Hebt gij
HAARLEM'S DAGBLAD
DAG VAN VREUGDEN EN DANKBAARHEID
DE AANVAL OP WILLEMSTAD.
VRIJDAG 14 JUNI 1929 DERDE BLAD
Stille voldoening bij honderden.
AUTOTOCHT VOOR BEJAARDEN SCHITTEREND GESLAAGD.
Eet afscheid van Groot Badhuis. De vrouwtjes op den voorgrond hebben schik.
Laat ons u vertellen hoe Donderdag 13
Juni in het leven van zeer velen een blijde
blijde dag geworden is.
Wij hebben er al iets van gezegd, Donder
dag in de krant toen wij meldden hoe de
autotocht voor ouden van dagen begonnen
is onder de allerbeste voorteekenen. Dat was
van het vertrek bij het Stads Armen- en
Ziekenhuis.
Half twee waren daar de auto's voorge
reden, de wagens, die van het Diaconie
huis in de Jansstraat kwamen en die welke
de menschen meebrachten van het Sint
Jacobs Godshuis of van het gesticht St.
Johannes de Deo. Een lange trein, die ein
deloos haast leek bij het voorrijden van tel
kens en telkens weer nieuwe wagens. Drie
en zestig waren het er.
In de poort stonden ze klaar, de bewoners
en bewoonsters van het „Buitenhuis" en bo
ven hun hoofden waaide feestelijk de vader-
landsche vlag. En het was hun ook aan te
zien, dat het feest was. Hoe vreugdevol stemt
het die oude gezichten- zoo innig gelukkig
te zien, om het in gedachten al beleefde ge
noegen. Zij stapten blijmoedig in, vol veer
kracht in eens weer, haast den steun niet
behoevende, die zusters en padvindsters en
dames van den Ongevallendienst zoo hulp-
yaardig verleenden.
„Wat een prachtige auto", vonden ze weg
hakkend in de kussens v,an de groote blin
kende luxe wagens.
De ouderdom, komt met gebréken, maar ge
lukkig zijn er ferme padvindstersdie een
handje helpen, ;^v
Een verstandig denkbeeld van het comité,
om gesloten wagens te verzoeken en vrien
delijk, heel vriendelijk van de eigenaars om
die zoo spontaan en in zoo groot getal ter
beschikking ie stellen. Want wij willen ons
niet de narigheid voorstellen die er van
gekomen zou zijn als in open touring-cars
de tocht gemaakt was. Van het weer willen
wij na een middag van zooveel goeds, geen
kwaad zeggen, maar zeer zeker was het in
den feilen wind veel en veel te koud geweest
en de uitgaanders zouden zich hebben moe
ten begraven onder reisdekens en omslag
doeken.
Langs den straatkant schaarden zich de
kijkers, rijen dik. Wie had zoo'n belangstel
ling verwacht? O, het moet den ouden goed
gedaan hebben, dat de heele stad was uit-
geloopen om hun uitgeleide te doen. Op de
Kennemer brug zag het zwart van de
menschen bij den afrit. Dat was zoowat om
twee uur.
De politie was met sterke macht aanwe
zig, haar regeling was eenvoudig voortref
felijk. Inspecteur van Tongeren had gezorgd
dat een geregelde opschuiven van de file op
den Schotersingel mogelijk was. De motor
politie reed voorop en bij elke zijstraat stond
een agent.
Hier triomfeerde de ouderdom!
Het gansche verkeer stond enkele minu
ten stop, waar de stoet langs kwam, op het
Stationsplein wachtten de trams. De men
schen hoopten opeen op de straathoeken,
ze stonden voor de ramen van hun huizen
en het personeel was in de winkels van
achter de toonbanken en uit de paklokalen
weggeloopen en had zich opgesteld in de
deuropeningen. En ieder wuifde en bracht
zijn groet aan den ouderdom.
