PERSIANER
HAARLEM'S DAGBLAD
HEDEN GEËTALEERD
WEILL ZOON
MAANDAG 6 MEI 1929 VIERDE BLAD
LETTEREN EN KUNST
MUZIEK.
HOLLANDSCH OPERETTE-GEZELSCHAP.
NO, NO, NANETTE.
K"
De titel duidt op Engelsche afkomst, ook de
namen der personages zijn Engelsch. Maar
de inhoud heeft, zooals meer het geval is met
dien titel niet zoo erg veel uit te staan, en de
personen konden net zoo goed van een andere
nationaliteit zijn. Het gegeven is meer een
variatie op het bekende thema van den
„deugdzamen" echtgenoot, die er in stilte
nog een, twee, drie, ja zelfs vier vriendinnetjes
op na houdt. Dat komt meer voor en eindelijk
komt het uit, en niet uit ook dat moet u
zelf maar gaan zien. Een operette waarvan
de handeling precies volgens de wetten c'.er
logica zou plaats hebben moet waarschijnlijk
nog geschreven worden, want die zou prac-
tisch onbestaanbaar blijken en de kiem van
haar ondergang al met zich brengen. Het oiv
logische is in een operette gewoonlijk juist
het meest amusante. Onlogisch is „Nanette"
en amusant is het ook, amusant om de vele
dansen, om de vlotte vertooning, het leven
dige spel, en de goede Jazz-muziek. De dans
speelt er een voorname rol in; al dadelijk
trekt een reeks revuegirls de aandacht. Zij
zingen de moeilijke syncopen best, bewegen
zich gemakkelijk en goed gelijk, dragen spor
tieve, flatteuze, leuke, chique, voor een klein
deel aparte en voor 't meerendeel zeer luch
tige kleedij in alle maten en bieden dus oog
en oor veel genoegelijks. Sylvain Poons' ko
mische kracht steekt die van Hirsch naar de
kroon; zijn uitspraak kon verzorgder zijn.
Matthieu van Eysden en Cor Smit gaven be
schaafd spel te zien, Berthe Verswijer was
een levendige ingenue, Odette Ramone riep
herinnering aan „Ramona" wakker. Louis
Zegwaart zegde zijn rol als huisknecht waar
dig. al blijkt de huisknecht in den grond niet
zoo'n waardige persoonlijkheid en ook Henk
Didame en Lya Bos waren bevredigend in hun
uitbeeldingen. De drie beschermelingctjes za
gen er opperbest uit. Solozang komt in Nanet
te weinig voor; het meeste vindt men enscm-
blenummers. Een klein doch goed geschoold
Jazz-orkest werkte mede: twee piano's, een
slagwerk, een trompet en een alt-sxxofone.
Mij persoonlijk vervelen die steps, trots en
blues nog al gauw, maar ik moet zeggen dat
het orkestje van Louis Metz in zijn soort zeer
goed is, en beschaafd en bescheiden speelt.
Van zijn plaats achter de ééne piano diri
geert Louis Metz met groote vastheid; liet
duet der beide pianisten verwierf (als entrc-
acte) groot succes.
Wie een avond genoegelijk wil doorbrengen
ga gerust „Nanette" zien en hooren: Maan
dag- en Dinsdagavond is daartoe nog gele
genheid. Vooral het tweede bedrijf bevat aar
dige scènes en grappige muziek.
KAREL DE JONG.
HAARLEMSCHE KINDEROPERETTE -
VEREENIGING.
f' Hetzelfde Vriendelijke en vroolijke
schouwspel als verleden jaar bij de Woud-
koningin bood de geheel gevulde zaal van
den Jansschouwburg Zondagmiddag: vele
grooten, een massa kleinen. Op het tooneel
weer vóór den aanvang en voor het gordijn
de heer Schmidt, die op de hem eigen onge
dwongen en humoristische wijze voor de in
leiding zorgt en het streven van de bene-
ficiante van den middag, het Brokkenhuis
uiteenzet. En als hij vermeldt, dat de com
poniste van het aanstonds uit te voeren kin
derzangspel „Lentebloemen", Cath. van
Rennes, in de zaal aanwezig is, klinkt plot
seling van achter het gordijn haar „Zonne
lied". De zaal neemt het over, als een hulde
aan haar die in zoo menig kinderhart dc
zon deed schijnen. Vergeten is de druilige
regen daarbuiten, die wellicht zoovele plan
netjes voor heerlijke tochtjes mislukken
deed de zonneschijn is in de zaal door
gedrongen.
