r
FLITSEN
j}
STADSNIEUWS
FEUILLETON
De Gestolen Diadeem
ft
HAARLEM'S DAGBLAD
HAARLEM'S DAGBLAD
HET WERKTIJDENBESLUIT.
IN AMSTERDAM EEN MIDDAG-
SLUITING.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1529 DE MINUUT DIE EEN EEUW LIJKT
POLITIEORGANISATIE.
DRINGEND NOODZAKELIJK.
In het Maandblad van den Bond van Hoo-
gere Politieambtenaren in Nederland vonden
■wij een artikel van den heer J. D. Duyts,
Inspecteur van Politie alhier, over „Politie
reorganisatie".
De heer Duyts vestigt er ln dit artikel de
aandacht op, hoe gebrekkig de politie ten
piattelande en de politietaak nog geregeld is.
Telkens weer ondervinden de politieambte
naren daarvan de nadeelige gevolgen, hetzij
bij hun onderzoek, het zij ïater bij de behan
deling der zaak ter terechtzitting.
Ook dc voortdurend belangrijker wordende
plaats die sedert 1911 de vrouw bij de politie
inneemt is nog absoluut niet wettelijk gere
geld.
Herhaaldelijk zijn Staatscommissies be
noemd om het politievraagstuk te bestudee-
ren en plannen tot reorganisatie te ontwer
pen. Maar resultaten zijn nooit bereikt. En
toch is het hoog tijd, dat de gebrekkige in
richting der Nederlandsche politie wordt
herzien.
Er is, meent de heer Duyts, slechts een
minister noodig, die de zaak aandurft en
wiens ministerieel leven zoo lang is. dat hü
tijd heeft om de zaak goed voor te bereiden.
Welnu: de tegenwoordige minister van
Justitie heeft getoond, niet terug te schrik
ken voor ingrijpende maatregelen: de Psy
chopath enwet en de Ambtenarenwet zijn
daar enkele bewijzen van.
Er moet een algemeene Rijksrecherche ko-
imen. Het gevolg zou dan onmiddellijk zijn,
dat de vrij goed geoutilleerde recherche der
groote steden haar arbeidsveld tot het ge-
heele land zag uitgebreid en óók: dat er een
gecentraliseerde dactyloscopische inrichting
zou zijn gekomen.
Eenheid in uniformen voor de gemeente
politie alsmede gelijke rangen indeeling zijn
noodig, zoodat het niet meer mogelijk is dat
in Rotterdam de politieassistente wordt ge
lijkgesteld met een inspecteur en in Den
Haag met een agent.
Eenheid in de uniformen is alleen al noo
dig, omdat het auto-toerisme een buitenge
woon nationaal en internationaal vreemde
lingenverkeer tengevolge heeft.
Men moet trachten langzaam niet plot
seling tot reorganisatie te komen. De ver
beteringen en noodig gebleken uitbreiding
volgen dan van lieverlede, totdat de geheele
mxaterie geregeld is.
De heer Duyts wekt zijn collega's op, alvast
te beginnen met het maken van propaganda
voor de door hem genoemde verbeteringen.
TIJDSCHRIFT NED. WERKLOOSHEIDS -
RAAD.
Verschenen is het Decembernummer van
het Tijdschrift van den Ned. Werkloosheids-
raad.
Als eerste bijdrage publiceert de redacteur,
Mr. J. Gerritsz, een artikel: „Beurscrisis of
(en) economische crisis?"
Met verschillende voorbeelden toont hij
aan, dat hetterugloopen van de conjunctuur
zich reeds vóór de beurscrisis op de interna
tionale goederenmarkt had aangekondigd,
terwijl hij vreest, dat de nadeelige gevolgen
zich hier sterker zullen doen gevoelen dan
sommigen verwachten en wekt hij op tot een
navolging van de Vereenigde Staten van
Amerika waar, door de maatregelen van 'den
heer Hoover, wordt gewerkt 0111 het dalen
.van de conjunctuur tegen te gaan.
In een bijdrage: „Meer vaklieden in de
metaalindustrie te Amsterdam", behandelt
Dr. Ir. B. Bölger het rapport van de commis
sie, ingesteld door B. en W. van Amsterdam
inzake de beroepsomvorming en vakvol-
tooiïng in de metaal-industrie.
