ipfllllS;
Verven Stoomen
J. Lottgering
BINNENLAND
H. Raymund WILDERMUTH
Heeft zijn lessen hervat
H. D.-VERTELLINGEN
FEUILLETON
De Roode Vingerafdruk
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct«. per regeL
Overal verse h
HAARLEM'S DAGBLAD
„Het is niet gemakkelijk, weet je", zei Henk
érnstig. „In de vorige eeuw ging dat geloof
ik heel anders- Dan kon je zooiets per brief
doen. Ik herinner me tenminste, dat ik eens
een boek gevonden heb, in de least van mijn
vader, waarin wel een half dozijn voorbeel
den stonden, waaruit je maar te kiezen had."
„Henk, ouwe jongen", zei z'n vriend, „als ik
je nou eens een raad mag geven: doe gewoon.
Wees eerlijk en ga recht op je doel af. Wees
jezelf."
„Als ik maar wist hoe dat was."
Het gesprek werd gevoerd op het stikvolle
achterbalcon van den electrischen trein: Den
HaagAmsterdam, vandaar dat het een
eenigszins „algemeen" karakter droeg.
„Je bedoelt het goed," ging Henk voort,
„maar je bent er toch naast. Dit is een bij
zondere kwestie en het moet op een bijzonde
re manier worden behandeld. Het is niet het
zelfde, als wanneer je een meisje meevraagt
naar den schouwburg of voor een ritje in de
bus naar Scheveningen. Deze, waar ik het
over heb, heef'* een heel behoorlijke baan, ze
kan zich vrijwel alles permiteeren, maar
het is toch zoo'n on geloof elijke schat."
„Ik kan met je meevoelen en ik zou me in
jouw geval ook misschien wel een beetje raar
voelen."
„Ik zie er heusch tegen op, wil je dat ge-
looven. Ik geloof vrij zeker, dat ik in Amster
dam in den trein blijf, dan kom ik vanzelf
weer in Den Haag terug."
„Moet je niet doen, dan kost het je morgen
weer een ritje, ik leen dat." Henk begon weer:
„Ik denk, dat ik zal beginnen met te zeggen,
dat ik zoo alleen ben. Ik zal maar niet
spreken over m'n hospita, die zoo ellendig
kookt, want anders denkt zeLangzamer
hand zal ik het gesprek op het teere punt
brengen, zoodat ik me later niet zal behoe
ven te verwijten, dat ik haar overrompeld
heb, ofNatuurlijk, als ik wist hoe zij er
over dacht, als ik maar eenigszins helder
ziend was, dat zou een reuze-gemak zijn.
De vriend gaf hem hieromtrent eenlge
aanwijzingen. Toen nam hij van onder zijn
arm een maandblad ,keek het door en terwijl
Henk voortging met hem zijn hartsgeheimen
toe te vertrouwen, vond hij een teekening van
een jongeman in avond-toilet, die op één knie
voor de heldin van zijn droomen lag, die be
deesd het hoofdje had afgewend.
„Zie je", zei Henk, toen hij het zag, „die
menschen passen in die omgeving. Maanlicht,
een balcon. Als ik het haar op het tooneel
van den Stadsschouwburg of in een verhaal
van dat maandblad mocht vragen, zou ik het
ook zoo doen. Bovendien heb ik een plus
fours aan, en daar past die houding niet bij."
De eigenaar van het maandblad las ijverig
het verhaal, dat bij de wonderschoone teeke
ning hoorde en Henk begon mee te lezen en
bewoog daarbij zijn lippen, alsof hij ieder
woord in zijn geheugen wilde prenten.
De vriend met het tijdschrift begon te
fllosofeeren, dat er tenslotte maar twee ma
nieren waren, waarop je zooiets kon aanpak
ken n.l. een goede en een slechte en hij
raadde Henk ten sterkste aan, de juiste te
kiezen. Hij moest correct en indrukwekkend
spreken. Zonder twijfel, zou Henk er uitzien,
als een geboren idioot, dat deed je meestal
in zoo'n geval, maar dat moest hij dan maar
riskeeren. Een beetje bloemrijke taal mocht
hij gebruiken, maar niet te veel. Hij geloof-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct«. per regel.
