De Mantel der Duisternis
FLITSEN
FEUILLETON
BRANDSTOFFEN.
SCHILDERWERK
STADSNIEUWS
HAARLEM'S DAGBLAD
VEREENIGING VOOR VOLKEN
BOND EN VREDE.
ALGEMEENE VERGADERING TE
HAARLEM.
(Zie ook elders in dit nummer.)
De Vcreeniging voor Volkenbond en Vrede
houdt, zooals wij gemeld hebben, heden te
Haarlem de jaarlijksehe -algemeene verga
dering in een der zalen van Brinkmann,
Grootc Markt. Deze vergadering begon te
half elf. Er was aan vooraf gegaan een
bijeenkomst onder leiding van den voor
zitter der propaganda-commissie, uitsluitend
gewijd aan aangelegenheden, die de propa
ganda der vcreeniging en de desbetreffende
werkzaamheden voor het winterseizoen be
treffen. die Vrijdagavond gehouden werd in
Lion d'Or.
In het jaarverslag 1928/1929 staat o.a. te
lezen, dat de vcreeniging thans 58 afdeelin-
gen telt en 24 correspondentschappen, het
ledental vertoont in evenredigheid daarmede
een groote toename.
Van dc zijde van het hoofdbestuur werd
bij de Union der Volkenbondsvereenigingen
te Brussel het denkbeeld aanhangig ge
maakt om in Bolivia en Paraguay een mani
fest te verspreiden, waarin op de beteekenis
van den Volkenbond gewezen wordt. Dit
denkbeeld werd uitgevoerd.
Een gouden Grotiusmedaille werd toege
kend aan Sir Eric Drummond, secretaris
generaal van den Volkenbond en staatssecre
taris Kellogg.
Verschillende commissies werden Ingesteld
of dc Instelling er van is in voorbereiding.
Het hoofdbestuur hield zich met verschil
lende vraagstukken van internationale po
litiek, oa. het Belgische bezig. Op gewone
wijze werd aan het werk der Union van Vol
kenbondsvereenigingen deel genomen. Ver
schillende drukwerken werden als propa
gandamateriaal verspreid. De samenwerking
met andere vereenigingen ontwikkelde zich
normaal.
De rekening en verantwoording van den
penningmeester wijst een nadeelig saldo
aan van f 811,16.
Openingsrede prof. mr. A. Anema.
De vergadering werd. geopend door den
voorzitter van het Hoofdbestuur, prof. mr.
A. Anema te Haarlem, met een uitvoerige
rede. Allereerst gaf hij daarin aan, dat het
vredeswerk behoefte had aan een korte leuze
en deze is geworden arbitrage, veiligheid,
ontwapening. Deze leuze heeft als program
ma van actie iets negatiefs en tegelijkertijd
iets Individualistisch. Negatief zijn arbitrage
en veiligheid, het eerste ruimt wel de geschil
len in het leven der volkeren op, maar over
dat leven zelf zegt het niets, het tweede zegt
niet, wat er positief gebeuren moet. Ontwa
pening is wel het negatiefste van de trilogie,
hoe de volkeren positief de oplossingen zul
len vinden, die voorheen door wapengeweld
worden opgelost, hoort men verder niet.
Toch schenkt de uit sentiment voortgeko
men enkele negatie geen blijvende bevredi
ging, zij vraagt een positieve aanvulling. En
geheel parallel loopt daarmede haar indivi
dualistisch karakter. Uit de zucht tot zelf
behoud van de volkeren kwam tevens naar
voren de gedachte van de positieve volke
rengemeenschap, voor de internationale sa
menwerking. De teleurstelling met de voor
bereidende ontwapeningsconferentie gaf
den grootsten stoot in deze richting. Sal
vador de Madariaga heeft er op gewezen, dat
men er zoo nooit komt, omdat het natio
naal individualisme ter conferentie elk po
sitief resultaat verijdelt. „Replace rivalry
by cooperation" is zijn advies. Het is dus niet
voldoende den oorlog af te zweren, er moeten
positieve middelen van internationale sa
menwerking voor in de plaats komen.
