TWEEDE KAMER.
IM1
De eerlijke a
Sint j
De eerlijke waarheid omtrent
Sint Nicolaas
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 4 DECEMBER 1929
VIERHF BLAD
3 December.
Een vrije avond. De vaccinedwang opnieuw uit
gesteld voor een jaar. De Arbeidsbegrooting.
Sfc.-Nicolaas heeft over ons volk een. on
verzwakt gezag behouden.
De Kamer zelfs ondervindt dat gezag.
As. Donderdag zal er geen avondvergade
ring gehouden worden wij beginnen
•s morgens dan om half elf uur en 's mid
dags gaan we vroeg naar huis. Voor de ge
dichtjes en de rijmpjes!
De begrooting voor Binn. Zaken is aan
vaard met 68—1 stem.
Eén stem natuurlijk de stem van com
munist-Wijnkoop, nu de heer de Visser „we
gens ziekte" nog niet in de Kamer komen
San, hoewel hij wel in den gemeenteraad
van Den Haag Maandag aanwezig was en
daar gelegenheid kreeg enkele van zijn felle
interrupties te plaatsen.
Zonder hoofdelijke stemming is het zoo-
veelste verlengingswetje aanvaard, dat de
^•eer-invoering van den directen vaccinatie-
dwang opnieuw voor een jaar uitstelt.
Veel belangrijks heeft de bespreking niet
opgeleverd, niet kunnen opleveren, na de
kortgeleden gehouden interpellatie-de Vries-
Bruins. Want hoofdzaak bij het verlengings
wetje zijn de encephalitis-gevaren.
Principieele beschouwingen werden niet
gehouden of hadden geen bateekenis. Bet-es-
kenis had b.v. niet het afwijzen door Ds. Ker
sten van elke vaccinatie.. Dat doet hij bij
elke gelegenheid, thans zonder eenige reden
immers h ij kón geen bezwaar hebben tegen
de verdere opschorting van den dwang. En
de andere leden, die vaccinatie-dwang toe
juichen, konden evenmin tegen zijn, wijl de
encephalitis-vragen nog niet tot een oplos
sing zijn gebracht, al begint er licht te ko
men blijkbaar. Men kon immers niet tegen
zijn, wijl de Kamer om het voorkomen van
encephalitis reeds enkele malen uitstel heeft
aanvaard en zeker niet nu er kans is, dat een
oDlossing wordt gevonden. De noodzake
lijkheid van het ontwerpje werd door den
minister nog eens onderstreept met het wij
zen op het verontrustend voorkomen van
encephalitis, verontrustend, omdat de doo-
delijke afloop der ziekte toeneemt. En Dr.
Vos betoogde, dat er verschillende menschen
rondloopen, die, onopgemerkt misschien, van
encephalitis hebben te lijden gehad, wel
In mindere mate, maar toch: te lijden.
De beide medici in de Kamer, mevr. de
Vries-Bruins en dr. Vos drongen er bij den
minister op aan, geen kosten te sparen
om de encephalitis-vraag tot oplossing- te
brengen. De minister zegde toe. Beide medici
vroegen den minister evenzeer streng toe-
zieh te houden op de bereiding der vaccins.
Dr. Vos wenschte van den minister overwe
Sint Nicolaas, alias Sint Niklaas,
alias Sinterklaas, alias de goede
Sint en nog een heeleboel alias
sen meer, St. Nicolaas dan stond
moeizaam op van zijn lekkeren groo-
ten armstoel waarin hij een zacht
dutje had gedaan. Hij zuchtte dat
het een aard had en keek met een
verlangenden blik naar het vroolijk
opvlammende haardvuur en daarna
met een mistroostigen blik door de
yensters naar buiten.
Het moet er dus weer van ko
men, mompelde hij voor zich heen.
t Is weer December en ik ben weer
spoedig jarig. Hoe oud al? Dat moes
ten ze eens weten, ha ha!
De Sint haalde een notitieboek
je uit zijn zak en keek er eens even
in. Hij wist zelf ook niet meer pre
cies hoe oud hij was, zie je, en daar
om keek hij het voor alle zekerheid
maar eens even na!
