IVB OUTBROOD LETTEREN EN KUNST HEALTHMOTOR Fa. VOS ROUWENS UIT DE OMSTREKEN HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 23 OCTOBER 1929 HET TOONEEL. R.K. TOONEELVER. „KUNST EN VRIEND SCHAP". De Adelaar. De R.K. Tooneelvereeniging „Kunst en Vriendschap" had ons gisteren uitgenoodigd voor haar eerste tooneeJvoorstelling in dit seizoen in het gebouw van de Josef gezellen- vereenlglng in de Jansstraat. Kunst en Vriendschap had voor deze opvoering een so ciaal spel in 3 bedrijven „De Adelaar" uitge kozen, een stuk, dat blijkbaar de bedoeling heeft, propaganda te maken voor betere ver houdingen tusschen fabrikanten en werklie den en voor het nut van organisatie pleit. De onbekende auteur is blijkbaar geen drama turg. Het is alles wat erg naïef, maar het is vol goede bedoelingen. In „De Adelaar" staat een zoon met zijn streng godsdienstige ge voelens en zijn idealen tegenover een ouderen broer en een vader, die beiden van het Ge loof zijn afgedwaald en als werkgevers prin cipes verkondigen van „Anno dazumal". De oudste ontaarde zoon krijgt zijn straf na zijn Godlastering door een doodelijk ongeluk, de vader vindt zijn personeel en zijn jongsten zoon tegenover zich bij een staking. Heel dit stuk wil blijkbaar zijn een pleidooi voor rechtvaardigheid en goede verhoudingen tus schen werkgevers en werknemers. Natuurlijk zal een ieder daarin den auteur bijvallen en men vergeeft hem bij zooveel goede bedoelin gen gaarne, dat hij van tooneelschrijven geen begrip heeft. Bij „Kunst en Vriendschap" spelen enkel hccren mee, evenals bij Alberdingk Thym, maar Alberdingk Thym is deze zustervere niging in alles dank zij de leiding van Gerard Nielen de baas. Men doet bij Kunst en Vriendschap zijn best om komedie te spe len, de rollen zitten er aardig in, en men zegt den tekst goed duidelijk hoorbaar, zoodat er geen woord ontgaat! Maar ik hoop toch voor deze vereeniging, dat zij eens nog een leider van het slag van Nielen zal vinden, die de spelers tot het besef brengt, dat er voor het tooneel ook nog iets anders verlangd wordt. Van de spelers vond ik Hamers het beste al was hij dan ook in het stuk de „kwaje pier" en Frans het meest enthousiast. Het publiek volgde de voorstelling met aandacht en toonde zijn instemming met stuk en in houd. zoodat het doel van schrijver en spelers bereikt werd. J. B. SCHUIL. MUZIÉK. EERSTE CONCERT DER HAARLEMSCHE BACHVEREENIGING. Met het eerste Bachconcert Is het eigen lijke, groote concertseizoen weer aangevan gen; wat hier vooraf op concertgebied gege ven is, in de groote zaal en daarbuiten, kan slechts als hors-d'-oeuvre gelden. En tevens heeft onze hernieuwde zaal haar eigenlijke inwijding ontvangen, en wel op een wijze die men moeilijk zinrijker en prachtvoller had kunnen wenschen. Of het denkbeeld van ons Bachbestuur of wel van Mengelberg uitge gaan is, weet ik niet, maar het werk, dat ik gaarne op het eerste programma der H.O.V. gezien had, Beethovens Ouverture „Zur Weihe des Hauses" was verkozen om den met span ning tegemoet gezienen avond te openen. Het was een „gelegenheidsstuk" oorspron kelijk bestemd voor de inwijding van het Joscphstadter Theater te Weenen in 1822. Maar welk een gelegenheidsstuk! De ope ning van een onbeteekenend schouwburgje ergens in een voorstad gaf Beethovens genie den impuls tot een werk vol feestelijken glans en contrapuntische kunst, zooals Diabelli's walsje hem inspireerde voor een monumen taal variatiewerk. Feestelijk, plechtig is de lange introductie, die naar de scherpzinnige