SANATOGEN
H. D.-VERTELUNGEN
FLITSEN
FEUILLETON
Liefde de Leid-ster
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 6 AUGUSTUS 1S29
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Naar het Fransch door LOUIS DE ROBERT.
Isabelle
HET
BIOSCOOPCONFLICT
HET ZUIDEN.
IN
Het was de Zaterdag vóór een feestdag.
De trein naar Mantes was propvol. Men zag
de reizigers op het perron heen een weer hol
len onder de lang niet vriendelijke blikken
van hen, die eindelijk een plaatsje hadden
bemachtigd en er nu slechts op bedacht
waren nieuwe binnenkomenden tegen te
houden.
Vol. De coupé is vol! Nanteuil kreeg een
coupé 1ste klasse in het oog, die reeds 8
personen bevatte. Hij ging er in, lichtte een
leuning op om zich een plaatsje te verschaf
fen en ging rustig zitten, zonder zich te be
kommeren om de kille ontvangst. Tegenover
hem zat een familie: de echtgenoot, een
grooté en zware man, naar het uiterlijk een
voudig, doch welgesteld; de vrouw nog jong,
vrij knap, ze hield een bleek en zwak meisje
bij de hand. Het scheen Nanteuil toe, dat
die vrouw hem niet onbekend was. En toen
hunne oogen elkander ontmoeten, zag hij
haar blozen en zich dadelijk over de kleine
heenbuigen om haar lichte ontroering te
verbergen: „Heb je het niet warm? Trek Je
mantel uit. Dadelijk stik Je nog."
Nanteuil vroeg zich af: Waar heb ik die
oogen meer gezien? Plotseling schrok hij op
bij een herinnering. Een vergeten oogenblik
uit z'n leven herleeft in z'n brein. Hij zag
zich weder 8 jaren terug, wandelend, in een
zomernacht, de verlaten boulevard Saint
Michel langs naar huis. Het kon ongeveer 1
uur geweest zijn. Voor de school van mijn
ingenieurs stonden drie jongelui om een
vrouw heen. Een van hen had haar taschje
afgenomen, en elkaar de hand gevend, maak
ten ze een rondedans om haar heen.
„Heeren", smeekte ze. „geef me mijn tasch
je terug. Heeren, laat me doorgaan. Het
waren drie studenten van achttien a twintig
jaar. Ze zagen er niet slecht uit, maar ze
waren vrooüjk en hadden pleizier in hun
grap. Nanteuil die groot en sterk was en zijn
kracht kende, kwam tusschenbeide: „Geef
haar nu eens eindelijk haar taschje terug!"
Ze hadden hem niet zien aankomen en
schrokken van z'n autoritair optreden. Ze
staakten het dansen. Toen kwam de meest
brutale het hoofd bieden aan den tegen
stander. Maar zijn kameraden sleepten hem
weg. „Kom mee. kom mee. Daar is uw taschje,
juffrouw. Vooruit nou. Laat haar gaan."
Toen ze een eindje verder weg waren, be
gonnen ze als kwajongens luid te scheeuwen:
„Zeg, ouwe uitgeholde kalabas je hebt haar
niet goed aangekeken, want ze heeft maar
één oog." Dat was een onware beleediging,
want ze vestigde op dat oogenblik twee
groote verlegen oogen op Nanteuil. Ze had
een jong, heel lief gezichtje, dat in het don
ker heel aantrekkelijk was en in geheel haar
wezen lag onschuld en fatsoen. Hij zei tot
haar: „Wil ik U een eindje vergezellen, juf
frouw? Waar moet U heen? Is het ver weg?"
„Ze antwoordde een beetje beschaamd:
„Ik weet het niet."