Van de hand van den heer Mr. H. J. Mor
ren is opgenomen een bespreking van het
rapport door een commissie uit. de Christelijk
Sociale Studieclub te 's-Gravenhage.
Behalve de gewone rubrieken verschenen
nog, van de hand van Mr. S. Mok, eenige ge
gevens gepubliceerd in no. 11 van de statis
tische mededeelingen van den Armenraad te
Amsterdam (over het Jaar 1927) en een be
handeling van het vraagstuk der sociale
waarde der werkloosheidsverzekering in
Duitschland; dit naar aanleiding van een
uiteenzetting van prof. Singheimer, versche
nen in het October-nummer van „Die Jus-
tiz", Monatschrift für Erneuerung des
deutschen Rechtswesens".
De aflevering gaat wederom vergezeld van
„De Arbeidsmarkt, orgaan voor de praktijk".
PERSONALIA.
Met ingang van 1 Januari is tot onderwij
zeres aan de R. K. School St. Veronica in de
Anthoniestraat benoemd mej. G. van Blok
land.
Uit liet Engelsch van
ARCHIBALD EYRE.
29)
„Uitstekend, gaat u maar vast naar bo
ven, dan zal ik zorgen dat. de koffer naar
binnen gedragen wordt".
„Neen, neen, ik wil het zelf zien".
De man wist niet hoe hij het had, maar zei
op zijn onbewogen huisknechten-toon: „Zoo-
als u verkiest, mevrouw".
Toen de koffer veilig in de hal! stond en
de vooi-deur gesloten was, volgde mevrouw
Heraraings den bediende de trap op. Haar
vermoeide beenen droegen haar slechts met
moeite, maar zij hield zich staande door de
gedachte dat zij binnen een paar minuten
van een zwaren last bevrijd zou zijn.
Zij trad verlegen de slaapkamer binnen,
want haar bekendheid met Lady Harlsmore
was maar oppervlakkig. Toen zij binnen
kwam, stond een jongmensch van zijn stoel
naast het bed op.
„Dat Is heel lief van u", zei een stem uit
de kussens.
..Het ls zoo vriendelijk van u om mij te
ontvangen", antwoordde mevrouw Hemmlngs
zenuwachtig. Een groote blanke hand werd
haar toegestoken en mevrouw Hemmlngs
drukte die dankbaar.
„Kent u mijn zoon? Hij komt nier dikwijls
inWoollaconlbe. Hij heeft het te druk met
wedrennen en andere beuzelingen, waarmee
hij zijn tijd en geld verknoeit. Lord Harls-
more. mevrouw Hemmlngs".
Mevrouw Hemmlngs stak den jongen over
jjet bed baar hand toe cn dc jeugdige graal
HET SCHEIDSGERECHT VOOR
DEN BLOEMBOLLENHANDEL.
EEN RECORD.
Wij lezen in het Weekblad voor Bloem
bollencultuur:
Begin September vermeldden wij, dat het
Scheidsgerecht voor den bloembollenland el
kans gezien had om honderd, uitspraken te
produceeren in 60 dagen. Het waren de num
mers 1400 tot 1500, waarvan de eerste op 26
Augustus en de laatste op 25 October werd ge
wezen. Dit beteekende een record.
Dit door het college in moeite vollen en
heeten strijd veroverde record is intusschen
verbeterd Het tweede honderdtal uitspraken
in geschillen sedert Augustus van dit jaar bij
het college aanhangig gemaakt, werd in nog
sneller tempo afgewerkt.
Weid 00 25 October zooals gezegd aan uit
spraak 1500 het zegel gehecht, op 16 Decem
ber j.l. werd weder een honderdtal uitspra
ken aan den staat van dienst van ons arbiters
college toegevoegd. Over het tweede honderd
tal werd dus slechts 52 dagen „gedaan".
Het jaar 1929 doet ons veel beleven. Met
niet genoeg te waardeeren „Ausdauer" werkt
het Scheidsgerecht zich door den rijstebrei-
berg van handelsgeschillen heen. een berg in
tusschen, die niet naar meer smaakt. Moge
de stroom spoedig luwen wat trouwens het
geval reeds is en het leven van ons scheids-
college spoedig weer wat rustiger worden.
Het record van 100 uitspraken in 52 dagen
behoeft heusch niet nog eens verbeterd te
worden. Laten wij in de eerste plaats voor
het Scheidsgerecht, maar niet minder voor
het vak, hopen en wenschen dat het nu „wel
letjes" is.
