Buitenlandsch Overzicht
ftlH. (MÜSiJSg
UIT HET ENGELSCHE LAGERHUIS.
GROOTE SPANNING DOOR DEN VERWACHTEN
CONSERVATIEVEN AANVAL.
WAT ZULLEN BS LIBERALEN DOEN?
EEN BOLSJEWIST OVER HET BOLSJEWISTISCH
REGIME.
WOILEM
IM i <G I I 1
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 18 DECEMBER 1929
VIERDE BLAD
Het ontwerp-Mijnwet in tweede lezing.
De zitting verdaagd.
De strijd tegen de bureaucratische verstarring.
OPPOSITIE GEWENSCHT, DOCH ALLEEN VAN BINNEN UIT.
ZELF-CONTR6LE, DIE NIETS TE BEDUIDEN HEEFT.
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Het Engelsche Lagerhuis was stampvol.
Het debat in tweede lezing over het ontwerp
mijnwet verdiende trouwens die belangstel
ling.
Zooals men zich herinneren zal hadden de
conservatieven een aanval voorbereid. De
oud-minister van handel. Cunliffe Lister zou
namelijk de verwerping vragen van het ont
werp. De vorm waarin het conservatieve
amendement was ingekleed zou zeer eenvou
dig zijn en geen motieven opgeven. De een
voud is natuurlijk opzettelijk en zou hebben
moeten dienen om de Liberalen gelegenheid
te geven zich bij de conservatieven aan te
sluiten.
Gisteren hadden echter de liberalen Run-
eiman en Donald Maclean verklaard, niet
tegen het ontwerp te zullen stemmen en het
was voor het begin der zitting nog niet ze
ker of de andere liberalen dezelfde houding
zouden aannemen. Het amendement der
conservatieven toch. vraagt eenvoudig ver
werping van het geheele ontwerp doch de
liberalen zijn voorstanders van beperking
van den werktijd en de instelling van een
nationaal Industrieel Hof.
Graham, de president van de Board of
Trade, die het wetsontwerp bij het Lager
huis indiende, zeide dat naar hij meende de
toekomst voor de steenkoolindustrie niet
somber was en dat bij doeltreffende reorga
nisatie vele problemen dezer industrie zou
den worden opgelost. De regeering was ^an
plan om geen steenkool met verlies naar
buitenlandsche markten uit te voeren. Het
werkelijke doel van het wetsontwerp was, de
industrie in staat te stellen op de wereld
markt te concurreeren. De regeering was
voornemens een commissie in te stellen voor
het uitwerken van een plan tot districtsge-
wijze fusie der mijnen, welke zoo spoedig
mogelijk zou moeten worden verwezenlijkt
Zij geloofde, dat de arbeidstijd tot 7 1/2 uur
per dag kon worden teruggebracht zonder
verlaging van de loonen. Een nationale
loonraad zou worden ingesteld, die onpartij
dig loonquaesties onder het oog zou zien.
Toen Graham klaar was met zijn rede, ver
lieten de leiders der liberalen de zittingzaal
tot het houden van beraad.
Cunliffe-Lister, oud-president van de
Board of Trade, diende daarop het amende-
I ment der conservatieven in, verwerping van
het wetsontwerp voorstellend.
Verdere gedetailleerde berichten omtrent de
redevoering van Herbert Samuel (Libe
raal) die het ontwerp met ware hartstocht
aanviel en er niet veel van heeft overgelaten,
ontbreken nog.
De zitting is inmiddels verdaagd. Men
staat dus nog voor een groote onzekerheid,
daar het van de stemming der liberalen zal
afhangen wat het lot der regeering zal zijn.
L. A.
Fransche Katholieke inlellec-
tueelen naar Berlijn
PARIJS, 17 Dec. (N. T. A.) Den 19den
December vertrekken ongeveer 35 Fransche
katholieke parlementsleden, mannen der
wetenschap en dagbladschrijvers, naar Ber
lijn tot het voeren van besprekingen over
de betrekkingen tusschen Frankrijk en
Duitschland met Rijksdagleden van het
Centrum, katholieke vertegenwoordigers der
wetenschap en publicisten.
