H. D. VERTELLINGEN.
J. Lottgering
KLENE's KAUWGOM
STADSNIEUWS
ONTWARDE DRADEN.
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 10 JANUARI 1930
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden).
door TAND.
Radiotisme.
Een van de ergste ziekten, die op "t oogen-
blik heerschen, is wel „het Radio", de met
het bezit van een radiotoestel gepaard gaan
de zenuwtoestand. Heele menschdommen
gaan er aan ten gronde, 't is de kiem van
famllievcetes en burgeroorlogen.
En men kan er zich absoluut niet tegen
wapenen. Nooit Ja 't nog bij iemand opge
komen, om een voorbehoedmiddel tegen deze
ziekte' te zoeken en toch is 't gevaarlijker
dan alastrim.
De teekenen, die er op wijzen, dat de ziekte
een of ander huls zal treffen, zijn de palen,
die uit het dak opstijgen, als eerste uitwas
sen.
Vroeger, ln de oudheid, kwam er een bordje
op de deur: „besmettelijke ziekte" en men
meed zulke huizen.
Thans steken de hulzen twee armen ten
hemel, den ether ln, de muziek aanroepend,
en dc mcnschen frequenteeren dergelijke
hulzen.
Men kan lang gezond blijven, en met een
verwaand gezicht beweren: „Wij Radio?....
nooit. We zijn thuis tegenstanders van mu
ziek uit blik, van plano in het zuur, al of
niet voorzien van een schijfje viool of zang".
Wat doet men echter (als in het geval
waarover dit verhaal loopt) tegen den inval
van een familielid, met radiotoestel, dat een
reis gaat maken ft familielid) en vraagt of
ajn toestel een half Jaar bij je mag logeeren?
Om der wille van den vrede zeg je Ja",
al of niet versterkt met „graag".
En is het dan vreemd, dat er in dat heftige
Anti-Radlohuls de een of ander tusschen-
door loopt, die (waarschijnlijk reeds lichtelijk
aangetast door de ziekte) beweert dat een
radiotoestel zonder muziek even raar is, als
een draaiorgel zonder slinger, en die der
halve 't huis voorziet van een, helaas goed
werkende, antenne?
Aan dergelijke overrompelingen kan geen
mensch iets doen, maar met dat al is de
ziekte, ondanks den heftlgen tegenstand, .het
huis binnen geslopen!
Ondanks 't feit, dat er dan „zoo*n radio
toestel" in huis is, zijn er nog onnoozcle idea
listen, die meenen, althans de ziekte te kun
nen ontloopen.
Ach armen!
Zoodra dc radio muziek geeft, zoodra ze
"t nobele gelukl van den, liefst buitenland-
schen, omroeper hooren, geeft van die idea
listen het grootste gedeelte zich toch over.
Ze verontschuldigen zich dan door te zeg
gen, dat „deze loudspeaker wel heel erg goed
is, en dat dit toestel toch wol bijzonder gaaf
weergeeft".
En de rest der gezonde menschheld?
Die krijgt de ziekte ln den heftlgsten graad.
Dergelijke types worden pas ziek, als het
toestel het opgeeft, na een tijdlang werkzaam
te zijn geweest.
Ze weten het zelf natuurlijk niet. Ze ko
men pas bij, als ze zichzelf er op betrappen,
staande bij het radiotoestel en draaiende
aan alle knoppen, die te vinden zijn: de eer
ste symptomen van de gevreesde ziekte.
Dan is het te laat, binnen een uur zijn ook
aU volslagen radioot.
Het behoeft natuurlijk niet, maar in het
onderhevige geval was het toestel, dat kwam
logeeren, er een in embryonalen vorm, d.w.z.
éen uit den oertijd der Radiobeweging, met
zeer vele spoelen en knoppen.
De ziekte die men van een dergelijk toestel
krijgt, is veel heviger, dan die men opdoet
bij een volmaakt, hedendaagsch toestel. Het
kost uren van zoeken, een eindeloos geduld,
een zenuwgestel en vple handomdraaien.
Dit „oertoestel" dan, zag er buitengewoon
mooi en forsch uit.