VRIJE HALVE DAG VOOR
WINKELPERSONEEL.
EEN VOORSTEL VAN B. EN W. TE
WACHTEN.
Zooals bekend, zouden B. en W. met de
organisaties overleg plegen inzake den weke-
lijkschexx vrijen hal ven dag voor het winkel
personeel.
Naar wij vernamen is van B. en W. in de
eerstvolgende raadsvergadering van 8 Janu
ari een bepaald voorstel in dezen te wach
ten.
BLOEDDORSTIGE HONDEN
DOODEN 20 SCHAPEN.
In den Inlaagpolder onder Haarlemmer-
liede hebben Donderdagmorgen enkele bloed
dorstige honden tusschen 9 en 11 uur twintig
schapen van verschillende eagenoars den
strot afgebeten of in de sloot gejaagd en
verscheidene andere schapen gewond. Het is
de vraag of enkele gewonde dieren het leven
er af zullen brengen. Men heeft de honden
wel uit de verte gezien, maar men weet niet
waar ze thuis hooren. De politie onderzoekt
het geval.
DE MOEILIJKHEDEN BIJ DE B. A. D.
De moeilijkheden welke momenteel zijn
gerezen ten opzichte van de exploitatie der
Bloemenclaalsche Autobus Dienst, welke de
verbinding van den Zijlweg naar Santpoort
en van Santpoort naar Vogelenzang onder
houdt en over welke moeilijkheden ook in
de laatste raadszitting van Bloemendaal werd
"•esproken, heeft het bestuur van den Centrale
Bond van Transportarbeiders (Nederl. Unie)
aanleiding gegeven voor dit personeel een
spoed-ledenvergadermg te doen houden in
den nacht van Maandag op Dinsdag.
BEKRONINGEN.
Op de hieronder genoemde pluimvee-
tentoonstellingen behaalde onze stadgenoot
W. G- Quax met zijx^ inzendingen sier-
duiven en krielhoenders de volgende bekro
ningen: Te Heemstede 13 Eere-, 40 Eerste, 15
Tweede en 3 Derde prijzen, tevens den beker
voor het hoogst aantal punten der Tentoon
stelling en den beker voor de fraaiste sier-
dulf. Te Beverwijk 16 Eere-, 23 Eerste en 3
Tweede prijzen; den beker voor de fraaiste
inzending sierduiven en den beker voor de
fraaiste sierduif. Te Lisse 14 Eere-, 22 Eerste,
5 Tweede en 2 Derde prijzen. Een mooi
succes dus.
boog zich op zijn beurt over het bed heen om
haar groet te beantwoorden.
„Au, lompe vlegel, je hebt me tegen mijn
voet gestooteix", kermde de gravin. „Pardon,
mevrouw Hemmings", vervolgde ze, toen ze
zag dat haar bezoekster verschrikt een stap
achteruit deed. „Ik had het niet tegen u".
„Neen, ik ben de lompe vleugel", lichtte
Lord Harlsmore opgewekt in. „Trek u maar
niet te veel aan van wat mijn moeder zegt,
dat doe ik ook niet".
„Het was maar beter als je dat wel deed",
mopperde Lady Harlsmore, „dan was er kans
dot er nog wat van je terecht kwam. U hebt
tenminste geen last met uw zoon, mevrouw
Hemmings. Ik hoor wel eens dat hij een voor
beeldige jongen is".
„Ikheb veel om dankbaar voor te zijn",
stamelde mevx-ouw Hemmings, „maar alle
mannen
„O, ik ken de mannen ook. Maar ze zijn
niet allemaal slecht. Toen mijn jongen gebo
ren werd, heb ik mij vast voorgenomen dat
hij tot een goed man zou opgroeien en de
hemel weet dat ik er mijn best voor gedaan
heb".
„Ik ben er van overtuigd", zei mevrouw
Hemmlngs verlegen, „dat uw pogingen met
succes bekroond zijn".
Lady Harlsmore lachte, tot haar vroolijk-
held overging in gekreun.
„Daar zou ik u wel andere verhalen over
kunnen doen. mevrouw Hemmings!"
Mevrouw Hemmings had weinig lust om
naar de jammerklachten van haar gastvrouw
over haar zoon te luisteren, daarvoor was ze
nlef gekomen en ze vond dat het nu tijd werd
om van wal te steken.
