46e Jaargang No. 14101
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Donderdag 13 Juni 1929
HAARLEM S DAGBLAD
P1RECTEUREN: J. C. PEEREBOOM EN P. W. PEEREBOOM.
UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER
HOOFDREDACTEUR: ROBERT PEEREBOOM
ABONNEMENTEN :per weck 0.27met Geïllustreerd Zondagsblad ƒ0.32
Per 3 maanden: Haarlem en plaatsen waar een agent gevestigd is (kom der
gemeente) 357/. Franco per post door Nederland 3.87'/:. Losse nummers
ƒ0.06. Geïll. Zondagsblad per 3 maanden f 0-57'A, franco per post.
Bureaus: Groote Houtstraat 93 Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12
Telefoon Nos.: Directie 13082 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600
Administratie 10724, 14825 Drukker# 10122, 12713 Postgiro No. 38810
ADVERTENTIEN: 1—5 regels 1.75, elke regel meer 0.35. Reclames
ƒ0.60 per regel. Reductie bij abonnement. Vraag en Aanbod 14 regels f 0.60,
elke regel meer ƒ0.15, buiten ArroncL dubbele prijs. Onze Groentjes (Dinsd3g;
Donderdag en Zaterdag) 14 rcg. ƒ0.25, elke regel meer f 0.10. nitsl. a contant.
Gratis Ongevallenverzekering voor Weekabonnés. Uitkeeringen: Levenslange ongeschiktheid en Overlijden f 600.-, Verlies van Hand, Voet ol Oog f 400.-, Duim f 250.-, Wijsvinger 1150.-, Elke andere vinger I 50.-, Arm- of Beenbreuk f 100.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
VEERTIEN BLADZIJDEN
EERSTE BLAD
AGENDA
DONDERDAG 13 JUNI
Stadsschouwburg: Volksconcert H. O. V. o.
1. v. Ed. van Beinum. J. Overste, viool. 8.15 u.
Groote of St. Bavokerk: Orgelbespeling
34 uur.
Schouwburg Jansweg: Ensemble Jacq. Sluy-
ters. „Majoor Wonderolie". Verkiezing van
Miss Haarlem. 8.15 uur.
Leger des Heils, Schagchelstraat 26. Inze
gening van soldaten, jong-soldaten en het
Jongelieden-Zangkoor, door Ensign G. Claeys
S uur.
Cinema Palace: „Odette (Mijn leven voor
het jouwe!en „Twee. Helden", 8 uur.
Luxor Theater: „De Stem. van het Hart
(De Laatste Nachten van Mrs. Orchard)" en
„Haar Held", 8 uur.
Rembrandt Theater: „Vogelvrij (Freiwild)"
Op het tooneel: The Borchorats. 7 en 9.15 u.
Standaard Theater; „Kermisklanten",
8.15 uur.
VRIJDAG 14 JUNI
Schouwburg Jansweg: Ensemble Jacq. Sluy-
ters. „Majoor Wonderolie". Verkiezing van
Miss Haarlem. 8.15 uur.
Bioscoopvoorstellingen. Nieuw programma.
N.V. v. h. C. Hoeing, Fa. Schenk, Alge-
meene vergadering, 3 uur.
DE INSLUIPING AAN DEN
SCHOTERWEG.
VERDACHTEN VEROORDEELD TOT
1 JAAR GEVANGENISSTRAF.
Verleden week diende voor de Haarlem-
fiGhe Rechtbank de zaak tegen een 44-jarigen
echoenmaker uit Amsterdam en een 40-jarig
koopman uit Den Haag, die op 18 Februari
op klaarlichten dag zijn binnengeslopen in
het huis Schoterweg 144 zwart en daar uit
een buffet een ijzeren kistje met f 27.
hebben ontvreemd, benevens twee gouden
heerenringen. Zooals onze lezerszich her
inneren zullen, ontkenden beiden, maar de
inhoud der getuigenverklaringen was voor
het OM. aanleiding om zoowel voor den een
als den ander een gevangenisstraf van
anderhalf jaar te vragen, met aftrek van
preventieve hechtenis. De Rechtbank ver
oordeelde beiden tot 1 jaar gevangenisstraf.
INCASSODIENST.
JAARVERSLAG 1928.
Het 6de volledige bedrijfsjaar van den In-
cassodienst kenmerkte, zich door een nor
malen vlotten gang van zaken, waarin geen
bijzondere gebeurtenissen plaats hadden.