Nu wordt „Lentebloemen" gegeven, niet
als cantate, doch gestyleerd in aardige
groepeering door sierlijke dansbewegingen
afgewisseld. Theo, Bouwmeester en Tiily
Sylon hebben eer van hun werk; al
les loopt vlot, het is een lust om te zien. Wat
zwak, doch zuiver van intonatie zingen de
hoofdpersoontjes, onder wie vooral de jonge
vertolksters van „Koningin Lente" „Fluis-
terkruid" en „Prins Zonneschijn" zich on
derscheiden. Fleurig zijn de „Bloemen"
daaromheen gegroepeerd; allerliefst is het-
optreden der kleine bloemetjes, wier bin
nenkomst een applaus verwekt. Ook de
vriendelijke muziek van Cath. v. Rennes
neemt de hoorders in; algemeene bijval
weerklinkt aan het slot.
Weer betreedt de heer Schmidt het
tooneel, bloemen voor de directrice der H.
K. O. V., mevr. R. Van Eden, voor de be
geleidster mej. Schouten, voor mevr. Tilly
Sylon; een reukoffer voor den regisseur Th.
Bouwmeester. De vice-voorzitter ontneemt
den voorzitter het woord, maar alleen om
des voorzitter's echtgenoote, mevr. Schmidt
die de costuums had gemaakt, mee in de
hulde te betrekken. Nu, allen hadden er
recht op, in de bloemetjes gezet te worden.
Wie kaatst, moet den bal verwachten, en
de besturen van H.K.O.V. en van het Brok
kenhuis hebben zich niet onbetuigd gelaten
om met lentebloemen terug te kaatsen.
Pauze. Grabbelton. Daarna de kinderoperette
„Jantje in Modderstad", reeds vroeger op
gevoerd. Ik bewonder noch het libretto van
Tante Lieze, noch de vrij dorre muziek van
mevr. N. v. d. Linden—Van Snelrewaard
Boudewijns, maar het werkje schijnt juist
wegens zijn bijzondere ondiepzinnigheid bij
kinderen, vooral bij kleinere, nog al in den
smaak te vallen. Maar ik zie het liever door
jongere kinderen uitgevoerd dan die nu de
hoofdrollen hadden. Voor behoorlijk uitge
groeide jonge meisjes is de inhoud al te
kinderlijk. En Jantje was eigenlijk een
Jansje, hetgeen het jongenspakje niet ver
mocht te camoufleeren en „Jantje" acteerde
wel aardig, maar het stemmetje was zoo fijn
en zacht ~en de gebaartjes waren zoo meis
jesachtig. dat we geen oogenblik de illusie
van een flinken Holiandschen jongen kregen
Hoe veel liever had ik daar zoo'n echt jon
gensgeluid gehoord! Heel aardig was de
doofstomme Zeepman, vooral toen hij met
de koppespinveger aan 't werk ging.
Buiten druilde de regen, maar in de harten
der kleine bezoekers was zonneschijn, en
de regen heeft de zonneschijn voor 't „Brok
kenhuis" ju;nf- vermeerderd.
KAREL DE JONG.
NATIONAAL ZANGCONCOURS,
ZANDVOORT.
Zondagmiddag.
Onder niet te gunstige weersomstandig
heden zette dit derde Zandvoortsche zang
concours in. Een druilerig regentje, al waren
't ook de eerste lauw-warme droppels die
ons dit jaar aan het vertrek van den winter
herinnerden, werkt niet mee om van buiten
af veel gasten naar het bad-oord te lokken.
Maar de deelnemende koren, ze waren alle
opgekomen en werden, voorzoover ze reeds
aanwezig waren, door den voorzitter van het
uitvoerend comité den heer B. van Rijnberk
hartelijk welkom geheeten, zoomede de leden
der jury en de pers.
Voor dezen middag bestond de jury uit de
heerenOl. Koop, Overveen, (voorzitter), H.
van Rheenen, Utx-echt en Jac. Bonset, A'dam.
