ficesi&n1J#
BUITENIANDSCH OVERZICHT
ANSBON POLO;
©©IKilRI IMrasn©N P>©LDS6tI
DE NANKING-REGEERING KONDIGT EEN STRAF
EXPEDITIE AAN.
WIE DOOR DE SKLAREKS GEKLEED WERDEN.
BURGERLIJKE STAND
MARKTNIEUWS
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 12 OCTOBER 1929
DERDE BLAD
Tegen den deloyalen Feng.
Gratis costumes.
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
t Belangrijkst© Nieuws van heden geeft
geen aanleiding tot commentaar.
Doumergue' s bezoek aan
Brussel.
Hoewel het ongunstige regenwe'er slecht
meewerkt, blijft Brussel met zijn feestelijke
bevlagging en versiering, waarin de Fran-
sche kleuren overheerschen, nog steeds in
feesstemming naar aanleiding van het be
zoek van Doumergue en is bij elke verschij
ning in het openbaar van den president een
dichte menigte aanwezig om hem toe te
Juichen.
De president heeft een afvaardiging ont
vangen uit Antwerpen en Luik, die namens
de Antwerpsche en de Luiksche wereldten
toonstelling een adres hebben 'aangeboden,
aldus het Hbld. in blauw leder gebonden,
gevoerd met wit satijn, met de Fransch©
kleuren versierd en door de Antwerpsche
firma Buschmann met materiaal uit het
Plantijn-museum gedrukt. Het adres is een
dankbetuiging voor d© Fransche deelneming
aan de tentoonstellingen.
Na een diner in het ministerie van buiten-
landsche zaken, waar, zooals het protocol
eischt, geen redevoeringen werden gehouden,
die bij de ontvangst van een vreemd staats
hoofd slechts ten paleize worden toegelaten,
werden Doumergue en Briand met hun gevolg,
vergezeld van den koning en de prinsen,
vanmiddag ten stadhuize ontvangen, waar
na een rede van den burgemeester d© presi
dent zijn dank betuigde. Na officieele verwel
koming werden door het balletcorps van
den Munt-Schouwburg in de Gothische zaal
van het stadhuis danse'n uitgevoerd en wer
den het gedicht van Verhaeren „Ceux de
Liége" en de Marseillaise gedeclameerd. Ver
volgens verschenen de president, de koning
en d© prinsen op het balcon, waar zij het
volk groetten, terwijl de Marseilaise werd
gespeeld, de Fransche kleuren werden ge-
heschen en 2500 schoolkinderen met blauwe,
witt© en roode wimpels wuifden, als een
reusachtige Fransche vlag.
Oorlog in China schijnt
onvermijdelijk.
De nationale regeering heeft een communi
qué uitgegeven, waarin zij verklaart dat een
strafexpeditie is georganiseerd tegen de
troene nvan Feng Joesjiang, omdat zfin ge
neraals zich deloyaal hebben getoond jegens
de regeering Een oorlog tusschen de troepen
van Feng en de nationale regeering schijnt
wel onvermijdelijk daar Feng's troepen op-
rukken met het doel Hankau te bezetten.
De nationale regeering had order gegeven
over te gaan tot de arrestatie van Feng's
twee bekwaamste generaals, die tegen de re
geering hebben samengezworen, doch beiden
namen de vlucht.
't Schandaal Sklarek neemt
grooter afmetingen aan.
Ten aanzien van het besluit van den Ber-
lijnschen gemeenteraad om den eersten bur
gemeester terug te roepen, moest eerst een
beslissing van de magistraat vallen alvorens
het besluit van kracht kon worden.
De magistraat heeft het besluit van Don
derdag niet goedgekeurd. Een en ander is
burgemeester Böss telegrafisch gemeld.
Eén der vrouwelijke beambten van de „Klei-
derverwertungsgesellschaft" is thans ver
hoord. Volgens haar verklaring heeft een der
gebroeders Sklarek op een goeden dag haar
een pakket laten bezorgen bij mevrouw Boss.
In dat pakket zat de bontmantel. Het meisje
herinnerde zich dat een der chefs haar ge
zegd had dat den eersten burgemeester voor
den mantel 400 M. moest berekend worden.
