UIT DE NATUUR
DUINWANDELING.
Geheimen der Filmfoto grafie.
SCHILDERWERK
HAARLEM'S DAGBLAD
DONDERDAG 5 SEPTEMBER 1929
Groote bloei van Muggen orchis. Brand in het
duin. Hoe die gedoofd moet worden.
Het goede van groote excursies, zooals deze
kortgeleden door de Ned. Natuurhistorische
Vereeniging zijn georganiseerd in onze om
streken. zit nu niet zoozeer in deze excursies
zelve, waaraan door een te groot aantal per
sonen deelgenomen wordt, dat er veel waar
genomen kan worden, dan wel in de belang
stelling die ze opwekken.
En zoo kwam het dat één deelnemer van
die excursies, die op zijn beurt weer een
tweetal andere belangstellenden meegenomen
had, uit een provincieplaats op de fiets naar
Haarlem was getrokken en verder, na mij
afgehaald te hebben, naar de duinen. Het
waren menschen, die in hun streek, een laag-
veengebied, al heel wat van de natuur gezien
hadden, maar in de duinstreek belangrijk
minder. De één, een landbouwkundig inge
nieur, kwam door zijn werkkring al veel bui
ten. de andere, een boomkweeker, gaf op zijn
zeiltochten door de rietlanden zijn oogen
altijd goed den kost en de derde was in de
eerste plaats liefhebber van insecten en vo
gels en had al tochten gedaan in de duinen
bij Schoorl, in het Gooi en in Brabant. Dank
baar gezelschap dus, voor wie veel gewoons
nieuw was en dat toch ook het minder ge
wone naar waarde wist te schatten.
De wandeling ging eerst langs een verlaten
sintelpad in de richting van de eenigste nog
vochtige duinvallei. Ik was wel zeer benieuwd
hoe in dezen drogen zomer, voorafgegaan
door een drogen winter, de duinmoerasflora
er bij zou staan.
En dit viel niet mee. De echte moerasplan-
ten als moeraswespenorchis hadden wel zeer
slecht gebloeid. Purgeervlas, in regenrijke ja
ren soms op de hellingen te vinden, was
uiterst schaarsch; éénjarige planten, die al
leen bij normalen waterstand daar ter plaat
se goed kiemen, zooals duizendguldenkruid
en slanke gentiaan waren ook zeer schaarsch
of ontbraken geheel.
Maar wat wel bijzonder frappeerde was,
dat de moerasplanten, die een minderen
graad van vochtigheid doorstaan als de bo
vengenoemde, en dan in streken met leem-
bodem ook wel op de hellingen groeien, zooals
Parnassia en de muggenorchis (Gymnadenia
Conopsea), dit jaar algemeener zijn dan in
het vorige seizoen. De verklaring is niet ver
te zoeken. In den afgeloopen winter zijn dui
zenden konijnen gestorven door koude en
honger. Waar vroeger de muggenorchis bijna
tot den grond toe afgeknaagd werd, zijn nu
hoogstens de bladtoppen beschadigd. Waar
de waterstand dezen zomer belangrijk lager
stond dan verleden jaar om denzelfden tijd
en de muggenorchis zeker tienmaal zooveel
voorkomt als verleden jaar en ook op plekken
waar ik ze niet verwachtte, zien we hier dat
de schade van de daling van het grondwater
rijkelijk gecompenseerd werd door de min
dere konijnenhoeveelheid.
Behalve deze bijzondere planten trokken
de meer gewone, de duinroos, de hondstong,
het driekleurig viooltje e.d. ook de aandacht
van mijn tochtgenooten, die dergelijke plan
ten bij hen in het laagveen niet aantreffen.