De Belgische taalkwestie.
De liberale parlementefractie deponeerde
bU het bureau van de Kamer een wetsvoor
stel tot algeheele wijziging van de organieke
wet op het lager onderwijs. Het voorstel be
helst o.m., dat de moedertaal of de gebrui
kelijke taal wordt vastgesteld door een ver
klaring van het gezinshoofd. Indien echter
de resultaten van het onderwijs uitwijzen,
dat een kind de aangegeven taal niet vol
doende kent om met vrucht de lessen te vol
gen van de klasse waarin het zich bevindt,
schrijft het schoolhoofd zijn overplaatsing
naar een andere taalklasse voor.
Honderd jaar geleden, tegen het eind van
het jaar 1829, vond de 29-jarige blinde
Louis Braille, leeraar aan een blindeninsti
tuut in Parijs, het 6-puntige blindenschrift
uit. zooals dit nog thans aan ieder blinden
instituut gébruikt wordt. Hierboven Brailles
borstbeeld.
Geen zelfmoord van
Tsjang Fat Kwei?
Het béricht, dat generaal Tsjang Fat Kwei
zelfmoord gepleegd heeft, wordt officieel on
juist genoemd.
In een officieele mededeeling van de Chi-
neesche regeering wordt medegedeeld, dat
het leger van de regeering van Nanking er
na een hevigen strijd, die vele uren duurde,
in geslaagd is generaal Tsjang Fat Kwei te
verslaan, zoodat deze met zijn staf moest
vluchten. Daarbij zou hij ernstig gewond
zijn; een handgranaat zou zijn voet getrof
fen hebben.
De troepen van Nanking zetten hun offen
sief voort.
Majoor Franco gearresteerd.
HENDAYE, 17 Dec. Volgens alhier ont
vangen berichten zouden de bekende Spaan-
sche vlieger majoor Franco en eenige zijner
vrienden gisteravond in 'n caféte Madrid ge
arresteerd zijn, na een tamelijk luidruchtig
gesprek, waarbij zij critiek hadden uitge
oefend op de regeering. Vernomen wordt, dat
zij naar een militaire gevangenis zijn over
gebracht.
Vlootconferentie. Het
raderwerk loopt.
In politieke kringen wordt groote beteeke-
nis gehecht aan de voorbesprekingen, die m
de verschillende hoofdsteden gaande zijn,
n.a.v. de komende vlootconferentie. Met be
vrediging wordt geconstateerd, dat de
houding van Italië, vooral ten opzichte van
de duikbootkwestie, het standpunt van Enge
land en Amerika begint te naderen. 1
Ten opzichte van Frankrijk merkt de
„Daily Telegraph" op, dat dit land een groote
duikbootvloot blijft verlangen en bovendien
de toewijziging verlangt van ongeveer tien
kruisers van het z.g. Washington-type, dat
wil zeggen, schepen van 10.000 ton met ge
schut van 20 cM., tegen vijftien dergelijke
kruisers voor Engeland. Volgens genoemd
blad zal Engeland een dergelijk verlangen van
de hand wijzen.
De „Matin" heeft opgemerkt, dat naar het.
oordeel van bevoegde instanties Frankrijk,
hetwelk óp het oogenblik 525.000 ton schepen
bezit, waarvan 391.000 ouder zijn dan 1922.
dqn aanbouw moet beëindigen van 156.000 ton
nieuwe schepen en naar de middelen moet
zoeken om de verouderde schepen te vervan
gen. Frankrijk bezat vóór den oorlog 974.000
ton schepen, doch ten einde de bewapenings-
'oeperking te vergemakkelijken zal het toe
stemmen in een aanzienlijke vermindering.
In den Franschen ministerraad is gedoeld
op de eischen, die Frankrijk als groote kolo
niale mogendheid te Londen zal moeten stel
len. Gewezen werd voorts op het nauwe ver
band tusschen de bewapening te land, ter
zee en in de lucht, en op Frankrijks geogra
fische positie.
