De aanstaande Vlootconferentie. PU ROL BUITENLAND. Verschillende opinies. Wel slagschepen of geen slagschepen? LETTEREN EN KUNST HET TOONEEL. MUZIEK. BIOSCOOP BEUKER Vrouwenhanden AGENDA HAARLEM'S DAGBLAD TWEEDE BLAD ZATERDAG 18 JANUARI 1930 Wat verstaat een gedelegeerde onder ontwapenen7 T BELANGRIJKSTE NIEUWS. In een artikel, gepubliceerd in de te Buenos Aires verschijnende „Nacion", waar schuwt Poincaré de Latijnsch-Amerikaansche staten ervoor, dat een overeenkomst tusschen Groot-Brittannië en de Vereenigde Staten, welke de andere mogendheden zal dwingen tot een proportioneele vermindering der vloot, even schadelijk voor hen als voor Frankrijk is. Door zijn eigen onafhankelijkheid te ver dedigen, aldus Poincaré, verdedigt Frankrijk ook de hunne. Daarom heeft de Fransche regeering, gesteund door de openbare meening en met goedkeuring der Kamer, van te voren besloten, niet te erkennen, dat de vlootconfe rentie te Londen de bevoegdheid heeft van een internationale rechtbank. Intusschen is Frankrijk, door deze houding aan te nemen, niet voornsmens, zich tegen algemeene ontwapening te verzetten. De Fransche vloot dient slechts tot verdediging der kust en der koloniën en niet voor hel aanvallen van koopvaardij- en hospitaal schepen. Van andere zijde kan men vernemen, dat het de wensch van Mac Donald was te ge raken tot de afschaffing der slagschepen. Dit vaartuig zou, met het oog op zijn ge weldige afmetingen en kosten en de ontwikke ling van de aanvallende macht uit de lucht en onder water, van zeer twijfelachtige waar de zijn. Volgens een bericht van de International News Service uit Washington is het niet waarschijnlijk dat de regeering der V. S. voor die afschaffing te vinden zullen zijn. Stim- son gelooft bijv. juist dat het slagschip de „ruggegraat-" van de vloot is. Het traditio- neele standpunt der V. S. is, dat de overzee- sche bezittingen, zooals de Philippijnen, zoo weinig in getal en zoo ver van elkaar afge legen zijn dat een groot schin. in staat ge durende een lange periode zelfstandig op te treden, onmisbaar is. Ook in Frankrijk blijkt men tegen de af schaffing te zijn. Op het Fransche ministerie van marine werd aan een vertegenwoordiger der British United Press verklaard, dat Duitschland kruisers bezit die tegen alle schepen behalve groote schepen opgewassen zijn. Tenzij Duitschland ontwapent zou het zoo werd op het departement te verstaan ge geven, voor de andere mogendheden noodlot tig zijn, om het voordeel aan kaliber op te offeren, dat slagschepen bieden. En zoo praat men heen en weer en om zeilt reeds voordat de conferentie begonnen 5s, de gevaarlijke klippen! Gevaarlijke klip pen, te verstaan, als ingrijpende beperking van bewapening. Dit is het werkwaardige van alle ontwapeningsconferenties, dat zij in een sfeer gehouden worden, die niet de vraag op de lippen brengt, hoe ontwapenen wij het een voudigst en veiligst, doch dat zij een gevoel suggereeren van: „hoe ontkomen wij in 's hemels naam zoo voordeelig mogelijk aan die nachtmerrie die ontwapening heet?" L. A. ben pompeuze Amerikaansche delegatie Het stoomschip „George Washington'", aan boord waarvan zich de Amerikaansche dele gatie voor de Londensche vlootconferentie bevindt, is Vrijdagmorgen te Plymouth aan gekomen. Om 8-40 ging de delegatie, die met haar personeel uit onveveer 100 personen be staat, aan land. Ter begroeMng