Op een bepaald punt, aan de grens van een
streng bewaakt stuk duin, werd de terugtocht
aanvaard. Vanaf den zeelooper komt een
blauwe walm opzetten, rook, naar we dachten
van een kampeerder die opbrak en netjes zijn
stroo verbrandde. We moesten toch die rich
ting uit en zagen dat de rook toch van een
tamelijk breed front kwam en dat er men
schen bij waren. Een duinbrandje! De één
gooide met een kinderschopje, de ander met
een kinderemmertje kleine hoeveelheden
zand op de vlammende doode halm en duin-
öoorntakken, maar d e methode, die blijkbaar
niet bekend was bij onze menschen, omdat
duinbranden bij ons zooveel minder voorko
men dan branden in de heide, het uitslaan
met bebladerde takken, kende men niet. La
ten wandelaars, die bij dergelijke branden
meestal het eerst ter plaatse zijn, er toch aan
denken dat zoo'n brandje met de meeste
kans op succes in zijn begin gesmoord kan
worden en bij gebrek aan flinke spaden, tak
ken met groen blad de beste hulpmiddelen
vormen.
Op ons voorbeeld begonnen de nieuwsgie
rigen die toegeloopen waren de vlammen te
dooven. Fietsers op het strand werden ge
roepen en kwamen ten deele ook helpen. En
kele heeren stonden met de handen in hun
zakken te kijken, en werden aangespoord om
te helpen, wat enkelen deden. Toen de vlam
men op zijn hoogst gingen kwam een jacht
opziener van naburig duinterrein aanloopen,
die op zijn beurt het blusschende, slaande,
trappende en hijgende gezelschap, bestaan
de uit de meest verschillende menschen, da
mes in zwemcostuum, heeren in dito, heeren
op zijn Zondagsch, A. J. C.'ers, kampeerders
en wandelaars weer aanvuurde.
Soms was de hitte van de vlammen door
den wind te groot om er dicht bij te komen
maar dieper in het dal was minder wind en
daar lukte het tenslotte de gevaarlijkste
vuurplek te naderen en de vlammen uit te
slaan, Wel smeulde overal de helm op de
randen van het zwartgebrande stuk maar de
jachtopziener zou er bij blijven tot de politie
uit Bloemendaal, die vanuit Santpoort (sic!)
opgebeld zou worden door een wielrijder, zou
komen.
We bleven nog een oogenblik rusten bij het
terrein van den brand, bespraken met een
heer van het naburige duin deze en derge
lijke duinbranden en constateerden dat, als
de brand niet uitgeslagen was en aan de
windzijde van de vallei weer naar boven was
gekomen, de brand veel grooter afmeting
aangenomen zou hebben.
Hoewel een duinbrand als deze zoo goed
als geen geldelijke schade meebrengt (de
plantengroei komt na den brand door de
aschbemesting dikwijls nog weelderiger uit
den grond dan te voren), is zooiets vooral
voor het aanzien van het landschap en voor
de vogels, wier voedsel en schuilplaat-s ver
nield is, een minder mooi iets.
En de rookers, die hier wel uit onacht
zaamheid den brand aangestoken zullen
hebben, mogen zich wel tweemaal bedenken
eer ze een niet gedoofde sigaret of lucifer
wegwerpen.
De wandeling werd nog eenigen tijd voort
gezet in Zuid-Westelijke richting. Er was
daar namelijk een duintop, een kilometer
van zee, één van de hoogste toppen uit de
buurt, die voor twintig jaar beplant was met
Oostenrijksche dennen. Jaren lang had ik ze
kunnen volgen in hun groei en hun strijd
tegen het zeeklimaat. De afrastering tegen de
konijnen was vergaan en weg, doch dat heeft
de forsche boomen, die een langzamen groei
vertoond hadden, niet gehinderd. Aan de
Westzijde stonden ze wat minder maar in
het midden en op den oostkant was het een
lust om te zien hoe mooi en gezond alles er
bij stond en mijn tochtgenoot, de boomkwee
ker ontlokte het den uitroep: „waarom zoo
iets niet op meer plaatsen in 't duin en over
grootere oppervlakte!"
Langs een sintelweg, die ons weer naar de
fietsen zou voeren, groeiden nog enkele min
der gewone planten zooals de aardbeispina-
zie In een pas uitgewaaide pan had men op
het laagste punt een fazantenkuil gegraven,
zoo'n kom voor het drinkwater voor de vo
gels en daaruit bleek dat het met- den wa
terstand in de Overveensche duinen, ten
minste op flinken afstand van de waterlei
ding, nog niet zoo heel slecht gesteld was, al
stond het water ruim een meter beneden het
normale peil.
