FEMINA
TOILILIEyHSooo W©©!^ DEEIM
KLyiM€iILEMo
II1N1¥®(U1PD©I MP@5
IHIOE IMIIM m caiyirips HEZKS H®yimL
mommy®
HAARLEM'S
DAGBLAD
DONDERDAG
10 OCT. 1929
Over het kleine gedoe van een KuisKouden.
Ja, wanneer er soms nog iemand zoo
ouderwetesch mocht zijn om te denken, dat
tailleurs alleen maar bestemd zijn om in
het voorjaar of hoogstens in den zomer ge
dragen te worden, dan moet ik haar uit den
droom helpen. Vooral in de laatste jaren is
het meer en meer gewoonte geworden, op
inilde winterdagen een tailleur met vos te
dragen. En daar de vossenmode dit jaar met
vernieuwde woede een aanval op onze har
ten en beurzen doet, is het begrijpelijk dat
de tailleurs er ook weer zijn.
En daarom:
de teekening laat als „pièce de milieu",
als middenstuk een keurige tailleur, volgens
een van de nieuwste ontwerpen zien. Deze is
van zwarte gabardine, met v-zakjes op het
manteltje en een rok met overslag, gegar
neerd met 6 knoopen. Bij dit moderne tail-
leurtje hoort natuurlijk een modern over
hemdje, zooals het derde figuurtje van links
In dezen tijd van het jaar, nu het nog niet
koud genoeg is voor de echte winterkleeren,
kan een aardige tailleur de heerlijkste dien
sten bewijzen. Geen wonder dan ook, dat
men op straat vooral in de groote steden,
zoo tallooze dames met dit kleedingstuk ziet
verschijnen. Velen dragen het gewone zeer
correcte costuum van effen donkere stof of
RECEPT.
Chocoladecake, om gemakkelijk zelf te
maken. Neem 2 eieren, 1 pond lichte
brline suiker, 2 1/2 lepel cacao, 2 lepels melk
en meng alles dooreen. Smelt 1/2 pond delfia
en giet dat met kleine scheutjes door het
mengsel. Neem een langwerpig biscuitblikje
en besmeer dat met boter. Leg hierin om en
om, telkens een laagje chocolade-mengsel
en eeen laagje biscuit. Begin en eindig met
chocolademengsel: koel en stijf laten wor
den. Vóór het uitnemen uit het blik, dit even
verwarmen.
UIT DE SCHATKIST VAN EEN
HUISVROUWEN-ERVARING.
Loopt de gootsteen zoo slecht door? Geef
den afvoerpijp dan eens de volgende behan
deling. Giet er eerst een ketel kokend water
door. Giet er vervolgens een flinke scheut
petroleum in, bijvoorbeeld de helft van een
halve liter. Tien minuten wachten. Dan nog
eens een ketel kokend water. En de pijp zal
weer heelemaal vrij zijn!
Om verstoppingen te voorkomen, is het
natuurlijk verstandig, de ouderwetsche
methode toe te passen, om minstens ééns
per week den gootsteen met bleekpoeder te
besprenkelen. Dat verwijdert alle vette be-
standdeelen.
Marmeren bladen vair nachtkastjes of
waschtafels enz., waarop kringen of vlekken
gekomen zijn, kan men weer schoon krijgen,
door ze met een doek met terpentijn af te
nemen.
Vlekken van bruine schoenen verwijdert
men, nadat men ze heelemaal stofvrij beeft
geborsteld, met een flanellen lapje met ben
zine.
Gooi citroenschillen nooit weg. Gebruik er
een stuk van in het afwaschsop. Dat maakt
het wat-er „zachter", verjaagt alle sporen van
visch- of uienlucht aan messen enz. en doet
het porselein mooier glanzen.
laat zien. Het is van witte crêpe de chine met
zwarte stippen, gegarneerd met stiksels en
gesloten met kleine glazen knoopjes.
Verder nog een paar leuke, nieuwe ensem
bles. Nummer één (van links) op het plaatje
laat een fantasie ensemble zien van gele stof
voor het lijfje en kastanjebruine stof voor
het klokkende rokje. De rechte mantel is af
gezet met geel, met liggend kraagje van de
zelfde stof. En ten slotte een heel origineel
ontwerp voor een ensemble, dat gedacht is
(zie het laatste figuurtje, rechts) van zwarte
en matblauwe crêpe de chine, gegarneerd
met plooien en ingezette stukken.