Nadat de heer I-I. J. Heydeman als voorz.
v. h. centraal comité nog enkele mededeelin-
gen had gedaan, o.m. de reden bekend
maakte die ditmaal den wedstrijd instee van
in het Kurhaus deed plaats hebben in liet
Gebouw „Centraal", juist tegenover liet
Station, en in goed gekozen woorden het aan-,
lokkelijke had geschilderd van een dag de
zee, de duinen, en den schoonen koorzang te
genieten, nam nogmaals vorige spreker het
woord en deelde mee, hoe burgemeester H.
van Alphen als voorzitter van het Eere
comité zijn woord niet gestand deed, wijl hij
er vanaf zag, den wedstrijd te openen. De
heer Van Rijnberk nam alzoo de taak op
zich, het openingswoord te spreken, en daar-
op^ nam de wedstrijd een aanvang met de
2e afd. Kinderkoren.
Als verplichte opgaaf gold het bekende
werkje van Nico v. d. Linden. Het vroolijke
geitje, 't Is niet moeilijk, maar het moet
rhythmisch goed worden verzorgd. Opmer
kelijk is nu, dat alle deelnemende directeu
ren, incluis de componist die ook met een
pas geformeerd koortje uitkwam, bij een
ritenuto overging tot algeheele maatverande-
ring, door twee achtste noten te formeeren
tot kwarten, zoodat, in regel 4 en 5, onver-
valschte vierkwartsmaten te voorschijn kwa
men in de plaats van de driedeelige maat.
Het O. H. Jongenskoor-Zand voort (dir. J.
Post) liet mooi met kopstem zingen, en als
't vrije werk even goed was geweest (in Duin
lied zongen de tweede stemmen niet zoo
gelukkig), dan was het puntenstelsel zóó ge
worden, dat een eerste prijs was behaald.
Nu verwierf het koor met 276 p. een tweeden
prijs.
„Het harpje", A'dam (dir. H. Post) liet
mooi en beschaafd zingen. Behoudens het
gewraakte rhythme was dit overal zeer goed,
en ook de lastige pianopartij van „Katrijntje
Sloddervos" van Nico v. d. Linden was mede
aanleiding, dat dit werkje goed tot zijn recht
kwam. Met 312 p. werd een le prijs toegekend-
Dezelfde dirigent kwam nogmaals, nu met
„Zang en Vriendschap", Landsmeer. Hier werd
het vrije werkje naar huis", door een slap
weergegeven rythme aanleiding, dat de in
druk minder gunstig was, zoodat het punten-
aantal (293) een tweeden prijs bedong.
Nu kwam nog de componist met „Door
vereen, saamgebracht" (de mooie Zand. ver
een. tot bestrijding der Tuberculose „Onder
ling Hulpbetoom" was aanleiding tot het in
der haast formeeren van dit koortje). Een
uitstekend gespeelde pianopartij werkte mee,
dat een prachtig rhythme werd verkregen
de gewraakte plaatsen even uitgezonderd
en dat het leuke „Heien" we zeiden reeds
dat al de werkjes voor kinderkoor ditmaal
waren van Nico v. d. Linden buitengewonen
bijval genoot. Het aantal toegekende punten
was bijzonder hoog (355)ja, ons verslag
geversoog zag aan de jurytafel zelfs eenmaal
het hoogste cijfer dat door een sterveling kan
worden behaald, nog met een extra „plus"
bekroond, alzoo tien plus voor opvatting Het
werd hier dus een stevige eerste prijs. Als we
zien dat tusschen beide eerste prijs-winnaars
een afstand ligt van niet minder dan 43 pun
ten, dan hebben we recht ons af te vragen,
of het puntenstelsel niet soms aanleiding kan
worden, de menschen ijdel te maken. We
zagen voor deze bewerking alweer een bewijs
in de nu volgende 3e afd. Dameskoren.
„Advendo", Wijk aan Zee (dir. Jan Hensen)
gaf van 't verlichte koor „Zonnedag" van Ol.
Koop instee van het voorgeschreven leggiero
en 't mooie losse rhythme dat den tekst van
Lou Lichtveld muzikaal pronoceert, een stijf
in drieën geslagen maat, die evenwel menig
inzet-malheurtje niet kon vermijden. Beet
hoven's „Vesper" (twijfelachtige eer voor
Beethoven, zijn instrumentaalwerker. te
voorzien van woorden) had geen enkele maal
in de sopraanpartij het croma, zooals het
notenbeeld dit wil; geen duidelijke midden
stemmen; geen fermate; geen stabiel loon
peil. Uitslag: met 311 punten een eersten
prijs.