Wat een trotsch gevoel doortintelde de
oude mannen en vrouwen bij dit verras
send enthousiasme, die algemeene blijdschap
om hun vreugde. De trein wrong zich door
de nauwe binnenstad-straten, de Koning
straat, de Gierstraat door naar de Dreef,
den Hout in.
Bij elke bocht wezen de metalen rompen
van de wagens in den kop blinkend en
schitterend in het zonlicht, den achtersten
auto's den te volgen weg. O' zeker, het is
gebeurd later toen de onderlinge afstanden
grooter werden, dat een schaap uit de kudde
verdwaalde, maar dan waren er nog de
beide motorrijders, snelle knapen, die zich
,door estafette-diensten hoogst verdienste
lijk maakten en rennend heen en weer
schietend door de nauwste openingen, het
verband er in hielden.
Hoe prachtig werk zij deden, deze vrij
willigers, bleek toen op de Zuiderhoutlaan
een wagen onklaar raakte. Voor- en achter
hoede wisten 't tegelijk, er moest een alge
meene stilstand komen tot de passagiers over
gestapt waren in den reserve-wagen.
De Haarlemsche motor- en rijwielpolitie
droeg aan de Blauwe Brug de zorg over
aan de Heemsteedsehe die zich met de
zelfde liefde aan haar taak gaf, zelfs mee
reed tot m Hillegom.
Groenendaal hoeveel herinneringen zou
de doorrit daar niet opgeroepen hebben?
Hoe anders vonden ze den hoofdweg Benne-
broek, waar de Geleerde Man niet meer
stond, Hillegom met den Rijksweg, die bijna
een stadsstraat is geworden, zoo hebben de
huizen er zich aaneengerijd. Alleen de
bollenvelden, met het kale groen der uitge
bloeide bolgewassen, die kenden ze nog wel
van vroeger, maar hoe veel moderner, hoe
veel mooier bouwt men tegenwoordig de
bollenschuren, vroeger zulke storende, zulke
doodsche objecten in het blonde land.
In Lisse is de oude kerk afgebroken en
de toren staat er nu zielig alleen. Langs dien
toren gingen wij het duinland tegemoet,
langs de beboschten heuvels van Keuken
hof, de dóór blonde zandgrond recht ge
trokken vaarten, waarin het water rimpelde
in den zeewind. Links lieten wij Noordwij k
liggen, Piet Gijzenbrug was het keerpunt,
't was toen half vier.
De Zilkerweg is mooi, de zwarte effen
asphaltstrook, waarover zacht de wagens
suisden, de duinen links, de lage geest
gronden rechts.
De lucht, zichtbaar tusschen witte en grijze
wolkenslierten was staalblauw, de zon
scheen mild, dit was Holland op zijn
mooist. Wij zouden zeggen, dat de natuur
's morgens nog dreigend met regen, haar
■best deed om dezen eenen keer eens extra
voor deelig te verschijnen.
Noordwij kerhout, Ruygenhoek, Zilk, Voge
lenzang, het Naaldenveld, hoe anders dan
vroeger nu gingen ze de zee zien in
Zandvoort en tevens even rusten.
Neen, nu was eens alle mondaniteit vreemd
aan de Concertzaal van Groot Badhuis, nu
was er eenvoud en stil geluk. Daar zaten ze
bijeen aan de tafeltjes, de mannen en
vrouwtjes, ieder met een flink stuk moc-
cataart voor zich en een kopje thee.
En nu kwamen de tongen los ook.
„Wel", vroegen we, opoe, „hoe is het be
vallen?" „Best meneer", zei ze glunder, „zet
u dat vooral in de krant, hoe dankbaar we
de heeren zijn". En trotsch: „Ik ben al acht
en tachtig, maar zonder bril nog hoor. en ik
kon 't allemaal best zien. Maar 't zal nou
wel de laatste reis geweest zijn".
„Kom, kom, daar zie je nou heelemaal nog
niet naar uit".
„En geen lastgehad van 't hellen in
de bochten", vroegen we een 77-jarige.
„O, nee, meneer, 't rijdt heerlijk in zoo'n
auto, niks vermoeiend".
