Apropos.
DE VREEMDSTE PAARDENREN TER WERELD.
De moderne vrouw.
Alle veertien dagen zien de bewoners van
de Fransche badplaats Cannes een water
vliegtuig in de haven neerstrijken. Een vrouw
stapt eruit en begeeft zich naar een hotel,
terwijl de piloot wacht. Een paar uur later
verschijnt de dame weer, neemt weer plaatc
in het toestel en dit vertrekt weer met
groote snelheid.
Die dame is een lid van de Britsche aristo
cratie. Zij heeft een landhuis op Corsica en
brengt daar den winter door. Maar Corsica
heeft geen coiffeur die heur kostbare coiffure
naar behooren kan verzorgen en daarom
maakt zij elke twee weken dit luchtuitstapjc
naar Cannes over de tijdelijke golven der
Middellandsche Zee om de permanente gol
ven op haar hoofd te laten verzorgen. Elk
tochtje kost haar de kleinigheid van ruim
1300 gulden, buiten de rekening van den coif
feur, die in de omstandigheden ook wel niet
bescheiden zal zijn.
En er leven, ook op Corsica en in Cannes,
als overal elders, gezinnen die de grootste
moeite hebben, om zich het dagelijksch brood
te verzekeren.
Wereld voetbal.
IToa langer hoe meer raken de Engelschen
er nu toch van overtuigd, dat het voetbalspel
buiten hun eigen eiland, dat tevens hun ge
zichtsvermogen begrenst, op grooten schaal
wordt beoefend en dat niet alleen, maar ook,
dat het hier en daar lang niet slecht wordt
gespeeld. Dit belet weliswaar sommige, zieli
nogal speciaal aan de sport wijdende, bladen
niet, om bijv. carricaturen te plaatsen over
Zuid-Amerikaansch voetbal, waarbij de spe
lers niet veel anders doen dan Caramba!
roepen en getooid zijn met een stlerenvech-
terscostuum, maar er zijn toch ook Engel
schen die weten dat' Argentinië en Uruguay
den eindstrijd van 't Olympisch voetbaltour-
nool hebben gestreden en dat deze Zuid-
Amerikanen niet alleen aan Engelsche
schooljongens of veteranen nog weieens een
lesje zouden kunnen geven.
Ook James Jackson, amateur captain van
de beroepsclub Liverpool en behalve voet
baller voor zijn genoegen, dominé van zijn
beroep heeft dit ontdekt en hij heeft naar de
pen gegrepen om zich aan voorspellingen te
wagen. Hij is nog een beetje verward in zijn
blik op het wereld voetbal als hij schrijft da'.
Frankrijk, Duitschland, Denemarken Tsjecno
Slowakije en Uruguay speciaal de Engelsche
supprematie bedreigen (Frankrijk nota bene
en Denemarken en waar zijn Italië, Oosten
rijk, Argentinië?) maar dat doet er nu min
der toe. Hij ziet in de toekomst een wereld
kampioenschap, waarin ook Engeland mee
dingt.
Wel, dit wereldkampioenschapsidee ls reeds
bijna in staat van wording, zooals onze lezers
weten, maar het meedingen van het Veree-
nigd Koninkrijk zal inderdaad nog wel in de
verre toekomst liggen. Het standpunt van de
Engelsche voetballeiders zal nog wel eenigen'
tijd blijven: Uruguay, Argentinië enz. ken
nen er eigenlijk niets van, maar wij zullen er
voorzichtigheidshalve toch maar niet tegen
spelen. Dat is beter voor de supprematie.
De eerwaarde aanvoerder van Liverpool ziet
dit kampioenschap dan ook over 50 jaar een
feit worden.
En daarna geeft hij zijn opinie ten beste
over de vraag hoe het spel zelf zich in de
toekomst zal ontwikkelen. Snelheid zal, naar
zijn mecning, de hoofdzaak zijn en zooals
het spel van heden sneller is dan voor
tien jaar, zal het in 1939 nog beduidend snel
ler geworden zijn, terwijl de fijnere puntjes
aan deze snelheid zullen worden opgeofferd.
