FLITSEN
STADSNIEUWS
SCHILDERWERK
FEUILLETON
De Roode Vingerafdruk
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 7 SEPTEMBER 1929
T FEEST IN DE CRONJé-
STRAAT BEGONNEN.
Drukte, zooals de straat
nimmer zag.
DE VERSIERING IS KEURIG.
De Haarlemmers zeggen van de week te
gen elkaar: Ben je al lu de Cronjéstraat ge
weest? Want de Cronjéstraat staat in aller
belangstelling, nu de feestweek begonnen is.
Dat was Vrijdag te merken. Wij durven
met zekerheid zeggen, dat de Cronjéstraat
nog nooit zoo'n volksmassa gezien heeft als
Vrijdagavond tusschen haar fel verlichte
winkelruiten deinde. Er was geen doorko
men aan. Als verkeersweg was de straat vol
komen uitgeschakeld.
De poltie stuurde de auto's en bussen
maar wijselijk over den Schoterweg. Het
moet gezegd worden, dat de voornaamste
winkelstraat in het Hooge Noorden er keu
rig uit zag. Er brandden aan de slingers over
de straat 1300 lampjes, oranje-rood gloeiend
boven de donkere menschenmenigte. Het
was een hemel van lichtjes, waarboven stil
de vlaggen hingen en de hooge booglampen.
Met Penning zouden wij kunnen spreken
van „lampen en lampengroepen, één ge
dicht."
Er werd gehost zelfs in de Cronjéstraat
en gezongen achter de muziek van „St.
Caecïlia" aan. O, *t was een feestelijke, een
gezellige boel.
En dan de etalages! Waarlijk deze straat
wordt nog eens een tweede Groote Hout
straat. Op een dag als deze merkt men eerst
goed, hoeveel fraaie winkels deze straat
telt, hoe prachtige etalages. De meeste win
keliers hadden er extra werk van gemaakt,
een bloempje neergezet in een bijzonder
smaakvollen opmaak van de etalage. Ware
kunststukken zagen wij vooral bij de sla
gerijen, o.a. een schilderij, geheel van reu
zel. Het zou te ver voeren om de lange,
lange rijen van etalages te beschrijven.
Het publiek deed zijn best op den etalage
wedstrijd, noteerde letters en raadde. En ook
de jury ging rond van 7 uur af.
Eerst na tienen slonk de drukte om ech
ter nog wel zoo te blijven als op een druk
ken Zaterdagavond.
Wél is de Generaal Cronjéstraat voor
uitgegaan met het nieuwe plaveisel, de
nieuwq verlichting, de nieuwe belang
stelling!
HET ONTSLAG AAN DE
CENTRALE WERKPLAATS.
OUD-MINISTER DE VISSER VOOR-
ZITTER VAN HET
SCHEIDSGERECHT.
Zooals bekend zijn door de Nederlandsche
Spoorwegen onlangs een drietal personen
ontslagen als gevolg van de demonstraties
aan deze werkplaats, onder het motief, dat
zij een superieur hinderlijk gevolgd zouden
hebben.
De betrokken arbeiders ontkennen ten stcl-
Mgste zich daaraan schuldig te hebben ge
maakt en uit de organen der valcvereeni-
gingen is gebleken, dat ook de besturen der
vakvcreen!glrugen niet toestemmen dat hin
derlijk volgen inderdaad heeft plaatsgevon
den.
De betrokken arbeiders hebben -op ad
vies der .vakvereeniging bij het scheidsge
recht beroep aangeteekend.
Thans vernemen we, dat tot voorzitter
van het scheidsgerecht is aangewezen Dr.
J. Th. de Visser, oud-Minister van Onder-
De zitting van het scheidsgerecht is nog niet
vastgesteld.
Begrijpelijkerwijze bestaat er voor de uit
spraak van het scheidsgerecht onder de ar
beiders van de Centrale Werkplaats groote
belangstelling.
L. VLASVELD BEGRAVEN.
DE ONTROERING ALGEMEEN TE
HALFWEG.