De mannen waren over t algemeen wat
stiller, hadden hun pijpje er bij opgestoken.
Maar daarom waren ze niet minder geluk
kig. ,,'k Heb 't vroeger dikwijls allemaal
geloopen hoor, maar toen had je zulke mooie
wegen niet", zei een 75-jarige glimlachend,
bij de herinnering.
't Was een hoogtepunt, een oogenblik, dat
ieder er van overtuigd werd hoe dankbaar
werk dit van het comité is, toen Cornelis van
der Mark, uit het Stads- Armen en Zieken
huis, opstond en uit naam van alle ouden van
dagen het comité, de heeren, die hun auto's
zoo welwillend beschikbaar gesteld en dik
wijls zelf gereden hadden, de dames en
heeren van den Ongevallendienst bedankte,
wat gevolgd werd door een driewerf hoera.
De heeren B. W. Lasschuit, A. Beijnes, H.
Franken Jr., E. H. Tenckinck, J. C. Peere
0eze oude behoefden wij niet te vragen of
ze plezier had!
boom en G. van Zon. die het comité vorm
den waren allen aanwezig en zeer getroffen
door de dankwoorden en den hartelijken
bijval De heer F. Glastra, directeur van het
Stads Armen- en Ziekenhuis voegde er per
soonlijke dankwoorden aan toe en deed drie
maal „lang zullen ze leven" aanheffen op
den spreker v. d. Mark, op de ouden van
dagen en de jongen van dagen, de maat
schappelijk of lichamelijk behoeftigen, die
ook aan den tocht deelnamen.
Doozen bonbons en kistjes sigaren, de eer
ste tot een verminderden prijs gele
verd door de firma Droste, kregen
ze als herinnering mee, en toen om vijf urn-
de auto's voor reden dansten de vrouwtjes
van de Diaconie zoowaar bijna een char
leston, op de wijs van „En we gaane samqn
naar de Diaconie", en het kon niet anders
of de mannen deelden in de jeugdige vreug
de-uiting.
Prachtig, grijs met een zware witgekruif-
de branding was de zee. Heerlijk de terug
tocht langs den Zeeweg.
Half zeven waren ze thuis, stil van geluk
met tranen in de oogen.
Zij zullen er nog dagen over spreken en
betuigden dat ze geen langeren tocht ver
langd zouden hebben, zij waren zoo heerlijk
frisch gebleven.
DE SPOORWEGEN.
FINANCIëELE RESULTATEN.
De balans over 1928 van de H.IJ.S.M. wijst
een winstcijfer a-an van f 1.125.000 (vorig
paar f 1.12.0001 en van de Staatsspoorwegen
f 904.736 (gelijk aan 1928).
KINDERZORG IN DE NED. HERVORMDE
GEMEENTE.
Aan het jaarverslag van de vereeniging
Kinderzorg in de Classis van Haarlem der
Nederlandsch Hervormde Kerk, uitgebracht
op de onlangs gehouden jaarvergadering door
den secretaris ds. C. Met te Zaandam, ont-
leenen wij het volgende:
Over 7 minderjarigen werd de voogdij aan
vaard, waardoor het aantal pupillen steeg
tot 56, 2 jongens werden meerderjarig, zoo
dat einde 1928 het groote verspreide gezin
bestond uit 31 meisjes en 23 jongens. Op een
verzoek van een ouderpaar, dat in 1916 ont
zet werd uit de ouderlijke bevoegdheid, om
daarin hersteld te worden, beschikte de
Rechtbank tot genoegen van het bestuur af
wijzend.
De inspectie werd uitgeoefend door ds.
A. Snethlage en mejuffrouw A. C. Wolter-
beek. Ds. P. W. Foeken, die door gebrek
aan tijd zich genoodzaakt zag om te bedan
ken, werd vervangen door ds. G. J. Waar
denburg, eveneens predikant te Haarlem.
Het damescomité zorgde weer voor den Sint
Nicolaas.