Dan zou het weieens noodzakelijk kunnen
worden om, evenals in de eerste jaren van
het voetbalspel, meer dan een scheidsrechtei
te laten optreden.
Maar de toekomst zal volgens den heer
Jackson nog meer wijzigingen brengen, in
Engeland althans zullen de toeschouwers na
verloop van tijd geen genoegen meer nemen
met onoverdekte zit- of staanplaatsen. Men
zal tribunes moeten maken rondom het ge-
heele terrein en ais men eenmaal zoo ver is,
zal de volgende stap wezen, dat er een groot
dak tusschen die tribunes gelegd wordt
waardoor het gehesle terrein een machtige
zaal wordt, altijd met dezelfde temperatuur
en een veld, dat onveranderlijk droog en
in uitstekende conditie is. Waarna avond
voetbal niet meer hooge uitzondering zal zijn,
maar regel.
De heer Jackson doet nog meer voorspellin
gen, o.a. betreffende de groepeering van de
spelers van een elftal, de strafschop, het in
gooien, maar dit zijn ondergeschikte punten,
Wij moeten echter bekennen dat zijn voor
spelling van overdekte voetbalvelden ons al
lerminst aanlokt. Stel je voor. zoo'n rookerige
atmosfeer, als op een wielerbaan, wanneer
een zesdaagsche aan den gang is. Neen, dat
mag goed zijn voor de beroepsspelers van den
heer Jackson, onze amateur-voetballers zul
len niet zoo gemakkelijk afstand doen van de
frissche lucht, ook al is die weieens wat al te
frisch of te weinig frisch of te nat.
De wereldbokstitel.
Sinds Gene Tunney, na zijn zege op den
Nieuw Zeelander Tom Teeney, zich met een
vollen geldbuidel, als onverslagen wereldkam
pioen heeft teruggetrokken uit de bokserij,
die hij op dit late uur plotseling zeide te ver
foeien, wordt er. vooral in Amerika, druk ge
zocht naar een nieuwen pretendent voor de
zen troon. Tex Rickard is dood en daarmee,
naar men hoopt, de millioenensport op boks-
gebied, maar er is toch altijd nog een flinke
duit in te verdienen en te verliezen voor de
aartsgokkers, die zich als bokspromotors op
werpen. Er schijnt nog altijd voor drommen
en drommen menschen een groote attractie
te zijn in het zien vechten van een paar
kolossen, die elkaar muilperen toedienen,
waarvan de meesten dier toeschouwers er een
enkele niet zouden overleven.
En het spreekt ook alweer van zelf, dat
elke beroepsbokser, die maar eenige preten
tie kan laten gelden, meent, dat hij in de
eerste plaats recht heeft om den vacanten zetel
van Tunney te bezetten. Daar zijn Jack Shar
key en Young Stribllng, Paolino en Scott,
Schmelling de Duitscher Heeney, Loughran,
en wie weet, Dempsey zelf ook nog wel. De
oud kampioen heeft zich in vroeger jaren
reeds tot millionair gebokst, maar een mensch
heeft nu eenmaal nooit genoeg geld naar zijn
zin en Dempsey meent, misschien niet geheel
ten onrechte, dat hij het stelletje andere pre
tendenten nog wel aankan. En dan is er nog
een, een zekere George Godfrey, die volgens
vele deskundigen, ze allemaal in zijn zak
steekt. Eilacie, gezegde Godfrey behoort tot
het in Amerika verfoeide ras der negers. Men
wil in de Vereenigde Staten iederen wereld
kampioen huldigen, desnoods als het moet
een vreemdeling, maar in geen geval een
neger, hoe Amerikaansch van geboorte deze
dan ook moge zijn. De nachtmerrie van het
gedrag van Jack Johnson ligt nog te versch
in het geheugen. Dat nooit meer, de supe
rioriteit van het blanke ras moet gehand
haafd blijven, ook al kan dat sportief niet
door den beugel. En zoo gaat George Godfrey
ongetwijfeld een soortgelijke carrière tege
moet als zijn kleurgenoot Harry Wills, die ja
renlang voor sterker werd versleten dan
Dempsey, maar wien men de kans onthield
dit te toonen.
