het eiland, dat
een eenig en onvergetelijk schouwspel biedt.
Wie het ingevroren eiland, dat zich zoo
schilderachtig hoog boven de ijsmassa's uit
verheft, eens wil bezoeken, vindt daartoe
thans gelegenheid. Bij den vuurtoren is het
den geheelen dag een voortdurend gaan en
komen.
Wie echter bij voortdurende vorst zijn uit
stapje naar Urk tot Zondag a.s. wil uit
stellen, zij er op gewezen dat dien dag op het
eiland geen enkel hotel of café is geopend,
terwijl men er dan ook geen fietsen zal kun
nen stallen. Dus mondvoorraad meenemen is
het parool!
ZwolleMarken
over het ijs.
Het eiland Marken mocht zich gisteren in
een druk bezoek verheugen, zoowel van
schaatsenrijders als van auto's. Tientallen
auto's waren geparkeerd voor den dijk, waar
anders visschersvaartuigen gemeerd liggen
Het was een zomerschen winterdag op het
Zuiderzee-ijs!
Een auto uit Zwolle was over het ijs
naar Marken gekomen en de kranige be
stuurder werd luide door de Markensche
jeugd toegejuicht. Tot dusver was er nie
mand, ook geen ander voertuig, in geslaagd
dezen tocht te volbrengen.
DE „OUDE ZEUG" VERLATEN.
Van Wieringen meldt men aan de N. R. C.:
Met het oog op het gevaar als het ijs in de
Zuiderzee begint te kruien, hebben de be
woners van de Oude Zeug Donderdag hun
woonplaats verlaten en zijn zij naar Wierin
gen gekomen, waar zij tijdelijk zijn onderge
bracht.
16000 brooden.
Het Groningsc'r Noodcomlté Februari 1929
heeft van de bakkerspatroonsvereeniging
„Groningen" 16000 brooden ontvangen ten
einde deze in de eerstkomende 14 dagen aan
de daarvoor in aanmerking komende nood
lijdenden uit te reiken,
De bevroren gootsteen.
Een juffrouw In Tongelre, aldus de Meier.
Crt. had 's nachts het waterleidingkraantje
met een klein straaltje boven den gootsteen
open laten staan om aldus de bevriezing der
waterleiding te voorkomen. Dit nlan lukte.
De waterleiding bevroor niet. Maar de
„gutsteen" bevroor wel! En zoo gutste de
„gutsteen" 's nachts vol en de keuken ook
een paar voet en toen de - juffrouw 's mor
gens ln de keuken kwam was het een pracht
ijsbaan geworden. Alle petroleumkachels uit
de buurt werden aangesleept. De kachel
werd aangemaakt om de keuken te ont
dooien, men begon te steken met schoppen
en te slaan met hakbijlen en ten slotte heeft
men vier volle kruiwagens ijs het huis uit
gesleept.
De Juffrouw zal deze methode om de wa
terleiding niet te laten bevriezen niet meer
toepassen, zegt zij.
Druk verkeer over de Oude Maas.
Donderdag is een nieuw gemaakte weg
over 't- ijs van de Oude Maas van Dordrecht
naar Zwijndrecht in gebruik genomen. De
oude sinds 11 Febr. j.l. gebruikte weg had
door het enorme autoverkeer veel geleden,
wat uit de onderstaande cijfers op te ma
ken is.
Van 's morgens 7 tot 's avonds 6 uur (de
uren waarop de weg voor autoverkeer is
opengesteld' trokken Dinsdag en Woensdag
jl resp. 717 en 771 auto's over de rivier naar
en van Dordrecht, niettegenstaande hot
doorgaand verkeer geheel is gestremd. Ter
vergelijking diene dat de veerdienst op de
drukste dagen der laatste Jaren n.l. op twee
den Pinksterdag 1927 resp. 539 en 866 auto's
overzette van 's morgens 5 tot 's nachts 1
uur. Het gemiddelde getal auto's, dat dage
lijks over de Ou<je Maas trekt, bedraagt
circa 700.
net ijs op de groote rivieren.