Treffend groot was de belangstelling Vrij
dagmiddag bij de begrafenis van het stoffe
lijk overschot van den heer L Vlasveld, in
leven gemeente-ontvanger van Haarlemmer-
liede, die Maandagavond op zoo noodlottige
wijze bij een aanrijding door een auto op
den Rijksstraatweg te Halfweg om het leven
kwam. Het stille kerkhof te Zwanenburg
vulde zich tegen half drie met honderden en
honderden dorpsgenoot-en en belangstellen
den uit wijden omtrek. Te 2 uur vertrok de
stoet van het sterfhuis aan den Rijksstraat
weg, om kwart voor drieën kwam hij onder
droef gelui van de klok der Hervormde kerk
op de begraafplaats aan.
Behalve familieleden waren in den stoet
de burgemeester van Haarlemmerliede en
Spaarnwoude, de leden van den Raad, het
personeel van de gemeentesecretarie en de
politie, en op de begraafplaats oa. de opzich
ters van den Houtrakpolder en van Rijnland,
de heeren N. Kion en v. d. Klip, het Hoofd
der Openbare Lagere School in den Houtrak
polder, de heer H. Heilen. de directeur van
de Suikerfabriek, de heer Visser, de heer Bley
directeur van het Zangkoor der Hervormde
kerk, en eenige vroegere collega's van den
heer Vlasveld. De kist werd ten grave gedra
gen door leden van den Kerkeraad. Zij was
gedekt met bloemstukken en kransen o.a.
van de gemeente Haarlemmerliede en Spaarn
woude, van de kerkelijke gemeente Houtrijk
en Polanen, van het gemeentepersoneel en de
Kerkvoogden en Notabelen der Ned Hervorm
de Gemeente.
Het eerst sprak aan het graf ds. B. Bal-
j o n, hervormd predikant te Halfweg.
Deze schetste eerst, hoe de heer Vlasveld
op weg was gegaan om het hoofd van de
Chr. School te bezoeken, die juist een zoon
had verloren. Hij is gevallen, zeide ds. Bal-
jon, bij den ingang van de oude kerk, waar
hij zoo dikwijls het evangelie heeft hooren
prediken. Zoolang die oude kerk er nog stond
hebben wij nooit van een ongeluk gehoord,
maar sinds de kerk moest verdwijnen voor
het verkeer zijn er reeds vier gevallen met
doodelijken afloop geweest. De spoorlijn tus
schen Haarlem en Amsterdam is de drukste
van Europa, dp autorenbaan tusschen die
twee steden is misschien wel de gevaarlijk
ste van Europa! Op dezen weg gaat bijna el-
ken dag een menschenleven verloren. Daar
zijn wij niet trots'ch op.
Met dat al, hij is er niet meer en zijn
vrouw en zijn kinderen blijven achter. Vlas
veld hebben wij gekend als een man, eerlijk
en trouw, stipt en accuraat en niet bang om
Iets aan te pakken, een man, die wilde staan
in het volle leven.
De landman slaat thans den sikkel in het
koren, hier heeft echter de Hemelsche land
man den sikkel in het koren geslagen om het
te brengen naar de Hemelsche voorraad
schuren.
Na den predikant sprak de burgemeester,
de heer L. Simons. Deze wilde de vraag
stellen: Mag dat wegmaaien van de onzen
voortgaan? Wat is er mee te verdienen met
dat snelle rijden? Een paar minuten. Maar
wat is er mee te verliezen? Met Vlasveld is
de echtgenoote ontrukt een dierbare echt
genoot, een vijftal kleine kinderen een dier
bare vader, een grijsaard zijn eenige over
gebleven zoon, de gemeente een trouw die
naar, den armen een vader, als secretaris
penningmeester van het Burgerlij kArmbe-
stuur, der gemeenschap een uitstekend bur
ger. Vlasveld was een rechtvaardig en recht
schapen man van beginselen, die ongetwijfeld
niet onvoorbereid de Eeuwigheid is ingetre
den.
Namens het gemeentebestuur en namens
het Burgerlijk Armbestuur dankte de burge
meester den overledene.