En weet u wat er dezen winter veel voor
avondjaponnetjes gebruikt zal worden? Moi
ré, zwart en donkerblauw, en dan bedrukt
met kleurige bloemetjes. Effen wordt het ook
veel gebruikt. En dan natuurlijk veel tafzü,
met geborduurde bloempjes!
MADELEINE.
wel het meer sportieve van grijze, beige of
bruine tweed- Nieuwer en meer rekening
houdend met de eischen van het seizoen, zijn
echter de modellen als waarvan we hier een
voorbeeld geven. Als stof diende een donker
bruin laken van zware kwaliteit, waarbij als
garneering een eveneens bruine astrakan
gekozen werd.
Een eenvoudig model, dus geschikt voor
veelvuldig gebruik. Men kan hiervoor als stof
een donkerbruine fluweel nemen, waarbij als
garneering beige zijde, bedrukt met groene,
bruine of roode pastilles een aardig effect zal
maken. De teekening laat zien hoe een ge
deelte van het overslaande voorpand van den
MENU.
Selderiesoep,
Gestoofde kalf snier,
Worteltjes,
Aardappelen,
Appelcompöte.
Voor de soep worden 2 knolselderies ge
schild, in schijven gesneden, en op één schijf
na in een kleine liter water gaar gekookt
daarna gezeefd en vermengd met 2 d.L. melk.
Intusschen is de overgebleven schijf in
kleine blokjes gesneden, waarna deze in wei
nig water met zout zijn gaar gekookt.
Van de selderiepurée wordt met behulp van
boter en bloem een gebonden soep gemaakt,
waardoorheen het nat met de blokjes wordt
geroerd en die in de terrine met een eidooier
wordt gebonden-
De kalfsnier wordt gewasschen en gaar ge
kookt in niet teveel water met wat zout-, een
klein half uur lang. Van boter, bloem en het
kooknat wordt een saus gemaakt, deze op
smaak afgemaakt met wat citroensap, en
een paar citroenschijfjes erin gedaan. Hierin
wordt de nier nog eenigen tijd zacht gestoofd.
Neem voor de compote kleine appelen, boor
ze, schil ze en kook ze voorzichtig gaar in
een pan met water, een citroenschilletje en
wat suiker. Neem de appelen eruit als ze
gaar ziji*, leg ze in een compöteschaal en laat
het vocht wat inkoken. Is het nog niet dik
genoeg, bind het dan met wat sago na, giet
het over de appelen en garneer het nu wat
bleeke gerecht met iets kleurigs, bijvoorbeeld
een rood kersje, geconfijte snippers, enz. Wilt
ge het vocht rood kleuren, voeg er dan na
het koken van de appelen wat bessensap bij.
E. E. J.—P.
REGENJASSEN.
Er zijn heel wat regenjassen tegenwoordig,
die onze bewondering afdwingen. Vooral in
waterproof gemaakte zijde ziet men aller
aardigste modellen. Men deinst er niet meer
voor terug ze in de meest sprekende kleuren
te maken. Zoo ziet men veel groene, marine
blauwe en bruine mantels, naast modellen
in een helder rood of purper- Onlangs zagen
we op een winderigen, maar mooien Zondag
ochtend op de Pier in Scheveningen, een
regenmantel van ivoorkleurige crêpe de chine
met een grooten dubbelen kraag, revers en
manchetten in helder blauw. De mouwen
waren kimono-model, waarbij de inzet tot
bijna aan den ceintuur reikte. Er werd 'n
hoedje bij gedragen van wit leer met blauwe
garneering.
In het algemeen staat het erg aardig bij
de regenjas een vroolijk gekleurde sjaal te
dragen; deze mag ook geheel effen zijn, wat
zelfs een speciale noot van originaliteit geeft,
als de kleur een mooi contrast vormt met die
van den mantel.
OVER ONZE MESSEN.