Naar wij vernemen worden door den
Rijkswaterstaat thans alle noodige maatre
gelen getroffen om bij den invallenden dool
zoo spoedig mogelijk het ijs op de rivieren
te breken, ten einde dit zoo snel moaelijk
naar zee af te voeren. Ook worden voor
zorgsmaatregelen genomen om bij even-
tueele moeilijkheden gereed te zijn. Verschil
lende groote ijsbrekers zijn door den Rijks
waterstaat gecharterd. De groote IJsbreker
„Siberië" van de N.V. Ned. Stoomsleep-
dienst v.h. P. Smit Jr. te Rotterdam zou he
denochtend vroeg naar den Moerdijk ver
trekken om in dienst van den Rijkswaterstaat
het ijs op het Hollandsch Diep te breken.
Ook de ijsbreker ..België" van dezelfde firma
zou heden met hetzelfde doel naar den
Moerdijk vertrekken. Ook het Ncderlandschc
Roode Kruis treft maatregelen om in geval
van nood gereed te zijn.
Ontsporing bij Goor
Op de lijn Neede-Hellendoorn is gister
morgen tusschen Gelselaar en Diepenheim
de goederentrein, welke ongeveer 7 uur te
Goor moet aankomen, ontspoord. Zestien
wagons geraakten buiten de rails. De lijn
werd vrij ernstig beschadigd. Het voorste
gedeelte, dat niet ontspoorde, is doorgere
den. De reizigers, die met een volgenden
trein op de plaats van het ongeval aan
kwamen, moesten overstappen. Zij werden
met veel vertraging verder vervoerd. Met be
hulp van hblptreinen uit Winterswijk en
Hengelo was men druk bezig de lijn weer
vrij te maken. De materieele schade is aan
zienlek. Persoonlijke ongelukken kwamen
er niet hij voor, meldt, de NR.Ct.
RUMOER IN DEN ROTTER.
DAMSCHEN RAAD.
DE PUBLIEKE TRIBUNE ONTRUIMD.
Bij de gisteren te Rotterdam gehouden
raadszitting werd van communistische zijde
een interpellatie gehouden over het verstrek
ken van schoeisel, kleeren en dekens aan de
werkloozen. Tijdens de debatten ontstond
eenig tumult op de publieke tribune, meldt
de Tel.
Heftige interrupties van de bezoekers
der publieke tribune werden tusschen de de
batten geworpen, waarop de voorzitter de
zitting schorste en het verwijderen van de
personen die geroepen hadden, gelastte. Door
rechercheurs van politie moesten de onwil
lige publieke-tribunebezoekers worden wegge
bracht. Daarna kon de zitting worden voort
gezet.
MUZIEK.
CONCERT IN DE JULIANAKERK
Met werken van Joh, Seb. Bach bezorg
den de heeren Henk van Kempen en Mart. J.
Lürsen (fluit), mej. Betty Dijkstra en de
beer Piet Halsema ons een zeer interessan
ten avond.
De beteeken is van dezen muziekavond was
echter niet voldoende doorgedrongen tot, de
bewoners van Haarlem-Noord, want gemak
kelijk hadden zij kunnen zorgen, dat de Ju-
lianakerk geheel gevuld was geweest. Terecht
sprak ds. Blauw in zijn openingswoord de
verwachting uit, dat de weggeblevenen on
gelijk zouden erkennen zoo zij vernamen
hoe hier voor een zoo luttel bedrag zooveel
goeds was geboden.
Inderdaad was het gehalte der muziek, en
de wijze waarop zij werd uitgevoerd, een
gang naar de Julianakerk overwaard. Het
kerkgebouw heeft voor Bachs mooie fluitso-
naten een goede acoustiek. de klank van het
orgel kemt er uitstekend tot zijn recht en
een klankvolle sopraanstem kan er wonde
ren doen. Betty Dijkstra hoorden wij nog
nimmer zoo goed zingen als dezen avond. De
zalen, waarin wij haar tot nu toe hoorden,
boden voor haar stem een te beperkte ruim
te, waarin zij niet zonder moeite de draag
wijdte harer stem kon fLxeeren. Dit geluk
te haar in de Julianakerk buitengewoon
goed. Het rustig opzetten van den zangtoon,
het zeer gelijkmatig aanzwellen, het veel
moeilijker terugkeeren tot het punt van uit
gang fde kunst die men het „messa di voce"
noemt), kan men bezien van den technischen
kant alleen. Maar veel meer waarde krijgt
die kunst voor den hoorder, zoo zij in het lied
DE AFSCHAFFER.
