TWEEDE KAMER.
Mac Donald aan het woord.
EERSTE KAMER
R.S.STOKVIS
EN ZONEN
„KWAADAARDIGE AL ASTRIM IS POKKEN".
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 19 SEPTEMBER 1929
DERDE BLAD
De taak der arbeidersregeering.
Onze houding tegenover Europa.
Resultaten in den Haag en
Genève bereikt.
De onderhandelingen met de V.S.
door
J. Ramsay Mac Donald.
Eng eland's Minister-President)
dat respect wilden erkend zien door anderen,
zoo waren wij verplicht in Den Haag een op
recht maar vast standpunt in te nemen. En
daar inderdaad streden wij voor!
De geheele Engelsche natie is oprechten en
diepen dank verschuldigd aan mr. Philipp
Snowden, den minister van financiën, niet
alleen omdat hij openhartig stand hield ten
bate van de rechtvaardigheid, doch ook om
dat hij de situatie zoo beheerschte, als de
redelijkheid in het gedrang kwam.
Geen mogendheid zal zich tot ons kunnen
wenden met het verwijt dat wij van den oor
log een zaakje maakten. Wij waren steeds
bereid tot minnelijke schikking en als het
er op aan kwam tot financieele regeling.
Maar er zijn grenzen. Eerlijk spel is noodza
kelijk, als een natie bereid is en in staat is
om een volk te helpen en zijn toestand te
verbeteren.
Ook in Genève deed men-op den weg des
vredes een 'stap voorwaarts. Reeds te lang
hebben enkelen geschreeuwd: „Er is vrede!"
Er is vrede!" toen deze woorden nog leugens
waren. Deze handelwijze is goedkoop en ge
makkelijk! Doch nu is er een vredespact ge-
teekend, dat het begrip Oorlog waarlijk uit
onze gedachten bant. Thans is aan het ont
staan, die machinerie die alle kwesties die
tot nu toe op het slagveld werden beslecht,
daar buiten zal oplossen. Wij hebben besloten
dat verdrag te teekenen, dat ons dwingt ar-
britage te aanvaarden.
Ook het individu heeft de gedachte laten
varen, dat het noodig is om om den hoek
van de straat een meeningsverschil met de
vuisten uit te vechten. Waarom zouden na
ties die idee niet evenzeer kunnen laten va
ren? Een andere gedachte waarmede we ons
vereenig hebben, dat toch steeds aan één voor
waarde moet worden voldaan, wil men ten
minste de zaak tot op den grond uitwerken.
Die voorwaarde is, dat ieder verdrag wordt
toegevoegd aan die perfecte machinerie, die
den vrede moet in stand houden en moet ga
randeeren.
Men denke nu eens aan de onderhandelin
gen betreffende de vloot, t-usschen de Ver-
eenigde Staten en Groot-Brittannië. Als twee
dergelijke, groote rijken vergaten te demon -
streeren dat zij op het punt van onderling
vertrouwen en „goodwill" niet te kort schie
ten, dan zouden zij de idee der ontwapening
en van den wereldvrede, in gevaar brengen.
Als menschelijke wezens hebben wij nu tot
elkander gesproken. Wij hebben ons afge
vraagd: „Waarom mislukten de onderhan
delingen tot nu toe?" En wat mij betreft, ik
ben zeer optimistisch ten aanzien van de uit
komst op die vraag, en de verdere resultaten
der onderhandelingen.
Wij sluiten echter geen verbond met de
Vereenigde Staten. Amerika is te verstandig
om eenig verbond te sluiten met. eenige
Europeesche macht, zoolang de wereldvrede
nog niet absoluut gestabiliseerd is.
Onze onderhandelingen bedreigen dus nie
mand. En als er een accoord bereikt mocht
worden, dan zal dit accoord eenvoudig wor
den overlegd als een voorstel aan de vijf
groote mogendheden.
(Nadruk verboden. Copy right General
Press).
J. Ramsay Mac Donald.
Ik trek het In twijfel of er tegenwoordig
Sn Engeland één partij is, die een verande
ring van regeering zou wenschen. Wij staan
tegenover groote moeilijkheden. Moeilijkhe
den hier en moeilijkheden buiten Brittan-
in ië, doch wij staan van aangezicht tot aan
gezicht met deze moeilijkheden, en wij zijn
vol energie. En geen der Labour-menschen
denkt er aan om zich in den strijd te sparen.