waren aan wezig generaal Dawes, Amerikaansch gezant te Londen, de burgemeester en de garnizoens commandant van Plymouth, aldus de Tel. In een kort interview, dat minister Stimson de leider der delegatie, den wachtenden jour nalisten toestond, zeide hij, dat men groote verwachtingen heeft van de conferentie en vastbesloten is alles te doen om de conferentie Ondanks het zware weer, dat de aankomst te doen slagen, heeft vertraagd, noemde minister Stimson de reis „heel comfortabel". Hij uitte voorts zijn vreugde over het feit, dat de koning zoover hersteld is. dat hij de conferentie zal kunnen openen. Anderzijds moest- hij even lucht geven aan zijn bezorgdheid over de verwarming in het St. Jamespaleis. Ik ben aan centrale verwarming gewend, zeide de minister en naar ik hoor zullen we het in het paleis moe'.en doen met open haardvuren. Op de vraag hoe lang de conferentie naar zijn meening zou duren, wilde Stimson niet ar t woorden. Tot het personeel der delegatie behoort ook een twintigtal typls'es. die natuurlijk enthousiast zijn over deze reis naar de oude wereld. Er is haar reeds beloofd, dat zij na afloop der conferentie een vacantie van een maand op het vasteland van Europa mogen doorbrengen. Het zal wel hard werken worden zoo zeide een der meisjes, maar dat hindert piet; als we maar naar Parijs mogen. Voorts Is een aantal mariniers meegekomen fQe dienst zullen doen als boodschappers. De schepen in het meer van Nemi. Onder de bevolking heerschte sinds langen tijd de overtuiging, dat in het meer van Nemi niet twee, doch drie schepen verzonken la gen. welke overtuiging nog versterkt werd doordat visschers vaak schade opliepen aan hunne netten op een plaats tegenover de lig plaats van de beide thans gevonden schepen. Prof. Ugo Antonielli, die de leiding heeft bij de werkzaamheden op het meer, heeft nu in het Institute di studi romani meegedeeld, dat er inderdaad drie schepen in het meer verzonken liggen. Het derde schip ligt in het diepst van het meer, recht tegenover het kerkhof van Genzano. Een anti-fascist gearresteerd. Naar Belga uit Aosta meldt, heeft de mi litie aldaar een zwerver gearresteerd, die al een paar dagen naar werk zocht. Hij had aan een werkman, die hem bij ae militie aange geven heeft, meegedeeld, dat hij een goede vriend was van De Rosa, den dader van den aanslag op den prins van Piemont te Brussel en dat hij deel uitmaakte van een troep van tien anti-fascisten, die onder elkaar geloot hadden wie den aanslag op den kroonprins zou plegen. De vredes-kaart. In de Revue de Paris stelt graaf De Fels voor. op de wereldkaart de onvoorwaardelijk voor den vrede gewonnen landen blauw te kleuren, groen die. welke den vrede willen onder voorbehoud van een naar bevredieing hakende ambitie of wrok, rood eindelijk de streken, welke altijd door de oorlogsobsessie bezeten worden. De blauwe vlek zou zich uitstrekken over Frankrijk en Engeland met beider overzee- sche gewesten. Zwitserland. Nederland. België met hun tropische gebied. Scandinavië, de kleine Oostzeelanden, Polen. Tsjecho-Slowa- kije en Roemenië, de Zuid-Amerikaansche republieken en het Australische vasteland. De schrijver stelt de vorming van een Atlan tisch blok voor bestaande uit Engeland, Frankrijk. Spanje, Nederland, België en Por tugal, alle voor zoover mogelijk met hun bui- ten-Europeesche gebied. Hij bemerkt wel, dat Nederland