De getuige wist niet of deze rekening ook
betaald was. Ook andere beambten zouden
van een en ander op de hoogte zijn; zij zul
len ook verhoord worden.
Naar de „Voss. Ztg." meldt, heeft de boek
houder Lehmann bij zijn verhoor verklaard,
dat de gebr. Sklarek aan de directeuren
Schmidt en Hoffman van de Stadtbank en
den chef Schroder sedert jaren alle twee
maanden een costuum hebben geleverd, waar
voor nimmer een rekening is gepresenteerd.
Deze verklaring is terstond aan den leider
van het onderzoek Tapolski medegedeeld.
Een lid van den Berlijnschen gemeente
raad had beweerd, dat de Rote Hilfe van de
Sklareks financieelen steun had gekregen,
waartegen de „Rote Fahne" krachtig had ge
protesteerd. Het „Berl. Tageblatt" verneemt
volgens het W. B. echter, dat. de betrekkin
gen tusschen de Sklareks en de Rote Hilfe
nog veel verder gingen. De gebr. Sklarek heb
ben, blijkens een verklaring van een hunner
voor den rechter,-de Rote Hilfe jaren lang bij
het eind van hot seizoen alle nog in hun ma
gazijnen voorradige goedren, voor zoover zij
niet meer modern waren of in overeenstem
ming met de laatste mode, zonder eenige
vergoeding afgestaan. Deze goederen verte
genwoordigden jaarlijks een waarde van veel
meer dan 10.000 Mark.
Waarom de Stahlhelm
ontbonden werd.
BERLIJN, 10 Oct. (W.B.) Graaf Westarp
en zijn fractie hebben in den Rijksdag een
interpellatie ingediend, welke zich bezig
houdt met het verbod van de Stahlhelm
in Rijnland en Westfalen. Aan het slot wordt
gevraagd: Heeft de Rijksregeering haar goed
keuring gehecht aan het verbod? Is zij be
reid. deze goedkeuring van het onwettige
verbod te herroepen en er zorg voor te dragen
dat de onaergrondwettige huiszoekingen, in
beslagnemingen e.a. inbreuken op de persoon
lijke vrijheid cn op het recht van vereeni-
ging en vergadering worden gestaakt?.
De Pruisische regeering is tot het verbieden
van alle Stahlhelmafdeelingen in West-
Duitschland gekomen, zooals gemeld is, door
d© overtuiging dat althans in die provincies
de Stahlhelm in strijd handelde met de
Staatswetten. Bekend is, dat de organisatie
overal haar mannetjes militair opleidt, maar
wat op 21 en 22 September geschied moet
zijn, werd de regeering blijkbaar wat al te
kras. Toen is nJ. ten noorden van de Wup-
per door twee Stahlhelmafdeelingen ten
getale van vijf tot acht duizend man een for-
meele militaire manoeuvre gehouden volgens
all© regelen van de kunst, in tegenwoordig
heid van den bekenden oud reserve-kapitein
Seldte, voorman van de geheele organisatie.
Een week na die oefening heeft in Erfurt
©en bijeenkomst plaats gevonden van leiders.
Een van hen heeft een voordracht gehouden
over „Gelandesport im Jungstahlhelm",
waarbij als „gezond realisme werd aanbe
volen: kaartlezen, verkennen, het leggen
van hinderlagen enz., in één woord, zooals
de „Frankf. Z." constateert, oefeningen, zoo
als di© waren voorgeschreven in het Pruisi
sche velddienstvoorschrift. Een zuiver mili
taire opleiding dus, die de romantische jeugd
van wie een deel wellicht nog droomt van
revanche, aantrekt, aldus meldt het Hbld.
Herriot's interessante rede over
Pan-Europa.
Herriot heeft te Berlijn over de organisatie
van Europa gesproken voor een publiek van
meer dan duizend menschen.
Gisteren reeds hebben wij één en ander
aan de rede ontleend. Ter aanvulling van
daag nog het volgende:
Graaf CoudenhoveKalerghi herinnerde
in zijn openingswoord aan de samenwerking
tusschen Herriot, MacDonald en Stresemann
op de in 1924 te Londen gehouden conferen
tie inzake het plan-Dawes. Z.i. moest er een
Pan-Europa-conferentie der Europeesche re
geeringen worden gehouden. Idealisme en
geen illusionisme is de leidende gedachte der
bewapening.