Ik denk dat het hart van de juryleden in
den tekst van het verplicht koor „Zonnedag"
alleen nog de lang-gewenschte Lente zag
komen, en het anders zoo scherp gepunt pot
lood in cijfers weergaf den zin van de slot
regels
zweeft de blanke ziele mijn
Door de lichte luchten"
Zondagavond.
Was des middags de belangstelling niet
bijster groot, een heel anderen aanblik bood
de zaal, als« de avondwedstrijden een aan
vang namen. De zaal was nu vrijwel gevuld,
doch had nog ruimte over te houden, als
straks de deelnemers die gezongen hadden,
een plaatsje kwamen veroveren.
Eerst was de beurt aan de 4e afdeeling
gemengde koren, waarin heel loffelijk werk
werd geleverd. De jury was samengesteld
als dezen middag.
„Excelsior" Dirkshoven, (directeur J. Ho
venier) liet voor een 4e afdeeling al heel
mooi zingen het verplicht koor van Ol. Koop
„Voorjaar", een werkje dat in goede stem
voering gelegenheid geeft, te onderzoeken of
het koor aan redelijke eischen voldoet. „Ex
celsior" zong ook het vrije nummer goed
gevoeld, zuiver, het woord muzikaal goed
belicht. Met 313 p. verkreeg het een eersten
prijs.
..Kunst en Vriendschap", St. Maarten (bij
Schagen), directeur P. Grin, nam het rythme
van het verplichte koor nog pittiger; de
klank was al even mooi als van het koor uit
Dirkshoven, maar in het vrije werk (Zand
mannetje) werd het tempo te vee! gerekt.
Een eerste prijs, met 10 stemmen minder dan
het voorgaande koor.
Tegen den klank der koren uit het Noor
den stak „Kunst na Arbeid", Baarri, (direc
teur Meyer Smeer), niet gunstig af. De klank
was plat en scherp, de opvatting voldeed
ook niet en zoo rekenden we dit koor met
een tweeden prijs rijkelijk beloond.
Na een korte p3uze volgden de gemengde
koren der 3de afdeeling.
Euterpe" Haarlem (dir. J. Hensen) open
de met een verplicht koor van Nico v. d. Lin
den (Kindergedachten). Het is een aardig
werkje, waarin evenwel het middendeel
niet vrij is van gezochte sluitingen. Euter
pe was vooral slap in de weergave van dit
deel, evenals in het vrije werk van Ober-
hoffer z.g. Ovearigens was de klank verdien
stelijk. Het aantal punten (305) hield een
eersten prijs in. „De Korenbloem", Zaandam
(dirigent Meyer Smeer), gaf beteren klank,
beter rythme, en het middendeel was nu
mooi. Ook in het tweede werk van Galc-
sloot was de dirigent heel gelukkig. Hier
werd èen eerste prijs behaald met 333 1 '2 p.
„De Stem des Volks", Hillegom (directeur
J. Post) zong wat te metrisch, met te wei
nig schakeering, terwijl de klank niet was
afgerond. Veel mooier klonk De Nobel's
„Adeste". Post behaalde met 294 p., een
tweeden prijs.
Maar het allerbeste van dezen dag kwam
het laatst. „Ars Vocalis", Amsterdam (dir.
Herm. Dijkstra) had een prachtkoor staan.
Men had het ideaal mogen noemen, zoo de
klank nog meer stabiel was geweest, wat
vooral bij „Tenebrae" van Ingegneri nog
eventjes liet te wenschen. Jammer dat in 't
verplicht koor (3e systeem der partituur)
de imitatie tusschen sopraan en tenor mis
lukte. Maar alles was zóó mooi, dat met 364
p. een eerste prijs werd behaald. Met den
laagsten mededinger naar den eersten prijs
scheelde dit alweer niet minder dan59 p.,
waaruit we concludeeren dat de minimum
grens voor den eersten prijs te laag is ge
steld.
Begrijpelijkerwijze brachten de gelukkige
prijswinnaars een uiterst opgewekte stem
ming in de badplaats; er kwam wat luwing
in, als de trein, daarna de autobussen do
jongelui „die vroeg thuis moesten zijn",
naar hun respectievelijke woonplaatsen
terugvoerdenUet concours wordt voortgezet
op Hemelvaartsdag, des namiddags half
twee.
G. J. KALT.
WILLEM KLOOS 70 JAAR.
DE „TACHTIGER" GEHULDIGD.