interpretatie van Paul Bekker ons het bin nenschrijden der hooge gasten, vervolgens, na het trompetsignaal het wandelen der we- melendc groepen door de schitterend verlich te ruimten suggereert, totdat het stemmen- weefsel zich verdicht en alles naar één punt ijlt het hoofdthema van het Allegro, als vrije fuga behandeld, zet in, en dit laat ons nu niet meer los: het geheele Allegro-deel is op dit ééne thema gebouwd en ontwikkeld. In Mozarts „Zauberflöte"-Ouvertux-e hebben we een ouder voorbeeld van een Ouverture met gefugeerd begin, in Handels stijl kunnen wc overeenkomst met de structuur van Beet hovens thema vinden ook het fugathema in de Dlabelli-variaties doet aan Handel den ken maar hoe zelfstandig is Beethoven overigens te werk gegaan in de ontwikkeling van zijn materiaal!Hier herkennen we zonder moeite den schepper van Missa Solemnis en Ode Symphonie, de beide kolossale gedenk tekenen, tusschen welke de Ouverture, ook wat opusnummer betreft een, zij het ook be scheiden, plaats inneemt. De stijlkenmerken van Beethovens laatste periode zijn dan ook duidelijk aanwezig, niet alleen in zijn voor liefde voor fugatische vormen, maar ook in een zekere hardnekkigheid waarmede be paalde wendingen herhaald en doorgevoerd worden. Betrekkelijk weinig wordt deze Ouverture gespeeld: wellicht spreekt haar weinig-dramatische inhoud minder tot de verbeelding der hoorders dan die van Leo- nore, Egmont en Coriolan, die elk een drama In gcconccntreerden vorm zijn. Van Beethoven tot Ernest Bloch is een heele sprong, al kan men het Adagio uit Bloch's Symphonie in cis min., niet. modern noemen. Er is verzadigde koperklank in dit in Fis geschreven stuk, er zijn zwoele melo dieën en voor-de-hand-liggende harmonieën naast scherpe contrasten. Wat van zijn ras genoot Mahler, wat van Bruckner ook jeugdwerk, dat evenwel ook een eigen toon verraadt. Van geheel andere makelij is de in 1916 geschreven Hebreeuwsche Rhapsodie voor solo-cello en orkest „Sclielomo": fel, heftig dan weer vol neerslachtigheid en schrijnend leed. Aangenaam om te hooren in den gewonen zin des woords mogen deze ver klankingen van gruwzame visioenen en som bere klachten niet heeten pakkend wa ren ze wel en Marix Loevenssohn, die de zeer moeilijke solo-violoncelpartij op gran dioze wijze vertolkte heeft tot het verstaan van deze muziek veel bijgedragen; maar nog meer daarvan komt op het credit van Men gelberg, die zich met altruïstische toewijding aan Bloch's werk gegeven had. Na elk van beide voordrachten moest de componist, die in de zaal aanwezig was, de huldebetuigingen der hoorders in ontvangst nemen en van zijn kant dankte hij met- reden Mengelberg, Loe venssohn en het geheele orkest voor hun in terpretatie van zijn werken. Het tweede gedeelte van het' concert werd geheel ingenomen door een in alle opzichten schitterende weergave van Brahms' Eerste Svmphonic. Hoe dikwijls men dit deels iiefe- 'ijke, sereene, deels grootschc, tot haast on- Brahms-achtigen jubel stijgende werk ook gehoord heeft, hoe precies men den inhoud meent te kennen, toch geeft een auditie on der Mengel berg's leiding altijd nog nieuwe gezichtspunten. Op Mengel-berg's kunst van detail-uitwerking is in deze kolommen al meermalen gewezen; zij openbaarde ook gis teravond weer schitterende vondsten. Geen noot van de partituur wordt verwaarloosd; elke stem, elk instrument speelt zijn rol en krijgt zijn deel Telkens en telkens hoort men een nevenstem, een nevenmotief, soms maar een paar noten, die gewoonlijk