in deze combinatie een eigenaar- digen indruk maakt en voegt, er voorzichtig heidshalve aan toe: „indien Nederland daar zijn wezenlijke belang ziet". (N. R. Ct.) HET VERKEER IN ROME. De Osservatore Romano is over de herzie ning van het Romeinsche tram- en busnet slecht te spreken, omdat met name de ver bindingen met het Vaticaan er oo achteruit gegaan zijn. Vroeger had men directe verhin gen tusschen den St. Pieter en alle andere basilieken. Thans kan men de hoofdkerken alleen met overstappen bereiken. Ook de ver binding met de catacomben en andere hei lige plaatsen is slechter geworden. Het blad eischt spoedig afdoende maatre- eelen of herstel van den ouden toestand. Waar men zoo weinig bussen beschikbaar schijnt te stellen ter vervanging van de tram, is het begrijpelijk, dat deze het vervoer niet aan kunen aldus de N. R. C. Zooals wij on langs reeds meldden, heeft de tramdirectie een flink aantal bussen in bestelling. Mis schien dat die het Vaticaan uit zijn verkeers- isolement zullen verlossen. ZEEROOVERS OVERVALLEN EEN STOOMSCHIP. LONDEN, 17 Jan. (V.D.) Het stoom schip „Tuckwo" van de Engelsche Indo-Chi- no Maatschappij werd op de Yantse tus schen Nanking en Shanghai bij Chinkinag door Chineesche zeeroovers overvallen. Dezen kwamen in booten tot op 30 M. afstand van de „Tuckwo" en openden het vuur, waar door een Chineesche passagier werd gedood en de Chineesche betaalmeester ernstig werd gewond. De zeeroovers kwamen aan boord en on derzochten het gelieele schip, voorgevende, dat zij twee misdagers zochten. Tenslotte namen zij een groote hoeveelheid opium me de. De zich aan boord bevindende Chineesche secretaris van het Britsche gezantschap te Peking kon door zijn goede kennis van het Chinees voorkomen, dat de zeeroovers onder de passagiers een bloedbad aanrichtten. In tusschen had een andere rooversbende het stoomschip van den oever af beschoten. Toen bleek dat de zeeroovers met hun buit niet naar den oever terugkeerden, doch stroomafwaarts voeren, ontstond tusschen de aan land achtergebleven roovers en hun con currenten op de rivier een langdurige schiet partij waarbij aan beide zyden gewonden vielen. NOODLOTTIGE VERGISSING VAN EEN VERPLEEGSTER. STOCKHOLM, 17 Januari (V. D.) In een ziekenhuis te Stockholm is een pa tiënte overleden tengevolge van het innemen van cyaankali. Het fleschje was door een vergissing van een verpleegster in de plaats van een fleschje natrium op het tafeltje van de patiënte. Een patiënte die ook cyaankali had gekregen merkte, voor zij de drank In nam de uitwerking van het vergif bij de eer ste patiënte, zoodat geen tweede slachtoffer werd gemaakt. De verpleegster, die de nood lottige vergissing maakte, is in hechtenis genomen. HAARLEM'S TOONEEL. PHYLLIS. Allereerst mijn gelukwenschen aan Haar lem's Tooneel! Deze club Is een ingénu rijk, die niet alleen alle dilettanten-vereenigingen maar ook vele beroepsgezelschappen haar kunnen benijden. Dat. was de groote verras sing van de voorstelling van gisteravond. Een jonge actrice, in staat de ro! van Phyllis zoo in alle finesses uit te spelen, moet wel een zeer bijzonder talent voor het tooneel bezitten! Mevrouw Tysseüng bracht voor deze moeilijke rol nu letterlijk alles mede en haar spel was zóó, dat men geheel vergat, dat daar een dilettante speelde! Men dacht niet meer aan beroeps- of dilettanten-tooneel; de rol was