Er zijn twee dingen die men niet- met el
kaar moet verwarren zooals nog al eens
gebeurt en wel messen slijpen (omdat ze
bot zijn) en messen polijsten (omdat ze niet
blinken). Voor het slijpen gebruikt men een
harde plank, bestrooid met zand, voor het
polijsten een plank, bekleed met leer of lino
leum, en bestrooid met amarilpoeder of
blauwsteen. Het beste is natuurlijk, èn het
slijpen èn het polijsten zooveel mogelijk te
voorkomen, daar in ieder geval de messen
erdoor afslijten. Daarom is het gebruik van
een broodplank enz. voor het snijden van
brood, vleesch, enz. zoozeer aan te raden,
omdat het zachtere liout de messen niet zoo
snel doet stomp worden als het harde aarde
werk of porselein. Voor het slijpen van
betere messen, gebruikt men in plaats van
het altijd grove zand (dat meer krassen
maakt) wel fijn geschraapte messensteen.
Men kan dikwijls het slijpen nog voorkomen,
door de messen aan te zetten, door de scher
pe zijden van het mes in een niet al te
scherpen hoek langs den rug van een ander
mes te halen. Ook neemt men hiervoor wel
een aanzetsteen. Vlekken op messen, die niet
zoo gemakkelijk verdwijnen bij het polijsten
op de polijstplank, pakt men op de volgende
wijze aan. Men neemt een zachte kurk (of
een schijfje aardappel) en doopt dat in wat
blauwsteen of amarilpoeder, dat men in wat
spiritus tot een papje heeft geroerd. Hier
mede wrijft men stevig over de breedte van
het mes, zoodat er geen lange krassen kun
nen ontstaan. Men kan vlekken en dus po
lijsten zooveel mogel#!: voorkomen, door de
messen na gebruik (vooral na gebruik bij
vruchten enz.) onmiddellijk met een stuk
papier af te vegen en na het wasschen met
een stevig af te drogen.
rok met laatstgenoemde stof gevoerd wordt-
Het kraagje wordt met een gedrapeerde fan
tasie uitgebreid, waarvan we een herhaling
zien aan de einden der mouwen. De naad van
den rok-overslag wordt op de lïnkerheuD
door 'n strass-garnituur gemarkeerd.
Vrouwen zien alles klein dat is een ge
liefkoosde theorie van sommige mannen die
de vrouwen dan ook maar liever een beetje
klem willen houden zij zien de groote
lijnen van het leven niet.
Nu, daar is voor de doorsnee vrouwen veel
van waar: zij hebben dagelijks te maken
met de maatschappij-in-'t-klein die haar
huishouden is. en die hangt gewoonlijk van
kleine gebeurtenissen, kleine vreugden en
kleine ergernissen aan elkaar. De mannen
behoeven zich daar toch niet over te scha
men. zij behoeven er ook totaal geen aan
stellerige minachting voor te hebben: als
mannen dat werk moesten doen, zouden zij
er niets van-terecht brengen, zij zouden het
een afschuwelijk baantje vinden en tenslotte
moet het toch gedaan worden.
Nu is er echter aan iedere richting een
gevaar verbonden: menschen die dagelijks
met groote sommen gelds te rekenen heb
ben, kennen de kleine bedragen soms niet
meer in hun juiste afmeting; anderen die
groote, vérstrekkende zaken doen, hebben
voor de kleine onderdeelen geen belangstel
ling meer. Nog weer anderen die een klein
handeltje drijven, meenen dat aan het einde
van hun buurtje de wereld vrijwel ophoudt-,
terwijl tenslotte er onder de vrouwen zijn, die
zich in haar klein huishoudelijk gedoe zoo
verloren hebben, dat zij steeds peuteriger
en kneuteriger worden.
Zoo'n klein gedoe draait op den duur op
ondeugden uit: sommigen worden er zooge
naamd stofziek van, dat wil aeggen, dat zij
geen stofje kunnen zien liggen en daardoor
nooit en tenimmer: Klaar kunnen zeg
gen. Anderen gebruiken een lucifer om drie
gaspitten na elkaar aan te steken en dan
beschermen zij de lucifer nog met haar hand
om te pogen, den geyser boven in de bad
kamer ook nog te „lialen". En dan zijn er
ook. die alles zelf willen doen en willen
maken, van het leggen van het SBeil, tot het
verven van de meubels toe.
Natuurlijk stellen wij hier voorop, dat een
huisvrouw met een groot gezin en een gering
inkomen zeer verstandig is, wanneer zij alles
zooveel mogelijk zelf doet, omdat het soms
een flinke post arbeidsloon kan uitsparen.
