LETTEREN
HET TOONEEL.
EN KUNST
MUZIEK.
STADSNIEUWS
HAARLEM'S DAGBLAD
VER. ROTTERDAMSCH-HOFSTAD-
TOONEEL.
DE GROENE PLEUREUSE.
Er is een prachtige kern in de Êpaansche
Komedie, die Zaterdagavond door het Ver.
Rotter damsch -Hofst-ad Tooneel in onzen
Stadsschouwburg werd opgevoerd: de groote.
tot elke opoffering in staat zijnde liefde van
eon vrouw!
Carolina Arrute heeft liefde opgevat voor
den ingenieur Pedro Bellido, maar haar lief
de wordt niet beantwoord. Pedro Bellido ver
moedt nauwelijks iets van Carolina's gevoe
lens en bespot haar zelfs om haar potsierlij-
ken hoed met de groene pleureuse, dien zij
bijna twee jaar lang reeds tot vermaak van
heel Sevllla in het openbaar draagt. Bellido
beseft allerminst, dat die groene pleureuse
het offer is, dat de Jonge vrouw hem brengt.
Want toen hem een ongeluk had getroffen
en hij met den dood streed, had Carolina
blootsvoets in de processie door Sevilla's
straten geloopen om voor zijn leven te bid
den en overtuigd, dat dit nog niet vol
doende was had zij, voor het Christus
beeld neergeknield, de gelofte afgelegd twee
jaar lang den carnavalshoed van een rijke
vriendin, den hoed met de groene pleureuse,
"waarom heel Sevilla haar eens had bespot,
te zullen dragen, wanneer Bellido mocht ge
nezen.
De jonge ingenieur herstelt en Carolina
brengt het offer, dat zij zich terwille van
hem heeft opgelegd Zij draagt den hoed met de
groene pleureuse tot spot van oud en jong en
Bellido is de eerste, die er haar in een liedje
om hoont. Geen man ziet anders dan spot
tend meer naar Carolina, totdat zij met haar
vader komt bij den drlftigen. altijd bulde
renden en vloekenden Don Sixto. die afge
zonderd op een eiland in de Guiadalquivir op
zijn landhuis woont. Sixto, die van modes
niets afweet, ziet niet den hoed met de groene
pleureuse, hij ziet slechts de vrouw c-n hij
herkent in haar het liefelijke, zachte wezen,
dat eens bij de Mis in dc kerk naast hem
geknield lag. De bulderbassende Sixto voelt
zich plots als een kind; al zijn drift valt van
hem af, hij buigt deemoedig voor haar en
noodigt haar met haar vader aan zijn disch.
Bij den uiterlijk ruwen en geweldigen Sixto
vindt zy de liefde, waarvan zij door haar
offer nauwelijks meer durfde droomen.
Doch dan komt Pedro Bellido terug. Hij heeft
van een oude meid gehoord, waarom Caro
lina twee jaar lang de spot van de wereld
heeft verdragen en, ontroerd door zulk een
offer, vraagt hij haar ten huwelijk. Maar Pe
dro komt te laat! De liel'de voor Bellido
is bij Carolina gestorven; zij heeft het groote
en nobele hart van Sixto leeren kennen. Van
Bellido keert zij zich af cn zij kiest den man
met het kinderlijk gemoed, die haar in zijn
liefde en dat is een tweede mooie vondst
in het stuk een even groot offer bracht
door haar aan Bellido te willen schenken,
omdat hij meende, dat zij den jongen inge
nieur en niet hem lief had
Dit spel van offerende liefde is door Fie
Carelsen en Anton Roemer ontroerend mooi
gespeeld. Fie Carelsen was als Carolina van
het eerste oogenblik af de vrouw, die veel ge
leden heeft. Heel haar gezicht droeg de spo
ren van het geduldig gedragen leed. in haar
donker-fluweelen stem klonken aldoor de
weemoed en de resignatie door. Haar spel was
heel sober en ingehouden, maar diep door
voeld en maakte juist daardoor zulk een in
druk. De smart van de onbegrepen liefde der
vrouw heeft Fie Carelsen met groote innig
heid gegeven. Het was heel, heel mooi!
En hoe heb ik Zaterdag ook Anton Roemer
bewonderd! Hoe prachtig was zijn overgang
aan het slot van het eerste bedrijf, wanneer
de bulderbassende Don Sixto plotseling als
een kind wordt op het oogenblik, dat de lief
de z;jn hart beroert. Het groote kind in cïezen
uiterlijk barbaarschen man. Roemer heeft
ons dat aldoor zeer fijn en zuiver laten
voelen.