Natuurlijk: Wij stonden aan aanvallen
bloot. De eerlijkheid gebiedt mij dit toe te
geven. Doch zij waren zeldzaam, en over
het geheel genomen bestaat er een wensch
om ons zooveel mogelijk behulpzaam te zijn,
bij het werk dat wij op ons hebben genomen.
Wij werken. Wij werken hard en regelma
tig. Op één dag kunnen wij niet klaar spelen
wat wij in dat tijdvak zonden willen verrich
ten. Velen meenen ons te moeten herinneren
aan ons gegeven woord. Dat zullen wij hou
den! Maar het is goed dat men zich hierom
trent geen verkeerde voorstellingen make:
Het zou immers kunnen gebeuren, dat de
weg, dien wij gaan bewandelen, verwaarloos-
der is achtergelaten door onze voorgangers,
dan wij oorspronkelijk dachten. Zoodoende
zou het herstel van dien weg, wel eens meer
tijd kunneri vergen, dan wij hadden durven
hopen!
Maar wij werken regelmatig verder. En als
de tijd van verantwoording gekomen zal zijn,
dan zullen wij een relaas kunnen ophangen
van volharding, ijzeren volharding, ten einde
dat te bereiken, wat wij van plan waren te
bereiken.
Wij zullen een zichtbaar resultaat erlangen,
zoodat, wanneer ons wederom de macht ge
geven mocht worden, er minder tijd noodig
zou zijn om het groote maatschappelijke
werk te voltooien. Vóór Kerstmis zullen wij
aanzienlijk gevorderd zijn ten aanzien van
de werkloosheid, en den financieelen en ad-
jninistratieven toestanden ons rijk.
Bij de algemeene verkiezingen zijn twee
groote ideeën in het middelpunt van ons
program geplaatst: a. De internationale vre
de; b. de oplossing van het vraagstuk dei-
werkloosheid. De regeering werkt aan beide
en is reeds begonnen met hier en daar suc
cessen op deze gebieden te oogsten.
In Den Haag hebben wij onlangs voor den
internationalen vrede geijverd. Er zijn er die
dachten dat wij daar slechts vochten om 2
millioen vier maal honderd duizend pond
sterling. (Hoewel dit bedrag zelfs in onzen
tijd toch nog zeer aanzienlijk is). Doch als
dit waar was geweest, als wij den goodwill en
den vrede van Europa voor dat bedrag in de
waagschaal hadden durven leggen, dan had
men deze regeering werkelijk blind en incom
petent'mogen noemen.
Dit was ook niet zoo. Als er vrede moet
zijn tusschen twee personen, dan moeten zij
beiden zelfrespect hebben. En als men van
twee kanten wil onderhandelen, dan moet
zoowel de ééne als de andere partij overtuigd
zijn van dat respect. Dit gevoel is voor het
belangrijkste deel gebaseerd op algemeen
menschelijkheid en rechtvaardigheid. Wij
beseften, en de geheele natie besefte dit met
ons, dat Groot-Brittannië ten opzichte van
het zelfrespect te kort schoot. Zoo er vrede
moest zijn in Europa, zoo er gelijkheid moest
zijn bij de onderhandelingen in dit wereld
deel, zfco de vertegenwoordigers van dit land
in Genève zich zelf wilden respecteeren, en
18 September.
De beëediging en de nominatie voor het voorzitter
schap.
Voor vier jaren zit de nieuwe Kamer.
Maar wat vanmiddag een feit was bij den
aanvang der vergadering, zal in de komende
vier jaren niet zoo gemakkelijk, waarschijn
lijk in het geheel niet meer, voorkomen: de
Kamer was voltallig alle 100 leden waren
aanwezig. Nieuwe bezems vegen schoon!
En van alle 100 leden werden de geloofs
brieven in orde bevonden en alle 100 leden
zijn ook beëedigd geworden. Een nalezing is
niet meer noodig.