Giet Kamerlid Braat vBrzochfc
zUn voorstel tot afschaffing
van den zomertijd op 1 Maart in
de Kamer te behandelen.)
Braat. wat ga je nou beginnen.
Ben je nou je hersens kwijt?
Man. hoe kon je dat. verzinnen.
Eu nou net. in dezen tijd;
Dit Ls niet, je kon hei weten.
Als een lid van 't parlement.
Dat al jaren heeft gezeten,
't Psychologische moment;
Op 1 Maart vraag je beslissing.
Waarom k even vragen wil.
Is die datum geen vergissing.
Meen je soms niet 1 April?
Menschen noemen Je een drijver.
En dat is niet aardig. Braat.
Ik bewonder graag je ijver.
Maar je bent geen diplomaat.;
Man. wat ben je voor een droomer.
Met gepast respect gezeiri.
Holland snakt naar: altijd zomer.
En liefst nooit meer.... wintertijd.
vermag te ontroeren, m.a.w. zoo zij geen doel
is, doch slechts middel. Het ontging ons
evenwel niet. dat Betty Dijkstra somwijlen
opzettelijk het groote toonvolume zocht. In
de aria „Gerechter Gott" hield deze zucht
tot groote geluidsexuaxisie niet altijd gelij
ken tred met de ademtechniek. Een vier a
vijf malen ongemotiveerd ademhalen wijst
op een tekort, dat ever.wel was te camouflee-
reu, zoo alles méér werd gebonden in een
matige klankgeving. Artistieke bevrediging
gaf aan weer het sober gehouden „Melne
Seele. lass es gehen" en over het algemeen
werden juist de lledeien uit Schemelli's Ge-
sangbuch het gelukkigst gezongen, ook in
technisch opzicht. In het bijzonder noemen
we uog „Mein Jesu, was für Seelemveh". Met
zulke liederen droeg zij belangrijk bij, den
avond te maken tot een zuiver genot.
He; muzikaal samenspel van orgauist en
fluitist was ook doorgaans van greote beko
ring. en naast die muzikaliteit was ook tech-
hisch alles zoo goed verzorgd, dat er niets in
den weg st-onc. tot bet scheppen van een
atmosfeer, die het gehoorde op hooge.r piau
voerde De beel enkele momenten, dat wij
een vlekje bespeurden als in het slot-aliegro
der solosonatt tin de reprise was het weer in
orde; deed aan den totaal-indruk van bet
concert geen afbreuk. Stemmingsvol waren
ook ae orgelsoli van Piet Halsema Naai- mijn
smaak kon in het koraalvoorspel „Wachet
auf ruft uns die Slimme", het cantus fir-
mus in de tenor nog een extra spreken 8-
voets register verdragen, zonder dat. Halse
ma'; duidelijk uitgesproken bedoeiing, dit
toonstuk sober te houden, daardoor in het
gedrang behoefde te komen. Met de ook
tech; isch zeer goed verzorgde weergave
van Bach's „Passacaglia". waarmee de orga
nist dit concert besloot, gaf hij bewijzen van
door smaakvolle registratie te kunnen be
lichten het fijne weefsel van een van Bach's
meest intéressante orgelwerken.
Na deze grootsche beëindiging bracht as.