Stoppage Hoeden vormen
Groote Houtstraat 5a
VRIJDAG 20 SEPTEMBER 1929
de, dat je bij een dergelijke gelegenheid het
meisje in kwestie een engel behoorde te
noemen, hoewel ze heel goed zou begrijpen,
dat je dat niet echt meende, zooiets werd nou
eenmaal verwacht.
„Wees zoo spraakzaam als je kunt," zei hij
tenslotte. „Speel, terwijl je je redevoering
afsteekt, met een plantje en breek het liefst.
Laat iets vallen, doe iets raars. Mocht je het
in de buitenlucht doen, sla dan steentjes weg
met je wandelstok. Geef haar in ieder geval
het idee, dat je heelemaal met het geval bezig
bent. Doe zooals ik je zeg, Henk, en je zult je
net zoo op je gemak voelen, als de eerste
keer in je smoking. Wat denk je van het
Nederlandsch Elftal, zou het winnen? Ze
hebben een goede kans, vind je niet?"
De ander weigerde echter over voetbal te
spreken, zijn gedachten waren elders. Hij
pakte het tijdschrift weer van zijn vriend en
begon te zoeken naar mogelijke nieuwe aan
wijzingen, die hem zouden kunnen helpen.
De trein reed Amsterdam binnen. Samen
liepen ze het station uit, Henk met gebogen
hoofd, zwaar van de zorgen.
Zijn vriend pakte hem bij den arm, redde
hem van een wissen dood, door hem vlak voor
een Ford weg te trekken en zei toen: „Je kan
het toch wel eerst probééren? Kies in ieder
geval, als het slecht afloopt, geen Ford uit,
om onder te gaan liggen. Neem een Rolls
met een dame aan het stuur, wie weet wat
een geluk je hebt. Toe joch, cheer up, als ze
weigert zijn er wel honderd anderen, die
dansen als je het ze vraagt".
„Ik heb er geen honderd noodig. Eén wil
ik er hebben. En als ze niet wil, dan weet ik
nog niet wat er gebeurt", was het sombere
antwoord.
„Doe alsof je een man bent", zei de vriend,
terwijl hij in lijn twee stapte. Vanaf het
achterbalcon wuifde hij Henk met het
maandschrift nog een laatste bemoediging
toe.
Henk spankerde het stationsplein op en
neer en stelde zich tenslotte verdekt op ach
ter een sandwichman die een bord droeg,
waarop stond: „Waarom aarzelt Gij?" en op
deze manier de menschen poogde over te
halen tot het meubileeren van hun woning
door middel van een huurkoop-systeem.
Een slank meisje sprong uit de tram. Henk
ging haar tegemoet, liep een eindje met
haar op en begon toen aarzelend: „Ik weet
niet, Els, of jij het ook zoo voelt als ik, Am
sterdam heeft veel fijne dingen maar
tóch
Els keek hem onderzoekend aan. Toen stak
ze haar arm door de zijne en zei: „Ik zou het
liefst in Den Haag wonen, maar Henk één
ding; je zult me wel hopeloos ouderwetsch
vinden, maar ik zou graag een echte bruiloft
hebben, met auto's of des noods vigelantes,
en liever niet, zooals het tegenwoordig usance
is, met de fiets naar het stadhuis gaan."
Henk kwam niet onder een Ford,
COMENIUS-MAUSOLEUM TE
NAARDEN?
ER WORDT AAN GEWERKT.