„Ik kom met een eigenaardige boodschap",
ze ze toen de gravin zweeg. „Als ik u vertel
len mag wat 'net is, zal ik u niet langer op
houden. Ik kwam
„U moet vooral niet- denken dat u te veel
1 Januari a.s. treedt het werktijdenbesluit
in werking en moet aan het winkelpersoneel
een ochtend of een middag vrijaf worden ge
geven.
De organisaties der winkelbedienden ijve
ren voor een vrijen middag, de werkgevers
gevoelen meer voor een vrijen ochtend.
Op een dezer dagen door den Alg. Ned.
Bond van Handels- en kantoorbedienden
gehouden vergadering deelde de oheer G. A. J.
Smit Jr., mede door de S. D. raadsfractie te
Amsterdam gemachtigd te zijn te verkla
ren dat deze fractie de overtuiging heeft,
dat de gemeenteraad van Amsterdam met
groote meerderheid zou besluiten de veror-
dening op de winkelsluiting zoodanig aan te
vullen, dat op een bepaalden middag alle
winkels gesloten zouden moeten worden.
Waar echter daartoe de in te voeren wij
ziging eerst nog in verschillende commissies
aan de orde gesteld moet worden is het niet
mogelijk per 1 Januari een zoodanig besluit
reeds vair kracht te doen zijn.
Aangenomen mocht echter worden, dat per
1 Maart 1930 in Amsterdam de nieuwe veror
dening in werking zal treden. In de kringen
van het winkelpersoneel wordt nu verwacht,
dat een dergelijk vooi'beeld van Amsterdam
in verschillende andere plaatsen zal worden
nagevolgd.
SPREEKUUR WETHOUDER GERRITSZ.
De wethouder van Openbare Werken, mr.
J. Gerritsz is verhinderd a.s. Maandag zijn
gewone spreekuur te houden.
AANBESTEDINGEN.
Vrijdagmorgen werd ten bureele van den
Rijkswaterstaat alhier aanbesteed het on
derhoud van het Mex-wedekanaal in Nooi'd-
Holland met zijtak te Nigtevecht, gedurende
1930, 1931 en 1932.
Laagste inschrijver was de firma W. en H-
Visser te Lemmer voor 35855 per jaar.
Voorts werden aanbesteed de onderhouds
werken aan het Noord-Hollandscli Kanaal
gedurende 1930, 1931 en 1932, in 3 perccelen.
Laagste inschrijvers waren:
Voor het le perceel: J. de Groot, te Pur-
merend voor 33873 p. j.
Voor het 2e perceel: P. Daalder te Alk
maar, voor 18495 p.j.
Voor het 3e perceel: H. A. Pik te Barsinger-
horn: voor 1930 13864 p. j-, voor 1931
14134 p. j„ voor 1932 13645 p. j.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij: Snel, Hasselaars
plein 20, armbandje: Warmerdam, Olycan-
straat 25, beux-sje met inhoud; Doevendans,
Jansstraat 31. bloemenbak; Vosse, Jelgers-
mastraat 11, beursje met inhoud; Homan,
Friezenstraat 104, ceintuur; Bureau van po
litie: cartonnetjes, handschoen, kinderhand
schoen, handschoen, portemonnaie met in
houd, huissleutel damestasch met inhoud en
want (grijs); Dr. Bartstra, Zoxxnelaan 49,
duixnstok; Dijkstra, Cornelissteeg 16, das
speld; v. Leexxwen, Hasselaersplein 9, étui;
Bakker, J. F. Helmersstraat 15, étui voor
recu's; Bakker, Nieuwe Gracht 96. étixi voor
foto's; Kennel Haerlem: gele hond en Sehot-
sche herder; v. Kessel, Anthoniestraat 67,
handschoen; Bakker, Schagchelstraat 39 rd„
idem; Hoogendoorn, Javastraat 1, jongens
handschoen: v. Huis, Oranjestraat 135, hand
schoen; Tollenaar, Txxinstx-aat 7 x'ood, hand
beschermer: Jetjeshorst, Parklaan 22, arm
bandhorloge; Postkantoor Ged. Oude Gracht
handschoen, vulpenhouder en parapluie;
Zwart, Rozenprieelstraat 36 B, handschoen;
Bakker, Da Costastraat 31. handschoen;
Blankert, L. Raamstr. 25 rood, kinderhand
schoen; Kemel, Merovingenstr. 44, hoxidje
(bast. pinchertje); Kennel Fauna; grijze
kat, idem, idem. zwarte kat, grijze kat, grijs
witte kat en zwart-wïtte kat; Karis, Gast
huissingel 48, kaart v. ijsbaan; Treffex-s,
Harmenjansstraat 71, kap van een mantel;
Horick, Oost-Indiëstr. 42. oorknop; Vrolijk,
Tetterodestraat 15, oorknop; Kooistra, KI.