Maar aan den anderen kant kan het ook
tot dwaze dingen aanleiding geven, zooals bij
de huisvrouw, die zelf de kamers weieens be
hangen zou. Ieder die zich zelf weieens hier
aan gewaagd heeft, zal het weten; het is
niet gemakkelijk en ongeloofelijk vermoei-
ZANDTAART.
Voor een eenvoudige zandtaart neemt men
op 3 ons bloem 2 ons boter en 1 ons poeder
suiker en verder wat geraspte citroenschil
of vanille-merg. Men roert alles door elkaar
en kneed het deeg zoo vlug men kan. Om
het vervolgens in een met boter besmeerden
vorm te doen en in een matig warmen oven
in ongeveer 5 kwartier gaar te bakken. Men
laat de taart ln den vorm bekoelen. Ten
slotte met poedersuiker bestuiven.
HUISVROUW.
Heeft U aardappelen opgeslagen? Kijk dan
goed, of ze niet uitloopen na verloop van
tijd. Verwijder de aangestoken en leg de uit-
geloopen om, op de uitloopsels, zoodat die
uitloopsels van zelf verdorren. Pluk de uit
loopsels echter nooit af!
Voorkom zooveel mogelijk, dat Uw kachel
of fornuis zóó hard gestookt worden, dat ze
„rood" staan. Want daardoor worden ze dik
wijls roestig en vaal van kleur. En het kost u
extra tijd, om ze te potlooden.
Heeft U messen, heele mooie messen, die
alleen bij feestelijke gelegenheden op tafel
komen? Berg ze dan goed weg, opdat ze niet
roesten. Smeer ze daarom in met ongezou
ten reuzel, of met vaseline. En wikkel ze
daarna in een flanellen lap, of grauw papier.
Roestvlekjes op de mesen bestrijkt men
met raapolie, en wikkelt ze dan ln watten,
om een paar dagen te blijven liggen. Vervol
gens kan men de roest er makkelijk afwrij
ven of polijsten.
end, om maar niet eens te spreken van de
noodige attributen die ontbreken.
Hoe het zij. de huisvrouw begon, deed twee
dagen over het werk. het resultaat was poo-
vertjes, haar humeur volkomen tot „storm"
gedaald en de hulsgenooten slaakten een
zucht van verlichting. Toen ieder wat be
komen was van den schrik, vond de huls
vrouw het een enorme prestatie van zichzelf,
beroemde zich er op. en het was toch zoo
goedkoop maar zij vertelde niet, dat het
verstelwerk van die week door een naaister
was in orde gemaakt, omdat zij er zelf geen
tijd meer voor had.
Al dat zelf doen ln een huisgezin kost twee
of driemaal zooveel tijd. als wanneer een vak
man het- doet, het resultaat is dikwijls maar
zeer matig, terwijl wat het ecne bezuinigt,
op het andere wordt uitgegeven.
Wat een goede vakman in een paar uur
klaarspeelt, kan de vrouw des huizes meestal
èn niet zoo goed, èn niet zoo vlug, en doet
zij het toch, dan verklungelt zij haar tijd
op werk, dat boter en vlugger gedaan zou
kunnen worden.
Zoo Is het niet alleen met het onderhou
den van ons huls en van onze meubels, maar
ook het zelf maken van allerlei nieuwe din
getjes kan op een hopeloos gepruts uit
draaien. Natuurlijk niet, wanneer het nutti
ge dingen zijn, waarvan de vrouw des huizes
verstand heeft, en die noodzakelijk zijn. Ge
moet bijvoorbeeld een nieuwe sprei hebben,
en na wat overleg en berekeningen koopt ge
cretonne of linnen ervoor en woet, na wat
moeizamen arbeid, een alleraardigst ge
bruiksvoorwerp tot stand te brengen.
Zulk werk heeft waardevol resultaatwan
neer men echter steeds bezig is met een
lijstje voor boodschappen te maken, of onder
leggers voor vaasjes, of bakjes voor spelden,
of zakjes voor een kluwen touw, en al derge
lijk gedoe meer, dan blijft er voor het nood
zakelijke werk weinig tijd meer over. Naar
mijn meening is dat werk voor kinderen, die
men bezig wil houden of die eens wat aar
digs voor grootmoeder willen maken, maar
niet voor huismoeders die er een gezin op
nahouden.