Grooter gevaar voor onze duinen dan de wa
terleiding is wel het bebouwingsplan, waar
van in de pers gewaagd werd.
Daarover in een volgend artikel.
C. SIPKES.
HET NOODWEER BOVEN
BRABANT.
DE SCHADE VALT MEE.
De Tel schrijft:
De avond van 3 September en de nacht
daarop volgende, zijn uren geweest van angst-
en ontzetting, die nog lang in bange herin
nering zullen blijven bij hen. die deze ver
schrikking hebben doorgemaakt. Een nood
weer, zoo ontzettend zwaar als sedert men-
schenheugenis niet is voorgekomen, heeft een
gedeelte van Noord-Brabant en Noord-Lim
burg geteisterd.
Van des avonds negen uur tot des mor
gens vijf uur flitste onophoudelijk de blik
sem en rolde de donder. Het was een grootsch
ofschoon angstwekkend schouwspel. Het leek
één vuurzee, zoo vertelde ons de bevolking
toen wij op onzen tocht door het geteisterde
gebied verschillende personen spraken. Nog
ligt de angst hun in de oogen bij de gedach
te aan zooveel doorleefde ontzetting. Wat het
geheel nog angstiger en fantastischer maak
te, waren de overal hoog oplaaiende vlam
men der door den bliksem in brand geslagen
boerderijen. Heel de omgeving scheen een
sprookjesachtig vuurwerk van spattende von
ken met geelgroene en purperen .slangen van
vuur. Het spatte en knetterde vuur, overal
zoover het oog reikte. Gelukkig heeft het
noodweer, alhoewel ongekend in kracht, be
trekkelijk weinig materieele schade aange
richt. Bij onze informatie in de geteisterde
plaatsen en bij eigen aanschouwing bleek de
aangerichte schade nog mee te vallen. Wel
zijn er veel branden geweest, dooh deze be
perken zich meestal tot één woning in elke
gemeente.
Een bijzonder onweer.
De correspondent van de Tel. te Utrecht
heeft zich naar aanleiding van het noodweer
van Dinsdagnacht, in verbinding gesteld met
den hoofddirecteur van het Kon. Meteoro
logisch Instituut. Prof. Van Everdingen deel
de hem mede, dat hij nog geen juiste inlich
tingen kon verschaffen, omdat hij zelf nog
niet alle officieele berichten in zijn bezit
had. De directeur zeide wel, dat het zware
onweer veel studie materiaal zal opleveren,
omdat het gepaard is gegaan met hevige
bliksem, zonder dat er regen. viel.
ALASTRIM.
ZEVEN NIEUWE GEVALLEN OP ééN
DAG IN ROTTERDAM.
OOK OP T KORNWERDERZAND.
In den loop van den dag zijn Woensdag
zeven nieuwe alastrïmpatiëntcn opgenomen
in het ziekenhuis aan den Coolsingel te
Rotterdam. Deze patiënten zijn afkomstig
uit woningen aan den Soet-endaelscheweg,
aan den Mathenesserweg, Rembrandtstraat
en Albrecht Engelmanstraat. Onder deze
patiënten bevindt zich een huisgezin be
staande uit man, vrouw en kind. die alle
drie zijn aarigetast, voorts een 40-jarige en
een 43-jarige vrouw, aldus de Tel.
Dinsdag is te Harlingen een geval van
alastrim geconstateerd bij een persoon werk
zaam bij de Zuiderzeewerken te Kornwer-
derzand. De patiënt is in het R. K. zieken
huis te Harlingen opgenomen.
NA HET DRAMA TE RUCPHEN.
Dinsdagmorgen had te Rucphen de begra
fenis plaats van de zoo noodlottig om het
leven gekomen drie kinderen van het gezin
K. Kwart voor acht werden door de ge
meente-veldwachters de lijkkistjes van uit
het gemeentehuis gedragen en geplaatst op
de gereedstaande baren. Nadien begaf de
stoet zich naar de kerk. Zoowel in de kerk
als daarbuiten was de belangstelling buiten
gewoon groot, meldt de Prov. N. Br. en
'sH. Crt.
