BUITENLAND. Het incidentje in Moskou. Herbette's houding. Hij bSijft in Parijs en weet waaraan hij zich te houden hee£t. ^.OOfcei'S AGENDA HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 27 DECEMBER 1929 TWEEDE BLAD De verklaring van Litwinof,s wrevel. T BELANGRIJKSTE NIEUWS. Litwinof heeft voor een kerstverrassinkje gezorgd. Deze bolsjewiek, op wien als com missaris voor buitenlandsche zaken de taak rust de gezanten te ontvangen en hun nota's te beantwoorden heeft zooals men eenige dagen geleden meldden den Franschen gezant Herbette zeer onheusch bejegend. Zooals men zich herinneren zal was Herbette bij Litwinof gekomen om hem een nota van de Roemeensche regeering te overhandigen, waarin adhaesie betuigd werd met de geste van Stimson die ten doel had, de toenade ring van China en Rusland te bevorderen. Litwinof werd boos. Hij verklaarde dat de Sovjets geen diplomatieke betrekkingen met Roemenië onderhielden en dat hij van de re geerders van dat land geen nota's wenschte te ontvangen. Herbette die slechts zijn plicht deed als officieele tusschenpersoon legde de nota daarop op Litwinof's tafel, maar deze vertoornd, pakte Herbette wrevelig bij den arm en stopte hem het geweigerde document in den zak. Herbette kon gaan. Herbette was belee- digd. Allerlei geruchten deden daarna de ronde. De woedende gezant zou zijn ontslag vragen enz. Doch in tegenstelling tot de, in de pers verspreide berichten, als zou Herbette naar Frankrijk terugkeeren om rapport uit te brengen omtrent het incident te Moskou, deelt „Quay d'Orsay" mede, dat de ambassa deur door dat incident niet getroffen is, aangezien hij slechts als tusschenpersoon voor een derde mogendheid is opgetreden. Er is geen enkele aanleiding voor den terugkeer 'Van den ambassadeur. Dit neemt niet weg dat het Litwinof be liefde Frankrijk's vertegenwoordiger zeer on heusch te behandelen. Men is natuurlijk ont stemd te Parijs. De bladen leveren ernstig commentaar en algemeen verwacht men, dat de verhouding tusschen Frankrijk en Rusland, ten gevolge van dit incident veel slechter is geworden. Herbette heeft zijn conclusies getrokken. Hij heeft namelijk geweigerd om een Bul- gaarsche nota van gelijke strekking als de Roemeensche, aan Litwinof te overhandigen, daar Litwinof maar al te duidelijk te kennen heeft gegeven, dat zijn regeering in het ge heel niet gebrand is op nota's. Litwinof's houding getuigt op zijn minst 'genomen van verregaande onbeschoftheid, hoewel men zich niet ontveinzen kan dat het gedol met nota's van eenige kleine landen, vele weken nadat Stimson het voorbeeld gaf in dezen zin, belachelijk is. De Sovjets verbeelden zich dat zij reëel zijn en in dat besef reageeren zij wel eens op een primitieve manier, die natuurlijk, als zij den vorm aanneemt dien Litwinof gebruikte, afkeurenswaardig is. De ontstemming in Parijs is zeer begrijpelijk en Litwinof heeft een sfeer geschapen die allerminst geschikt is voor vriendschappelijk samenwerken. L. A. De eischen der Engelsch-lndiërs Het rapport is gepubliceerd van de centrale commissie van Indische nationalistische or ganisaties die met de commissie-Simon heeft geconfereerd. De Indische eischen omvatten het verkrij gen van den volledigen dominion-status, zon der dat daarvoor enquêtes worden ingesteld door grondwets- of andere commissies. In afwachting daarvan wordt nu reeds gevraagd de instelling van een schoolraad., en van een Indisch Hooggerechtshof. Verlangd wordt verder dat in elk geval onverwijld ingrijpen de maatregelen zullen worden genomen voor het toekennen van een ruime mate van zelf bestuur aan de Indische provincies, terwijl de Indische regeering' verantwoordelijk moet worden gemaakt jegens de centrale wetge vende macht, aldus de Tel. Het rapport