Prof. Anema ging vervolgens na de vorde
ringen, die de verwezenlijking der Geneef-.
schc zinspreuk den laatsten tijd gemaakt
heeft hij noemde den ommekeer in de En-
gelsche ontwapenlngspoiitiek, Mac Donald's
reis naar Amerika, het Kellogg-pact. Daar
naast wint het inzicht veld, dat de positieve
zijde met evenveel kracht en toewijding
moet worden behandeld.
In het vervolg van zijn rede sprak prof.
Anema zich uit voor het voortbestaan van de
statensouvereiniteit, maar dan moet". er ook
komen een uitgebreide regeling van de ver
houdingen tusschen die staten, zooals: ver
dere uitbouw der geschillen-oplossing, verla
ging en afbraak van tariefmuren, verdee
ling van grondstoffen, het immigratie-
vraagstuk, wijziging van onhoudbaar gewor
den machtsverhoudingen, de regeling der
verhoudingen van staat en natie in het min-
Uit het Engelsch van
SIR WILLIAM MAGNAY.
29)
„Het was natuurlijk absurd om ons op die
manier te laten betrappen." meende zij.
..maar nu het eenmaal gebeurd is, doen we
het best om er ons niet al te druk over te
maken. Ik zou heusch bijna gaan gelooven,
dat er tusschen Jou en gravin Mornay iets
is geweest, nu je zóó van de kook bent, omdat
haar boezemvriendin ons samen heeft ge
zien."
„O, neen,* haastte George zich haar ge
rust te stellen. „Er bestond niets anders dan
een oppervlakkige vriendschap tusschen ons.
Maar de gedachte dat je bespionneerd wordt,
vind lk eenvoudig on verdragelij k."
„Maar was dat wel zoo?" Het kan toch
best zijn, dat de vrouw juist op een voor ons
erg ongelegen oogenblik het hek gepas
seerd is."
„Wat doet zij nog altijd hier?" ging Geor
ge voort. „Waarom hangt ze hier nog in het
dorp rond, nu alles voorbij is? Waarom gaat
ze niet naar Londen of naar haar eigen land
terug?"
„Lieve George, wat kan ons dat schelen?"
zei het meisje luchtig. „Waarschijnlijk blijft
ze hier, omdat ze sentimenteel is. of omdat
ze do buitenlucht prettig vindt, of omdat ze
Westford erg bewondert!"
„Vermoedelijk heb je gelijk," erkende
George, „maar dat normt niet weg, dat wat
gravin Mornay al of niet mag zijn geweest,
ik die Madame Zarnow cr sterk van verdenk
ZATERDAG 26 OCTOBER 1929
derhedenvraagstuk, meerdcrjarigverklaring
van staten in het koloniale vraagstuk, hand
having van orde en veiligheid in de interna
tionale gemeenschap en nog zooveel meer. De
wereld-anarchie moet vervangen worden
door een wereldconstitutie. Er moet ook in
de volkerengemeenschap worden geregeerd,
zij het dan ook door federatieve organen.
DE GEMEENTELIJKE
ARBEIDSBEURS.
EEN ZILVEREN JUBILé.
Haarlem behoort tot de eerste gemeenten
in ons land die een arbeidsbeurs hebben op
gericht. Schiedam was de eerste, namelijk in
1902, Haarlem volgde als tweede door op 2
Januari 1905 haar arbeidsbeurs open te stel
len.
In het begip van het volgend jaar zal dus
bet zilveren feest gevierd worden.
De heer J .Vader, directeur van den Gem.
dienst voor de werkloosheidsbestrijding,
schrijft in het tijdschrift van den Ned. Werk-
loosheidsraad een artikel met historische
herinneringen. Daaraan ontleenen wij dat de
Kamer van Arbeid voor de metaal- en hout
bewerking (waarvan de heer J. Gcrritsz, on
ze tegenwoordige wethouder van Openbare
Werken en sociale aangelegenbeden secreta
ris was) op 4 Juni 1903 een adres aan den
gemeenteraad zond om aan te dringen op
de oprichting van een gem. arbeidsbeurs.
Eerst op 25 Maart 1904 brachten B. en W.
daarop praeadvies uit, dat neerkwam op een
voorstel om een „bureau voor inlichtingen
ten dienste van werkgevers en werkzoeken
den" op te richten, dat tweemaal in de week
gedurende 3 uur geopend zou zijn.