De gemeentesecretaris, de heer Hokwerda
sprak als collega, Mr. H. F. Vermeer uit Am
sterdam oud-president kerkvoogd namens
Kerkvoogden, waartoe de heer Vlasveld ook
behoorde, en Notabelen.
De heer v. d. Vegt getuigde van het gemis,
dat,het kerkkoor der Nederduitsch Hervorm
de Kerk, de Christelijk Historische Kiesver-
eeniging en het Ziekenradio-fonds, van welke
drie instellingen de ontslapene mede-oprich
ter was, voelen.
De heer H. W. Bos sprak als voorzitter van
het bestuur der Chr. School namens dat be
stuur, waartoe de heer Vlasveld eveneens be
hoorde en het personeel.
Ds. Baljon deed de plechtigheid met het
zingen van Psalm 103 vers 8 en 3 op indruk
wekkende wijze besluiten. Een neef dankte
namens de familie.
Vermelden wij nog, dat de heer Vlasveld
tal van jaren als correspondent Haar
lem's Dagblad van nieuws uit zijn gemeente
voorzien heeft.
EEN POLITIEBUREAU
ZONDER.... CEL!
BLOEMENDAAL HEEFT BEHOEFTE
AAN EEN NIEUW POLITIEBUREAU!
Als men tegen^ een lid van het Bloemen-
daalsehe gemeentebestuur zegt: „Bloemen-
daal heeft een nieuw politiebureau noodlg!"
antwoordt hij daarop: „En ook een nieuw
raadhuis
Als dan de directeur van Gemeentewer
ken in de buurt is laat hij er op volgen:
.„en' een nieuw gebouw voor Gemeente
werken is ook geen luxe".
Bloemendaal heeft groote behoefte aan
al die nieuwe gebouwen, maarhet pra
ten wordt maar niet in daden omgezet!
Geld is er wel (er is een reserve-pot van
meer dan een half miliioen voor gewone
uitgaven disponibel!) maar de heeren zijn
het niet eens over de plaats waar de nieuwe
gebouwen moeten komen.
De toestand in het hoofdbureau van politie
te Overveen wordt met den dag onhoudbaar
der. Alles is te klein. Het is of de Com
missaris en zijn agenten.... gevangen zit
ten, zoo beperkt is de bewegingsvrijheid
in het gebouwtje! Het sterkst is evenwel
dat ergeen cel voor vardachten is. Er
is wel een hokje dat daarvoor vroeger ge
bruikt werd, maar in het nieuwe wetboek
van Strafvordering zijn voor een cel voor
schriften gegeven en daaraan wordt op
geen stukken na voldaan. Als er nu ver
dachten zijn, worden zij zoo gauw mogelijk
naar het Huis van Bewaring getranspor
teerd.
Toch is het soms noodig verdachten een
poosje in het politiebureau te houden voor
onderzoek. Als het een man is, kan het
bovenbedoelde hokje nog wel dienst doen,
maar voor vrouwen gaat het in het geheel
niet. Dan wordt zooveel mogelijk raad ge
schaft. Verleden jaar werd voor een vrouw
een „bed" gemaakt op een bank in de
agenten-wachtkamer. Toen het mensch
sliep, draaide zij zich om en lag op den
grond te spartelen! Soms moeten ver
dachten 36 uur op een stoel in de agenten
wachtkamer doorbrengen.
Deze feiten werden ons uit vertrouw
bare bron medegedeeld. Er werd bijgezegd:
„Publiceert u die, dan zal er misschien ein
delijk eenigen aandrang op de Bloemendaal-
sche raadsleden uitgeoefend worden, om een
einde te maken aan den onhoudbaren toe
stand".
Ook werd ons nog medegedeeld, dat de
lokalen waarin de secretarie-ambtenaren
werken onvoldoende zijn. Als de arbeidsin
spectie eens komt, zal blijken, dat de lokalen
niet voldoen aan de rijksvoorschriften.
VOLKSONDERWIJS.
Dezer dagen vergaderde in de „Nijverheid"
de afdeeling Haarlem van Volksonderwijs.
De plannen van het bestuur inzake de stich
ting van „Ons Huis" werden goedgekeurd.
