Het woord is aan
47e Jaargang No. 14283
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Woensdag 15 Januari 1930
HAARLEM S DAGBLAD
DIRECTEUREN: J. C. PEEREBOOM EN P. W. PEEREBOOM.
UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER
HOOFDREDACTEUR: ROBERT PEEREBOOM
ABONNEMENTEN: per weck ƒ0.271', met Geïllustreerd Zondagsblad ƒ032
Per 3 maandenHaarlem en plaatsen waar een agent gevestigd is (kom der
gemeente) 3.57J4. Franco per post door Nederland 3.S7J4. Lo;sc nummers
ƒ0.06. GetlL Zondagsblad per 3 maanden 0Ö7JS, franco per post.
Bureaux: Groote Houtstraat 93 Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12
Telefoon Noa.: Directie 13082 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600
Administratie 10724, 14825 Drukkerij 10122, 12713 Postgiro No. 38810
ADVERTENT1EN: 1—5 regels 1.75, elke regc! meer f 0.35. Reclames
ƒ0.60 per rcgeL Reductie bij abonnement. Vraag en Aanbcd 14 regels 10.60,
elke regel meer ƒ0.15, buiten Arrond. dubbele prijs. Onze Groentjes (Dinsdag,
Donderdag ea Zaterdag) 14 rcg. ƒ0.25, elke regel meer 0.10, uitsl. i coauiit»
Gratis Ongevallenverzekering voor Weekabonnés. Uitkeeringen: Levenslange ongeschiktheid en Overlijden f 600.-, Verlies van Hand, Voet of Oog f 400.-, Duim f 250.-, Wijsvinger f 150.-, Elke andere vinger f 50.-, Arm- of Beenbreuk f 100.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWAALF BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD
HAARLEM, 15 Januari.
Noordzee-drooglegging.
Onze Zuiderzee-drooglegging schijnt groo-
ten invloed, ja bcr'-'-nde geestdrift, vooral
op de Duitschers uit te oefenen. Heeft inder
tijd de ex-keizer, toen hij nog maar pas „Heer
van Doorn" was geworden, niet zelf verklaard,
dat dit nu juist een werk voor Hem zou zijn
om te leiden en tot stand te brengen? Dat
onze regeering de wenk niet begreep, of niet
wou begrijpen, en hem niet uitnoodigde om
als Zuiderzee-opperhoofd zijn ongestilden
landhonger te gaan bevredigen, was niet zijn
schuld.
Duitschers van bescheidener allure zij
worden slechts aangeduid als „een groep in
genieurs" hebben onlangs een ander blijk
van Zuiderzee-bezieling gegeven, dat vooral
niet minder bescheiden is dan dat van hun
ontslagen staatshoofd. Zij hebben een plan
ontworpen om het grootste deel van de
Noordzee droog te leggen, Engeland in het
vasteland op te nemen, de gevaarlijke kusten
van Nederland en België dus als zoodanig te
liquideeren, en in het nieuwe territoir twintig
steden te stichten.
U zult opmerken dat hiertegen, buiten de
technische moeilijkheden nog enkele bezwa
ren bestaan, en ik ben het er mee eens. De
schatten, die de Duitsche ingenieurs uit ge
zonken schepen denken te halen, lijken een
fantastisch voordeel, want ze zullen vrijwel
alle in den zeebodem zijn weggezogen. De
rijke ertslagen, die de Duitsche ingenieurs
profeteeren, zouden wel eens tegen kunnen
vallen. De ondergang van de havens van
Rotterdam, Antwerpen, Londen, Huil enz. is
een nadeel, dat door de Duitschers en spe
ciaal door Hamburg met eenige nonchalance,
maar door de Belgen, de Engelschen en ons
ietwat anders beschouwd kan worden. Er zijn
nog enkele andere bezwaren de Engel
schen zouden er b.v. weinig voor voelen om
hun land in het continent te laten opnemen
maar is het noodig ze alle op te sommen?
Neen.
Het wonderlijke is, dat ontwikkelde men-
schen in allen ernst samen gaan werken om
een dergelijk plan op te zetten, en nog te pu-
bliceeren ook. Het is akelig om te weinig
voorultzienden blik te hebben en in onder
nemingsgeest tekort te schieten, maar het
andere uiterste is haast even tragisch.