Ja, ja, ging hij toen brommen
de voort, ja, ja, het is heel wat. Een
getal van drie cijfers! Maar toch:
ik ben nog kras voor mijn leeftijd al
ben ik dan al heel oud! Ik kan toch
nog loopen en zitten en lezen en
schrijven. Ik doe mijn werk nog el-
ken dag, wat wil men meer. Alleen....
die reisjes naar Holland. Dat begint
me nu toch wel een beetje zwaar te
vallen. Ik geloof niet dat ik dat nog
lang zal doen. Jonge, jonge, waarom
ben ik er toch eigenlijk ooit mee be
gonnen? Op mijn verjaardag, als
ieder ander mensch zou denken, dat
hij rustig thuis kon blijven en feest
vieren en geschenken in ontvangst
nemen moet ik juist mijn rustig
huisje verlaten en mag ik over de
wijde zee gaan zwalken om ergens
ver weg, in het Noorden, over de da
ken te hossen op mijn paard, dat
ook al wat ouder begint te worden,
en tot overmaat van ramp mag ik
nog geschenken geven ookin-
piaats dat ik ze ontvang! Leuk
zoo'n verjaardag!
Hè, hè, wat was die Sint Nico
laas nu toch aan het mopperen!
Dacht je dat? Nu, luister, want
danheb je het mis.
Hij maakte maar wat gekheid,
want wie hem al dien tijd in het ge
zicht had kunnen zien, zou opge
merkt hebben, dat hij zielsverge
noegd was en heelemaal niet kwaad
keek. Integendeel zijn oogen schit
terden van vreugde en zijn handen
woelden voortdurend lustig rond in
zijn pracht-igen witten baard. Neen,
Sint Nicolaas was heelemaal niet
kwaad. Hij meende er geen steek van.
Hij was blij. Echt blij, dat hij weer
eens toonen kon dat hij er nog steeds
was. de blufferige verhalen van op
geschoten jongens en meisjes ten
spijt! Hij zou de kinderen in Holland
weer eens laten zien hoe hij voor
verrassingea kon zorgen. Zoo. als
geen mensch anders het kon. Als hij
maar hier en daar een beetje hooi
Toor zijn paard kreeg, als hij maar
nergens ondeugd en ongehoo-zaam-
beid vond, dan zou hij zich dit jaar
eens van zijn allerbeste zijde laten
zien.
Pats! Met een slag viel Sint Nico
las' rechterhand op tafel en ter
wijl hij zijn blikken naar de deur
Tan de kamer richtte riep hij met
«n harde stem:
-Piet
Oogenblikkelijk hoorde men in de
ging van de vraag, of het niet wenschelijk Is
het Nederl. vaccin te verbeteren, door over te
gaan tot een geheel nieuwe stam. Deze vraag
zal de minister aan de encephalitls-commis-
sie voorleggen.
Wanneer mevrouw de Vries-Bruins de ge
dachte opperde, dat het wel eens zijn kon,
dat encephalitis ontstaat, wanneer andere
besmettelijke ziekten aanwezig zijn, dan
wees dr.Vos er op, dat dit verband reeds lang
als een mogelijke oorzaak is aangew>eld ge
worden en dat daarom als eerste eisdh aan
een arts gesteld kan en moet worden, dat hij,
vóór hij tot vaccinatie overgaat, een deug
delijk onderzoek instelt naar den gezond
heidstoestand van den patiënt. Dat indivi-
dualiseeren onderschreef de minister volko
men.
Dr. Vos wilde kinderen in het eerste levens
jaar doen inenten, omdat dan het gevaar
voor encephalitis kleiner zou zijn, of uitgeslo
ten wordt geacht. Hoe moet dat gebeuren
vroeg de A.-R. Van Dijk, die overigens wilde
vaststellen, dat er geen pi-incipieele punten
thans besproken moesten worden (anders
had hij natuurlijk wel het een en ander op
te merken gehad!) Dr. Vos wenschte de in
enting van nog niet jarig geweest zijnde kin
deren. te bevorderen, door bij het aangeven
van een jonggeborene een circulaire aan den
vader uit te reiken.