EEN ONBEGAANBARE WEG.
De Vereeniging voor Vreemdelingenver
keer „Floris V" te Muiden, heeft volgens de
Tel., aan den minister van Waterstaat hei
volgende telegram gezonden:
„Door dezer dagen op den weg Hakkelaars-
brugMuiderberg neergeworpen bazalt, is
deze weg, voornamelijk voor wielrijders, on
berijdbaar geworden, terwijl hij zeker in
dezen toestand gevaar oplevert. Muiderberg
ondervindt hierdoor groote schade. Reeds
bij verschillende autoriteiten op verbetering
aangedrongen.
Dringen aan op spoedige verwijdering ba-
zalfcslag en afdoende verbetering van den
weg",
ONTPLOFFING EN BRAND TE
OOSTERHOUT.
EEN VROUW ERNSTIG GEWOND.
Dinsdagavond had op den Groenendijk op
de grens DongenOosterhout. (N3.) in een
slagerij een ernstige ontploffing plaats van
de koelmachine. De slager was zelf afwezig,
doch zijn vrouw die dicht by de machine
stond. kreeg zeer ernstige verwondingen.
Onmiddellijk na de ontploffing brak er brand
uit, welke gretig voortwoekerde in het licht
ontvlambare en droge materiaal. Twee woon
huizen en een schuur werden een prooi der
vlammen. De brandweer van den Horst was
spoedig aanwezig, doch kon tegen het zich
snel uitbreidende vuur niets beginnen.
VOLKSONDERWIJS.
Onder voorzitterschap van den voorzitter
van den Kennemerkring van Volksonderwijs.
Mr. L. G. van Dam, heeft te Bloemendaal
eene bespreking plaats gehad tot oprichting
eener afdeeling Bloemendaal van Volkson
derwijs. In begin October zal een groote
openbare vergadering worden gehouden. In
het voorloopig bestuur hebben zitting ge
nomen: B. Heijmans, voorzitter: D. Manas
sen, Prof. van Vlotenweg 12, Bloemendaal,
secretaris-penningmeester; Mr. J. H. Schultz
van Haegen; W. Noorman, J. H. Kuling.
Het bestuur zal nog met eenige personen
worden uitgebreid.
VLIEGTUIG TEGEN EEN DIJK
BIJ SCHELLINGWOUDE
GEVLOGEN.
GEEN PERSOONLIJKE ONGELUKKEN.
Gistermiddag omstreeks vier uur is het
Duitsche watervliegtuig Henkei No. 1731, op
weg van Warnemünde naar Schellingwoude
bij laatstgenoemde plaats tegen den zeedijk
gevlogen. Het toestel kwam op den dijk te
recht, waardoor de drijvers ernstig werden
beschadigd. De drie inzittenden werden niet
gewond en konden op den dijk uit het toe
stel stappen. Onmiddellijk is van 't marine-
vliegstation te Schellingwoude personeel ge
zonden om het toestel te bergen.
DE NIEUWE GEZANT VAN DE
VEREENIGDE STATEN.
De heer G. J. Diekema
voorgedragen.
Naar de United Press uit Washington aan
de Tel. seint, heeft President Hoover aan
den Amerikaanschen Senaat de benoeming
van den heer G. J. Diekema tot gezant der
Vereenigde Staten bij het Nederlandsche Hof
ter bekrachtiging voorgelegd.
DE HULDIGING VAN KARDINAAL
VAN ROSSUM IN AMSTERDAM.
Woensdagmiddag heeft in het Amster-
damsche Concertgebouw de huldiging plaats
gevonden van kardinaal van Rossum, ter
gelegenheid van zijn gouden priesterfeest.
Prof. dr. J. Hoogveld opende de feeste
lijke bijeenkomst. Hij sprak een welkom uit,
tot de vrouwen en mannen uit alle Neder
landsche gouwen, uit allen staat en stand,
en in het bijzonder riep spr. een welkom
toe aan den pauselijken internuntius, mgr.
