HAARLEM'S DAGBLAD
VIERDE BLAD
DONDERDAG 10 OCTOBER 1929 overbodig zijn, waarom zou deze dan niet
als een coach of een regisseur zich tot de
LETTEREN EN KUNST
HET TOONEEL.
„CREMER".
RAMON TAMELLO.
..(De Held van het Witte Doek).
Blijspel in 3 bedrijven door Henk Bakker.
Cremer heeft zijn seizoen ditmaal wel bij
zonder gelukkig ingezet. De première van een
Hollandsch blijspel en nu eens een echt-
blijspel en geen klucht. van een Cremerlid,
van Henk Bakker, dat was op zich zelf reeds
een evenement! Maar het was dit te meer,
nu het bleek, dat dit blijspel werkelijk bij
zondere kwaliteiten bezat, zoodat het èn voor
onze Koninklijke Letterlievende Vereeniging
en voor Bakker een mooi en volkomen ver
diend succes werd. De dag van gisteren zal
daarom een belangrijke datum in de geschie
denis van Cremer blijven.
Bakker heeft met zijn stukken zijn ver
eeniging reeds vele successen bezorgd maar
tot nu toe waren het met uitzondering
van het romantische en wat ouderwetsche
Dr. Bavino steeds kluchten, die wel is
waar van grooten tooneelflair blijk gaven,
maar toch louter en alleen voor het dilettan-
ten-tooneel geschreven waren. Met zijn ..Ra
mon Tamello, De Held van het Witte Doek"
heeft Bakker echter iets gebracht, dat zijn
plaats ,op het „groote tooneel" volkomen
waard zou zijn. Ramon Tamello beteekent
voor dezen Hollandschen auteur een grooten
vooruitgang; het is een frïsch, goed geschre
ven blijspel, aardig van gegeven, beschaafd
en vlot van dialoog en knap van uitwerking!
En dit blijspel bleek als alle stukken van
Bakker van het begin tot het eind goed
en onderhoudend „tooneel".
Frans van Berlevoord, doctor in de oude
letteren en getrouwd met een twintig jaar
jonger romantisch aangelegd vrouwtje, ziet
zijn huwelijksgeluk bedreigd door een rivaal,
dien noch hij noch zij ooit van aangezicht
tot aangezicht hebben aanschouwd. Het is
Ramon Tamello. de beroemde filmacteur,
voor wien Mary een extatische bewondering
koestert. De kamer van Mary hangt vol fot-o's
van den mooien, eleganten Ramon Tamello.
Ramon Tamello is de man van haar droo-
men, Ramon Tamello is haar held. al is hij
dan ook maar enkel de held op het witte
doek. Wanneer Menno van Eckeren, de
vriend van Frans en Mary, na een langdurig
verblijf in het buitenland terug komt. stort
Frans zijn hart bij hem uit. Wat moet hij
doen tegen een tegenstander, die niet anders
dan een „schim" is? Menno weet raad: hij
moet den man van zijn voetstuk halen; hij
moet hem Mary toonen in „de nuchtere wer
kelijkheid". „Als dat maar mogelijk was",
zucht de radelooze echtgenoot. „De kerel
woont in Los Angelos!" Voor den advocaat is
dat in het geheel geen bezwaar! Als er geen
Ramon Tamello in Holland is, dan maken wij
d'er één!" zegt hij en hij gaat op zoek om
het evenbeeld van den beroemden filmacteur
op te sporen. En hij vindt er één! Het is wel
niet bepaald een gunstig type, maar het is
juist de man, dien hij noodig heeft om Mary
van haar ziekelijk dwepen te genezen.
Van Eckeren ensceneert in een hotel een
ontmoeting tuschen Mary en den wereldbe-
roemd-en Ramon Tamello, die bij zijn reis door
Europa ook Holland de ee'r van een bezoek
aan doet! De pseudo Ramon Tamello krijgt
de instructie om het jonge vrouwtje voor
goed van haar adoratie voor den filmacteur
te. genezen en het. is wel een der beste
toonee»len uit dit blijspel, als Emil Jaski.
die. de rol van Ramon Tamello speelt, door
zijn allergrofst en onhebbelijk optreden de
dwepende Mary een koude douche bezorgt.