De vaccinatie-opschorting werd opnieuw
aanvaard, zonder hoofdelijke stemming, zoo
als we in het begin reeds mededeelden.
Daarna werd de Arbeidsbegrooting aange
sneden.
Men begon met de afdeeling: Arbeid.
Talrijke wenschen over uitbreiding van de
toepassing van de Arbeidswet, talrijke wen
schen, die hun natuurlijk relief eerst krijgen
kunnen, wanneer de minister het woord
heeft. En deze zal wel zeggen, dat niet alles
tegelijk kan.
Mevr. BakkerNort pleitte voor het toe
passen van de Arbeidswet op expeditie-per
soneel. chauffeurs en apothekerassistenten, de
heer Smeenk voor het kantoorpersoneel, de
grossiersbedienden en het hotel- en koffie-
huispersoneel, mevrouw. Groeneweg voor de
stat ions-jongens.
Kon de heer Smeenk het standpunt van den
minister ten opzichte van de ratificatie van
internationale verdragen wel billijken, dan
had vóór hem de heer Kupers reeds meege
deeld, dat hij daarmee in geen enkel opzicht
zou meegaan. Er moest veel en veel meer
spoed betracht worden. „Waarom" zoo
werd gevraagd „is nog immer niet de 8-
uren-conventie van Washington geratifi
ceerd?" Wanneer dit afhangt van de werktij
den in de nabuurlanden, dan wilde de heer
Kupers zeggen, dat in Duitschland en Bel
gië die 8-uren conventie wel is geratificeerd
en dat zij in die landen ook wordt nage
leefd.
De heer Smeenk wenschte de delegaties naar
Genève zoodanig samen te stellen, dat daar
bij niet alleen rekening zou worden gehouden
met „het getal", met het ledenaantal der or
ganisaties.
Warm pleitte de heer Drop voor een wet
telijke regeling van de vacantie een groot
ding inderdaad voor de geestelijke gezond
heid van ons volk.
De heer Loerakker en mevrouw Groeneweg
drongen aan op een zeer spoedig doorvoeren
van de bescherming van jeugdige personen
en vrouwen in den landbouw. En tenslotte
klaagde de heer Kupers over een te weinig
aan personeel bij de arbeidsinspectie en
mevr. Groeneweg over een teveel aan over-
werkvergunningen.
Avondvergadering. Het betalen
van belasting op postkantoren. De
begrooting van Financiën.
De minister van Financiën kwam bij dc
Kamer met een suppletoire begrooting. waar
van het gevolg zou zijn, dat de minister kon
voortgaan met het openen aan het publiek
van de mogelijkheid tot belastingbet alen op
de postkantoren. Het openen van die moge
lijkheid over het geheele land, in stad en
lande. Men zou zoo zeggen, nu in Noord-
Holland gebleken Is, dat deze mogelijkheid
belangrijke voordeelen heeft afgeworpen, al-
gemeene instemming mocht verwacht wor
den. Immers, het publiek had er voordeel
van, er werd beter belasting betaald, de
dlenstkosten daalden, er was gelden-bespa-
rende-efficiency.
Algemeene instemming? Het leek er niet
naar. Er bleek van vrijwel algemeene af
keuring.
De heer Oud had geen bezwaar tegen de
mogelij klieid van het betalen van belasting
op de postkantoren, hij had wel zeer ernstig
bezwaar tegen enkele nevenverschijningen.
Wanneer toch de ontvangerskantoren minder
toeloop zullen krijgen, zullen een aantal ont
vangerskantoren worden opgeheven. En daar
van vreesde de heer Oud buitengewoon groo-
te nadeelen voor de contribuabelen, bezwa
ren, wijl de belastingschuldigen niet meer als
van ouds naar den ontvanger ten platten-
lande zouden kunnen gaan, niet meer in
lichtingen zouden kunnen inwinnen, niet
meer zoo gemakkelijk zouden kunnen over
leggen over b.v. de tabaksbelasting, de belas
ting op het geslacht, de wegenbelasting, vrij
stelling der rijwielbelasting.