Wat Japan betreft, heeft Wakatsoeki te
Washington gezegd, dat Japan recht heeft
op een vloot, die voldoende is voor het ver
dedigen van het land. Het is in het geheel
niet Japan's bedoeling een strijdmacht te
bezitten, die offensieve waarde heeft.
De Japansche delegatie zal een onderhoud
"'■ebben met Stimson, aldus de TeL
Minister Henderson heeft in het Lagerhuis
medegedeeld, dat lord Robert Cecil in niet-
officieele functie bij den Britschen bui ten-
'andschen dienst werkzaam is. In politieke
kringen gelooft men, dat lord Cecil bij de
a.s. vlooLbemerkingen een belangrijke advi-
seerende rol zal vervullen.
De consuls naar Mandsjoeli.
De Britsche. Fransche, Japansche. Duifc-
sche en Amerikaansche consuls uit Charbin
zijn met een specialen trein op weg naar
Mandsioeli. om een onderzoek in te stellen
naar den toestand van de aldaar wonende
buitenlanders. Zij zijn te Pocoto aangeko
men, waar zij. op palen gespiest, de hoofden
van een aantal Chineezen zagen, naar be
weerd wordt-, terechtgestelde plunderaars.
Bij aankomst van den trein te Mentehe
deelde de Chineesche bevelhebber mede, dat
'n het westen nog kleine gevechten worden
geleverd en dat in het district ten westen van
Hailar aanvallen worden gedaan door Russi
sche cavaleristen en vliegtuigen, waarbij tal
rijke personen werden gedood en gewond. Ds
bevelhebber kon de veiligheid van den trein
voor Mentehe niet garandeeren, doch de com
missie zal haar reis Maandag waarschijnlijk
toch voortzetten- Telegrafisch is bericht ont
vangen. dat de Mongolen en Russen zich m
de richting van Mandsjoeli terugtrekken,
waardoor de Chineezen den spoorweg zou
den kunnen herstellen.
De Japansche minister van buitenlandsche
zaken heeft een onderhoud gehad met den
Russischen gezant, die verzekerde, dat de
Sovjet-regeering het Russisch-Chineesch
conflict ais afgedaan beschouwt. Men ge
looft, dat Japan schadevergoeding zal ver
langen voor de Japanners, die door de Rus
sische troepen zijn gedood en voor de schade,
die zij hebben aangericht.
Volgens een bericht uit Moskcu zijn de in
genieurs Rudy en Denisof benoemd tot direc
teur en plaatsvervangend directeur van den
Oosterspoorweg.
Herrict over de Ruhr en
W ashington.
Op het congres der radicaal-socialistische
partij Chalons-sur-Saonne verklaarde
Herriot. sprekende over de oorlogsschulden:
Terwijl wij alleen naar de Ruhr zijn gegaan,
zUn de Engelschen alleen naar Washington
getogen en hebben daar met Amerika on
derhandeld over de oorlogsschulden, zoodat
wij ons alleen tegenover het onverzoenlijke
Duitschland bevonden Toen de radicaal-so
cialisten aan het bewind kwamen, trachtten
zij in deze situatie verandering te brengen.
Wij hebben getracht vrede te sluiten en te
gelijkertijd te verkrijgen, dat Duitschland
zou betalen. Na den oorlog heeft men ons
gezegd: Duitschland zal betalen. Thans kun
nen wij zeggen: Duitschland heeft betaald.
Van 1924 tot 1929 heeft het plan-Dawes voor
Frankrijk 25 milliard franc opgebracht. Voor
ik het plan-Young prijs, moet ik weten wat
Frankrijk er aan heeft. Onze belooning be
staat hierin, dat onze ergste vijanden thans
onze politiek heben overgenomen. Wij heb
ben het recht, dit te constateeren en er
trotsch op te zijn. Het succes van deze poli
tiek zal ons het vertrouwen van de kiezers
doen winnen. De radicaal-socialisten willen
echter meer. Zij willen de reorganisatie van
de gemeente-financlën. waardoor de reorga
nisatie van het onderwijs mogelijk wordt.