Het graf der onbekookte plannen kan men
vinden bij de Parijsche Beurs, op het voor
plein. Ik vermoed tenminste dat die kraam
pjes, waarin zwaar-gedeprecieerde en geheel-
waardelooze aandeelen verkocht worden, er
nog altijd zijn. Het zijn'gewone markt
kramen tafels onder tentdoek, op houten
staken en er staan handelaars onder, die
zich in uiterlijk en methode niet onderschei
den van de zakenlieden op onze Botermarkt,
cf op het Amsterdamsche Waterlooplein. Al
leen hun artikel is exceptioneel. Zij étaleeren
het keurig en het ziet er nogal vroolijk uit,
zoo op het eerste gezicht. Drukkers van waar
depapieren bezitten een wondere verschei
denheid in ontwerpen, lettertypen en kleur
combinaties, en er liggen gezakte, getuimelde,
vermoorde aandeelen en obligaties van maat
schappijen die nauwelijks bestaan, alleen in
theorie nog bestaan of heeleniaal niet be-
Om er over te schrijven heb ik jaren ge
leden aan zoo'n kraampje eens een twintig
tal aandeelen en obligaties gekocht. De oor
spronkelijke nominale waarde zou toen zco-
wat zestigduizend francs hebben moeten zijn.
Ik betaalde een goede twintig. Er waren Rus
sische spoorwegen bij, die nog op een heelen
franc „stonden", en vermoedelijk door een
of andere zielige oude Fransche keukenmeid,
wier zuur bijeengepotte spaarduitjes in de
débacle waren verdwenen, hier van de hand
waren gedaan. Er waren ook vele stukken van
sinds lang geliquideerde ondernemingen, en
die versjacherde de koopman op hun artis
tieke waarde Den lithoerafischen smaak van
den drukker werd eer bewezen. Hij leverde
mij een prachtig Spaar»seh aandeel van wij
len een Comnania. die zich het kanallsee-
ren van de Ebro ten do°l had gesteld, voor
„quatorze sous". Het prijkte als een bril-
lante kleurbouquet in zijn collectie. De naam
van den president-commissaris der onderne
ming was op het stuk nimmer ingevuld, en
een van de ongelukkige bezitters, ongetwij
feld door galgenhumor bezield, had daar
„Sancho Pancha" voor ingevuld. Er waren
meer bezweken kanalir^ie-maatschappijen
er moet een tijd geweest zijn vol gezwol
len kanaalfantaisieën en daartoe behoor
de de Compagnie pour-la-Canalisation de
la Manche letterlijk vertaald: de kanali
seering van het Kanaal, "^et was ongetwijfeld
niet haar bedoeling om „een open deur in te
trappen", al leek het er op, maar dit stuk had
tenminste een humoristisch tintje.
Toen ik over mijn nieuwe effectenbezit
schreef werd het toch een weemoedige be
schouwing een soort van grafrede. Het lag
nog een poosje in een kast, en daarna nam
de Parijsche gemeentereiniging het gratis
van mij over. Misschien zit de een of andere
vuilnisman nog steeds hoopvol te wachten op
de herleving van de Compagnie des Fiacres
du Grand Hotel (zooiets was er ook bij) of
van de kanalisatie van de Ebro, of van een
paar der Hollandsche bezweken ondernemin
gen, welker namen ik R. I. P.! kiesch-
heidshalve verzwijg.
Maar er moesten in alle steden van eenige
beteekenis zulke stalletjes zijn, met zulk een
handel in oude litho's, ci-devant waardepa
pieren. Tot waarschuwing van velen, dio er
anders in de toekomst weer zöuden invlie
gen. Want wie weet, of ook die groep Duit
sche ingenieurs nog niet een Aktien-Gesell-
scliaft tot drooglegging van de Noordzee zal
stichten? en als ons ernstige Zuiderzee-
plan nog meer dolzinnige school maakt kom:
er ook een Société Anonyme voor'de Golf van
Biscaye, en een Limited Liability Company
voor de Iersche zee, terwijl Mussolini's te
zeer-bezielde onderdanen niet van de Adria-
tische zullen kunnen afblijven
We moeten niet te sterk in droogleggingen
gaan gelooven. De zee» is nog altijd machtig.
Zij spot met veel. En ons eigen Zuiderzee-plan
geelt, behalve dat het veel duurder is dan
berekend was, ook nog geen zekerheid van
welslagen, terwijl wij Nederlandsche belas
tingbetalers er allemaal „in zitten"....