Maar Emil Jaski is een man en dus zwak
tegenover de vrouw. Tegen tranen kan hij
niet en hij valt geheel uit zijn rol, als hij
het mooie jonge vrouwtje verdrietig op de
sofa naast hem ziet zitten. Dan let hij niet
op het gevaar, dat hem uit de kamer ernaast,
waar de echtgenoot door toevallige omstan
digheden is opgesloten, dreigt; Emil Jaski
wordt de romantische Ramon Tamello en
'Frans dringt juist op tijd binnen om een
catastrophe te voorkomen. Wanneer Menno
.even later verschijnt, ziet hij dat de bom
geheel vcVkeerd gesprongen is; Mary is er
in heilige verontwaardiging van door ge-
gaan en Frans is thans door een
tv/eeden en nog wel 'n valschen Ramello
verslagen.
Het derde bedrijf, dat speelt op het kantoor
van de advocaat, brengt Mary en Frans na
'{♦enige tooneelen, die hoewel tegen het slot-
wat te lang over het algemeen vlot en
geestig geschreven zijn. weer tot elkander en
als het doek voor het laatst zakt. gaan Frans
en Mary gearmd van het- tooneel om gezamen
lijk den bloemden Ramon Tamello in „Her
wonnen Geluk" op het witte doek te zien!
Het is hun nieuwe huwelijksreis, na een
scheiding van veertien dagen.
Bakker heeft dit aardige gegeven vlot-,
amusant en' me* tooneelflair uitgewerkt. Zijn
blijspel boeit van begin tot het eind en
bereikt een climax in het tweede bedrijf, in
de uitstekend geschreven en zeer vermakelijke
scène tusschen Mary en Emli Jaski, den
.p&eudo filmacteur.
Of een man Doctor in de oude letteren
er ooit in zou toestaan dat zijn vrouw in
zulk een eigenaardige situatie werd gebracht,
als waarin Menno haar plaatst, en daarbij de
hulp van een wat obscuur wezen als Jaski
en van een oberkellner zou accepteeren, is
een vraag, die zelfs de schrijver misschien
niet bevestigend zou durven beantwoorden.
Hier ligt de zwakke plek van het blijspel
omdat wij op een wat ai te groote onwaar
schijnlijkheid stuiten. Wanneer de schrijver
Frans onverwachts door Menno voor een
fait accompli zou laten stellen, dan zou hier
misschien al veel gered zyn, al blijft ook
1 dan nog de overigens zeer vermakelijke
scène tusschen Mary en Jas ki wat geforceerd
Ook zal Bakker in de opvoering van gisteren
wei gemerkt hebben, dat hdi> slot een weinig
sleepte. Hier kan het blauwe potlood nog
goede diensten bewijzen.
Maar overigens werd de opvoering een
dubbel en dwars verdiend succes, v/aarmee
ik den sympathieken, bescheiden auteur van
harte gelukwensch! Dat hij dit succes dat
vooral na EC en in allerminst een succes
d'estime was met zulke eerlijke, sobere
middelen behaalde, doet mij voor den schrij
ver te meer genoegen. Zeer hoop ik voor
Henk Bakker, dat dit stuk den weg naar het
groote tooneel moge vinden; de opvoering
van gisteren heeft bewezen, dat Ramon Ta
mello dit na enkele kleine wijzigingen en
verbeteringen volkomen verdient.
Over de opvoering zal ik dit maal kort zijn.
De heeren Bakker, Schinkel en Crombouw en
mej. Jeanne de Groot hebben van dit blijspel
een goede vertolking gegeven, al lijkt het
mij toe, dat bij een lichter spel van Frans,
Mary en Menno het geheel nog zal winnen.
Het werd alles-waarschijnlijk ook, door
dat het een première was wat zwaar en
nadrukkelijk gespeeld: Ook zorge men voor
een vlugger tempo! Maar overigens alle
hulde! Het was een opvoering in den zuive
ren blijspeltoon, beschaafd en in den juisten
stijl.
Wanneer ik iemand een eerepalm moest
uitreiken, zou het dit maar aan Crombouw
zijn. Hij stond voor het moeilijk probleem
om achter den film acteur steeds den wat obs-
curen cabaret-artist te laten voelen, v, at hem
uitstekend gelukte. Jeanne de Groot ont
wikkelt zich als actrice bij Cremer al meer
en meer; haar spel was vooral wanneer
zij actief had te zijn pittig en levendig.