In het eerste kwartaal 1929 werd aan
Kinderzorg de voogdij over twee kinderen
opgedragen. Het bestuur verklaarde zich be
reid tot aanvaarding van nog twee, in het
vertrouwen op steun uit de gemeenten.
Uit het verslag van den penningmeester
den heer J. C. Wolterbeek, Parallelweg 2.
Bloemendaal, blijkt, dat het totaal der uit
gaven bedroeg f 17.401.56, dat dfer inkomsten
f 17.377.06 er is dus een tekort van f 24.48,
dat alleen door steun van particulieren en
gemeenten kan worden aangezuiverd.
DE INVLOED VAN EEN
KWARTEEUW.
INTERESSANTE CIJFERS.
Wanneer wij de cijfers van het officieele
Gemeenteverslag over 1927 eens naast die
van 1902 leggen, dan blijkt de invloed van
die 25 jaar op onze stad zeer groot te zijn
geweest.
Het vrouwelijke overwicht is vrijwel con
stant gebleven, 25 jaar geleden waren er
31373 mannen tegen 35004 vrouwen,
nu 53859 mannen tegen 59445 vrouwen.
Het geboortecijfer is belangrijk gedaald,
Een juiste vergelijking is moeilijk omdat
in 1927 4 maanden van Klein-Haarlem en
8 maanden van Groot-Haarlem vallen. Er
is evenwel vast te stellen, dat de cijfers
der geboorten omgeslagen op het inwoner
aantal van 1902 en 1927 zich verhouden als
16 tot 10.
Het sterftecijfer is evenwel ook belangrijk
lager.
In 1902 stierven op de 66377 inwoners
1045, of 1 op de 63 1/2. Als wij dezelfde be
rekening maken voor 1927 komen wij op 1
sterfgeval op de 79.
Er werden in 1902 slechts 10 echtscheidin
gen uitgesproken tegen 44 in 1927. Al reke
nen, wij, dat de bevolking bijna verdubbeld
is, dan wil dat toch nog zeggen, dat het
aantal echtscheidingen met meer dan 100%
is toegenomen.
Het salaris van den burgemeester was in
1902 f 3500. dat der wethouders f 1200. Nu
heeft de burgemeester f 12.500 en de wet
houders f 4500.
De gewone rekening beliep in 1901 nog geen
2 milüoen gulden. Over 1926 was dit bedrag
151/2 millioen, dus nog voor de annexatie
was het budget der gemeente al met onge
veer 800 pet. gestegen.
Het bedrag der schulden is in 25 jaar ge
stegen van f 5.794.060 tot f 26.294.900, waarbij
dan nog geen volledige rekening gehouden
is met de financieele gevolgen van de an
nexatie. Alleen de overgenomen schulden
van Schoten en Spaarndam zijn onder het
bedrag opgenomen. In 1902 was pas een
leening van 2 millioen aangegaan voor de
lichtfabrieken.
In 1902 werd aan Gem. inkomstenbelasting
betaald 3.9 pet., nu is het 11/2 pet. plus
100 Opcenten op de Rijksinkomstenbelasting,
dus belangrijk meer.
Het drankmisbruik is belangrijk verrn
derd, in 1902 werden 659 T>rocessen'"'>rV'~
opgemaakt wegens dronkenschap, over 1927
was dit aantal, hoewel de bevolking veel
grooter is, slechts 409, waaronder nu ook nog
de processenverbaal wegens Drankwetover
tredingen zijn begrepen.
Er werden in 1902 918673 M3. water ge
leverd door de Gem. Duinwaterleiding. In
1927 was dit gestegen tot 1.783.459 M3. Het
gemiddelde gebruik per inwoner per etmaal
steeg van 38.7 L. in 1902 tot 47.17 L. in
1927.
Cijfers over gas- en electriciteit zijn over
1902 niet gepubliceerd, omdat die levering
nog in particuliere handen was.
Nog een persstem uit
Indië.