Schicppa en aan den aartsbisschop van
Utrecht.
Mgr. H. van de Wetering sprak vervolgens
het welkomstwoord tot kardinaal van Ros
sum. meldt de N. R. C. Hierbij releveerde
hij de liefde van den kerkvorst voor zijn ge
boorteland, voor Nederland. Uw vijftigjarig
priesterschap, zeide hij, was een voortdu
rend verkondigen in woord en voorbeeld,
dat 's menschen gehechtheid aan eigen land
en volk nooit zoo ver mag gaan, dat hij
practisch jegens andere landen en volken
in genegenheid te kort schiet. Spr. gaf uiting
aan de gevoelens van warme vereering, die
katholiek Nederland voor den persoon van
kardinaal van Rossum en zijn eerbiedwek-
kenden missiearbeid koestert. Namens het
Episcopaat, de priesters en de geloovigen
van ons land wenschte de aartsbisschop
den kardinaal hartelijk geluk met zijn vijf
tig-jarig priesterschap.
Na de uitvoering door het koor van „Tu
es Petrus" van Falestrina, hield prof. dr. J.
Hoogveld de huldigingsrede.
Spr. gaf o.a. een kort overzicht van het
leven van kardinaal Van Rossum. Door lei
ding der jeugd, door de verklaring der leer
stellige godgeleerdheid en het zorgzaam
bestuur der kloostergemeenschap heeft U
de Nederlandsche ordeprovincie gediend en
gesticht, en sinds 34 jaren staan in de
Eeuwige stad uwe zeldzame gaven van hart
en geest in dienst van het opperbestuur der
kerk. Uit eigen studietijd in Rome herin
nert spr. zich, hoe hard pater van Rossum,
nu 25 jaar geleden met Nederlandsche stoer
heid werkte in de drukkende zomerhitte,
terwijl andere consultoren reeds in villegia-
tura waren, in 1911 riep de Paus hem tot
zijn oppersten raad, en niet lang daarna
werd aan zijne handen toevertrouwd wat na
net pauselijk bestuur welhaast het gewich
tigste is in Christus' kerk: de algemeene
leiding der geloofsverbreiding.
Tenslotte bood prof. Hoogveld het hulde
blijk aan, de feestgave, welke, volgens den
wensch van den kardinaal, zal worden be
stemd voor de opleiding van opvoeders der
inlandsche priesterstudenten voor de mis
siegebieden.
Het gemengd- en knapenkoor zong het
Gloria in Exceisis Deo uit de Missa in hon.
Stae Caeciliae van Hub. Cuypers, en daarna
dankte Kardinaal van Rossum in eene toe
spraak.
Hij verklaarde dat het hem onmogelijk
was, in woorden weer te geven den diepen
entroerenden indruk, dien de huldiging op
zijn gemoed gemaakt had. Dat deze huldi
ging zulke afmetingen zou aannemen, wist
en vermoedde hij niet. Uit het diepst van
zijn gemoed sprak hij hiervoor zijn innig-
sten, warmsten dank uit.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». p«r regel.
FOTOGRAFISCH
Gr. Houtstr. 169
Tel. 13472 Htirlcm
ATELIER „RICHE"
ARTISTIEKE DAMES- EN
HEERENPORTRETTEN
Verrassingen van komischen aard.
Het maken van een muur van vuur
Door ROY POMEROY, den bekenden Kunstenaar, die de effectvolle Scènes
verzorgde van „De Tien Geboden" en vele andere welgeslaagde Films.
Het ven-a ardi gen van truc-foto's voor de
film is een van de moeilijkste kunsten ter
wereld. Ik heb er als het ware een speciale
opleiding voor gehad. Nadat ik voor inge
nieur had gestudeerd aan de Universiteit
van Ohio, maakte ik ook een speciale studie
van het teekenen, werd teekenaar aan een
courant en had veel succes als illustrator van
Amerikaansche maandbladen („magazines").