Henk Bakker had voor voor zich zelf de rol
van den echtgenoot in zorgen gekozen, een
rol, die zijn werkelijk bijzonder speeltalent
niet op zijn voordeeligst laat uitkomen, al
wil ik niet zeggen, dat zijn spel niet over
tuigend was. Schinkel was de vriend. Hij
speelde hem beschaafd en vooral in III met
fijne ironie, maar aan hem was het te lang
zame tempo voornamelijk te wijten. Een
aardigen ober zagen wij van Hirs en ook de
heer Boon gaf een uitstekende typeering
van Hendrik, den huisknecht.
Na II en III moest -het doek ettelijke malen
omhoog- En toen na afloop der voorstelling
de heer Kruyshoop namens Cremer den heer
Bakker die ooic na n een bloemenmand
in ontvangst had te nemen een groote
krans aanbood, volgde êr een ovatie, die
zoowel den schrijver als den persoon gold!
Het was voor Cremer en Bakker een mooie
aVOnd" J. B. SCHUIL.
MUZIEK.
LEDENCONCERT DER H. O. V.
De Haarlemsche Orkestvereniging heeft
de serie harer ledenconcerten, en daarmee
tevens het nieuwe concertseizoen voor Haar
lem, ingewijd met een Beethoven-program
ma, uit zeer belangrijke, maar ook zeer be
kende werken samengesteld. Eenige afwij
king van de gewone keuze-collectie had kun
nen plaats hebben, zonder de belangrijkheid
te verminderen; zelfs had het programma er
te meer zinrijk door kunnen wor
den. Het was toch gisteren het eerste echte
concert in de uit haar ruïnes herrezen con
certzaal: zou dit feit met Beethovens Ouver
ture „Zur Weihe des Hauses" met fees
telijk gevierd zijn? Van de ouverture „Die
Ruïnen von Athen" wil ik niet eens spre
ken: zij staat in belangrijkheid ver bij haar
jongere zusters ten achter, te ver zelfs om
den herbouw van die Ruïnen des Vereins te
herdenken. Maar het naar het voorbeeld
der Zauberflöte-Ouvertüre fugatisch opge
bouwde inwijdingsstuk voor het Josephstad-
ter Theater hoort men schaarscher dan het
verdient en we zouden het zeker bij deze on
gezochte gelegenheid met instemming op
het programma gezien hebben.
Aan de Fidelio-ouverture was nu de eer be
schoren en zij klonk, behoudens eenige on
zekerheid in den aanvang, frisch en pittig.
En daarna had Ed. van Beinum de dubbele
functie van solist en orkest-leider te vervul
len. Na de welgeslaagde vroegere proeven
met Mozart's C-dur Concert en Franck's Va
riations Symphoniques mocht het soortge
lijke experiment met Beethovens 5de Piano
concert geen waagstuk heeten, en de uitslag
was dan ook in vele opzichten bevredigend.
De overeenstemming tusschen solist en or
kest was van begin tot eind zeer goed;
maar toch lijkt het niet gewenscht op dezen
weg verder te gaan. De solist-dirigent wordt
voor een te zware taak gesteld, die hij
slechts ten koste van de vrije ontplooiing
van zijn talent vervullen kan. In de concer
ten uit den tijd van Bach was dit anders.
Maar Beethovens concert eischt dat de so
list zijn fantasie ongehinderd kan laten
gaan en dat de orkestdirigent als bemidde
laar van de eenheid tusschen solo-instrument
en orkest optreedt. En hoezeer we nu /an
Beinums praestatie prijzen, hoe mooie ge
deelten in eerste en laatste hoofddeel trof
fen, hoe goed de aansluiting met- het orkest
bewaard bleef, het langzame middendeel
boette alle bekoring in door het noodwen
dig strakke metrum Het succes van het
experiment was dan ook in de eerste plaats
eervol voor het orkest, dat toonde na zorg
vuldige voorbereiding een betrouwbaar en
semble te zijn, al zwaait geen leider den staf.
Maar, als we de consequenties zouden trek
ken, waarom zou dan in een symphonie on
mogelijk zijn wat in een solistisch werk
mogelijk bleek? Indien het fascineerende
oog, het suggestieve gebaar van den dirigent
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 CU. per regeL
voorbereiding beperken? Ik betwijfel echter,
eerlijk gezegd, of gesteld al dat het mogelijk
ware, op deze wijze een bevredigend resul
taat te bereiken, vele dirigenten met zulk een
bescheiden rol genoegen zouden nemen. En
fin, Van Beinum heeft een pluim verdiend
voor zijn technisch zuivere en veelzins bril-
lante vertolking van de solopartij in het con
cert der concerten en de H. O. V. voor haar
knappe medewerking. De pluimen gewerden
beiden in den vorm van langdurigen bijval.