Zij zijn allen ..beëedigd". Beëedigd het
is de wettelijke term. Het staat nl. den Ka
merleden vrij, hetzij den eed, hetzij de be
lofte af te leggen. Aan den rechterkant der
Kamer wordt natuurlijk algemeen de eed
afgelegd, aan de linkerzijde gewoonlijk de
belofte, met uitzondering van de liberalen v.
d. Bilt, v. Kempen, van Rappard en Dr. Vos,
van den V. D. Ebels en van den plattelander
Braat, die den eed aflegden; Dr. Vos als or
thodox Israëliet met gedekten hoofde.
Direct na de beëediging vond het opmaken
plaats van de nominatie voor het presidium
van de Kamer.
De stemming voor de beide eerste plaatsen
ging zonder moeite. Bij eerste stemming wer
den volstrekte meerderheden verkregen.
Voor no. 1 der nominatie verkregen van de
300 uitgebrachte stemmen, Mr. J. R. H. van
Schaik 53 stemmen, de heer Knottenbelt 8
stemmen, de heer Marchant 7 stemmen, de
heer Heemskerk 24 stemmen, en de heer
Beumer 1 stem. 7 stemmen werden in blanco
uitgebracht. De heer van Schaik kwam dus
oogenblikkelijk als no. 1 op de voordracht.
Voor no. 2 der nominatie verkregen van de
99 uitgebrachte stemmen, de heer J. H. Scha
per 60 stemmen, de heer Heemskerk 24 stem
men. de heer Knottenbelt 7 stemmen, de heer
Beumer 2 stemmen en de heer Vliegen 1
stem. 5 stemmen werden in blanco uitge
bracht. De heer Schaper werd dus oogenblik
kelij k no. 2.
Deze beide uitslagen geven wel aanleiding
tot enkele opmerkingen.
In de eerste plaats valt te constateeren,
dat de beide grootste groepen, de R.-K. en
de S.D.A.P. elkaar gesteund hebben bij de
voorzitterskeuze. Er is ditmaal onder het
e x t r a-parlementaire kabinet van rechtsche
signatuur blijkbaar geen samengaan ge
weest van de drie rechtsche groepen. Waar de
liberalen en de V. D. bij de eerste stemming
hun eigen man passeerden, daar ligt het voor
de hand dat de A.-R. en de C.-H. sa,men (wij
letten op de cijfers) den heer Heemskerk
hebben gesteund. Waren deze groepen van
meening, dat bij een R.-K. premier, een C.-H.
Senaatspresident, een A.-R. Lagerhuisvoor
zitter paste?
Op den heer Schaper hebben blijkbaar bij
eerste stemming, behalve de R.-K. leden en
de S. D„ ook de V. D.-afgevaardigden zich
vereenigd. De heer Schaper verdient de eer,
met groote meerderheid gekozen te zijn. Hij
toonde zich in de afgeloopen periode een goed
president.
De nieuwe voorzitter want 't staat na
tuurlijk vast, dat de Koningin Mr. van Schaik
zal benoemen is 31 Januari 1882 geboren
en dus 47 jaar oud. De heer Schaper.werd
geboren 12 Febr. 1863 en is dus 61 jaar oud.
Of de heer van Schaik presidentsgaven
heeft, moet worden afgewacht, maar wij ver
wachten het beste.
No. 3 op de nominatie, welke morgen aan
de Koningin zal worden overhandigd door
een commissie, bestaande uit den heer Bon-
gaerts, de dames Bakker-Nort en Meijer en
de heeren van Dijk, van Rappard. Rutgers
van Rozenburg, Lingbeek en v. d. Bilt, no. 3
werd mr. dr. E. J. Beumer.
Maar dit ging niet zoo gemakkelijk!
Er waren vier stemmingen voor noodig, Het
bleek, dat de Kamer een A.-R. wilde, maar
de man, die de A.-R. zelf voor den derden
post naar voren schoven, mr. Heemskerk,
moest, het veld ruimen voor een anderen
A.-R., Dr. Beumer, wien de Kamer blijkbaar
de voorkeur gaf. Bij de derde stemming ver
kreeg de heer Beumer 38 stemmen, de heer
Heemskerk 22 stemmen en de heer Marchant
26 stemmen. Het ging toen om de heeren
Beumer of Marchant. De eerste behaalde ge
makkelijk de glorie.
De voorzitter kon tot Vrijdag de Kamer
niet verdagen, zonder dat natuurlijk commu
nist de Visser een interpellatie over Indone
sië had aangevraagd!
