MlkM©
HAARLEM'S DAGBLAD
BIJVERDIENSTE
ZATERDAG 18 MEI 1929
DERDE BLAD
TEGEN DEN OORLOG, VOOR DEN VREDE!
De beteekenis van den achttienden Mei, den
Volkenbondsdag.
DERTIG JAAR GELEDEN KWAM DE EERSTE VREDESCONFERENTIE IN
DEN HAAG BIJEEN.
Telkenjare, sedert 18 Mei 1901, wordt in
verschillende landen en ook in het onze op
den achttienden Mei herdacht, dat in 1899
op dien dag uit tal van groote en kleine
staten afgevaardigden tezamen kwamen in
het Huis ten Bosch te 's-Gravenhage, voor
de eerste Vredesconferentie. Het was Nicolaas
II, tsaar aller Russen, die er het initiatief
toe genomen had, en ons land, het land dat
Hugo de Groot onder zijn zonen telt, genoot
de hooge eer als gastvrouw uitverkoren te
worden. Men moge verschillend oordeelen
over de resultaten dezer conferentie, men
moge weinig of veel waarde hechten aan de
belofte der afgevaardigden, dat ze voortaan
zich altijd eens ernstig zouden bedenken,
vóór ze elkaar den oorlog zouden verklaren,
'n feit is het toch, dat dit de eerste daad
werkelijke stap was op den weg naar den
duurzamen vrede, dat er sedert deze confe
rentie toch wel iets in de wereld, in de ver
houding der landen begon te veranderen.
Deze eerste Vredesconferentie schiep het
Permanente Hof van Arbitrage, een „blijven
de arbitrage-machine" tusschen de Staten,
die, toen slechts vijf jaren tevoren, de Inter
parlementaire Unie te 's-Gravenhage bijeen
kwam, door de Duitsche vertegenwoordigers
in deze Unie als een onmogelijkheid werd
uitgemaakt. Dat Permanente Hof van Ar
bitrage werd op ons grondgebied gevestigd
en Carnegie zorgde dat het een behoorlijke
woning kreeg, door het Vredespaleis te
stichten. Alle landen gaven er prachtige ge
schenken voor, niemand wilde achterblijven,
iedereen wilde getuigen van zijn instemming.
Behalve dat de eerste Vredesconferentie
leidde tot de stichting van het Permanente
£Iof van Arbitrage, had zij ook tot resultaat
dat de vredesvrienden meer moreel gesteund
werden. De regeeringen begonnen vaker de
tusschenkomst van scheidsrechters in te
roepen, wanneer er een conflict om oplos
sing vroeg en een groot succes was wel, dat
in 1902 op het laatste nippertje een oorlog
tusschen Argentinië en Chili werd voorko
men. Symbolisch was het, dat men toen uit
kanonnen van beide landen een reusachtig
Christusbeeld liet gieten, dat hoog in de
Andes op de grens door soldaten van beide
legers werd opgesteld.
Voor Nederland is echter daarom de acht
tiende Mei van belang, omdat na de eerste
Vredesconferentie het vrijwel vanzelf sprak,
dat de op Amerikaansch-Russisch initiatief
in 1907 bijeengeroepen tweede Vredesconfe
rentie ook in Den Haag tezamen zou komen,
omdat aan Nederland een nieuwe internatio
nale taak werd opgedragen.
„Das Werk vom Haag" noemden vooraan
staande Duitsche Volkenrechts-geleerden den
gezamenlijken volkenrechtelijken arbeid die
in Den Haag reeds was en nog zou .worden
volbracht: Nederland kreeg het eerste inter
nationale arbitrage-instituut van algemee-
nen aard te herbergen, Nederland zou de
plaats worden waar ingevolge besluit van de
tweede Vredesconferentie regelmatig om de
acht jaar een Vredesconferentie zou samen
komen en in 1920 het Hof van Internationale
Justitie, opperst rechtslichaam van den Vol
kenbond, moest worden geschapen, koos
men het Vredespaleis als vergaderplaats voor
de voorbereidende commissie en ten slotte
kwam daar naast het Permanente Hot van
Arbitrage dit belangrijke rechtsinstituut te
zetelen.