Bij de voordracht der 7de Symphonie, na
de pauze, kon men toch bemerken dat het
dirïgeergestoelte weer bezet was. Vooral de
weergave van de laatste drie hoofddeelen
mocht in vele opzichten gelukkig heeten,
in het Allegretto was vooral de sonoriteit
van het strijkorkest opmerkelijk. Maar in de
doorwerking van het eerste hoofddeel ging
bij het versnellen van 't tempo de rhythmus
van driedeelig naar twcedeelig over, om zich
eerst veel later te herstellen. Voor de noodige
stijging in de finale zou een sterker bezet
strijkorkest noodig zijn een vrome
wensch
De herbouwde zaal is wat acoustiek be
treft niet gelijk gebleven. Er schijnt meer
resonnans dan vroeger te zijn. Van Beinum
liet voor den aanvang der symphonie de
gordijnen om het orgel sluiten en deze maat
regel bleek een gunstige uitwerking te heb
ben. Nauwlettende waarneming bij verschil
lende graden van bezetting der zaal is gebo
den. Zoo noodig kan het plaatsen van gor
dijnen of portières den galm verminderen,
Over de toekomstige inwendige decoratie
loopen plannen en meeningen nog uiteen.
De toegangen zijn zeker veel verbeterd; de
doorgangen van het balcon met de scherpe
hoekige trapjes, die naar den uitgang toe de
ruimte vernauwen doen aan fuiken den
ken, die in geval van paniek wel eens heel
funest konden worden.
K. DE JONG.
SCHOUWBURG JANSWEG
Het Avondpartijtje.
Zondag 13 en Maandag 14 October zullen
door De Spelers van Stad en Lande onder-
leiding van Anton Verheyen hier ter stede de
eerste opvoeringen worden gegeven van het
successtuk: „Het Avondpartijtje" (Rope). De
Nieuwe Rot-terdamsche Courant schrijft van
de voorstellingen in Den Haag oa.: „Het stuk
heeft in deze vertooning tot het einde ge
boeid. Anton Verheyen heeft de rol van dien
oorlogsinvalide (naar lichaam en ziel) heel
mooi gespeeld heel fijn, en heel intelligent
met heel knappe overgangen en met prij
zenswaardige soberheid."
De regie is in handen van den heer Jan
Fabricius.
Daar ook de andere bladen zonder uitzon
dering de voorstellingen in Den Haag gun
stig hebben beoordeeld, twijfelen wij niet of
velen zullen van de gelegenheid profiteeren,
dit bijzondere stuk in den Schouwburg aan
den Jansweg te gaan zien.
BINNENLAND
GEVAL VAN GASVERSTIKKING
IN DEN HAAG.
MEISJE EN EEN HOND OVERLEDEN.
Maandagnacht heeft zich een geval van gas
verstikking voorgedaan in cwi perceel aan de
Willem van Outshoornstraat in Den Haag.
De heer V., heeft sinds eenigen tijd in be
doeld pand een emailleer-inrichting en
smederij, welke hij tezamen met een vriend
drijft. De vriend sliep in de kamer achte
den winkel, terwijl V. altijd op een der boven
vertrekken overnachtte. Door verschillende
omstandigheden was dit enkele dagen geleden
veanderd en had V. zijn int-rek buitenshuis
genomen, en zijn kamer aan zijn verloofde
afgestaan.
Maandag hebben de twee vrienden tot laat
in den avond gewerkt en daarna is V. weg
gegaan. Zijn meisje was toen reeds naar haar
kamer gegaan. Daar het weer dien avond vrij
guur was. had zij gezegd, het- raam dicht te
laten. Mot haar ging ook de hond naar boven
die alt-ijd in haar kamer sliep.
De compagnon van haar verloofde heeft
's avonds wel de gaskraantjes dicht gedraaid
maar de hoofdkraan van het soldeertoestei
open laten staan. Door den st-erken druk zijn
de kleine kraantjes bezweken en stroomde
het gas door het huis.