Er zijn naar de Tel. meldt, thans vaste
plannen in voorbereiding om dat gedeelte der
Weeshuis-kazerne te Naarden, waar Come-
nius' graf zich bevindt, tot mausoleum in te
richten. Dezer dagen zijn er namens het de
partement van Defensie opmetingen gedaan
van den rechtervleugel der kazerne. Deze be
staat uit een verdieping. De voormalige
Waalsche kerk echter uit drie. Blijkbaar
heeft men de bedoeling om de hier onderge
brachte afdeelingen naar den rechtervleugel
over te brengen.
De onderhandelingen tusschen ons depar
tement van Defensie en de Tsjechische re
geering hebben een gunstig verloop gehad,
wat ook voor een groot deel te danken is
aan het feit, dat onze regeering tot finan-
cleele faciliteiten genegen is.
Zeer waarschijnlijk zal de gemeente Naar
den het gebouw in eigendom krijgen. Als
men spoedig te werk zou gaan, zou misschien
het Mausoleum gereed kunnen zijn voor 22
November, den Comenius herdenkingsdag.
HET VOORZITTERSCHAP DER
TWEEDE KAMER.
MR. J. R. H. VAN SCHAIK BENOEMD.
Donderdagochtend kwart over tien heeft
de Koningin ten paleize Huis ten Bosch te
's-Gravenhage de door den tijdelijken voor
zitter der Tweede Kamer Woensdag benoem
de commissie uit de Kamer ontvangen, welke
aan de Koningin de voordracht aanbood ter
benoeming van den voorzitter der Tweede
Kamer voor het nieuw geopende zittingsjaar.
De commissie, die in vier auto's, begeleid
door boden van de Tweede Kamer naar het
Huis ten Bosch was gereden, bestond uit de
leden Bongaerts, Ridder van Rappard, van
Dijk, mevr. BakkerNort, Rutgers van Ro
zenburg, mej. Meyer, Lingbeek en prof. Van
der Bilt. De heeren Bongaerts en Van Dijk
droegen als oud-ministers het ambtscostuum
met den witten pantalon, de heeren Van
Rappard en Rutgers van Rozenburg waren
in het ambtstenue van Kamerlid, prof. Van
der Bilt in de officieele tenue van gemeen
teraadslid en ds. Lingbeek in rokcostuum.
Bij Kon. besluit is benoemd tot voorzitter
van de Tweede Kamer voor het tijdvak der
tegenwoordige zitting, mr. J. R. H. van
Schaik.
ALASTRIM.
Verdacht geval in
Amsterdam.
De directeur van den geneeskundigen
dienst te Amsterdam bericht, dat zich ook
Donderdag weer een verdacht geval heeft
voorgedaan. De patiënt is ter observatie op
genomen.
Te Abcoude is officieel een geval van
alastrim vastgesteld; de patiënt is in quaran
taine opgenomen.
Tusschen Amsterdam en de omliggende ge
meenten bestaat nauwe samenwerking waar
door ook verbreiding buiten Amsterdam zoo
veel mogelijk wordt voorkomen.
Twaalf nieuwe gevallen
te Delft.
Te Delft werden Donderdag twaalf nieuwe
gevallen van alastrim vastgesteld. De gezond
heidscommissie heeft in een Dinsdagavond
gehouden vergadering besloten den ingeze
tenen in overweging te geven zich te laten
inenten of herinenten. Woensdag werden in
het gasthuis ruim 800 personen gevacci
neerd.
De inspecteur van de Volksgezondheid
heeft het bestuur der Delftsche Schoolver-
eeniging medegedeeld, dat sluiting der school
niet noodzakelijk is. De inspecteur is van
meening, dat de kinderen op de school geen
grooter gevaar loopen dan wanneer zij op
straat spelen. Stilzwijgend wordt daarbij
verondersteld, dat revaccinatie is geschied.
De leerlingen zullen de school dus weer be
zoeken.
TER HERINNERING AAN DR. ALETTA
JACOBS.