Nederland heeft dus instituten te bewaren,
die van groot belang mogen worden genoemd
voor den vooruitgang van de menschheid,
voor het komen tot den eeuwigen Vrede.
Juist dit moge duidelijk tot de Nederlanders
spreken, dit toont hen, dat er gewerkt wordt
voor den vrede, dat internationaal hiernaar
gestreefd wordt. Men wil en kan nu geschillen
langs vreedzamen weg beslechten, die Vol
kenbond werkt teneinde de internationale
samenleving te maken tot een organisatie,
gelijk die der individuen in een staat.
En de achttiende Mei is nu de dag om
even te wijzen op de taak, op het werk, op
het belang van den Volkenbond.
Men kent de namen van Nederlanders die
in Genève werkten, van Van Karnebeek,
Loudon, Colijn, Lorentz, Limburg, Van Eysin-
ga, maar het is noodig, dat de afgevaardig
den gesteund worden door den volkswil, dat
zij weten, dat belangstelling voor den arbeid
van den Volkenbond leeft in de harten en de
gedachten der Nederlanders, evenzeer als bij
andere volkeren. Zeide oud-minister Loudon
als voorzitter van de voorbereidende ontwa
peningscommissie niet onlangs:
„Een internationale openbare meening die
den Volkenbond inspireert is voor den Vol
kenbond even onontbeerlijk als een nationale
openbare meening onontbeerlijk is voor de re
geeringen der moderne staten. Zonder die
openbare meening kan niets groots, niets
duurzaams en niets vruchtbaars gedaan
worden. De openbare meening zal door zich
te uiten en zich waarneembaar te maken de
vergadering der regeeringen in den waar-
achtigsten en edelsten zin van het woord
kunnen maken tot een Volkenbond!"
Vanaf 1901 is In Nederland de behoefte ge
voeld om den dag van 18 Mei, dag van ope
ning van de eerste Vredesconferentie, te her
denken. Geschiedde dit aanvankelijk slechts
voor en door ouderen, in 1909 werd door de
Haagsche afdeeling van „Vrede door Recht"
de vraag gesteld of het niet aanbeveling zou
verdienen, ook de belangstelling van de jeugd
voor dezen dag te vragen. Het bleek, dat in
onderwijskringen voor dit plan sympathie
bestond en met een korte onderbreking door
den oorlog zette zij haar werk in deze rich
ting onder en voor de jeugd voort, welk werk
later overgenomen werd door de op 26 Juli
1919 opgerichte „Vereeniging voor Volken
bond en Vrede", welke ontstond uit de fusie
van den Nederlandschen Anti-Oorlogsraad
en „Vrede door Recht".
Kort na den oorlog deed de behoefte zich
gevoelen, verschillende data te gebruiken als
herdenkingsdag. Men koos den elfden No
vember. den Wapenstilstandsdag, later kwam
acht-en-twintig April, de datum van de
stichting van den Volkenbond nog in aan
merking.
Men zocht echter naar een beteekenisvol-
len datum, die geen herinneringen aan den
oorlog zou opwekken en die als „Wereldvre-
desdag" of Volkenbondsdag in alle landen
gevierd zou kunnen worden. En zoo kwam de
datum van den achttienden Mei weer in
gebruik toen in 1922 op dien dag de wel
bekende Vredesboodschap van de kinderen
uit Wales waar evenals in Engeland
krachtige volkenbonds-vereenigingen be
staan met tezamen 700.000 leden per radio
werd uitgezonden.
Zoo herkreeg de achttiende Mei weer haar
fceteekenis als Vredesdag, een beteekenis voor
ons land dus in tweeërlei zin.
Onder den hoopvollen naam van „Goeden-
wilsdag" „Goodwill-Day" „Jour de Bonne
Volonté" wordt deze Vredesdag thans in ver
schillende landen gevierd. En het is te be
grijpen dat men zich daarbij allereerst tot
de jeugd richt, want in him handen ligt de
toekomst, het is in hun hart, in hun geweten
dat ontwaken moet en snel groeien het vaste
vertrouwen in de mogelijkheid van een be
tere vreedzame toekomst, welke gebouwd zal
zijn op onderling vertrouwen en samenwer
ken van alle landen en de jeugd, moet leeren
beseffen, hoe sterk de wil naar vrede is on
der de volkeren en zij moeten dit besef met
zich dragen.