Zoo is de toestand ln de beroepsbokserij
zeer onbestemd, voorzoover het de zwaarge
wichten betreft en 't zal nog wel vele maan
den duren, voor er uit talrijke wedstrijden en
eindeloos gepraat weer eens een kampioen
verrijst, die door allen geaccepteerd wordt-.
En nu ik het toch over boksers en negers
heb. lijkt de anecdote van den recenten wed
strijd tusschen de beide zwarte middenge
wichten Billy Long en Al Trout, goed op haar
plaats. Deze Billy en Al hadden elkaar ir.
den loop der tijden reeds een maal of vier
bestreden en altijd was de uitspraak weer:
match nul geweest. Zoo er ooit twee boksers
zijn geweest die naast gelijk gewicht en ge
lijke kleur ook gelijke vaardigheid toonden,
dan zijn het Billv en Al.
Zij stonden onlangs dan te Philadelphia
voor de vijfde maal tegenover elkaar Het
werd een heet gevecht, waarin de krachten
weer precies gelijk opgingen en toen de ne
gentiende ronde was aangebroken wist nog
geen der toeschouwers, wie nu eigenlijk het
meeste recht op de zege had. Het leek weer
onvermijdelijk naar de match nul te gaan.
En inderdaad, dat ging het ook. maar op
een wijze, die wel niemand verwachtte. Plot
seling gaven de beide rivalen elkaar op pre
cies hetzelfde oogenblik een geweldige muil
peer op de punt van de kin en beiden stort
ten als blokken neer. De scheidsrechter, vol
komen beduusd, begon werktuigelijk te tellen
Een, twee drie.en toen hij tot tien geko
men was, lagen de twee boksers nog even on
bewegelijk op den grond.
Wat moest de arbiter doen? Hij maakte
er maar weer onbeslist van. Beide boksers
waren verslagen, maar beiden hadden eigen
lijk ooi: gewonnen. Het was een zeer lastig
geval en intusschen weet nu nog niemand of
Bill de beste is dan wel Al. Misschien komen
ze nu nog een zesde maal samen in den ring
maar als ik hun een goeden raad mocht ge
ven zou ik zeggen: drink jullie het nu maar
af, die ruzie, er schijnt toch niets aan te
doen te zijn.
Het snelheidsrecord.
Zooals men weet heeft de Engelsche Cap
tain Campbell een stuk strand in Zuid-Afrika
uitgezocht om er zijn nieuwen aanval op het
wereld-snelheidsrecord voor automobielen te
doen. Hij is al met zijn renmonster in Afrika
en hij popelt van verlangen om te beginnen
maar hij is bitter teleurgesteld door den
slechten toestand waarin het strand verkeert.
Het is nog vol kleine zandhoopjes, schelpen
en scherpe steentjes, die alle eerst verwijderd
moeten worden en bovendien is het nog te
zacht om het gewicht van den geweldigen
auto te dragen, 't Is in deze omstandigheden
maar gelukkig, dat Campbell het niet aan ons
strand heeft geprobeerd, waarvan even spra
ke was, want daar zou hij zeker soortgelijke
moeilijkheden hebben ondervonden.
Majoor Segrave, die andere onverzadiglijke
Engelsche snelheidsmaniak, bevindt zich on
der tusschen in de Amerikaasche staat Flori
da, waar hij dezer dagen op het beproefde
strand te Daytona ook een aanval op het
record zal doen. Wat 'n dwaasheid toch.
W ereldzwemrecords
In de Telegraaf vonden wij dezer dagen
de volledige lijst van wereldzwemrecords,
niet minder dan 24 van de dames en 25 van
de heeren. De heerenrecordlijst wordt door 7
zwemmers geheel in beslag genomen en twee
hunner, natuurlijk Johnny Weissmuller en
Arne Borg zijn samen houder van niet min
der dan 16, elk acht, broederlijk gedeeld. Het
begint met 6 records van Weissmuller van
100 yards tot en met 300 yards vrije slag.
Dant komt Arne Borg met de 30Ö en 400
meter, Weissmuller met 440 yards, tweemaal
Borg met 500 yards en 500 Meter, nog een
maal Weissmuller, zoowaar met 880 yards en
dan nog viermaal Borg tot en met de mijl.