De heer Kampschoer ook wees er op, dat
voortaan de contribuabelen, wilden zij naai
den ontvanger, verre afstanden zullen heb
ben af te leggen.
De heer Bakker evenzeer pleitte voor het
platteland hij geloofde niet aan veel doo-
den tijd op de postkantoren en was bevreesd,
dat de P. T. T.-dienst topzwaar worden zou.
En de heeren v. d. Bilt en IJzerman tapten
uit hetzelfde vaatje van tegenkanting.
Wanneer de heer de Geer zoo de geheele
Kamer tegen zich krijgt is hij in zijn kracht,
dan verdedigt hij zich met vuur, de onafhan
kelijke man die hij is. Maar de kracht mocht
niet baten de oppositie bleek hem te sterk.
De minister stelde, zoowel voor de stede
lingen als voor de plattelanders de groote
gemakkelijkheid uiteen van het belasting be
talen op het postkantoor. „Men betaalt"
zei de bewindsman „voortaan belasting
spelenderwijs". Hij verdedigde zijn voorstel
len als een invoeren van nieuwe werkmetho
den, het toepassen van efficiency, het weg
nemen van verouderde heilige huisjes. En nog
eens zei hy, dat in Noord-Holiand de uitkom
sten de verwachtingen hadden overtroffen.
Wat de gemeenten betrof, waar geen ont
vangerskantoren zijn, daar zouden toch de
zitdagen blijven met de gelegenheid om te
spreken over b.v. het uitstellen van betaling
en om te betalen. En wat de gemeenten be
treft, die thans wel een ontvanger hebben,
maar dien zullen zien weggenomen, daar
worden zitdagen Ingesteld. En heeft men den
ontvanger persé noodig. dan wordt de kring
alleen wat ruimer, dan hij nu is. Want over
dreven voorstellingen moet men zich zei dc
bewindsman daarvan niet maken. In
Noord-Holland bleven toch van de 15 kan
toren er 8 behouden.
De minister bleef bij zijn overtuiging dat
het P. T. T. bedrijf niet zoo spoedig top
zwaar worden zal en dat het aantal dwang
bevelen in de practijk zal afnemen het is
in Noord-Holland gebleken.
De minister won het niet.
Een amendement-Bakker werd ingediend,
waarvan de bedoeling is, de betaling ten
postkantore voor de groote steden te doen
doorgaan, maar voor het platteland na te la
ten.
Het schijnt dat dit amendement, morgen,
wanneer het in stemming komt, zal worden
aangenomen.
Maar gebeurt dit. dan zal toch voor
Noord-Holland de geheele zaak, ook met het
opheffen der ontvangerskantoren b 1 ij v e n
doorwerken. Wijl daarvoor bij een vorige
begrooting reeds gelden zijn aangevraagd.
Daarna nog de begrooting van Financiën
aansnijden.
Zeventien sprekers stonden ingeschreven.
Tot half een hebben wij geluisterd. En toen
onze enveloppe gesloten.
Velerlei vragen, over de toepassing van de
tabaksbelasting, over de controle op dc
grondbelasting, over de onbillijkheden, bij
het schatten van de waarde van de gronden,
over het heffen van tantième- en dividend
belasting van de uitkeeringen van coöpera
tieve vereenigingen enz. Punten, die wij alle
weer terugvinden in het antwoord, over een
week, van den minister van financiën.
Het groote punt was het algemeene aan
dringen op een betere regeling voor de be
kende groep der „oud-gepensionneerden". De
heeren Oud. Bierema, Schouten. Suring, Rut
gers van Rozenburg en ter Laan hebben
voor deze menschen gepleit. De heeren te-
Laan en Oud willen een volledige gelijkstel
ling met de gepensionneerden van het oogen-
blik in de Pensioenwet opnemen. De anderen
wilden wel 'de methode van het oogenblik bij
het bepalen van de uitkeeringen aan dc
oud-gepensionneerden, die het noodig heb
ben, blijven volgen de methoden, die des
tijds hebben gegolden voor het Kon. Nat.