„De Preangerbode", 't gebeurde op Cura
cao besprekend, zegt, dal de geheele wereld
glimlacht om de figuur die Nederland ge
slagen heeft. Het blad is voor één ding dank
baar en wel, dat de aanval drie weken vóór
de verkiezingen is gevallen. Dezen kaakslag
voelen allen, mannen, vrouwen, jongen en
ouden, voorzoover zij niet principieel anti
militaristisch zijn. De onverschilligen zullen
thans opwaken en een kleine schare geest-
driftigen voor een goede weermacht ziet de
zeilen bol om het schip in de juiste richting
te doen varen, die leidt naar een welver
zorgde defensie te water en te land.
De Vereenigde Staten en
de Antillen.
Het Algemeen Handelsblad schrijft over de
houding der regeering in de quaestie van
Curacao o.a.:
„Wij hebben door ons defensiebeleid het
onszelf onmogelijk gemaakt afdiende te zor
gen voor de bescherming der belangen, die
ons zijn toevertrouwd door de geschiedenis
en door het vertrouwen, dat de inrichters
van groote bedrijven op Curacao en Aruba
stelden in de Neöerlandsche regeering.
En dat in een tijd. nu in een deel der Ame-
rikaansche pers herhaaldelijk o.a. met het
oog op de beveiliging van het Panamaka
naal wordt betoogd, dat de Ver. Staten in
het bezit behoorden te zijn van de Antillen.
En in een hoek der wereld waar elk oogenblik
revolutionaire woelingen kimnen ontstaan!
De stappen, die de regeering thans neemt,
zijn de scherpst mogelijke veroordeeling van
haar eigen „beleid" ten aanzien van de
„West".
Ze komen echter wellicht ten minste in
zoover niet te laat, dat men zich nu bewust
wordt in den lande, wat er door deze regee
ring is verzuimd. Zij kon dat doen, tenge
volge van het feit, dat ons parlement van
West-Indië niets weet en er geen spoor van
belangstelling voor heeft, behalve als het
gaat om de „gelijkstelling" bij het onderwijs
en dergelijke vraagstukken, die op een deel
van het Nederlandsche kiezerscorps eenigen
indruk maken".
Hr. Ms. „Kortenaer".
Hr. Ms. torpedobootjager „Kortenaer", op
weg naar Curasao, bevond zich Woensdag
middag te twaalf uur op 46 gr. 35 min. N.-
breedte en 9 gr. 30 min. W.lengte, dat is on
geveer 200 mijl ten N. van kaap Finisterre.
Hieruit blijkt, dat deze oorlogsbodem een
vaart behouden heeft van ruim 21 mijL
Het vertrek der Hertog
Hendrik naar Curaqao.
Men meldt ons uit den Helder:
Donderdagmorgen 11 uur is de „Hertog
Hendrik" naar Curasao vertrokken, uitge
leide gedaan door een groote menigte, die
het schip bij het vertrek uit de haven toe
juichte. De commandant der marine, vice-
admiraal Quant, die met zijn staf te half elf
aan boord van den oorlogsbodem kwam,
heeft daar de volgende rede -gehouden:
„Commandant, H.H. Officieren, Onder-Of
ficieren en Manschappen:
„Alvorens U, Commandant, order te geven
uwe opdracht op te volgen en U met den
meesten spoed te begeven naar onze West-
Indische wateren, wil ik U en alle opvaren
den een goede reis en een ter zijnertijd be
houden terugkomst in het vaderland toe-
wenschen.
Ik ben overtuigd, dat U allen volkomen het
ernstige van het oogenblik zult beseffen. Dit
toch is mij duidelijk gebleken in de enkele
spannende drukke dagen, die achter ons lig
gen, door de groote voortvarendheid en hst
zichtbare enthousiasme, waarmede gij allen
hebt medegewerkt om dit vertrek zoo spoedig
te doen plaats hebben. Particuliere belangen
weken overal, terwijl het mij voldoende be
kend is, dat voor meerderen onder U het on
verwachte vertrek wel heel ongelegen moet
zijn gekomen.