Door deze hoofd-intrige hebben de
Spaansche schrijvers nog een bij-intrige
geslingerd, die op zich zelf de stof voor een
afzonderlijke satire had kunnen zijn. Het
dienstpersoneel van Don Sixto, misleid door
Pedro Bellido. denkt, dat de dag van de
groote revolutie is aangebroken en de ver
deeling der goederen en de verloting der
vrouwen aanstaande is. Het gaat er
Spaansch toe bij deze wild geworden Joon-
dienaars en dat woest-Spaansche detoneert
nu en dan naast het spel van hooge liefde
tusschen Sixto on Carolina en werkt een
enkelen keer zelfs even verwarrend. Maar
het bicut ook geestige momenten, wel het
meest aan het slot, van II, wanneer Dona
Pepa Pilares, do geëxalteerde eigenares van
het landgoed, bij de verloting door de woe.s-
ten werkman Ranos getrokken wordt. Dit
werkte zeer komisch, en heel raak zijn de
schrijvers ook in hun spot, wanneer zij Ra
nos plots van standpunt doen veranderen,
zoodra hij zich den man van de eigenares
van het landgoed waant.
Een merkwaardige en interessante kome
die, die wij mot voel genoegen hebben ge
zien cn die hoogere waarde kreeg doo- het
spel der opofferende liefde, dat ons in Caro
lina en Don Sixto werd gegeven.
Het spel van Fie Carelsen en Anton Roe
mer besprak ik reeds. Ook in de verdere be
zetting schonk ons deze door Eduard Veter
man geleide opvoering veel vreugde. Louise
Kooiman had een zeer gelukkigen avond als
de geëxalteerde, half dwaze- Don-. Pcpina,
waarvan zij een voortreffelijk volgehouden
caricatuur maakte. Haar hoekige gebaren
waren werkelijk nu en dan grotesk! Het
moment waarop zij vol bewondering uit
roept: „Dat is nog eens 'n man!'' was koste
lijk en ook haaf schrik na de verloting,
waarmee het tweede bedrijf sloot, werd
dank zij haar spel een oer-komlsch mo
ment!
Alex Faassen vond ik als den ingenieur
Bellido wat vlak. maar heel goed was Daan
van Ollefen Jr. als de door zorgen gedrukte
vader van Carolina! De groep werklieden en
dienstboden liet uitstekende dingen zien. al
was de massa soms in haar ui'bondigheid
w>* ongedisciplineerd en nadrukkelijk. Uit
wekend was bet s'ottafereel van I! Die g-oeu
•,an de M «rsellaite zingende mannen en
v -wen was werkelijk suggestief.
He* zeer talrijk opgekomen publiek toon
de zich aan het slot heel enthousiast. Voor
het Toonee!verbond, dat dit stuk voor zijn
eerste. twee-guldenvoorstelHng in dit sei
zoen 'nad uitgekozen, een zeer gelukkigen
avond.
E. SCHT7IU
MAANDAG 20 JANUARI 1930
MUZIEKVER. „HARMONIE-CRESCENDO".
Het oogenblik dat ik deze muziekvereeni-
ging voor den laatsten keer hoorde, herinner
ik me niet meer, het moet wel een heelen
tijd geleden zijn. In hoeverre het korps vor
deringen heeft gemaakt, kon ik daarom moei
lijk beoordeelen. Maar wel kan ik consta-
teeren, dat het in de stukken, die we op de
laatste wedstrijden bij herhaling en dikwijls
zeer goed hoorden uitvoeren, ditmaal niet
bijster gelukkig was.
Weber's ouverture bv. (Peter Schmoll
und seine Nachbarn) werd op die wedstrij
den meermalen zóó gespeeld, dat we daar
aan heel prettige herinneringen hebben be
waard, ook in de bezetting voor fanfare. En
vooral de „Suite oriëntale" van Francis Popy
maakte ook meer dan eens een buitengewoon
goeden indruk.
Harmonie-Crescendo nu had ook deze twee
stukken gekozen, om er het programma voor
dit concert mee te kunnen sieren. Men
mocht dan verwachten, dat het goed bezette
korps ons in dezen niet zou teleurstellen.