De debiteuren-rekening beliep f 4.842.300.
slechts f 1627.30 of 0.067 pet. bleek onin
baar.
Het aantal meters voor gas, water en elec-
triciteit steeg van 77.774 tot 81.968.
De totaalkosten per Meter waren voor water
f 0.92, voor gas f 2.37 en voor eleetriciteit
f 2.80 over 1925 waren die cijfers f 1.01,
f 3.35 en f 3.55. Er is dus een belangrijke
vermindering van kosten te constateeren.
De bedrijfsrekening sluit met f 181.687. De
bedrijven moesten daaraan betalen: water
f 25.461, eleetriciteit f 64.454, gas f 70.721.
DE PREDIKANTSVACATURE
DS. L. J. VAN LEEUWEN.
LID VAN DEN GEREFORMEERDEN
BOND STELDE CANDIDATEN.
Dinsdag deelden wij de drietallen mede,
die door de kerkelijke kiesvereenigingen
opgemaakt zijn ter aanbeveling voor de pre
dikantsverkiezing in de vacature ds. L. J.
van Leeuwen in de Ned. Hervormde Kerk te
Haarlem.
Behalve door de twee kiesvereenigingen
„Evangelie en Belijdenis" en „Schrift eiï Be
lijdenis" was ook een drietal candidaten
aanbevolen door den Gereformeerden Bond in
de Ned. Hervormde Kerk, zoo melden wij.
Naar de secretaris van dien Bond ons echter
mededeelde heeft die Bond officieel geen
candidaten aanbevolen hetgeen ook een
contradictio in factis zou zijn, aangezien vele
leden van dien Bond tevens lid zijn van de
kiesvereeniging .Schrift èn Belijdenis" en
dus de namen onderschrijven van de door
haar aanbevolen candidaten.
Het blijkt ons, dat buiten medeweten van
het bestuur deze namen ingediend zijn door
een der leden van den Gereformeerden Bond
z.i. in het belang van den Bond. Deze heeft
zich tot alle leden van het kiescollege van
gemachtigden met een persoonlijken brief
gewend. De candidaten zijn dus aanbevolen
voor den Bond in plaats van door den Bond,
zij het zonder diens medeweten, en zelfs tegen
den zin van het bestuur,
HAARLEM, 13 Juni
Een Deen over Holland.
Dc Deensche schrijver Thomas Olcsen
Lokken heeft ons land bezocht, en ik lees
met belangstelling enkele fragmenten uit zijn
.„Resebreve fra Holland" in „Elseviriana".
Het is altijd de moeite waard om te lezen
wat een buitenlander over Holland te zeggen
heeft. Tenminste als het een intellectueel is.
Vaak blijkt het verrassend, dikwijls is het
nogal grappig, en het komt voor dat je bij een
of andere geestdriftige passage denkt niet
zonder schaamte Is dat werkelijk zoo
mooi?dan moet ik het toch ook eens
gaan zien.
Gelukkig heeft de Deen mij ditmaal dit
laatste zelfverwijt bespaard. Hij is enthou
siast over onze dijken en kanalen, zóo en
thousiast dat hij er de pyramirien en het
Suezkanaal als niets bij vindt. Hij heeft be
grepen „welk een wonderlijk gevoel er in de
borst van een Hollander moet trillen, een ge
voel van trots en dankbaarheid, als hij denkt
aan oude tijden. Hier heeft zijn geslacht
eeuwenlang, geduldig, nooit moede, met
houweel en spade gewerkt om zijn tehuis te
verzekeren. Hier heeft het aarde en steenen
bijeengesleept, deze geweldig lange kanalen
gegraven om grond voor de dijken te krijgen,
en weer dijken en kanaaloevers stevig
gemaakt door millioenen palen in den grond
te slaan, en daarachter gevlochten rijshout
aan te brengen
De Deensche schrijver heeft wel betere
dingen gewrocht dan zijn beschrijving van
onze waterbouwkundige werken, maar zijn
geestdrift is echt. En er volgt een verrassen
de uitweiding over „de mooiste openbaring
van volksleven", die hij op zijn reis zag. Dac
was het aanschouwen van vijfduizend of mis
schien tienduizend jonge Amsterdammers,
fietsend in rijen van vier tot zes in het Von
delpark. De oneindig voortgaande stroom
verdween ver weg onder de eerwaardige hoo
rnen van het park. „En merkwaardig was het
om te zien, hoe dc fietsen alle mooi vernik
keld waren en gelakt, alle met afgesloten
kettingkast en zoodanig opgepoetst, alsof ze
uit een uitstalkast waren. Ik zag in Holland
maar twee roestige fietsen. Toen dacht ik:
Ach, Denemarken!"