De Marine Is altijd, ook al is zij op de
komende gebeurtenissen niet extra voorbe
reid, in zeer korten tijd voor haar taak ge
reed.
Het vertrek van Hr. Ms. „Kortenaer", dat
voor haar even onverwacht en onvoorbereid
was als voor u aUen, reeds binnen 24 uur nadat
de eerste bijna onbegrijpelijke en zeker met
veel ergernis en beschaming ontvangen be
richten uit Curasao bij de regeering waren
ingekomen, is een lichtpunt in onze tegen
woordige Marine-geschiedenis.
Het aandeel, dat het corps Mariniers ook
hierbij heeft gehad, mag met trots vermeld
worden. Als voorbeeld haal ik aan hoe meer
dere mariniers juist waren aangewezen voor
het betrekken van de wacht voor het Paleis
in Amsterdam en dat zij 24 uur later gepakt
en gezakt uit den Hoek van Holland naar
West-Indië vertrokken.
Het feit, dat ook nu dit pantserschip, dat
op Zondagavond nog te Amsterdam lag ter
opluistering van de feesten aldaar ter eere
van het 50-jarig jubileum van Hare Majes
teit de Koningin-Moeder, daarom eerst
Maandagmorgen hierheen kon vertrekken,
thans reeds gedokt, vol victualie en kolen
en met de matrozen, die drie dagen geleden
nog aan boord van Hr. Ms. ..Jacob van
Heemskerk" in het Engelsche Kanaal voeren,
gereed is om hun eervolle opdracht te gaan
vervullen, stemt tot groote vreugde. Voor de
wijze waarop gij allen daartoe hebt medege
werkt, betuig ik U mijn groote tevredenheid.
Ook het aandeel, dat 's Rijks Marinewerf
In het gereedmaken heeft gehad, mag niet
onvermeld blijven.
Dat gij allen Uw plicht zult doen als zulks
van u zal worden gevraagd staat- bij mij zoo
vast, dat ik zelfs op dit gewichtige moment
het niet noodlg acht daarop nog eens af
zonderlijk een beroep te doen.
Vol vertrouwen in de juiste vervulling van
uw opdracht zie ik u vertrekken, omdat ik
weet, dat de eer van de vlag. die van uw
schip waait, onder alle omstandigheden cn
ten allen tijde door U allen zal worden ge
handhaafd.
Het Nederlandsche volk volgt U met veel
belangstelling. Het groote enthousiasme,
waaronder Hr. Ms. „Kortenaer" deze haven
heeft verlaten en waarmede ook u nu weer
uitgeleide wordt gedaan, moge U de verzeke
ring geven, dat aller oogen op u gevestigd
zijn en blijven, opdat zoo spoedig mogelijk,
mede door uw verschijnen en uw aanwezig
heid In de wateren van onze West-Indischc
bezittingen, de beleediging die daar aan onze
vlag is aangedaan, onmiddellijk zaï /ervagen
en naar wij willen hopen zal worden verge
ten en hersteld.
Persoonlijk mocht ik nog Maandag te Am
sterdam uit Haar eigen mond hooron hoe
Hare Majesteit de Koningin het snelle ge
reed maken en het vertrek van Haar schepen
met belangstelling volgde en waardeerde.
Ook bij haar leeft de overtuiging, dat bU
u de Nederlandsche vlag veilig is. welke de
gevolgen ook mogen zijn van den schadelij
ken en beschamenden overval in Curagao.
Ons Nationaal gevoel is daardoor belee-
digd, ook al geschiedde dit alles tenslotte
door een z.g. onverantwoordelijke roovers-
bende!!!!
Waardig, beleidvol, doch vastberaden zal
hier moeten worden gehandeld.
Uwe u door de Eegeering verstrekte In
structie wijst U daarbij den te volgen weg.