Steuncomité maar daaraan ontnemen het.
grievende van een behandeling, die als het
schenken van een aalmoes wordt gevoeld.
Dit grievende meende de heer Suringh
INGEZONDFN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct» p*r regal.
Het is alsof U jaren jonger wordt
Het is alsof uw jeugd terugkeert, wanneer
de kleine, dagelijksche dosis Kruschen Salts
U verlost van overtollig vet, dat uw bewe
gingen bemoeilijkt.
Mejuffrouw E. L. schrijft:
„Ik ben 40 jaar en kom uit een corpu
lente familie. Sinds den vorigen zomer
neem ik dagelijks Kruschen Salts en ik
ben ruim 20 pond lichter geworden;
mijn taille is met 5 c.M. verminderd.
Ik voel mij bijzonder goed en men zegt
algemeen, dat ik er veel beter uitzie".
M. v. G.
Origineele brief ter Inzage.
Neem Kruschen Salts en langzaam maar
zeker zal uw vet verminderen tot U een nor
maal figuur gekregen hebt. Kruschen Salts
zuivert, het bloed: schadelijke stoffen, de
oorzaak eer vetvorming worden verdreven.
Lever, nieren en ingewanden gaan beter
functionneeren.
Al dat overtollige vet maakt U oud. Duldt
het niet langer! Laat Kruschen Salts U op
gewekt-, energiek en stralend van levenslust
maken.
KRUSCHEN SALTS is verkrijgbaar bU alle
apothekers en drogisten k 0.90 per flacon.
De groote flesch k 1.60 bevat 3 maal den
inhoud van de kleine flacon.
Imp.: N.V. Rowntree Handels Mij., Keizers
gracht 124, Amsterdam C.
kan weggenomen worden, wanneer er door
de stichting vaststaande regelen worden ge
steld voor het bepalen der uitkeeringen en
wanneer die regelen worden publiek ge
maakt.
De heer ter Laan diende om 10 voor half
1 een motie in. waarvan de bedoeling was,
dat voor de pensioenen der oud-gepension
neerden. hunne weduwen en wezen, nieuwe
wettelijke bepalingen moesten worden
gesteld. Direct een tweede motie daarop,
waardoor van de Kamer de uitspraak wordt
gevraagd, dat de weduwen van voor 1909 ge-
pensionneerdc in de Pensioenwet dienen
te worden opgenomen. Ook van den heer K.
ter Laan.
Toen was het half één in den nacht.
INTIMUS.
SYLVAIN KAHN OVERLEDEN.
Dinsdagmorgen is In Amsterdam overle
den. 72 jaren oud. de heer Sylvaln Kahn. lid
van de directie van de firma Hirsch en Cie,
meldt het Hbld.
Als stichter van „Hirsch" heeft de heer
Kahn baanbrekend werk verricht ten bate
van het moderne modebedrljf in ons land.
Zijn geheele leven is de heer Kahn, Elzas-
ser van geboorte. Franschman gebleven; tot
zijn dood toe vervulde hij de functie van pre
sident-directeur zijner onderneming, ook al
had hij sinds eenige jaren niet moer de da
gelijksche leiding van zaken
gang een helsch lawaai. Het was
zwarte Piet die van den trap viel!
Een oogenblik later kwam hij hin
kend binnen. Bij de deur bleef hij
verlegen staan en besmuikt probeer
de hij zich de knieën te wrijven. Sint
Nicolaas sloeg hem eenige oogen-
blikkend zwijgend gade:
Zoo. zwartkop, begon hij dan,
terwijl hij zijn gezicht zoo streng
mogelijk hield, wat voerde je nu
weer uit?
Trap gevallen, Sintstot
terde Piet, terwijl hij een rij van ha
gelwitte tanden liet zien.
Dood of levend, vroeg de Sint
onverstoorbaar..
Levend, Sint, hakkelde Plet.
O, zoo, nu gelukkig maar weer.
Toch zou ik je aanraden om voort
aan niet meer precies dan van de
trap te vallen als ik je noodig heb.
Begrepen, zwartkop?