Vooral het binnenwerk maakte op de radio-
ten een overweldigenden Indruk. Ze hadden
nl. den treurigen moed, om, toen de radio
het plotseling opgaf, na een paar uren lang
de prachtigste harer klanken te hebben voort
gebracht, het achterschot te verwijderen,
teneinde zoodoende tot ln de diepte der din
gen te kunnen doordringen.
Het. was sommigen als rezen alle, zorgvul
dig in kasten weggeborgen natuurkundeboe
ken uit het stof op en werden hier tot reali
teit.
De taal, die de menschen, als gevolg van de
ziekte, gingen uitslaan was warrig als de dra-
den, die het Innerlijk van het toestel door
kruisten. Ze misbruikten de woorden accu,
batterij, positief en negatief, zoo vaak ze
konden.
Daar de menschen uit het huis van het
oertoestel, zeer veel radiote familieleden had
den, kwamen die vanzelfsprekend kijken, en
zij wendden mede pogingen aan, het defect
te ontdekken.
Het allereerste wat &1 deze radioten zeiden,
was, zonder uitzondering, dat natuurlijk dë
accu leeg was.
Een voltmeter wees echter aan, dat de accu
geen schuld had en men zocht verder, met
gezichten, die steeds geleerder keken (Radio-
tenkrampen)
Toen alle kennis faalde, kwam een laffe
radioot met dc veronderstelling, dat het de
antenne zou zijn.
Dat was laf, want het stormde hevig en de
regen viel bij stroomen neer. Op deze wijze
poogde de radioot zich aan verdere onder
zoekingen te kunnen onttrekken.
Maar hij wist natuurlijk niet, dat radioten
tot alles in staat zijn.
Een van de ziekste huisgenooten slingerde
zich, met behulp van een trapleer, op het
dak en poogde in de kouterlgheid van de an
tenne verkeerde dingen te ontdekken. De
draden werden betast, doch niets vermocht
hij te vinden. Een paar malen struikelde hU
over de telefoondraden en hierdoor ontmoe
digd, liet hU zich weer van 't dak zakken.
Bij het toestel heerschte nog steeds de
zelfde hopelooze toestand. De geheele fami
lie gaf raad en keek somber.
Een kwaadwillige zieke begon plotseling
de hooge a (voor zoo hoog ln haar vermo
gen) te galmen, welk geluid de familie met
blijdschap doorschokte en deed zeggen: „daar
is ie".
Begoocheling, leegte,.... geen geluid
zelfs geen storing.
Een broertje schraapte zijn keel en weer
dacht men „althans storing" te hebben ge
vonden.
Tot men t verraad ontdekte en het broer
tje werd verboden, zich verder te misdragen.
Ergens kraakte een gangdeur, een stoel
werd verschoven.
't Leken engelengeluiden, want men dacht
dat het de schuld van de Radio was.
De toestand in het huls was, om half éen
des nachts, na een vollen dag zoeken: red
deloos, redeloos en radioloos.
Toen wist men, dat dat de crisis van de
ziekte was.
De rest. van m*n verhaal kan vrij kort zijn.
Op 'n bijzondere wijze werd het defect van
het toestel ontdekt en kwam daardoor een
einde aan den. eersten heftigen aanval van
de ziekte.
Den volgenden dag was de gedienstige hl
de kamer van het oertoestel bezig (ze hep
sellef óok radio). Eén handomdraaien, en
hij ging.
Nou wil ik van gedienstigen ln het alge
meen niets zeggen, maar deze is een weinig
snugger exemplaar, die b.v. na het vinden
van het radiodefect vroeg, of de familie nou
eens „Krant jonge" liedjes door de radio "wil
de spelen, die vond ze zoo mooi!
En zóo iemand zet een radio aan, waar t
intellect faalde.
„Da's een gave", zei de moeder, die Hilver
sum „zocht".
NOODLIJDENDE DIEREN.
De directeur van den Kennel „Fauna"
schrijft ons, onder bovenstaand opschrift,
het een en ander betreffende zwervende en
noodlijdende dieren, die in het afgeloopen
jaar in den Kennel zijn opgenomen.