Zooals onze lezers weten is de Senaat voor
de helft vernieuwd. 25 nieuwe leden zijn
vandaag geïnstalleerd benevens Jhr. mr. S.
van Citters, die den heer Colijn is opgevolgd.
Voorts werd besloten, ook dit jaar weer, de
Troonrede met een adres van antwoord te
honoreeren. De heer Wibaut verklaarde na
mens zijne fractie, hoewel hü geen stemming
zou vragen, het gebruik van een adres van
antwoord tot een verouderd gebruik, dat niet
meer moest worden gevolgd.
Morgen wordt het adres geredigeerd.
INTIMUS.
AANGETEEKENDE STUKKEN THUIS
BEZORGD.
Met uitzondering van Amsterdam,
Rotterdam en Den Haag, eerlang
proefneming in het geheele land.
Sinds eenigen tijd wordt, naar wij destijds
hebben medegedeeld, in Utrecht en in de
postale afdeelingen Dordrecht en Maastricht
een proef genomen met de bestelling aan
huis van aangeteekende stukken. De proef
neming had in het algemeen een vlot ver
loop, al zijn bij de practische toepassing
uiteraard verschillende bezwaren aan het
licht getreden. Deze waren echter niet van
ernstigen aard en konden veelal op eenvou
dige wijze worden uit den weg geruimd.
Verscheidene zakenlieden gaven er voort-s
de voorkeur aan, hun aangeteekende stuk
ken te blijven afhalen.
Dit kan nl. op het voorden meest ge
schiktste oogenblik geschieden, terwijl be
stelling soms plaats heeft op een tijdstip,
dat de kantoren gesloten zijn, of geen ge
machtigde tot het geven van kwijting aan
wezig is.
Het is de vraag of dergelijke uitzonderin
gen, die bij de proefregeling werden toege
staan, bij algemeene invoering der regeling
zullen kunnen worden gehandhaafd, met
name in de grooter plaatsen.
De resultaten van de proefneming zijn nog
niet voldoende om een definitieve beslissing
te nemen, meldt de Tel. De proef zal daarom
naar het blad verneemt eerlang tot het ge
heele land, met uitzondering van Amster
dam, Rotterdam en Den Haag, waar bij in
voering van zulk een proef maatregelen van
meer ingrijpenden aard moeten worden ge
troffen, worden uitgebreid.
DE REDACTIE VAN „DE NEDERLANDER".
Prof. Slotemaker de Bruine heeft zich,
naar de Ned. meldt,-op haar verzoek, bereid
verklaard, met ingang van 1 October weel
een leidende plaats in de redactie van „Ne
derlander" te aanvaarden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct«. per regel.
-vvwr
Iets van groot belang:
alle ..Godesia" en
..Vaillant" Badkachels
zijn voorzien van een
automatisch kranen-
stel. Zoodra geen water
meer toetreedt, wordt
de gastoevoer automa
tisch afgesloten. Het
z.g. „verbranden" van
badkachels kan dus bij
..Godesia" of „Vaillant"
nimmer voorkomen!
N.V. Handelmaatschappij
Rotterdam, Ruigeplaatweg 35
Amsterdam, Keizersgracht 313
Den Haag, Alexanderstraat 8
Groningen. Hoomschedijk 3
De ware aard der ziekte verzwegen.
NOG NIET OFFICIEEL ERKEND.
De geneeskundige medewerker van de N.
R. Crt. schrijft uitvoerig over alastrim en
pokken en over de verschillen tusschen de
oude en de nieuwe wet op de besmettelijke
ziekten. Het volgende nemen wij uit het blad
over;
De nieuwe wet.
„De mededeeling dat de nieuwe wet op de
besmettelijke ziekte wel verplicht tot opne
ming van lijders (aan alastrim) in een zie
kenhuis zou tot misverstand aanleiding kun
nen geven. Die nieuwe wet, waarvan inder
daad met het oog op de z.g. alastrim, de in
voering wordt verhaast verplicht slechts tot
opneming in een ziekeninrichting of barak
van lijders aan een besmettelijke ziekte van
groep A (waartoe pokken wel, alastrim niet
zal behooren).