af, volkomen af! Hier was geen oogenblik zelfs sprake «an dilettanterige on handigheid! Wij zagen een pittig meisje, levendig, frisch. jong, dat in haar actie van een verbluffende natuurlijkheid was! Alles aan haar was gratie en distinctie! En wat meer zegt, zij gaf de groeiende liefde van Phyllis voor haar oom Karei en later haar ontgoocheling en verontwaardiging zoo zuiver weer, dat slechts heel weinig actrices het haar zouden verbeteren! En hoe technisch volmaakt ook was dat spel! Ik denk hier aan dat tooneeltje, wanneer zij op de canapé liggend met George flirt! Van welk een fijne gevoeligheid getuigde dat handenspel, hoe gracieus bleef aldoor haar houding! En welk een verrassing bracht ook het spel in III. toen zij Karei zijn gedrag tegenover haar verweet. Wat deed die door het verdriet om floerste stem het toen mooi en wat bleef zij ook in haar drift aldoor het meisje van „standing"! Laat men mij nu niet weer zeg gen, dat ik te enthousiast over een dilettante schrijf, enkel omdat hetmaar een dilet tante is- Ik verzeker u, dat ik bij een beroeps gezelschap zulk een debuut van een jonge actrice even warm en geestdriftig zou heb ben geprezen! Wat kan het mij ten slotte schelen, of een actrice voor haar vak, dan wel voor liefhebberij speelt. Het eenlge cri terium is ten slotte voor mij, of het werkelijk kunst is, dat zij geeft en dat was hier het geval! Maar ik moet er dadelijk bijvoegen, dat ik in de 20 jaar, waarin ik nu al critiek schrijf, ook nog nooit een meisjesrol. en welk een rol!, zoo volmaakt door een dilettante heb zien spelen als gisteravond bij Haarlem's Tooneel door mevrouw Tysseüng. Mijn eenige opmerking zou zijn, dat zij haar stem niet al tijd methodisch juist op adem gebruikt, waardoor het geluid nu en dan wat men noemt „wegloopt" maar dat is ook het eenige! Een hartelijk bravo! voor dit spel, dat door Johan Kaart, den regisseur man van het vak dus terecht schitterend" werd genoemd. En dan ook een bravo! voor mevrouw Van Dongen, die de rol van Madame van de Broeke met zoo'n verve en zoo volkomen in stijl heeft gespeeld! Ook bij haar dacht men gisteren niet meer aan „liefhebberij tooneel!" Zij gaf deze Vlaamsch klappende Belgiscne vluchtelinge, die in den huize Berner „Mada me"' van ae Broeke, maar op de boulevards te Brussel Loulou heette, zeer geestig, fri vool en levendig weer! Kostelijk waren tel kens haar „vertelsels", die aan mevrouw Berner de verzuchting ontlokten dat zij zoo „équivoque" waren" Daar moet door den re gisseur op gewerkt zijn, om zoo'n resultaat te verkrijgen. Maar er moet ook talent aan wezig zijn om dit te bereiken. Het kan wel niet anders, of Johan Kaart moet vreugde gehad hebben in het instudeeren der rollen met deze dames t Trouwens, Johan Kaart heeft alle reden om tevreden te zijn over zijn werk en Haar lem's tooneel kan zijn regisseur niet dank baar genoeg wezen, voor wat hij in betrek kelijk korten tijd van deze vereenlging heeft gemaakt. Natuurlijk kan de beste regisseur niet van alle liefhebbers acteurs en actrices maken en er waren we! enkele tooneelen die Kaart zelf in de eerste plaats anders zal heb ben gewenscht! Zoo mislukte het fijne, ge voelige tooneeltje tusschen Frits en Phyllis in n, doordat de heer Pauw in die scène niel tegen zijn rol op kon! En ook de heer Van Dongen was niet In alle opzichten l'homme a femmes, die hij moest zijn! Wij