In 1929 werden 702 zwervende honden en
katten verzorgd. Met de strenge koude wer
den zelfs eenige meeuwen en duiven naar
den kennel gebracht, die half bevroren op
straat waren gevonden. Ook een Jong var
ken behoorde onder de zwervers; het was
van een vrachtauto afgesprongen.
In het geheele Jaar werden slechts 69 die
ren door de rechtmatige eigenaars opgeëischt.
Het gelukte den kennel, voor 127 gezonde eie
ren weer een goed tehuis te vinden.
Vele menschen zetten, om een kleinigheid
te besparen, zieke dieren buiten de deur. Men
late die dieren toch liever pUnloos afmaken.
Het verkeer etschte ln het afgeloopen jaar
weer heel wat slachtoffers onder de dieren.
Niet minder dan 138 dieren werden over
reden. meest door auto's.
„VOORWAARTS".
De muziekvereenlglng „Voorwaarts" geeft
Zaterdag 11 Januari een uitvoering met bal
in de St. Bavo, Smedestraat.
JUBILEUM G. SPAAN.
VEEL BELANGSTELLING.
Donderdagmiddag hield de heer G Spaan,
die zooals bekend zijn veertig-jarig Jubileum
bij de brandweer vierde, een druk bezochte
receptie in de bovenzalen van „De Kroon".
De jubilaris was met zijn familie te midden
van de bloemen gezeten er waren o.m.
bloemstukken van het kader van de V. C„
de N.V. Café-restaurant v.h. G-ebrs. Brink
man n, den staf. het personeel van de Sein-
zaal en de Vereeniglng ..De Tien" en be
halve de velen die aan de Haarlemsche
Brandweer verbonden zijn. waren aanwezig:
de burgemeester, de heer C. Maarschalk en
de wethouders Mrs. J. N. J. E. Heerkens
Thijssen en M. Sllngenberg en de heer J. M.
Hartdorff, als vertegenwoordiger van de Am-
sterdamsche. brandweer, welks commandant,
de heer Gordijn, tot zijn spijt door ongesteld
heid verhinderd was.
Door verschillende der aanwezigen werd
het woord gevoerd.
De commandant van de Haarlemsche
Brandweer, de heer C. J. van den Eroek,
hield een zeer waardoerende toespraak. Spr.
roemde het vele werk. door den jubilaris
voor de Haarlemsche Brandweer verricht.
In 1915 werd een nieuwe staf gevormd en
toen was de heer Spaan de aangewezen man
voor secretaris. De commandant heeft den
heer Snaan. met wien hij nu zeven jaar heeft
samengewerkt, leeren kennen als een buiten-
eewone kracht. Het deed spr. genoegen, op
deze receptie ook vertegenwoordigers van
de Amsterdamsche en de Blocmendaalsche
brandweer te zien.
Wanneer nieuwe banen door de Haarlem
sche brandweer werden bewandeld, had de
heer SDaan daarin steeds een groot aandeel.
Nu staat weer een reorganisatie voor de
deur: spr. hoopte dat. de heer Spaan ook
hierbij weer een belanerllke rol zal spelen,
tot heil van de gemeente Haarlem.
Tenslotte deelde de heer Van den Broek
mede dat het de Kon. Ned. Brandweer be
haagd heeft de heer Spaan het kruis met
gesp aan te bieden voor 40-jarigen trouwen
dienst en een oorkonde, waarop burgemees
ter Maarschalk zijn handteekening heeft ge
plaatst.
De heer Hartdorff voerde het woord na
mens commandant GordUn en het geheele
Amsterdamsche Brandweercorps. Spr. gevoelt
bewondering voor de Vrijwillige, altijd geest
driftige Haarlemsche Brandweer die in deze
stad zooveel mooie gebouwen te beschermen
heeft en eindigde met den wensch dat de
heer Spaan nog vele jaren zijn beste krach
ten zal kunnen geven voor de veiligheid van
de gebouwen in de gemeente Haarlem.