Met een beroep op de llnksche partijen,
om zich aaneen te sluiten besloot Herriot
zijn rede.
Mussolini en de wonder
dokter.
Indertijd deed men mededeelir.gcn over
een Spaanschen wonderdokter dr. Asuero, die
door het electrlsch wegbranden van een ze
nuw in den neus een middel zou hebben ge
vonden tegen alle denkbare zenuwaandoe
ningen. maar wiens kostbare behandeling lang
niet altijd het gevolg zou hebben, da/, hij er
van belooft. Dr. Asuero is een internationale
beroemdheid en dus behoeft het niet te ver
wonderen, dat hij ook in Italië patiënten te'.t.
Hij heeft zelfs te Rome vertoefd en daar
eenige lieden behandeld. Zulks heeft aanlei
ding gegeven tot een interpellatie van het
Kamerlid Guaccero aan den minister van
binnenlandsche zaken, d.w.z. aan Mussolini.
De interpellant sprak van misleiding van de
patiënten en vroeg of er aan 's mans optre
den in Italië geen eind moest worden ge
maakt. Mussolini antwoordde, dat de Ita-
liaansche wet het uitoefenen van de medische
praktijk verbiedt aan hen, die geen Ita-
liaansch diploma als arts bezitten, doch de
medici in hun geneeswijze de grootst moge
lijke vrijheid laat. Dr. Asuero heeft geen
Italiaansch diploma en mag dus in Italië
geen praktijk uitoefenen. Art. 35 van de ge
zondheidswet laat echter een uitzondering
toe. in zooverre dat het vreemde medici ver
oorlooft gevallen te behandelen, waarvoor zij
speciaal naar Italië geroepen zijn. Dat is me,
Asuero het geval geweest. Hij was voor een
speciaal geval naar Rome geroepen en het
was dus onmogelijk om hem te weren. Hij is
bij die gelegenheid ook door andere lieden ge
raadpleegd, doch dat is steeds geschied in
bijzijn van een Italiaanschen geneesheer, die
een gewone praktijk uitoefent. In ieder geval
was zijn werkzaamheid van tijdelijken en
voorbij gaanden aard en daardoor niet strij
dig met de beroepswet. Bovendien zijn tot
dusver geen nadeelige gevolgen voor de be
handelde patiënten gebleken, tenzij dan mis
schien in hun beurs. (Gelach). Dr. Asuero
zegt, dat hij een middel voor alle kwalen
heeft, daarmee verlaat men den bodem van
het geneeskundig beroep en komt men in den
sfeer der wonderen. Maar, zooals de heer
Guaccero heeft opgemerkt, voor het doen van
wonderen zijn er twee noodlg, een die het
wonder doet en een die er aan gelooft. Ik
sta, er op zoo duidelijk jpogelljk te zeggen, dat
het toezicht op de uitoefening der geneeskun
de bij het ministerie van binnenlandsche za
ken berust, maar dat de kunst van wonderen
doen op de volstrektste wijze buiten de be
voegdheid van het ministerie valt.
Guaccero dankte uit naam van de vereeni-
glng van geneesheeren den minister voor zijn
antwoord, waarmee hij tevreden gesteld was.
Een dure grap.
Bij het debat in den Rijksdag over het ont
werp tot bescherming der republiek heeft
minister Severing in antwoord op een vraag
van een Duitsch nationaal enkele cijfers ge
geven omtrent de kosten van de volkspetitie
en het a.s. referendum over het plan-Young.
De petitie heeft 615.000 mark gekost, waar
van het, rijk 460.000 mark moet betalen, de
gemeenten 115.000 en de landen 40.000 mark-
Het referendum, dat a.s. Zondag (22 Dec.)
wordt gehouden, komt heel wat duurder en
zal naar schatting ruim 2 1/2 millioen verslin
den. Daarvan draagt het rijk 4/5 d.w.z.
1.800.000 mark, de landen 300.000 en de ge
meenten ruim 400.000 mark.