In het jongste maandblad van de Neder-
landsche Vereeniging van Staatsburgeressen
waarin dr. Aletta Jacobs op veelvuldige wijze
wordt herdacht, deelt mevrouw C. Ramondt
Hirschman mede, dat op voorstel van de
dames James Addams en rnrs. Grace- Hofman
White uit New York een internationaal
Aletta Jacobs-fonds is gevormd met nader te
bestemmen doel in het Vredeswerk. Tijdens
het onlangs te Praag gehouden Congres van
den Internationalen Vrouwenbond voor
Vrede en Vrijheid werd in de kas van dit
fonds reeds ongeveer duizend gulden gestort.
Naar elders in het blad geschreven wordt,
bereiken het hoofdbestuur van de Neder-
landsche Vereeniging van Staatsburgeressen
van verschillende kanten vragen omtrent
plannen voor een blijvende dr. Jacobs-her-
denking.
Binnenkort zullen belanghebbenden dien
aangaande nadere mededeelingen bereiken.
RITMEESTER COLENBRANDER.
Geen levensgevaar.
Bij informatie aan het Diaconessenhuis te
Arnhem kon men aan de N. R. Crt. het hoop
vol bericht geven, dat ritmeester Colenbran
der, die naar omstandigheden, een vrij goe
den nacht heeft gehad, niet in levensgevaar
verkeert. Wat de blijvende gevolgen van het
ongeval voor den patiënt zullen zijn, is nog
niet met zekerheid te zeggen.
NA DEN BRAND IN HET LEIDSCHE
STADHUIS
De firma N. v. d. Akker, die belast was met
het opruimen van de puinhoopen van het
verbrande stadhuis te Leiden, is gisterenmid
dag met haar werkzaamheden op het terrein
gereed gekomen. Overgebleven zijn thans de
voorgevel en een stuk van den achtergevel.
De politiepost, die op het terrein was ge
plaatst, is ingetrokken, aldus de N. R. Crt.
AUTOBUS BIJ ZWOLLE TEGEN
EEN BOOM GEBOTST.
EFFICIENCY-TENTOON-
STELLING IN ROTTERDAM.
Elf gewonden.
DE BUS VERNIELD.
Woensdagavond is tusschen Zwolle en Wil-
sum een ernstig ongeluk gebeurd. Een auto
bus, die met het fanfarecorps uit Wilsum
van het concours te Steenwij k terugkeerde,
is tegen een boom gereden. Een achttal in
zittenden werd zoodanig gewond, dat zij
naar het ziekenhuis te Kampen vervoerd
moesten worden. Gelukkig liep niemand le
vensgevaarlijke verwondingen op. De chauf
feur kreeg zware beenkwetsuren.
De Tel. meldt voorts, dat het gezelschap
huiswaarts keerde met twee autobussen van
de garage Blauw en v. d. Vegte uit Wezep.
Even te voren was Zwolle gepasseerd. Het
•gezelschap, dat dien dag een prijs op het
concours behaald had, verkeerde in de beste
stemming. Zingend ging het door de stad.
Helaas vermoedden de inzittenden van een
der beide bussen niet, welk ongeluk hen bo
ven het hoofd hing.
Ter plaatse op den Kamperweg, waar deze
naar beneden gaat en den weg naar Zalk
afslaat ligt weg-materiaal, bazalt in hoopen
links van den weg. De chauffeur van de ach
terste autobus, schijnt met den toestand ter
plaatse niet voldoende bekend te zijn ge
weest. De bus is tegen een van de bazalt-
hoopen opgereden, waardoor de chauffeur
vennoedelijk het stuur is kwijt geraakt, ten
gevolge waarvan de bus tegen een boom,
aan de rechterzijde van den weg, opreed en
over den kop sloeg. Een tak van den boom
drong door de bus, welke totaal vernield was,
heen. De toestand liet zich aanvankelijk
vrij ernstig aanzien.
Dr. Klinkert uit Zwolle was spoedig ter
plaatse en verleende de eerste hulp. Toen
wij ter plaatse arriveerden lagen er elf ge
wonden langs den weg. Na voorloopig ver
bonden te zijn, zijn de gewonden per auto
bus overgebracht naar het ziekenhuis te
Kampen.