Namens het vaste personeel bood de heer
N. van Soest een beeldje op standaard aan,
voorstellende een brandweerman.
De tweede commandant, de heer H. Dau-
dey, uitte namens den staf den wensch, dat
de jubilaris nog vele jaren bij het corps zal
blijven. Het corps heeft het vertrouwen van
den burgemeester en dit is vooral te danken
aan het werken van den heer Spaan. Namens
den staf bood spr. den heer Spaan een schrijf
machine aan.
De heer J. F. van der Vaart, kapitein van
de V. C-, bood den jubilaris het eerelidmaat
schap van de V. C. aan en het insigne van
de vereeniging in goud.
Namens de feestcommissie bood de heer
Keyzer een bloemstuk aan, voorstellende de
laatste nieuwe autospuit.
De heer Hameetman voerde het woord
namens de ladderbrigade. Spr. eindigde zijn
toespraak met- de voorlezing van een gedicht
en overhandigde den heer Spaan een relief,
voorstellende een brandtooneel.
Zooals altijd bU de feesten van de brand
weer heerschte er op deze receptie een vroo-
lijke. prettige geest, een geest van kameraad
schap, die zeker den sympathieken jubilaris
goed zal gedaan hebben.
ARROND. RECHTBANK.
Verkeerde inlichtingen
door een failliet gegeven.
De 43-jarige winkelier L- H. uit Amster
dam stond terecht, omdat hij ongeveer in
November 1928 aan de curatrice in zijn fail
lissement mr. Maria J. Kluitman te Haarlem,
verkeerde inlichtingen heeft gegeven, name
lijk haar in strijd met de waarheid heeft
opgegeven verschillende bedragen te hebben
betaald aan eenige crediteuren.
7 Augustus is H„ die destijds te IJmuidcn
een winkel had, failliet verklaard.
12 November werd hU ten kantore van de
curatrice ter verantwoording geroepen, om
dat er geld tekort was. Hij zeide toen, dat
hij betalingen gedaan had en drie personen,
die hem daarvoor een kwitantie hebben ge
geven, tot een bedrag van enkele honderden
guldens.
Deze personen hebben echter later ver
klaard geen geld ontvangen te hebben, ter
wijl een hunner, de koopman H. G. een kwi
tantie geteekend' heeft, waarop de datum
veranderd was. Van 2 Mei was blijkbaar ge-
maakt 26 Juli. Het zou dus een oude kwitantie
zijn geweest, die gebruikt is om een betaling
die niet gedaan werd te dekken. Daarbij zou
verdachte dan de medewerking gehad hebben
van getuige G.
Den poiitiescheikundlge C. J. van Ledden
Hulsebosch is nu gevraagd of de op de kwi
tantie voorkomende datum was geschreven
over een wellicht vroeger aangebrachte da
tum. Deze heeft den indruk gekregen dat de
verbetering niet dadelijk is aangebracht,
doch minstens een dag, missschlen een maand
later.
Getuige G. erkende den datum veranderd
te hebben op den kwitantie, omdat hij een
vergissing begaan had. Dit is echter onmid
dellijk en met dezelfde pen gebeurd en niet
na een tijd, waarin overleg met verdachte
gepleegd kon zijn.
De andere getuigen erkenden de kwitantie
geteekend te hebben, doch geen geld te heb
ben ontvangen.
Verdachte bleef er echter by de betalingen
gedaan te hebben.
Het Openbaar Ministerie zeide, dat er nog
nooit zooveel geknoeid is als in deze zaak.
Tegen getuige G. wordt wellicht nog een vor
dering wegens meineed Ingesteld, omdat zUn
ontkentenis van een afspraak gemaakt te
hebben niet met vroegere verklaringen klopt-
Tegen verdachte vroeg de officier 8 maan.
den gevangenisstraf wegens het overtreden
van art. 194 Wetboek van Strafrecht.
De verdediger mr. dr. A. F. H. Schreurs,
meende, dat een verkeerde weg is ingeslagen
met overtreding van art. 194 ten laste te leg
gen. Hij betwistte, dat het daarin genoemde
misdrijf bewezen is, zelfs als is het juist,
dat verdachte met valsche kwitanties gewerkt;
heeft.