konden niet altijd gelooven in de charme, die van dezen geposeerden man voor een jong meisje moest uitgaan! Zoo'n rol vraagt meer overwicht, meer ervaring en ook meer natuurlijke dis tinctie! Het zou de aangewezen rol voor een acteur als Gimberg zijn! Maar ln zijn spel had Van Dongen vooral ln het eerste be drijf veel goede oogenbllkken. Vooral in zijn leukheid ik denk hier bijvoorbeeld aan zijn geestig gezegd „con sordino! con sordi no!" was hij soms uitstekend! Maar in het samenspel met Phyllis bleef hij vooral tegen het slot te veel de mindere van mevrouw Tijsscling! De heer Pauw was zeer verschillend in spel! In zijn schuchtere verlegenheid bijvoor beeld in I was hij werkelijk overtuigend en hy verraste ons zelfs in zijn sterk gespeelde scène met Karei in IH! Dat was zeer goed! Jammer, dat hij er onmiddellijk weer uitviel, zoodra Phyllis verscheen en hij zijn rol niet op dezelfde hoogte vermocht te houden. Uitstekend daarentegen was gisteren de heer Hamann! Hij heeft van dat oude, seniele heertje een frappant goed type gemaakt en hij heeft dat type aldoor prachtig volge houden! En het knappe van zijn spel was. da' hij geen oogenblik in de caricatuur verviel! Allervermakelijkst was hij in zijn speech en ook in zijn verliefde episodes gaf hij geestig, werkelijk komisch spel! Een de beste rollen, die ik van den heer Hamann heb gezien. Ook de heer Van der Horst had een ge lukkigen avond. Hij ging wat- meer naar de caricatuur dan Hamann. maar in die carica tuur, welke aan zijn Jonkheer Pomarlus herinnerde was hij dan ook bijzonder goed. En Van der Horst is een speler, die zijn tekst voortreffelijk weet te lanceeren, zoodat elke geestigheid zonder dat zij wordt aange dikt bij hem tot haar recht- komt Mevrouw Christoffels-Cornelis leek mij voor een dame van 56 jaar want dat moet de moeder van Phyllis toch ongeveer zijn wat te jeugdig en haar spel was wel eens wat vlak! Maar het deed aangenaam aan door distinctie! Zij was evenals Phyllis wer kelijk dame en zij soreekt zeer zuiver en cor rect. Een zeer goeden huisknecht zagen wij van den heer Öostwaid en uit het verhaal der keuken-misère in m hoorden wij. hoe Kaart ook zijn volle aandacht aan deze bijrol had geschonken. Een over het algemeen dus uitstekende op voering, een der beste dilettantenvertoonin- gen, welke wij te Haarlem hebben gezien! Hoe goed verzorgd zag het tooneel er ook merifcaro verrassing bij het publiek over dat allergezelligste tuin décor! Wij zijn In Haar lem bij het begin van oen voorstelling altijd wat gereserveerd en daardoor waarschijnlijk bleef het applaus uit, dat dit tuindécor had verdiend! En ook de tuinkamer met die fraaie door de firma Nederkooru welwil lend afgestane meubels was in orde! Zulk een dilettantenvoorstelling bij te wonen is zelfs voor den criticus, die" bijna eiken avond in den schouwburg zit. een vreugde! Het ge beurt niet eiken dag, dat wij een Jong, frisch talent ontdekken zooals bij deze voorstelling van Phyllis! En het geestige blijspel van Van Rossem met zijn Franseh esprit- blijft ln een goede vertooning altijd het aankijken waard al zakt het stuk in het laatste bedrijf dan ook bedenkelijk! Haarlem's Tooneel zal dit blijspel nog wel eens meer spelen. J. B. SCHUIL. CONCERT VAN „POLYHYMNIA". Twee hoogtepunten waren op dit concert aan te stippen: De uitvoering van Philip Loots" „Lentedauw" door het gemengde