Den volgenden ochtend bij het wakker
worden voelde de compagnon zich zeer ziek.
Hij strompelde naar boven en vond daar den
hond dood op den grond liggen en er vlak
naast lag het meisje.
De politie heeft een onderzoek ingesteld'
ook do officier van justitie heeft zich ter
plaatse van het voorgevallene op de hoogte
gesteld, aldus de N.R.C.
DE CLASSIFICATIE VAN HET SPOORWEG
PERSONEEL.
Een commissie benoemd.
Tijdens de laatst gehouden bespreking
™f<$en öe directie en den personeelraad
rlan<*sche Spoorwegen gaf volgens
de directie te kennen veel prijs te
stellen, om met den raad tot overeenstem
ming te komen omtrent de classificatie van
het personeel, zich daarbij op het stand
punt stellende, dat de overeenstemming ter
zake aan de maatschappijen geld zou kosten.
De personeelraad, die aanvankelijk tegen
een dergelijke commissie bezwaar had, meen
de na deze mededeellng niet langer in zijn
verzet te mogen volharden.
Als gevolg van deze bespreking is thans
een commissie samengesteld, die dit vraag
stuk zal hebben te onderzoeken en waarin
door de directie zijn benoemd de heeren jhr.
Sf- EUa* clJef van den algemeenen
dienst, ir. W. Hupkes. c-hef van den dienst
van materieel en werkplaatsen en H. L. Hey-
ster, afdeelingschef le klasse bij den dienst
van het vervoer, terwijl door den oersoneel-
raad zijn aangewezen de heeren P. Molt-
maker (Ned. Ver.), H. F. Timmermans (St.
Raphael) en L. Willemsen (B-A-N-S.)
DE EDISON-LICHTWEEK.
Een van de openbare gebouwen, die ter
gelegenheid van het Edison-jubileum in.Am
sterdam verlicht zullen worden, is de Munt-.
Dinsdag was men bezig het aardige kleine
torentje op te tuigen. Op een aan touwen
bungelende plank verrichten de monteurs
hun werk. aangegaapt door het straatpubliek,
dat altijd tijd heeft, schrijft de N. R. C.
INCEZONDEN MEDEDEELINGEN 60 Ct«. per ngO.
AtS DE 5<M00RJTEIMÈK
Zoo ROOKEN -
ZE6T DAT HEEL WAT VOOR DE VRAA6 NAAR
PLEINES' ZEEPFABRIKATEN DE DUJF
FELLE BRAND IN ROTTERDAM.
Lompenpakhuis in vlammen
Woensdagavond om half zeven is een felle
brand uitgebroken in het lompenpakhuis van
de firma Polak aan de Walensteeg te Rot
terdam. Bijna gelijktijdig sloegen de vlam
men aan de voorzijde en uit het dakraam uit.
De Walensteeg ls een nog geen twee meter
breede slop bij den Goudschen Singel, dat
vlak langs het- Gereformeerd Weeshuis loopt.
Met het oog op het gevaar dat ook het wees
huis door het vuur zou worden aangetast,
werd behalve een aantal handspuiten ook
een motorspuit naar de Walensteeg gezon
den. Deze behoefde echter geen dienst te
doen. De handspuiten hebben met 5 stralen
het vuur kunnen blusschen.
Te omstreeks half acht was men het vuur
meester. Het pakhuis is geheel uitgebrand.
DE STAKING IN DE AMSTERDAMSCHE
HOUTHAVEN OPGEHEVEN.
In een vergadering, welke het bestuur van
de afdeeling van den Centralen Bond var.
Transportarbeiders gisterenmorgen met de
stakers hoeft gehouden, hebben deze besloten,
hun eisch niet te handhaven en Donderdag
ochtend het werk te hervatten, waarvan
mededeeling is gedaan aan het bestuur van
de Schoepvaartvereeniging Noord. Deze kort
stondige „wilde" staking behoort hiermede
tot het verleden aldus de N.R.C.
BUREAUCRATIE.
Hoe Waterstaat met belang
rijke stukken omgaat.
In de Woensdag gehouden vergadering van
den Nijmeegschen gemeenteraad heeft de
loco-burgemeester interessante onthullingen
gedaan betreffende de briefwisseling, die des
tijds gevoerd is tusschen het gemeentebe
stuur en den vorigen minister van Water
staat over de eventueele totstandkoming van
de Waalbrug bij Nijmegen. Deze onthullingen
werpen een eigenaardigen blik op de wijze,
waarop bij het departement van Waterstaat
met belangrijke stukken wordt omgespron
gen, schrijft de Tel.