Hadden we nu onze verwachtingen te hoog
gespannen? We gaan uit van de meening,
dat onder leiding van den serleuzen musicus
den heer H. W. Hofmeester, van wien we zoo
tallooze goede uitvoeringen bijwoonden, het
korps H. Cr. dus een veelszins loffelijke ver
tolking dezer twee goed geschreven muziek
stukken zou geven. Evenwel gaf de weergave
ons niet altijd onverdeelde vreugde. Ten eer
ste was het klankgehaltc niet immer schoon
te noemen, en de bespelers der instrumen
ten, die hieraan schuld droegen gaven
zich dikwijls genoeg bloot cn waren dus door
den hoorder gemakkelijk te herkennen. Ten
tweede vond ons gevoel voor klankkleur en
kleurcontrasten niet altijd bevrediging. Daar
wij vrijwel immer misten het solo-instru
ment, dat tusschen de groote forti die mooie
momenten van verstilling geeft, en die nu
eens door de hobo, dan weer door de fluit
zoo treffend kunnen worden opgeroepen,
werd de uitvoering meermalen „grau in grau".
De ballet-pantomime ..Arlette" ook had te
veel noten die onder den lessenaar bleven,
en andere die te hoog groeiden om nog als
deze smakelijke vruchten te worden herkend:
anders was hier gelegenheid geweest, een
stuk te geven, dat meer bevrediging kon
schenken.
Ook de ouverture „Stradella" een prettig
geschreven stuk, had meer kleurverdeeling,
meer klankbeschaving, meer voord rachts-
nuances kunnen verdragen.
Nu werkte ook de houding van den door
snee-luisteraar (inzonderheid) in het
achterste zaalgedeelte) niet mee, om het ge
not van het aanhooren te verhoogen. Ik wil
aannemen, dat er hier velen waren, die
in 't geheel niet kwamen om naar de ver
richtingen van H. Cr. te luisteren, maar enkel
en alleen om den dans. Toch kan ik mij niet
uit de gedachte zetten, dat men van den kant
der concerteerende vereeniging ook niet dat
gene doet, wat strekt om het peil dei' uitvoe
ring te verhoogen. Daar wij zelf in de mee
ning waren, dat de medewerking was inge
roepen van goeden zang, bleek alweer het
leeuwendeel van den avond te zijn afgestaau
aan z.g. „humoristen". Daarover te schrijven
valt buiten mijn bestek.
G. J KALT.
PROTESTANTENBOND AFD. BLOEMEN-
DAAL.
Concert in het kerkgebouw Potgieterweg.
Om en bij achten was in de kerkruimte de
laatste plaats bezet, en het met planten en
bloemen gesierde platvorm, waarop een kos
telijke Feurig-vleugel prijkte, wachtte nog
slechts op zijn meest waardevolle stoffee
ring. Deze liet niet lang op zich wachten en
weldra was het kunstzinnig trio. gevormd
door de dames J. A. Verschuyl. F. de Ciercq
en E. A. Verschuyl bereid om het. veelbeloven
de programma tot uitvoering te brengen. Bij
hen had zich gevoegd de heer Mr. A- Stoop
Jr.. die door den sclioonen klank zijner uit
nemend bespeelde viool zeer bijdroeg, het ge
halte der uitvoering, waar mogelijk of noo-
dig. nog hooger op te voeren.
Want wij hebben zeer genoten van de in
overtuiging geboden kunst. Mej. E. A. Ver
schuyl. die den Feurlg besoeelde. deed dit
heel den avond met een agiliteit. die prettig
was om te zien en te hooien. Waar zij de
soli voor violoncel begeleidde, door mej. J.
A. Verschuyl uitgevoerd, wist zij als bij intuï
tie de onderscheiden registers van het edele
strijkinstrument te orneeren met den meest
passenden klank; waar dc cello in overmoe
dige rvthmiek dc schoone melodievormen
van Handel's sonate of wel van Somartini
deed opdartelen. was ook zij al weer paraat
om in nog overmoediger fior.turen uit te
lokken tot immer blijder spel van maat en
klank. En tenslotte wist zij in de liederen,
waaronder zeer mooie antieke Italiaansche
aria's, alweer de plaats te vermoeden, waai
de zangeres (het was mej. F. de Ciercq) de
klank van den vleugel behoeft om aan haar
klankkarakter die modulatie te geven, die
od eenmaal het lied stolt in zijn volle licht.