Daarop zette Herriot in een rede van meer
dan een uur op het met de Duitsche rijks-
kiemen, de Fransche driekleur en de vlag
van Pan-Europa getooide podium zijn denk
beelden uiteen. Ook hij herinnerde zichtbaar
ontroerd aan het werk van Stresemann, al
dus het Hbld.
De bezwaren behandelend, die tegen het
denkbeeld van Pan-Europa in het openbaar
zijn geuit, zeide Herriot, dat het niet gaat
om een zoo nauwe unie als de wat taal en
cultuur betreft bij elkaar behoorende Ver-
eenigde Staten van Amerika. Ook het voor
beeld van Italië en Zwitserland is niet ter
zake dienende en zelfs de geschiedenis van
de Duitsche Zollverein moet met voorzichtig
heid op de nieuwe denkbeelden worden over
gebracht.
De voornaamste bezwaren waren volgens
Herriot gemakkelijk te weerleggen. In de
eerste plaats het Amerikaansche bezwaar,
dab voortkomt uit een beweerde bedreiging
van de belangen der V. S. Daarvan is geen
sprake. Amerika begrijpt heel goed zijn eigen
belang dat gelegen is in een krachtiger en
gezond maken en een financieele en econo
mische ontwikkeling van zijn grooten klant
Europa.
Het tweede bezwaar is het Engelsche, dat
berust op een woord van Chamberlain, „uit
de nog verspreide lappen den keizerlijken
mantel voor het oorspronkelijke vaderland
te weven". Dat is de opvatting van een reus
achtig vergroot Venetië, waarin de zeeën als
kanalen worden beschouwd. Maar het eigen
belang van Engeland maakt het twijfelach
tig of deze opvatting op den duur houdbaar
is en de uitlatingen van den Engelschen mi
nister van handel Graham te Genève, die
voor het belangrijke element van het heele
Engelsche economische leven, voor de steen
kool, de stichting van een comité voor de
verdeeling der productie eischte, toonen, dat
men begint tot erkentenis te komen.
Het derde bezwaar eindelijk, het Russische,
kan volgens Herriot het beste worden weer
legd met het voorbeeld der Fransche revolu
tie, die ten slotte geleid heeft tot een be
vestiging van den particulieren eigendom als
drager der economische kracht en zeker ook
in Sovjet-Rusland in deze richting navolging
zal vinden. Daarmee vervalt dan echter het
bezwaar tegen een mogelijke deelneming van
een toekomstig Rusland aan een Europeesch
bouwsel.
HOE DREW ZIJN VRIJSPRAAK
KREEG.
De moord in Reading.
EEN SENSATIONEELE OMMEKEER.
Gelijk wij mededeelden, heeft de lijkschou-
wersjury in de moordzaak van Reading geen
termen gevonden om den tooneelspeler Philp
Drew, die van den moord werd verdacht-, naar
den rechter te verwijzen. Tot op het laatste
moment stapelden de aanwijzingen zich te
gen Drew op: hij was een onverbeterlijke
dronkaard, hij kon maar steeds niet ver
klaren, waar hij den Zaterdagmiddag van
den moord was geweest, of wat hij had ge
daan, het stond niet vast. hoe laat hij Za
terdagavond precies in den schouwburg was
schenen om zijn rol in „Het Monster" te ver
vullen, hij was vlak na den moord in eenigs-
zins overspannen toestand gevonden, en hij
had zijn kleeren naar een stoomerij gezon
den voor het verwijderen van vlekken. Drew
werd hoe langer hoe meer in het nauw ge
dreven, vooral tengevolge van de verklarin
gen van de politie, welke zeer bezwarend voor
Drew waren en waarop de coroner klaarblij
kelijk hoe langer hoe meer afging. Aan deze
mededeelingen voegen wU nog één en ander
toe uit het Hbld.:
Het keerpunt kwam plotseling, toen rich
in de getuigenbank een zekere Alfred Wells,
een slagersknecht, verhief, die werkzaam was
bijna recht tegenover den winkel, waarin
Alfred Oliver in Crossstreet te Reading werd
vermoord. Hij deed mededeeling van rijn ont
moeting en gesprek met een man in een café
in Crossstreet op den morgen van den moord
en gaf een beschrijving, die zeer sterk over
een kwam met de beschrijving, gegeven van
Drew; het voornaamste verschil was, dat de
onbekende met een heel ander accent sprak.