De dichter Willem Kloos is Zaterdagmid
dag bij gelegenheid van zijn zeventigsten
verjaardag op waardige wijze gehuldigd in
een kring van letterkundigen en afidere be
langstellenden, die in een der zalen van
Kleykamp in Den Haag, daartoe waren sa
mengekomen. Naast zijn echtgenoote, Jeanne
Reyneke van Stuwe, werd de zeventigjarige
in de bloemen gezet, welke van vele zijden
waren toegezonden, meldt de Msb.
Allereerst sprak de heer Alberdingk Thijm
(Lod. van Deyssel) den zeventigjarige toe,
vooral als vriend sedert nagenoeg 50 jaren,
en die voorts de zuiverheid van Kloos' men-
schenaard van diens bedoelingen, van diens
kunst, in het licht stelde.
Burgemeester Patijn zeide, dat Den Haag
trotsch op Kloos is en wanneer spreker hier
eenige woorden wil uiten, dan is dat omdat
hij groote bewondering koestert voor de man
nen van '80, waarvan Kloos een der voor
naamste is.
De heer L. Simans huldigde den 70-jarige
namens het comité, dat zich daartoe gevormd
had en ook namens het Willem Kloos-fonds,
waarvan spreker, misschien wel wat al te
veel over de tong is gegaan in den laatsten
tijd.
Namens het fonds bood spreker den jubi
laris een album aan, bewerkt door mej. M.
Ruetcr en met opdracht van George Rueter,
waarin Kloos wordt geschetst als dichter cn
letterkundig essayist en blijkens hetwelk
hem een lijfrente wordt toegekend.
De heer Kloos dankte, getroffen met een
handdruk.
Nog vertolkte de heer F. Batten in schoone
taal de gevoelens der rijpere jeugd.
Voorlezing werd gedaan van een groot aan
tal ingekomen telegrammen van gelukwensch
waarna alle aanwezigen den jubilaris en
diens eega persoonlijk complimenteerden.
MARGuéRITE COUPERUS.
Onze stadgenoote de bekende balladen en
volksliederenzangeres Mevrouw Marguérite
Couperus (mevr. M. van Hengel-Couperus)
is wederom uitgenoodigd te Parijs van 313
Mei hare liederavonden te komen geven. O.a.
zal zij aldaar op 10 Mei voor het „Centre
Internationale de Musio.ue" oud-Nederland-
sche en oud-Engelsche balladen en liederen
uit de 16e en 17e eeuw, naast een groep
Shakespeare liederen ten gehoore brengen;
alsmede oud-Nederlandsche geestelijke en
profane zangen uit de Middeleeuwen.
Ruiterfeest in de Manége.
De landelijke rijvereeniging „Albersloh"
(Westfalen) beeft dezer dagen een bezoek
aan ons land gebracht. De leden dezer ver-
eeniging, allen boerenzoons, brachten dit
bezoek te paard van hun Heimat af. Op zich
zelf niet alledaagsche prestatie, wanneer men
nagaat, dat de afgelegde weg circa 500 Kilo
meter lang is.
Overal werden deze ruiters kameraad
schappelijk en sportief ontvangen; het schit
terendste wel te Hoofddorp, welke plaats
vooral in de laatste jaren, door het jaarlijk-
sche Concours Hippiue langzamerhand een
internationale bekendheid heeft gekregen,
dank zij de zeer krachtige medewerking van
burgemeester Mr. A. Slob.
Het slot van deze feestelijke ontvangst
werd Zaterdagavond in de Haarlemsche Ma
nége gegeven. Wanneer wij van de Haarlem
sche Manege 'spreken, zien we oogenblikke-
lijk voor ons den heer H. J. Lijsen, den alom
bekenden en gevierden instructeur van
„Kapt. v. d. Wal", waarom in den regel alles
draait, zoo ook dezen avond.
Er zou een programma voor een „Gala
avond" afgewerkt worden. De aanwezige zit
plaatsen (eenige honderden) waren spoedig
bezet; een aardig strijkje vroolijkte alles op.
Het spreekt wel van zelf. dat er wel eens een
foutje gemaakt werd, doch wanneer wij de
prestatie beschouwen in het licht waarin het
o.i. moet worden gezien, dan mogen wij ge
rust zeggen, dat de meeste nummers „bril-
lant" werden uitgevoerd. Of is het geen
prachtstuk, wanneer de heer Lijsen een
landbouwpaard voor voert, dat te voren
slechts 8 halve uren in ..dressuur" is geweest,
en nu zich gedraagt als een circuspaard. op
commando draaft, galappeert. knelt, gaat
liggen cn den heer Lijsen volgt, „als een
hondje".