Wie denkt, hier niet gaarne aan Willem Pij-
per's bewerking der Oud-Hollandsche liede
ren? Ieder kent het lied „Heer Jesus heeft
een hofken". Maar kent ieder het ook. zoo
als een onzer meest talentvolle jonge Neder
landers, Willem Pijper, dit. oude melos in
zich opnam en in ongekende licht- en kleur-
brekingen terug gaf aan de piano? Zulk een
bewerking maakt heel een liederenbundel
hoogst waardevol, en zooals ditmaal zangeres
en pianiste het weergaven, is het in staat,
zelfs een minder geslaagd concert op hooger
peil te brengen. Hoeveel te meer genoten
dan wij er van, waar dezen avond zoo uit
stekend werd gemusiceerd.
Niet in de laatste plaats denk ik hier aan
het cellospel van mej. J. A. Verschuyl, zoo
geacheveerd, zoo innig muzikaal. Niet slechts
dat Bach, Handel en Brahms in haar ren
kundig vertolkster vonden: maar ook in
Fauré. die als Ravel dc tegenstelling vormt
met de oude meesters, zooals gestyleerde
bloem met weeidrig uitbloeiende roos. in deze
Jongere kunst dan kwamen de aangeboren
'alenten. door perfecte leiding ontbloeid. tot
heerlijke uiting. Droeg ook de zangeres veel
bij tot het welslaeren van dit concert (Inzon
derheid in haar Hollandsche liederen, waar
het feit dat nog niet alle adem wordt omeezet
in puren klank, minder de aandacht afleid
de dan bij de oude Italianen en by Bach),
zoo zal men om haar toch niet de celliste
vergeten, zulk een waardevolle representante
dier kringen, waar dc muziek wordt beoefend
louter om der muziek wille.
i (L 2. KALT*
MARIONETTEN.
DE OLIJFTACK.
Er is veel moed voor noodig om in Ne-
lerland met een marionettentheater voor
den dag te durven komen. De beste buiten-
landsche troepen bezochten ons land. Wij
weten hoe het zyn moet en het was dan ook
geen wonder dat de vertooning die de heer
Brugman geruimen tijd geleden in Haar
lem gaf, moest mislukken door een volkomen
gemis aan routine.
Maar de heer Brugman hield vol. Geluk
kig! Want by de vertooning van jJ. Zater
dagavond voor het „Algemeen Nederlandsch
Verbond" bleek, dat het gezelschap „De
Olyftack" aan algemeene vaardigheid veel
gewonnen heeft, en dat het, mits yverig ver
der gewerkt wordt, eens iets moois tot stand
zal kunnen brengen.
Wy wetèn welke enorme moeiiykheden de
marionettenspeler overwinnen moet.Wij we
ten welk een virtuositeit er voor noodig is,
om de pop goed te kunnen bespelen en om
dat by deze verooning bleek dat in enkele
gevallen die moeiiykheden overwonnen kon
den worden, gelooven wy ook In een gelei-
delyke ontwikkeling van „de Olyftack". Een
ontwikkeling die eens zeker tot een mooi
resultaat zal leiden. De heer Brugman ver
dient voor zijn dapper streven alle hulde.
In het eerste spel. dat van het „eigenwy-
ze Zeemeerminneke" werden wy al dadelijk
verrast, door de buntengewoon goed ge
slaagde verbeelding van het water, waarin de
sprookjesvisschen rondzwommen. Dank zy
een fijne harmonische verlichting werd de
illusie mooi. De zilvertintigc visschen be
wogen zich gracieus en het fraaie „Zee
meerminneke" licht als een waterbel,
zweefde elegant en gebaarde sierlijk. En in
het- volgende tafereel, dat ons by den ko
ning „intkvisch" bracht, genoten wy waar
lijk van die heerlijke sprookjessfeer, half
griezelig, half grappig, die der marioneo
eigen kan zyn.
Naast veel goeds dat van dit spel gezegd
kan worden rijzen echter eenige bezwaren.
Was het niet mogelyk om aan het „zeepaard
je" (een aller dankbaarst object voor het
marionettentheater!) iets meer leven mee te
geven? Het treedt hier op in een zeer lange
dialoog met de zeemeermin, en het hangt ge
durende het lange gesprek (dat nog wel by-
na het belangrijkste is van het heele stuk)
als een volkomen overbodigheid, onbewege
lijk, aan ae draden. Zoo fijn als het zeemeer
minneke was. zoo grof en zoo vervelend was
het zeepaardje. Dit gebrek demonstreerde
zich trouwens herhaaldelijk: wanneer de
ééne marionet goed bediend werd faalde de
andere. Wij denken byvoorbeeld aan de
scèr.e in het woud. (In het bekendesprookje
van de drie wenschen'. De houthakker is
grotesk, geestig, hy leeft: de fee is dood. Zy
staart béte naar de bladeren der boomen,
beweegt af en toe (als een pop op draaior
gel) den rechterbovenarm en dc lange mo
noloog die ergens uit de coulissen klinkt, gaat
haar niet aan!