Wells verklaarde verder, dat hij denzelfden
man den bewusten dag nog twee of drie kee-
ren door de ruit van de slagerij zag. De co-
ronor vroeg Wells daarop, of hij den man zou
herkennen. Wells antwoordde bevestigend,
waarop de rechter Drew verzocht om op te
staan. „Is dit de man?" vroeg de rechter.
..No", antwoordde Wells. „Thank you", zeide
Drew daarop met luide stem, die sidderde van
ontroering te midden van een groot publiek,
dat stom van verbazing was.
Wells deelde daarop tot groote verwonde
ring van den coroner mede, dat hij den avond
van den moord uit eigën beweging naar de
politie was gegaan en een verklaring had af
gelegd. De coroner maakte toen de opmer
king, dat zij daaraan blijkbaar geen waarde
had gehecht; anders zou hij de getuigenver
klaring wel onder oogen hebben gekregen.
Wells deelde daarop mede, dat hij den bri
gadier zou herkennen, met wien hij gespro
ken had, doch toen deze ontboden verscheen,
verklaarde hij, dat hij zich Well's bezoek of
verklaring niet kon herinneren: dien avond
waren er zooveel verklaringen afgelegd. De
brigadier bleef ontkennen, ook toen Wells
aan een incident herinnerde, dat bij het. be
zoek plaats had. De coroner vroeg Wells daar
op, waarom hij rich niet opnieuw had ge
meld, waarop deze antwoordde: „Ik moet
voor mijn brood werken. Ik kan mijn tijd
niet missen". Wells bekrachtigde rijn getui
genis met een eed.
Op deze verrassing volgde een tweede ver
rassing: een getypt vel papier werd den co
roner overhandigd. Dit vel bleek de ver
klaring te zijn, door Wells op den avond der
misdaad afgelegd en geteekend door den be
wusten brigadier.
Daarmede was het verhoor van Wells ten
einde.
IM WESTEN NICHTS NEUES.
DE VROUW EN DE OORLOG.
Interessant in verband met het vraagstuk:
„Hoe staat de vrouw in den strijd tegen den
oorlog?" is de volgende beschouwing van
Freddy AmmannMeuring, voorkomend in
het Schweizer Frauenblatt
Wij zaten thee te drinken en praatten over
de nieuwe boeken.
„Nee", zei de bleeke mevrouw Krans „en
al wordt er nu nog zooveel over gesproken
dat boek lees ik niet! Er is al ellende genoeg
in het leven. Ik zie niet in waarom wij on-
noodig nog meer van onze zenuwen zouden
vergen".
„U heeft absoluut gelijk", beaamde Lucie,
die 24 was en er heel smaakvol uitzag.
,.Ik ben er mee begonnen, maar na blz. 30
had ik er genoeg van. Dit boek is niet alleen
afschuwelijk maar ook gewoon onsmakelijk.
Hoe je zoo iets kan schrijven! Zulke boeken
moesten verboden worden".
Toen voelde Mathilde zich geroepen iets
te zeggen.
„Hoe kunnen jullie er zoo over praten! Het
is een schitterend geschreven boek. Die
kracht die wrecde zakelijkheid het is
geweldig! Ik voor mij schat Remarque nog
hooger dan Zola! Ze moesten dit in de bios
coop geven. Wat zou dat een filmwerk wor
den. Het zou heusch het meest sensationeele
zijn dat ooit vertoond was!"
Toen begon de coquette mevrouw Olga zich
erin te mengen.
„Waarover hebben jullie het? Oh, over
„lm Westen nichts Neues". Ja, dat boek is
wel schitterend! Mijn broer heeft het des
avonds, in onze familie voorgelezen, ik was
er juist bij toen hij die pikante episode voor
las van dat vrouwtje in haar zwarte man-
tille. die haar man in het ziekenhuis bezoekt.