wenscht verder meer zeggen schap in defensie-aangelegenheden, verte genwoordiging van Indië in het Britsche par lement tot op het oogenblik, dat de domi nion-status in werking treedt en benoeming van een autonomen vertegenwoordiger van Indië bij den Volkenbond. Gandhi en de andere nationalistische lei ders hebben een langdurig onderhoud gehad met lord Irwin over de wijzigingen in de con stitutie van Britsch-Indië. De besprekingen werden afgebroken bij de voornaamste kwes tie namelijk wanneer Indië autonomie zal krijgen op denzelfden voet als de huidige Britsche dominions. Van Britsche zijde wordt het gepubliceerde rapoort weinig bevredigend geacht, De ..Times'' richt een dringende waarschuwing tot de publieke opinie in Engeland, zich te onthouden van meeningsuitingen over het rapport der centrale commissie, zoolang de commissie-Simon niet ook haar rapport heeft gepubliceerd. Slechts een gemeenschappelijke behandeling kan van snzfc Bethlen spreekt. Minister-president Bethlen heeft eer Kerstboodschap tot de pers gericht. Hij be handelt daarin den binnen- en buitenland- schen politieken toestand van Hongarije en noemt als de gewichtigste kwestie, waarmede de regeering zich thans bezig houdt, het optantenvraagstuk en de oeconomische moei lijkheden. Bethlen geeft voor de huidige oeconomische crisis drie oorzaken aan: ten eerste: de poli tiek van de buurstaten, die hun grenzen slui ten; ten tweede de prijsdaling op de markt voor landbouwproducten en ten derde de al- gemeene crisis op de internationale geld markten. Ten aanzien van de buitenlandsche poli tiek moet de a.s. conferentie in Den Haag als een der belangrijkste mijlpalen der komende periode worden beschouwd. De Hongaarsche regeering hoopt ten aanzien van de optanten kwestie en herstelbetalingen haar standpunt te doen zegevieren. Geen aanslag beraamd op de i Belgische vorsten?, Er zijn twee uit ófficieele bron komende communiqués aan de pers verstrekt, waarin het verhaal van de Indépendance Beige be treffende een complot tegen de Belgische ko ninklijke familie wordt tegengesproken en medegedeeld wordt, dat de te Brussel wonen de Italiaan Rusconi, wegens gebrek aan be wijzen weer op vrije voeten is gesteld. Van de heele geschiedenis is alleen waar, dat Berne- ri, die gearresteerd blijft, anarchist is en ver klaard heeft naar België te zijn gekomen met het doel er anti-fascistische complotten te organiseeren. Toen hem de vraag werd ge steld, welke deze complotten waren, ant woordde hij: Dit gaat u niet aan, daar de aanslagen alleen in Italië zullen worden uit gevoerd. Berneri beweert nooit aan een aan slag op het leven van een lid der Belgische koninklijke familie te hebben gedacht. De revolver, die in het bezit van Berneri is ge vonden, was een pistool met gecompri meerde lucht, dat hij te Brussel bij een wa penhandelaar voor 482 francs kocht. Een dergelijk wapen is weinig gevaarlijk. Men vraagt zich af, welke bedoelingen Berneri bij den aankoop er van kan hebben gehad. Dc revolver, bij Rusconi ontdekt, was een browning. Wat de namen van de zoogenaam de medeplichtigen betreft, waarvan de In- dependance Beige sprak, waaronder ook die van een Nederlander, zij kwamen uit het zakboekje van Berneri, dat vele adressen van Italianen en vrienden bevatte. Vriendschappelijk duel SnowdenChurchill. Voor het eerst sedert Jaren heeft het La gerhuis den dag voor Kerstmis een zitting moeten houden, doch de niet overmatige tal rijke leden, die hun plicht vervulden, hebben die niet bitter gevonden. Een levendig debat tusschen Snowden en Churchill sloot het eerste deel af van het eerste parlementaire jaar der nieuwe regeering. En hoe scherp de wederzij dsche aanvallen ook geweest waren, het slot was in volledige overeenstemming