De teekenkunst heeft mij altijd aangetrok
ken en het is juist de combinatie van tee
kenkunst en technische bekwaamheid die
noodig is voor de truc-fotografie.
Ik stichtte het eerste atelier in Amerika
voor dit werk en een van de eerste films
waarvoor ik de truc-foto op mij nam was
„De Code der Zee". Deze film heeft betrek
king op de Amerikaansche kustwacht en er
komen een aantal spannende en zeer opwin
dende tooneelen in voor. Hiervoor bouwden
wij het model van een lichtschip van onge
veer 8 voet lang en het model van een plei-
zierjacht van dezelfde afmetingen. Het
jacht werd weelderig opgetuigd als het ple
zierjacht van een millionnair. Een prachtig
linieschip werd in dezelfde verhoudingen ge
bouwd en alle drie lieten wij drijven in een
groote waterbak, waarin de geheele scène
speelde. Zooals allen die de film gezien heb
ben zich zullen herinneren, stoot het jacht op
een rots en het vergaat, vuurpijlen worden
afgeschoten en ten slotte wordt door de kust-
wachts een lijn over het ten verderve ge
doemde schip geworpen. Dit alles werd ,,in
miniatuur" gedaan. Wij maakten vuurpijl-
tjes van ongeveer 2y: c.M. lang, die ook wer
kelijk afgeschoten werden. En de tooneelen
aan boord van het jacht, die den vorigen
avond opgenomen waren, werden in de film
ingevoegd. Zoo werden echte en „miniatuur"-
scènes tot één filmbeeld gecombineerd".
Mijn volgende film was „De Tien Geboden"
die gedurende eenigen tijd het record had
op het gebied van truc-fotografie. Al de sen-
sationeele tooneelen, de muur van vuur, het
scheiden van de wateren der Roode Zee, het
neerdalen van de geboden uit den Hemel,
werden in miniatuur uitgewerkt en gefoto
grafeerd. Tot nu toe was deze film het hoog
tepunt op het terrein der truc-fotografic.
Een andere film waarvan ik de technische
leiding had. was: „Achter het Front". Al
de grootsche scènes in deze oorlogsfilms wor
den in miniatuur vervaardigd. Wij maakten
een miniatuur-slagveld, met prikkeldraad,
zandzakken en alles wat maar meer in den
modernen oorlog wordt gebruikt. Ik liet de
granaat-gaten bedekken met geverfde stuk
ken kurk en wanneer zij ontploften gaven
de fragmenten die hoog de lucht In vlogen
een zeer natuurlijk effect. De granaten wer
den geworpen door assistenten die achter de
film-operateurs stonden. Zij bestonden uit
houten cylinders, ongeveer 2y2 c.M. lang, ge
vuld met magnesium en sprongen met een
geweldige kracht uit elkaar. Ik herinner mij
dat eens een van de assistenten, wiens taak
het was deze miniatuur-granaten op het
slagveld te werpen, zich in- den afstand ver
giste en zijn kleinen bom te dicht in de na
bijheid van den filmoperateur liet vallen. Het
volgende oogenblik wankelde de operateur
achteruit; hij was geheel verdoofd. Het ont
brak er nog maar aan dat hij hinder kreeg
van „shell-shock".
In één oorlogsfilm hadden wij een ver
borgen kanon, waarvan de mond juist gezien
kon worden door het geboomte heen. Wan
neer dit kanon moest afgevuurd worden,
werd een gewoon geweer in den loop gelegd,
waardoor iemand dan een magnesium pa
troon afvuurde. Door het wapen vlug terug te
trekken na het vuren werd het natuurlijke
effect van het terugloopen van een groot
kanon bereikt.
Tanks bewogen zich ook over het minia
tuur-slagveld. Het model was ongeveer drie
voet lang en voorzien van een motor die zoo
krachtig was dat de tank gemakkelijk een
man kon dragen die er achter stond. De
„tank" was voorzien van kanonnen, die langs
electrischen weg werden afgeschoten wan
neer het noodig was.