De Kamer van Arbeid was het met dat
plan niet eens en pleitte er voor dat het bu
reau dagelijks geopend moest zijn, b.v. van
9—10 uur 's morgens en 7—8 uur 's avonds.
Het voorstel van B. en W. werd aangeno
men. Als hoofd van den dienst werd be
noemd de heer G. Sorgdrager. Den eersten
tijd -wis het bureau 's morgens open van 9
tot 10 uur. Het was gevestigd in het gebouw
van Weten en Werken aan de Ged, Oude
Gracht. Later volgde de verhuizing naar het
gebouw aan de Nieuwe Gracht en werd de
arbeidsbeurs den geheelen dag open gesteld.
Nu is de dienst der Werkloosheidsbestrijding,
die onder leiding van den heer J. Vader als
directeur staat, gehuisvest in het gebouw aan
de Hoofmanstraat.
HET LAGER ONDERWIJS.
HET BIJZONDER ONDERWIJS NEEMT
STERKER TOE DAN HET OPENBAAR.
Blijkens de Statistische gegevens der ge
meente Haarlem telde het gewoon lager on
derwijs op 30 September van dit jaar het
volgende aantal leerlingen:
Openbare scholen 6882.
Bijzondere scholen 8051.
Op 30 September van het vorige jaar wa
ren die cijfers:
Openbare scholen 6845.
Bijzondere scholen 7600.
Het aantal leerlingen der bijzondere scho
len steeg dus in dat jaar met 451 en dat der
openbare scholen slechts met 37.
GEHEELONTHOUDING
Donderdagavond hield de afdeeling Haar
lem der Nationale Christen Geheelonthou-
dersvereeniging haar 42ste jaarvergadering
in het gebouw „Het Blauwe Kruis".
De voorzitter, de heer W. P. J. Overmeer,
opende de bijeenkomst en sprak en inleidend
woord over „duisternis en licht", waarna bij
allen opwerkte om mede te werken aan den
strijd tegen de bedwelming.
De heer E. Boven bracht als secretaris het
jaarverslag uit. Hieruit bleek, dat de afdee
ling in ledental vooruitgaat en dat er een op
gewekt leven is. De penningmeester, de heer
G. de Bruin, bracht zijn jaarlijksch verslag
in dichtmaat uit, hetgeen grooten -bijval
vond.
Voorts vergastten de heeren Van Abspoel,
(viool) en Siliakus, (piano), de bijeenkomst
op mooie muziek.
Na de pauze werd een samenspraak in twee
gedeelten opgevoerd, getiteld: „Twee Vonnis
sen". geschreven door den voorzitter.
Hieraan namen zeven medespelenden, zoo
wel dames als heeren, deel, benevens een
aantal leden van ,.De Hoop der Toekomst",
die schoolkinderen voorstelden.'Het spel was
vlot en goed. Het geheel viel zeer in den
smaak en werd met een dankbaar applaus
beloond. De opkomst was groot.
Tenslotte hield ds. Dijkman, 2e voorzitter,
een slotrede.
een spion van beroep te zijn."
In elk geval bevond Madame Zarnow zich
nu in druk gesprek met den buitenlandschen
detective, die voor een Engelschman door
ging.
En dat. feit scheen George ten zeerste te
irriteeren.
,,'t Zal me benieuwen, hoelang die vrouw
hier nog blijft," begon hij tegen zijn broer.
„Een merkwaardig individu lijkt ze me."
merkte Derman achteloos op. „Volgens jou
maakt ze den indruk van een spion, niet
waar?"
„Het lijkt er tenminste veel op." antwoord
de George hem slecht-gehumeurd. „Wat zou
ze hier anders uitspoken?"
Derman was niet bepaald de meest ge
schikte persoon om op een dergelijke vraag
een bevredigend antwoord te geven. „Van
wat voor landaard is ze," vroeg hij onver
schillig.
„Een Hongaarsche of Oostenrijksche of
Russische, misschien ook wel een Poolsche,"
bromde George. „Maar wat ze ook is, ik heb
grooten lust, om haar aan het verstand te
brengen, dat we hier in Engeland van haar
manieren niet gediend zijn. De twee broers
spraken niet verder over de ontmoeting,
maar toen ze een half uur later op hun te
rugweg weer door het dorp liepen en George
onderzoekend rondkeek om te zien, of het
gesprek tusschen Madame Zarnow en den
Hongaarschen detective al geëindigd was,
kwam zij opeens het logement uit en riep
hem.