In het geheel zullen de kosten dus 3.165.000
mark bedragen, aldus de N.R.C. en daarbij
komt dan nog een sommetje van een half
millioen dat de rljksregeering heeft besteed
voor haar strijd tegen het Duitsch nationale
drijven, waaraan nu ruim 3 1/2 millioen let
terlijk zal worden weggesmeten, omdat het
initiatief-ontwerp toch niet de minste kans
van aanneming heeft.
ZIJ PROBEEREN HET NOG
EENS....
Naar aan de Tel. gemeld wordt, heeft een
verzoening plaats gevonden tusschen Pola
Negri en haar echtgenoot Prins Mdvani. Zoo
als men zich zal herinneren, had de beroem
de filmster een half jaar geleden bij de Pa-
rijsche rechtbank een echtscheidingsproces
aanhangig gemaakt. Zij beschuldigde Mdvani
van nachtelijke uithuizigheid. Toen de zaak
dezer dagen voorkwam, verzocht de rechter
het echtpaar in zijn kabinet te komen, daar
hij wilde trachten alsnog een verzoening tot
stand te brengen.
Houdt gij niet meer van haar? vroeg de
rechter den prins.
Ja zeker.
En u madame, houdt gU niet meer van
hem?
J3, ik houd van hem. maar hij wil, dat
ik een mondain leven leid, wat mij in mijn
carrière zal belemmeren.
Hierna liet de rechter het echtpaar eenige
minuten alleen en toen hij terugkwam, wa
ren de filmster en haar echtgenoot verdwe
nen. Zij hadden te zamen het gerechtsge
bouw verlaten en zijn naar hun kasteel in
Seraincourt teruggekeerd. Binnen enkele da
gen zullen zij hun tweede huwelijksreis naar
Zwitserland gaan maken, om zich daarna
naar de Ver Staten te begeven.
De opera-zangeres Mary McCormick.
waarmede de prins voornemens was te trou
wen en die op het oogenblik te Chicago ver
toeft, zeide bij het vernemen van de verzoe
ning: Ik wensch hun veel geluk en weet, dat
zy gelukkig zullen zijn. Het is erg verstandig
van hen, om het nog eens te probeeren.
(Dienst van de United Telegraph.)
De Roemeensche schrijver Panait
1st rati, die een avontuurlijk leven als
vagebond, los werkman enz., achter den
rug had, toen hU op 36-Jarigen leeftijd
naar de pen greep en eenige boeken
schreef, die snel de gunst van het Fran
sche lezend publiek veroverden en
sindsdien ten deele ook in Nederlandsche
vertaling zijn verschenen, doet zich ken
nen als revolutionnaire communist en
geestdriftig aanhanger van sovjet-Rus
land. Hij heeft kort geleden een reis naar
sovjet-Rusland ondernomen en zijn in
drukken neergelegd in een zoo juist
verschenen werk, dat uit drie deelen be
staat en getiteld is „Vers l'autre
flamme". In dit werk oefent Panait
Istrati nu een van bittere teleurstel
ling getuigende critiek uit op het heer-
schende bolsjewistische regime, waarvan
de waarde wat de waarheid betreft
wordt vergroot door de omstandig
heid. dat Panait Istrati in zijn hart
thans nog aanhanger is van het bolsje
wisme en van sovjet-Rusland als „bol
werk van het wereldproletariaat". Hier
volgt een belangwekkend hoofdstuk
uit Istrati's boek, dat ..De strijd tegen de
bureaucratie" is getiteld:
Meer dan ooit is het „klassebewustzijn"
monopolie van degenen, die de kip in den
pot hebben. De pot van het proletariaat is
tegenwoordig ernorm groot, maar de kip is
klein en doet velen watertanden. En Juist
hier maak ik mij los van den strijdbaren
„revolutionair," bereid hem te bestrijden. Ja.
ik maak mij los van mijn communistische
vrienden met inbegrip van hetgeen, waarop
zij in Rusland het meest trotsch zijn: de
stichting van het socialisme. Het Is droevig
voor onze oude vriendschap, maar het is
zoo.