De kinderen uit Wales zullen weer hun
radio-boodschap zenden aan de jeugd van
alle landen, en men zou haar Zaterdagmid
dag kunnen beluisteren tusschen éen uur en
half twee wanneer de A.V.R.O. haar door zou
geven. En de jeugd van Holland zal een ant
woord zenden aan de jeugd van alle landen
der wereld, zooals zij het vorige jaren ge
daan heeft.
Op verschillende scholen zal deze dag ge
vierd worden met een inleiding van het on
derwijzend personeel over de beteekenis van
den Volkenbond.
Vandaag, 18 Mei, moet men eens even over
den Vrede goed nadenken, moet men zijn
gedachten laten gaan over het werk van den
Volkenbond. Deze dag is er om een ieder te
wijzen op den plicht den Volkenbond en zijn
bedoeling te kennen, teneinde zijn werk te
kunnen beoordeelen en daardoor, door med?
te spreken in het koor der openbare meening
dien arbeid te schragen, te versterken.
Tot het welzijn der menschheid tot het
komen van den eeuwigen vrede over de we -
reld.
HET TOONEEL TE AMSTERDAM
GROCK.
De Koning der Clowns.
„Den koning der clowns" noemt het pro
gramma Grock. Of hij dat werkelijk is, kan
ik niet beoordeelen, omdat ik Little Tich,
dien de Engelschen gaarne dezen titel geven
nooit zag, maar wel weet ik, dat Grock
een Zwitser van geboorte, die eigenlijk Wet-
tach heet de grootste clown is, dien ik in
mijn leven heb gezien. Stormenderhand heeft
de wereld-vermaarde Grock gisteren bij zijn
eerste optreden in het circus Carré ook de
Amsterdammers veroverd.
Grock is geen kunstenmaker, als de meeste
clowns, hij is een kunstenaar. Hij gaat
ver uit boven zijn confraters, de gebroeders
Fratellini, die wel heel grappig, maar nu en
dan zeer grof en ook soms bas-comique kun
nen zijn. Grof nu of bas-comique wordt
Grock* nooit. Hij is aldoor fijn en voornaam,
hij blijft steeds de artist, die ons de cari-
catuur geeft van den mensch.
Zoo als hij opkomt in zijn lange, grijze slob-
berjas, waaronder de kleine beenen met de
wijde broekspijpen aan olifantspooten doen
denken, is het tooneel gevuld. In zijn oogen is
het onnoozele van een dwaas en tegelijk het
leep-pientere van een oud, wijs marineke!
Tusschen dfe twee uitersten, de dwaasheiden
de wijsheid blijft heel den avond zijn doen.
Hij gaat gebukt onder het gewicht van een
zwaren koffere waaruit hij 't eerste effect
van contrastwerking, waarmee hij een deel
van zijn lachsucces behaalt een miniatuur-
viooltje te voorschijn haalt. Hij kijkt glunde-
rend-vroolijk de zaal in en wij voelen onmid
dellijk, dat daar een wel zeer bijzondere
clown voor ons staat.
Alles wat Grock doet, is heel anders dan
wat wij van musical clowns gewoon zijn. Wij
vallen bij al deze dwaasheden van Grock
van den eenen lach in den anderen, maar
schamen ons en dat is het groote onder
scheid met de circusclowns geen oogen-
blik voor onzen lach. Hij maakt ons allen, zoo
als wij daar zitten, van den hoogsten tot den
laagsten rang tot kinderen, Grock bespeelt
met zijn instrument ook ons, en wij hebben
toch geen moment het gevoel kinderachtig
te worden. Het is heerlijke dwaasheid, een
dwaasheid van hoogere orde.
Wanneer wij probeeren, het na te vertel
len, zou het waarschijnlijk flauw schijnen en
toch wordt het dat nooit! Men moet Grock
zien, als hij voor de tweede maal opkomt in
een veel te kleine smoking plotseling dan
een heel ander, een bijna zielig, klein man
neke en hij probeert zijn handen in zijn
zakken te steken, die er niet zijn. Hij is dan
van een dol-vermaI:?lijke onhandigheid, zoo
als ook Max Pallenberg kon zijn, een onhan
digheid, die waarlijk grotesk wordt. Het is
een oogenblik, of hij drie paar armen en
handen inplaats van éen heeft en als dan
plotseling een hand en een arm geheel in
het kleedingstuk verdwijnt en hij met geen
mogelijkheid ze er meer uit kan trekken, dan
is dat van zoo komische werking, dat heel
de zaal davert van den lach.