Derman liep alleen verder.en George bleef
staan en groette beleefd. Toen hij dichter bij
haar kwam, zag hij een uitdrukking op haar
gezicht, die niet voel goeds voorspelde. 1-Iet
was een glimlach vol wrevel en vijandig
heid, misschien zelfs nog erger; iets on
definieerbaars, maar het was in elk geval
buitengewoon onaangenaam.
DE HOEK MANEGEBRUG—
KENAUPARK.
AFSLUITING VAN DE ROLSTEEG
ONMOGELIJK.
Onze lezers weten, dat de gemeenteraad
Woensdagmiddag een voorstel van B. en W.
aangenomen heeft om met de eigenaars van
de perceelen Kenaupark 12 en 14 een overeen
komst te sluiten waardoor de gemeente in
het bezit komt van een groot gedeelte van
de voortuinen voor de verbreeding van den
weg. De gemeente heeft, zoo werd medege
deeld, ook onderhandeld met den eigenaar
van het perceel No. 10, maar met dezen is
nog geen accoord getroffen. Do<ar de nu ge
maakte overeenkomst zal het al mogelijk zijn
om den hoek Manegebrug-Kenaupark te ver
beteren aan den kant van het park. De ver-
keersverbetering zal pas geheel tot zijn recht
komen, als ook een gedeelte van den voortuin
van No. 10 opgeofferd zal worden, want die
ligt het ongunstigst voor de brug.
De eigenaar is wel bereid zijn geheele per
ceel aan de gemeente te verkoopen maar
daarop is het gemeentebestuur niet ingegaan
gemeend wordt dat het huis zijn waarde blijft
behouden ook al wordt een strook van den
voortuin bij den weg getrokken.
In den raad is er over gesproken nu een
gedeelte van de Rolsteeg aan het verkeer
onttrokken zal worden er zijn twee uitgan
gen, namelijk één aan het Kenaupark en één
aan de Nieuwe Gracht, waarvan nu de eerste
zal worden afgesloten, om den grond in ruil
te geven aan den eigenaar van een der per
ceelen aan het Kenaupark, om dien grond bij
zijn achtertuin te kunnen trekken om de
geheele steeg aan het verkeer te onttrekken
en de eigenaars van de tuinen die er aan
grenzen een sleutel van het hek te geven. Het
raadslid dat dit denkbeeld opperde, meende,
dat de zedelijkheid daardoor gediend zou zijn.
Dit denkbeeld is evenwel niet te verwe
zenlijken, omdat er in de steeg nog 3 of 4
huizen staan. Men kan de bewoners toch niet
van de buitenwereld afsluiten!
EEN CELESTA VOOR DE H. O. V.
ONMISBAAR IN MODERNE WERKEN.
Langen tijd heeft in de programma's van
de H.O.V. een „Verlanglijstje" gestaan, een
opgave van eenige instrumenten, die de H.
O- V. graag zou bezitten om sommige werken
volledig in de voorgeschreven bezetting te
kunnen uitvoeren, doch waartoe zij de mid
delen voor aankoop niet bezat. Gelijk wij
indertijd gemeld hebben, zijn deze wenschen
in vervulling gegaan, o.a. door eenige schen
kingen. De H.O.V. heeft nu echter nog één
wensch, dat is een „celesta" te bezitten. De
celesta is e«en tamelijk onbekend orkest
instrument, dat evenwel door moderne com
ponisten nogal eens voorgeschreven wordt.
Het is een uit metalen staven bestaand klok
kenspel, dat door middel van een mechaniek
bespeeld wordt. Het manuaal en ook het
uiterlijk lijkt op dat van een piano. Door
den aanslag ontstaat een hoog zilverachtig
klokkentimbre. Het instrument wordt sedert
1886 vervaardigd door Mustet te Parijs. Tot
nu toe wordt bij de H.O.V. de partij gespeeld
op een piano, doch dit is natuurlijk slechts
„Ersatz". Een selosta kost ongeveer f 300.
Is er geen muziekliefhebber, die de H.O.V. een
celesta cadeau wil doen?
NACHTVERGADERING CHAUFFEURS.