Uitspraak 23 Januari.
Ernstige aanrijding te
Pu'merend.
21 Juni heeft een autobusondernemer te
Purmerend, de 37-jarige P. D„ op het School
plein in die stad, met zijp autobus een school
jongen, de 13-jarige N. Kramer aangereden.
De jongen zat op de fiets en stak het plein
over. De bestuurder zag hem niet em by de
aanrijding werd de jongen 6 meter meege
sleurd. Hij brak een been en moest naar het
ziekenhuis vervoerd worden, waar hij niet
minder dan 16 weken gebleven is. De dokter
verklaarde, dat het letsel zeer zeker ernstig
te noemen is, aangezien het heen door het
vel heen stak. De geneesheer geloofde echter
wel, dat het weer in orde zal komen, hoewel
de jongen nu nog met een kruk moet loopen.
De autobusondernemer stond Donderdag
middag voor de Haarlemsche Rechtbank te
recht. Hem was ten laste gelegd hoogst roeke
loos, onoplettend en onvoorzichtig te hebben
gereden, terwijl hij geen signalen gaf.
Verschillende getuigen legden verklaringen
af, waaruit de officier van justitie tenslotte
de conclusie trok, dat ook de jongen voor
zichtiger had kunnen zijn, doch dat dit niet
opheft verdachte's schuld. Hij had minder
hard moeten rijden op dit gevaarlijke punt
waar vele wegen samenkomen. Vier getuigen
hebben gehoord, dat hU geen signalen gaf.
De remsporen toonden aan, dat de snelheid
grooter was dan 30 K.M.
De officier vroeg een geldboete namelijk
f 40 subsidiair 20 dagen hechtenis.
De verdediger mr. H. O. Drllsma, vroeg om
er rekening mede te houden, dat het ongeval
niet aan verdachte's grove schuld te wijten
was, waarvoor hU verschilende gronden aan
voerde,
SLAGERIJ J. A. CHRISPIJN.
In het perceel Warmoesstraat 7, waarin
vroeger de slagerij van de firma Tuinman
was gevestigd, opent heden. Vrijdag, de heer
J. A. Chrispijn een nieuwe en geheel naar de
eischen des tijds ingerichte rund-, kalfs- en
varkensslagerij, annex fijne vleeschwaren.
De nieuwe zaak mot haar wit-betegelde
muren, uitmuntende clectrische verlichting,
ijskast, nieuwste weeg instrumenten en wat
er verder tot het vak behoort, maakt een
indruk van frischheid en degelijkheid.
Niet alleen is het perceel geheel verbouwd,
maar ook de Inventaris ls totaal vernieuwd,
zoodat men de zaak bijna niet meer herkent
Het ligt in de bedoeling van den heer
Chrispijn zich in 't bijzonder toe te leggen
op den verkoop van fijne vleeschwaren.
CONCERTAVOND KUNSTKRING
HEEMSTEDE.
De vierde uitvoering in dit seizoen voor den
Kunstkring Heemstede wordt gegeven Maan
dag 13 Januari in het Heemsteedsche ge
bouw van den Protestantenbond aan de
Postlaan, door Zoltan Szekely (viool) en
Géza Frid, piano.
Het programma vermeldt voor de pauze
Sonate G moll van Tartini en Kreutzer-
Sonate van Beethoven, na de pauze: Sonate
van Milhaud en Tzigane van RaveL
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». p^r regel
Verven Stoomen
Stoppage Hoeden vormen
Groote Houtstraat 5a
si^BSSH^ïeimiagiiiBaysgi
N/oo/ Aome/j t
Zoo gauw hebt U kou
gevat, lastig zijn de ge
volgen. Neem steeds een
paar Wybert-tabletteo.
In origin, doezen J 45 en (B ets.
NED. MIJ. VOOR HANDEL EN
NIJVERHEID.
VOORDRACHTEN.
