„Haarlem" weer in d
Promotiewedstrijd Haarlem-Zeeburgia (1-1) zeeburg™
gesp.
gew.
gel.
ver!.
pnt
vóór tegen
HAARLEM
4
2
2
0
6
12-7
ZEEBURGIA
4
1
3
0
5
4-3
U.V.V.
4
0
1
3
1
4-10
Een woord ter inleiding.
Tjonge, roodbroeken, wat hebt ge de on
geveer twaalf-duizend toeschouwers in een
bijna ondraaglijke spanning gehouden!
Daar lieten me jelui Zeeburgia de leiding
nemen; vervolgens miste ge een penalty en
tenslotte maakte je nog een ongeldig doel
punt. Elk oogenblik daehten we, dat de Am
sterdammers tenslotte nog met de overwin
ning zouden gaan strijken. Maar dat is ge
lukkig niet gebeurd. Huijsmans zorgde er
tenslotte voor. zij het ook tot zijn eigen
groote verrassing, dat Haarlem het vereisoh-
te gelijke spel verkreeg, waardoor de rood
broeken weer in de eerste klasse terug-
keeren.
Maar vooral De Vries verdient hulde! Wat
hij als keeper verricht heeft, grenst aan het
wonderbaarlijke. Met leeuwenmoed wierp
hij zich eens, terwijl duizenden harten ang
stig klopten, tusscshen een kluwen van aan
stormende Amsterdamsche spelers op den
bal en werkte nog weg. Hij had het tra-
ditioneele konijntje bij zich in doel.
Of dat hem beschermd zal hebben?
Wie zal het zeggen! Een feit is, dat een
joggie van zes jaar heel wat meer interesse
voor dit levenlooze diertje toonde, dan voor
het prachtige spel van De Vries. Een paar
maal vroeg hij aan zijn vader of hij dat
ding niet krijgen kon!
Het laatste kwartier van den wedstrijd
was niet om door te komen. Toen bereikte
de spanning haar hoogtepunt. We zagen
toeschouwers met krijtwitte gezichten die het
spel haast niet durfden volgen. Weer ande
ren stonden de laatste tien minuten met
hun horloge in de hand en telden op het
laatst zelfs de seconden!
Het was een verademing toen tenslotte het
het eindsignaal weerklonk.
Het publiek was toen niet meer te houden.
Van alle kanten stroomden de toeschouwers
het terrein op (zie de afbeelding op deze
pagina) en namen de Haarlem-spelers op
de schouders.
Ja, dat was een blij einde van een schier
verschrikkelij'ken voetbal-middag
Onder de toeschouwers was natuurlijk de
eere-voorzitter Jan van den Berg. Hij had
na afloop een ovatie van het publiek in ont
vangst te nemen. Behalve hem zagen we
nog een groot aantal oud-Haarlemspelers en
bestuurders en spelers van vele andere voet-
balvereenigin gen
Verder merkten we op Mr. Slhigenberg.
den heer E. H. Tenckinck, commissaris van
Politie, enz.
De Zeeburgia-spelers toonden zich tijdens
en na den wedstrijd heel sportief. Bij het
clubhuis hieven zij geestdriftig ter eere van
Haarlem het Zeeburgialied aan. Hun voor
zitter bood ook bloemen aan.
De strijd werd op een schitterende en
strikt eerlijke wijze door scheidsrechter
Laarmans geleid. We hadden in ons vorig
nummer aan het publiek verzocht, zich
vooral niet met de leiding te bemoeien. Dat
is gelukkig dan ook niet gebeurd. Er werd
geen wanklank gehoord.
Een woord van lof tenslotte aan den heer
J. Admiraal, die in stilte veel goed werk
verricht heeft. Vóór den wedstrijd en tijdens
de rast masseerde hij de spelers onvermoeid
en stond ze in alle opzichten bij.
De Wedstrijd.
Na een geweldige krachtsinspanning is het
aan de roodbroeken gelukt om opnieuw terug
te komen in de eerste klasse.
Wij willen beginnen met de roodbroeken
van harte geluk te wenschen met haar schit
terende prestatie om in de laatste tien wed
strijden ongeslagen te blijven.
Reeds in het begin van de week was het
te zien, dat de belangstelling enorm zou zijn.
De zitplaatsen waren bij voorverkoop vroeg
uitverkocht.
Reeds om half twaalf Zondagmorgen begon
de loop naar het Haarlem-terrein, van men-
schen die nog een zitplaats wenschten. Be
grijpelijk werden de loketten voor de zit
plaatsen spoedig gesloten.