Wij twyfelen er niet aan of de heer Brug
man. zal er in slagen dit bezwaar te onder
vangen; het solistische gedeelte van het pro
gramma in het byzonder het optreden van
den pianist was af.
De jachtige gesneden kop van deze ma
rionet werkte als een levend masker en de
bewegingen waren, zoo als zy zijn moesten,
even carcatuur, fyntjes, vol van die ironie
die de lippen doet krullen.
Waar waarom toch moest aan dit optre
den een zóó zoutelooze causerie voorafgaan.
Een banale „geestigheid" als: „de muziek is
van de gebroeders Vroom en Dreesman"
hoort niet in het marionettentheater thuis.
De marionet is geestig genoeg van haar zelf.
Zij behoeft niet geïntroduceerd te worden.
En zeker niet op zoo'n göedkoope manier als
hier gebeurde. Hetzelfde geldt voor de paro
die van de „Wolgaschlepper". De parodie in
het marionettentheater dient fyn te zyn,
vooral wanneer het een lied als de „Wolga
schlepper" geldt en zeker als men een aardig
idee heeft, zooals hier het geval was. Daar
had iets van gemaakt kunnen worden wan
neer men met meer zelf-critiek te werk ge
gaan was.
Het was dus een programma vol contras
ter.. Een merkwaardige combinatie van re
sultaten. beloften én van vergissingen.
Eer. gedenkwaardige avond, omdat wy er
leerden dat in ons land hard gewerkt wordt
aan het verwezeniyken van een ideaal: een
Nederlandsch marionettentheater. En wij
zijn er van overtuigd dat de heer Brugman
dit ideaal kan bereiken.
Het- voorbeeld dat de Haarlemsche afdee-
ling van het- Algemeen Nederlandsch Verbond
gegeven heeft, verdient intusschen navol-
ZESDE GEMEENTELIJK ORGEL
CONCERT.
MEDEWERKING VAN JACQUES VAN
KEMPEN.
Morgen. Dinsdagavond geeft George Ro
bert. het zesde orgelconcert in de Gem. Con
certzaal met medewerking van don beken
den tenorzanger Jacques van Kempen.
Het programma dal wordt uitgevoerd mag
om meer dan ecu reden zeer belangwekkend
cn aantrekkeiyk genoemd worden.
Twee groote orgelwerken vormen in hoofd
zaak het deel vóór de pauze, n.l. de 1ste So
nate van P'. Mendelssohn Bartholdy cn het
Symphonisch Koraal: „Nun ruben alle Wal-
der" van Sigt'rid Karg-Elert.
De componist stelt zich hierin niet tevre
den met de kleuren van het orgel alleen, lïy
voegt er aan toe de timbres van mensche-
lijke stem en viool.
Jacques van Kempen vervult hierin de
obligaat zang, mej. Lous Stortenbeker, een
violiste uit den Haag. de vioolpartij.
De uitgebreide tekst by dit werk behoo-
rend is in zyn geheel in het programma op
genomen.
Tusschen de Sonate van Mendelssohn en
't Koraal van Karg-Elert zingt J. van Kem
pen twee eer schoonste liederen van Brahms
Het zwaartepunt, van Van Kempen's voor
dracht ligt echter in het tweede deel van den
avond. Er wacht ons dan de Liederencyclus
„Eliland" van Alxanaer von Fielüz.
In tien, meerendeels in tecrc stemming ge
houden zangen wordt ons hier het lijden en
strijden van een jongen monnik geschilderd,
een stryd, die in kalme berusting ten slotte
zijn emde vindt.
De ..Cortege et Litanie" van Marcel Dupré
vormt daarna het imposante slot van het
programma.
Hieronder volgt het programma:
1. Eerste Sonate. orgeL F. Mendelssohn
Bartholdy.
2. a. Feldeinsamkeit
Wir wandelten. zang. Joh. Brahms.
3 Symphonlscher Choral: „Nun ruhen alle
Walder". S. Karg-Elert.
Orgel met obligaat zang en viooL
Pauze.
4. Eliland, zang. Alexander" v. Fielita
5. Cortege ei Litanie, orgel* M. Duprc.
INVOER VAN BLOEMBOLLEN
IN DE VER. STATEN.
Toeneming met 3.000.000 stuks.