Begrepen Sint. antwoordde Piet
die nu zijn pijn niet meer scheen te
voelen en recht op bleef staan om te
hooren waarvoor hij geroepen werd.
Hoe staat het met de toebereid
selen voor mijn reis?
Voor uw reis naar Holland?
vroeg Piet onnoozel. De rakker wist
het wel, /waar de goede Sint heen
zou gaan, maar voor alle zekerheid
vroeg hij het nog maar eens.
Naar Holland, ja!
O, dan is alles klaar Sint. Be
halve het paard dat moet nog even
een nieuw beslagje hebben.
Een nieuw beslagje? herhaalde
Sint Nicolaas lachend. Het lijkt wel
of je pannekoeken aan het bakken
bent, Piet.
Hi. hi, hi, ha, ha. ha, hu, hu. hu
grinnikte Piet. Die was goed. Ver
beeld je, pannekoeken bakken, als je
elk oogenblik opgeroepen kon wor
den om naar Holland te gaan!
Maar daar sprak Sint Nicolaas al
weer verder:
Besla het paard dan vlug, Piet
en ga dan naar de haven. Begeef je
aan boord en zeg den kapitein dat
hij dadelijk alles in gereedheid
brengt. Ik zal mij over een uur even
eens inschepen!
Jawel. Sint Nicolaas, juichte
Piet, terwijl hij tegelijk een buiging
maakte en de kamer verliet.
Sint Nicolaas keek hem glim
lachend na.
Een goede jongen toch, die
Zwarte Piet, mampelde hij voor zich
heen. Hoeveel jaar heb ik hem nu al.
En hij blijft maar steeds dezelfde.
Zelfs zijn gezicht is nog even zwart
als vroeger, ha, ha, terwijl hij zich
toch eiken dag met groene zeep
wascht!
De eerwaarde grijsaard begaf zich
nu naar een hoek van zijn kamer.
Hij haalde een bos sleutels uit zijn
tabbard en tikte daarna ergens te
gen den muur. Op hetzelfde oogen
blik schoof er een deur in den muur
die men daar zeker niet ver
moed zou hebben weg enkon
men een blik werpen op de schatka
mer van Sint Nicolaas- De kamer was
eigenlijk heelemaal leeg, maar de
wanden, zie je. bestonden uit een
ontelbaar getal dikke ijzeren deu
ren, alle netjes groen geverfd en
van groote koperen krukken voor
zien. Naar de middelste van deze
deuren richtte Sinterklaas zijn
schreden. Met een ernstig gezicht
opende hij het en draaide daarna
een electrisch lampje aan, waardoor
het helle licht het binnenste van h
brandkastje goed verlichtte.
De Sint nam er nu een heele stj
pel bankbiljetten uitwel vot
meer dan vier honderd duizend gu
den
Ja. dat had je niet gedacht, h
Maar dat is nu de eerlijke waarhe:
omtrent Sint Nicolaas. Elk jaj
wordt op zijn verjaardag zulk ee
som besteed en soms zelfs nog w
meer. Geen wonder ook, als je eet
nagaat hoeveel duizenden en du
zenden kinderen in ons land met g<
schenken door hem verrast worde:
Het is maar heel goed dat Sintei
klaas zoo ontzagwekkend rijk i
want anders zou hij beslist, niet i
staat zijn zijn verjaardag altijd c
zoo n grootsche wijze te vieren!
Hij nam het pakje met bankbi
jetten en liep, nadat hij het branc
kastje weer gesloten had, vlug naz
den stal. Piet was weg, maar hi
het helle licht het binnenste van het
brandkastje goed verlichtte.
De Sint nam er nu een heele sta
pel bankbiljetten uitwel voor
meer dan vier honderd duizend gul
den
Ja. dat had je niet gedacht, hë.
Maar dat is nu de eerlijke waarheid
omtrent Sint Nicolaas. Elk jaar
wordt op zijn verjaardag zulk een
som besteed en soms zelfs nog wel
meer. Geen wonder ook, als je eens
nagaat hoeveel duizenden en dui
zenden kinderen in ons land met ge
schenken door hem verrast worden.