Langs den weg zag men één dikke drom
van menschen, allemaal op weg naar het
Haarlem-terrein; de staanplaatsen en tribu
nes werden bestormd.
Als alles vol is moeten de hekken worden
gesloten. Twaalfduizend toeschouwers staan
en zitten rondom de lijnen.
De elftallen komen onder gejuich binnen
de lijnen. Van Daalen Sr. verliest den toss,
zoodat Haarlem moet aftrappen.
De elftallen zijn als volgt;
Haarlem:
De Vries,
P. v. Daalen, Goedhart,
Dik, W. v. Daalen, Huysmans,
Iseger, de Geus, Verwaal, Oldenburg, Snooy.
Zeeburgiai
Bijlsma, v. Leeuwen, v. Boekhoven, v. Wage-
ningen. De Vries,
yruiselbergen. Ter Meulen, Daalman,
Hoogenstrijd. Bijlsma,
Geelhuizen.
In het begin blijkt reeds dadelijk, dat de
ispelers van beide pax-tijen niet vrij zijn van
zenuwachtigheid.
Zeebux-gia begint met de eei-ste uitvallen,
die afgeslagen worden. Langzaam maar ze
ker komt Haarlem dan los: zij biedt aan
Zeeburgia een tegenspel, dat heel wat meer
doet verwachten, dan het spel van eenige
weken geleden in Amsterdam.
Er worden pittige aanvallen ondernomen,
doch de doelverdediger van Zeeburgia is in
uitstekenden vorm. Een doelpunt komt dan
tegen Haarlem. Als P. v. Daalen Jr. jammei--
lijk mist en ook Goedhart en Huysmans den
bal slechts half raken, komt Wageningen
alleen voor De Vries en scoort onhoudbaar.
(0—1).
Dit geeft den Amsterdammers moed, maar
Haarlem laat gelukkig een moed óók niet.
zakken. Dc roodbroeken komen zelfs in de
meerderheid en als W. van Laaien een goede
pass geeft, krijgt Verwaal een mooie kans,
piaar schiet over. Opnieuw komt de Haar-
Het elftal der roodbroeken, dat Haarlem gisteren in de eerste klasse terug bracht. (Staande van links naar rechts): Dik, Huijsmans, Iseger, Verwaal,
Wvan Daalen, Snooij. (Zittend): De Vries, Goedhart, Oldenburg (daarachter) P. van Daalen en De Geus.
lemsche voorhoede terug; als De Geus bij
het doel wordt omver geloopen komt op
nieuw de kanis om gelijk te maken-
Penalty!
Helaas schiet Verwaal tot geweldige teleur
stelling van het publiek naast. Nog wordt
Haarlem niet ontmoedigd. Het spel blijft en
thousiast; aan de Amsterdammers wordt
weinig gelegenheid gegeven om te scoren.
Haarlem is steeds voor doel van Zeeburgia,
hoewel de uitvallen van de Amsterdammers
niet van gevaar ontbloot zijn.
Toch wordt in hoofdzaak op de Zeeburgia
helft gespeeld.
Eens scoort Snooy, maar dit doelpunt wordt
wegens buitenspel geannuleerd.
Maar de gelijkmaker zit toch in de lucht.
En deze komt ook. Als Dik naar Van Daalen
plaatst, geeft deze over aan Huysmans. Deze
mist eerst; wordt zenuwachtig en mist nog
eens. Hij hei-stelt zich dan en.... scoort in
den bovenhoek. (11).
Een geweldig en oor verdoo vend gejuich
breekt los.
De spanning stijgt steeds, maar vóór rust
komt er geen verandering in den stand.
Na de rust beginnen beide partijen met
eenige uitvallen, maar de verdedigingen la
ten zien, dat zij voor hun taak berekend zijn.
Haarlem speelt nu betei\ dan vóór de rust,
al geeft Snooy de ballen niet mooi aan.
Iseger vooral werkt hard; hij zet eenige
malen mooi voor.
Het spel golft eenigen tijd op en neer zon
der dat gevaarlijke momenten ontstaan.
Dan komt er een moment, dat alle toe
schouwers doet beven. Van Boekhoven pas
seert de verdediging en gaat alleen op De
Vries af. Deze ki-anige keeper doet een ge
weldigen uitval; hij laat zich pardoes voor
den bal en den speler vallen en redt op meer
dan schitterende wijzen.