Iets voor „fijnproevers" was o.a. de Cam
pagne-school, gereden door meergenoemden
instructeur; vooral de manoeuvre, gereden
door 6 dames cn heeren van de „Haarlem
sche Caroussel-groep". Doch oo kdc „Entree
manoeuvre". gereden door 4 dames-leden
van ..Kite Scncng" 4 ruiters van „Kapt. v.
d. Wal" en 4 ruiters ran ae „Amstelruiters",
werd prachtig uitgevoerd, evenals het num
mer springen. Men kon gewone boerenpaar
den meermalen een hindernis zien nemen,
waarop een Steepler jaloersch zou zijn. Sum
ma summaroum kan van dezen „Gala-avond"
gezegd worden, dat deze uitstekend geslaagd
is. Den heer W. Slob, secretaris van de Ne-
deriandsche Federatie van landelijke rijver-
eenigingen werd onder applaus der aanwe
zigen, het bewijs van eerelid dier vereenlging
op de borst gespeld.
Te circa half twaaif eindigde deze demon
stratie
VERKIEZINGSREDEVOERIN
GEN DOOR DE RADIO.
54 kwartieren beschikbaar.
EEN REGELING DOOR DEN
RADIORAAD.
In het „Christelijk Tijdstrift voor Radio",
wordt een brief afgedrukt, door den Radio-
raad, gezonden aan de Ned. Christelijke
Radio-Vereeniging waarin o.a. gezegd wordt:
heeft de Radioraad dc eer U mede te deelen
dat hij uw medewerking inroept voor de
volgende regeling:
1. Verkiezingsredevoeringen zullen alleen
worden omgeroepen in het tijdvak van 12
Juni2 Juli a.s.
2 Ten einde het normale programma zoo
weinig mogelijk te hinderen zal dagelijks
met uitzondering van den Zondag den zen
der te Huizen op de even dagen van 6.55—
7.25 en op dc oneven dagen van 6.557.10
nam. en de zender te Hilversum op de even
dagen van 77.30 en op de oneven dagen
van 7.157.30 nam. beschikbaar worden ge
steld.
3. In het geheel zijn aldus beschikbaar 54
kwartieren.
4. Dc vcrdceling van dezen tijd over de
partijen is: Roomsch-Katholieken 11 kwar
tieren; Anti-Revolutionaire en Chr. Histo-
rischen te zamen 11 kwartieren; S.D.A.P. 11
kwartieren; Vrijheidsbond 6 kwartieren;
Vrijz. Democr. Bond 6 kwartieren; Plattelan-
dersbond 1 kwarlier; Christen-Democraten
<1 kwartier; Ds. Lingbeek 1 kwartier; Ds.
Kersten 1 kwartier; Mr. Arts 1 kwartier;
Communisten 1 kwartier; nog beschikbaar
3 kwartieren.
5. De drie eerstgenoemde partijen zullen
over Huizen en de S.D.A.P. over Hilversum
uitzenden. Op den zender te Huizen blijven
dan nog 5 kwartieren en op die te Hilversum
16 voor andere partijen ter beschikking.
6. Op grond van een door den Radioraad
te houden loting worden de dagen der maand
aangewezen op welke elk der partijen kan
uitzenden.
7. Aanvragen voor zendvergunning moeten
vóór 15 Mei bij den minister van Waterstaat
zijn ingekomen.
8. Indien een partij geen gebruik maakt
van den haar toekomenden tijd, valt deze
terug aan de organisatie, die er gewoonlijk
over beschikt.
Volgens de Tel. is een dergelijk schrijven
gezonden naar de besturen van alle omroep
organisaties.
DE RAMP VAN DE „SALENTO".
Een motorreddingboot had onder
deze omstandigheden zeker niet
meer kunnen doen, dan de IJmuider
reddingboot met vletterlieden uit
IJmuiden bemand.
De Raad voor de Scheepvaart te Amster
dam heeft uitspraak gedaan in zake de
stranding van het Italiaansche stoomschip
Salento nabij de Nederlandsche kust tijdens
stormweer; en het omslaan van de redding
boot van IJmuiden bij een poging om de Sa
lento hulp te verleenen.