De gemeentepolitie van Zwollerkerspel, de
marechaussee en de burgemeester van
Zwollerkerspel waren spoedig ter plaatse.
BRAND IN EEN OLIEFABRIEK
TE AMSTERDAM.
DE SCHOORSTEEN EEN REUS
ACHTIGE FLAMBOUW.
Donderdagochtend om half vijf is brand
ontstaan in de oliefabriek van de firma Al-
berdink, een tamelijk uitgebreid complex
fabrieksgebouwen aan de Spaarndammer-
straat en de Westzaanstraat te Amsterdam.
Een brievenbesteller zag rook naar buiten
dringen en waarschuwde de brandweer, die,
daar de fabriek uiteraard vol zeer "brandbaar
materiaal zat, met veel spuiten en de me
chanische laderr uitrukte. Aan de zijde aan-
eengebouwde gebouwtjes, door een steenen
muur van elkaar gescheiden; in elk daar
van bevindt zich een kookketel met een olie
tank daarboven. In een van die gebouwtjes
was de olietank leeg, maar het vuur vond
voedsel in de korsten, die zich tegen den
binnenwand hadden afgezet. De zeer brand
bare oliedampen, welke ontstonden, trok
ken door een buis naar de andere zijde van
de fabriek en vonden een uitweg in den on
geveer 35 M. hoogen schoorsteen. Bedoelde
buis begon rood gloeiend te worden; en
plotseling sloeg een geweldige vlam, de ge-
heele omgeving verlichtend, uit den fabrieks
schoorsteen, die toen wel een reusachtige
flambouw geleek. Het schoon schouwspel
duurde slechts kort; de vlam doofde vanzelf
toen de gassen die zich hadden ontwikkeld
verbrand waren, meldt de N.R.C.
Vooral drie van de gebouwtjes, waar de
olie gekookt wordt, hebben van het vuur te
lijden gehad. Het krachtige optreden van de
brandweer heeft den brand tot betrekkelijk
geringen omvang kunnen beperken.
Donderdagmorgen te 11 uur werd te Rot
terdam in het gebouw de Doele aan den
Coolsingel de tentoonstelling geopend van
moderne hulpmiddelen voor fabrieks- en kan
tooradministratie, georganiseerd door de
Nederlandsche vereeniging van importeurs
en fabrikanten van kantoormachines. Na
een kort woord van den voorzitter, den heer
Jan de Flines tot inleiding, hield de voorzit
ter van de Kamer van Koophandel en Fa
brieken te Rotterdam, de heer J. C. Veder,
een rede, aan het einde waarvan hij de ten
toonstelling voor geopend verklaarde. De ge-
noodigden maakten daarna een rondgang
over de tentoonstelling. Er is voor iedereen,
die belang heeft bij practische kantoorma
chines, op deze tentoonstelling veel belang
wekkends te zien. Wij kunnen er natuurlijk
niet aan denken, een overzicht te geven van
alles, wat ingezonden werd en bepalen ons
dus tot een opsomming van de aanwezige ar
tikelen: Adresseerapparaten, adresseerende
duplicators, adresseei-machines, archiefinstal
laties, betaalmachines, reken- en boekhoud
machines, boekhoudsystemen, borderelmachi
nes, carbonpapier, chequewriters, controle
apparaten, -klokken en systemen, copiëer-
rnachines, couponstempelmachines, dicteer-
machines, doorschrijfsystemen, schrijfma
chines van allerlei aard, enveloppensluitma-
chines, etiketteer- en factureermachines, al
lerlei paragonformulieren, frankeermachines,
kaartsystemen, kantoordrukmachines, kan
toormeubelen, kasregisters, kruisbandmachi-
nes, quitantiedrukmachines, looubetaal- en
loonadministratiemachines, losbladige kaart
systemen en boeken, magazijninrichting, mi-
miografie, opbergsystemen, ponsmachines,
rangschiksystemen, rekening-courant en re
kenmachines, schrijf- en sorteermachines.
statistiek- en tabelleermachines, meubelen,
tel en meet-apparaten en -machines, tijd
klokken en tijdstempels, vouwmachines, zicht
bare kaartsystemen, ook in boekvorm.