„Aangenomen dat alastrim tot groep B zal
worden gerekend zal daarop art. 4 van toe
passing zijn, waarvan de beide alinea's aldus
luiden
1. Een lijder aan een ziekte van groep B
kan in zijn woning, zijn vaartuig of voertuig
verpleegd worden. De behandelende genees
kundige schrijft maatregelen voor om uit
breiding der ziekte te weren.
2. Indien de behandelende geneeskundige
of een door den burgemeester onder goed
keuring van den inspecteur aangewezen ge
neeskundige of de inspecteur aan den burge
meester bericht, dat de noodige maatregelen
om uitbreiding van de ziekte te weren, niet
voldoende worden of kunnen worden toe
gepast, kan cie burgemeester, op advies van
een dier geneeskundigen of van den inspec
teur den lijder doen overbrengen naar een
inrichting enz.
„In den regel zal dus ook onder de nieu
we wet een alastrimlijder thuis verpleegd
worden en slechts in scherp omschreven uit
zonderingsgevallen verplicht kunnen worden
zich te laten opnemen".
„Sommige deskundigen zijn van meening,
dat de oude wet op het oogenblik veel bruik
baarder is dan de nieuwe. Vele binnen- en
buitenlandsche deskundigen zijn het er n.l.
over eens dat althans de ernst i-
g e Rotterdamsche gevallen slechts als pok
ken kunnen worden beschouwd. Slechts één
ding ontbreekt nog; tot dusverre heeft geen
enkele Rotterdamsche medicus deze diag
nose gesteld en volgehouden. Ondanks de
autoriteiten, die uit welke overweging dan
ook, de diagnose alastrim volhouden, zou een
medicus die een geval van „pokken" aangaf
de toepassing van het pokkenbesluït kunnen
forceeren, omdat niemand het recht heeft,
die diagnose te wijzigen,
„Wel heeft een der Rotterdamsche medici
(dr. Kramer) op een bewijs als doodsoorzaak
variola haemorrhagica (zwarte pokken) in
gevuld, maar men heeft in Den Haag (de
hoofdinspecteur dr. Terburgh) zonder
daartoe bevoegd te zijn kalm dit woord in
alastrim veranderdDat is echter een an
dere kwestie. Wanneer morgen aan den dag
de diagnose alastrim onhoudbaar blijkt en
daaraan zal volgens velen vooral ten aanzien
van de ernstige gevallen niet te ontkomen
zijn (kwaadaardige alastrim is geen alastrim
meer. maar pokken), zal ook de toepassing
van de nieuwe besmettelijke ziekte-wet on-
uitvorbaar worden: het aantal lijders zal te
groot blijken is nu reeds te groot om ze
allen gedwongen of zelfs maar vrijwillig
op te nemen".
De ware aard der ziekte
verzwegen.
Een beroep op de buitenlandsche goedaar
dige alastrim, die trouwens in het buiten
land als pokken beschouwd en behandeld
wordt, kan ons hier niet baten, omdat bij
ons andere toestanden heerschen. Ook een
beroep op de epidemiologie der alastrim is
ondeugdelijk, omdat de vele goedaardige
pokkengevallen. die men desnoods als alas
trim kan bestempelen, niemand het recht
geven de kwaadaardige gevallen nu ook
maar alastrim te noemen.
„Vooral als men weet dat er onder die ge
vallen enkele zijn die wanstaltige litteekens
(mottigheid, geschonden aangezichten) heb
ben gekregen, past voorzichtigheid en ls het
beter den waren aard der ziekte niet te ver
zwijgen.
Zoolang de heerschende ziekte er zoo goed
aardig uitzag dat men met recht de diagnose
alastrim stelde percentgewijs was het aan
tal met renstige koorts niet grooter
dan het aantal gerevaccineerden met
ernstige koorts was vooral met het oog op
het encephalitisgevaar dat alle leeftijds
groepen bij eerste enting even sterk bedreigt
(ook zuigelingen en volwassenen, zooals de
jongste ervaring geleerd heefti matiging der
aanbeveling tot enting van wie nog nooit
ingeënt was, geboden.
„Daarnaast verdiende ontegenzeggelijk re-
vaccinatie op groote schaal aanbeveling.