Zie hem pianospelen en liem vechten met
het deksel van het klavier, dat telkens op
zijn vingers valt. Het is clownerie, maar met
een meesterschap van techniek! En als het
deksel dan eindelijk neerploft op zijn vin
gers, juist op het eind van het stuk, raakt
de zaal in een paroxysme van vroolijkheid,
wanneer hij het heele deksel opneemt en
er zijn partner, die hem bij zqn spel heeft
gehinderd, mee te lijf wil gaan en er even
later bij wijze van kruk mee over het
tooneel strompelt!
Zie het komisch effect, als hij zijn strijk
stok na veel manipulaties in zijn linkerhand
heeft en zijn viool in zijn rechter en hij tot de
ontdekking komt, dat dit precies averechtsch
is en hij zoo niet spelen kan! Hoe hij dan
draait en draait om weer in positie te komen
ëri maar niet zijn houding kan terugvinden!
O, zoo nuchter verteld, zal niemand mis
schien begrijpen, dat zulk een dwaasheid
heel de zaal tot uitbundige vroolijkheid op
voerde, maar bij de herinnering alleen, zit
ik nog te lachen, terwijl ik dit schrijf, zoo
onweerstaanbaar komisch was dit alles!
En welk een weergaloos mimisch vermogen
heeft deze kunstenaar! Wanneer zijn partner
nijdig geworden, omdat hij hem bij zijn
vioolspel heeft gehinderd, weigert verder te
spelen probeert Grock, al spelend op zijn
harmonica, hem weer in zijn humeur te
brengen. Hij laat zijn instrument kweelen,
smeken, bidden, grauwen, snauwen, brom
men, fluisteren, lachen en zijn gezicht is
telkens één met de meesterlijk gespeelde
muziek! Dat is een staaltje van muzikale
en tegelijk mimische virtuositeit, dat ge
niaal is.
Grock Is een meester op de instrumenten
viool, piano, clarinet en harmonica die
hij bespeelt. Maar ook de muziek is voor
hem slechts een middel tot het bereiken van
zijn komische effecten. Ook in de muziek
geeft hij de caricatuur. Daarvoor is hij
tenslotte „musical clown". Maar hoe zeer
onderscheidt hij zich ook hierin van zijn
confraters. Wanneer hij een vleugel bespeelt,
heeft elk gebaar zijn komisch accent. Hij
„über-virtuoost", om ons de caricatuur
van den virtuoos te laten zien. Maar ook
hierin houdt hij maat! Het is altijd licht en
doorzichtig, hij doet nooit „dik", hij blijft
aldoor de fijne artist!
En is het ook geen staal van groote ernst
van deze clown, dat hij evenals trouwens
zijn partner niet Duitsch, Engelsch of
Fransch, dochHollandsch sprak? En
hoe kostelijk klonk het Hollandsch in zijn
droge replieken uit dezen mond! Eiken keer,
als hij met die oer-komische intonatie „Je
meent het!" zei, daverde de lach door de
zaal!
Ik schreef reeds, dat Grock stormenderhand
de Amsterdammers veroverd heeft. Een ovatie
als slechts de zeer grooten ten deel valt,
werd hem aan het slot bereid! Met luide
bravo's riep men hem telkens en telkens
weer terug, volbewondering voor dezen zeld-
zamen kunstenaar en dankbaar voor een
half uur van zoo gezonden, frisschen, heer
lijken lach!
i
3. B. SCHUIL.
BIOSCOOP
REMBRANDT-THEATER.
Watt en 1/2 Watt in „Kracht
en Schoonheid".