Wij hebben ons tranen gelachen! Wat een
ontzettende humor heeft die man om zooiets
te beschrijven. Het spijt mij dat ik nog geen
tyd heb gehad het verder te lezen, maar er
zijn zooveel dingen die mijn tijd in beslag
nemen. Maar dit typeerende kleine stukje
zal ik nooit vergeten".
Er werd nog verder over gepraat maar ik
stond op en ging weg.
Want ik schaamde mij!
Ik schaamde mij over deze vrouwen die te
laf en te egoïstisch zijn om van nood en van
lijden te willen en te durven hooren. Ik
schaamde mij ook over de anderen, die al
deze grenzelooze ellende nog als een zenuw-
prikkelend iets konden genieten. Ik kon mij
ook niet begrijpen dat er nog menschen rijn,
die zoo afgestompt, die zoo grof zijn, dat ze
het kunnen klaarspelen om zoo'n opsomming
van gruwelen en ontzetting gemoedelijk voor
te kunnen lezen in hun familiekring.
Maar ik schaamde mij ook over mijzelf. Ik
schaamde mij omdat ik het eigenlijk nu eerst
door dit boek, begrepen heb, hoe mateloos
verschrikkelijk deze zinnelooze oorlog is ge
weest.
Ik schaamde mij, omdat ik terwijl daar
ergens millioenen menschen verteerden, ver
hongerden en stierven, terwijl .ontelbaren
verminkt en waanzinnig werden dat ik in
dien zelfden tijd rustig thuis in mijn eigen
bed kon liggen dat ik mij baden kon en
eten liet maken als ik wilde en dat ik zelfs
nog lachen en ringen kon!
En dat ik dacht, toen de wapenstilstand
kwam, dat nu alles voorbij was, zonder aan
die honderdduizenden te denken die licha
melijk gezond maar geestelijk vergiftigd en
vermorzeld zouden blijven.
En ik schaamde mij omdat Ik dikwijls heb
geklaagd over al het geld dat mijn jongens
kostten inplaats God er eiken dag voor te
danken dat ze jong en gezond vrijuit in het
water kunnen duiken en zich in de zon laten
verbranden, en dat ze niet, zooals diezelfde
jongens vijftien jaar geleden, in een hel wer
den gestuurd om door gassen vergiftigd en
door granaten verbrijzeld te worden. En al
die jongens hadden toch ook een moeder die
naar hen verlangde en die wel de vreese-
lijkste angsten moeten hebben uitgestaan,
die dagen!
Nee, toen Remarque dit boek met zijn heele
ziel geschreven heeft was het niet zijn be
doeling dat wij vrouwen het met een grie
zelend gebaar op zij zouden leggen en niet
dat een paar afgestompte zielen het als iets
„boeiends" zouden beschouwen: niet dat wij
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
b 60 Ct». per regel.
A Bronc-1
Bronchi fis en Kinkhoest
Siroop per fiesch tQi<f
Bonbon5 per doos 60ct
ap ApoiK .o Drogm.n
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN 60 Ct». per regel
Eerste VIsch: „V/ie zijn die twee aardige lui hier beneden?"
Tweede Visch: „Wind je niet op. 't ls maar de weerkaatsing
in de tatel die met Mansion Polish gewreven is."
maakt Meubelen en Vloeren fraaier. Geeft elke soort gepolijst hout vlug een schitte
renden, spiegelenden glans. Het is ook uitstekend voor het behoud van Linoleum.
Om van Donker Eiken Meubelen de kleur op te halen
en de nerf mooier te doen uitkomen gebrulke men
Overal verkrijgbaar.
Importeurs: N.V. HANDEL MAATSCHAPPIJ RECKITTS, Rotterdam.
tegenover bekenden konden zeggen het ..na
tuurlijk ook" gelezen te hebben.
Alleen in een stille kamer moeten wij
zooiets „belijden" en ons aangezicht zouden
wij moeten bedekken uit ellende voor al die
doellooze verdragen wreedheid, over al dat
zinneloos vergoten bloed.
Want wij menschen zouden ons voor het
licht van de zon moeten schamen, die dit
vreeselijke ongeluk heeft beschenen. Zelfs
voor de boomen, bloemen en dieren kunnen
wij ons schamen dat er nog zoo iets onbe
grijpelijk gemeens, zooiets mensch-onwaar-
digs mogelijk is tusschen ons. Schamen moe
ten wij ons, dat wij onzelf nog voor gecivili
seerde volken kunnen houden, terwijl er
zoo'n wandaad kan bestaan.