„Hoe zoo, weet U dat niet? Wat Is dat voor
een antwoord?" Ze zeide niets meer. Hij
overstelpte haar met vragen en bij brokjes
slaagde hij erin te weten te komen, dat ze
Isabella heette, kort geleden nog onderwijze
res was bij een Industrieel, die achteruit was
gegaan in zaken. Nanteuil, een beetje teleur
gesteld, ontdekte een treurspel in plaats van
een romantisch avontuur. Toch sprak hij:
„U mag niet op straat blijven. Kom met me
mee. Ik ben kunstschilder. Ik woon aan
dezen kant van de Rue de Medicis. Ik heb
een groot atelier. Ik bied U voor dezen nacht
gastvrijheid aan."
„Dank U, ik verlang alleen te blijven".
Toen maakte hij zich kwaad. „Ge meent
misschien, dat ik misbruik wil maken van
Uwe ellende. Ge moogt op mijn divan sla
pen. Ik heb mijn eigen kamer. Daarbij val ik
om van de slaap. Ik moet toch wel een goed
soort kerel zijn, om zoo zorgzaam voor U te
INGEZONDEN MEDEDF.ELINGEN
a 60 Ct«. per regel.
STOFZUIGERHUIS MAERTENS
BARTELJORISSTR AAT 16
TELEFOON 10756
VAMPYR STOFZUIGERS f98
wezen. Als het U niet aanstaat, goedenavond
dan."
„Ik heb U niet boos willen maken mijn
heer. Vergeef me." Het bruuske optredeu
van dien grooten jongen boezemde haar ver
trouwen in. Toch was ze nog niet geheel ge
rustgesteld. Ze moest een oogenblik naden-'
ken, toen nam ze zijn aanbod aan.
Toen ze binnenkwamen, maakte hij eerst
licht. Het atelier was groot. Ze bewonderde
verlegen de zware portières, de wapens en
de schetsen, die aan den muur hingen. Hij
maakte een bed voor haar op den divan,
terwijl hij sprak: „Hebt U geen familie?"
„Jawel, een tante te ChS,tou. Ze heeft een
winkel in kantoorbehoeften. Bij haar woonde
ik, voor ik naar St. Mandé ging. Cfigeluk-
kigerwijs heeft een groot aannemer van daar,
zijn zinnen op mij gezet. Mijn tante heeft dit
kwalijk genomen en van dien dag af
waren we slechte vrienden, zoodat ik wel
verplicht was heen te gaan."
„Dus U weet niet of U er weer naar toe
gaat?"
„Ik zal wel een besluit moeten nemen,
maar eerst zou ik willen probeeren elders
iets te vinden. De menschen komen weer
van de vacantie terug. Ik heb in mijn taschje
een advertentie, die ik uit een courant heb
geknipt. Men vraagt een onderwijzeres. Ik
hoop niet dat ik te laat ben daarvoor."
Hij was klaar met het bed en ging een
kussen halen terwijl hij haar achter in het
atelier een toiletkamertje wees. „U hebt nu
alles wat U noodig hebt. Goeden nacht dus.
En hij trok zich in zijn kamer terug.
Den volgenden dag, ongeveer 7 a 8 uren
later, sliep hij nog toen zij reeds aan de
deur klopte. „Vergeef me. dat ik U wakker
maak, mijnheer, maar ik wil niet vertrek
ken zonder U te bedanken".
Hij wreef zijn oogen uit. „Wacht een oogen
blik op me, dat ik even iets aantrek."
Hij vond haar weder in het atelier. De zon
scheen reeds door de gordijnen naar binnen.
Het was een heerlijke ochtend. „U wilt toch
niet zoo spoedig vertrekken en eerst het ont
bijt met me gebruiken? Zie, daar komt juist
mad. Honoré, mijn huishoudster, ze zal het
even voor ons klaarmaken."
Toen ze ontbeten hadden, opende Nanteuil
een secretaire, liet een biljet van 60 francs in
een enveloppe glijden en gaf het haar. Ze
nam de enveloppe aan, raadde den inhoud en
bloosde hevig. „Neen, dat kan ik niet aan
nemen".
„O, dat zal me niet armer maken. En daar
bij; ge zult het mij teruggeven, wanneer ge
kunt. Laten we nu mad. Honoré met rust
laten en naar beneden gaan.