Dit is het leukste vacantie-programma,
wat men maar kan verlangen. Watt en 1/2
Watt zijn altijd al een waarborg voor de
gulle hartelijke lach, maar in „Kracht en
Schoonheid" zijn ze op hun best. Een derge
lijke film navertellen zou jammer zijn, om
dat de waarde er van veel meer zit in de ver
tolking dan in den inhoud. Om eenig idee
te geven wat deze film te genieten geeft
willen we vertellen, dat Watt en 1/2 Watt
hierin optreden als beeldhouwers; als
hulpleeraren aan het instituut „Kracht en
Schoonheid", natuurlijk als de „gesjochte jon
gens" die ze altijd weer opnieuw en altijd
weer met evenveel geest zijn, evenals ze bijna
altijd weer verliefd zijn en ieder op de hem
zoo eigen wijze. De acrobatische lenigheid,
die ze in „Kracht en Schoonheid" ontwik
kelen, is werkelijk een verrassing, waarmee
ze als leden van een gymnastenclub furore
zouden maken. Dit is een film die u voor een
poosje al uw zorgen en moeiten uit het hoofd
verdrijft en u alleen maar kostelijke onbe
zorgde pret doet hebben. We hopen dan ook,
dat alle gedachen aan moeilijke examen
vragen en aan lastige examinatoren voor
eenige uren uit de hoofden van de jeugdige
aanstaande examinandi die Vrijdagavond
voor een groot deel 't Rembrandttheater be
volkten, verdreven zijn en dat deze filmavond
voor hen allen zal blijken te zijn. een gezel
lig slot van hun laatsten schooldag.
Het Rembrandt-Nïeuws en het Polygoon
Nieuws heeft, zooals altijd, ieders belang
stelling. De dolle klucht met den schattïgen
Babyboy is allervermakelijkst.
Het Variété-nummer werd Vrijdag veran
derd. In plaats van „Niotna" het vallende
huis, trad een Hawaja-zanger en speler op.
Hij werd hartelijk toegejuicht en moest nog
een toegiftje geven.
LUXOR THEATER,
Rin-Tin-Tm, „de Grijze Duivel"
„De vlucht uit de hel".
Voor de meeste bioscoopbezoekers is Rin-
Tin-Tm geen onbekende, maar hoe dikwijls
men dien prachthond ook ziet, telkens zal
men moeten bewonderen het verstand van
het beest, dat, zou men haast zeggen, bijna
aan het mensch elijke grenst. Of is het geen
verstand dat Rin-Tin-Tin doet besluiten als
zijn makkers in gevaar zijn, zich voor hen
op te offeren, waarbq hij zelf aangeschoten
wordt. Als dien kleine jongen hem vindt
blijft het beest hem altijd dankbaar en
toont dit op verschillende manieren.
Vooral voor liefhebbers van honden is
deze film heel goed.
„De vlucht uit de hel" is van een geheel
ander genre. Erik Ward is een geboren
Parijzenaar. Op een avondpartij worden de
kostbaarheden van den gastheer gestolen en
Erik wordt verdacht dit gedaan te hebben.
Hij wil zich niet laten fouilleeren, omdat
hij een medaillon met de beeltenis van
Celeste bij zich heeft. Celeste komt te weten
dat haar echtgenoot dien diefstal gepleegd
heeft. Als de man haar mishandelt komt
toevallig Erik voox-bij en bij de worsteling
die thans ontstaat wordt de echtgenoot van
Celeste gedood. Nu zien we Erik in het bagno,
waar vandaan hij ontvlucht en aan boord
van een schip komt. Geholpen door een neger
komt hij weer in Frankrijk terug, waar het
hém gelukt Celeste te vinden. In de mijnen
waarvan Celeste's vader directeur is, ge
beurt een groot ongeluk en bij het zoeken
naar een moedig man voor de redding, biedt
Erik zich aan. Het gelukt hem de mannen
te redden en de dankbarheid van de be
volking ls zóó groot dat zij in verzet komt
tegen de politie als deze Erik gevangen
komt nemen. Het loopt alles evenwel goed
af.
Een heel goede film met uitstekende spel
momenten.
De Duitsche Reisjes voeren ons naar
Traustein.
Een uitstekend programma.
STANDAARD-THEATER.
„De Geheimzinnige Krater"
en „Je meent 't".