Want deze oorlog zou toch niet mogelijk
geweest rijn als wij er ons allemaal tegen
verweerd hadden.
Waarom hebben wij dat niet gedaan!
Wij werden overrompeld, ze hebben ons
voorgelogen! Dat het zooiets ontzettends zou
zijn hadden wij niet gedacht. Maar nu nu
weten wij het! En opdat wij het weten zou
den, daarom heeft Erich Maria Remarque
dit boek geschreven. Die ooren heeft om te
hooren, die hoore!
Wee hem, die dezen noodkreet aan zich
voorbij laat gaan. Laten de moeders die het
lezen, aan hun zonen denken, en de meisjes
aan hun vrienden hun broers!
Dit boek is niet voor niets geschreven!
En als wij wanhopend worden over deze
ondraaglijke opsomming van lijden, ellende
..en angst, dan kunnen wij de eenige troost
er in zoeken de gedachte dat zoo iets ont
zettends nooit meer mag gebeuren.
Dat is het hooge streven van Erich Maria
Remarque, ons uit die berustende houding te
halen, waarin wij maar al te gauw weer ver
zonken zijn, ons toe te schreeuwen en ons
te dwingen in te zien: In Gods naam, pas op.
Wees eensgezind, als dit onmenschelijke weer
dreigt!
Zooals het generaal Booth is gelukt over
de heele wereld een leger van erbarmen en
weldaad te stichten, zoo zou het toch ook
moeten gelukken een leger van „Vrede op
aarde" voort te brengen.
Opzweepen zou men die egoïsten moeten,
die al lang weer vergeten zijn en verder le
ven, alsof ze van al dit gruwelijke nooit ge
weten hebben.
En die er niet aan denken dat het nog
eenmaal en dan nog veel ondenkbaarder, nog
ontzettender kome kan. Als alle getrouwde
vrouwen, zusters, bruiden, moeders, als alle
Europeesche vrouwen in één groot leger op
zouden trekken om dien massa-moordenaar
terug te dringen en te ontwapenen!
Een millioenen-leger van vrouwen tus
schen beide oorlogsvelden dan zou er geen
oorlog rijn!
Maar waar ls de geest die ons zal voeren?
Nooit meer oorlog!
Als eenmaal deze roep van alle menschen-
monden zal klinken, dan eindelijk zal Re
marque weten dat hij dit uiterste beeld van
ellende niet voor niets geschreven heeft.
DE MOORD TE CRAILO IN
JUNI 1918.
HERNIEUWD ONDERZOEK.
Naar de Tel. verneemt, is de Amsterdam-
sche Centrale Recherche wederom bezig met
het onderzoek naar den moord, die ruim elf
jaar geleden te Crailo plaats had.
Op 30 Juni 1918, op een Zondagmiddag,
werd nl. in de Crailoosche Boschjes de hoofd
commies Boom uit Amsterdam met afgesne
den hals gevonden. Zijn huishoudster, de we
duwe Steenhuizen, was eveneens zwaar ver
wond. Zij herstelde, doch de heer B. over
leed. Het onderzoek heeft nooit resultaat op
geleverd. Wel vond men een jaar na den
moord op de plaats waar het drama zich af
speelde, een bijl, waarmede ongetwijfeld de
gruwelijke daad geschiedde en waarop nog
bloedvlekken geconstateerd werden.
DE KINDERVERLAMMING IN GRONINGEN
Te Onstwedde is, naar de N.R.C. meldt, bij
een drietal kinderen de gevreesde kinderver
lamming geconstateerd- Onder de patiënten
is een jongen van 15 jaar.
DE MOORDZAAK-WALLER.
Vier doodvonnissen
Aneta seint uit Medan:
De landraad te Langsa heeft de vier hoofd-
beklaagden in de moordzaak-Wailer ter dood
veroordeeld.
De mandoer Soekarman. een der hoofd-
beklaagaen, heeft in de gevangenis te Langsa
zelfmoord gepleegd.
DE RAMP OP DE „VIMEIRA".