De schoolslagrecords worden gedeeld door
den Amerikaan Spence (100 Meter en 200
yards) en 'Erich Rademacher (200, 430 en
500 Meter), de rugslagnummers staan op
naam van Kojac (100 en 400 Meter), Laufer
(200 Meter) en Fiszier (150 yards) allen
Amerikanen. Bij de heeren heeft Amerika
dus 14 records, Zweden 8 en Duitschland 3.
Dan de dames. Ook dit is een eentonige
verzameling. Martha Norelius, de snelle
Amerikaansche heeft 9 records op haar naam
alles in vrije slag nummers, haar landgenoo-
ten Ethel Lackie heeft er nog twee, Gertrude
Ederle ook twee, Helen Walnwright en J. Mc.
Kim elk een. Als eenige niet Amerikaansche
staat de Engelsch Miss Meany hiertusschen.
Zij heeft het record 1000 Meter vrije slag op
haar naam, maar blijkbaar alleen omdat
Miss Norelius dezen afstand nooit zwemt.
Want de Amerikaansche is houdster op 1000
yards met 13 min. 39.4 sec. de Engelsche op
1000 Meter met 15 min. 49,6 sec. Wij behoe
ven nauwelijks te zeggen dat Miss Norelius
geen 2 min. 10 sec. noodig heeft voor het
verschil tusschen 1000 yards en 1000 Meter.
Dan de schoolslag. Lotte Mühe is nog al
tijd recordhoudster op 100 en 200 Meter en
de Engelsche Miss King op 200 yards. Onze
race druk besproken, men denkt op dezen
dag aan niets anders in Siena. Des middags
om drie uur verschijnen de gilden in vol
middeleeuwsch ornaat en de stad biedt het
unieke schouwspel van een geheele serie
middeleeuwsche costuumoptochten, die zich
later zullen vereenigen tot een algemeenen
optocht, die zijn weerga in de wereld niet
kent. Het ccremonieël met trommels, vaan
dels e.d. dat hierbij te pas komt is even uit
gebreid als interessant.
Op het groote plein waar begin- en eind
punt van de race lag is het intusschen al
stampvol. Het zal er zoo worden, dat er geen
sterveling meer bij kan. In het Palazzo Reale,
aan het plein gelegen geven de gildeleiders
hun laatste instructies aan de jockeys en
komen het honorarium overeen, dat hun in
geval van een zege zal worden uitbetaald.
Als de winnende jockey een rijk gilde heeft
geloot, komt het voor, dat dit honorarium
duizenden liren beloopt. Er werden ook be
dragen uitgeloofd voor welgemikte slagen
met de bullepees op hoofd of lichaam van
vijandige paarden op hun berijders, een kant
van deze sport, die wij Noorderlingen minder
kunnen waardeeren. Zuiver volksvermaak
kun Je deze race trouwens ook niet noemen,
want met de meeste gemoedelijkheid verkoo-
pen gilden die het geld gebruiken kunnen,
hun kansen voor een ronde som aan rijkere
gilden, de jockeys laten zich achter de rug
gen van hun opdrachtgevers even rustig om-
koopen en een slag met een bullepees, toe-
Marle Baron bezit het- record over 400 Me
ter, in 6 min. 45.6 sec.
In de rugslag-afdeeling heeft Marie Braun
bijna een monopolie. Zij is recordhoudster op
100 Meter (1.21,6) 200 Meter (2,59,2) en 400
Meter (6,16,8) Miss King heeft het record
over 150 yards, een afstand die Marie Braun
nooit zwemt. Zij moest eens uit Parijs naar
Engeland overwippen om ook dit record in
te pikken. Erg moeilijk behoeft haar dit niet
te vallen. Summa summarum heeft Ameri
ka 15 damesrecords, Nederland vier, Enge
land drie en Duitschland twee.
En alle tijden te zamen genomen gaat
Amerika aan de spits met 29 records, ge
volgd door Zweden met 8. Duitschland 5, Ne
derland 4, Engeland 3. Is het niet merk
waardig dat vijf landen alle zwemrecords in
bezit hebben?