Na eenige werkelijk prachtige natuur-op-
nemingen in Britsch Columbia en een zoo
genaamd humoristische film, waarin de hu
mor echter ver te zoeken is, krijgen we in
het Standaard Theater a!s eerste van de
beide hoofdnummers „De geheimzinnige
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN 60 Ct. per regel
aangeboden aan heeren of dames, die met den beteren
stand in aanraking komen. Geen verkoop, geen stofzui
gers, geen verzekering. Brieven No. 5509 bur. v. d. blad
krater". Dit is een cowboy-film met Tom Mix
in de hoofdrol. Dit zegt eigenlijk al voldoen
de om veel publiek te trekken. In dit genre
is deze film dan ook heel goed. De gebruike
lijke elementen, zooals vecht- en renpartijen,
dievenbenden die een postkoets overvallen,
het schaken van een meisje enz., zijn ook
hier weer te vinden, maar origineel is bij
voorbeeld het allereerste begin, waarbij Tom
Mix proeven neemt met een zelf geconstru
eerde combinatie van vliegtuig en auto, die
echter alles doet, behalve stijgen. Vele span
nende momenten komen verder in deze ge
schiedenis voor; zoo zijn vooral de opnemin
gen van een uitbarsting van een vulkaan te
waardeeren, terwijl het slot (een ontsnap
ping in een vliegtuig dat langs een touw
ladder in volle vaart beklommen wordt) al
heel sensationeel is.
Tijdens de pauze werden aan de nieuwe
directie bloemen aangeboden, o.a. een bloem
stuk van een trouw bezoeker van het Stan
daard Theater. De bedrijfsleider stak nog
eenige vlotte speechjes af, waarbij hy de
hoop uitsprak, dat de nieuwe directie lang
aan het hoofd van deze onderneming zou
staan.
Toen kwam het tweede hoofdnummer: „Je
meent 't", een amusante film, waarbij zich
niemand zal vervelen. Het scenario zit goed
in elkaar. Het gelukkige emde wordt ditmaal
al op heel aardige wijze bereikt. In ae hoofd
rollen spelen George O'Brien die nogal
eens aan het boksen raakt), Edmund Lowe
en Douglas Fairbanks Jr. Vooral het spel
van laatstgenoemde is heel goed. Ook komt
er nog een klem jochie in voor, die door
zijn levendig spel aller sympathie verovert.
Voor het verslag van de voorstelling tn
Cinema Palace zie men de 2de pagina van
het hoojdblad).
VEREENIGING „HAERLEM"
ALGEMEENE VERGADERING.
Vrijdagavond hield de Vereeniging „Haer-
lem" in het Verenigingsgebouw „De Hoofd
wacht" aan de Groote Markt haar jaarlijk-
sche algemeene vergadering, onder leiding
van haren voorzitter, den heer Vincent Loos-
Bericht van verhindering was ingekomen
van den eere-voorzitter: den burgemees
ter, en van de heeren Jan Veder en Broos.
In het verslag van den secretaris, den heer
J. L. Tadema. werd voldoening geuit over en
dank gebracht voor de ook dit jaar weer on
dervonden medewerking van Bouw- en Wo
ningtoezicht en van Publieke Werken. Verder
is de vereeniging verblijd geweest over het
besluit van den Gemeenteraad, een Schoon
heidscommissie in te stellen; deze Commissie
toch kan ook veel doen voor het behoud van
het oude, Betreurd wordt in het verslag, dat
steeds meer oude gevels uit Haarlem ver
dwijnen. De vereeniging zette haar serie uit
gaven voort. Eenige excursies werden ge
maakt en eenige tentoonstellingen gehou
den. Meer dan 100 personen bezochten de
tentoonstelling van teekeningen uit het be
zit van den heer J. M. C. Hoog. Voortdurend
werd voeling gehouden met andere vereeni-
gingen die hetzelfde doel beoogen als
„Haerlem".
Het aantal leden der vereeniging ls thans
466, één minder dan het vorige jaar.
Jhr. de Jonge van Ellemeet wees op het
zeer wenschelijke van een monumentenver
ordening te Haarlem.
Prof. van Walsem achtte het zeer goed,
dat er behalve voordrachten voor de jeugd,
nu ook eens voordrachten voor den werkman
werden gehouden.
Het verslag van den penningmeester, den
heer J. D. Rutgers van der Loeff, toonde aan
een batig saldo van f 344.82 1/2.