Heiligland 51 zwax-t, overhemd; v. Klaveren,
Leidscheplein 8 zwart, portemonnaie met in
houd; v. d. Werff, Ged. Schalkburgergracht
80, rijwielbelastingmerk; Vorstman, Zuid-
Schalkwijk 18. rozenkrans; v. d. Porte, Gen.
Cronjéstraat 69, ring; Witkamp, Klooster
straat 119, rijwiel; Tor, Bredcrodestx'aat 24,
sierspeld; Kievit Delftstr. 36, bos sleutels;
Kok, Westerhoutpark 34, sleutel vaxi xnelk-
kx-aan; v. d. Lande, Spaarne 102, Ieunixxg-
stoel; Verbeek, Wilgenstraat 19, tasch met
inhoud, gedeponeerd aan het Bur. van po
litie; Bouman, Kamperstraat 27 reod,
taschje; Roosmale, Vrouwehekstraat 1, kin-
dertaschje; v. Baak, Groendaalsteeg 18.
tasch met inhoud; Bljvoets, Esschilderstraat
43, idem; Bijster, Vooruitgangstraat 85, zeil-
dek.
bent", antwoordde de gravin vx-iendelijk. „Ik
ben blij u bij mij te zien. Misschien heeft u
succes als u mijn zoon eens vertelt hoe u
over lichtzinnige jongelui denkt. Ik heb ge
praat tot ik er heesch van was".
„Dat doe ik liever niet", antwoordde me
vrouw Hemmings bedremmeld. „Ik heb
heusch genoeg aan mijn eigen moeilijkhe
den".
„U weet niet wat moeilijkheden zijn", zei
de gravin schertsend. „Hoe dikwijls heb ik u
benijd, als ik u met dien degelijken zoon
van u samen in de kerk zag zitten".
„Misschien zijn mijn moeilijkheden wel
gi'ooter dan u kunt vermoeden. Mijn zoon is
niet heelemaal zooals u denkt. Maar Iaat ik
u nu liever veidellen waarvoor ik gekomen
ben". Ze streek vermoeid met haar hand over
het voorhoofd. „Ik voel mij niet goed".
„U ziet bleek! En ik ben zoo onbeleefd ge
weest om u niets aan te bieden. Wilt u een
kopje thee of misschien een glas wijn?"
„Niets, dank u, het zal direct wel weer
overgaan". Mevrouw Hemmings deed boven-
menschelljke moeite om zich goed te hou
den. „Lady Harlsmore, ik ben hier gekomen
om u te zeggendat uw diamanten dia
deem gevonden is".
„Wat!" Lady Harlsixiore gixig verschrikt
overeind zitten, xnaar met een kreet van pijn
viel ze weer terug in de kussens. Op het ge
zicht van haar zoon was een angstige trek
gekomen.
„Ja. hij is gevonden. Waar en wanneer kan
ik u niet vertellen, mijn broer, de minister
van Binnenlanasche Zaken, heeft mij in het
belang van het onderzoek verboden 0111 bij -
zondex-heden mee te deelen".
„Maar wlc- heeft hem gevonden?"
„Ik".
„U?"
„Ja. O. liet is zoo een vreemde geschiedenis
nxaar ïuiju lippen zjjxi verzegeld, vraag mij
X
KINDERFEEST VAN DE VEREENIGING
VAN GROOTE GEZINNEN.
St. Nicolaas heeft het land vex-laten, doch
naar de kinderen van leden vaxx de R-K.
Vereeniging van Groote Gezinnen had hij
een afgezant gestuurd, omdat zij toch hun
kinderfeest zouden hebben en zoo was deze
afgezant dan Vrijdagmiddag in de groote
Gemeentelijke Concertzaal in hun midden.