Voor de leden van hel; Departement Haar
lem der Ned. Mij. voor Nijverheid zal Woens
dag 15 Januari de heer J. van Oldenborgh,
Directeur van het Prov. Waterleidingbedrijf
en het Prov. Electrisch Bedrijf van Noord-
Holland, in de groote bovenzaal van café
Brinkmann, Grcote Markt, een voordracht
houden, toegelicht met film en lichtbeelden,
over den opzet en ontwikkeling van het Pro
vinciaal Waterleidingbedrijf van Noord-
Holland.
Op Vrijdag 7 Februari zal Prof. Dr. Ernst
Cohen uit Utrecht spreken over „De karika
tuur in de natuurwetenschap".
GEVONDEN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij:
Janzen, Schalkburgergracht 9. armbandje;'
v. d. Veldt, Allanstraat 82, abonnement; van
Dijk, Delftstraat 28zw., broekspijp; Koedijker,
Cornellssteeg 9, deur van ijskast, v. Dansik,
v. Oosten de Bruijnstraat 83, Dobbermann-
pincher; Bur. van Politie, Smedestraat, hon
denhalsband; Anspach, Sophiastraat 53,
kinderhandschoen; Kennel Fauna, gele, v.
Bakel, Zomerkade 57, jas; Kennel Fauna,
grijze kat, en een zwart-wiite kat; Hoonijk,
Rijnstraat 85, mand; v. Tiel, Gen. de Wet
straat 59, zilveren plaatje; Brems, Bakker
straat 19, portefeuille met inhoud; Janzen,
Slaperdijk 60, postduif; v. Leeuwen, Teijler-
straat 33, rozenkrans; Zwart, Berckheijde-
straat 4rd.. idem, Dernison. Ripperdapark
5. ring, Buinenberg, Bankastraat 61, Heem
stede, tasch met inhoud.
UITGAAN.
De Voddonraper ran Parijs
Aangemoedigd door het groote succes van
Zondag jl. met „De Twee Weezen" heeft de
Directie van „Hot Vereend Tooneel" besloten
Zondag 12 Januari een opvoering te geven
van het- bekende tooneelstuk ,X>e Voddenraper
van Parijs", waarin de hoofdrollen worden
vervuld door den heer Willem Veldman als
Vader Jean, de vroolijke voddenraper; mevr.
Rika Kloppenburg als vrouw Poture; Valk
van Spiegel als Baron Hofman, Fer de la Mar
als Lourens, Marie Braakensiek enz.
„De Voddenraper" is een uitmuntend stak
voor wie van een volksdrama wil genieten.
HAARL. BACHYEREENIGING.
Dinsdag 14 Januari a.s. zal het 5c Bach-
concert gegeven worden door Het Residen
tie-orkest. onder leiding van Dr. Peter van
Anrooy. Solist is: Robert Casadesus (piano).
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct.. per regel
Nederiandsch fabrikaat, prima kwaliteit, 5 tabletten 5 cent.
FEUILLETON
Eenige avonturen van
den Engelschen Meester-Spcurder
HERBERT PORTER.
1)
DE AMATL
„Een dame, die Mr. Herbert Porter reeds
lang om zijn scherpzinnigheid bewonderd
heeft, koestert den wensch persoonlijk met
hem kennis te maken.
Ze zal vanmiddag om 6 uur voor het Res
taurant van de renbaan in Grünewald zUn
en ze zou zich gelukkig voelen, als ze Mr.
Herbert Porter daar zou ontmoeten. Ze is
noch oud, noch leeiyk."
Deze brief lag reeds een uur op de tafel ln
de hotelkamer; een kruier had hem ge
bracht en was direct weer weggegaan. Mr.
Porter, die was gaan theedrinken en nu te
rugkwam. opende langzaam het couvert en
las de weinige regels tweemaal met groote
opmerkzaamheid. Daarop gaf hij den brief
aan z|jn begeleider, die direct achter hem de
kamer was binnengekomen; een oudere,
voornaam uitziende man met wit haar.
„Leest u ook maar eens. Mr. Kelly."