Buitengekomen bereikten ze spoedig
de boulevard St. Michel. Onder het wande
len liet hij Isabelle beloven, hem te schrijven,
hem alle nieuws mede te deelen en nog eens
terug te komen. Toen namen ze met een
handdruk afscheid. En stilstaand op het
trottoir keek hij haar nog langen tijd na
Maar nooit was ze meer teruggekomen,
nooit meer had hij iets van haar vernomen.
En ziet hoe, in deze spoorwegcoupé na ver
loop van 8 jaren het wederzien plaats had
met Isabella. Ze was een kleinburgerlijke
vrouw geworden, die hem niet durfde aan
zien en die bloosde, omdat ze tusschen haar
man en kind zat.
Nanteuil overdacht de geschiedenis nog
eens in z'n geheel. Ongetwijfeld was ze naar
haar tante te Chatou teruggekeerd, en had
ze mr. Rabourdin gehuwd. Maar terzelfder-
tijd leefde in hem de weemoed, dien hij op
dien zomermorgen had gevoeld, toen ze af
scheid van elkander hadden genomen met
een enkelen handdruk, terwijl de zon hem met
hare warmte doorstraalde, hem week stemde,
hem ontroerde en de vreemdelinge heenging,
bescheiden, zacht, een beetje minder ontmoe
digd, zij. die had geslapen onder zijn dak en
het onbekende tegemoet ging.
ORGELBESPELING.
Programma der orgelbespeling in de Groote
of St. Bavokerk te Haarlem op Dinsdag 6
Augustus a.s., des avonds van 81/491/4
uur door den heer George Robert.
Programma:
1. Choral I H. Andriessen.
2. Fète-Dieu
3. Cantabilé C. Franck.
4. Choral II H. Andriessen.
5. Sonata da chiesa
Tema con variazionl e finale.
Uit het Engelsch
van
CHARLES GARVICE.
40)
Maar op Ravencastlc Hot hij die rusteloos
heid niet merken; voor Lady Marie was hij
zoo lief als een jonge man voor een meisje
zijn kan.
Maar met het jonge meisje ging het niet
zooals het gaan moest. Ze had geen eetlust.
Het gebrek aan rust en de emoties deden
hun werk.
Onze lieve Lady Marie moet verande
ring hebben, mevrouw Merston. zei de ont
boden geneesheer. Het is hier een heerlijk
plaatsje, en de lucht is hier ook uitstekend,
maar ze moet een poosje In een andere om
geving zijn. Ze moet maar eens een week of
wat naar Londen, daar kan men niet piekeren
of peinzen, want dat is eigenlijk de oorzaak
van haar ongesteldheid. Als ze terugkomt
zal ze weer heelemaal de oude zijn.
Maar het huwelijk dan? vroeg mevrouw
Merston.
De geneesheer schudde het hoofd.
Dat komt wel in orde als ze terug Is
beste mevrouw. En ik geloof dat het beter zou
zijn als Lord Belmayne niet met haar mee
ging. Londen is niet goed voor hem, hij is
toch al niet zoo sterk en anders zou Lady
Marie zich maar bezorgd over hem maken.
En zoo gingen Lady Marie en mevrouw
Merston naar de stad. Maar hoeveel afleiding
het meisje ook had, zc bleef moe en luste
loos en ze begon zelf te gelooven, dat ze
haar luchtige onbezorgdheid voor altijd ver
loren had. Sommige dagen voelde ze zich
zoo zwak, dat ze thuis moest blijven. Dan las
ze of speelde ze wat piano en urenlang kon
ze met halfgesloten oogen in een gemakke-
üjken stoel liggen peinzen. En steeds weer
herleefden in haar verbeelding de dagen in
Normandië met Larry.
Op een avond toen ze weer zoo in een stoel
lag, werd er aan de deur geklopt en een be
diende kwam binnen.
Er is een dame om u te spreken.