met de gevoelens, die tot de Kerstweek be- hooren. „Hoe scherp ook het conflict tus schen ons is", zoo besloot Snowden, „ik ver zeker den heer Churchill, dat ik hem zeer gaarne mag lijden. Ik weet werkelijk niet, hoe ik het zonder hem zou kunnen stellen. Daarom eindig ik met hem een gelukkig Kerstfeest te wensehen." Maar van te voren had Churchill harde dingen gezegd, aldus meent de Tel, waarop Snowden scherp had geantwoord. Het finan- cieele beleid van Snowden werd door zijn voorganger op verschillende punten aange vallen. Churchill critiseerde Snowden's houding ten opzichte van de oorlogsschulden en zeide dat de uitgaven voor dit jaar met 8 1/2 mil- lioen zijn gestegen, terwijl in de toekomst nieuwe uitgaven zullen volgen tengevolge van de werkloosheidswet, en de verlenging van den leerplichtigen leeftijd, welke maat regelen volgens Churchill 49 millioen zullen kosten. Snowden beantwoordde Churchill aller eerst met de opmerking, dat deze van de hand in den tand had geleefd en geleend heeft, waar hij nieuwe belastingen had moe ten invoeren. Hij heeft alle reserves gebruikt en ..ik moet dit nu weer goedmaken", aldus Snowden. Churchill heeft geleefd als'n verkwister, die niet aan den dag van morgen dankt. Vrijwel alle hoogere uitgaven, die wij dit jaar moeten dekken spruiten niet voort uit onze eigen handelingen, maar uit verplichtingen, waar voor de conservatieven verantwoordelijk zijn. Hierop volgde nog een reeks uitvallen tus schen den gewezen en den huidigen minister van financiën, waarbij Snowden o.a. op merkte: ..Hij laat alleen de afgronden van zijn onwetendheid zien" en „hij hoeft niet zoo ontsteld te kijken, want ik heb niet om dit debat gevraagd", doch het slot was een treffend oogenblik van vergeven en ver geten, dat in elk geval zal duren zoolang het kerstreces is,, dat wil zeggen tot 31 Jansarf De Fransche nota inzake de Vlootconferentie gepubliceerd. PARIJS, 26 Dec. (V. D.) De Fransche re geering heeft thans de nota, die zij inzake de vlootconferenlie aan de grootc mogend heden heeft gezonden, gepubliceerd. Het stuk omvat 9 vel machineschrift en stelt, na een reeks algeme.ne opmerkingen, de 4 punten vast, waardoor de Fransche re geering zich tijdens de conferentie in Londen zal laten leiden. In zijn tegenwoordigen vorm is het Kellogg- pact nog niet voldoende om de veiligheid der volkeren te waarborgen. De Fransche regee ring en de ovexüge regeeringen gevoelen zich derhalve verplicht om op grond van het Vol kenbondsverdrag de bewapeningsbeperkingen door te voeren, waarvan de vlootontwapening slechts een deel vormt. Sen volledige vlootovereenkomst heeft als eerste vereischte, dat een overeenkomst be reikt wordt inzake de vrijheid ter zee. De Londensche conferentie zal haar doel slechts dan ten volle bereikt hebben, wanneer zij een algemeene Volkenbondsovereenkomst, over de vlootontwapeningen mogelijk zal maken. In de tonnagekwestie zal Frankrijk, on danks zijn voorliefde voor een ontwape- ning.r«5ysteem volgens een totaaltonnage een overgangsoplossing aanvaarden, ingeval hier door algemeene overeenstemming zal kun nen worden bereikt. De ontwapening te land, ter zee en in de lucht moet als een geheel worden beschouwd. Ten slotte streeft de Fransche regeering er naar, tusschen de zeemogendheden der Middellandsche Zee een wederkeeriggarantie en niet-aanvals-verdrag tot stand te bren gen, waartoe ook die mogendheden kunnen toetreden, die niet in Londen zijn vertegen woordigd. In de eerste plaats is daarbij aan Spanje gedacht. JUBILEUM BIJ „ZANG VRIENDSCHAP". EN K. VAN EDEN. K. VAN EDEN 50 JAAR LID. A.s. Zaterdag 28 December is het voor de Koninklijke Liedertafel „Zang en Vriend schap" een hoogst belangrijke dag. Dan wordt er namelijk een niet veel voorkomend