Direct hierop volgt een uitval van Haarlem,
waarbij Iseger schittei-end voorgeeft aan
Verwaal; deze schiet, alleen voor doel staan
de, tegen de bovenlat.
Het gaat al aardig naar tijd loopen; Zee
burgia tracht den wedstrijd te winnen; de
druk op het Haarlem-doel wordt geweldig.
Van mooi spel is nu geen sprake meer.
Haarlem trekt zich eenigszins in de verdedi
ging terug: er wordt stevig gespeeld, maar
scheidsrechter Laermans leidt met vaste
hand en blijft meester van het terrein.
De laatste oogenblikken heerscht er een
geweldige spanning. Daar de roodbx-oeken
zich bijna geheel teruggetrokken hebben,
wordt uitsluitend op de Haax-lem-helft ge
speeld. Voor het doel wordt goed de wacht
gehouden. Nog vier minuten!
Het wordt steeds zenuwachtiger.
Zeebux-gia zweeft geheel op de Haarlem
helft, maar Haarlem staat pal.
Nog twee minuten....-
Nog één minuut!
En danhet laatste fluitsignaal klinkt
en een geweldig enthousiasme breekt los.
De spelers van Haarlem wox-den allen door
het publiek op de schouders naar de kleed
kamer gedragen.
Hulde betuigingen.
In de tribune werd onmiddellijk na afloop
aan den eex-e-voorzitter Jan van den Berg
een hulde door het publiek gebracht. In de
kleedkamer heerschte begrijpelijk eexi gewel
dig vroolijke stemming.
Vex-schillende sprekers voerden het woord
om bestuur en spelers van Haarlem gelixk te
wenschen.
Dr. C. Spoelder huldigde Haarlem namens
H. F. C.; de heer H. Scheen namens R. C. H.
Deze bood een prachtigen krans aan. Een
afgevaax-digde van het Amsterdamsche A.
F. C. bracht een bloemenhulde. De heer Kool
haas secretaris van Ajax, sprak hartelijke
woorden.
Wethouder Mr. M. Slingenberg feliciteerde
Haarlem namens het gemeentebestuur.
Tenslotte werd Haarlem op heel sympa
thieke wijze door den voox-zitter van Zee
burgia gehuldigd. Deze Amsterdamsche club
heeft zich hier van een heel goeden kant
doen kennen.
De heer C. N. Hin, voorzitter van Haarlem,
dankte voor al deze huldigingen in welgeko
zen woorden.
Nabetrachting.
Spelers van Haarlem, in de eerste plaats
onze hulde! Deze wedstrijd is eigenlijk niet
te beschrijven, want voor de toeschouwers
was het een zeer zenuwachtige wedstx-ijd,
maar gij hebt hun in deze omstandigheden
de volle maat gegeven, hoewel een derge
lijke wedstrijd dikwijls weinig met voetbal te
maken heeft. Alleen enthousiasme en een
stex'ke wil hebben het elftal tot de overwin
ning gebracht.
Den geheelen wedstrijd is er door de spe
lers volgehouden. We zouden het beter vin
den om geen namen te noemen, maar voor
De Vriest past een apax't woord van hulde
voor zijn buitengewoon werk in de tweede
helffc Vei-der hebben in dezen zenuwachtigen
wedstrijd alle spelers gegeven wat zij kon
den.
Wat Zeeburgia betreft het is voor haar
wel erg ontmoedigend geweest, om slechts
door een gelijk spel te worden uitgeschakeld.
Haar komt echter de eer toe, om in de pro
motiewedstrijden toch ongeslagen te blijven.
Intixsschen heeft Haarlem haar succes ver
diend.
En toen het afgeloopen wa* Btroomdon de enthousiaste Haarlem-supporters het terrein op.
De huldiging na den wedstrijd.
Na afloop van den wedstrijd trokken spe
lers en officials per auto naar hotel „Den
Hout". Tijdens dezen rit van het Haarlem-
terrein af toonde het publiek een buitenge
wone belangstelling. Door de geheele stad
wex-den de Haarlem-spelers luide toegejuicht.
Begrijpelijk heerschte er in hotel „den Hout"
een zeei- vroolijke stemming.
Bij het binnenkomen werd aan allen een
kort verslag van den wedstrijd van Haar
lem's Dagblad aangeboden.
Het clublied valx de H.F.C. „Haarlem" wex-d
hex-haaldelijk gezongen en toen er onder de
vroolijke stemming een oogenblik stilte wex-d
gevraagd was dit voor de aanbieding door
Haarlem's Dagblad van een foto in lijst met
het kampioenselftal, welke foto in het kleed
huis een eereplaats zal innemen. Dit. cadeau
werd op hoogen prijs gesteld.