Weliswaar is encephalitis na herinenting niet
uitgesloten, maar die kans is toch zeer be
perkt.
Weliswaar verleent ook een recente ge
slaagde revaccinat-ie geen volstrekten waar
borg tegen alastrim (en met name niet tegen
besmetting en overbrenging der besmetting)
maar de vermindering der vatbaarheid wa«
toch van dien aard, dat zij begeerenswaard
mocht heeten, zoowel uit individueel als uit
sociaal oogpunt bezien.
Moeilijker situatie.
„Thans is de situatie moeilijker geworden.
Onafhankelijk van de strijdvraag óf de
goedaardige alastrim in kwaadaardige pok
ken is overgegaan, reseptievelijk óf er naast
de goedaardige alastrim ook kwaadaardige
pokken is geïmporteerd (zonder dat we weten
wanneer), óf dat alastrim eigenlijk niets an
ders aan pokken is, staat voor alle inge
wijden vast dat een zeker aantal kwaad
aardige gevallen voorkomt, die feitelijk in
geen enkel opzicht meer door die diagnose
alastrim worden gedekt en pokken behooren
te heeten.
„Prestige-kwesties. commercieele overwe
gingen nu schijnen aan de officieele erken
ning van dit feit in den weg te staan, zoo<lat
boven wijziging der diagnose de voorkeur ge
geven wordt, aan invoering der nieuwe be-
smettelijke-ziektewet. Twijfel aan de waarde
van deze maatregel is uiteraard gerecht
vaardigd. De slotsom is dat niet de goed
aardige alastrim maar het daardoor, of onaf
hankelijk daarvan dreigende pokkengevaar
voor alles revaccinatïe van ons geheele volk
overal, noodzakelijk maakt, terwijl vaccinatie
alleen kan worden verdedigd op plaatsen
waar directe besmetting mag worden ver
wacht, dus waar reeds de alastrim (pokken)
haar intrée heeft gedaan.
„Wie veel revaccineert bemerkt hoe zelden
echte, mooie pokpuisten door deze kunstbe
werking worden verwekt. Ook na 20 en 30
jaar. ja langer na de eerste inenting blijkt
de onvatbaarheid nog niet geheel verloren
gegaan te zijn. Dat verklaart reeds de groote
verschillen die de epidemiologie der ziekte ln
ons land in vergelijking met die in Engeland
vertoont. Onze ouden van dagen zelfs blij
ken heel wat minder vatbaar dan de Engel
sche oudjes. Daarentegen wijst het feit dat
in Engeland de kindersterfte aan alastrim
(pokken) veel en veel geringer is dan in ons
land weer ten duidelijkste er op. dat we
hier met een ander ziektebeeld te doen heb
ben. Ook de Australische literatuur wijst
in die richting. Daar toch telde men op 2500
gevallen in 4 jaar tijcis op 3.500.000 inwo
ners slechts 4 sterfgevallen, waarvan nog drie
een andere ernstige kwaal hadden. De thans
in Nederland reeds enkele weken geldende
sterfte van 5 a 10 pet. sluit practisch ge
sproken alastrim uit en maakt de diagnose
pokken onvermijdelijk (gezwegen van de bij
zondere pokkenmerken der ernstige gevallen;
dellen, secundaire koorts, mottigheid. het
eenige wat gelukkig nog ontbreekt zijn ge
vallen van blindheid)".
AMSTERDAM'S WATERVOOR
ZIENING EN DE
LOOSDRECHTSCHE PLASSEN.
BEHOUD VAN WATERSPORT EN
NATUURSCHOON.
Een dezer dagen zal onder voorzitterschap
van mr. H. Blaupot ten Cate in de Vecht
streek een gecombineerde vergadering wor
den gehouden van de besturen van het
Grootwaterschap Beoosten de Vecht, het
Waterschap Breukelenveen en Tienhoven, het
Waterschap Loenderveen en den raad der
gemeente Loosdrecht, waarin een besluit zal
worden genomen omtrent de vraag, of de
Loosdrechtsche Plassen bij voortduring
dienstbaar zullen worden gemaakt aan de
drinkwatervoorziening van de gemeente Am
sterdam.
De toestand is als volgt, meldt de Tel.