jubileum gevierd: het 50-jarig lidmaatschap van den heer K. van Eden, oud-penning- meester en nog steeds bestuurslid van de Liedertafel. Bijna vijf jaar geleden heeft hij ons ter gelegenheid van zijn zeventigsten ver jaardag een interview toegestaan, waarin hij onze belangstellende lezers zullen het zich nog herinneren vele .bijzonderheden uit zijn loopbaan vertelde, niet alleen uit zijn zaken leven, maar ook van zijn :lidmaatschap zijner als misschien heel wei nig anderen zoo lief heeft. Vanmorgen heb ben we hem nog eens in zijn vriendelijke woning „Hof van Eden" tegenover de Koe- diefslaan een bezoek gebracht, maar nu om hem speciaal naar bijzonderheden uit zijn zangersloopbaan te vragen. Wij troffen hem, geplaagd door zijn jaarlijks terugkeerenden lichten aanval van bronchitis, maartoch met zijn onontbeerlijke sigaar tusschen de lippen. Wie van zijn groot aantal vrienden en kennissen heeft den heer Van Eden eigen lijk wel eens zonder sigaar gezien! Hij raadde natuurlijk bet doel van onze komst. „U komt voor m'n gouden jubileum", aldus begon hij. ,,Dat zal me Zaterdag weel een drukte geven! Ik heb tenminste in ons maandblad gelezen, dat ik op de receptie in het gebouw aan de Jansstraat moet komen. Ik voel er anders weinig voor om daar een paar uur stil te zitten. Liever bleef ik thuis met m'n sigaartje! Enfin, ik zal me d'r wel aan moeten onderwerpen. Maar wat wou u eigenlijk nog van me weten? Er is na 16 Maart 1925 niets bijzonders meer met me gebeurd!" „Hoeveel leden had de Liedertafel, toen u zich als lid aanmeldde?" „Ik heb me heelemaal niet aangemeld!", antwoordde de heer Van Eden. „Dat is eigen lijk wel heel eigenaardig gegaan. Ik zal het u eens vertellen, 'k Was lid van de Sociëteit Vereeniging en als zoodanig kende ik den toenmaligen voorzitter den heer J. H. Schmitz en nog meer bestuursleden. Ze hadden me al eens een paar keer gevraagd om lid van de Liedertafel te worden, maar ik voelde er aanvankelijk niets voor en bedankte steeds. Eindelijk wist de voorzitter me eens over te halen om op een repetitieavond te komen. Nu, ik moet zeggen, die kennismaking viel me niet tegen. De leden bleven na de repe titie nog een beetje na-boomen en dat mocht ik wel! Dat was in den foyer van den Jans- weg-schouwburg. Ik moet u zeggen, dat er meer vriendschap, dan zang was! Na die eerste repetitie kwam de directeur W. H. C. Schmölling bij me en zei: „je moest toch maar lid worden. Je hebt nu zelf gezien hoe gezellig het hier is!" Nog steeds trachtte ik tegen te streven en zei tegen hem. dat ik geen stem had om te zingen". Maar ik moest alléén een lied zingen. Nou, en toen heb ik zoo f oed en zoo kwaad als het kon ,.Die Wacht am Rheïn" gezongen. U begrijpt: daamee trof ik den Duitschen directeur in zijn hart. Hij kwam dan ook op een uitbun dige wijze naar me toe en riep: „Maar nti moet je lid worden: het was prachtig!" Ik heb toen eindelijk maar toegegeven; ik werd lid en was No. 28 op de ledenlijst. Ik herin ner me dien avond nog goed. Nooit heb ik er spijt van gehad. Maar reeds toen kwam ik in een moeilijk parket te zitten, want een ge deelte van de leden was met de leiding van Schmölling niet meer tevreden. De vraag werd gesteld: „moeten we met hem door gaan?" En die vraag werd op een beslissende vergadering met „neen" beantwoord. Schmölling vergat op de repetitieavonden alles om zich heen. Hij kon niet dulden dat er één toon valsch gezongen werd. Het is INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cis, per regel. Dubbel is het genot met Tybert-tabletten, de keel 5 tegen ontsteking be- eiligd, de adem zuiver! dooztn i <5 en J wel gebeurd, dat hij z'n viool uit het raam smeet onder de woorden: „Die zal ik maar aan de vogelen des hemels geven, want die