R. P.
DE WONINGBOUW.
TEGENWERKING VAN HET RIJK?
Onze lezers weten dat er moeilijkheden ge
rezen zijn tusschen ons gemeentebestuur en
de regeering over den arbeiderswoningbouw
Het rijk wil geen financieelen steun geven
aan den bouw van de 114 woningen in het
Slachthuiskwartier en de 50 in Haarlem-
Noord, tot welken bouw de gemeenteraad
reeds besloten heeft.
De gemeenteraad heeft nu besloten om den
bouw zonder rijkssteun te laten geschieden.
Bij Ged. Staten van Noord-Holland zal met
klem aangedrongen worden om dit raadsbe
sluit goed te keuren.
De architecten van de betrokken woning-
bouwvereenigingen hebben van het gemeen
tebestuur mëdedeeling ontvangen dat zij, in
afwachting van de beslissing van Ged. Sta
ten, kunnen voortgaan met het gereedma
ken van het bestek voor de aanbesteding.
Wij vernemen, dat in den laatsten tijd vrij
wel alle gemeente bestorren die woningbouw
plannen hebben tegenwerking van het rijk
ondervinden. Dit niettegenstaande _de volks
vertegenwoordiging onlangs nog 15 millioen
gulden beschikbaar gesteld heeft voor den
bouw van arbeiderswoningen. Het is zoo
werd ons verzekerd of het rijk op dit
oogenblik door een stroeve werking bereiken
wil. dat thans zoo weinig mogelijk gebouwd
wordt.
Bouw- en Woningtoezicht heeft over den
bouw van de twintig huisjes voor ouden van
dagen aan de Zomervaart zooveel stukken
met den rijksdienst, voor woningbouw moeten
wisselen, dat het dossier doet denken aan een
werk van millioenen.
Daar bij de behandeling van de gemeente-
bcgrooting in het laatst van het vorige jaar
duidelijk gebleken is, dat de groote meerder
heid van den raad prijs stelt op een regelma
tige afwerking van het programma voor den
bouw van arbeiderswoningen, zal het noodig
zijn om van Ged. Staten toestemming te krij
gen om deze bouwplannen uit te voeren zon
der rijkssteun
DE ZAAK-LIEBERMANN VOOR
HET AMSTERDAMSCHE HOF.
Mr. Van Gigch beroept zich
terecht op zijn ambtsgeheim.
DE ZITTING VAN WOENSDAG.
Disraeli:
Fortuin, succes, roem kunnen ons geluk
vermeerderen, maar zij kunnen het niet
scheppen. Het kan alleen gevormd worden
1 door diegenen die van ons en van wie wij
icederkeerig houden.
Huiienhooge golven teisteren de kademrren van Cuxhaven. Geweldige watermassa's wer
den in den Ebbemond geslingerd en richtten zware overstroomingen aan.
Liebermann geeft een uiteenzetting over
de wijze waarop de .Atlas Hypotheekbank"
zou werken. Mr. Duys concludeert dan uit
verschillende vragen dat men de zaak niet
begrijpt. „Ik ben met een groot partipris te
gen deze zaak begonnen", zegt hij, „en ik
heb weken noodig gehad om mij in de ma
terie in te werken. Ook ik heb meermalen ge
dacht, als ik de zaken met Liebermann be
sprak: „nou zeg je maar wat!" Maar als Lie
bermann dan alles uiteenzette, kon ik niet
anders zeggen dan: „je hebt gelijk!"
Als mr. Duys op een gegeven moment den
heer Van Nierop op scherpen toon ondes
kundigheid verwijt, waardoor hij in conflict
komt met den president, zegt deze: „Een der
gelijke toon wordt hier van u, meneer Duys,
niet geduld!"
Hierna treedt mr. L. van Gigch Jr. als der
de getuige voor het hekje. Getuige beroept
zich op zijn ambtsgeheim, hetgeen Lieber
mann doet opmerken: „Ik wil absoluut dat de
heer Van Gigch spreekt!"
De heer van Gigch blijft echter het geven
van elke getuigenis weigeren en zegt, om zijn
houding te motiveeren het volgende:
„Ik weet, dat de heer Liebermann mij van
mijn beroepsgeheim wenscht te ontslaan. Dit
kan echter niets aan mijn plicht tob geheim
houding veranderen, zooals in een analoog
geval door den Hoogen Raad ook beslist is.