Het is maar heel goed dat Sinter
klaas zoo ontzagwekkend rijk is,
want anders zou hij beslist, niet in
staat zijn zijn verjaardag altijd op
zoo n grootsche wijze te vieren!
Hij nam het pakje met bankbil
jetten en liep, nadat hij het brand
kastje weer gesloten had, vlug naar
den stal. Piet was weg, maar het
paard stond gezadeld en opgetuigd
klaar. Vlug stopte nu de goede Sint
het geld in de zadeltasschen. Hij
nam zijn staf, sprak een paar vrien
delijke woorden tot zijn trouwe
schimmel en steeg daarna zeer
veerkrachtig voor een man van zulk
een wonderlijk hoogen leeftijd in
den zadel- Een rukje aan de leidsels
ende reis was begonnen.
Nauwelijks had Smt Nicolaas den
tuin voor zijn huls achter zich en
reed hij op straat of overal verza
melden zich deSpaansche jongens en
meisjes. Luid juichend en stoeiend
verdrongen zij zich om het witte
paard en voortdurend zongen zij
den ouden bisschop mooie Spaanschc
liedjes toe. Sint Nicolaas glimlachte.
Hij was het. gewend elk jaar op deze
wijze uitgeleide Lc worden gedaan.
Hij had er dan ook op gerekend en
een nog luider gejuich steeg dan ook
op, toen de kinderen zagen dat Sin
terklaas zijn handen onder zijn tab
bard stak
Even later vlogen de pepernoten
bij tientallen tegelijk over de straat.
De kinderen vochten om iets mach
tig te worden en de goede Sint had
de handen vol om maar steeds meer
nootjes rond te strooien.
De tocht duurde gelukkig niet
lang. Anders zou Sint Nicolaas mis
schien geen noten genoeg bij zich
gehad hebben. De haven kwam reeds
in het gezicht, de Jongens werden
nu tegengehouden door de politie
en even later galoppeerde Sint's
paard heftig hinnikend over de
loopplank van de groote boot!
Hoera, schreeuwden de ma
trozen.
Hoera, riep ook de kapitein.
Hoera, gilde Zwarte Piet. die
ijverig kwam toegeloopen om zijn
meester bij het uitstappen behulp
zaam te zijn.
Iedereen schreeuwde „Hoera" en
iedereen was opgewonden van pret.
Sint Nicolaas zelf echter behield zijn
waardigheid. Hij steeg uit den zadel
waarbij hij met de rechterhand op
Piet's schouder, leunde en bleef
daarna even staan, terwijl hij de
oogen over de matrozen dwalen liet
en met de hand vriendelijk wuifde.
Dan trad de kapitein op hem toe,
om zijn hoogen passagier te begroe
ten.
Waarheen zal de reis ditmaal
gaan? edele Sint. vroeg de zeeman.
Naar Nederland! antwoordde
Sint Nicolaas.
Uitstekend. Sint. maar waar
wenscht U te ankeren, in Amsterdam
of Rotterdam?
Dezen keer verkies lk Rotter
dam. Die wereldberoemde haven
moet ik toch ook eens zien. Tot he
den ging ik altijd naar Amsterdam,
waar ik ook mijn inkoopen deed. Nu
e^ht-er, zooals gezegd, verkies ik Rot
terdam.
Uitstekend Sint Nicolaas. ik
hoop dat we wat gunstig weer mo
gen hebben.
Dat hoop ik ook, antwoordde
Sint Nicolaas terwijl hij zich naar
zijn hut begaf.
In deze verwachting werden de
kapitein en Sint Nicolaas echter wel
wat teleur gesteld. Het weer was
verre van gunstig, integendeel het
stormde en regende dat het een aard
had en reeds den volgenden dag
vreesde de kapitein dat zijn schip
aan den grond zou loopen. Hij deed
alle moeite om uit de kust te komen,
maar zij waren juist in den Golf van
Biscaye en hoe het daar kan spo
ken heb je zeker wel eens op school
gehoord?