Ten zuiden van de Loosdrechtsche Plassen
ligt de calamiteuze polder De Bethune. Deze
polder, welke in het midden der vorige eeuw
werd drooggemaakt, bleek zooveel last van
kwelwater te hebben, dat de eigenaren telkens
den polder weer wilden laten onderloopen.
Om dezen polder in stand te kunnen
houden werd indertijd het Grootwaterschap
Beoosten de Vecht opgericht, dat met de
bemaling van de Bethune werd belast. Dit
Grootwa terse hap maalt tegenwoordig jaarlijks
meer dan 35 millioen kubieke meter water
op de Vecht uit.
De bedoeling is thans, om het water van
de Bethune in het vervolg niet meer op de
Vecht uit te malen, maar op de Loosdrecht
sche Plassen. Daar zal het Bethunewater
eenigen tijd verblijven, zoodat het door de
biologische zelfreiniging van het water reeds
tot een grooten graad van zuiverheid wordt
gebracht.
Het water wordt vervolgens van de Loos
drechtsche Plassen op den Loenderveenschen
plas, een geheel afgescheiden, klein gedeelte
van de Loosdrechtsche Plassen, gebracht en
kan vervolgens naar Amsterdam worden ge
voerd.
Bovenstaande grondprincipes zijn door mr.
Blaupot ten Cate in een zeer uitvoerige over
eenkomst neergelegd, welke aan het oordeel
van de Waterschappen zal worden onderwor
pen, om daarna aan het gemeentebestuur van
Amsterdam te worden voorgelegd.
Het punt echter, dat het groote publiek in
deze quaestie het meest zal interesseeren, is
zeker de vraag, wat er thans van de Loos
drechtsche Plassen zal worden.
Wordt de overeenkomst door beide partijen
aangenomen, dan zullen de Loosdrechtsche
Plassen, met uitzondering van den kleinen
Loenderveenschen plas, het schoonste reser
vaat voor watersport gaan vormen, hetwelk
men zich dan denken.
De Loosdrechtsche Plassen zullen dan
steeds voor zeil-, roei- en zwemsport. alsmede
voor de ijssport, geopend blijven; slechts het
verkeer op den Loenderveenschen plas met
zeil-, roei- en motorbooten zal niet meer
voor een ieder vrijstaan.
Wanneer men nog bedenkt, dat keuren in
het leven zullen worden geroepen waarbij
tegen verontreiniging van het water wordt
gewaakt; dat in de overeenkomst uitdrukke
lijk is bepaald, dat de door Amsterdam op
te richten werken en inrichtingen zich moeten
aanpassen aan het karakter der streek; dat
de Loenderveensche molen in stand moet
worden gehouden en dat last not least, de
mogelijkheid bestaat, dat één der toegangs
wegen van de Vecht tot de Loosdrechtsche
Plassen, met inbegrip der sluis met een hal
ven meter zal moeten worden verdiept; dan
is het niet te veel gezegd, dat de Loosdrecht
sche Plassen in de toekomst een Dorado voor
de sportbeoefenaren zullen zijn.
GROOTE DROOGTE IN SCHOTERLAND.
In de gemeente Schoterland liggen alle
slooten droog, zoodat het vee in het land
gedrenkt moet worden mèt water, van elders
aangevoerd. Thans raken ook putten en
pompen op de boerderijen droog., meldt de
N.R.Ct.
Wat nog niet eerder Ls gebeurd en den toe
stand typeert, is wel, dat wilde eendvogels
hun toevlucht zochten in een vijver van de
buitenplaats Oranjestein te Oranjewoud.
Dat het met de eenden jacht slecht ging, is
te begrijpen. Door de droogte zijn deze vo
gels zeer schaarsch.
Bceren, die geregeld hun hooi ln pramen
naar de boerderij vervoeren, moeten het nu
met paard en wagen doen. De stortbuien tij
dens het onweer blijken niet voldoende ge
weest te zijn, om in de behoefte aan water
te voorzien. Direct volgde op het onweer
een droge periode. Iedereen prijst het
prachtige weer. maar voor het veehoudersbe-
drijf in deze gemeente zouden een paar re
gendagen zeker heel welkom zijn.
In de Schoterlandsche Compagnonsvaart
is de waterstand ook zoo laag. dat d3
scheepvaart er zeer door gehinderd wordt,