Lady Marie ontwaakte uit haar gepeins.
Een dame? Hoe heet ze? Heb je geen
kaartje?
Ze heeft haar naam niet gezegd, mylady
en ze zei dat u haar toch niet kende maar
ze hoopte dat u haar wel even zoudt willen
te woord staan, want ze had een lange reis
achter den rug.
O, heel goed, laat haar maar even komen,
zei lady Marie met natuurlijke, maar niet
overgroote nieuwsgierigheid.
De bediende liet een jong meisje binnen.
Ze was lang en slank, een prettige verschij
ning. Marie kon het gezicht van haar be
zoekster niet zien, doordat ze een voile droeg.
Ze wees haar een stoel.
U wilde mij spreken?
Ja, zei het meisje, ik heb een lange
reis achter den rug om u op te zoeken.
Ze keek nu Lady Marie even vrijmoedig aan
als deze het haar deed. Haar verlegenheid
was geweken.
Ik weet niet hoe ik bewinnen moet, be
gon ze. ik weet niet hoe ik het zeggen
moet. En toch heb ik het voor mezelf vaak
genoeg herhaald wat ik zeggen zou. want ik
wist wel dat u mfj zoudt ontvangen. Ik kom
van Vancouver-
Zoover? zei Lady Marie vriendelijk, want
ze voelde zich onmiddellijk lot het mooie
meisje aangetrokken. Maar tegelijk schoot het
De bemiddelingspoging van
den heer Van Staveren mis
lukt?
Het bestuur van de vereeniging van Noord-
Brabantsche en Limburgsche gemeenten
voor gemeenschappelijke filmkeuring, geves
tigd te Eindhoven is niet getreden in het be
middelingsvoorstel tot oplossing van het
bioscoopconflict, dat de voorzitter van de
Centrale Commissie voor de filmkeuring, de
heer D. van Staveren heeft gedaan.
RECLASSEERINGSARBEID LEGER DES
HEILS
Wij ontvingen het verslag over den Re
el asseeringsarbeid over 1928 van het Leger
des Heils.
Het boekje, geïllustreerd met reproducties
van verschillende afbeeldingen en portretten
bevat vele mededeelingen betreffende het
werk van het Leger op Reclasseeringsgebied,
o.a. over het werk in en buiten de strafge-
stichten, het Centraal Bureau, voorwaarde
lijke veroordeelingen en invrijheidstellingen
enz.
VERKIEZING SREST JE.
De vele letters, cijfers en teekens, die als
verkiezingspropaganda op de straten waren
geschilderd, bleken op verschillende
plaatsen van degelijke grondstoffen te zijn
samengesteld. Meer dan een maand is de
verkiezing al achter den rug, maar de pro-
paganda-op straatbleef. Openbare Wer
ken heeft er nu een eind aan gemaakt door
de op het asphalt geplaatste letters enz. met
teer te verwijderen.
HET AANVRAGEN VAN PASPOORTEN.
Het komt den laatsten tijd herhaaldelijk
voor, dat paspoorten en bewijzen van Neder
landerschap eerst op het laatste oogenblik
worden aangevraagd. Hoewel tot nu toe de
aanvragers in zulke gevallen zoo spoedig
mogelijk zijn geholpen, worden de ingezete
nen er opmerkzaam op gemaakt, dat (be
halve bij ziekte- en sterfgevallen) spoed
aanvragen, met het oog op de talrijke pas-
aanvragen, niet meer worden aangenomen.
Een aanvrage om een paspoort moet uiter
lijk drie dagen te voren worden inge
diend, om een bewijs van Nederlanderschap
of verlenging van een paspoort één dag te
voren.
SCHUIT GEZONKEN.