Donderdagnacht werd in de zaal van
den heer Slot op het Pretoriaplein een
nachtvergadering gehouden door de Ned.
Unie, aangesloten bij den Centralen Bond
van Transportarbeiders. Tot deze vergade
ring was uitgenoodigd het personeel van den
Bloemendaalschen Autodienst.
Nadat de voorzitter een korte inleiding had
gehouden, werd het woord verleend aan den
heer A. Mars, die het doel en streven van den
Bond nader uiteenzette en daarbij de arbeids
voorwaarden waaronder het personeel werkt,
besprak. Dat het personeel deze vergadering
had aangevraagd en zich in zijn geheel opgaf
als lid van den Bond, bewijst wel, aldus spre
ker, dat er in deze niet alles in orde is. De
concessievoorwaarden zijn, wat de arbeids
voorwaarden betreft, heel vaag; wel wordt er
een loon genoemd, doch ook dit loon is voor
een semi-overheidsbedrïjf zeer laag, daar het
gelijk staat met de loonen, die men in de
werkverschaffing verdient.
Na deze uiteenzetting volgde een gedach-
tenwisseling. Het bleek, dat het algemeen
streven was om te komen tot het afsluiten
van een collectief arbeidscontract en het in
stellen van een z.g. dienstcommissie.
Bij de beantwoording door den heer Mars
zegde deze toe dat het bestuur zich spoedig
met den werkgever en de autoriteiten in ver
binding zal stellen. Te drie uur werd de
vergadering gesloten.
Madame Zarnow beantwoordde zijn groet
met een koele buiging en ging meteen recht
op haar doel af.
„Zou ik U kunnen spreken mr. Conway."
vroeg zij hem. „Ik heb U iets heel bijzonders
mede te deelen."
„Ik moet vanmiddag in Fulborough zijn,"
antwoordde George.
„Morgen zal ik U graag ontvangen, of mis
schien is het vanavond nog geschikter. Om
zeven uur ben ik weer thuis. Als het gesprek
niet al te lang hoeft te duren
„Dat is niet noodig." viel zij hem snel in de
rede. „ik zou er de voorkeur aan geven, U
vanavond nog te mogen spreken, omdat mijn
tijd hier beperkt is
„Zooals ik al zei, ben lk niet vroeg uit Ful
borough terug." antwoordde hij met een
lichte buiging. „Zou het U erg slecht con-
venieeren om na het diner te komen, b.v. om
een uur of negen?"
„O, dat is best," zei zij hem bijna barsch.
„Tenminste als U er niet de voorkeur aan
mocht geven, dat ik bij U kom??" voegde
George er beleefd aan toe.
„Er is In het logement hier niet al te veel
gelegenheid voor een rustig particulier on
derhoud," meende madame Zarnow. „Het
lijkt me daarom het beste dat ik maar naar
Uw buiten kom."
„Uitstekend, dat is dan afgesproken. Ik
zal U tegen negen uur verwachten."
George had zich reed-s weer half afgewend
om zijn weg te vervolgen, toen madame Zar
now hem nog toevoegde:
„Ik feliciteer U nog wel mr. Conway. U
hebt er geen gras over laten groeien."
De kwaadaardige flikkering in haar oogen
en de snijdende klank van haar stem brach
ten George Conway volkomen van zijn stuk.
Voor dat hij zijn mond kon openen voor een
scherp wederantwoord, had de vreemdelinge
hem don rug toegekeerd en was zij het loge
ment binnengegaan. George liep nu ook door
VM
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1503
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
d 60 Ct». per regel.
Wenscht U altijd bediend te worden en zooals uw
handelaar verplicht is te doen? Neemt geen onnoo»
dige risico op U om zonder brandstoffen te zitten.
Dcor groote, bij uitstek geschikte opslagplaatsen en
snelle afwikkeling van bestellingen, zult U in staat
gesteld zijn, altijd en correct van brandstoffen te
kunnen worden voorzien door de
N.V. STEENKOLENHANDEL
v.h. FIRMA J. H. KRUL Jr., te O verveen,
Telefoon 11617.
VRAAG VOOR UW BINNEN- EN BUITEN
FIRMA J. HEYDANUS Zn.
KONINGSTRAAT 25 PARKLAAN 60 rd.
Tel. 11361 van 8-12 en 1H-5. Zaterd. 8—1.