Deze droge opsomming is voldoende om
aan te toonen, dat er op deze tentoonstelling,
waaraan 23 inzenders deelnemen, allerlei te
zien is, dat van belang moet heeten voor
handelskantoren, fabrieken en gemeentebe
sturen, niet het minste voor de laatsten, die
omdat zij geen concurrentie hebben, al te
licht geneigd zijn om ouderwetsche methodes
tot in het oneindige voort te zetten, want het
is niet alleen te doen om meer zekerheid in
administratie, maar ook om grooter snelheid
en in vele gevallen om besparing van ar
beidskrachten.
De vereeniging, die de tentoonstelling or
ganiseert, heeft dan ook niet in de eerste
plaats ten doel om tentoonstellingen te hou
den, maar zij gebruikt die als een middel om
te komen tot het inburgeren van machines
en stelsels, die het bovenstaande kunnen be
reiken. Daarop werd nog eens gewezen toen
een aantal exposanten zich des avonds in
Den Haag vereenigde aan een intiem diner
met eenige leden van het eerecomité en twee
Engelsehe bestuurders van de daar bestaan
de vereeniging, die voor de tentoonstelling
waren overgekomen.
De tentoonstelling duurt van 19 tot en met
26 September.
DE WERKTIJD VAN WINKELBEDIENDEN.
Door de Amsterdamsche groote winkeliers
is in verband met de invoering van het op de
Arbeidswed steunende arbeidsbesluit voor
winkelbedienden, dat nog onder minister
Slotemaker de Bruine is tot stand gekomen,
besloten om den halven vrijen dag, dien
winkelbedienden moeten hebben, op Vrijdag
morgen te geven.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. par regel.
29 Groote Houtstraat hk. Anegang,
(ingang Anegang) - Tel. 12827
Leeraar M. 0. Engelsch. Beëedigd Vertaler
Specialiteit Opleiding Mercnrius Diploma
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Het doorhakken van een knoop
Losbandig bewerkt naar het Engelsch door VAND.
Uithet Duitsch van
MATTHIAS BLANK.
28)
Zijn tweelingbroer Richard, kon men
niets bewijzen, maar men had een
vermoeden dat hij wel niet heelemaal on
schuldig was aan het gepleegde bedrog en
!hij werd ontslagen. Toen begon Richard
Langenbach voor eigen rekening zaken te
doen en hij had buitengewoon veel geluk,
van dat oogenblik dagteekent eigenlijk het
begin van zijn fortuin. Later vestigde hij
zich hier. Ik heb ook getelegrafeerd naar
Santa Ferranti in Australië en het ant
woord luidde dat Theobald Langenbach tot
voor ongeveer drie maanden daar gewoond
heeft en toen naar Europa vertrokken is.
Den juisten vertrek-datum kon ik niet ge
waar worden, evenmin uit welke haven hij
vertrokken is en met welk schip. Maar vast
staat, dat Richard Langenbacli werkelijk een
tweelingbroer heeft gehad die in Santa Fer
ranti gewond heeft, die achttien jaar ge
leden daarheen vertrokken is, nadat hij be
langrijke verduisteringen gepleegd had en
die kort geleden weer naar Europa vertrok
ken ls.
En nu is hij in Hamburg?
Hoogstwaarschijnlijk. Die broers moeten
sprekend op elkaar geleken hebben, dat ver
telde ik al, zoodat de mogelijkheid heele
maal niet buitengesloten is dat Theobald al
eerder hier in de stad is geweest en dat
de secretaris hem toen gezien heeft.