Zaterdag is een met zand geladen motor
boot van Gebr. V. voor hun erf aan het
Binnen Spaarne bij de Catharijnebrug ge
zonken. Door het zakken van het water,
tengevolge van het malen van het stoomge
maal te Spaarndam is de diep geladen schuit
waarschijnlijk aan den grond gekomen en
volgeloopen. Daar de motorb oot vlak langs
den wal ligt met voor- en achtersteven zelfs
flink boven water, ondervindt de scheep
vaart niet de minste hinder hiervan. Er zal
onverwijld met lichten worden begonnen.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij: Gruljters, Heeren
singel 71 D, autodop; Cornet, Voorzorgstraat
54, badpak met handdoek; Diependaal,
Spaarndamscheweg 41, bustehouder; Bureau
van Politie, Smedestraat, bril; De Zwaan,
Teijlerplein 75, enveloppe met foto's; Maas,
Oosterhoutlaan 19, foxterrler; Bur. v. Politie,
Smedestraat, hondenpenning; v. d. Meij, de
Genestetstraat 17, hoed; Groeneveld, Da-
mastst-raat 37, handschoenen; Jansen, Scho-
tersingel 33zwart, Duitsche herder; v. Baren,
Vergierdeweg 18, regenjas; Kennel Fauna,
grijze kat, gebracht door: Mulder, Essen-
straat 22; wit-zwarte kat, gebracht door:
Bont, Kanariestraat 58; grijze kat, gebracht
door; Hollander, KI. Houtstraat 3; grijze
kat, gebracht door: Bulters, Ursulastraat 2;
grijze kater, gebracht door Jonkman, Berck-
heijdestraat 29; v. Bakel, Zijlweg 309, witte
kat; Kritsma, Gen. Öothastraat 41, Cyper-
sche kat; Gilstay, Frederik Helmerstraat 14,
R. K. kerkboekje en rozenkrans; Nieuwen-
dijk, Brouwersstraat 44, portemonnaie met
Lnh. Roose, Z. Brouwerstraat 3, pijpenschoon-
maker; v. d. Drift, Lutmastraat 128 (Amster
dam), portemonnaie met inh.; Scholier, J. v.
Gooyenlaan 7, kinderportemonnaie; Valke
nier, Dorreboomstraat 11. idem; Over, Kle
verlaan 106, idem; Frensen, Brouwersstraat
99, idem; v. Langelaar, Gr. Houtstraat 16,
pet; Blokker, Merkmanstraat 23, rijwielbe-
lastingmer*; v. Dijk, K. v. Manderstraat 62,
idem; Schuurman, Gianjeboomstraat 146,
kindertaschje; Turkenburg, Vaartstraat 19,
vulpotlood.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1469
KLIMMEN
Besluit om een poging te
doen, op de sofa te klim
men
ziezoo en hoe kan hij dat
nu het beste aanpakken
besluit zich eerst op te
hijschen
maar het goed glijdt verra
derlijk tusschen zijn han-
den uit
dat heeft hem nog vaster I daar
van besluit gemaakt, dat weer
het hem moet lukken
ie dan maar
nee. nog niet gelukt, maar
gelukkig loopt het goed af
o help, hier komen de an
deren om hem erop te hel
pen
maar begrijpen ze dan niet,
dat het hem er niet om te
doen was erop te zitten,
maar erop te klimmen?
(Nadruk verboden.)
MOORD TE BRUNSSUM.
DE DADER GEPAKT.
Zaterdagavond om half elf Is de 44-jarige
J. W. Pillen, vader van zes kinderen in een
café te Brunssum (L.) vermoord gevonden.
Deze moord geschiedde door den 29-jarigen
D. uit Amsterrade, die ongunstig bekend
staat en dien avond reeds met verschillende
menschen twist had gezocht. Met Pillen
echter had hij niets onaangenaams gehad.
De moord geschiedde met een jachtgeweer.
De getroffene kreeg op een afstand van drie
meter de volle lading in den rug. Na het
plegen van zijn daad is de moordenaar ge
vlucht. Politie en marechaussée zijn den ge-
heelen middag op zoek geweest en hebben
den dader Zondagmiddag ten huize van zijn
schoonzuster te Nieuwenhage gearresteerd.