Bij het opnemen van een oorlogsfilm deed
zich nog een amusant voorval voor. F.r
moest een luchtaanval op Parijs worden
voorgesteld en de krater dien de bom moest
veroorzaken, werd natuurlijk van to voren
klaar gemaakt maar hij leek mij te glacl
aan de kanten te zijn. Ik gaf dus aan een
assistent order wat lampzwart in het gat te
werpen. De film werd opgenomen. Alles ging
prachtig. De Zeppelin was ergens boven in
de lucht. Daar beneden wachtte Parijs In
doodsangst. Het dramatisch oogenblik na
derde. Er kwam ineens een ontploffing en
het volgende oogenblik waren alle lichten
uit. Ik schreeuwde bevelen voor de opera
teurs. Alles was ineens in de war. Niemand
wist wat er gebeurd was. Langzamerhand
klaarde de atmospheer op. De lichten be
gonnen weer flauw te branden. Overal Mg ik
de operateurs en de technische assistenten
hun brillen afnemen.Zij waren allen pikzwart
met uitzondering van een witte streep bij
de oogen, op de plaats van: de bril. De ge
heele atmospheer was doortrokken van
lampzwart. De assistent, wien ik order gege
ven had wat van dkt goedje in den krater te
doen, had er drie of vier pond in gedaan
vóórdat de ontploffing plaats vond!
Torpedo's worden tamelijk gemakkelijk
nagemaakt. Overal in de Vereenigde Staten
zijn cylinders met koolzuurgas te krijgen,
waaruit syphons door middel van een pijp
kunnen gevuld worden. Door ze aan een
draad op te hangen en de pijp open te zet
ten kan men deze cylinders met een groote
snelheid door het water laten bewegen, ter
wijl ze een zeer natuurlijke baan in het wa
ter achter zich laten. Bovendien lijken zij
uiterlijk zeer op een torpedo.
Onverwachte dingen hebben soms een
zeer komisch en ook wel een tegenoverge
steld effect.
Een van die dingen waarvoor ik verant
woordelijk was, gebeurde in een deel van
een film dat een mijn in Zuid Afrika voor
stelde. De ..schurk" uit de geschiedenis zou
een molen in de lucht laten vliegen en ik
maakte alles in miniatuur in orde. Het was
een van de eerste experimenten op dit ge
bied en vele van dc vooraanstaande men
schen in Hollywood keken met belangstel
ling toe. De meest Ingewikkelde maatregelen
waren genomen om hen tegen gevaar te be
schermen en er was gespannen, ofschoon
onderdrukte, verwachting in de atmospheer.
Er werd begonnen. De wind stak op. de re
gen viel; het kon niet natuurlijker. En het
„groote oogenblik" kwam: een heel zwak
ontploffinkje, dat een paar stokken lang
zaam deed omvallen! Ónze gasten gingen
weg in een niet zeer aangename stemming:
zij waren teleurgesteld cn hadden merkbaar
het land.
Toen deze scène voor den tweeden keer
opgenomen werd, was er geen fout meer in
devoorbereiding, maar toen raakte de ach
terkant van het toonecl in brand: hel bvand-
bluschapparaat was zoek en een al te ijverig
electricien ledigde bovendien nog een kan
olie op de vlammen! Ik was er bij die gele
genheid bijna aan gegaan!
Nog weer een anderen keer stond, bij het
opnemen van een dergelijke scène, de ach
terzijde van het tooncel plotseling fn lichte
laaie. De brandweerman, met het brand-
bluschapparaat in de hand, stond gereed om
zijn plicht te doen: Maar: deze scène had
enorm veel tijd en arbeid gekost: de opne
ming moest dus doorgaan als het ook
maar eenigszins mogelijk was. De brand
woedde en de filmoperateurs klemden de
tanden op elkaar en gingen door met hun
werk. Eindelijk w^is het laatste deel van de
film „genomen";* de operateurs pakten hun
al warm geworden toestellen op en bliezen
haastig den aftocht.. Het was op het aller
laatste nippertje. Als zij nog één oogenblik
langer gebleven waren, zouden de filmklossen,
zeker- door de groote hitte uit elkaar ge
sprongen zijn.
(Nadruk verboden).