De voorzitter deed eenige mededeelingen
namens het bestuur. De projecties van af
beeldingen uit den Stedelijken Atlas (met
toelichting door de onderwijzers) voor de
kinderen der openbare scholen hebben veel
succes gehad. Twaalfhonderd kinderen heb
ben er aan deelgenomen. Het schooltoezicht
toonde zich met deze voordrachten ook bui
tengewoon ingenomen en achtte ze zeer
nuttig. Dank bracht spr. aan de onderwij -
zeres en de drie onderwijzers die op voortref
felijke wijze de toelichting hebben gegeven.
Het bestuur is thans bezig zulke voor
drachten ook te organiseeren voor leerlingen
der bijzondere scholen. Ook de leerlingen der
lycea en der inrichtingen voor middelbaar en
voorbereidend hooger onderwijs komen er
voor in aanmerking.
De vereeniging „Haerlem" is voorts bezig
met het voorbereiden van de uitgave van
een jaarboekje, dat o.m. zal bevatten het
verslag van den secretaris en een kroniek.
Spr. deed een beroep op de medewerking der
leden voor deze uitgave.
Bij de rondvraag vestigde de heer Kloeke
er de aandacht op dat het ook wel aardig
zou zijn met de kinderen eens één enkel on
derwerp te behandelen. Meestal laat men
aan de jeugd te veel tegelijk zien.
Prof. van Walsem bracht een door een me
dicus geschreven Grieksch gedicht ter spra
ke, waarin het beleg van Haarlem beschre
ven wordt. Spr. is bereid dit in nieuw-
Grieksch, met de Hollandsche vertaling er
bij, te bewerken.
De heer Knappert was van oordeel, dat
het gedicht geen tot nu toe onbekende din
gen over het beleg geeft en de heer Tadema
en de voorzitter zeiden dat zulk een uitgave
veel te duur zou worden. De heer Tadema gaf
nog in overweging dat Prof. van Walsem al
léén een Hollandsche bewerking zou geven.
Hierna sloot de voorzitter de vergadering.
Prof. van Walsem vestigde voorts de aan
dacht op ongewenschte onhygiënische toe
standen in sommige Haarlemsche Hofjes.
Kan de Vereeniging in dezen niet iets doen?
De voorzitter meende dat het aanbren
gen van verbeteringen een zaak is van de
besturen der betrokken Hofjes en het is de
vraag of die de beschikking hebben over voor
de verbeteringen benoodigde gelden. Het ge
meentebestuur stelt intusschen op het
oogenblik een onderzoek in naar de toe
standen op de Hofjes en in enkele zijn dan
ook al eenige dringend noodige verbeterin
gen aangebracht.
De verdere loop van deze zaak moet nu
afgewacht worden.
Niets meer aan de orde zijnde sloot de
voorzitter hierna de vergadering.
N.V. KELLER EN MACDONALD
N. S. F. PHILIPS
HET NIEUWE ADRESBOEK.
Bij de Uitgeversmaatschappij „Haar
lem" directeur de heer Johan P. Koppen
komt Dinsdag uit de 26e jaargang van het
adresboek van Haarlem, die voor 1929-1930.
Het boek, dat in keurigen grijzen in zwart
en groen bedrukten omslag steekt is van na
genoeg denzelfden omvang als de vorige
editie, die van 1927-1928. Dat wil niet zeggen
dat de inhoud geen belangrijke uitbreiding
onderging. Deze uitgave is up to date bijge
werkt, vermeldt onder andere telefoonnum
mers, die zelfs nog niet in het supplement
op de telefoongids voorkomen en alle nieuws
straten in de stratenüjst. De heer Koppen
heeft gemeend om een afgerond geheel te
verkrijgen zich te moeten beperken tot de
gemeente Haarlem, Om tegemoet te komen
aan een wensch van de Middenstandscen
trale heeft hij met den uitgever van het
adresboek voor Bloemendaal echter een
overeenkomst gesloten, waardoor tegen ver
minderden prijs koopers van zijn adresboek
dat van deze buitengemeente kunnen ont
vangen.
Het voorwerk, dat naamlijsten bevat van
alle openbare diensten en vele vereenigingen
spreekuren van doktoren en tandartsen en
gegevens omtrent de middelen van vervoer,
heeft een uitgebreidheid gekregen, die het
gemis aan een jaarboekje eenigszins com
penseert.
