H. D. VERTELLINGEN.
nOTOMOTHlBK
FLITSEN
AMSTmBMM
AUTOMOEIEN
STADSNIEUWS
Daargaal je schoone
ï—pahje, schavuit!-^
FEUILLETON
ONTWARDE DRADEN.
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 21 JANUARI 1930
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden),
door
WILLY VAN DER TAK.
Suggestie.
Stijf van dc kou, mot oogen. die absoluut
wilden tranen, met handen, die tintelden en
schrijnden in de reusachtige handschoenen,
die Maria voor hem haastig gekocht had en
met teenen, over welks al ol' niet bestaan hij
sinds dagen in de meest afgrijselijke onze
kerheid verkeerde, en zich de meest ramp
zalige mensch ter wereld voelend, steeg me
neer Bergsma in het trammetje, dat hem
huiswaarts voeren zou. De hemel zij gepre
zen: thuis! Waar voor elk raam een dubbele
tochtdeken hing, waar vijf kacheLs den hee-
len dag door gloeiend rood stonden, waar Je
viel over de warme stoven en kruiken en
waar het waarachtig nog zoo koud was, dat
de wollen pantoffels, die nu al sinds jaar en
dag zijn voeten 's winters warmden, tekort
schoten, en dat een groote pet, en de paars
en wit gestreepte das, die Maria net te rech
ter tijd afgekregen had, een ware uitkomst
bleken.
En steunend en zuchtend, terwijl de wind
langs hem heen gierde, en zijn ijskoude
voeten hem bijna niet meer dragen wilden,
dook meneer Bergsma zijn neus dieper in
Maria's paars met witte creatie en verloor
het laatste beetje moed, dat hem nog restte.
Dit was niet meer om uit te houden! Hij
werd ziek op die manier! Wie weet, had hij
al een zware bronchitis of longontsteking
onder de ledenWanneer had Maria ook
weer gezegd, dat hij voorzichtig moest zijn
met dien hoest? GLsteravohd nog! En die
rillingen die hem maar steeds van top tot
teen doorliepen, dat kon toch niet goed zijn!
Dc mensch moest toch van nature gewapend
zijn tegen de kou, en er zich niet zoo ellendig
onder voelen als hij! Hoofdpijnen, sedert da
gen al. en dte tintelende, ijskoude handen,
en nu! alweer zoo'n niet te onderdrukken ril
ling. Sidderend mikte meneer Bergsma's
hand den sleutel naar het slot. en juist, toen
tot tweemaal toe een poging om hem om te
draaien mislukt was, besefte hij, dat het
eigenlijk niet aanging, om den toestand lan
ger en bagatelle te behandelen. Hij mocht het
zich niet langer verhelen: dit ging mis loo-
pen als het niet al mis was. Zijn hoofd,
zijn arme hoofd! Alsof een ijskoude band om
zlin slapen maar perste en perste! En die
rillingen! O. lieve huh-help! Het was niet om
xiit te huh-houden! Huu! Weer een! bronchi
tis longontsteking zes weken minstens
het kantoor! Alles In het honderd Ver
meer. die den boel geen twee dagen alleen
aan kon!
En rillend haalde meneer Bergsma den
sleutel weer 'uit het slot- en kouwelijk in
elkaar gedoken, met schuifelende zwakke
pasjes, keerde hij op zijn schreden terug.
Daar was maar één uitkomst: de dokter. En
hoe eerder, hoe beter! Zes weken! En diep
zonk zijn neus weg in zijn das. en zijn moed
in zijn schoenen, en het was een armzalige
figuur, die tenslotte het eind van den langen
lijdensweg bereikte, en volkomen onmachtig
om het geklapper van zijn tanden te bedwin
gen, aan don ijskoud en. koperen bel boven
het naamplaatje met de dec.imeterlange ijs
pegels trok. Eén. twee. drie, in hemelsnaam!
Wat zou het komende half uur hem brengen?
En toen het halve uur verloopen was, t.rad
meneer Bergsma weer naar buiten, wel bleek,
nog ietwat huiverig rillend, maar de uitdruk
king van opperste, maar geresigneerde wan
hoop was van zijn gezicht verdwenen. Troost
volle woorden zongen een melodie vol zoete
verwachting door zijn gemarteld hoofd, en
zijn stap leek iets fermer, zijn houding wat
rechter. Coué, had de dokter gezegd. Coué, en
niemand anders, zou in deze harde tijden zijn
steun en toeverlaat zijn. Wat bleef Coué te
gen beter weten in, star en koppig volhouden,
toen het niet voorbij ging? ?a passe, ca passé.
En het ging voorbij Wat zei meneer Bergsma
toen hij dacht, te zullen sterven van de kou?
Wat. is het warm! Wat is het warm! En hij
zou het warm krijgen. Zou hij heusch.
En meneer Bergsma beti-ad het. Vondelpark
en vol goeden moed prevelden zijn verstijf
de lippen: „Wat is het warm, wat is het
warm!"
En aan het eind van het Vondelpark haal
de hij zijn handen uit zijn zakken en waren
zijn lippen wat minder blauw en konden ze
wat sneller zeggen: „Wat is het warm! Wat
Is het warm! Wat is het warm!"
Hij liep de van Bacrlestraat door en bleef
hardnekkig volhouden, dat het toch zoo warm
was. ..Wat is het warm, wat is het warm!"
En toen hij den Willemsparkweg insloeg,
stond zijn kraag open en trok hij z(jh das wat
wijder, en al loopende en mompelende trok
hij hem uit en stak hem met zijn handschoe
nen in zijn zak. „Wat is het warm. wat is
het warm!" Op zijn neus begonnen een paar
glinsterende druppeltjes te parelen, en „Puuh,
wat Is het warm!" en hij zette zijn jas lek
ker open. Neen, het was niet om uit te hou
den. „Wat is het warm! Wat is het warm!"