Het heeft indertijd verwondering gebaard,
dat de onderhandelingen tusschen het ge
meentebestuur en den minister, betreffende
de toekomstige Waalbrug, zoolang slepende
bleven. Op 1 Augustus 1928 zond het ge
meentebestuur van Nijmegen een zeer be
langrijk schrijven aan den minister van
Waterstaat; thans blijkt, dat dit schrijven
eerst op 6 December van hetzelfde Jaar den
minister bereikt heeft.
Merkwaardig is in dit verband het volgen
de: Zaterdag 5 October 1.1. vond de openstel
ling van de brug te Grave plaats. Als ver
tegenwoordiger der gemeente Nijmegen was
daar aanwezig de loco-burgemeester, de heer
Busser. Deze bracht bij den minister van
Waterstaat, den heer Reymer, de kwestie
van de Nijmeegsche brug ter sprake, daarbij
de hoop uitsprekende, dat de nieuwe minis
ter de noodige aandacht aan dit vraagstuk
zou schenken.
Waar op de minister opmerkte hiertoe
gaarne bereid te zijn, doch dat hij het dan
op prijs zou stellen als de gemeente Nijme
gen met voorstellen kwam.
Zeer onaangenaam verrast moest- toen de
heer Busser opmerken, dat reeds op 25 Sep
tember 1-1. door het gemeentebestuur van
Nijmegen een schrijven betreffende de brug-
kwestie aan den minister gericht was.
Zoo blijkt dus, dat een brief, een zeer be
langrijk onderwerp rakende, verzonden op 25
Sept. 1.1., den minister op 5 October d.a.v. nog
niet bereikt had, zoodat de vrees gewettigd
is, dat dit schrijven eenzelfde lot beschoren
zou zfjn als het vorige, dat aan den toen-
maligen minister van Waterstaat gericht
was.
Bij het gemeentebestuur van Nijmegen be
staan thans plannen zich op meer directe
wijze, bijv. door persoonlijk bezoek, met den
minister In verbinding te stellen, waardoor
vertragingen als hierboven geschetst, worden
buiten gesloten.
Uit den raad ging zelfs een stem op om in
den vervolge kwesties tusschen het gemeen
tebestuur en den minister van Waterstaat
door een specialen koerier, op de wekelijk-
sche audiënties van dezen bewindsman te
laten behandelen.
BURGERLIJKE STAND
HEEMSTEDE.
Ondertrouwd: 8 October: N. F. Snel en J.
Ch. D. M. Redeker, J. C. Stuart en A. J. Schu-
macker,
Getrouwd: 8 Oct.: F. J. Veen en M. A. den
Otter.
Bevallen: D. Th. v. ExellWeijers z., H.
B. HospesSmits z„ E. M. MeijereNuman
M. WaletMeester d.
MARKTNIEUWS
GROENTEMARKT TE HAARLEM.
Marktbericht van 9 October 1929.
Appelen f 0.06—0.36 per K.G.
Peren f 0.050.40 per K.G.
Bloemkool f 0.120.25 per stuk.
Roode kool f 0.050.12 pier stuk.
Gele kool f 0.120.18 per stuk.
Groene kool f 0.030.12 per stuk.
Andijvie f 1,204.50 per 100 struiken.
Spinazie f 0.701.20 per kist.
Postelein f 0.901.20 per kist.
Sla f 1.604.per 100 krop.
Wortelen f 0.100.16 per bos.
Tomaten f 0.050.1S per K.G.
Snijboonen f 0.25—0.48 per K.G.
Heerenboonen f 0.16—0.52 per K.G.
Prei f 0.10—0.18 per bos.
Selderij f 0.060.12 per bos.
Pieterselie f 0.030.15 per bos,
ZEPPELINADE.
Komt ie nou of komt ie niet,
Moet die twijfel nou nog duren,
Tot j'm ziet of toch niet ziet?
Wat een akelige kuren
Komt ie nou of komt le niet?
Komt ie niet of komt ie wel?
Allen kijken naar de luchten,
In verband met 't weersgestel,
Telkens komen er geruchten,
Komt le niet of komt le wel?