Dit is nu weer een beetje verrassend. Er
zijn mooier openbaringen van volksleven in
Amsterdam te zien dan vijf- a tienduizend
menschen in het Vondelpark, op blinkende
fietsen. Dat. zij zoo blinken en zoo nieuw
zijn is, vrees ik, in niet geringe mate toe te
schrijven aan het recente succes van het af
betalingsstelsel. Misschien zou menig Hol
lander, die de duizenden Denen op verroeste
oude karretjes door de Frederiksgade in
Kopenhagen ziet snorren, bij zichzelf den
ken: „Ach, Holland!" Enfin, het is goed voor
de verbroedering dat wij elkaar zoo weder
zijds waardeeren. Overigens moet ik Thomas
Oiesen Lokken ontmoet hebben, want hij
heeft twee verroeste fietsen in Holland ge
zien, en een daarvan is ongetwijfeld de mijne
de meest verroeste die ik ken. De waarde
van zulk een vehikel moet hij niet onder
schatten. Je kunt het overal veilig laten
staan. Het is onsteelbaar. T. O. Lokken heeft
zich op dit chapiter inderdaad door den nik-
kelschijn laten verblinden.
Middelburg heeft hij ook geestdriftig be
wonderd. Hij beschrijft de markt, de men
schen, hij wordt lyrisch over de schoonheid
der Zeeuwsche boerinnetjes. Hij schrijft ver
der: De dag gaat voort. De jonge man
nen beginnen een meisje uit te zoeken. Ze
loopen veelal met vieren, twee jonge mannen
en twee meisjes, nooit minder, dikwijls met
achten op een rij, de straat versperrend.
Eerst laat op den avond zie ik enkele paren
alleen loopen, zacht pratend; dat doet mij
er aan denken, dat in een Engelsch reis-
boekje staat: Het volk op het eiland Wal
cheren is erg terughoudend. Ze hebben de
merkwaardige gewoonte, dat ze hun gevoe
lens pas toonen als het donker wordt. Hierin
herken ik den boer weer, en wel zooals hij
is in het barsche Jylland, ja, zeker langs de
heele kust van de Toordzee tot in Frankrijk
toe. Het is het zelfde volk, dat langs deze
stranden woont".
Dit is lang niet slecht. Maar ik hoop dat
het goed afloopt. Ik hoop dat de een of an
dere Engelschman dit niet tc weten komt en
in de volgende editie van dat reisboekje zet:
„De Hollanders worden ten onrechte als een
degelijk volk beschouwt. Eiken avond, als het
donker wordt, beginnen de mannen 'n meisje
uit te zoeken. De paren gaan pas alleen loo
pen, zacht pratend, als het heel laat is ge
worden, want zij toonen hun gevoelens pas
als het donker is, enz.
Ik heb geen vertrouwen in Engelsche reis-
boekjes; ze worden onoordeelkundig samen
gesteld. En wij zijn toch zoo'n degelijk volk.
Thomas Ollesen Lökken's fragmenten be
sluiten goed, namelijk met de Nachtwacht
van Rembrandt. Hij is daar diep onder den
indruk van gekomen, en niet alleen van het
wonderbaarlijke meesterwerk maar ook van
de sfeer in de zaal, ".an de menschenménigte
die er zacht in bewoog, die nauwelijks geluid
durfde te geven in ie tegenwoordigheid van
deze grootsche openbaring. De Deen is het
best in zijn weergave van deze indrukken,
want hier heeft hij iets gevonden dat ver
reikte boven „Resebreve fra Holland", dat
zoo groot, zoo menschelïjk en zoo bezield is
dat het geen grenzen meer kent.
Het is interessant om hem te lezen. Want,
•zooals gezegd, je vindt in zulke beschouwin
gen van een buitenlander over je eigen land
altijd iets verrassends en iets grappigs, en
soms iets nieuws. Toch brengen ze je ook
altijd weer deze gevolgtrekking: Als je maar
enkele dagen in een vreemd land vertoeft, is
het verstandiger om er geen beschouwingen
over te gaan geven, want het meeste wordt
zoo onbeduidend...»
R. P,
Het woord is aan.....
M. Nijhoff:
Het goede is een onvermoeibare zang,
maar wat slecht is wordt moede, en is
allang
vóór het zingen lean, ondergegaan.