onopgemerkt voorbij gaan, maar die onder Mengelberg's leiding betepkenis krijgen en onze aandacht- treffen. Dat bij deze detailleering de groote lijn niet uit het oog verloren wordt spreekt van zelf. Men kan van meening zijn dat de dirigent in zijn tempovrijheden soms verder gaat dan noodig of wenschelijk is (zoo werd het zangthema in het eerste Allegro haast een Andante) niet tegen te spreken is dat- Mengelberg juist ook door die vrijheden een bijzondere plastiek aan een werk weet te ge ven, die het verst-aan van vroeger als „duis ter" betitelde composities zeer bevordert. En verstaan is Brahms gisteren zeker, getuige het haast niet eindigende applaus na afloop der symphonie. En alzoo zijn we ook Mengel berg v/eer dankbaar voor hetgeen hij ons ge openbaard en geleerd heeft. Uitvoeringen als deze hebben een opvoedende beteekenis, die van meer dan oogenbükkelijke kracht is. Zij leeren: wat gij ook doet, doe dat ten volle en met overgave van u zeiven. Ik zei boven dat dit concert met spanning was verbeid. De vraag die velen bezig hield was: hoe zal de acoustiek der zaal zijn in de omstandigheden van een Bachconcert, d.w.z. geheel gevuld en met een groot orkest op het podium. De uitslag is, geloof ik, over het ge heel nog al meegevallen. Op mijn plaats even achter het midden der zaal was van resonans geen spoor te bemerken, alleen leek de klank iets scherper dan voorheen. De hardere ma terie van het zoldergewelf kan daarvan een oorzaak zijn. Een bezoeker die op een der eerste rijen gezeten had, had in het begin der Ouverture duidelijke echo-effecten waar genomen Die moeten natuurlijk vóór in hin derlijker zijn, dan achterin. Loevenssohn had aangenaam gespeeld; Mengelberg, dien ik na afloop om zijn oordeel vroeg, had den indruk gekregen dat het vinden van ae juiste klank moeilijkheden opleverde, in tegenstel ling met vroeger, en zei dat men hem, als ondervinding hebbend in vele zalen, had moeten raadplegen bij den bouw. In elk ge val schijnt het mij raadzaam ernstige proe ven te nemen bij verschillende mate van vul ling van zaal en podium. Een betrouwbare commissie ad hoc is wèl zoo noodig als een die de in een klein blaadje gepubliceerde, vermeende, maar ook terstond tegengespro ken gebreken van ons orgel gaat onderzoe ken. Het kon wel eens blijken dat ons orgel niet meer ziek was dan Calandrino in een van de verhalen der Decamerone, toen zijn vrienden begeerig waren naar zijn poulardes en wijn. K. DE JONG. R. 101. (Van onzen Londenschen correspondent). Het Britsche luchtschip R 101 heeft zijn eerste proefvlucht ondernomen. De menschen van Londen keken er naar met geest-drift en de nationale belangstel ling in „het grootste luchtschip van de' wereld" is groot. De R 101 is een monster; en monsters worden veelal bewonderd. Het schip komt niet zooveel later dan de Graf Zeppelin; en de Britten zijn blij der weveld te kunnen laten zien wat zij in de zaak van luchtvaartuigen vermogen te doen. In het nieuwe schip gaan onbekende mogelijkheden schuil, en het onbekende wekt veel hoop zoowel als vrees. Dit gevaarte, door eenige verslaggevers niet alleen imposant en majestueus maar ook elegant genoemd, kan met den besten wil van de wereld niet wor den beschouwd als een ornament voor den luchtkoepel. Het doet levendig denken aan een verstijfden walvisch, dio door een wreede speling van natuurkrachten uit het zilte nat is opgeblazen om in hooge regionen een tweede leven te gaan leven. Het merkwaardig werkstuk, dat toen wij INGEZONDEN MEDEDEELINGEN