Het geweer en de doos met patronen zijn
eveneens ten huize van die schoonzuster ge
vonden. Hij zelf is met het lijk geconfron
teerd, meldt het Hbld.
DE STAKING DER GRONINGSCHE
LANDARBEIDERS.
MEER ARBEIDERS LEGGEN HET
WERK NEER.
De landarbeïdersstaking in Groningen is
Maandag uitgebreid tot Zuidbroek. Een
samenscholingsverbod is afgekondigd. Alles
is rustig.
De staking te Oldambt Is uitgebreid met
het dorp Meeden, waar de Christelijke en
modern georganiseerde arbeiders met over
groote meerderheid besloten het werk neer te
leggen en zich bij de beweging aan te sluiten,
aldus het Hbld.
DE KONINGIN NAAR DE
ZUIDERZEEWERKEN.
Met den trein van 10.20 uur zijn Maandag
morgen de Koningin en Prinses Juliana op
het station te Schagen aangekomen voor een
bezoek aan de Zuiderzeewerken. H.M. werd
verwelkomd door den loco-burgemeester van
Schagen, den heer Leguit, die vervolgens aan
de Koninklijke gasten de aanwezige inge
nieurs van de Zuiderzeewerken voorstelde.
Het gezelschap begaf zich in auto's langs den
afsluitdijk naar Wieringen (den Oever) van
waar aan boord van een der directievaar
tuigen een tocht gemaakt werd langs de
werken op het Breezand, de Middelgronden
en het Kornwerderzand.
De belangstelling van de zijde der Wier in -
gers was buitengewoon groot, meldt de N.
R.C. In Den Oever en te Hypolitushoef werd
druk gevlagd. Van den vasten wal was er
veel publiek overgekomen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
rye Vacantie heeft
hem goed gedaan"
Laat deze tijd van fust de
gezondheid van'Uw kind
dubbel ten goede komen,
door hem gedurende de
vacantieweken geregeld
Sanatogen te geven. Met
Sanatogen zult ge een over
vloed van gezondheid en
weerstandsvermogen aan
zijnlichaam toevoerergom-
dat Sanatogen in bloed, ze
nuwen en spieren nieuwe
kracht" opbouwt.
Bouw een reserve aan kra'cht
voor het komende schooljaar
met
Het Zenuwsterkend Voedsel.
In alle Apoth. en Drog. vanal f 1.- p. bus.
haar te binnen dat Larry's groeve daar was.
Een oogenblikje, ik zal even thee laten
komen.
Ze belde en terwijl de thee werd binnen
gebracht, spraken ze over Londen. Toen de
bediende wegging, zei ze: James, lk kan
verder niemand ontvangen.
Ziezoo, nu kunnen we verder onge
stoord praten. Gaat u wat dichter bij het
vuur zitten.
U kent mijn naam, mag lk de uwe ook
weten?
Linda Hepburn.
Lady Marie verbleekte een weinig cn keek
liaar bezoekster strak aan: ze herinnerde zich
den naam als die van een van Larry's com
pagnons.
En toen deed Linda in korte, afgebroken
zinnen haar verhaal en vertelde haar alles
wat ze van Larry wist en hoe ongelukkig
hij zich voelde:
En niettegenstaande dat alles heeft hij
mij gevraagd zijn vrouw te worden, besloot
Linda met roerende eenvoudigheid.
En u? vroeg Lady Marie, bijna onhoor
baar.
Ik heb hem geen antwoord gegeven, Ik
heb hem gevraagd of hij wachten wilde. Ik
weet dat hij nog van dat andere meisje
houdt.
Lady Marie stond op en keek Linda diep In
de oogen.
Houdt u ook van hem? vroeg ze.
Linda stond eveneens op.
Ja, fluisterde ze, maar ik houd te
veel van hem dat ik hem ongelukkig zou wil
len zien zonder een poging te doen om hem
te helpen.