ONDERZOEK NAAR DE VEREISCHTE
VEILIGHEIDSMAATREGELEN.
Op de vragen van het Eerste-Kamerlid den
heer Danz betreffende de wijze van ontgas-
sing der benzinetanks van het tankschip
„Vimeira", heeft de minister van Arbeid,
Handel en Nijverheid o.a. geantwoord:
De ontgassing der gasolle-tanks heeft, voor
zoover deze op de reis van Antwerpen naar
Rotterdam niet als ballasttanks zijn gebruikt,
op de gebruikelijke wijze plaats gehad.
De wijze, waarop aan boord van de „Vi
meira" is gehandeld, moet echter, wat aan
gaat het overpompen der tanks 3 en 4, on
toelaatbaar worden geacht.
In verschillende groote, aan waterwegen ge
legen, gemeenten bestaan verordeningen en
in de krachtens de Rijnvaartakte vastgestel
de regelingen komen bepalingen voor om
trent het vervoer van licht ontvlambare stof
fen, het ontgassen van tankschepen en om
trent 't buitenboord pompen en werpen van
brandbare stoffen. De gemeente Rotterdam
beeft een verordening uitgevaardigd, waarbij
het overboord pompen of werpen van gasoli
ne verboden wordt. Voorschriften omtrent
het ontgassen bestaan echter te Rotterdam
niet, evenmin als bepalingen, die verbieden
om aan boord herstellingen uit te voeren, al
vorens het schip ontgast is verklaard.
Van Rijkswege bestaan nog geen afdoende
algemeene voorschriften. Aan een commissie
is opgedragen, van voorlichting te dienen
omtrent gevaren, aan den opslag en het
vervoer van benzine, in het bijzonder aan het
vervoer te water, verbonden en omtrent de
veiligheidsmaatregelen, welke in verband
daarmede noodig zijn.
ZANDVOORT.
Geboren: Gerarda Hendrika, dochter van
H. Hendriks en H. Terol. Janna Hendrlkje,
dochter van R. Rudolphus en H. Strijk.
Ondertrouwd: J. Koper en C. Molenaar, W.
C. Gebe en A. Eberhardt, N. van den Bos en
A. Paap.
Gehuwd: J. Jacobs en C. Molenaar, L. van
Coolingen en J. L. A. de Jong, W. van der
Nlje en M. K. Frauendorf.
Overleden: J. Keesman, oud 73 jaren; mej.
D. E. Narders, oud 63 jaren.
BLOEMEND AAL.
GetroTiwd: J. van den Berg en A. J. J. van
Pelt. C. P. J. Roeien en C. F. van Aken.
Overleden J. M. W- Francken, 78 J.
BEVERWIJK.
Ondertrouwd: G. C. Gaal en P. M- Spran
gers.
Getrouwd: K. Ruiten en C. van der Leek.
C. van Beek en H- J. M. van Assema.
Bevallen: M. J. Van der Lem—Vessles, d.
A. H. van ReeuwijkKragt, d- G. C. Plelage
Koomen, z. J. C. G. Slotcmaker—van Ot-
terloo, z.
Overleden: H. Rijkers, 2 jr. P. van Steven
dal, 59 jr., gehwd. m. J. Cabrct. J. H. Gcert-
sema, 6 weken.
BEVERWIJK.
Noteering van den llen Octöbcr 1929.
Spinazie per kist f 0.70f 0.75.
Postelein per kist f 0.60.
Andijvie, 100 str. f Z-f 5.
Raapstelen, 100 bos f 2f 3.
Rapen, per zak f 1.10.
Wortelen, 100 bos f 12—f 18.
Bieten per zak f 1.25
Aardappelen klei per H.L. f 0.02—t 0.03,
Snijboonc-n per K.G. f 0.50.
Heerenboonen per K.G. f 0.18f 0.35.
Roodekool per 100 f 6f 10.
Savoyekool per 100 f 6—f 13.
Bloemkool per 100 f 12—f 26.
Uien per K.G. f 0.09—f 0.10.
Prei, per bos f 0.12—f 0.16.
Sla per 100 krop f 2.
Pieterselie per bos f 0.05.
Selderie per bos I 0.05.
Appelen per Kilo f 0.08—f 0.12.
Peren per Kilo f 0.08—f 0.12,