Bij de behandeling van den ibesdhriij-
vingsbrief werden geen amendementen in
gediend; als afgevaardigden naar de alg.
vergadering op 5 en 6 October a.s. te Utrecht
werden gekozen de heeren Mr. L. G. v. Dam,
J. H. W. Habermehl en E. Geerts Wzn.
Het hoofdpunt van de agenda was de in
leiding van den heer D. de Boer omtrent
den duur der grondschool. Zeer uitvoerig zette
de inleider tegenover elkaar de 7-jarige
grondschool en de grondschool van korte-
ren duur. Zijn conclusie was: alleen de 7-
jarige grondschool is aanvaardbaar.
Op de inleiding volgde een zeer geani
meerd debat; zoowel van voor- als tegen
standers.
Met op 2 na algemeene stemmen vereenig-
de de afdeeling zich met de conclusie van
den inleider en den afgevaardigden ter
algemeene vergadering werd dan ook ver
zocht in Utrecht te stemmen voor 't voor
stel Zalt Bommel (7-jarige grondschool)
en zoo noodig, dat voorstel te verdedigen.
Met de opwekking pal te blijven staan
voor de Openbare school en propagandist
te blijven voor Volksonderwijs, sloot de
voorzitter de opgewekte vergadering.
Ten gevolge van verwisseling van functies
is het bestuur van den Kennemerkring van
Volksonderwijs als volgt samengesteld:
Mr. L. G. van Dam, Haarlem, voorzitter;
E. Geerts Wzn., Engelszstraat 26, Haarlem,
secretaris: D. KLay, Santpoort, penning
meester; K. Faber, IJmuiden en G. O. Korn-
mann, Zandvoort leden.
TRANSFORMATORENHUISJE.
Krachtens raadsbesluit van 16 Mei 1928 is
voor deze gemeente, ten behoeve van het
gemeente-electriciteitsbedrijf, aangekocht
het perceel aan de Botermarkt no. 4. Het
ligt thans in het voornemen dat perceel te
doen sloopen en ter plaatse een transfor
matorstation te doen bouwen.
De kosten van een en ander ramen B. en
W. op 29.800.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1483
UITKLEEDEN
Jantje begint
uit te kleeöen
gaat naar de wasch-
tafel om een glas
water en laat zijn
das op den rand lig
gen
trekt zijn schoenen
boven aan de trap
uit, onderwijl debat-
teerende waarom hij
morgen niet mag
gaan visschen
laat zijn schoenen
bij de trap staan en
trekt, naar het por
taal loopend zijn
sporthemd uit
trekt zijn broek uit
op vader's kamer,
terwijl hij een bal
zoekt die onder va
der's bed moet liggen
loopt naar de kamer
van den grooten
broer om in een boek
te kijken en laat
zijn kousen daar op
tafel liggen
kruipt in bed op het
oogenblik dat moe
der informeert of hij
zijn kleeren netjes
op den stoel heeft
gelegd
komt uit bed, raapt
zijn ondergoed van
den grond op. legt
dit keurig op zijn
stoel en stapt met
een zuiver geweten
weer in bed.
(Nadruk verboden.)
COMMISSIE TOEZICHT L. O.
De Commissie van Toezicht op het lager
onderwijs te Haarlem vergadert op Dinsdag
10 September 1929, 's avonds 8 uur, ten
stadhuize.
De agenda luidt:
1. Notulen.
2. Ingekomen stukken.
3. Oprichting Montessorf-school.
4. Bestemming school aan de Zaanenlaan.
5. Oprichting nieuwe school voor open
baar onderwijs in het Schoterkwartier.
6. Geschiktheid van de hulpschool voor
openluchtschool.
7. Rondvraag.
GEMEENTERAAD.
Er wordt een vergadering van den Raad
der gemeente Haarlem gehouden op Woens
dag, 11 September 1929 des namiddags ten
1 1/2 ure, in de Statenzaal (Prinsenhof).