SNELHEID.
Het motto van den tijd: Altijd snel
ler! Een interessante vergelijking.
Wij zijn nog lang niet aan de grens.
Sneller, steeds sneller, is het motto van
den tegenwoórdigen tijd!
Eiken dag spant de mensch zich in om de
snelheid van de door hem gemaakte machi
nes te verhoogen, zoodat men op het oogen
blik een snelheid kan bereiken, die duizelen
doet. In de lucht, in het water en op het
land, tracht men met vliegtuigen, auto's of
motorbooten de snelheid tot fantastische ge
tallen op te voeren. Ook de athleet streeft er
naar steeds maar weer nieuwe records te
maken, waarbij men zich met verwondering
afvraagt, of de grens van het menschelijk
kunnen dan nooit bereikt zal worden.
Als iets doodgewoons leest men, dat men
met een auto een snelheid van 333,952 K.M.
per uur heeft weten te bereiken. Wat dat bc-
teekent? Dat is een snelheid van 92.79 Meter
per seconde! Hoe lang zal het nog duren cf
we halen met een auto 100 Meter per
seconde.
En dan te bedenken, ,dat het paS 75 jaar
geleden is, dat de Duitscher Karl Freiherr
von Drais de eerste loopmachine uitvond, de
voorlooper van het rijwiel. Zeker, de oude
Grieken hadden reeds hun wagenrennen,
waarbij de paarden de snelheid gaven, doch
het rijwiel was het eerste voertuig, waarbij
de berijder van mechanische hulpmiddelen
gebruik maakte om de snelheid te vergroo-
ten. Door het rijwiel kreeg de snelheidsdui
vel het menschdom te pakken. Benz en El-
wood Haynes brachten de eerste auto's eer
wereld. Het was zoo ongeveer in de negenti
ger jaren, dat ze daarmede een snelheid van
8 tot 10 K.M. per urn: wisten te bereiken. Men
stond paf. doch dit was slechts het aller
eerste begin van hetgeen ons te wachten
stond. In Parijs werden in 1894 groote auto-
mobielrennen gehouden waarbij de winnaar
een snelheid van 12 K.M. per uur bereikte.
In die jaren kende men reeds de spoorwe
gen, doch dat was geen sport, dat was een
aan een vasten weg gebonden vervoermid
del, waarmede men echter toen ook nog
slechts een bescheiden snelheid wist te be
reiken.
De automobielconstructeur stond voor
niets. Geleidelijk werd de snelheid opge
voerd. Het was echter een lange weg van de
ongeveer 8 K.M. per uur in 1895 te Chicago
door den Amerikaan Elwood Hanes bereikt
tot de 333,952 K.M. per uur van Ray Keech.
In den laatsten tijd is dat record al weer
verbeterd, doch officieel staan de andere cij
fers nog niet vast. Trouwens een snelheid
van 334 K.M. per uur is voorloopig ook wel
voldoende. Welke duizelingwekkende snel
heden zal men verkrijgen, wanneer straks
de raketten-auto's de kleine technische
moeilijkheden, die haar gebruik thans nog
gevaarlijk en moeilijk maken,, zullen hebben
overwonnen?
Het is zeker aardig een? een staatje te ge
ven waaruit men kan zien aan welke snel-
gebracht aan een tegenstander is voor ieder
een te koop. De grootste zorg van een gilde,
dat er op uit is, den strijd te winnen, is dan
ook het zorgvuldig bespionneeren van paard
en jockey.
Intusschen is het plein letterlijk tot aan
den rand toe vol, want overal op de huizen en
hekken zitten en hangen de toeschouwers,
die beneden geen plaats meer konden krij
gen.