Het diner.
Des avonds vereenigde men zich aan een
gemeenschappelijk diner in Restaurant „Hil-
debrand". Het feest werd hier op dezelfde
wijze voortgezet. De vroolijke stemming be
reikte hier het hoogtepunt. Een lange rij
van sprekers heeft het woord gevoerd. Het
zou ons te ver voex-en oxn daarvan melding
te maken.
De spelers werden in het bijzonder gehul
digd; zij ontvingen allen een gouden das
speld, terwijl namens de fix-ma Lamp
de spelers een glazen voetbal ontvingen. Een
groot aaixtal nieuwe liedjes werd gefanta
seerd uit het Haarlem-clublied; deze vielen
zeer in den smaak. Een heel aardig lied wex-d
gezongen op het behaalde kampioenschap
door mevrouw Bieshaar, welk lied den ver
deren avond steeds door de zaal weerklonk.
Na afloop van het diner bleef men nog
langen tijd gezellig bijeen.
Er kwamen nog bloemstukken van den
oud-IIaax-lemspeler P. Stol; van de H.C.C.
Haarlem en van de sxxppox-tersvereeniging.
Tevens werd een groot aantal gelukstele
grammen ontvangen. We noemen daarvan
Eere-donateur Jonker, Grootmeijer en Kool
haas van Ajax, Feijenoord, Athletiekclub Gro-
ningexx enz. enz.
„Haarlem" en het ijs.
Zou het de strenge vorst van de laatste
Februari-maand geweest zijn, die den rood
broeken de kracht en inspiratie heeft gege
ven tot het bereiken van het groote doel?
Na de ijspauze heeft Haarlem geen enke
len wedstrijd meer verloren. Er werden in de
laatste perioden toen gespeeld, waarvan caht
wedstrijden werden gewonnen en de overige
gelijkgespeeld. Een prestatie, zooals wij nog
nooit beleefd hebben van de club, die steeds
de reputatie heeft gehad dat ze den eenen
Zondag van den kampioen won om den vol
genden Zondag van nummer laatst te ver
liezen. Zou Haarlem deze wispelturigheid
voorgoed hebben afgelegd?
En Zeeburgia?
Bij het gejuich dat Haarlem en haar vele
vrienden om het herovei-en van het eerste-
klasseschap zoo terecht laten hooren, moge
een enkel oogenblik gedacht worden aan de
gevoelens van het Amsterdamsche Zeebur
gia. Deze club heeft de fortuin niet op haar
hand gehad, want om een promotiecompeti
tie te spelen zonder een enkelen wedstrijd te
verliezenen dan nog niet te promovee-
ren het is wel hard. Zeebixrgia won een
maal en speelde driemaal gelijk. Haarlem
won tweemaal en speelde ook tweemaal ge
lijk. Wel heeft het gespannen.
Na den wedstrijd van Zondag was de
aanvoerder van Zeeburgia een der eersten
om het bestuur van Haarlem geluk te wen
schen. Bravo Amsterdammers, dit was een
prachtige overwinning op uw begrijpelijke
teleurstelling en een uitinpr van hoogste
sportiviteit. Bravoi
Hulde Haarlem!
Hulde Haarlem, dit is prachtig
Vurig spelend en eendrachtig,
Door een sterken wil gestaald.
Door uw kracht geheel te geven,
Hebt ge, na drie jaren streven,
Nu toch het succes behaald;
Thans hebt gij weer de positie,
Die uit hoofde van traditie,
Aan uw oude club behoort,
Moge gij die nu bewaren,
Tot in verre toekomstjaren,
Zet nu uw successen voort
Vind hierin uw inspiratie,
Houd het spook der degradatie,
Voortaan ver van u vandaan,
Blijf nu sterk onder de sterken,
Steven door geestdriftig werken,
Op het kampioenschap aan
Bij dit feestelijk gebeuren,
Rijzen hoog uw oude kleuren,
Boven 't donker wolkengrauw,
Nu uw club weer uit den nood is,
Laait uw vuur, dat gloeiend rood is,
Naar een hemel, stralend blauw.
P. GASUS.
NA DEN WEDSTRIJD.
Bulletins van
Haarlem's Dagblad.
EN EEN SOUVENIR.