Uw aller taak moge daardoor een wellicht
moeilijke worden, zij is in verband daarmede
zóó eervol, dat de hier achterblijvende col
lega's u allen merkbaar benijden, nu u uw
gewone oefeningen weer ziet omzetten in
deze reëele maritieme opdracht, aoor deze
onverwachte gebeurtenis, die weer eens dui
delijk waarschuwt, dat een koloniale mo
gendheid niet ongestraft haar maritieme
weermacht kan verminderen.
Talrijk waren dezer dagen de verzoeken,
die bij mij inkwamen om als er Iemand
mocht uitvallen zijn plaats aan boord van
dit schip te mogen innemen. Gelukkig kwam
geen enkel onnoodlg verzoek van u binnen
om te mogen achterblijven.
Alles getuigde van een goeden geest, de
mooie historie onzer „Marine" waardig.
Moge God verhoeden, dat u ooit genood
zaakt zult zijn met gebruik der wapenen dc
eer van de vlag hoog te moeten houden, doch
wanneer zulks van u gevraagd zal worden,
doet dan uw plicht tegenover „Koningin en
Vaderland".
Laat ons deze op dit gewichtige oogen
blik nog even in herinnering gebrachte
bij in onze indiensttreding gegeven belofte
bezegelen door 'n driewerf hoezee voor Haar
aan "wie wij trouw blijven tot in den dood.
Leve de Koningin!!!!
Tijdéfts de toespraak cirkelden een aantal
vliegtuigen boven het schip. De vice-ad-
miraal was vergezeld van de navolgende hee
ren van den staf: Schout bij Nacht Mr. J. C.
Jager, chef van den Marinestaf, kapitein ter
zee J. de Graaff, chef van den staf, hoofd
officier Marine-stoomvaartdienst A. H. Voe
telink, alsmede den adjudant van den ad
miraal, luit. ter zee le klasse Hetterschy.
De toespraak van den admiraal werd met
een driewerf hoera van de bemanning be
antwoord. Het ..Stedelijk' Muziekcorps" be
geleidde het vertrek bij ontstentenis van de
stafmuzlek met eenige vroolijke ma'rschen en
het Wilhelmus.
EEN TELEGRAM VAN DE KONINGIN.
De koningin heeft het volgende telegram
aan de opvarenden van Mr. Ms. „Hertog
Hendrik" verzonden:
Bij uw vertrek naar Curaqao wensch ik
commandant, officieren en bemanning een
voorspoedige reis toe in de overtuiging dat
het hooghouden van de eer onzer vlag ten
volle aan u is toevertrouwd.
w.g. W1LHELMINA.
VERKEERSONGELUKKEN.
te Heemstede.
Op den Heèrenweg had een aanrijding
plaats welke nog betrekkelijk goed is afge-
loopen. W. E„ wonende te Hillegom stak per
rijwiel den weg over, juist op het oogenblik
dat een hem achteroprijdende auto hem
wilde passeeren met het gevolg dat hij werd
aangereden. Hij had een tamelijk ernstige
hoofdwonde en schaafwonden aan hoofd,
knie en rug bekomen. Na door Dr. II. ver
bonden te zijn is de gewonde naar zijn wo
ning vervoerd.
te Beverwijk.
Donderdag omstreeks-12 uur heeft op den
hoek BaanstraatKeesdelfsweg een ernstige
botsing plaats gehad.
In de richting van den Romerkerkweg reed
de vrachtauto van den heer J. V. Toen deze
den Keesdelfsweg passeerde kwam een luxe
auto aanrijden, bestuurd door den heer K.f
volgens ooggetuige met groote snelheid. Beide
auto's botsten tegen elkaar en wel zoo hevig,
dat de vrachtauto kantelde. De leege melk-
flesschen. waarmede de auto was geladen,
gingen natuurlijk in scherven. De chauffeur
bleef ongedeerd.
op Uw onkostenrekening een bedrag
uitgetrokken voor adverteeren
in Haarlem's Dagblad
Zoo neenbesluit daartoe dan
direct, 'tlsin Uw eigen belang
Li_J