STORTINGS- EN OPHAALDIENST
RESULTATEN OVER 1928.
Verschenen is het jaarverslag over 1928 van
den Gem. Stortings- en Ophaaldienst.
De mechaniseering der administratie kreeg
dit jaar haar volledig beslag.
Dit jaar werd de rentevergoeding voor ge
stort geld ingesteld. Deze maatregel is van
veel belang voor den bloei van het bedrijf.
De rente werd bepaald op 2.52%. Het storten
wordt daardoor aangemoedigd, zoodat het
ophalen, wat uit den aard der zaak een
kostbaarder wijze van inning is, vermindert.
Na de invoering is het aantal deelnemers
toegenomen.
31 Dec. 1928 waren er 6350 deelnemers aan
gesloten.
Er zijn gestort f 274.988, opgehaald f 641.852,
totaal dus f 916.840.
Daarvan is f 400.131 betaald aan Inkom
stenbelasting, f 99.313 aan Personeele be
lasting, f 110.185 aan Grondbelasting,
f 160.336 aan gas, eleetriciteit en water.
De dienst leverde over 1928 een verlies
van f 8633, maar er wordt verwacht, dat dit
over 1929 lager zal zijn.
DE OVERVAL OP WILLEMSTAD.
VERSTERKING VAN SURINAME
ONDERWEG.
(Zie ook elders in dit nummer.)
De sergeant Marcusse
overleden.
Het ministerie van koloniën deelt het vol
gende mede:
De toestand op Curasao, waar na den
overval de staat van beleg is afgekondigd,
is, zooals uit de sedert ingekomen telegram
men van den gouverneur blijkt, rustig ge
bleven. Een meer volledige uiteenzetting van
de plaats gehad hebbende gebeurtenissen
zal in een nader communiqué worden ver
strekt, zoodra de daartoe nog noodige aan
vullende gegevens van den landvoogd zullen
zijn ontvangen.
De gewonde sergeant Marcusse is overle
den.
Eerstdaags arriveert op Curasao een door
den gouverneur van Suriname derwaarts ge
dirigeerd militair detachement ter sterkte
van 2 officieren en veertig man.
De houding van Venezuela.
De zaakgelastigde a.i. van Venezuela deelt
mee, van den gezant, die zich met verlof te
Caracas bevindt, opdracht te hebben ont
vangen, aan den minister van buitenland-
sche zaken mee te deelen, dat geheel zijn
land opkomt tegen de handelingen der op
Curacao ODgetreden bandieten. De heer
Clemente heeft zich Woensdagmiddag var.
die opdracht bij jhr. Beelaerts van Blok
land gekweten.
De etat major van de
Hertog Hendrik.
De état major van Hr. Ms. Hertog Hendrik
die vandaag van Nieuwediep naar Curacao
vertrekt, bestaat uit kapitein te zee J. Bos
nia, commandant: luitenant ter zee le kl.
H. Spits, le officier; id. E. E. B. Lacomblé;
luitenant ter zee 2e kl. F. T. Burghard,
jhr. H. A. van Foreest, A. Molenaar, J. A.
Rauws, M. Schoo en H. van Schreven; le
luitenant der mariniers L. C. M. Janssens;
officier M. S. D. le kl. J. A. de Veer; id. 2e
kl. J. M. Buitink, P. J. Drijver en J. C.
Hamilton; officier van administratie le kl.
J. Oosterhuis; id. 2e kl.J. W. B. Buijkes; of
ficier van gezondheid le kl. F. C. Swart.
Correspondentie voor de
„Hertog Hendrik".
Evenals voor de „Kortenaer" is een rege
ling getroffen, waarbij de correspondentie
voor opvarenden van Hr. Ms. pantserschip
„Hertog Hendrik" van 14 dezer af in afzon
derlijke brievenmalen naar Curacao zal wor
den gezonden, met dezelfde booten, waarmede
de gewone mail voor Curasao vervoerd wordt.
Zooals bekend is, moet de correspondentie
volledig gefrankeerd zijn en voorzien van
twee elkaar snijdende lijnen over het geheele
adres.
E. S.M.
25 JAAR BESTAAN LIJN AMSTERDAM-
HAARLEM-ZANDVOORT.
4 September 1904 werd de electrische tram
lijn Amsterdam—Haarlem—Zandvoort offi
cieel geopend.
Dit zal dus dit najaar juist 25 jaar geleden
zijn.
Tevens was reeds de lijn Haarlem—Zand
voort in gebruik genomen.
EEN DANSJE.