A 60 Ct#. per regeL ELECTRISCH MASSAGE APPARAAT GROOTE HOUTSTRAAT 15 hot boven Londen zagen van niets zoo sterk getuigde als van zijn traagheid van bewe ging, belichaamt een -nieuwe experimen- teele politiek; die wanneer ze slaagt zooals haar pioniers hopen tenslotte geregelde luchtschip-diensten moet brengen naar Canada, Egypte, Zuid-Afrika, Brisch-Lndië en Australië. Zulke schepen zullen op den duur passagiers, vrachtgoed en post moeten vervoeren tegen een betaling, die de diensten loonend piaken. Dat is do schoone hoop, die aanwezig is in de aanschouwing van dc R 101 en straks in die van het zuster schip R 100. Maar dit is nog een goed eind in de toekomst. Een lange periode van proefnemingen moet voorafgaan. Zes maan den zulion worden besteed aan proefvluch ten over korte afstanden. Dan volgen zes maanden proefvluchten op de voorgestelde routes, de R 100 varend over den Atlan- tischen Oceaan, de R 101 haar weg kitfzend naar Egypte en Britsch Indië. Daama zal het mogelijk worden te zeggen of geregelde diensten mogelijk zijn en hoeveel ze zullen kosten. Er zijn hier verscheidene deskundigen op het gebied van luchtvaart in het bijzondei en techniek in het algemeen, die van meening zijn dat men met den bouw dezer schepen geld heeft vermorst en dat het id.ee van luchtschipdiensten thuis hoort in het rijk der onmogelijkheden. Het schijnt wat vlug om reeds nu dit oordeel uit te spreken; en de eerste „gelukkige vaart" van de R 101 heeft op de haastigheid dezer meeningen nadruk kunnen loggen. Daar staat echter tegenover dat die eerste vaart plaats had onder omstandigheden, die zoo gunstig waren dat ze geen conclusie over de uiteindelijke luchtwaardigheid van het schip gedogen. Men mag aannemen dat in het geval van een ramp geduronde den proeftijd der schepen, die uiteraard niemand hoopt of tegemoet kan zien, Brittanje het idee van wereldroutes per luchtschip voorgoed zal opgeven. De afgeloopen acht jaren heeft men hiOL* geen luchtschepen gehad. In 1921 maakte men een einde aan constructies op dit gebied. Dat was toen de R 38, die 500.000 had gekost (men zegt dat de R 101 een zelfde bedrag kost) na den bestaan van twee maanden werd verwoest met zwaar ver lies aan menschenlevens. In 1924 besloot men het luchtschip nog eens oen kans te geven. De R 100 en 101 zijn de resultaten van dit besluit. De R 101 belichaamt de ervaringen van het verleden en van vijf jaar technisch onderzoek naar de beste methoden tot be strijding van de gevaren, die een luchtschip bedreigen, waarvan een der grootste is het uitzetten en inkrimpen van het gas wanneer, zooals vaak voorkomt, het schip door wind in karton tijd een paar kilometer op wordt gestooten of neer wordt gedrukt. Van haar traagheid is reeds gewaagd. Maar die moet worden beschouwd ais een fout voortvloeiend uit haar voortreffelijkheid. Ze heeft veilige olie-motorc'n, die echter zeer zwaar van ge wicht zijn en tegenover hun veiligheid het feit stellen dat ze den zoogeheeten „nutti gen last" van het schip t-ot een minimum terugbrengen en daarmede zijn cornrher- cidele waarde teniet doen. Daarentegen kan de R 101 met haar olie-motoren de hitte van tropische landen trotseeran, hetgeen de Graf Zeppelin en de R 100 niet kunnen. Aangezien veiligheid van een dienst de al lereerste eisch is en aangezien verder de dienst naar tropische landen het nuttigst is, lijkt het overigens dat men voor de R 101 de juiste gedragslijn heeft gevolgd. Do uitkomst ligt.in de wolken. MARKïMfcuWS COÖP. CENTRALE EIERVEILING PURMEREND, 22 October 1929. Weekbericht. Aanvoer 45735 eendeneieren 6-40—6.80. Kippeneieren 70-80 K.G. 1112.30, 65-66 10.80f 11.20. 