De stad Haarlem heeft gisteren weer eens
de groote voetbalkoorts beleefd in de beslis
sing die onherroepelijk vallen moest over de
vraag of de club die haar naam draagt?
het volgend seizoen weer in de hoogste af-
deeling zou uitkomen. Elders op deze blad-i
zijde wordt alleszins volledig verteld hoe die
vraag, wel op het kaxxtje af, maar dan toch*
in het voordeel van de roodblauwe Schoter-
wegbewoners is beantwoord.
Maar voor en in onze bureaux In des
Groote Houtstraat werd nog een naspel ge-
speeld. Voor ons kantoor stond een dichte
drom belangstellenden op de vermelding van
het beslissexid resultaat te wachten en gafi
het bewijs hoe voetballend Haarlem met de
„club van Jan Berg" in haar strijd, heeft?
meegeleefd. Binnen ratelde de telefoon reeds
onafgebroken, voor de wedstrijd was af ge-*
loopen en elke tien seconden moest het ant-
woord gegeven wox-den: Nee meneer, nog
niet bekend, belt u straks nog even.
Vijf minuten later kwam het bericht en
binnen de halve minuut konden de buiten
wachtenden het lezen, i1 gelijk spel. Het
was genoeg, Haarlem was weer eerste klasser,
en een spontaan hoera klonk door de hoofd-<
straat.
Intusschen zat in ons gebouw een verslag-*
gever en maakte een verslag klaar, dat vol-*
gens het nieuwe Gestetner procédé als bulle
tin zou vermenigvuldigd worden en door de
stad verspreid. Hiermede paste Haarlem's
Dagblad een voor Haarlem geheel nieuw
systeem van spoedbex-ichtgeving toe. Even
voor vier uur was de wedstx*ijd afge-
loopen, nog geen 40 minuten later leverde de
Gestetner-machine met een snelheid van 80
exemplaren in de minuut de bulletins met
het verslag van den wedstrijd af. In de
Groote Houtstraat waren in een oogwenk
honderden van deze bulletins uitgegeven,
Verdere honderden werden met bekwamen
spoed vervoerd naar de groote restaurants eri
de adressen waar Haarlem's Dagblad eiken
Zondag de voetbaluitslagen publiceert. Bin
nen een uur waren op deze wijze 1500 bulle
tins van het verloop van den wedstrijd Haar
lemZeeburgia overal in de stad verspreid,
had ons blad een nieuwe overwinning op
den tijd behaald en den modernsten Engel-
schen vox-m van berichtgeving toegepast.
Toen dit alles was bewerkstelligd, ging een
onzer op weg naar den heer Hin. voorzitter
van Haarlem, met een groote 48 c.M. breede
foto in lijst, voorstellende het elftal
van Haarlem, dat in het afgeloopen sei
zoen het groote succes voor Haarlem be
vocht. Deze foto bood hij namens ons blad
aan het Haarlem-bestuur aan met het vol
gende schrijven, welks inhoud tevens moge
dienen als verklaring van onze gevoelens ten
opzichte van dit succes der roodbroeken;
Aan het Bestuur der
Haarlemsdhe Footballclub „Haarlem".
Mijne He eren,
Het is ons, die de verrichtingen uwer ver-
eeniging reeds zoovele jaren met groote be
langstelling gevolgd (hebben, op dezen, in
haar geschiedenis zoo gedenkwaardigen dag,
een blijde behoefte, u onze hartelijke geluk-
wenschen aan te bieden met het heroveren
van het eerste klasseschap. De wijze, waarop
uw vereeniging zich in de laatste maanden
van een, uit promotie-oogpunt precaire
positie, door inspanning van uiterste krach
ten weder den toegang tot de eerste klasse
heeft verschaft, heeft in de eerste plaats
in Haarlem en omgeving, maar verder in
geheel Nederland bewondering en voldoening
gewekt. U heeft tihans de positie heroverd
die u, krachtens uw geschiedenis en traditie
toekomt en u kunt zich overtuigd houden,
dat geheel voetballend Nederland "zich met u
in dit zwaarbevochten succes verheugt. Wij
wenschen u op dezen feestdag voor de toe
komst het blijvend succes toe. dat de be
looning is voor enthousiaste samenwerking
en goeden clubgeest.
Als een bescheiden souvenir aan deze
heugelijke gebeurtenis bieden wij u hierbij
aan een foto in lijst van de spelei-s. die ze-
durende het afgeloopen gedenkwaardige
seizoexx het elftal vormden, dat de promotie
wist .te bevechten. Wij hopen, dat u hiervoor
een blijvende plaats in uw clubhuis zultj
Heten te vinden.