koor en die van de liedjes van Hendrik Van Oort en Theo van der Bijl door hei- kinderkoor. Het lastige, zeer polyphoon gehouden koorwerk van wijlen onzen stadgenoot werd in alle op zichten hoogst bevredigend gezongen; de frissche, aardige, zoowel wat den tekst (van Ant. Bon) als wat de muziek betreft door en door gezonde en voor kinderen bevattelijke liedekens waren een genoegen om naar te luisteren. Willem Hespe bezit wel een bijzon der talent als leider van jeugdige zangertjes en zangeresjes. De kinderen zingen onder zijn directie zuiver, rhythmlsch en met goede loonvorming. In t bijzonder troffen mij dit maal de jongensstemmen door het echte timbre. Het was geen wonder dat een der liedjes, het vermakelijke „De Koolraap en dc Biet" gebisseerd werd; had de dirigent aan het verlangen der hoorders kunnen voldoen, dan waren, geloof ik, alle vier de liedjes her haald. Even uitmuntend was de vertolking van de Dorpsklnderdans" van Cah. van Ren- nes, vóór dc pauze, en ook de Avondcantate van dezelfde werd uit-stekend gezongen, maar den sentimen.eelen, gekunstelden inhoud kan ik niet zoo bewonderen. Ook ditmaal had Hespe een oratorium fragment op het programma geplaatst: het beroemde „Halleluja" uit „der Messias" van Handel. „Polyhymnia" zong hierin verdienste lijk, maar de vereischte schittering was er nog niet, speciaal in de herhaalde uitroepen; de sopranen bleken nog eenige moeite te hebben met de hooge tonen, die nog wat ge forceerd klonken en de klank van de tenoren kan nog edeler worden. Heel goeden koor zang hoorden we in het „Salve Reglna" van Schubert en het door Hespe voor koor bewerk te „Wiegenlied" van Brahms, waarmee be zonnen werd. Het slotkort-je van Max Bruch b'eek te zoetelijk om veel indruk te maken Mevr. Mien BouwmeesterVerheydt, sopraan uit Den Haag, zong eenige opera-aria's van Gounod, Massenet, Wagner en Verdi. Uit een bijzondere begaafdheid voor de opera heb lk haar keuze niet kunnen verklaren: haar zang mist zoowel de kracht als het temperament en de zeggingskracht die voor de opera noodig zijn, ook bezit de hoogte weinig glans: maar zuiver en beschaafd klinkt haar zingen voorzeker, zoodat, al pakte haar voordracht ook weinig, men toch met genoegen kon luisteren. En onze stadgenoote mej. Emmy van Eden begeleidde de aria's en de kinderkoortjes het „Halleluja" frisch,slagvaardig cn correct als steeds, ondanks een zeer pijnlijke ooraandoening. Niemand zal de handicap be merkt hebben, waarmee zij trouw aan haar gegeven woord, haar taak verrichtte. We willen haar een bijzonder woord van lof brengen voor haar zelfopofferend plichtsgevoel en haar een spoedig en volkomen herstel toewenschen Als steeds bij „Polyhymnia" werd het vrij omvangrijke programma met- prijzenswaardi- gen spoed afgewerkt. K. DE JONG. Opstandige jeugd. „Hypermoderne zedenschildering uit het Amerikaansche leven", zoo wordt het hoofd nummer in Palace genoemd. Dus: veel cock tails, veel jazz-bands, veel gedurfde toiletten, veel gezoen en veel smoking met onbeteeke- nende jongelui er ln. En aan zegt het programma verder, dat deze film de bekende boeken van rechter Ben Lindsey in de gedachten brengt. Dat wil zeg gen: de titels zijn „toevallig" gelijk. Drie meisjes hebben de hoofdrollen: Diana, Beatrice en Ann. Diana is „kuisch doch warm" (wij clteeren het programma) wordt door haar ouders niet aan banden gelegd. Door