Het jaarlijksch rapport over het werk van
de Plant Quarantaine and Control Admini
stration in de Vereenigde Staten over het
dienstjaar 19281929. dat, voor zoover het
bloembollen betreft, bevat o.a. een opgaaf van
de aangetroffen plantenziekten en schadelijke
insecten en een overzicht van de ingevoerde
hoeveelheden bloembollen, meldt dc N. R. C.
De kleine narcisvlieg (Eumerus strigatus)
werd gevonden op uien, lelies, hyacinthen,
irissen en narcissen, een andere Eumerus-
soort op uien, hyacinthen en narcissen, de
groote narcisvlieg of althans een merodon-
soort op hyacinthen, alles uit Nederland. Het
bollen aaltje (Tylenchus Dipsaci) werd gevon
den in uien en narcissen uit Nederland. Uit
het verslag blijkt niet, in welken omvang deze
deze insecten werden aangetroffen. Het geel
ziek der hyacinthen komt in de opgave in 't
geheel niet voor.
De invoer van bloembollen uit Nederland
nam in 1928 met 30 millioen stuks toe, wat
ongeveer overeenkomt met de toeneming van
de hoeveelheid in de VJS. ingevoerde tulpen.
Van de overige artikelen, waarvan de invoer
in de V.S. nog vry is, nam de invoer van
hyacinthen en convallaria af. die van crocus,
seilla, muscari, galanthus, chionodoxa, ixia,
lelies, eranthis en frittillaria toe,, zy het ook
niet in zeer sterke mate.
Van de bolgewassen, die alleen onder
„special permit" mogen worden ingevoerd be
droeg de invoer in het verslagjaar: narcissen
12.769-835 stuks (tegen belemmering''. bol-
irissen 4.119.775 stuks (in 1927 6.349.134 stuks»,
gladiolussen 463.087 stuks (in 1927 1.598.697
stuks en in het laatste jaar vóór ae invoer-
belemmering ruim 8 millioen stuks). Deze
borensoorten kwamen in hoofdzaak uit Neder
land.
Voorts werden in het verslagjaar in de Ver
eenigde Staten ingevoerd 191.596.408 tulpen-,
20.765.100 hyacinthen- en 9.882 486 crocussen-
bollen- De invoer van convallaria's uit Duitsch-
land liep ongeveer 1 millioen stuks achteruit,
die van lelies uit Japair vermeerderde met
ruim 1 mililoen stuks.
HET HUIS TE ZAANEN.
ALS FILIAAL DER BIBLIOTHEEK EN
LEESZAAL.
Bij besluit van 9 October jl. werd voor de
inrichting van de benedenverdieping van het
„Huis te Zaanen" tot filiaal der Stads-bibilo-
theek en leeszaal, alsmede voor de verbete
ring van den bestaanden toegangsweg door
den gemeenteraad een crediet van 2650 be
schikbaar gesteld.
Het is echter wensclielyk gebleken in en
aan het gebouw enkele verbeteringen te doen
aanbrengen door het schoonmaken van den
eiken zaalvloer, het maken van een afschei
ding in de hal, het wegbreken van een pomp
met aanrecht, het kleuren van de wanden,
het aanleggen van gas- en electrische leidin
gen, het maken van een closet, alsmede het
'oestryken van de buitengevels met selicaat,
terwyi het bovendien noodzakelyk is eenige
borden met opschriften aan te brengen. De
kosten hiervan zullen ongeveer 1200 bedra
gen.
Verder verdient het aanbeveling een geheel
nieuwen toegangsweg te maken van den
openbaren weg af naar het „Huis te Zaanen"
en dezen weg 1e beleggen met trottoirtegels,
inpiaats van te benarden met grind. De kos
ten hiervan worden begroot op 645.
B. en W. stellen daarom aan den raad voor
de toegestane credieten te verhoogen.
EEN ECHTGENOOT DIE ZOEK IS.
Namens de echtgenoote verzoekt de Com
missaris van Politie te Nooröwyk te worden
bekend gemaakt met de verblijfplaats van
Laurens Moene geboren 21 Januari 1902 te
Leiden.
Signalement: gekleed met donkerbruin pak
met licht streepje, gryzen hoed, overjas met
lichte ruit, op de linkerwang een litteeken.
Hy heeft zyn vrouw en kind in hopeloozen
toestand achtergelaten en dient dientenge
volge te worden gehoord.