De raad vereenigt zich met het betoog van
den hoofdinspecteur en voegt daar volgens
de N. R. Ct. nog het volgende aan toe:
Uit de gewisselde telegrammen is thans
gebleken, dat de stuurbeweging van de Sa
lento defect is geraakt. De eerste vraag, wel
ke zich hier voordoet is deze, of het goed
was dat de Salento heeft geankerd. Dien
aangaande geldt naar 's raads oordeel het
volgende:
Indien door het ankeren de stranding kan
worden voorkomen, is in het algemeen deze
manoeuvre wel aan te bevelen, mits het ge
daan wordt op voldoenden afstand van de
kust.
Onder deze omstandigheden kan het an
keren op onze kust buitengewoon gevaar
lijk zijn, dan immers kunnen de ankers ver
hinderen. dat het schip zoo hoog mogelijk op
het strand komt te zitten. Dit alles klemt
nog te meer, nu het hier een zwaargeladen
schip betrof, dat ten slotte door de kokende
zee geheel werd bedolven. Het ankeren op
onze kust kan dus zeer gevaarlijk zijn en
juist wat hier is gebeurd moge een aanlei
ding zijn om schepen in voorkomende ge
vallen op dit groote gevaar te wijzen.
Wat de reddingspogingen betreft is de
raad. met den hoofdinspecteur voor de
scheepvaart en met den deskundige de Booy
van oordeel dat hier alles is gedaan wat mo
gelijk is.
De raad herhaalt hier zijn hulde en be
wondering door den voorzitter ter zitting
vertolkt voor hetgeen schipper Kramer en
zijn roeiers hier hebben gewaagd en ge
durfd.
Redding door een lijn was op dezen af
stand (1000 M. van de kust) uitgesloten. Van
het langszij komen van een boot kon geen
sprake zijn. reeds omdat het schip geen lij
had. De opvarenden hadden dan in elk ge
val in zee moeten springen, waarbij het
dan nog hoogst twijfelachtig zou zijn, of
deze levensgevaarlijke poging succes zou
hebben, zelfs al had de reddingsboot in de
nabijheid kunnen komen.
Een motorreddingboot had onder deze om-
sttfhdigheden zeker niet meer kunnen doen
dan de IJmuider reddingboot, met vletter
lieden van IJmuiden bemand. Wat de be
manning betreft, deze was. naar 's raads oor
deel de best denkbare. Dat het richten van
de reddingboot, nadat deze was omgeslagen
niet doenlijk was. springt in het oog. als
wordt bedacht, dat. indien de manoeuvre
zelf al mogelijk ware, zooals de get. Kramer
verklaarde, zeker velen der 9 opvarenden,
die zich dan aan de omgeslagen redding
boot hebben kunnen vasthouden het leven
zou hebben gekost.
Hoe hier met ware doodsverachting is ge
handeld. moge nog blijken uit het feit, dat
de zoon van get. Kramer die, zooals deze
ge'., verklaarde, als een bruinvisch door de
zee zwom nog eenige opvarenden, die de
boot niet hadden kunnen grijpen heeft beet- 1
gepakt en bij de boot gebracht.
UNGS DE STRAAT.
De Boomkat
In de iepen van de Oranjekade schemerde
't eerste vage groen van berstende knop
pen tusschen de paarse wazen van bloesems.
En boven in een boom, als een marter m
een takgaffel zat een groote poes. zoo eentja
die niet wit meer is. een poes die in een
Maartsche bui of achtervolgd door een pla-
gerigen hond zijn toevlucht in dc hoogt3
had" gezocht. De dakhaas die anders ver
vaarlijke wandelingen over schuttingen
pleegt te doen. zonder last van duizelingen
te hebben, die door dakgoten sluipt cn over
hooge daken, haalde het nu echter niet. in
zijn poesenkop om langzaam, klauwtje voor
klauwtje af te dalen naar den grond. Hij
't kan ook een zij geweest zijn, maar dat weet
ik niet bleef daar boven in den boom,
bracht er wie weet hoeveel slapelooze nach
ten door en ondervond in enkele dagen meer
belangstelling, dan men hem in de rest van
zijn leven betoond had.
En misschien had hij zijn verdere levens
dagen wel in de iepen der Oranjekade door
gebracht. had hij zich geheel bij zijn omge
ving aangepast, als niet enkele mannen
den vrijen Zaterdagmiddag hadden gebruikt
om aan dit voor de wetenschap zeer belang
wekkende evolutieproces een spoedig einde
te maken.