Hot- spreekt toch vanzelf, dat indien het vol
doende zou zijn een advocaat te dwingen als
zijn cliënt hem er vrijheid toe geeft, dit in
het nadeel zou zijn van eiken cliënt, die
dat weigerde en die dus zou blijken iels te
verbergen te hebben. Het beroepsgeheim is
niet ingesteld ten behoeve van een bepaal
den cliënt doch van de maatschappij.
Natuurlijk heeft de heer Liebermann groot
gelijk te verklaren, dat hij niets te verbergen
heeft en ik dus alles mag zeggc-n wat ik weet.
Het moet de groote troef van eiken verdach
te zijn, dat zonder vrees te kunnen zeggen
en de heer Liebermann weet en heeft dat
reeds voor zijn uitlevering geweten, dat ik zal
blijven zwijgen. Ik zeg niet dat mijn verkla
ringen iets te zijnen nadeele zouden ople
veren, doch het kan ook anders zijn. Dat kan
de heer Liebermann niet beoordeelen en kan
ik zelf ternauwernood weten, omdat het af
hankelijk is van het inzicht van den rech
ter".
„Persoonlijk heb ik niets te verzwijgen.
Maar door niets te verklaren laat ik het veld
vrij aan den heer Liebermann en aan zijn
verdedigers voor elk, ook tegen mij gericht,
systeem" Ik zal op geen enkele bewering kun
nen antwoorden, op geen enkele tot mij ge
richte beschuldiging mij kunnen verdedigen.
Ik ben mij er van bewust, dat daarvan door
de verdedigers ruim gebruik kan worden ge
maakt, En indien door hen uitvoering wordt
gegeven aan hun voornemen, reeds aan on
derscheiden personen kenbaar gemaakt, te
weten dat. indien ik mij op mijn ambtsge
heim zou blijven beroepen of zou wegblijven,
zij mij zouden afmaken en vernietigen, dan is
het gevaar waaroo ik doelde niet denkbeel
dig. Ik zal dit echter moeten dragen en ik
zal op deze wijze den heer Liebermann waar
schijnlijk meer van dienst zijn dan ik ooit
door mijn getuigenis zou kunnen zijn. Mijn
tnnerlijkste overtuiging verzet er zich tegen
mijn geheimhoud in esplicht te breken, mis
schien zelfs in striid met mijn cliënt te ko
men of mijn getuigenverklaringen in een
eventueel vonnis tegen mijn cliënt te zien ge
bruiken. Ondanks het verzoek dus van den
heer Liebermann om te getuigen, ondanks
den klaarbllikelijken risico dien ik loop. dat
men. wetende dat te dezer plaatse geen te
genspraak te wachten is. zal trachten zooveel
mogelijk de schuld op mijn schouders te la
den en mij als advocaat te treffen, zal ik blij
ven zwiigen omdat ik niet kan en niet mag
spreken".
De advocaat-eeneraal vraaet er acte van.
^at mr. Van Giech zich or> riin 8^btseeheim
beroent: voorts zou snr. beslist willen z'en of
bii elke vraag een beroep op het ambtsge
heim ooeaat.
Ook mr. D«w? richt in dien geest een ver
doek tot het Hof
Hef Hof easrt h»'*>ma tnd In Raad
kamer; na terugkeer deelt de president me
de dat naar het oordeel van het Hof mr. Van
Gigch zich terecht op zijn ambtsgeheim heeft
beroepen.
Vervolgens wordt gepauzeerd.
Na de pauze treedt de oud-directeur der
„Vcendammer Hypotheekbank" J. J. Wolf
man als getuige voor het hekje. Uitvoerig
gaat dc president met hem de besprekingen
na, welke over verkoop van de Bank zijn ge
voerd, besprekingen welke reeds bij twee
gelegenheden voor de Rechtbank en by een
voor het Hof zijn gememoreerd.
Er ontspint zich een vinnig debat tusschen
president en verdachte over de grootte van
Liebermann's privé-vermogen, dat volgens
verdachte minstens een millioen geweest zou
zijn. Mr. Duys zegt brieven over te willen leg
gen van verschillende banken in België, waar
uit zou blijken welk vermogen Liebermann
had vóór de transactie met de Veendammer
Pres.: Liebermann kan ook wel met mil
lioenen van de Discontobank in zijn zak heb
ben rondgeloopen.