63-64 f 10.30—f 11.10. 60-62 f 10—f 11.10, 58-59 f 9.70—f 10.40, 56-57 f9.50— f 9.80. 53-55 f 8.30—f 9.20. 50-52 f 7.80—f 8.20. 43-49 f 6.50—8.10. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct«. per regel Het voedingscyfer van wittebrood is altijd nog 17 lager dan van i ARR'S Op het vliegveld Le Bourget nabij Parijs is aangekomen Pater Joseph Ruck, een Ameri- kaansch Priester, die zich bij zijn missie bedient van het modernste middel van ver voerhet vliegtuig. DE GESCHIEDENIS VAN DE JACHT. De jacht op dieren behoort, zonder twijfel, mede tot de oude bedrijvigheid van den mensch. Dieren vangen of neervellen, worte len, zaden zoeken was voor onze voorouders de eenige mogelijkheid om te blijven leven. Want lang voor de mensch begon te zaaien, den grond te bewerken, huisdieren te houden en te teelen, ging hij op jacht. De jacht was het ook, welke het verstand van onze voor ouders scherpte. De dieren zijn meestal vlug ger dan de mensch en vele dieren hebben een wilde-roofdieren-instinct. Daarom moest de mensch er op bedacht zijn middelen te ver zinnen, om de dieren te vangen. Had hij in den strijd met een sterk dier zich eerst van een steen of een stuk hout bediend, zoo kwam het er nu op aan gebruik te maken van middelen om het dier te vellen. Zoo maakte hij eerst eenvoudige knotsen en ook pijlen en bogen, om ook vluchtende dieren ie kunnen vellen. Zoo werd de jacht, de noodzakelijkheid om zich door gedood e die ren te kunnen voeden, de eerste aanleiding om wapens en werktuigen te maken. Ook op andere wijze scherpte de mensch zijn verstand om dieren te vangen, hij maakte vallen, knoopte netten en legde strikken. Weldra leerde de mensch een dier kennen dat hem, toen hij het had getemd, van groot nut was bij de jacht. Dat was de hond. Ver der leerde onze voorvader uit den oertijd nog iets, n.l. dit dat het samenwerken van een groep menschen tot een groot voordeel kan zijn. Tegenover groote en wilde dieren stond de mensch, ook al beschikte hij over eenvou dige wapens, vrijwel onbeschermd. Om zulke dieren te vangen en te vellen waren meer krachten noodig, en er ontstond een soort samenhoorigheidsgevoel. Ook het ontstaan van kleedij werd door de jacht beïnvloed. De dieren moesten over verre afstanden wor den vervolgd, de tocht ging over scherpe steenen, door dichte wouden, over moerassen, langs doornig struikgewas. Daarom was het noodig dat de voet met vellen werd omkleed, dat om het lichaam de huid van een dier werd geslagen, dat het hoofd door een vel werd bedekt. Uit deze kleedij van vellen ont stond het kleed van leer. Wellicht is ook het schild uit leer, als een voorwerp ter bescher ming voor de jacht ontstaan. Men vergist zich verder niet, wanneer men beweert, dat het benutten van dieren, als een gevolg van de jachtwex-kzaamheden moet wor den aangezien. Men had de oude dieren ge dood. spaarde de jonge dieren, omdat ze nog weinig vleesch hadden en men nam ze, waar schijnlijk minder uit medelijden dan uit een soort speelschheid in het huis op. Het is zeer wel mogelijk, dat op deze wijze het fokken van dieren begon. Ook toen de bewerking van den grond be gon. toen de menschen reeds hun velden be werkten, zaden in den grond legden, om op den oogst te wachten, bleef de jacht de hoofdbezigheid van de mannen. Want het bewerken, het zaaien en oogsten waren aan de vrouwen, de kinderen en ouderen overge