Nu komt de groote optocht, waarin de
paarden bedekt met fluweelen kleeden met
gouden franje en de jockeys, getooid met
bepluimde helm en metalen borstplaat de
speciale aandacht trekken. Telkens houdt de
processie halt om den vaandeldragers gele
genheid te geven hun wonderlijke behen
digheid in het vaandelzwaaien te demon-
streeren. Maar ook aan al dit ceremonieel
komt een einde en het oogenblik nadert dat
de tien paarden op een rij aan den start
staan, of liever zenuwachtig heen en weer
dansen. De jockey's zijn nu weer anders ge
kleed, in een soort dik leeren wambuis en
broek, versierd met de gildekleuren, op
hun hoofd een metalen kap als zeer nood
zakelijke bescherming tegen de zeker te ver
wachten slagen. Want iedere berijder heeft
in de hand nu de bullepees, die zulk een be
langrijke rol vervult in het heele spel.
heidsgrenzen op het oogenblik mensch. dier
en machine nog zijn onderworpen. We heb
ben hierbij de snelheid per seconde in Meiers
aangegeven. Men krijgt dan het volgende
staatje; waarbij we voor zoover records be
treft, ons gehouden hebben aan de records
van het begin van dit jaar.
Slak 0,003
Paard in stap 1-00
Vlieg 1,60
Voetganger 1,65
Zwemmer:
grootste snelheid Weissmuller 100
Meter vrije stijl in 57,4 sec. 1,74
grootste snelheid langen afstand
Arne Borg 1500 M. 20 min 41/5 1,33
Paard in draf 2,10
Wandêlen (Frigerio) 3.81
Marathonlooper (Hannes Kolehmai-
nen 2 uur 32 min. 4/5 sec.) 4,60
Hardloopen, langen afstand
Hardloopen, langen afstand 10.000
Meter (Nurmi 30 min. 6.1 sec.) 5,53
Hindernisloopen (Deye 110 Meter in
14 3/5 sec.) 7,79
Hardrijden op schaatsen (Evenson
Zweden 5000 M. in 8 min. 59 1/5 sec. 9,20
Hardloopen korten afstand (Pad-
doek 100 Meter 10 2/5 sec.) 9,61
Estafette loopen 4 maal 100 Meter
(Duitsche ploeg 41 sec.) 9,75
Hardrijden op schaatsen korten af
stand (Larsen 500 M. in 43,1 sec.) 11.60
Wielrijden, toerist 15,00
Personentrein 16.00
Zeppelin 16,00
Renpaard korten afstand 25,00
Postduif 28.00
Zwaluw 45,00
Motorrennen (record) 53,35
Raketten-auto (op rails) 70,50
Automobielen (wereldrecord) 92,79
Vliegen (wereldrecord lange af
standen) 125,95
Vliegen (uurrecord, grootste snel
heid door menschen bereikt) 142,50
Geluid 330,00
Aarde (snelheid van de aarde in
haar loop om de zon) 30 800.—
Licht 299 786 000,—
De snelheden door den sportbeoefenaar
in verschillende takken van sport behaald,
kan men slechts met elkaar vergelijken in
dien het over dezelfde afstanden gaat. Zoo
zou een zwemmer in staat zijn op een af
stand van b.v. 100 Meter een voetganger te
passeeren doch over grootere afstanden zal
de voetganger de snelste blijken te zijn. Een
Marathonlooper zal werkelijk in vele geval
len snel als de wind zijn, immers een nor
male frissche wind waait met een snelheid
van 4 Meter per seconde, welke snelheid door
een Marathonlooper betrekkelijk gemakke
lijk overtroffen zal worden. Gaat men eens
verder vergelijken dan krijgt men toch aar
dige bijzonderheden. Een gewone zeestoomer
heeft een gemiddelde snelheid van 5 Meter
per seconde. Nurmi zou zoo'n schip over 10
K.M. nog een flinken voorgift kunnen geven
en toch kunnen winnen!
De snelheid, waarmede een hindemlsloo-
per de 110 Meter loopt, is b.v. even groot als
die van de electrische tram.
De groote oceaanschepen, die Amerika
met Europa verbinden, hebben een snelheid
van ongeveer 11 Meter per seconde. Onze
groote schaatskampioenen zouden over een
afstand van een paar duizend Meter met
succes een wedstrijd tegen zoo'n zeekasteel
kunnen aangaan.