Aan de orde zal worden gesteld:
1. Mededeelingen en ingekomen stukken.
2. Balans, enz. 1928 Woningbouwvereeniging
„Rosehaghe"
3. Aanwijzing wegbedekking, enz. wegen
tusschen Marnixstraat en de Delft.
4. Verkoop grond Kempstraat (M. Neder-
koorn).
5. Regeling bezoldiging Directeuren en on
derwijzend en bedienend personeel Gem.
Avondschool handelsonderwijs.
6. Aankoop perceel Pijlslaan 127.
7. Aankoop grond.
a. ten Westen Rijksstraatweg.
b. ten Zuiden Slaperdijk.
8. Bouw transformatorstation Botermarkt.
9. Regeling met Bloemendaal inzake be
bouwing gronden nabij den watertoren.
10. Benoeming:
a. 3 leden Commissie van beheer Stads
schouwburg.
b. tijd. leeraren Gemeentelijk Lyceum.
c. Vaste raadscommissies.
MUZIEK IN DEN HOUT.
De H. O. V. geeft haar laatste concert in
Den Hout op Zondag 8 September 1929, des
middags te half drie, onder leiding van Ma-
rinus Adam.
Het programma luidt:
1. Sempre Avanti, Marsch*- J. de Graaf.
2. Ouverture, „Prinz Methusalem", J. Strauss
3. El Furia, Wals Espagnol, Granada.
4. Potpourri Die Lustige Witwe, Léhar.
5. Ouverture, Die Fledermaus, J. Strauss.
6. O Frühling wie bist du so schön, Wals,
P. Lïncke.
7. Ballet Egyptien, Luigini.
PLANTSOEN IN HAARLEM
NOORD.
VOORSTEL TOT AANKOOP VAN
19.623 M2 GROND.
De eigenaar van gronden, gelegen ten wes
ten van den Rijksstraatweg en ten oosten
van de Delft, kadastraal bekend gemeente
Schoten sectie A nos 436 en 454 ged., ter ge
zamenlijke opervlakte van pl.m. 19.623 c.A.,
heeft zich bereid verklaard die perceelen aan
de gemeente in koop af te staan tegen den
prijs van 1.20 per M2.
In verband met het bij raadsbesluit vari
16 Januari jl. vastgesteld plan van uitbrei
ding (detail 14 Haarlem-Noord) is aankoop'
van genoemde gronden door de gemeente van
belang. Immers, blijkens dat uitbreidings
plan zijn deze gronden bestemd voor plant-
soenaanleg en voor den aanleg van een weg
langs de Delft. Het plantsoen is ter plaatse
geprojecteerd in verband met het plan van
uitbreiding der gemeente Velsen. Door dit
plantsoen wordt een vrij uitzicht van den
Rijksstraatweg en van den aan te leggen weg
langs de Delft verkregen over Spaarnberg en
andere buitenplaatsen.
B. én W. stellen daarom aan den raad voor
tot aankoop van bedoelde gronden te be
sluiten.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.
VRAAG VOOR* UW BINNEN- EN BUITEN.
FIRMA J. HE YD ANUS Zn.
KONINGSTRAAT 25 PARKLAAN 60 rd.
Tel. 11361 van 8-12 en lH—5. Zaterd. 8—1.
voce AMATtun roTOOOAre*
Uit het Dultsch van
MATTHIAS BLANK.
17)
Ik ben onschuldig.
Ik zal er nooit aan twijfelen. Als Ik je
ook maar ecnigszlns kan helpen zal ik het
doen.
Meer heb lk Je niet te zeggen!
Toen ging hij kalm met zijn begeleiders
Buiten op straat was het zoo goed als don
ker: een pc-sioten auto wachtte.
Kombasch wees op het voertuig.
Ik heb den wagen hier laten wachten
omdat ik veronderstelde dat u liever had dat
we ieder opzien vermeden.
Ik dank u. was het korte antwoord.
Hij stapte vlug In den auto, waarin de
beide beambten hem volgden en de wagen
zette zich in beweging.
Toen kwam Doctor Frlesen uit de portiek
van het huis aan den overkant te voorschijn.