Eén ding weet Ik: ik weet, dat een over
weldigende meerderheid der menschen van
mijn klasse tot macht kwam. dat zij zich,
daar aangekomen, onmiddellijk begon op te
blazen en toen zij de maag vol had, alle
broertjes van de tafel jaagde, die zich niet
bij haar meening aansloten en ze van hon
ger liet sterven. Wanneer de stand van za
ken zoo is. en men zal zien, in hoeverre hij
inderdaad zoo is. wat baten dan getuigenis
sen, documenten, onpartijdigheid, sympathie
en dergelijke nutteloosheden?
Niet 10 procent van het internationale
communistische proletariaat Is nauwkeurig
Ingelicht over hetgeen zich in Rusland af
speelt. Anders zou de partij weldra geheel
verlaten zijn, en een nieuwe bolsjewistische
partij op nieuwe, noodgedrongen eerlijke
grondslagen zou zich vormen, die de leiders
niet meer zulk een onbeperkte macht zou
verWnen.
Alleen de oppositie en haar leider, Trotzkl,
zouden in staat zijn, de massa opheldering te
geven; maar hun ontbreken tot op den hui-
digen dag nóg de middelen, die aan het on
geluk gelijkwaardig zouden zijn en bovendien
verstaan die beid&n elkaar slecht, zeer slecht.
Van het orkest dat zij vormen, dringt maar
een vaag geluid tot ons door. En zou de
oppositie tot de tweede oplage van een zoo
danig bolsjewisme besluiten, dan moeten zij
weten, dat zij in mij een onbarmhartiger)
vijand zou vinden, een vijand, die eenzaam is
en zijn leven zal laten voor hetgeen hem
het heil der menschen voorkomt: zich vrij
moedig als vriend of tegenstander te kunnen
doen kennen. Lenin gaf zijn tegenstanders
de vrijheid om zich te uiten; cn dat deed
van allen het heftigst, dikwijls afschuwelijk
onrechtvaardig en schandelijk, Gorki.
Men zal mij tegenwerpen, dat juist deze
vrijheid een oogenblik toegestaan, de revolu
tie het leven zou moeten kosten. Ik ant
woord: niet zij, maar stellüg veel meer, Jullie
tvranrüe gaf haar den doodssteek. En ook
de intrede van een anderen Gorki in de te
genwoordige gemeenschap zal haar niet
weer tot het leven terugroepen
Maar ik herhaal het: ik ontken niet dc
in het algemeen onrechte gezindheid van het
proletariaat. Zoodra wij Russisch gebied be
treden, zal men de mate van mijn overgave,
mijn vertrouwen, mijn geloof, dat ik het
schonk, begrijpen. Ik sloot mij bijna op voor
ieder ander geloof.
Alleen, de ceschiedenis herhaalt zich en
koerst lijnrecht aan op hetgeen niet weer is
goed te maken. En juist dat moet met de
vrieadschappelijkste middelen worden ver
hinderd.
Ja, stellig er komt uitsluitend een loyale
strijd in aanmerking zelfs wanneer de krach
ten ongelijk verdeeld zijn. wanneer de eenc
groep er met leege handen bij staat en de
andere Siberië tot haar beschikking heeft.
Echter, wij kunnen niet anders optreden.
Terwllle van het wereldproletariaat moet de
U. S. S. R. alles ten spijt blijven hetgeen zij
is: de onoverwinlijke vesting, tegen welke
het kapitalisme op zekeren dag den sche
del te pletter moet loopen. Misdadig en rijp
voor de galg zou een arbeider zijn, die het
zou wagen, haar met de wapenen in de hand
aan te vallen. Indien dit bolwerk zou in
storten, zou de menschheid. die lijdt, aan de
zwartste reactie zijn overgeleverd.
Dit eenmaal duidelijk en stellig vastgesteld
hebbende, heb ik het recht om het bureau
cratisch theoretische gilde tegemoet te tre
den en het toe te roepen: ellendig gespuis!
gisteren gematigd, vandaag fanatiek, gis
teren brabbelend over „Maxisme", vandaag
over „Leninisme" dat ons altijd hetzelfde
stompzinnige gezicht toekeert, dat altijd
even halsstarrig blijkt te zijn, dat de gekne
velde mass3 steeds even diep de klauwen
in den nek graaft en zoo het heerlijke werk
van maatschappelijke gerechtigheid sabo
teert.