Bent n er al in geslaagd om het hotel
Je ontdekken waaruit de brief bezorgd is,
waarover de secretaris gesproken heeft?
vroeg mevrouw Langenbach.
Ja, maar dat was een geduldwerkje. Met
een foto van den vermoorde en met een por
tret van uw man zooals hij er tijdens zijn le
ven uitzag heb ik een ommegang langs ver
schillende hotels gemaakt. Eindelijk, nadat
ik al in een stuk of tien hotels geweest was,
bleek de directeur van „Rheingold" zich te
herinneren, dat hij een gast gehad had, die
groote gelijkenis met de beide foto's ver
toond had en die zich had laten inschrijven
als Stegmund Pollandt. Ik sprak den piccolo,
die vertelde dat hij. van dien meneer Pollandt
een brief gekregen had, dien hij naar meneer
Langenbach moest brengen, den juisten da
tum wist hij zich niet meer te herinneren,
maar wel, dat hij naar de villa gegaan is en
den brief afgegeven had. Dus dat klopt.
Dus zou die Siegmund Pollandt de Aus
tralische tweelingbroer .zijn geweest? vroeg
Else.
Waarschijnlijk wel, antwoordde Dr. Frie-
sen. Maar luister verder. In het hotel ver
telden ze mij, dat Pollandt op den avond van
den twintigsten April verdwenen is.
Maar dat is de dag waarop de moord ge
pleegd is!
Dat bedacht ik ook direct Ik liet mij
natuurlijk alle bijzonderheden vertellen en
ik hoorde dat Pollandt tegen vier uur op zijn
kamer belde. Toen de oberkellner binnen
kwam, stond hij zóó bij het venster dat de
kellner alleen maar zijn rug zag. Zonder zich
om te keeren vroeg hij naar de rekening,
omdat hij 's avonds wilde vertrekken. Hij be
taalde in de portiersloge met hoed op en jas
aan en ging weg; hij riep zelf een kruier om
zijn koffer te dragen en wilde niet dat
iemand van het hotelpersoneel dat deed; hij
zei niet waar hij heen ging en niemand kon
mij daarover nadere inlichtingen verstrekken.
Lr ieder geval; hij is dien avond verdwenen.
Maar sedert wanneer is Theobald Lan
genbach in hotel Fremdenhof, in Hamburg?
vroeg Else von Matrei onmiddellijk.
Sedert den drie en twintigsten April; ik
heb me goed laten inlichten.
Dan kan alles toch wel kloppen, meende
Else. Den twintigsten April is Siegmund
Pollandt verdwenen en den drie en twintig
sten dook Theobald Langenbach in hotel
Fremdenhof in Hamburg op. Kan dan niet?
Het kan natuurlijk. Maar zelf verklaart
hij dat hij den twee en twintigsten April
met het stoomschip „Vera Cruz" in Cux-
haven aangekomen is en deze boot is inder
daad dien dag uit Sidney in Australië daar
binnengeloopen. Maar ik heb bij de reederij
laten informeeren of zijn opgave klopt.
Dacht u dat die tweelingbroer er iets
van vermoed heeft, dat mijn overleden man
zijn testament in zijn voordeel veranderd
had? vroeg mevrouw Langenbach plotseling
in de veronderstelling dat een antwoord op
haa: vraag licht zou werpen op het motief
tot den moord.
Het testament? herhaalde Dr. Friesen,
maar voor hij verder kon gaan ving hij een
waarschuwenden blik van Else op; zij stond
achter Kitty; zij legde den vinger op den
mond en om te voorkomen dat het gesprek
een wending nam, die haar blijkbaar niet
aanst-ond, vroeg ze:
Wat denk je verder te doen?
Zooals ik al zei heb ik de passagiers
lijst van de „Vera Cruz" opgevraagd. Dan
wij ik zien of ik iets naders te weten kan
komen over die verduisteringen. Misschien
is dat ook nog van belang.
Als de hulp nog maar op tijd komt, zei
Else.