JAARVERGADERING V.AJR.A-
Door de afdeeling Haarlem van de V.A.RA.
wordt op Vry dag '24 Januari de jaarvergade
ring gehouden in De Centrale. Op deze verga
dering zullen aan dc orde komen de jaar
verslagen van afdeelings- en hoofdbestuur ver
kiezing van afdeeling- en hoofdbestuur cn het
omroeprapporl 2e halfjaar 1929. Voorts de
candidaatstelling voor den Vereenigings-
raad.
DE CATHERIJNEBRUG GEREED GEKOMEN
De werkzaamheden aan de Catherynebrug
zyn geheel klaar gekomen. Het houten brug
dek is thans eveneens vernieuwd en het ver
keer kan weer gewoon zyn weg vervolgen.
By na zeven weken hebben de verkeers
moeilijkheden over deze brug, tydens de repa
ratie geduurd, daar de helft van het ryvïak
op de brug voor het verkeer was afgesloten.
VOOR DE BRANDWEER.
B. en W. stellen voor de gemetselde garage
met omliggenden grond aan de Preangerstra at
2 A (oppervlakte 6.90 bij 4 Maan te koopen
voor f 4000.
De garage is bijzonder geschikt om te ge
bruiken als brandspuithuisje voor de brand
weer.
De grond die om het huisje ligt kan dienen
om door jruiling met eigenaren der aan
grenzende gronden ter plaatse een goeden
toestand te verkrijgen.
SCHOONSCHRIJVEN.
Voor het examen „Handelsdfploma" van
de Vereeniging van Leeraren in het Schoon
schrijven zyn geslaagd uit Haarlem, de hee-
ren: P. A. F. J. Emans, J. Klein, S. E. Moo-
lenaar. T. P. E. Massaro, Th. D. Vink en L.
J. Koning.
De examencommissie bestond uit de hee-
ren; P. H. van Gestel, Amsterdam. G. G.
Kramer en P. B. van Eerdenburg, Haarlem.
HET 25-JARIG BESTAAN VAN
ST. RAPHAëL.
RECEPTIE EN FEESTAVOND.
Deze maand viert de Haarlemsche afdee
ling St. Augustinus van den Bond van
Spoor- en Tramwegpersoneel St. Raphael
haar 25-jarig bestaan.
Zaterdag 18 Januari had er van 3 tot 5
uur een druk bezochte receptie plaats in ge
bouw St.. Bavo. Het bestuur der feestvieren
de afdeeling bestaande uit de hceren Do
Rooy, Alleman, Velt man, v. Emmerik,
Remmè, Geerlings, Paap, Rombouts ea Fcr-
ron en de adviseur, kapelaan Th. de Lugt,
zaten achter de bestuurstafel, rykelyk in
het groen. De voorzitter der feestcommissie
opende de rij der sprekers, daarna volgden
de heeren Hellemons en Timmermans, voor
zitter en secretaris van het hoofdbestuur
van St. Raphael, dc heeren Steetskamp en
De Vries voor den Protestant Christelijke»
bond, de heer Hooy, lid van de Prov. Staten,
de heer C. v. d. Bilt lid der Tweede Kamer,
de heeren Elfrink en Leeflang voor de Rede-
ry kerskamer „Alberdingk Thym", mevr.
Sormani de Voogd voor den R.K. Vrouwen
bond, de heeren Van der Hulst en Koster
voor de RK. Politievereeniging, de heeren
Castricum en Keesen, voor den R K. Volks
bond, R.K. Spaarkas en Arbeid Adelt, de hee
ren de Bie en Andekerk voor de R.K. Me
taalbewerkers. de heer Mulder namens de
afdeeling Hoofddorp van St. Rafael, de hee
ren Beister en Bekelaar voor do R.K. Bak
kersgezellen, de heeren Verbeek en Tabak
namens de afdeeling Halfweg van St. Ra
phael. de heer Van der Weiden voor R.K.
Overheidspersoneel, de heeren Hesseling en
Van Laar voor de zangvereeniging St. Cae-
cilia en R.K. Meubelmakers en Behangers,
de heeren Zegwaard en de Munnïk voor den
R.K. Bouwvakbond, de heeren Zeihorst en
Mol voor den R.K. Grafischen Bond, de heer
Klein, lid van den gemeenteraad en nog vele
particulieren en leden der afdeeling.
De voorzitter der afdeeling bedankte
telkens hartelijk voor de talrijke toe
spraken.
Bloemen, telegrammen en brieven waren
door verschillende vereenigingen en perso
nen gezonden.