Nog veel meer schanddaden, die de an
nalen van socialistische burgeroorlogen tot
dusver niet te vermelden hadden je
moordt. Je moordt door honger, door gevan
genisstraf en van tijd tot tijd zelfs met den
knoet, je vermoordt den arbeider, die wei
gert, voor de tyrannleke macht te buigen.
Kon ik je maar aan banden leggen. Kor.
ik maar vergeten, hoe volkomen onbaatzuch
tig ik tot je kwam, hoe weinig er maar aan
scheelde, dat je mc in den zak had gestoken'
Kon Ik, om je te behagen en om den „burger
geen wapenen te leveren", de massa maar
verachten, die je met voeten treedt, haar
toekomst, die je listig vermoordt en ha-ar
beste strijders, die je uit naam van een
rekbaar doctrine, dat je voorgeeft alleen te
kennen, buiten het land Jaagt, in gevange
nissen opsluit en beschimpt! Kon ik verder
maar zonder voorbehoud de uitbreiding van
Je methode in de wereld de arbeiders te over
tuigen. dat JU alleen het recht hebt. het
woord te nemen. Jij alleen kans ziet het
socialisme op te richten, goedkeuren.
Voor zoover het de U-S.SIL betreft zou men
moeten weten, of men tusschen strijdbaar
gespuis en burcaucra:sche theor.e onder
scheid moet maken dan wel belden als een
en hetzelfde kwaadaardige type heeft op te
vatten. Want de stand van zaken is deze:
men kan in Rusland geen kantoor, geen
•.ram. geen lokaal binnentreden, zonder overal
den volgenden oproep te vinden aangeplakt:
.Kameraden! Neemt deel aan den strijd tegen
de bureaucratie!" Dan ben Je verwonderd!
En je trekt natuurlUk de conclusie, dat er
een leidend systeem aanwezig moet zUn. dat
te velde trekt tesen het bureaucratische stel
sel. En daar Je weet. dat het leidende systeem
niet anders is dan de proletarische partij
zelf, moeten de bureaucraten derhalve man
nen zijn, die overal uitgelezen rijn en gesteld
in dienst van den proletarlschen sta.au Ka-
rakteriooze lieden dus. zonder ideaal, zonder
overtuiging, daar men zegt, dat hun neiging,
rich ten koste van de samenleving persoon-
iUke voordeelen te verschaffen, hun sabotage
bestreden moet worden.
Nu die proclamatie is geknipt, om een
mah als mU zand in de oogen te strooien.
En wanneer ik Rusland na zes weken zou
hebben verlaten, gelijk de overige gedelegeer
den naar den tienden verjaardag van de
republiek, dan zou lk over deze zaak dlthy-
rambische artikelen hebben geschreven.
Niets zou ik liever hebben gedaan. Ik weet
immers wat dat beteekent: een man van ge
loof. Ik weet ook. dat :ie wereld aan dezulken
niet overmtaig lijdt. Moet niet de commu
nistische partU haar legioenen tellen, daar
zU jullie gez-amenlljk oproept, dit maatschap
pelijke euvel: bureaucratie te bestrUden?
Onzin! Zinsbegoocheling en niet anders,
deze oproep van het strijdbare gespuis, dat
juist deze bureaucratie zelf is. Het zijn alleen
twee gezichten van één en denzelfdcn cl-
lendlgen kerel, die met de ecne hand „aan
sporingen tot orde" schrijft en met de andere
de „richting" bij de stembus grUpt name
lijk: tot handhaving van het bestaande en
dat is goed, daar hij op het kussen rit.
Ik kende eerlijke communisten. d:e den
plicht om deel te nemen aan den strijd tofen
de bureaucratie, ernstig opvatten en van plan
waren, hun plicht tot het laatst te vervul
len, namelijk het kwaad in den wortel aan
te tasten. En wat was hun deel? Verlies van
hun bron van Inkomsten!