laten. Menig volk, bijv. de Indianen van Noord-Amerika, zijn tot aan de ontdekking van Amerika een volk van jagers gebleven. Door de jacht leerde de mensch nog andere dingen. Hij leerde de omgeving kennen, ver zamelde allerlei gegevens omtrent dieren, planten en gesteenten. Leerde hoe men door de steenen den weg kon vinden. In hem ontwikkelde zich de speurzin voor alles, de mensch kreeg zelfvertrouwen, leerde dat hij het sterkste levende wezen op aarde was, dat hem, tenslotte geen dier kon weerstaan. Zoo kwam het, cijat de jacht als van goddelijken oorsprong werd beschouwd, dat het instellen ervan werd toegeschreven aan goden en godinnen. Bij de Grieken bijv. was Diana, de dochter van Zeus. godin van de jacht, als zoodanig droeg zij ook de namen van jageres, hertendoodster enz. HILLEGOM REORGANISATIE HILLEGOIVISCHE ZWEMVEREENIG1NG. Het bestuur van de Hillegomsche Zwem- vereeniging heeft een plan ontwikkeld om de vereeniging te reorganiseeren, en wel zoo danig, dat zij wordt een sportvereeniging, waarvan het hoofddoel slechts is het zwem- wezen, geheel op gelijke wijze als dit thans wordt beoefend, en waarin ook andere sporten kunnen worden ondergebracht, zoo als reddend zwemmen en andere onder- deelen der zwemsport. Als de uitgeschreven ledenvergadering in dezen geest beslist, zul len de reglementen herzien worden. BLOEMEND AAL. VOLK SONDERWIJS De afd. Bloemendaal en omstreken van „Volksonderwijs" houdt op Vrijdag 25 Octo ber een openbare vergadering iin Rusthoek, waar de heer KI. de Vries uit Amsterdam zal spreken over: „Onze Openbare School en Volksonderwijs". PROTESTANTENBOND De afd. Bloemendaal houdt morgen. Don derdag een vergadering in het Bondskerkje De agenda vermeldt de jaarverslagen, benoe ming afgevaardigde ter Algemeene Vergade ring en behandeling van den beschrijvings brief. P. H. ZWEERS OVERGEPLAATST De heer P. H. Zweers, die sinds jaren be last is met de leiding van het Postkantoor te Bloemendaal, wordt overgeplaatst naar Am sterdam, waar het bijkantoor in de Hobbe- mastraat onder zijn leiding zal .komen te staan. Deze overplaatsing is een gevolg van de re organisatie van den Postdienst, waardoor het kantoor Bloemendaal bij Haarlem wordt in gedeeld. SANTPOORT SERENADE Zooals wij de vorige week mededeelden, herdacht het echtpaar Haartsen Dinsdag j.l. zijn 50-jarige echtvereeniging. Gisteravond werd door het muziekkorps „Wilhelmina" den oudjes een serenade gebracht. VELSEN WEGENBELASTING-CONTROLE. De Rijkspolitie hield op den Rijksweg controle op de wegenbelasting, waarbij bleek, dat de Nederlandsche automobilisten goede belastingbetalers zijn. Van de hon derden aangehouden bestuurders was er slechts één niet in het bezit van een be- lastingkaart, INGEZONDEN MEDEDEELINGEN 60 Cu. per regel ■qn' IS IMMERS DE BESTE LEERMEESTERES! Dit geldt ook voor Uw kofjje koffie. Duizenden onverschil ligen hekten aan onze uitnoo* diging tol (jroefneming weer gevolg gegeven en hekben.ge tuige hun schriftelijke bevesti ging, inmiddels ondervonden, dat koffie Hag inderdaad meer genot en ketcre gezondheid verschaft Mevr. J. L. Je K. Amsterdam schrijft: Koffie Hag ia en blijft voor ons een uitkomst Wij hebben nu geen onrustige en slapelooze nachten meer. De kwaliteit van Uw koffie is werkelijk onover trefbaar/ wij hadden nog nooit zoon fijn bakje koffie met zoo'n heerlijk aroma gedronken. Ook hebben wij geconstateerd dat Uw koffie zelfs in ket ge bruik goedkooper is door de prima kwaliteit en een gcrow tioG&d *cö et*. ZANDVOORT GEMEENTERAAD. Hedenavond 7.30 uur wordt een openbare» vergadering van den Raad der gemeente Zandvoort gehouden. De agenda luidt: 1. Ingekomen stukken. 