HANDELS- EN KANTOORBEDIENDEN.
Dezer dagen werd in het gebouw De
Centrale een druk bezochte ledenvergade
ring gehouden van de afdeeling Haarlem
van den Algem. Ned. Bond van Handels- en
Kantoorbedienden, onder voorzitterschap
van den heer F. C. Gies. Na een kort ope
ningswoord van den voorzitter, waarin hij de
aandacht vestigde op de verschillende acties
waarin de organisatie" gewikkeld is, werd
het woord verleend aan den heer W. Bartels,
secretaris der afdeeling, die een uiteenzet
ting gaf van de actie door den Bond gevoerd
inzake den vrijen middag voor de winkelbe
dienden en welke stappen er plaatselijk door
het bestuur in deze actie werden verricht.
Met ingang van 1 Januari a.s. zal als ge
volg van het werktijdenbesluit voor winkel
bedienden aan dezen een vrije ochtend of
middag worden gegeven, doch de gezamen
lijke organisaties hebben zich uitgesproken
voor een vrijen Donderdagmiddag.
(Deze aangelegenheid is in de gehouden
raadszitting, zooals bekend, nog even aan
geroerd en na een korte gedachtewisseling
werd door den burgemeester toegezegd dat
nog nader overleg zal worden gepleegd met
de betrokken partijen.)
Hierna werd de komende winterpropagan-
da besproken en tevens kwam aan de orde
de aotie welke zal moeten worden ingezet
o.a. voor de salarieering der kantoorbedien
den. Ter bestudeering van de mogelijkheid
van Handelsonderwijs voor de winkelbedien
den is uit de plaatselijke vakorganisaties een
commissie gevormd, welke hieromtrent een
rapport zal samenstel^n.
en voegde zich weer bij zijn broer, die een
pas of twintig verder op hem stond te wach
ten.
„Zij komt vanavond weer bij me om me te
spreken." deelde George zijn broer met een
kort lachje mede. „Een mysterieus wijf. Ik
had haar bijna het onderhoud geweigerd,
maar tenslotte zal" het gesprek me misschien
geiegenheid geven om uit te vinden, wat zij
hier eigenlijk uitvoert."
„Een sieraad voor ons dorp is ze nu juist
niet," meende Derman geeuwend, „bijna net
zoo lang als breed. Welke connectie bestond
er toch tusschen haar en gravin Mornay?"
„Politieke intrigues, veronderstel ik. In elk
geval zal ik er vanavond wel achterkomen.
Ik zal het haar rechtstreeks vragen. Beleefd
heid tegenover dat soort vrouwen is eenvou
dig misplaatst."
„Ja," zei Derman op zijn langzame manier,
„Ze ziet eruit, alsof ze wel eens gevaarlijk
zou kunnen worden. Ik zou me maar een
beetje in acht nemen."
Toen hij thuiskwam verzocht George het
diner een half urn- vroeger te stellen in ver
band met het bezoek van madame Zarnow,
en na de lunch begaf hij zich op weg naar
Fulborough.
Toen hij tegen het vallen van den avond
de stad weer verliet, zag hij Rolt en den pseu
do-Johnson het politie-bureau binnenstappen.
Ze schenen hem niet te zien doordat hij
zich op eenigen afstand van hen bevond.
„Ik ben benieuw, of ze eindelijk een spoor
hebben gevonden." zei hij bij zichzelf en
toen hij het politiebureau passeerde, wierp
hij een steelschen blik naar binnen. De
beide detecives waren echter niet meer te
zien.
Dien avond zaten er maar weinig men-
schen aan het diner aan; niemand anders
dan dc familie Conway en Rosamund- Toen
dc dames opstonden, zei George; „Ik kom
MOEILIJK BESLUIT
(Nadruk verboden.)
(Reeds in deel van onze vorige oplaag op
genomen).
DE HAARLEMSCHE OPEN-
LUCHTSCHOOL.
HET TERREIN BIJ HET
PARKHERSTELLINGSOORD.
Het is onzen lezers bekend dat er binnen
kort een voorstel van B. en W. te verwachten
is om een openluoMschool te vestigen op het
vroegere lighalterrein nabij het Parkherstel
lingsoord.