zingen niet valsch!" Toen het besluit geval len was bleek het echter heel moeilijk om Schmölling weg te krijgen. Wie moest hem tot bedanken weten to brengen? Als jonge man werd ik daarvoor aangewezen, maar gemakkelijk viel me dat niet! Ik heb heele nachten met- hem door de Anegang waar hij woonde geloopen. eer ik het aandurfde. Hij is ongeveer vijftien jaar directeur ge weest. Ik heb hem vier jaar mee gemaakt." „Wat zong u?" „Bariton of bas. De heer W. Robert Sr. Is daarna dertig jaar directeur geweest." „Wanneer ging u voor het eerst mee op concours?" „Dat was in 1880 in Den Haag. Daar be haalden we den tweeden eersten prijs. In het geheel heb ik twaalf concoursen als pen ningmeester geadministreerd." „Ik heb gehoord, dat dit financieel niet altijd even gemakkelijk ging". „Neen. om den drommel niet! De binnen- landsche concoursen kostten ons niet veel. Maar dat eerste concours in Keulen.... Wat heb ik toen met de handen in m'n haar gezeten en wat had ik een angst! Want we hadden nota-bene geen cent :n kas! Een paar heeren, die ons altijd financieel steun den, waren overleden en daarna hadden we geen geldschieters meer! Toch waagden we 't er op! Met 102 leden ging de- Liedertat'el naar Keulen en dat kostte i 1500! Wat kregen we echter op een onverwachte wijze uitkomst! De internationale jury kreeg een heftige ruzie over het toekennen van den tweeden prijs, want die was aan België toe gevallen. Men vond het te erg, dat de eerste en de tweede prijs (resp. van den keizer en den kroonprins) aan buitenlanders waren toegewezen. Achteraf hoorde ik. dat te voren aan ons de eerste prijs was toegekend. Maar dat wist ik toen nog niet! De voorzitter der jury zei ons, dat er bij de stemming een ver gissing had plaats gehad. Er moest over den tweeden prijs worden overgestemd en dien kreeg Mannheim toen. Toen werden de Bel gen op hun beurt geweldig kwaad en de Hol landers gaven hun gelijk. Er ontstond een ontzettend kabaal. We hadden intusschen al een uur op de uitspraak gewacht en toen ons gezelschap hoorde, dat het nog wel een uur zou duren, gingen de meesten even de stad in. Maar ik bleef als penningmeester ln de zaal achter, want ik zat maar over het geld te tobben. Ik werd steeds zenuwachtiger. Mijn vrouw en ik versterkten ons met wat sandwiches en druiven. Eindelijk kwam de jury te voorschijn. De eerste prijs was met algemeene stemmen aan „Zang en Vriend schap" toegekend! Mijn vrouw vroeg of ik gek geworden was. want ik gaf een gil van blijde verrassing. Stel je dan ook eens even voor: we zaten voor een deficit van 1400 en we kregen daar zoo opeens 3000 Mark. Zulk een geweldige spanning heb ik als pen ningmeester nooit meer meegemaakt. Daar om heb ik mij er indertijd ook uit alle macht tegen verzet om naar het concours in Tour- coing te gaan. Ik wilde voor geen prijs een herhaling van het gebeurde in Keulen. Iemand, die echter de Liedertafel toch gaarne zag gaan. zei resoluutt „Ik geef u duizend gulden!" De financieele bezwaren waren daarmee opgeheven. Toch wilde ik niet meegaan, want ik had een voorgevoel dat het daar niet naar wensch zou gaan. Dat kwam dan ook uit: „Zang en Vriendschap" behaalde er slechts den derden prijs- Het is eigenlijk altijd misère met onze kas geweest; we hadden voortdurend schuld. De contri buties en donaties waren daarvoor te laag. Er waren gelukkig ook voldoende lichtpunten. Als wij bijvoorbeeld op een concours een mooi succes hadden behaald, gaven we ln Haarlem een concert; dan kwam er weer geld binnen. Eens op een keer konden we op zulk een manier 2200 menschen in de Concert zaal krijgen. Hoe we dat klaar gespeeld heb ben, weet ik nu nóg niet. Wel weet ik, dat de heer Langevela me bij den kaartverkoop hielp. Dat was dus een rijke bron van inkom sten. Ook sloten we wel eens leeninkjes oi gaven loten voor 5.