Laten wij ln de kleine wereld van ons huls-
houden zorgen dat- we er zelf ook niet klein
en peuterig bij worden, maar laten wij ons
zoo nu en dan eens bezinnen, waarom het
gaat in een menschenlevendat brengt het
kleine gedoe weer op den achtergrond.
E. E. J.—p.
„WAT ZULLEN WE ETEN?"
EEN HANDIG BOEKJE.
De redactrice van „In en om de woning"
mevrouw F. S. van BalenKlaar, heeft on
der bovenstaanden titel ruim 400 menu's
samengesteld voor alle maanden van het
jaar. In de Inleiding vertelt de samenstelster
ons het doel, namelijk om de moeilijkheid
van iederen dag ten opzichte van het beden
ken van het menu wat te verlichten, en bo
vendien om de saaie regelmatigheid van het
middagmaal in sommige gezinnen te onder
breken. Dit valt toe te Juichen. Zonder een
lekkerbek te zijn, kan men toch heel goed
op afwisseling gesteld zijn, en daartoe kan
de groote ervaring van mevr. van Balen-
Klaar niet weinig medewerken.
De menu's zijn ingedeeld in maanden en
aan iedere maand gaat een korte beschrij
ving vooraf; de menu's zijn eenvoudig, op
enkele na, die voor een feestje bedoeld zijn,
terwijl er naar willekeur in gewijzigd kan
worden.
Het ls een handig boekje, dat ook ten op
zichte van den prijs geen beletsel kan geven,
echter is een ding Jammer: hoe uitstekend
het innerlijk is, het uiterlijk is leelijk. Op een
bruin omslag is door een bibberig kinder
pootje met een lucifer de titel geschreven;
en omdat er nog wat inkt aan den lucifer
zat, heeft het kind er nog een hanepooterig
randje omheen getrokken aan het eind
van de onderste streep was de Inkt gelukkig
op
't Is Jammer, dat dit „Jasje" zoo onaan
trekkelijk is uitgevallen: het alleraardigste
boekje kon aanspraak maken op meer uiter
lijk schoon.
E. E. J.—P.
A
i/S 'c
WAGENTJES
Verleden week hebben wij ons bezig ge
houden met opbouwen en ln elkaar schuiven
van lucifersdoosjes. Ik zal u nu nog eenige
modelletjes laten zien, waar schaar en lijm
bij te pas moeten komen.
Afbeelding a toont u een heel eenvoudig
handkarretje, bestaande uit twee doosjes, die
in elkaar geschoven worden. De wieltjes zijn
uit karton geknipt en worden met spelden
aan het doosje vastgemaakt.
Om het karretje gemakkelijk voort te du
wen worden uit een huisje twee lange reep
jes geknipt, die aan het lucifersdoosje vast
gelijmd worden. Voor de wieltjes kunnen
ook houten knoopen fungeeren: maar deze
laatste heeft men niet altijd bij de hand,
terwijl een stukje karton in elk huisgezin te
vinden is. Om mooie ronde wieltjes te ver
krijgen, trekt men de cirkeltjes langs een
geldstukje Het wagentje kan daarna nog van
een aardig kleurtje voorzien worden. Het vol
gende handkarretje, afbeelding b wordt uit
één huisje verkregen. Drie zijden worden van
het huisje weggeknipt. De wieltjes knipt men
weer uit een kartonnetje en het wagentje
wordt ook voortgeduwd volgens afbeelding a.
Afbeelding c is een zeer eenvoudig wa
gentje en slechts uit één doosje opgebouwd.
De zitting wordt gevormd door een doosje
dat door de helft is geknipt en de wieltjes
zijn weer volgens het oude recept samenge
steld.
Nu volgt nog in afbeelding d een kleine
auto. Deze bestaat uit drie doosjes en één
huisje. De doosjes worden In elkaar gescho
ven, zooals u op de afbeelding kunt zien. Eén
doosje doet dienst als dak, de bestuurder is
dus tegen regen beschut. Het huisje wordt
over het doosje geschoven, maar er moet in
het doosje een zitplaats voor den bestuurder
overblijven.
In het huisje maakt men het stuur, dat
slechts bestaat uit een klein rond cirkeltje
dat op een dun stokje wordt bevestigd.
Nu nog de wieltjes geknipt, daarna een
laagje verf op het autotje aangebracht en
het kleine ding kan er heerlijk mee spelen.
Deze vier modelletjes zijn In dc Tijdingzaal
van ons blad te vinden.
W. R.