lijden komt zij tot verblijden, want zij krijgt tenslotte haar Ben. „den bes ten half-back van „Alabahamadlc eerst by vergissing trouwt met Ann, het door haar moeder op een rijk huwelijk afgerichte meis je. Beatrice wordt wèl door haar ouders aan banden gelegd en het gaat „dus" eerst niet goed met haar. Achter dat „dus" mag ge voeglijk een vraagteeken worden geplaatst. Het Is toch niet zoo héél erg, als ouders clschen dat hun dochter des avonds op een behoorlijken tijd thuis komt en dat zij liever niet hebben dat de jonge dame zooveel siga retten rookt? Wij willen wel toegeven dat er goed-ge- speelde scènes in deze film voorkomen en ook de natuuropnemingen vol bekoring maar voor ons gevoel is „Opstandige Jeugd" toch het hoofdnummer niet, al duurt dit num mer het langste. Neen: het hóófdnummer dat is die onbe taalbaar geestige teekenfilm, die ook als ge luidsfilm geestig is; hetzelfde kan eigenlijk gezegd worden van die héél goede klucht „Vooruit met de geit", waarin twee kostelijke typen meer dan uitmuntend spel te genieten geven. En dan de korte variété-voorstelling door de Famous Impérlo Company! Wat 'n brio. wat 'n élégance, wat 'n temperament en wat 'n tempo! Deze scène ..Een avond in Sevilla", vol leven, geest, afwisseling en bekoring be hoort tot het beste dat wij op dit gebied Ln langen tijd gezien hebben. REMBRANDT - TIÏEATER. Corinne Griffith's prachtige creatie in Lady Hamilton Nel son's laatste Liefde. Deze geluidsfilm, uitgebracht door Loet. C. Barnstijn, bezit buitengewone kwaliteiten en ultl Bil het opgaan van het doek waa er is een ln alle deelen geslaagde productie. He: is een historische film en al Is Lady Hamil ton. Nelson's laatste liefde, ln hot. scenario misschien wat meer geflatteerd, dan wy haar uit. de historie kennen, de film wint er door aan waarde. Corinne Griffith maakt van Lady Hamilton een aanblddeiyk persoontje, die in haar alles beheerschende liefde voor Nelson zichzelve tenslotte weg kan cyferen. als Engeland Nelson weer noodig heeft. In haar landhuisje in een uithoek van Enge land brengt ze bange tijden door en als haar held by Trafalgar sneuvelt, terwyi zijn laat ste gedachten by haar zijn, wist ze dat. door een onzichtbare boodschap, die haar ge wordt. Deze film ls een rykdom voor liet. oog, hy brengt u o.a. schitterende zeegezichten, vorstelijke Interieurs en de indrukwekkende Engelsche en Fransche oorlogsbodems, het is ren film, die niet na zal laten groot-en In druk te maken. De zingende en sprekende teekenfilm My Pony Boy is iets heel nieuws en verbazend amusant. Het Rembrandt Journaal en Poly- goon's Holl. Nieuws zijn kort maar interes sant-. Op het tooneel verschynen de drie Bra- sello's, evenwichtmenschen. die dc onwaar schijnlijkste evenwichtskunsten vertoonen, die den toeschouwer soms den adem doen In houden uit angst voor een ongeluk cn de grens schijnt nog steeds niet bereikt- in deze soort kunst, als men denkt nu wel het won derbaarlijkste aanschouwd te hebben, brengt een volgend troepje nog ongeloofeiyker din gen. LUXOR-THEATER. Anny On dra in dc amusante avonturenfilm „De Eerste Kus". Twee goede variété-nummers. Lux or is een bioscooptheater, wij beginnen dus met de nummers van het doek en dan dient allereerst genoemd te worden de hoofd film „De Eerste Kus". De manier waarop Anny Ondra de rol van de dochter van den Amerikaanschen graankonlng William