Hier had hij zoolang gewacht;van hieruit had
hij gezien hoe Bobbie met geboeide handen
weggevoerd werd.
Hij wist dat dit komen moest, dat zijn col
lega dr. Perschcld het bevel tot inhechtenis
neming gegeven had en dat Kombasch het
dienzelfden avond nog zou uitvoeren. Hij had
nog steeds moeten zwijgen, zijn ambtsgeheim
verplichtte hem er toe, maar hij werd voort
durend gekweld door de gedachte aan Else.
Hoe graag had hij hen willen waarschuwenI
Maar nu zou hij naar haar toegaan.
Toen1 het dienstmeisje hem opengedaan
had, liep hij haar voorbij naar Else's kamer,
waarvan hij de deur openduwde. Daar zat
ze In een grooten stoel voorover gebogen, het
smalle gezicht in de handen begraven; haar
schouders schokten van het snikken.
Een paar seconden bleef hij als versteend
staan.
Else!
Bij het hooren van zijn stem keek zij op;
toen ze hem zag. sprong ze op, legde haar
armen om zijn hals en verborg het gezicht
tegen zijn schouder.
Ze kon niets zeggen, alleen maar schreien
en hij hield den arm troostend om haar
heen geslagen. Heel zacht streelde hij over
haar haren en fluisterde:
Else, ik ben er tochik blijf bij je...
Friesen bracht haar naar den divan, dwong
haar te gaan zitten en zette zichzelf naast
haar.
Else, ik voel alles zoo diep met je mee.
Langzaam werd ze kalmer en ze probeerde
zich te beheerschen.
Ernst, ben je gekomen omdat je weet
wat er gebeurd is?
Ik weet het.
Dus dat was het wat je zoo onrustig en
stil gemaakt heeft?
Ik was bang dat gebeuren zou, maar ik
wist het toon nog niet.
Dus je weet ook dat ze hem voor den
moordenaar houden?
Ja?
Maar hij is onschuldig! "Hoor je het! Hij
is geen moordenaar, b'J heeft het niet ge
daan, clat was zijn laatste woord en jij
Ernst jij P">oc-c. hem redden, je moet hen
zeggen dot het allemaal leugens zijn!
Zij was opgesprongen en stond met vlam
mende oogen voor hem en terwijl zij hem
aankeek, terwijl haar handen zijn schouders
grepen, ontweken zijn oogen de hare.
Hoe moeilijk was het voor hein om haar
nu de waarheid te zeggen! Maar htf voelde
dat hij het doen moest. Iedere leugen zou
nu misplaatst medelijden zijn. Als zij maar
eerst alles wist en zich in het onvermijde
lijke schikte, zou zij troost vinden in zijn
liefde. Voorzichtig begon hij:
Else, ik wil je op alles antwoorden, maar
Je moet eerst gaan zitten en rustig zijn.
Je kunt niets weten, heelemaal niets we
ten, als je niet zegt dat hij onschuldig is.
De zaak Langenbach is direct in mijn han
den gesteld; ik heb bij hét lijk gestaan en
alle bijzonderheden gevolgd en toen ik hoor
de, hoe een getuige den bezoeker beschreef,
wiens komt de vermoorde verwacht heeft,
toen ben ik zóó angstig geworden, dat jij
het aan me gemerkt hebt. Ik mocht niets
zeggen en niets verraden, want mijn ambts
geheim verzegelde mijn lippen. Maar toen ik
vandaag op mijn bureau kwam, verscheen de
commissaris en bracht bewijsmateriaal, dat
helaas geen twijfel overliet. En toentoen
moest het gebeuren.
En jijheb jij het bevel gegeven?
Zij deinsde terug en keek hem met ver
schrikte oogen aan.
Neen! Ik kon het niet!
Wat toen?
Ik heb de zaak aan een collega overge
geven.
Je had aan hem moesten blijven geloo-
ven!
Elsealle bwijzen zijn tegen hem.
Langenbach heeft hem verwacht en een ge
tuige heeft hem herkend hij is er geweest, en
de bloedige vingerafdruk die we in Langen-
bach's kamer gevonden hebben, is van zijn
rechterduim. Begrijp je het nu. Else?