Blauw het offlcieele slot. Na een hartelijk
dankwoord aan de concertgevers, die geheel
belangeloos hun gaven stelden in dienst van
het goede doel, richtte hij zich tot de aan
wezigen om hun uiteen te zetten, waarvoor
er in het bijzonder viel te werken. Vóórdat
in het Noorden van Haarlem-Noord alles is
volgebouwd, heeft men alreeds, beslag moe
ten leggen op een gedeelte grond en nu gaat
men binnenkort een tweede lagere school
stichten. Daar zal ook verrijzen het gebouw
waarin het jeugdwerk kan worden onderge
bracht. terwijl ook moet worden gedacht aan
het gebouw voor wijkverpleging, zoodat de
diacones gelegenheid en ruimte heeft, haar
werk onder te brengen. Met een herinnering
aan de te houden bazar, Dinsdag 5 Maart,
ten 3 ure, Colensostraat, en een opwekking
om niet slechts te komen zien doch vooral te
koopen, besloot ds. Blauw den avond, waar
van voor het bouwfonds de pecuniaire waar
de evenredig moge zijn aan de artistieke bo-
Leekenis die hij had voor de aanwezigen, die
naar dit mooi geslaagde concert kwamen
luisteren.
G. J. KALT.
Het zesde Bachconcert
Mengelberg en Mevrouw Noordewier
Het zesde concert in dit. seizoen der Haar-
lemsche Bachvereeniging wordt gegeven
Dinsdag 26 Februari door het Concertge-
bouwox-kest onder leiding van dr. Wiüem
Mengelbei-g, eerelid en lid van verdienste
der H. B. V. in de Gemeentelijke concertzaal.
Soliste is mevrouw A. Noordewier—Reddin
glus, cere-lid der Haarlemsche Bachver
eeniging.
Het programma vermeldt: Symphonic in
C. gr. t. van Schubert, Aria uit do cantate
no. 57. „Selig ist der Man" van Bach, Aria
uit het oratorium „Esther" van Handel en
Suite uit. de Opera „Aicina" van Hixndel.
Hymne en die Nacht van Diepenbrock. opge-
drag enaan Aaltje Noordewier-Reddingius.
Na afloop en vóór het begin zullen er ex
tra-trams loopen van en naar Zand voort.
Bloemendaal, Overveen, Heemstede, Soenda-
pleln en Den Hot.
Naar het Engelsch van
H. A. VACHET.L,
45)
Samantie, merkte George op. is door en
door een Spragge. van de beste soort. Ik ben
haar spoor gevolgd ennu weet ik het.
Moeder en zoon aten zwijgend, ieder in zijn
eigen gec&chten verdiept.
George wou je graag zien! zei juffrouw
Spragge tegen Hazel, toen ze weer in de
z ikenkamer kwam.
Hij zal zoo boos zijn!
Omdat je in zijn kamer gegluurd hebt?
Ja!
Daar hoef je je niet druk over te maken,
liefje! Ontvang nem maar een oogenblikje,
dan ben je er doorheen. Dan kun je daarna
misschien wat slapen!
Misschien was het wel goed, als ik hem
even sprak!
Juffrouw Spragge ging hem roepen.
n.
Georgnaderde op zijn teenen. Hij hoorde
haar murmelen:
Kus ïhë niet. George, je moet me niet
opwinden. Ik ben nog zoo zwak!
Hij nam haar hand en drukte die zacht
jes.
Zou je me kunnen vergeven? Mezelf
vergeef ik het nooit! Ik ben zoo bang voor
je. Je moetrazend zijn!
Ópjou?
Hij nam een stoel en ging naast haar zit
ten. Zij deed haar oogen weer dicht.
Toe, doe het gordijn dicht!
Hazel's stem. zoo levenloos, zoo vreemd koe,!
verkilde het bloed in zijn aderen. Zij ging
verder:
Waarom heb je mij niets van die slangen
verteld?
Hij gaf onbeholpen een uitleg, zich be
roepend op haar afkeer van de slangen dn van
Home's loods.
Toen hij klaar was kwam er een nieuwe
vraag.
Waarom ging je verleden nacht met een
buks uit?
Om een hert voor jou te schieten!
O!
Nu werd alles haar zoo duidelijk als de
dag. Ze schaamde zich eigenlijk wel een
beetje, maar dat versterkte haar gevoel van
ergenis. omdat hij haar in het duister ge
laten had omtrent de juiste redenen van
zijn geheimdoenerij.
Je had het me best kunnen vertel
len!
Ik had je ermee willen verrassen. De
jacht is eigenlijk nog niet open, maar dat
kon me niets schelen.