Met een impulsief gebaar wendde Lady
Marie zich naar haar tie, sloeg de armen om
haar heen cn kuste haar. Toen zei ze zacht:
Je bent een nobel meisje, ik heb nooit
iemand ontmoet die zoo edelmoedig en zoo
eerlijk was. Ik voel me nederig in jouw tegen
woordigheid
Lady Marie's oogen stonden vol tranen, die
langzaam over haar wangen drupten. O,
wat moet ik zeggen, wat kan ik voor je doen?
stamelde ze.
Linda schreide ook en door haar snikken
heen zei ze met gebroken stem:
Ik weet dat U van hem houdt, Lady
Marie, dat heb ik al gemerkt. Laat hem daar
niet zoo eenzaam blijven. Bederf zijn leven
niet.
Maar jijjij dan?
O, denk niet aan mij; we moeten aan
hem denken. Ik lvet> hem lief en ik schaam;
me niet om dat te zeggen. Maar vóór alles
wil ik hem gelukkig zien. Als U van hem
houdt en als U een echte vrouw bent
Lady Marie had de handen gevouwen in
haar schoot en ze staarde afwezig voor zich
uit.
Zeg hem, zei ze na een lange pauze,
datdat ik de beslissing aan hem over
laat. Als hij alles van jou gehoord heeft mag
hij me komen halen en dan zal ik zijn besluit
accepteeren.
Linda slaakte een diepen zucht. Toen zei
ze: Ik wist wel dat U een verstandig en
goed besluit zoudt nemen.
Ze keek Lady Marie lang aan en draalde
zich toen om om de kamer te verlaten. Lady
Marie liep op haar toe als om haar tegen te
houden, maar Linda hief afwerend de hand
op en schudde het hoofd. Toen ging ze,
zonder een woord te zeggen de deur uit, voor
dat Lady Marie het eigenlijk goed merkte.
XX vin.
Toen het tot Lady Marie doordrong dat
ze alleen in de kamer was, herinnerde zij
zich opeens, dat Linda geen adres had op
gegeven om met haar te correspondeeren.
Ze liep haastig de kamer uit en dc trappen
af en trok, tot groote verwondering van den
portier, de deur open. Ze kwam juist op tijd
om een auto om den hoek te zien verdwij
nen. Ze ging terug en liep een heelen tijd in
diep gepeins haar kamer op een neer. Ze
vertelde mevrouw Merston niets van het be
zoek van Linda Hepbunr, want ze wist, dat
deze Linda's gedrag als onnatuurlijk en zelfs
onbehoorlijk zou veroordeelen en dat ze erop
zou aandringen, dat Marie's huwelijk met
Philip zoo spoedig mogelijk zou voltrokken
worden.
Hoe dikwijls Marie ook uitging in de hoop
Linda tegen te komen, geen enkele maal had
ze succes.
Ondertusschen had Philip het heel een
zaam op de Hall. Op den afgesproken avond
bevond de Snapper zich op de plaats in het
park waar hij het geld in ontvangst zou
nemen met een koffer om de duizend pond
in goudstukken in op te bergen. Toen Philip,
die in stilte het goud in gedeelten daarheen
had gebracht en verborgen, toekeek hoe de
man de rolletjes goud in den koffer stopte,
zei hij:
Nu &cn je rijk, wat ga je nu doen? Je
hebt er den vorigen keer, meen ik op gezin
speeld, dat je naar het buitenland zou ver
trekken, dat lijkt me een heel goed idee. Voor
mij zou dat, eerlijk gezegd, een opluchting
zijn, want je begrijpt best, dat ik me niet
erg op mijn gemak zal voelen, zoolang jij
hier in de buurt rondzwerft.
Maakt U zich daar maar geen zorg
over, Mylord, zei de Snapper met zijn zachte
stem en een geruststellend knikje. Ik ben
van plan om binnenkort naar het buiten
land te gaan, maar eerst moet ik nog een
paar kleinigheden in orde brengen. Ik denk
dat ik eerst naar Britsch-Columbia ga.
(Wordt vervolgd.)