De aangesprokene liep snel de regels
door; hij was eenlgszfias verbaasd en dreigde
met den vinger: „Dus u hebt al avonturen in
Berlijn. Mr. Porterhm.... om 6 uur... nu....
ais u het goed vindt, ga ik met u mee
naar Grünewald en ream afscheid van u
zoodra het tijd is: lk wilde van de gelegen
heid gebruik maken om het stadion eens te
zien."
Herbert Porter schudde ontkennend het
hoofd.
„U hoeft u niet te geneeren, mr. Porter. Ik
heb verder geen kennissen ln Berlijn en
daar ikmorgenochtend al weer verder
reis
„U zult alleen naar het stadion moeten
gaan. Want na dit briefje zal ik zoo vrij zUn
thuis te blijven."
„En waarom?" vroeg de ander verbaasd.
„Als deze brief werkelijk van oen dame
was
„Werkelijk van een dame was?Dus hij
ls niet van een dame?"
Herbert Porter schudde het hoofd. ,.Be-
kykt u dc afzonderlijke letters maar eens.
KUkt u eens naar de manior waarop de pun
ten op dc i's gezet zijn: neemt u maar eens
goed notitie van die krachtige halen..... dat
is do verdraaide hand van een man!"
„Dus u gelooft, dat men u wil weglokken?"
„Zonder twijfel."
„Om een aanslag op n te plegen?"
„Neen; want ze weten natuurlijk, dat lk
op /ooiets altUd voorbereid ben."
..Maar u zei toch zooeven dat ze u uit huls
wilden lokken."
„Ja, en wel om een andere reden." HU
keek op de klok. „Het ls half zes. Ik zou du?
een auto moeten nemen, om precies op tUd
daar te zUn. Ziet u. daar hebben we het; de
schrijver wil, dat ik ln dien tUd. laten we
zeggen tusschen half zes en half zeven niet
ln het hotel ben."
„En waarom niet?" vroeg de bezoeker
hoofdschuddend.
„WaarschUnÜjk, omdat er in dien tyd
iemand zal komen, om nUjc raad te vragen
en omdat de schryver van dezen brief er be
lang bU heeft dit te verhinderen.
Door de met zware loopers bedekte gang.
klonk gedempt het rhythine van het ruste
loos» leven, dat dag en nacht ln dit groote
hotel geleefd werd. Hier en daar hoorde men
zacht geluid van electrische bellen; deuren
klapten open en dicht; uit de tearoom gelijk
vloers klonk verre muziek; het menuet uit
„Don Juan."
De huistelefoon op de schrijftafel ging
over. Mr. Porter nam den hoorn op en terwijl
hU naar dc mededeeling van den portier luis
terde, knikte hU zachtjes; een glimlach
gleed over zUn gezicht. „All right, Laat me
neer maar boven komen!"
Terwijl hij den hoorn op het toestel legde,
keek hU mei. zijn grijze oogen Mr. Kelly aan,
en knipoogde glimlachend.
„Binnen!"
De deur werd geopend. In het schemerige
licht van den corridor schitterde dc met goud
gegarneerde uniform van den liftjongen.
Door de half geopende deur trad een
goed gekleed man binnen. HU was midden
in de dertig, het regelmatige smalle gezicht
scheen dat van een kunstenaar. Het donkere
voile glanzende haar hing over zyn voor
hoofd; een kleine zorgvuldig geknipte punt
baard gaf aan zUn heele uiterlijk iets van
den vreemdeling. In zUn groote donkera
ocgen schitterde een koortsachtige gloed en
zware schaduwen lagen om de diepe oogkas
sen.
„Mr. Herbert Porter? vroeg de vreemde
ling met een stem, die zaht scheen te trillen
en hU deed gerulschloos de deur achter
zich dicht. Eenigszins besluiteloos keek hU de
beide heeren aan. De detective trad een wei
nig naar voren. ..MUn naam is Herbert Por
ter". zei hU beleefd.
..Ik moet u spreken. Dringend spreken
en direct!"
En terwijl hU zenuwachtig op zyn horloge
keek. ging hy voort: „Want ik heb geen mi
nuut te verliezen."