2. Voorstel tot wijziging van een besluit betreffende ruiling van grond aan het Kerkplein. 3. Verzoek van de N.V- Mij tot Exploitatie van cafés restaurant „De Roemer" om ver gunning tot uitbreiding van het terras enz. aan den Strandweg. 4. Voorstel tot verhuur van grond bestemd voor tuin aan de Zandvoortschelaan. 5. Voorstel tot verkoop van grond apn da Oranjestraat en den Hoogeweg. 6. Voorstel tot aanschaffing van een boek houdmachine voor de Bedrijven. 7. Vaststelling van het kohier der Straat- belasting voor 1929. 8. Voorstel tot verdere uitvoering der werkzaamheden aan den Boulevard Paülus Loot door werkloozen echter zonder subsidia van Rijk en Provincie. 9. Voorstel om ontheffing te vörleenen van het besluit, dat niet meer dan 28 leerlingen in een klasse der Ui.O. school mogen worden geplaatst. 10. Voorstel om C. Kerkman toe te staan een standplaats op het Tramplein in te nemen voor verkoop van koffie, tlx os en chocolade. 11. Voorstel tot verbouw der Bewaar school. 12. Bespreking verbreeding van den Boulevard de Favauge. 13. Voorstel tot verkoop van woningen. VERBOUWING BEWAARSCHOOL. Daar het tegenwoordig in gebruik zijnde lokaal van de bewaarschool niet meer voldoet aan te stellen eischen, stellen B. en W. aan den Raad voor een crediet te verleenen van f 11.000 voor den verbouw van die school Het bouwplan draagt de goedkeuring weg van de Inspectrice van het voorbereidend onderwijs. Ook is een plan ontworpen tot den bouw van een geheel nieuwe school, waarvan de kosten pl.m. f 40.000 bedra gen. AANKOOP WONING. De gemeente is garant gebleven voor de betaling van rente en aflossing van een op te nemen hypotheek op het perceel Pot- giöterstraat 52. De eigenaar blijft echter in gebreke de rente en aflossing hier hypotheek die thans nog f 2800 groot is te betalen, zoo dat het huis openbaar verkocht moet wor den. B. en W. vragen den raad een crediet van f 3200 voor aankoop, onder bepaling echter, dat wanneer een ander meer biedt, dan de hypotheek, die op het huis staat, de gemeente het niet koopt. Aan den raad dezer gemeente wordt aan geboden ter vaststelling het kohier der straatbelasting over 1929 tot een bedrag van f 42.869. REKENING BURGERLIJK ARMBESTUUR. De rekening van het Burgerlijk Armbe stuur sluit in ontvangst en uit-gaaf met een voordeelig saldo van f 3160.66, die der ziekenhuiscommissie ovenwei met een na- ddelig saldo van f 1563.52. KAPPERSPATROONS. Dezer dagen werd in „Zomerlust" een druk bezochte vergadering van kappers patroons gehouden, naar aanleiding van de regeling van den arbeid van het personeel, ingaande 1 Januari 1930. De vergadering werd geleid door den voorzitter van het be stuur van de afd. Haarlem van den Kap- persbond, den heer H. J. Lingeman. Besloten werd een adres te zenden aan den Raad met het verzoek verplichte Zondags sluiting in te voeren en een halveh vrijen dag in de week. Vei'der een avondsluiting om 8 uur (in het seizoen 9 uur) en Zaterdag avond om 10 uur (in het seizoen om 11 uur). De bedoeling is dat de vrije middag op Dinsdag zal vallen. ESPERANTO B. en W. stellen den raad voor, voorlooplg afwijzend te beschikken op het verzoek van de Centrale Esperanto Propaganda Commis sie te Nijmegen, om esperanto op de scholen te doen onderwijzen in verband met het vast gestelde leerplan.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1929 | | pagina 10