De „strUdbarc" bureaucraat, of, zooals zij
hem daar noemen, de strijdbare „verantwoor
delijke", gaat ongemoeid, den neus in den
wind zUn weg. Hij is meester van do
tribune en van dc pers. HU alleen mag het
woord nemen. HU alleen mag schrUven. Hij
schept zich een meerderheid, gelijk hU zich
een redactiecomité en een censuur schept.
Niemand kan hem dus tegenspreken. Daar
hU echter de ontevredenheid beseft, die on
der de asch brandt, voor welke een uitweg
moet worden gezocht, monopoliseert. hU ook
de tegenspraak en cultiveert zelf degenen, die
hem tegen hebben te spreken. Dat is de
reden, waarom do belde uitwassen van dc
sovjet-pers konden ontstaan en zich uit
breiden: de „Samo-Kritika" (zclfcrltiek) en
de „Kontrol-mass" (massacontrolc).
Een waardelooze klucht! En was zU alleen
maar waardeloos, maar zU bedriegt listiglijk
en is nu en dan bloeddorstig. Want zij wist
aan den eencn kant misbruiken te ontmas
keren cn uitwassen weg te nomen cn joeg aan
den anderen kant beklagenswaardige arbei
ders-correspondenten den dood in. Die had
den namelijk zoo stellig aan het rclnlglngs-
werk geloofd, dat zU het zich tot missie
maakten en hooge en lage ambtenaren, die
verdacht schenen, zonder erbarmen vervolg
den en zich als vliegen lieten dooden. Zeker
de moordenaars werden gestraft, maar daar
mee waren niet de slachtoffers, noch het
reinigingswerk gediend.
Wat later schoten de arbciderscorrcspon-
denten, dc Rab-Cors als paddestoelen uit
den grond. Die begrepen dat het kwaad niet
rit a&n den wortel maar aan den top, maar
die mag niet worden aangetast en zij schiopen
daarom een lucratief bedrijf do°r zonden-
bokken op te snuffelen, die men als kluif kon
voorwerpen. Hun opgeschroefde tlraden, die.
ingewijden deden glimlachen, pronken in
alle bladen, het weelderigst in de officieoio
„Prawda", die eens per weck een geheele blad-
rijde tot hun beschikking stelde met het
arrogante opschrift „Kontrol-Mass".
Toen ik de U.S5.R. in alle richtingen door
kruiste, ontmoette ik dergelijke Rab-Cors
dikwUis. Er bestaan nog enkele zeldzame
exemplaren, waarin geestdrift gloeide. Maar
geestdrift maakt iemand het leven tot Last,
want zU verleidt tot domheden over dom
heden. Anderen, die moeilijk tot spreken
waren te brengen, zUn arme kerels, die Jc
niet in de oogen durven zien. De overigen
zUn valschaard*. Over een hunner hoorde ik
bij mUn aankomst in Sukhum in den Kauka-
sus, in November 1928. een interessante ge
schiedenis: deze Rab-Cor hal den vurlgen
wensch om beroemd te worden. HU wist, hoe
snel zUn collega's, die slachtoffers van hun
beroep waren geworden, deze reputatie gekre
gen hadden. Dus kocht hU een rironkenlap
om en verklaarde hem nauwkeurig, hoe deze
hem met zUn dolk een ongevaarlijke wonde
in den rug kon toebrengen. Dc nacht was
donker en ver in den omtrek geen getuige,
toen het gebeurde. Maar dc stoot ging ver
keerd, of liever, hU trof maar al te goed,
want men vond den Rab-Cor half dood in
een plas bloed liggen. De G. P. OE. wierp zich
op het geval en zocht naar den dader van
deze wraakneming. En wie haar in den val
liep de dronkeniap. Tot haar groote erger
nis, want het „vrindje" verried dc afspraak.
De zaak werd ln den doofpot gestopt.
INGEZONDEN MEDEDELINGEN
60 Ct». per re«;el.
Groote Houtstraat 16