Cord vervult, dwingt bewondering af. Het begint al dadeiyk vermakeiyk als Anny met het boogschieten den eersten prys wint. Op haar weg naar huis eigent ze zich een motorrijwiel van de politie toe en daarna verklaart- zij aan de club van haar negen aanbidders dat mor gen haar huwelUk zal plaats vinden, maar dat ze er n'et aan denkt met den man tc huwen die haar vader voor haar gekozen heeft Als de gasten reeds gearriveerd rijn komt de boodschap dat Anny naar Europa op weg is en we', naar Berlijn. Nu ontstaan er vele verwikkelingen, waarvan het eind is dat Anny in een variété-theater optreedt omdat ze zoo uitstekend kan boogschieten. De complicaties zijn nu verward gonoog. De millionnalrsdochter wordt herkend en ze komt in het bezit van den Jongeling die haar den eersten kus heeft gegeven, zy heeft name lyk verklaard dat de man. die dit zou bestaan haar echtgenoot zou worden. Een vermakelyke film met heel veel mooie cn komische momenten, waarin uitstekend wordt. Deze week genieten we van de schoone wlntcrgezichten in den Harz. „Zijn Marlet je" is een komische 2-acter. Plet Groenendaal is in Haarlem een te goe de bekende dan dat we veel over hem zou den behoeven te zeggen. ZUn liedjes en mop pen sloegen ln. In het bi'ronder willen we nog noemen M. A. van Dyk's origineele 4 Volendammers (Harmonika-virtuozen). We hadden deze heeren al meermalen voor de Radio Behoord, maar nu was het werkelykheid en zy beves tigden volkomen den goeden indruk. Is het wonder dat ze tot een naglft gedwongen wer den? De slagwerker ontpopte zich niet al leen als een vaardig man maar ook als een komiek, die de lachspieren danig in beweging hield. We voorspellen deze week een druk bezoek, wat het programma dan ook wel verdient. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct». per repel. Radio-hulp Onze radio-afdeellng heeft een I stat van technici die IJ lecren I de verschillende stations op te I zoeken en die altijd klaar staan om U te helpen als er vak kundige hulp noodig is. I BHURSPASSAGfc AMSTERDAM Rotterdam - Arnhem - Breda - Lelden blijven ondanks alle huishoudelijke arbeid gaaf, zacht en blank door Heden; ZATERDAG 18 JANUARI Stadsschouwburg. Ver. Rolt. Hofstad. Too neel. (Cor v. d. Lugt Mclscrt). „De groene pleureuse". 8 uur. Schouwburg Jansweg. Propaganda-avond Haarl Kaderlandstorm Vereeoiglng. Palace. „Opstandige Jeugd Tooneel: Fa mous Imperio Co. 2.30 en 8.15 u. Luxor Theater. „De eerste kus". Tooneel) 4 Volendammers- Piet Groenendaal. 2.30 en 8.15 uur. Rembrandt Theater. „The Divfne Lady"a Tooneel: 3 Brasello's. 2.30, 7 en 9.15 uur. ZONDAG 19 JANUARI Stadsschouwburg. Vcreenigd Tooneel. (Verkade en Verbeek). „De Heilige Vlam", 8 uur. Schouwburg Jansweg. Variété Leon Boe dels, 8-15 uur. Namiddagconcert H. O. V. 2.30 uur. Gemeenteiyke Concertzaal. Operette Ge zelschap Jacq. v. Byievelt. .Hose Marie". 8 uur. Bioscoopvoorstellingen van 2 uur af. MAANDAG 20 JANUARI Gom. Concertzaal. Kunst aan het Volk. ..The Utica Jubilee Singers". 8.15 uur. Gebouw Protestantenbond. Voordracht over de Inneriyke beteekenls van Faus' door B. v. d. Meer. 8.15 uur. Bioscoopvoorstellingen. Waag. Spaame. Tentoonstelling van wer- der leden Teekencollege Kunst zy ons DoelDageiyks 104 uur. Kennemer Lyceum. Volksunfvcrslteit- Werkcursus Fransche taai G. v. d. Laan. 7-30 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1930 | | pagina 5