Mr. Duys: Maar dan zal dc aanklager dat
BRUGGEN.
(Uit de Nieuwjaarsrede van
den burgemeester van Dordt:
Aan de drie veren werden 376.000
auto's overgezet (vorig jaar
306000).
Eindelijk is de brug in functie
Aan het IJselijk Katerveer.
Zij is niet te vroeg gekomen
En haar komst geeft smaak naar meer;
Zie maar eens het statistiekje.
Dat zoo droog gegeven wordt
In de laatste nieuwjaarsrede
Van den burgervaar van Dordt;
Heel dc wereld vraagt om bruggen.
Bruggen groot en bruggen klein.
Alom stuit de mensch opschachten,
Die nog zonder bruggen zijn;
Strakjes gaan de delegaties
Uit Den Haag naar huis terug,
Bijna is men 't eens geworden.
Maar men zoekt nog naar een brug;
D' opmarsch naar de wereldvrede
Ging wel zeker eens zoo vlug,
Als men niet bij elke klove
Zwaar moest zwoegen aan een brug;
Heel de wereld vraagt om bruggen
Niet alleen bij Katerveer,
Niet uitsluitend over water
En niet enkel voor 't verkeer,
Maar wij kunnen 't voorbeeld geven,
Door met spoed en vaste hand.
Flinke bruggen op te richten
In ons waterrijke land;
De betaler van belasting
Met zijn on vermoeiden rug
Komt gelaten, ja haast blijde
Voor een brug over de brug.
P. GASUS.
hebben te bewijzen. Als men zoo redeneert,
kan ik dc brieven wel vóór mij houden.
Getuige Woltman zect van Liebermann
zelve vernomen te hebben, dat er van de
millioenen geen cent was overgebleven.
Mr. Duys zegt nog tegen mr. Van Nieron
naar aanleiding van zijn ironische opmer
king aan het adres van dezen deskundige:
„Ik geloof, dat 't ongelijk aan mijn kant was".
Na nog eenige besprekingen wordt de zit
ting verdaagd tot heden, Woensdag.
„DE GROENE PLEUREUSE".
Zaterdag 18 Januari a.s. komt het Rotter-
damsch-Hofstad Tooneel in den Stads
schouwburg opvoeren: „De Groene Pleureuse"
van Pedro Munoz Séca en Pedro Pérez Fer
nandez.
Toen dit stuk in Madrid in de oorspronke
lijke taal werd opgevoerd, waren pers en pu
bliek vol geestdrift.
Het blad „El Imparcial" sprak van „een
werk. zoo vol van bekoring, zoo innig be
gaafd, hartstochtelijk en door krachtig, doch
teeder gevoel gedragen, van zulke veelzijdige
en sterk sprekende eigenschappen, dat wij
het moeten waardeeren als een der voortref
felijkste onder de voortreffelijke voortbreng
selen van hei Spaansche Tooneel."
Het publiek was nu eens ontroerd en toon
de door aandachtig zwijgen zijn warme be
langstelling in de teedere opwellingen der
menschelijke ziel, dan weer lachte het harte
lijk in onbedwongen vroolijkheid.
Dr. JAC. r. TlflJSSE WORDT 65 JAAR.
25 Juli wordt dr. Jac. P. Thijsse 65 jaar en
zoo zal hij aan 't begin van de zomervacanbie
dan afscheid nemer, als leeraar van het
Kennemer Lyceum.
Een zoon van den heer Thijsse woont in
Indic en er bestaat het plan. dat dc neer en
mevrouw Thijsse hem op zullen gaan zoeken,
waardoor tevens een lievelingswensch van
den heer Thijsse, onze Oost en de tropische
natuur te leeren kennen, in vervulling zal
gaan. Het staat echter nog niet vast of de
reis dit najaar of voorjaar 1930 begonnen
zal worden.
Het Belangrijkste.
De zaak Liebermann voor het Amsterdam'
sche Hof.
fpag. 1, le blad>.
De uitvoering van het Werktijdenbesluit
(pag. 1, le blad).
Woningbouw. Tegenwerking van het rijk''
«pag. 1, le blad).
Schacht en de Haagschc Conferentie. Over
eenstemming met de Duitsche delegatie
bereikt.
tP' 1, 2e blad).