De afgezant droeg een kleurig en rijk ge
waad, zooals het eexx vertegenwoordiger van
zulk een hooge persoonlijkheid, zooals Sint
Nicolaas is, past en hij had een uitgebreid
gevolg, een grootvizier, een hofbakker en
nog veel meer fantastisch uitgedoste lieden.
Het tooneel was voor hem prachtig opge
maakt met groote pluche gordijnen en veel
goud en een troon met een trap en draperieën
met kwasten ter weerszijden. De afgezant van
Sint Nicolaas had in zijn gevolg een vreemd
stel, Pieter en Kathrijn, waardige menschen,
die met muziek hun intocht deden in de zaal
en die, een maal op het cooneel gekomen een
reeks van zeer vreemde gebeurtenissen ten
tooneele voerden. Maar Pieter exx Kathrijn
vierden ook hun 25-jarig huwelijksfeest en
dan mag je wel een beetje vreemd doen.Dat
vinden de kinderen, die met zijn bijna dui
zend de zaal vulden ook, en ze juichten het
gouden echtpaar hartelijk toe, toen dit op
het tooneel een huldiging bereid werd Zij
volgden met aaxidacht de vreemde verrich
tingen, toen in den wonderoven zoo maar
menschen gebakken wex-den en ze deden, wui
vend met de gekleurde mutsen, die zij ont
vangen hadden Pieter en Kathrijn hartelijk
uitgeleide, toen die weer met muziek voorop
vertrokken, na eexx rondwandeling door de
zaal, waarbij zelfs de hofbakker met zijn
groote pan en zijn kleine maats meeliep.
Het was een alleraardigste aantrekkelijk
heid, dit onderhoudende echtpaar en de vele
kinderen, die tot het gevolg behoorden wa
ren met zorg aangekleed.
Intusschen hadden er Kerstliedex-en. ge
klonken en de afgezant van Sint Nicolaas
had een toespraak gehouden, waarbij hij alle
kinderen op het hart drukte om dit jaar hun
uiterste best te doen. En de afgezant had
zijn grootvizier hem een rol doen geven,
waaruit een proclamatie ontrold werd, waar
in als een der voornaamste punten stond, dat
St. Nicolaas den afgezant opgedragen had
om speculaas te doen ronddeelen. De afge
zant aarzelde niet om opdracht uit te voe
ren en zoo zaten ze allen weldra aan een
gxtiot stuk koek te knabbelen.
Ook stond er in de proclamatie, dat de
Hofbioscoop van Sint Nicolaas vertoond zou
worden en ook daaraan werd ten spoedigste
uitvoering gegeven. Het waren mooie en dik
wijls ontroerende films en het is geen won
der, dat toen ze tegen half zes naar huis gin
gen in menig kind nog nagloeide de door
leefde pret.
niets meer. Ik ben er heelemaal van streek
van".
„Dat is ook wat moois, dat ik geen vragen
mag doen over mijn eigen diadeem", mop-
nerde de gx'avin; maar toen ze naar haar
bleeke, bevende bezoekster keek, verzachtte
zich haar blik.
„Het is erg vriendelijk van u om mij te ko
men vertellen dat mijn diadeem gevonden is.
Weet u ook waar hij op het oogenblik is?"
„Ik heb hem bij mij".
„Bij u?"
„Ja".
Er was in het strakke, bleeke gezicht en de
neergeslagen oogen van mevrouw Hemmings
iets schuldbewust. Lady Harlsmore was ge
schrokken. Het was te dwaas om te veron
derstellen dat deze eerbiedwaardige dame
den diadeem in een zwak oogenblik had weg
genomen. maar waarom zag ze er dan in vre
desnaam zoo schuldig uit?
„Ik begrijp niet hoe het mogelijk is dat u
hem hebt. Ik dacht eigenlijk dat u bedoelde
dat de detectives hem opgespoord hadden.
Hoe bent u er aan gekomen?"
„Ik heb hem gevonden".
„Gevonden?" echo-de de gravin.
„Ja".
„Waar hebt u hem gevonden?"
„Dat kan ik u niet vertellen. O, vraagt u
mij als 't u belieft niets meer".
„En hebt u hem bij u?"
„Beneden in de hall".
Lord Hai-lsmore stond half op, toen ging
hij weer zitten. Zijn moeder keek haar be
zoekster aan. ..Wat een eigenaardige plaats
voor zoo'n kostbaar stuk. In de hall? Bij uw
parapluie?"