Komt ie niet of komt le al?
't Schijnt nog in de lucht to hangen,
Als een dubieus geval.
Maar wij hopen en verlangen,
Komt ie niet of komt le al?
Komt ie nou of komt ie niet?
'k Laat mijn rust niet moer verstoren.
Als hij nadert in 't verschiet,
Hoor ik 't wel aan de motoren,
Komt ie nou of komt ie niet?
Komt ze niet, of komt ze wel?
Zij, want zij Ls als de vrouwen,
Met haar koketteerend spel.
Maar ik hoop haar toch t' aanschouwen.
Komt ze niet of komt ze wel?
P. GASUS.
DE BETEEKENIS VAN
ONTWIKKELING VOOR DEN
ARBEIDER.
OPENINGSAVOND VAN HET
„INSTITUl T
Op den openingsavond der afdeeling Haar
lem van het Instituut voor Arbeidersontwik
keling Donderdag in het gebouw van den
Haarlemschen Kegelbond heeft de voorzit
ter van het hoofdbestuur, de heer S. de la
Bella een rede gehouden, waarin hij de be-
teekenis van de arbeidersontwikkeling voor
de moderne arbeidersbeweging uiteenzette.
Die beteekenis ls grooter geworden, dan tot
nu toe het geval was. Ten eerste voor de
plaats, die hij zal bekleeden in verschillende
openbare lichamen en instanties en dan ook
voor de eigen beweging. Deze is zoo uitge
breid geworden, dat zij een kader noodig
heeft van minstens 25.000 menschen, die
haar leiding kunnen geven. De vorming van
zoo'n kader is zeer urgent-. Noodig ls ook de
vertegenwoordiging van den arbeider in alle
kringen, maar daar staat tegenover de eisch
dat de arbeider goed ontwikkeld zij. Er is een
binnendringen ln de kringen van het kapi
talisme, maar wil dit succes hebben, dan
moet de arbeider ln kennis en wetenschap
toch minstens trachten te benaderen de ma
te waarin deze vertegenwoordigd zijn in ka
pitalistische kringen. Wanneer de numerieke
macht den arbeider ln staat stelt om be
drijfsorganisatie en medezeggenschap te
aanvaarden zou hij een beschamend figuur
slaan, wanneer hij niet de capaciteiten daar
toe bezat.
Voorts is er meer constructieve arbeid op
eigen terrein noodig, er moeten meer instel
lingen komen, die eigen scheppingen zijn
van de beweging, zooals banken, coöperaties,
cn ook daarvoor zijn ontwikkelde krachten
noodig.
De heer De la Bella uitte er zijn vreugde over
dat er zooveel vrouwen aanwezig waren en
vestigde naar aanleiding daarvan de aan
dacht op haar taak ln de beweging.
De bijeenkomst die met een propaganda-
woord geopend werd door den voorzitter der
afdeeling den heer H. Lindeman, werd ver
der opgeluisterd door zeer verdienstelijke
muziek van de Haarlemsche algemeene mu-
zlekclub, onder leiding van den heer H. C.
van Oort Jr., en door verkwikkenden zang
van de gemengde zangvereeniging „De Stem
des Volks", leider de heer J. Krelage.
Na de rede van den heer De la Bella werd
de bijzonder goede film „Krassln", die reeds
eerder in ons blad besproken is, vertoond.
De zaal van den Kegelbond was geheel vol,
af en toe uitte het enthousiasme zich in het
zingen van de „Internationale". Het was een
zeer geslaagde avond.
R.-K. VEREENIGING VOOR
GROOTE GEZINNEN.
10-JARIG BESTAAN.
Bij gelegenheid van het 10-jarig bestaan
van de Haarlemsche R. K. Vereeniging voor
groote gezinnen, zal op Donderdagavond 17
October in de Gemeentelijke concertzaal een
feestvergaderlng plaats hebben, waar o.a. de
Bisschop van Haarlem, Mgr. Aengenent, een
korte toespraak zal houden. De weleerw.
heer J. Th. van Bemmelen zal de feestrede
uitspreken.
De kinderen van de leden uit het Amster-
damschc cn Slachthuiskwartlcr zullen rei
dansen uitvoeren. Door den heer J. L. Schou
ten, organist van de kathedrale kerk aan de
Leidschcvaart, zal het concertorgel woiden
bespeeld.