Maar gelukkig, de kapitein, die een
heel knap zeeman was. wist het
schip tenslotte toch in beter water
te brengen en zoo stovende men
voort naar Holland. Langzaam wel
iswaar. want er stond voortdurend
veel tegenwind, Maar men kwam
toch vooruit. Haast had men niet,
want Sint Nicolaas had zich met
opzet wat vroeger ingescheept dan
gewoonlijk, juist omdat hij bevreesd
was tegenslag met het weer te zul
len ondervinden.
Aan dek zag men den grijsaard
zelden. Bijna den geheelen dag zat
hij in zijn hut cn werkte hij aan het
schrijven van groote bestellingen.
Hij moest immers zorgen dat hij in
elke stad waar hij kwam een winke-
kelier klaar had staan met de ge
schenken, welke hij wilde uitdeelen
Nu daar was heel wat werk aan ver
bonden.
Zwarte Piet had handen vol werï
om al de bestellingen in enve'.opper
te sluiten, waar hij dan de adresser
op moest schrijven en een postzegel
op moest- plakken. In H&vre, Je weet
wel. de laatste Fransche havenstad
zou men binnen loopen om de brie
ven op de post te bezorgen. Met den
trein waren ze dan eerder in Holland
dan Sint. Nicolaas zelf. De goede
Sint zou dan tenminste nog een
dagje kunnen uitrusten voor hij zijn
vermoeiende tocht over de daken der
Hollandsche huizen begon. Hé, daai
verlangde hij nu al naar. Die twee
laatste dagen op het schip, als het
werk afgeloopen was en hij wat kon
rusten. Sint Nicolaas hield erg van
zeereizen, weet je. Daarom komt hij
ook nimmer met den trein, zelfs in
dezen tijd niet- En al zingen wij nu
wel altijd, „Daar ginds komt dc
stoomboot" zoo kan Ik Je toch verze
keren, dat de goede Sint nog menig
maal met een zeilschip komt. Ook
dit jaar heeft hij eon zeilschip ge
nomen. Dat vindt hij prettiger, al
is het waar, dat de reis wat langer
duurt.
In Hfivre moest Plet de brieven
wegbrengen. Twee matrozen hielpen
hem daarbij, want het waren niet
minder dan drie zakken vol. En pa
pier is heel zwaar, dat weet je. Sint
Nicolaas bleef aan boord. De Fran-
schen kregen dus niets van hem te
zien: zij vermoedden ook niet dat de
Sint aan boord van het zeilschip uit
Spanje was. Anders hadden zij hem
zeker wel hun hulde komen aanbie
den
De kapitein vroeg nog aan Sint
Nicolaas, waarom hij zich in Frank
rijk niet liet zien.
Ach. antwoordde de brave grijs
aard. ik kan niet overal tegelijk zijn,
nietwaar, en zoo komt het dat ik met
het Kerstmannetje, dat een goede
vriend van mij is, 'afgesproken heb,
dat we ieder een paar lancen voor
onze rekening zullen nemen. Hij
zorgt voor Frankrijk, zie je. en ik
zorg nu b.v. weer voor Nederland..
Een uurtje nadat dit gesprek
plaats vond. keerde Zwarte Piet met
de beide matrozen weer aan boord
terug. Zij hadden hun plicht ge
daan en dadelijk haalde men het
anker binnen en werd dc reis ver
volgd
En op het oogenblik dat jullie deze
ware onthullingen omtrent Sint Ni
colaas lezen, is de goede bisschop al
heel dicht bij ons land. Men verwacht
zijn schip in den avond van den vier
den December te Rotterdam, waar
hij aan land zal gaan. om dan zijn
intrek te nemen bij den burcrenv^s-
ter van Rotterdam zelf. Natuurlijk
zal zijn aankomst geheim blijven,
want indien iedereen het uur pre
cies wist. zou men in Rotterdam geen
stap meer buiten de deur kunnen
doen, zoo vol zou het er zijn in de
straten!
Denk je maar eens in: als je in
Rotterdam zou wonen ging je toch
immers ook kijken, nietwaar? O. zoo!
Ik hoop. jongens en meisjes, dat de
Sint ook jullie goed bedenken zal en
ik wensch je verder veel plezier!