Juist!
Er volgde een langdurig zwijgen. George
zat sprakeloos, niet ln staat om Hazel's ge
dachten te volgen. Toen zei ze zachtjes:
Ik dacht, dat Je misschien iets deed. wat
in strijd met de wet was, dat tusschen ons kon
komen te staan. Je had me stormenderhand
veroverd enen ik zou zekerheid heb
ben.
Hij begreep er niets van.
Wat dacht je dan wel, dat ik uitvoerde.
Hazel?
Het was erg onnoozel van me!
Wat dacht je, dat ik uitvoerde?
Zijn stem was onverbiddelijk.
Ik weethetniet! Je had
me gezegd, dat de squatters in deze heuvels
niet heelemaal eerlijk waren.
En je dacht misschien, dat ik was net
als zijniet, heelemaal eerlijk?
Zij antwoordde zwakjes-
Ik weet het niet!
Maar nu wist hij 't.
Op ironischen toon zei hij:
Je dacht misschien ,dat ik een deugniet
was?
Het was dom van me!
Ja, dat was het!
ZÜ wilde hem niet aankijken, maar ze
voelde, dat zijn ocgen op haar gevestigd wa
ren, dat hij haar woog en te licht bevond.
Zijn zwijgen werd pijnlijk. En toch. als ze
hem werkelijk had begrepen, zou ze geweten
hebben, dat zijn hart overvloeide van teeder-
heid, dat het beroep van haar zwakheid op
zijn kracht onweerstaanbaar was, dat er maar
een ding hem wierhield, haar in zijn armen
te nemen. Haar wensch, dat hij haar niet
opwinden zou
Zij sprak het eerste weer.
Samantha heeft mij het leven gered.
De dokter heeft het gezegd.
Dat. ls een feit. Samantha heeft schit
terend gehandeld.
Die uitdrukking trof haar diep Hazel dacht:
Hij bedoelt, dat ik het 'm nooit zou leve
ren. Wilbur zou nooit van zijn leven zoo'n
tactvolle opmerking gemaakt hebben. Zij trok
haar hand weer onder het dek met een
terugdeinzen voor elke aanraking, die hij ab
soluut niet begreep.
Samantha heeft een hekel aan me
George.
Heeft ze je dat gezegd'
Natuurlijk niet! Ik heb het geraden. Ik
neem het haar xxiet kwalijk. Ik vind haar be
wonderenswaardig. Ze heeft me gered, omdat
jij van me houdt. Ze had mc best kunnen
laten doodgaan.
Wat zeg Je?
Hd .«r>rak ongeloovig. Hazel had zijn eer
lijkheid in twijfel getrokken en dat had hem
maar medelijden en misschien een licht spot
tend geamuseerd-zijn ingeboezemd, maar deze
beschuldiging van Samantha vervulde hem
met verontwaardiging.
Je bent niet wijs! Ik ken Samantha door
en door. Wij zijn samen opgegroeid. Er is
peen zachter ziel in deze heuvels e.n geen
dapperder ook! Ze Is net als moeder! Wel...
zijn stem trilde en stokte als er een man
zou komen en me vertellen, dat. Samantie
je zou hebben kunnen laten liggen, ora te
sterven, dan zou ik. dan zou ik hem
vermoorden
Je zult mij nog vermoorden, als je
zoo schreeuwt!
Het spijt me erg, maar Samantha is
Samantha!
En daarom ben ik van plan. jou aan
haar af te staan!
III.
jra v..,c -erlamd van ontstelde verbazing.
Door haar oogleden heen begluurde ze de
uitwerking van haar woorden. Ze was voor
bereid op een hartstochtelijke uitbarsting, die
ze zou moeten afweren met zuchten, beven
de lippen en tranen. Toen zijn antwoord
kwam, raakte het kant noch wal, meende
zt|.
Dat komt van het vergifofvan
de whiskey.
Toen lachte hij.
Maar zijn vuisten waren g»bald en zij
kon zijn groote spieren als touwen gespan
nen onder zijn dunne mouwer. zien. De ade
ren op zijn voorhoofd zwollen op.
.(Wordt vervolgd.)