Een noodlottige gelijkeniseen ver
gissing
Neen! Zooiets bestaat niet bij een vin
gerafdruk. Geloof niet dat ik lichtzinnig ben
geweest, dat ik overijld heb gehandeld. Neen!
Maar toen ik die bewijzen zag, kon ik niet
verhinderen, dat hij gearresteerd werd. Je
hebt zelf gezien hoe eigenaardig hij deed
dien middag toen hij thuiskwam, hoe hij
zich in zijn slaapkamer opgesloten heeft. Dat
was half vier. Omstreeks drie uur moet de
moord gepleegd zijn. Als officier van justitie
moest ik naar plicht en geweten handelen en
als ik rechter was, zou ik hem moeten ver-
oordeelen.
Ze hief in ontzetting de handen omhoog.
Dus jij gelooftjij gelooft dat
Bobbie Langenbach vermoord heeft?
De bewijzen zijn tegen hem. Jij hebt ze
niet gezien.
Ik hecht meer waarde aan zijn woord.
Else, ik geloof niet dat hij uit onedele
motieven gehandeld heeft. Zijn liefde heeft
hem ongelukkig gemaakt. Ik kan het begrij
pen, maar mijn beroep legt mij plichten op;
ik kan de bewijzen niet in rook laten verdwij
nen en omdat ik het arrestatiebevel niet ge
ven wilde, heb ik de zaak aan een ander over
gedragen.
En verder? fluisterde zij.
Ben ik naar jou toegegaan in de hoop
dat ik je een beetje zou kunnen troosten.
Dus jij gelooft dat hij het gedaan heeft?
In een toestand van hevige opwinding.
Dus dan zou ik de zuster van een moor
denaar zijn?
Else zeg dat niet! Het bloed steeg hem
naar het gezicht.1
Jij mag niet van de zuster van een
moordenaar houden, Ernst.
Haar stem klonk koud en toonloos, haar
groote oogen staarden wezenloos voor zich
uit.
Toch wel! Jij hebt immers geen schuld.
Maar anderen zullen mij net zoo goed
als hem met den vinger nawijzen. Ik hoor bij
Bobbie, Ernst.
Ik neem mijn ontslag, je moet niet den
ken dat mijn liefde wankelt, omdat zij op
de proef gesteld wordt. Jij hebt niets met de
misdaad te maken, onze liefde blijft onbe
roerd.
En je beroep?
Ik heb de zaak in andere handen ge
geven en vandaag nog neem ik mijn ontslag
als officier van justitie. Je zult niet aan mij
twijfelen.
Ze bleef doodstil zitten; haar woorden kwa
men fluisterend over de lippen;
Ik twijfel niet aan je liefde ik geloof er
aan.
Dan is het goed Door onze liefde zul je
leeren vergeten. Ik ga weg bij de rechterlijke
macht, maar ik wilde eerst naar jou toe.
Vandaag nog dien ik mijn ont-slag in, dan
ben ik heelemaal vrij en kan je trouw blij
ven. Ben je tevreden; Samen zullen wij dra
gen wat komen zal. Else, zeg toch wat. zeg
toch dat je het met me eens bent. Aan onze
liefde mag niet geraakt worden!
Maar ze zullen mij altijd nawijzen, ik
zal je als een somberg schaduw in den weg
staan. Ernst.
We kunnen ergens heengaan waar nie
mand ons kent.
En Bobbie?
Denk nu niet aan hem.
Toen stond zij op; ze scheen tot een be
sluit gekomen te zijn. Geloof niet dat ik
je liefde twijfel Ernst, ik geloof dat jij (rit
offer van heeler harte wilt brengen. Maar
het blijft een offer voor je, zoo beschouw jij
het en terecht. Je wilt het graag voor mij
doen, ik voel het, omdat jij van me houdt,
maar doe vandaag nu neg niets, beloof me
dat Ernst. Het heeft me allemaal overrom
peld; ik moet eerst klaarheid in mijn ge
dachten brengen. Ik wil dat je nog wacht.
(Wordt vervolgd.)