(Tijdens een danspartij
op een derde verdieping
te Napels, zakte de vloer
in en vielen de dan
senden op de tweede
étage en daar verder
door den vloer naar de
eerste verdieping. Slechts
een paar muurbloempjes
bleven op de derde ver
dieping zitten. - Courant-
bericht).
't Zal je toch maar overkomen,
Dat j' een prettig foksje trot.
En daar kraakt de heele dansvloer,
Zoo maar onder je kapot;
Als je 't meisje aller meisjes,
Rustig draaiend houdtomvat,
En je daalt daar een étage,
Lach nou niet het is je wat!
't Zal je, zeg ik, toch gebeuren,
Dat je luiert op je stoel.
Binnensmonds je bovenburen
Scheldend om hun dansgewoel
En daar komt je je plafondje,
Hevig krakend naar benee
En daar valt een dansend paartje.
Zoo maar in je kopje thee.
't Zal je, meen ik, toch passeeren,
Dat je eigen vloertje kraakt
En je naar de bel-étage,
Mee zoo'n valvisite maakt;
't Brengt Vesuvius in gedachte,
Die je net nog spuwen zag,
't Doet je denken aan Pompeji,
Op den allerlaatsten dag;
Eenzaam op de derde étage,
Van den schrik wat overstuur,
Zitten twee versmade meisjes,
Danszaalbloempjes aan den muur,
In het gapend gat te staren,
Waardoor heel de troep verdween,
Zij ontsprongen met hun beidjes,
Dezen vreemden dans alleen.
En Vesuvius kijkt dreigend,
Uit de hoogte 't schouwspel aan.
Wie heeft, ook gezegd: de menschheid,
Danst verblind op een vulkaan?
P. GASUS.
DE INBRAAK IN DE KAMER
VAN KOOPHANDEL.
VERDACHTE KRIJGT EEN JAAR
GEVANGENISSTRAF.
Tegen den op 3 April op heeterdaad be
trapten inbreker in het gebouw van de
Kamer van Koophandel op het Nassauplein,
een 45-jarig koopman uit Den Haag was
verleden week een gevangenisstraf van twee
jaar gerequireerd. De rechtbank deed heden
uitspraak en veroordeelde hem tot een jaar
gevangenisstraf.
DE VERKIEZING VAN
MISS HAARLEM.
DE CANDIDATE VAN WOENSDAG.
Woensdag werd uit een vijftal meisjes
mejuffrouw Rie Goes tot candidate voor
den titel van Miss Haarlem gekozen. De be
langstelling was vrij groot.
No. 14141 OPBELLEN!
BIJ ALLE ONGEVALLEN.
Het komt nog herhaaldelijk voor, aldus
deelt de politie ons mee, dat men, wanneer
bij een ongeval hulp noodig is, eerst eenige
leden van eerste-hulpvereenigingen, die men
persoonlijk kent, of de politie opbelt. Dit
heeft tengevolge, dat dan weer de Centrale
Oproeppost van den Ongevallendienst moet
worden opgebeld, waardoor vertraging in de
hulpverleening ontstaat, wat voor het
slachtoffer van het ongeluk noodlottig zou
kunnen worden. Bovendien wordt de kans
geloopen, dat hij. wiens hulp op deze ver
keerde wijze wordt ingeroepen, niet thuis is.
Voor hulp bij alle ongevallen moet worden
opgebeld het nummer 14141; dat is van den
Centralen Oproeppost van den Ongevallen-
dienst. Dan wordt binnen den kortst moge
lijken tijd voor de verlangde hulp gezorgd.
Eenige dagen geleden is het nog gebeurd, dat
door de verkeerde wijze van oproepen de
hulp een half uur later kwam, dan noodig
was. Dat gebeurde bij het te water raken
van een meisje in het water van den Heeren
singel, dat inmiddels door een ander gered
was.
TREIN OP EEN GROEP
ARBEIDERS GEREDEN.
De correspondent te Brussel der N. R. C.
meldt:
Tusschen Ecaussines en 's Gravenbrakel
is een groep spoorwegarbeiders door een trein
met bedevaartgangers verrast. Twee der ar
beiders werden letterlijk vermorzeld,
Miss Oostenrijk, Lisl Goldarbcitcr werd op
het Internationale Schoonheidsconcours in
Galveston, tot Miss Universum benoemd.
OUDEN VAN DAGEN EEN
DAGJE UIT.
DE AUTOTOCHT.