— uit. Zoo heb ik al die jaren maar gevochten. Toen ik het pen ningmeesterschap al een poosje had neerge legd werd ter gelegenheid van het 90-jarig bestaan der Liedertafel nog eens mijn hulp ingeroepen om een concours te financieren. Ik stelde mij beschikbaar onder voorwaarde, dat men mij m'n gang moest laten gaan. Ik hield er toen niet van om telkens te vra gen: „vindt u dit goed?" of „vindt u dit goed?" of „zullen we dat eens doen?" Wc kregen toen een prachtige winst van 5425. Zoodoende konden we onze schuld aflossen en 4000 vastleggen voor de viering van ons eeuwfeest." „Wanneer hebt u voor het laatst meege zongen?" „Ik heb nog het eerste concert onder Roeske meegezongen. Dus dat was in 1914. „Nu bent- u geen penningmeester meer?" „Neen. Ik ben ruim 42 jaar bestuurslid ge weest. Zoo lang heeft nog nooit iemand het bij ons gemaakt. Nu ben ik commissaris: in werkelijkheid echter", aldus eindigde de heer Van Eden lachend, „bijlooper of dwars kijker!" De receptie heeft plaats Zaterdagmiddag van drie tot vijf uur in het gebouw van „Zang en Vriendschap" aan de Jansstraat. Ongetwijfeld zullen velen dezen steunpilaar van de Liedertafel de hand komen drukken. KORAALMUZIEK OP len KERSTDAG. Het wordt zoo zachtjes aan gewoonte, dat er op eersten Kerstdag in het- Kleverpark koraalmuziek ten gehoore wordt gebracht. Precies twaalf uur hief het fanfarecorps van het Leger des Heils het „Eere zij God" aan. Menige kerkganger bleef ondanks het gure weer staan. Anderen kwamen toeloopen, zoo dat er rondom de begraafplaats een 150 men schen stonden te luisteren. Hier en daar ging een raam op een kier en waagde men zich zelfs in den tuin om te luisteren. Om half een was alles geëindigd en de Zondagsche rust weer ingegaan. De muzikanten van het Leger des Heils, die den torentrans der Noor- derkerk hadden beklommen, hadden veel succes. DOOR INSPANNING UTISPANNING. De heer M. van Kordelaar heeft bedankt als penningmeester van de tooneelvereeniging „Door inspanning Uitspanning". OPDRACHT. Door B. en W. van 's Gravenhasre is aan J. de Vries te Heemstede voor f 426.400 opge dragen de doorgraving met keersluis voor'de 2e binnenhaven te Scheveningen. De laagste MUZIEK. HAARI.F.M'S GEMENGD KOOR: WEIHNACHTSORATORIl'M. Een Kerstmis zonder Bach's Weihnachts- oratorium Is voor Haarlem haast niet meer denkbaar: de uitvoering der cantates op Kerstdag ls ons dank zij H.G.K. en zijn lei der Booda even onmisbaar geworden a!s in de Lijdensweek die der Matthaeus-Passion, en met dc muziek worden we gaandeweg even vertrouwd. Daar de bezetting der hoofdpartijen meest onveranderd blijft, de H.O.V. steeds voor het orkestrale deel zorgt, en het koor behalve een merkbare versterking der mannenstem men niet- aan groote mutaties onderhevig schijnt, biedt natuurlijk dc uitvoering thans niet veel nieuwe gezichtspunten meer. Weder om hebben we Theodora Versteegh ln de mooie alt-aria's met- onverdeeld genoegen ge hoord: wederom zong Jac. van Kempen dc recitatieven van den Evangelist met groote zeggingskracht en de belde hoogst moeilijke tenor-aria's in het tweede en vierde deel met bewonderenswaardige virtuositeit en kolos sale adembeheersching: alleen met de hooge a scheen hij een paar maal eenige moeite te hebben. En in Jac. Ph. Caro's voordracht mochten we ook weer de goede bekende klanken vernemen; hoewel ik had vernomen dat hij door verkoudheid minder goed ge disponeerd was. kon ik dat aan zijn stem nauwelijks bemerken: zijn basgeluid kionk diep en gaaf als immer, en de s heeft hij nog altijd niet goed leeren uitspreken. Overigens is zijn dictie evenals die van Van Kemperw en mej. Versteegh zoo duidelijk als men maar wensehen kan. De kleine