„Neen. ik heb hem in mijn koffer weggeslo
ten. Dat leek me de veiligste plaat-s. Niemand
zal in den gewonen koffer zooiets kostbaars
vr-moeden. Ik ben vandaag uit Woollaconlbe
gekomen.
Als je juist begint te hopen dat
je den koffer tenslotte met ver
eende krachten nog dicht zult
krijgen en de kinderen verschijnen
met enkele kleinigheden die in
ieder geval nog mee moeten.
(Nadruk verboden).
De heer W. J. B. van Liemt, voorzitter van
de vereeniging, had een openingstoespraak
gehouden en er zijn verheugenis over uitge
sproken, dat de vereeniging reeds het leden
tal van 900 overschreden heeft en op dezen
Vrijdag-, op Zaterdag-, en op Maandagmid
dag te zamen 3000 kinderen het feest kan
aanbieden.
De musiceerenden waren leden van het
korps „Euphoma" uit Overveen, de opge
voerde kinder-revue van Pieter en Kathrijn
was van den heer De Lobel.
JUBILEA AAN DE CENTRALE WERK
PLAATS.
Heden herdenken de heeren A. Terhorst,
blikslager, G. v. d. Veldt, wagenmaker en
L. Meyer, wagenmaker, den dag dat zij voor
25 jaar in dienst kwamen der Nederlandsche
Spoorwegen aan de Centrale Werkplaats.
Namens de Directie ontvingen de jubilarissen
het gebruikelijke geschenk in enveloppeen
een oorkonde. Ook de collega's gaven stof
felijke blijken van belangstel1 ing. De heer
Tei-horst kreeg van zijn kameraden een
fraaie rooktafel toegezonden, terwijl de heer
v. d. Veldt in zijn afdeeling verscheen en een
theetafel ontving, xxa eenige hartelijke woor
den van den heer Hoek. De heer Meyer werd
in zijn afdeeling toegesproken door don heer
Bornhof, hij ontving een eiken schoorsteen-
klok. De jubilax'isseix dankten met enkele
woorden en brachten den dag verder in riexi
huiselijken kring door waar zij nog vele
blijken van belangstelling ontvingen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». per regel.
en duurzaamheid ZIJLWEG 57
„O, wat lief- van u! En hebt u uw koffer
heelemaal van Woollacombe mp-^bracht
met mijn diadeem er in?" Lady Harlsmore
barstte in een schaterlach uit. „Dat étui is
in ieder geval niet te klein!"
Mevrouw Hemmings stond op. „Ik zal hem
gaan halen". Zij ging naar de deur toe.
„U ziet er zoo moe uit, mevrouw Hem
mings", zei Lady Harlsmore op medelijden
den toon, „ik zal iemand van het personeel
bellen om den koffer te halen".
„Neen, neen". Zij tastte naar dexi deruknop
maar wankelde. Lord Harlsmore snelde op
haar toe en steunde haar.
„Het is niets, het is al weer over", zei ze
zwakjes. „Misschien wil uw zooxi me wel eexx
arm geven...."
„Ik wil er niet vaix hooren dat u naar be
neden gaat", zei Lady Harlsmore met be
sliste stem. „Breng haar naar dien leunstoel
en geeft haar wat brandewijn, Augustus",
beval ze haar zooxx exx ze vervolgde:
„Arme ziel, wat vriendelijk om toch hier te
konxen terwijl u zich zoo zwak voelt".
Na den brandewijn voelde mevrouw Hem
mings zich wat beter. Zij trachtte weer op
te staan.
„Neen, ik laat u de trappen niet afgaan,
laat Augustus hem maar halen".
Mevrouw Hemmings haalde een sleute^os
te voorschijn. „Als uw zoon zoo vriendelijk
zou willen zijn", stamelde ze verontschuldi
gend.
„Natuurlijk", zei de Jongen gedienstig.
„U zult in mijn koffer een doos vinden
een bonbondoos xnet een kapot deksel; er zit
eexx touwtje om heen. De doos ligt onder mijn
zwart zijden japon in den rechtschen hoek
en de diadeem zit er in. Als u zoo vriende
lijk zoudt willen zijn ik geloof heusch dat
ik up dit. oogenbiik niet naar beneden kan
komen".
lWordt vervolgd.)J j