Men schrijft ons uit onderwijskringen:
Er zijn heel wat opmerkingen te maken,
over plaats en terrein, maar naar wij verne
men wordt in de meestbevoegde kringen
zelfs gezegd dat er geen beter terrein bestaat
voor een openluchtschool in Nederland.
Wij zullen zeggen waarom. We zijn hier
op het binnenduin; het terrein ligt dus hoog
en droog en niet zooals sommigen meenden
op een drassig weiland. Het terrein ligt naar
alle zijden open. We bedoelen, dat de zoia
het heelemaal kan bereiken. Aan de Zuid
grens ligt het boschachtige terrein van da
gewezen Haarlemsche lighal, nu herstellings
oord.
Dat het terrein niet in bet centrum ligt .is
geen bezwaar; het is te benaderen met de
„gele tram" en tal van autobussen komen er
vlak bij.
Het gebouw is van hout, maar solide ge
bouwd en zal dus tientallen van jaren mee
kunnen.
Het terrein is ook tamelijk goed. Speelter
rein is er en ook nog plaats voor het aanleg
gen van tuintjes.
De aandacht mag er wel eens op werdei*
gevestigd, dat de buitenschool niet is voor
zieke kinderen, maar voor zwakke kinde
ren, die aanleg hebben voor t-.b.c. (dus niet
voor hen die al t.b.c. hebben).
De school staat gewoon onder leiding van
een hoofd,_maar aan een dokter is de medi
sche controle en verzorging opgedragen.
Leerplan en lesrooster zullen afwijken van
dat der gewone school. De kinderen blijven
over. Eten zou kunnen worden aangevoerd
uit het Stadsziekenhuis of van het Herstel
lingsoord.
Menigeen denkt bij het woord „Openlucht-
school" te veel aan „een school in 't duin",
maar er zijn heel wat steden met een open
luchtschool, waar duinen noch heuvels op
mijlen afstand zijn te vinden. Een buiten
school zou veel duurder zijn, dat zou voor
driekwart een ziekeninrichting zijn. We hoor
den voor de kosten er van 500 gulden per
kind noemen.
In de medische wereld wordt groot onder
scheid gemaakt tusschen openluchtschool en
buitenschool;
We hopen dat volgend jaar de openlucht
school van Haarlem kan geopend worden.
Zij zal een zegen zijn voor de stad.
direct bij jullie, zoodra ik die vervelende
visite heb afgepoeierd."
Toen hij langs Rosamund liep, gaf zij hem
een veelbeteekenend knipoogje, dat kenne
lijk betrekking had op het Incident van den
vorigen dag.
„Ik zal je straks alles vertellen", beloofde
hij fluisterend, terwijl hij haar knipoogje
met een glimlach beantwoordde.
„Murrell," wendde hij zich tot den butler,
die juist de koffie diende, „om negen uur
verwacht ik madame Zarnow. Als zc komt
laat je haar in mijn studeerkamer en waar
schuw me onmiddellijk. Ik ben in de billard-
kamer of in de bibliotheek."
De beide broers bleven nog eenigen tijd
aan tafel zitten rooken, een eigenaardig
paar, wier eenige conversatie het beheer van
het landgoed betrof.
„Ik ga nog wat in de bibliotheek zitten."
zei George na een poosje, „totdat die vrouw
komt." Met deze woorden stond hij op en stak
een nieuwe, kleine sigaar aan. „We hadden
gisterenavond op de club een dispuut over
een merkwaardige kwestie. Ik wil er toch
eens even de wet op naslaan. Misschien wil
jij de dames wat gezelschap gaan houden,
totdat ik klaar ben."
Samen verlieten de twee broers de eet
kamer. Het was pas kwart voor negenen en
het zou nog een kwartiertje duren, voor
madame Zarnow zou komen.
De bezoekster kwam inderdaad om klok
slag negen uur en Murrell diende haar bij
George aan, die in de bibliotheek bij een
staande lamp over een boek gebogen stond
en las.
„Goed," zei hij, terwijl hij van het boek
opkeek, „zeg aan mevrouw Zarnow, dat ik
over een minuut hij haar kom."
(Wordt vervolgd.)
opvat, of boos met het risico dat h\j gaat
schreeuwen, of onverschillig met het vooruit
zicht dat hij op den ingeslagen weg voortgaat