sopraanpartijen werden door een koorlid hoogst verdienstelijk vervuld; de bekende echo-aria had men ditmaal terecht weggelaten; deze behoort muzikaal tot de zwakkere nummers van het werk en is in de logische opvolging volstrekt niet noodig. De Instrumentale solopartijen werden door de heeren Vonk, Spies. Nienhuis en De Vries over 't geheel goed vervuld; overigens was de orkestbegeleiding niet altijd met de zang stemmen In volkomen samenwerking. Zoo kwamen in no. 8. no. 9, no. 26 en no. 41 kleine ongelijkheden tusschen de vocale en dc in strumentale partijen voor en de klank der hobo's in no. 42 kan ik mij mooier voorstel- len. Tegenover déze minder geslaagde mo menten staan gelukkige vele goede en zeer goede, als voorbeeld waarvan wc dc vertol king der heerlijke „Sinfonle" aan het begin van het tweede deel kunnen noemen. De heer P. Halsema (orgel) en mej. Bets Neder- koorn (clavecin) zorgden mede voor het ver krijgen van het verlangde coloriet. Het koor zong vooral de koralen zeer mool[ en expressief. Wat de bewegelijke vrije koor nummers betreft zou een meerdere ven scheidenheid van kleur mij niet onwensche- lijk dunken. De klank der sopranen kan, naar het me toeschijnt ook nog aan bei schaving en beheersching in de hooge toi nen winnen. Aan het slot werden alle uitvoerenden, en in 't bijzonder de solisten en de dirigent-, har telijk toegejuicht K. DE JONGv (Onderstaande berichten zijn reeds in een deel van de vorige oplaag opgenomen.) DE NIEUWE TELEFOON TARIEVEN. DE TARIEFKRINGEN OM HAARLEM. Zooals wij reeds eerder gemeld hebben, gaat op 1 Januari de nieuwe tariefregeling bij de telefoon in, wordt het vaste abonne ment vervangen door een vast bedrag per Jaar van 48, vermeerder dmet 2 1/2 cent per locaal gesprek. Het bedrag van 40 geldt alleen voor het minimum tarlefsgebied, dat ligt binnen een cirkel met een straal van 2 K.M. waarvan het vroegere telefoonkantoor boven het Politiebureau in de Smedestraat het middelpunt is. Buiten dit gebied wordt het bedrag verhoogd met 150 per honderd meter mécr voor normale gevallen. Wie op een toestel meer dan 2400 gesprek ken per jaar voert krijgt aan het einde van het jaar een korting van 25 pet. op dc ge- sprekkosten van zijn rekening afgeschreven. Wie 4800 tot 9000 gesprekken op een toestel per jaar voert, krijgt een korting van 50 pet. Ook voor het interlocaal telefoonverkeer zijn de tarieven gewijzigd. Men betaalt na l Januari per 3 minuten of gedeelte daarvan, indien de kantoren van aanvraag en bestem ming op een hemelsbreed gemeten afstand van hoogstens 10 K.M. van elkaar verwijderd liggen 10 cent; op een afstand van 10 tot en met 15 K.M. 15 cent; op een afstand van 15 tot en met 35 KM.: 35 cent; op een afstand van meer dan 35 K.M. 50 cent. Binnen den kring van 10 cent liggen voor Haarlem berekend: Zand voort, Velsen, Vel- sen-Noord, IJinuiden, IJmuiden-Oost, Drie huis. Spaarndam, Halfweg. Hoofddorp. Vijf huizen, Abbenes, Nieuw-Vennep en Benne- broek. 15 cent moet men betalen voor gesprek ken met Beverwijk, Aalsmeer, Htllegom, Liss# en Sassenheim. 35 cent voor gesprekken met Amsterdam en Lelden. inschrijver was f 17.200 hoogen VRIJDAG 27 DECEMBER. Stadsschouwburg. Het Schouwtooneel (A. v. d. Horst en Jan Musch). „Elias weet het beter". 8 uur. Palace. „The F!\1ng Fleet". 2.30 en 8.15 uur. Luxor Theater. Nieuw programma. 2.30 en 8.15 uur. Rembrandt Theater. Bioscoopvoorstellin gen, 2.30, 7 en 9.15 uur. ZATERDAG 28 DECEMBER Stadsschouwburg. Ver. Rott. Hofstadtoo- neel. „Drie Weken op Proef". 8 uur. Bioscoopvoorstellingen 's middags en 's avond*. Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op werkdagen van 11—8 uur, behalve 's Maan dags toegang vrij.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1929 | | pagina 5