Met behulp van motoren wordt een snel
heid bereikt, die veel grooter is dan die van,
eenig levend wezen. Zelfs de zwaluw moet
het tegen den motor afleggen. En dat men
hiermede de grenzen nog lang niet heeft be
reikt staat wel vast. Volgens de wetenschap
moét ongeveer 500 K.M. per uur de uiterste
snelheid zijn daar het lichaam van den
mensch geen grootere snelheid zou kunnen
verdragen. Toch heeft men met een vlieg
machine reeds een snelheid van 512 K.M.
bereikt. Niemand weet wat de toekomst ons
op het gebied der snelheid brengen zal. Men
heeft thans proeven met raketten genomen,
ten deele reeds geslaagd, doch nog voor ver
betering vatbaar. Zou in de toekomst het
denkbeeld van Jules Verne, transport per
kanonskogel, niet verwezenlijkt kunnen
worden? Zou de mensch nog nieuwe, tot
dusver onbekende krachten kunnen benut
ten om nog grootere snelheden te bereiken?
Slechts de tijd zal op deze vragen het
antwoord kunnen geven.
Daar klinkt het signaal en onmiddellijk
beginnen alle jockeys met hun wapen op
elkaar los te timmeren, niettegenstaande de
bepaling dat op de eerste 30 meter niet ge
slagen mag worden. De paarden springen,
allen tegelijk weg en zoo worstelt het opge
wonden kluwen na.ar de gevaarlijke b'ocht.
De opwinding van de duizenden toeschou
wers is bijna onbeschrijfelijk. Het is een oor-
verdoovend tumult, dat geen oogenblik ver
zwakt. Mannen en vrouwen gillen, juichen,
springen in krankzinnige aanmoediging van
de bevriende jockeys en honen op even luid
ruchtige wijze dat de rivalen kort en goed
hun nek mogen breken. Alle primitiefste in
stincten zijn volkomen los. De menschen zijn
geheel buiten zichzelf. Als geluid de oude
paleizen op het plein te Siena kon verwoes
ten, zouden zij reeds lang tot puinhoonen
zijn ineengestort. Tusschen al dit geweld lost
de groep der strijdende paarden zich gaan
deweg op tot een uitgerekte lijn en de joc
keys, die alle hoop op een zege reeds moeten
opgeven, hakken nog met hun bulleneezen
in blinde woede en oowinding on hun tegen
standers los, alsof hun leven van een wel-
gemikten slag afhing.
Een schot weerklinkt en de race is afge-
loopen. Een sectie politie-agenten haast zich
naar den winnaar om hem en zijn paard te
beschermen voor moge'iike, lang niet denk
beeldige aanvallen van teleurgestelde tegen
standers. Leden van het overwinnende gilde
verbreken de afsluiting en rennen op den
zegevierenden jockey toe om hem te omhel
zen, onbekommerd voor het gevaar van ver
trapt te worden door de nog binnenkomende
paarden. De held wordt hoog op de schou
ders verheven en onder oorverdoovende toe
juichingen naar de tribune der scheidsrech
ters gevoerd, waar de groote prijs, de Palio,
reeds getooid met de kleuren van het zege
vierende gilde, prijkt. De jockey is de held
van den dag en de kapitein van het gilde
schenkt gratis Chianti voor iedereen, die er
trek in heeft. En wie heeft dat niet. na zulk
een geweldige inspanning der longen.
Den volgenden dag houdt het winnende
gilde een groote ontocht door de stad en een
paar weken na den wedstrijd geeft zij een
groot feestbanket in de straten der stad,
waarbij honderden nersonen aanzitten.
En dan behoort de Palio weer voor een
half jaj tot het verleden.
De Palio te Siena. Paardenrennen
op straat. Ranselen en rennen.
Middeleeuwsche optochten en op-
winding.
De merkwaardigste zonder eenigen twij
fel unieke paardenren wordt tweemaal
telken jare gehouden in de oude Italiaansche
stad Siena. Reeds sinds vele eeuwen is dat
zoo geweest en het wilde enthousiasme dat
de „Palio" telkens weer in deze stad verwekt
staat er borg voor, dat deze oude periodieke
feestelijkheid nog lang zal blijven bestaan.