Viscount Grey, voort. van den Liberalen Raad.
valt Lloyd George aan. Een flirtation met
dc Labour Partij?
(pag. 1, 2e blad).
ARTIKELEN, enz.
R. P.: Noordzee-drooglegging.
(pag. I, lc blad).
Dr. E. van Raaltc: Dc dag van Schacht.
(pag. 1, 2o blad>.
DE UITVOERING VAN HET
WERKTIJDENBESLUIT.
Het Georganiseerd Overleg.
DE EERSTE KAARTEN OP TAFEL.
Ter uitvoering van het raadsbesluit van
Woensdag zal nu binnenkort tusschen de
werkgevers en werknemers in het winkelbe
drijf een georganiseerd overleg plaats hebben,
om te trachten een bevredigende regeling to
ontwerpen tot uitvoering van het Werktijden
besluit voor winkels.
Omdat het bij zulke onderhandelingen
meestal moeilijk is om een begin te krijgen,
lijkt het ons van beteekenis. dat de heer F. C.
Gies, een der belangrijkste leiders van de werk
nemers, bereid was, om het eerst de kaarten
op tafel te leggen.
Wij gaan zoo verklaarde dc heer Gies
in vol vertrouwen naar het georganiseerI
overleg in de overtuiging dat als aan den kant
der werkgevers ook de wensch voorzit om te
trachten tot een bevredigende oplossing te
komen, een gunstig resultaat verkregen zal
worden. Natuurlijk zien wij in, dat wij getu
100 pet. van onze wenschen vervuld kunnen
krijgen. Maar er zal wel mee gerekend moeten
worden, dat dc gemeenteraad met 23 tegen
13 stemmen heeft uitgesproken, dat hij het
gewenscht acht, dat aan het Haariemsche
winkelpersoneel zooveel mogelijk, cn voor zoo
ver dit in het bcdrijt doenlijk is. ccn vrijer»
middag wordt gegeven.
Bovendien moet men bedenken dat de raads
leden die tegen deze motie gestemd hebben,
daarvan geen tegenstanders waren. maar
verder-gaande besiulten wilden nemen.
De afgevaardigden der winkelbedienden
zullen dus in het overleg in het algemeen
vasthouden aan den eisch van een vrijen
middag, maar daarnaast medewerken om de
bezwaren daartegen zooveel mogelijk te on
dervangen. Het is immers ook het belang der
bedienden, dat het bedrijf zoo goed mogelijk
gaat.
Wij begrijpen heel goed zoo vervolgde de
heer Gies dat dc winkeliers er op lege i
hebben om in drukke weken, bijvoorbeeld
tegen St. Nlcolaas en Kerstmis, een middag te
sluiten. Voor zulke weken moet ontheffing
verleend kunnen worden van de verplichte
middagsluiting. Het personeel zou zelfs wel
geneigd zijn om het overwerk dan zoo te rege
len, dat in die weken ook geen morgen vrij
gegeven behoeft te worden.
Als dc winkeliers overtuigend aantoonen,
dat in een enkele branche geen mlddagslu;-
ting mogelijk is zonder groot financieel nadeel
zal het betrokken bersoneel daarmede reke
ning moeten houden. Het winkelpersoneel
vraagt alleen verplichte middagsluiting. liefst
op Donderdag, van zaken die met bedienden
werken. Desnoods kan de patroon zyn winkel
open houden, evenals de winkelier die geen
^ersoneel heeft. Het is evenwel te verwachten,
dat de patroons met personeel dan zullen
aandringen op een algehee'.e verplichte win
kelsluiting op Donderdagmiddag, ook dus voor
Het conflict tusschen de Duitsche rijksregee
links naar rechts: Staatssecretaris Schaffer.
leidt, die deel zullen nemen aan de Interna
Hjalmar Schacht en rechts Staatssecretaris
bank die eventueel dc rol van de Rijksbank
Schacht zich onderworpen te hebben, daar
ccn wettelijke regeling, (Zie de verslagen
ring en den directeur van de Rijksbank Vnn
die de onderhandelingen met de bankm
tionale Herstclbank. In het mtddcn Dr.
Schroder, de leider van dc Pruisische Staats-
overgenomen zou hebben. Inmiddels schijnt
zijn handelingen gedekt zullen worden door.
op dc lc pag. van het 2e blad).