Mevrouw Langenbach zuchtte; zij begreep
den samenhang niet.
O, daarvoor hoeven we heusch niet
bang te zijn. Ik heb notaris Mengel laten
wet endat hij dien tweelingbroeder moet be
richten dat de Consul-Generaal gestorven is
en hem tot erfgenaam heeft benoemd en
dat zijn persoonlijke aanwezigheid noodig is
om de erfenis in ontvangst te nemen.
Dus je twijfelt er niet meer aan dat we
Bobbie tijdig te hulp zullen komen? vroeg
Else aan Dr. Friesen.
Absoluut niet. En ik weet zeker dat die
kaarten die ik zoo trouw in mijn schrijftafel
bewaard heb, nog wel eens noodig zullen zijn.
En voor de eerste maal na vele dagen
lichtte een glimlach over Else's gezicht. Ze
kon nu weer lachen; de dreigende wolken
begonnen zich te verspreiden.
Toen mevrouw Langenbach een oogenblik
uit haar kamer was om naar haar huis te
telefoneeren dat ze bij haar vriendin bleef
eten greep Ernst Friesen haar hand en
vroeg haastig:
Je hebt me daarnet gewaarschuwd!
Dus ze heeft nog geen flauw idee?
Neen! Ik heb haar niets durven
gen van de stoutste theorie die wij hebb
gesteld.
Maar als die eens juist zou zijn?
Dan hoort zij het nog vroeg genoeg.
Ze zal dan in ieder geval toch vrij
zijn
Ik hoop het, ze heeft haar geluk wel
verdiend
Zooals wij! voltooide Dr. Friesen den
zin Ze zal wel schrikken als dat mysterie
opgehelderd wordt, als zij hoort dat haar
waardige echtegenoot.
Stil! viel Else hem in de rede, daar
komt ze.
In het volgende oogenblik kwam Kitty
de kamer weer binnen.
HOOFDSTUK XXVI
Dus, alles ls goed afgesproken, meneer
Menzel, zei de officier van justitie dr. Friesen
tegen den ouden notaris. Om redenen die
u straks voldoende zullen blijken, zult u de
rechtelijke autoriteiten zeer verplichten door
mij in de rol van plaatsvervangend notaris
te laten optreden en commissaris Kombasch
als mijn klerk. Als de bezoeker straks aan
gediend wordt, zult u ons een groot genoe
gen doen door een poosje uw kantoor te
verlaten en zoolang in een andere kamer te
gaan, want de justitie heeft aanleiding om
een ontmoeting tusschen u en den verwach
te minder wenschelijk te vinden.
De oude heer knikte toestemmend en Dr.
Friesen wendde zich tot den commissaris,
die voor deze gelegenheid als notarisklerk
dienst deed:
Hebt u op alle eventualiteiten gerekend?
De commissaris schoof een lade uit van de
schrijftafel waaraan hij zat en liet zijn supe
rieur een revolver- en een paar handboeien
zien.
Zijn de getuigen in de kamer hiernaast?
informeerde de commissaris.
Ja, antwoordde Dn Friesen, het slot
bedrijf van het drama üan beginnen.
Een jeugdige bediende kondigde aan:
Daar is meneer Theobald Langenbach
uit Hamburg.
Weet u zeker dat hij u niet kent? vroeg
Kombasch aan dr. Friesen.
Ik geloof dat we daar wel gerust op kun
nen zijn. We zijn wel eens een enkelen keer
in eenzelfde groot gezelschap geweest, maar
nooit aan elkaar voorgesteld. Neen, dat kun-
nen we er wel op wagen. Met Menzel is het
natuurlijk een ander geval.
De commissaris knikte en op hetzelfde
oogenblik werd de bezoeker de kamer bin
nengelaten.
Bent u meneer Theobald Langenbach?
vroeg Friesen onmiddellijk aan den binnen
tredende die een beetje verwonderd de ka
mer rondkeek.
(Wordt vervolgd.)