Hoe vol interesse deze ook is, moeten we ons
in dit korte bestek onthouden van een be
schrijving der stad of haar geschiedenis,
ons bepalende tot het sportieve gedeelte van
de contrada feesten, de feesten der gilden.
De paardenren, die de „Palio" heet is het
einde en tevens de groote apotheose van deze
feesten. De merkwaardigheid van deze race
is vooral gelegen in het feit, dat zij in de
straten der stad gestreden wordt en dat de
jockeys gewapend zijn met zware builepeezcn,
waarmede zij niet hun eigen paarden maar
die hunner tegenstanders ranselen en hun
tegenstanders zelf ook. Hetgeen allemaal ge
oorloofd, neen sterker nog voorgeschreven is.
Laat ons aannemen, dat het vier dagen
voor de groote race is. De vertegenwoordigers
der stadsgilden zijn bijeengekomen in het
stadhuis om de tien paarden te kiezen, die
aan den wedstrijd zullen mogen deelnemen.
Er zijn waarschijnlijk een goede twintig
eigenaren van paax-den, die bei-eid zijn, hun
beesten op te offeren aan het risico van de
ruwe „Palio". De dieren, die er voor het
meerendeel in het geheel niet als renpaar
den uitzien worden ongezadeld en zonder
stijgbeugels bestegen door hun jockeys en in
groepen van drie of vier tegelijk moeten zij
proefrennen langs de hobbelige, slecht ge
plaveide, op verscheidene plaatsen door
scherpe bochten zeer gevaarlijke „baan".
Wanneer zij allen op deze wijze hun kunsten
hebben vertoond, trekt de gilden-deputatie
zich terug en kiest het uitverkoren tiental.
Stellig worden daar niet de winnaars van
de diverse proefritten voor gekozen. Inte
gendeel, een paard dat bijzonder snel is
wordt even zeker uitgeschakeld als een an
der dat hopeloos achter bleef. Het doel is,
tien paarden te zamen te krijgen, die elkaar
in snelheid vrijwel niets toegeven, teneinde
zoodoende zeker te zijn van een spannende
race. Een principe dat waarlijk nog zoo gek
niet is.
Wanneer deze verkiezing eenmaal afgeloo-
pen is, worden bij loting de paarden zoowel
als de jockeys aan de diverse gilden toege
wezen. Het wordt dus een ren tusschen de
gilden, waarbij de gilde-eer danig op het
spel staat. In de weinige dagen die nu nog
beschikbaar zijn, wordt al het mogelijke ge
daan om de dieren in goede conditie te krij
gen. Ze worden in een mooien stal onderge
bracht, krijgen het beste voer en worden
met den grootsten zorg opgepoetst. Elk gilde
wedijvert om het mooist voor den dag te
komen.
Intusschen moeten nog verscheidene proef
ritten gereden worden om de paarden aan
het werk te gewennen. De geheele bevolking
van de stad stroomt naar het groote plein
toe om ook reeds deze proefritten te zien.
De jockeys dragen nu de kleuren der gilden,
maar de paarden blijven, zooals ook straks
bij den grooten wedstrijd zelf, ongezadeld.
Een tromgeroffel, een touw dat wordt weg
getrokken, een fanatiek gebrul uit duizenden
kelen van wild opgewonden toeschouwers en
de paarden rennen weg naar de eerste ge
vaarlijke bocht, die van San Martino, waar
de weg plotseling in een scherpen hoek naar
recht buigt en een kluwen opgezweepte on
geoefende paarden naar beneden stort door
de sterk hellende straat naar den voet van
den Mangia-toren. Deze hoek moet driemaal
genomen worden, geen gemakkelijke taak
voor een zadel- en stijgbeugelloos rijder.
Tweemaal daags worden deze proefritten ge
houden tot op den avond voor den grooten
dag de generale repetitie plaats vindt. Dan
zijn de nauwe sti-aten der stad overvol van
een vroolijke feestvierende menigte, overal
branden lichtjes, en de lucht weerklinkt van
gelach, zang en muziek.
En dan komt de groote dag. Van het, och
tendkrieken af, worden de kansen van de
De Palio te Sièna naar een oude prent.