Het waren vrijwilligers van de brandweer
en ze kwamen met een ouden mechanlschen
ladder u weet wel, dat roode ding op stel
ten naar de Oranjekade. Een man in
schoorsteenvegerstenue en een stel jongens
in „booten", als ik althans deze drijvende
doodklssles zoo mag noemen behoorden
mede tot dc ontzettingstroepen.
De ladder werd opgedraaid, vastgesjord
aan den boem en de poes keek. heelemaal
niet vriendelijk met angstige oogen naar zijn
aanstaande verlossers.
Er werd op den ladder geklommen, er
werd in den boom geklauterd, de ladder werd
verzet, weer vastgesjord, weer gericht.
Poos draaide zich om, wandelde voor
zichtig nog een eindje verder den tak op,
keek eens naar beneden, vleide zich toen
weer neer. Maar de tak begon te trillen, te
schudden en de poes kneep 'cm. Letterlijk cn
figuurlijk. Want boven op den ladder stond
een man te zagen, zooals een werkende
Zaansche houtarbeider het hem niet na zxni
doen. Beneden ztch ontwaarde de poes
't water van de gracht met de bootjes mee
Jongens en. gelijk bekend, heeft een poes
't zindelSjkste dier volgens verhaaltjes
een groote vrees voor water. Dus sprong de
poes op het moment dat de tak afbrak met
een fikschen sprong op een anderen tak.
Een achtervolging begon, de schoorsteen
veger kroop tusschen de takken door. schud
de, greep, miste, schudde weer, klauterde op
nieuw.
't Publiek, op dezen Zaterdagmiddag erg
talrijk, volgde de verrichtingen van man en
poes met grooten aandacht. Kinderen zaten
op een hek en liepen niet eens hard weg
toen een politle-agent verscheen. Want de
agent lachte ook om de sprongen van het
dier en was ook éen stuk belangstelling. Een
klein meisje stond van puur plezier en blo
zend van spanning op éen been, de helft
van het Haarlemscjie slagersjongensgilde
bracht biefstukjes en varkenslappen te laat.
De poes zat, nu midden boven de straat,
in de zwiepende, slappe twijgen. De schoor
steenveger rukte derr tak heen en weer,
waagde zich een eindje verder, rukte, rukte.
„Schoft, kom d'r uit, schoft", snibde een
daghit en de omstanders verdachten haar
van groote liefde voor dieren. Maar 't bleek
dra dat ze zich niet tot den schoorsteenve
ger had gericht, doch tot de poes. want nu
wisselde ze het fraaie woord s-c-h-o-f-t af
met „ellendige kat", „mormel", enzoovoort.
De kat slingerde heen en weer, draalde
om den tak, hield zich stevig vast. Er werd
een deken aangesleept en Iemand rukte
aan met een reddingshaak. Die ook diende
ter redding van do poes, want, toen men de
takken begon te schudden zooals men het
In September doet met de takken van een
volgeladen appelboom, toen tuimelde plots
dè poes naar beneden, in de deken.
Een man greep den poes in zijn bontkraag,
stopte hem in een mandje. De menschen
gingen heen. De Oranjekade was zijn eenige,
zij het kortstondige, bezienswaardigheid
kwijt.
Dc boomkat was niet meer.
C. G. B.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
b 60 Ct». per regel.
BARTEUORISSTR. 26—28
BRAND BIJ „PADOX" TE
WARMOND.
EEN GEBOUWTJE BESCHADIGD.
Zondagmorgen omstreeks 9 uur werd brand
ontdekt bij dc N.V. Padox Houtfabrleken te
Warmond. In een gebouwtje, dat ongeveer
75 meter van de hoofdgebouwen is verwij
derd, en waarin houtkrullen waren opgesla
gen. is door tot dusver onbekende oorzaak
brand ontstaan.
De brandweer rukte spoedig uit cn met
haar nieuwe motorbrandspuit bestreed zij
het vuur met twee stralen. Om 10 uur was
de brand gebluscht en om half 11 kon de
brandweer inrukken.
De machines, welke in het lokaal stonden,
werden behouden. Voorts is er eenige water
schade.
Volgens de Crt. zouden enkele machines
benevens een hoeveelheid hout verbrand
zijn.
Dit is de zesde maal in anderhalf jaar tijd
dat voor deze fabriek de hulp van de brand
weer wordt ingeroepen.