Zondagmorgen naderden ongeveer 85 le
den ter H. Communie, gezamenlyk werd
daarna ontbeten in het bondsgebouw, waar
gesproken werd door den geestelijk advi
seur den heer De Lugt. den voorz. der af
deeling en der feestcommissie en den heer
Castricum. Men bleef nog eenigen tyd ge
zellig byeen onder het verdienstelyke piano
spel van mej. De Beer.
De feestavond op Zondagavond werd
eveneens een succes. Het woorwerd nog
gevoerd door den voorzitter der feestcom
missie en der afdeeling de heeren Moser eri
De Rooy.
Het ensemble Schmidt trad op en hield de
aanwezigen geruimen tijd gezellig bezig.
Nu komt er nog een kinderfeest en een
avondfeest en gezien het verloop van het
eerste belooft het geheel wel te zullen
slagen.
VEREENIGING TOT BEVORDERING DEK
GEZONDHEID JN DE GRAFISCHE
VAKKEN*
Ter herdenking van het twintigjarig be
staan der Vex-eeniging tot bevordering der
gezondheid in de grafische vakken had de
afdeeling Haarlem Zaterdagavond in de zij
zalen van het Gemeentelijk Concertgebouw
een feestavond met attracties georganiseerd.
Zoo was bijv. een der zalen herschapen in
een marktterrein, waarop een en ander te
koop werd aangeboden, terwyl het Oud-Hol
landsche koekrad, sjoelbak, koekhakken cn
draaibord niet ontbraken en de aankleeding
te pry zen viel.
De andere zaal bood gelegenheid tot een
rustig zitje op het aanhooren van goede mu
ziek en het luisteren naar den humorist,
den heer Van Tongeren.
Omstreeks acht uur opende de voorzitter
der afdeeling de heer C. C. van den Bergh,
met een welkomstwoord dezen feetavond,
waarin hij memoreerde hoe voor twintig jaar
eenige mannen den stoot gaven tot het op
richten der Vereeniging. Hoe zy na taaf,
volhoudend werken er in geslaagd waren
van de in den aanvang kleine vereeniging
een groote en bloeiende vereeniging te ma
ken, welke thans in het bezit is van een
eigen sanatorium en hoe er nu gewerkt
wordt om te trachten een eigen rust- en her
stellingsoord voor leden en hun vrouwen
en kinderen te stichten. Was aanvankelyk
de vereeniging opgericht om de aan tuber
culose lijdende leden op haar kosten naar
een sanatorium te zenden, door den gezonden
groei was het mogehjk geworden thans ver
sterkende middelen te verstrekken nfet al
leen aan leden, doch ook aan hun vrou
wen. Nog was dit niet genoeg. De zorgen der
vereeniging strekken zich thans ook uit naar
dc vrouwen en kinderen der leden, door. in
dien noodig, ook die naar rust en herstel
lingsoorden of vacantickoloniecs uit te zen
den. Al deze zorgen aldus spreker, elschen
echter veel geld. De afdeeling hoopte met het
organiseeren van dezen avond voor al deze
goede werkzaamheden der vereeniging een
batig saldo te verkrygen en met een beroep
te doen op dc talryke aanwezigen om eens
extra in den zak te tasten opende hij deszen
feestavond.
Het is er zeer druk geweest. Tot laat in
den avond bewoog zich een groote menigte
in de zalen, terwyl van de attracties een druk
gebruik gemaakt werd. Uit een en ander
zou men mogen afleiden, dat de wensch van
den voorzitter: een flink batig saldo, in
vervulling is gegaan.
ONS STADSVUIL.
EEN BEWAARPLAATS BIJ
SPAARNDAM.
De gemeente Haarlem is voornemens op
een perceel weiland aan den Lagendijk aan
den Mooicn Hel naby Spaarndam ccn bewaar
plaats op te richten voor vuilnis en big
ger.
Op Zaterdag 25 Januari 1930. des voormlci-
dags 11 uur zal ten Raadhuize- :e Hah'v. eg
gelegenheid bestaan om bezwafen tegen cat
verzoek in te brengen en deze mondeling en
schriftelijk toe te lichten.
KINDERVOEDING
De vereeniging Kindervoeding reikte in
de afgeloopen week aan warm voedsel uit
in de Zoetestraat: Maandag 198. Dinsdag
223. Woensdag 205, Donderdag 211. Vrijdag
217. Zaterdag 186 porties, en in de Cron
straat; Maandag 107. Dinsdag llu. Woens
dag 99Donderdag 95, Vrijdag 101, Zate^
dag 98 porties,