„Ik ben geheel tot uw dienst", antwoordde
de detectieve op rustigen toon.. Eén vraag:
„Is er ook iemand, die weet, dat u op dezen
tijd dat u het plan had om mij tusschen
half zes en zes uur op te zoeken?"
De aangesprokene keek Mr. Herbert Porter
met zijn donkere oogen vragend aan, zonder
hem te begrijpen. „Of ik.... of iemand weet..."
HU keek peinzend naar den grond....
„Ja_.. er is Iemand die dat weet. Maar die
kent mij ternauwernood."
Mr. Kelly stond op.
„Dag Mr. Porter", zei hij. En op zuchten
toon ging hy voort: .A's ik mij niet erg ver
gis, was uw voorspelling ju 1st"
Mr. Porter ging aan zyn schrijfbureau
zitten en noodlgde den bezoeker uit plaats te
nemen in een fauteuil, die rechts van hem
stond.
Men kon het den vreemde aanzien, dat er
iets was wat hein drukte. Hy had z'ya
oogen neergeslagen en staarde onbeweeglijk,
afwezig op het patroon van het tapyt en al
leen aan de ademhaling kon men merken
hoe onrustig hij was. ..Ik ben musicus", be
gon hy plotseling. „Vicoivirtuoos. Mijn naam
is in Europa en Amerika wel bekend, ook u
zult hem wel kennen, Mr. Porter: Holger
Karst".
De detective knikte. „Dat spreekt vanzelf",
antwoordde hy. „Ik heb over u hooren spre
ken. Over u en over uw beroemde viool.
Want als Ik my niet vergis, bezit u een
Amatl?"
Een warme glimlach gleed over de trekken
van den kunstenaar. „Ja." zei hy zachtjes,
„zy is verrukkelijk, mijn Amati! Ais lk haar
bespeel, dan voel ik. hoe haar reine tonen,
die de diepste smart en de hoogste vreugden
kunnen uitdrukken, diep in hot. gemoed van
mijn hoorders trillen. Mijn viool heeft, maar
éen mededingster, deze is in handen van dc
familie Astor."
„Bent u in Beriyn om hier een concert te
geven, meneer Karst?"
„Ja. Ik heb een tournee door de Vereenig-
de Staten gemaakt en ben sedert veertien
dagen in Europa. Ik heb twee concerten in
Stockholm en Kopenhagen gegeven en ben
nu eerst een dag of acht in Beriyn. Ook ben
ik, zooals men zegt, in trek. Gisteravond heb
ik ten bate van een liefdadigheidsinstelling
gespeeld en vanavond geef lk mUn groot
concert- in de „Philharmonie". Gisteren nog,
heb lk mU op dezen avond, waarop duizenden
weer zouden kennis maken mat mUn naam
en mUn kunst, verheugd. En nu.... nu is er
vannacht iets gebeurd»., iets, dat my zoo
aangegrepen heeft, dat ik hang ben. dat mijn
zenuwen my van avond de baas zullen zijn."
„Is er iets onaangenaams gebeurd?" vroeg
Mr. Porter op rustigen toon.
„Iets onaangenaams neen Dat niet be
paald. Ja.._. ik zou haast zeggen, dat ik iets
gezien heb maar: wat ik vannacht gezien
heb, brengt mij door zUn onverklaarbaar
heid heelemaal van streek. Maar ik zal u al
les vertellen. Ik woon in een pension in de
Hardenbsrgstrasse. Ik ben da3r niet ver van
de stad en toch in een mooie en voorname
en stille omgeving en in een rustig huis.
Want het spectakel ln een hotel zou mij bij
mij ndageUjksche studie erg hinderen. Het is
de oude villa van een voornaam staatsamb
tenaar, die door de tegenwoorfdlge eigenares
ln een pension veranderd is. Die dame is zelf
zeer vermogend en houdt het pension eigen
lijk meer om bezigheid te hebben en uit
liefhebberij: de vele interessante menschen
van alle mogelyke nationaliteiten vormden
voor haar een opwekkend en aangenaam ge
zelschap.
(Wordt vervolgd^'