Zij hadden hun leventje geleefd in een
huisje, ergens vex-borgen achter een der groo
te straten van de stad, dat je slechts bereiken
kon door een poort en via een gangetje met
vele kronkelingen tusschen hooge muren. Zij
waren er in getrokken na hun trouwen hoe
lang was dat al geleden, beiden vol werk
lust en werkkracht. Hij was wever op dc tex
tielfabriek. Zoo was het, cei-ste deel van hun
huwelijkslevenbetrekkelijke welvaart, zorgen
voor de opgroeiende kinderen. Wij zouden ge
neigd zijn het leven van die twee als een stil
len droom te zien, maar zij zouden u kunnen
vertellen, hoe het bekoorlijke irreëele van
een droom er in ontbrak, omdat het slechts
harde werkelijkheid was en door zorgen dik
wijls een benauwde droom. Want de verande
ring van economische toestanden greep diep
in dit schijnbaar zoo gelijkmatig bestaan. De
textielindustrie verdween uit de stad en de
wevers stonden op straat. Geschoolde arbei
ders waren zij, eenzijdig geschoeid echter en
te oud dikwijls om een ander vak nog te lee-
ren.
Zoo was het met hem gegaan, hij, bekwaam
vakman werd los arbeider, sjouwde steenen
de eene weck, schepte zand in kipkarretjes
de andere. De kindei-en brachten wat in. ge
lukkig, waar de verdiensten minderden,
waar werkloosheid dc spaarcenten eerder
deed verteren dan ze bij elkaar gebracht
waren. Maar de kinderen vrouwden, hadden
eigen gezinnen, eigen zorgen. Een vroege
ouderdom vermeerdci'dc de lasten. Het werk
woog allengs zwaardei-, de vrouw werd slecht
ter been, te oud ook om naar werkhuizen te
gaan, zooals ze gedaan had. Hij ging toen
met de oliekar loopen, kreeg klantjes en ver
diende er wat mee, hoewel de concurrentie
groot was. De oorlog ontnam hem z#n han
delsartikel. En opnieuw uitziend naar nieuwe
werkgelegenheid bleef hem niets anders
over dan wat loopwerk, kleine karweitjes bij
goedgezinde menschen te verrichten.
Een huisje, hoe klein ook. wordt een dier
bare omgeving als het vijftig jaar alles ge
kend heeft, wat het leven uitmaakte van de
bewoners. Heel smartelijk was daarom het
vertrek uit het poortje, waar het wonen voor
twee rijksdaalders in de week te duur werd.
Te duur voor de kinderen, die ze moesten op
brengen.
Nu waren ze in het gesticht, de laatste ja
ren en het leven was ontdaan van aLe din
gen, waarvoor het waard is om te leven,
doelloos en overbodig, omdat het eenige
object, waarvoor zij nog leefden en zorgden,
hun eigen thuis, er uit weggenomen was. Een
leven, dat wel de rust bracht van den ouden
dag, maar waaruit verdwenen was de blijd
schap van een ideaal te hebben.
Toch idealen leefden nog in hun harten,
kinderlijk hevig konden de verlangens zijn
naar eenvoudige genoegens, een v rooi ijker,
-.vond, een dag buiten, eens in een auto te
rijden.
Eens in een auto tc rijden!
Dat was een sensatie, waarvan ze de heer
lijkheid alleen maar konden vermoeden, die
ze nooit gekend hadden.
Lezer, is dit niet een schema, een algc-
meene schets van het leven, zooals ze het
geleefd hebben, de inwoners van onze oude-
licdcnhulzen, zij het met wat blijdcr, zij het
met wat droever afwisseling?
En is 't dan geen geluk dat er menschen
zijn. die het l acht hebben, hoe eentonig
het daar kan z^n in die Huizen, en die heb
ben willen hooren, hun wenschen. Is het
geen mooie geste van bijna zestig auto-bezit-
tex-s om al die ouden van dagen vandaag eens
te rijden ver buiten de stad. waar ze de laat
ste tientallen van jaren wel nooit meer kwa
men, naar de omstreken, die ze zich nog
voorstelden in een toestand als zij ze dertig,
veertig jaar geleden zagen?
Daar zaten ze nu, vanmiddag in de wagens,
met blijde gezichten, vol grapjes in eens en
vol van dankbaarheid. Er was een heel eere
escorte. padvinders cn politie, aan hulp zou
het hun niet ontbreken.
Wij hebben reeds vermeld, waar ze heen
gingen en wie er aan deelnemen. De tocht
gaat naar Noordwijk over den hoofdweg eq