In de stratenlijst zijn thans voor alle dee-
len der gemeenten de afscheidingen in
blokken tusschen de zijstraten volledig aan
gegeven.
Gezien de nauwkeurigheid en de zorg,
waarmee het adresboek in vorige jaargangen
bewerkt was vertrouwen wij, dat ook deze
zich groote waardeering zal verwerven.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN
Terug te bekomen bij: Schijf, H. v. Alphen-
straat 36, autoped: Roode, Pijlslaan 122,
bal: Bureau van politie, Smedestraat, bal,
kettinkje, tompouce, gymschoen, kinderrok
je; Otter, Oorkondelaan 20, badpak m. muts,
Faasse, Lombokstraat 5, hondenpenning (ge
deponeerd bij Bur. van politie); v. Gemeren,
Tugelastraat 25, handschoen; Maas, Coom-
hertstraat 37, mutsje; de Mooy, Oranjeboom
straat 13, gymschoen; Schippers, L. Molen
straat 42 rood, sierspeld; v. d. Heijden, Beu-
kenstaat 33, schoentje; Bennett, Saenredam-
straat 108, vulpen; v. d. Stoop, Watermolen
Marnfxstraat 108 idem; Raaphorst, Brou
wersstraat 61, rijwlelbelastingmerk; Bijns-
dorp, Tempelicrsstraat 16, rozenkrans: v. d.
Rooden, Glasblazerstraat 30, rijwielbclasting-
merk; Schijf, H. v. Alphenstraat 36, rijwiel-
belastingmerk; Roussack, Ged. Schalkbur-
gergracht 45, idem: Breddels, Ged. Schalk-
burgergracht 10, idem; de Boer, Wagenma
kerslaan 11, zakje met zakdoek.
LEGER DES HEELS.
In afwijking van de bestaande gewoonte
om Zondagsmiddags een openluchtsamen
komst te houden in den Hout, zal de afdee
ling uit de Scliagchelstraat 26 op den Eer-
sen Pinksterdag een samenkomst houden
bij het Brouwerskolkje te Overveen, welke
om half vier zal aanvangen en geleid zal
worden door een speciaal openluchtprediker
Envoy H. van Doorn.
Op den Tweeden Pinksterdag zal er een
boottocht naar Alkmaar plaats vinden, waar
in den „Stedelijken Muziektuin" een groote
Landdag van het Leger des Heils zal worden
gehouden onder leiding van Kommandant B.
Vlas.
Alle afdeelingen uit Noord-Holland zullen
aan dezen Landdag deelnemen.
.JUBILEUM.
Op 30 Mei hoopt de heer T. de Haas den
dag te herdenken, dat hij vóór 25 jaar in
dienst kwam bij de N. V. W. Bus Stoomboot-
Maatschappij, waar hij thans chef der expe-
ditie-afdeeling ls.
MÏJNBOÜWKUNDIGE WERKEN.
In de te Haarlem gehouden algemeene
vergadering van de Nederlandsche Maat
schappij tot het verrichten van Mijnbouw-
kundigc Werken zijn de balans en winst en
verliesrekening over het boekjaar 1928 goed
gekeurd.
De heer Mr. L. Mesritz werd herkozen tot
lid van den Raad van Commissarissen, ter
wijl in plaats van wijlen Mr. H. Tuymelaar
tot lid van den Raad van Commissarissen
werd benoemd de heer Prof. Dr. L. Rutten
te Utrecht.
Het bedrijfssaldo is over 1928 f 193022,
waarvan f 170,000 besteed wordt voor af
schrijving op deelnemingen.
In het verslag wordt o.a. opgemerkt:
Tot ons leedwezen is nog steeds geen be
schikking afgekomen op de door ons, te
zamen met de heeren Hope en Co., te Am
sterdam, ingediende aanvraag tot het ver
krijgen van concessie tot ontginning van
steenkolen, stcenzout en aard-olie in een
terrein groot circa 12.000 H.A. Lu de Provincie
Gelderland.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
60 Ct«. per re^el.
bij Wielrijden/
Zonnebrand. Smolten en Siukloopen vi
en Vooton. verzacht en genetit men i