ENGELSCHE MODESHOW.
Van Parijsche origine.
GAAN WE 25 JAAR TERUG?
(Van onzen correspondent).
Londen, 4 September.
Deze week was er een tentoonstelling van
modes in het groote gebouw Olympia te Lon
den. Het feest was alleen voor „den handel".
De rest van het menschdom kon van „de
„creaties" genieten door de gewone bemid
deling van de plaatjespagina's in dc kran
ten. Ongeveer 99 percent van die rest moet
hebben uitgemaakt dat deze robes te kost
baar zijn van aanschaffing. Men hoopt dat
„de handel" dit zal inzien en niet tot han
delen zal overgaan.
Men heeft dc voorstelling ingang willen
doen vinden dat deze Olympia Show van da-
meskleeren Herfst 1929 voortgekomen
was uit Britsche mode-kunst. De zaak is
slechts dat perverse Fransche mode-kunste
naars en hun trawanten de Britsche hoofd
stad hebben uitgekozen voor het „lanceercn"
van hun nieuwe scheppingen, in de wellicht
niet gansch ijdele hoop dat Londen en Enge
land. ondanks nationale en buitenlandsche
schulden van ongekende grootte, meer vrou
wen herbergen, die den mode-arbeider zijn
loon kunnen verschaffen, dan Parijs en
Frankrijk. Hoe het zij. de tentoonstelling is
door de pers met gemengde gevoelens be
groet. Geen wonder. Indien deze modeshow
den toop der naaste toekomst aangeeft, dan
zijn de geruchten juist geweest. Deze nieuwe
modes beproeven de leelijke en ongeriefelijke
eigenschappen van de vrouwenkleeding van
een kwarteeuw terug te doen herleven. De
jonge vrouw van dezen tijd, die altijd heeft
gelachen om de bespottelijk geachte kleed ij
van de eerste jaren van deze eeuw, wordt nu
uitgenooaigd ze weer te gaan dragen. De
avondjurken vallen tot op de hakken en soms
ls er een lange sleep. Er zijn rokken als lam-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
VRAAG VOOR UW BINNEN- EN BUITEN.
FIRMA J. HEYD ANUS Zn.
KONINGSTRAAT 25 PARKLAAN 60 rd.
Tel. 11361 van 8-12 en lH—5. Zeterd. 8—1.
pekappen met plooien en ruches, en andere
doellooze aanhangsels, die veel extra stof en
extra werk eischen en dus ook extra duur
moeten zijn, zoo duur dat alleen de vrouw
van een whisky- of tabaksfabrikant en ge
lijksoortige economische steunpilaren der
samenleven er zich mee zal kunnen tooien.
Indien deze nieuwe mode-ideëen opgang
maken, zal de vrouw een weemoedig vaarwel
moeten toeroepen aan de klecding-emanci-
patie van de laatste tien jaren. Een harte-
kreet, in een der hoofdartikelen die de bla
den aan de zaak hebben gewijd, die kon-
schetsend is voor het overheerschend gevoe
len. klinkt als volgt: Voor dat de vrouwen
haar zegen geven aan deze nieuwe mode
beweging moeten zij wel bedenken dat de
korte, middel-loozc jurk vijf goede eigen
schappen heeft.
Ze is uiterst artistiek; een vrouw ziet er
jonger in uit dan zij is: het is een geriefelijk
kleedingstuk; zeer hygiënisch: en goedkoop.
Indien onze athletische Britsche vrouwen dit
alles willen prijsgeven bij decreet van een
clique van Fransche mode-ontwerpers, die
er slechts op uit zijn de verkoopers van stof
fen bij te staan, dan zal de slavernij in klee
ding terugkeeren. Laat, de Britsche vrouw
pal staan voor haar vrijheid. Laat haar de
Parijsche dwaasheden boycotten en in klee
ding zelf beslissen en niet gehoorzamen. De
vrouwen van andere landen zullen haar vol
gen.
Dat zegt het hoofdartikel. Het bewijst wel
hoe ongerust men is over de mogelijke ver
dwijning van korte rokken en vrije vrouwen-,
beenen.