En met een zwaai haalde hij zijn zakdoek te
voorschijn en wlschte zijn gezicht af. „Wat
is het warm, wat is het warm!" En terwijl de
wind gierde en blies en een enkele sneeuw
vlok begon neer te dalen uit de grijze lucht,
zette meneer Bergsma zijn hoed af en nam
zijn jas over zijn arm. „Wat is het warm!"
Op den Koninginneweg stortte hij plotse
ling Ineen. Hij werd opgenomen met een
zonnesteek.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cta. per repel.
24 JANUARI -2 FEBRUARI
RAI
MOTORRIJWIELEN
GEOPEND VAN
I IOVM.-5NM; ÖNM-ION.M I
HAARLFMSCHE KUNSTKRING.
Amerikaansch modern proza.
Het bestuur van den HaarL Kunstkring
schrijft ons:
Op Woensdagavond e.k. zal mevrouw Jeanne
van SchaikWilling om acht uur in Hotel
„Den Hout" voor de leden van den Haarlem-
schen Kunstkring een lezing houden over
Amerikaansch Modern Proza.
Het bestuur heeft namelijk uit overweging
van de steeds belangrijker wordende Ameri-
kaansche litteratuur eenige oriëntatie daar
omtrent niet overbodig geacht.
Men kent hier nagenoeg niets van de Ameri
kanen; hoogstens zijn Sinclair, Lewis en
Fanny Hurst bekend (de laatste in de verta
lingen van mevrouw van Schaik!)
Maar Dreiser en Thornton Wilder, Hcrges-
heimer, Sherwood Anderson. John dos Passos,
Edith Warton (om slechts enkelen te noemen)
zijn hier vrijwel onbekend.
En nu kan men toch werkelijk niet volstaan
met de Vereenigde Staten te vereenzelvigen
met Ford en Pickford. de Volstead-act en
de speculatie! Men realiseert te weinig dat de
melting-pot der naties allerbei buitengewoon
interessante figuren op cultureel gebied te
voorschijn brengt.
En vooral voor het lezend publiek met
name voor diegenen, voor wie kunstwaarde
iets beteekent worden rijke domeinen daar
ginds ontgonnen. v
JUBILEUM.
Donderdag 23 Januari hoopt de heer M. de
Graaf, vuurwerker aan de Centrale Werk
plaats, den dag te herdenken, dat hij voor
25 jaar in dienst kwam der Spoorwegen.
OPMERKINGEN VAN LEZERS.
GEVAARLIJKE RAILS.
De heer J. P. G. schrijft ons om.:
„In de Hazepaterslaan is men met het weg
nemen van de rails der vroegere Ceintuur
baan geëindigd, bij de bocht op den Wagen
weg en aldaar liggen nog intact een dubbel
stel rails met kruising, tot aan den toegang
tot den Koninginneweg. Daar deze rails
rechts liggen en een groot gedeelte van de
breedte van den weg in beslag nemen, zijn
fietsers, komende van den kant van Heem
stede of Bosch en Vaartkwartier, bij het zeer
drukke verkeer gedwongen steeds aldaar tus-
schen de rails te rijden, met het gevolg dat
men daar herhaalde malen ziet slippen en
vallen en het, vooral met regenachtig weer,
hoogst gevaarlijk Is. als auto's achterop rij
den.
Deze rails zijn niet weggenomen, vermoe
delijk wegens de kosten, omdat de weg hier
geasphaltcerd is, maar in dit verband moge
dienen dat het een blokjesbestrating is, het
geen dus de kosten zeer zeker zal vermin
deren. Maar al zouden de kosten, om over
deze 150 Meter de rails weg te nemen, wat
hooger zijn, is dit m.i. geen reden om het na
te laten.
Het veilig verkeer eischt wegneming der
rails. Het zal op den weg van Openbare Wer
ken liggen hier een noodzakelijke verbete
ring aan te brengen, daar de Directie van
de tram beweert er niet mede te maken te
hebben".
ONTSFANXINGSVEREENIGING
„ONS GENOEGEN".
De Ontspanningsvereeniging „Ons Genoe
gen", gaf Zaterdagavond in het. gebouw van
den Haarlemschen Kegelbond een tooneel- en
cabaretavond, waarvoor groote belangstelling
bestond. Toen de voorzitter, de heer S. van
der Wateren, te ongeveer half negen met een
kort woord de bijeenkomst opende, was de
groote zaal geheel gevuld met. een schare
in gespannen afwachting van de dingen die
komen zouden-
Dat zouden zijn: een paar tooneelstukje3,
op te voeren door leden van de tooneelclub
der vereeniging en dan zou het eerst onlangs
opgerichte kinderkoor zich doen hooren.
Laat ons maar dadelijk zeggen dat het op
treden van dit koor, onder leiding van den
heer A. G. Prent Jr., veel hoop gaf voor de
toekomst. Wat nu gepresteerd werd was den
korten tijd van voorbereiding in aanmerking
genomen, al heel aardig. In drie weken waren
zeven liedjes ingestudeerd, die een vlotte
vertolking genoten. Welverdiend was dan ook
het woord van dank dat de voorzitter tot
den heer Prent sprak. De dames Heinsbergen
(mej. A. Wijtkamp was verhinderd en B.
De Vries, die onderscheidelijk de piano- en
vioolbegeleiding op zich genomen hadden,
kregen bloemen.
De tooneelclub had zich gewaagd aan een
dramatische schets in één bedrijf: „Naar 't
Huis", van In te Onsman en een klucht van
J. J. Rentmeester: „Een pootig wijfje".
Dat uit geen van beide stukjes nog geheel
gehaald werd wat er in zit. moet. geweten
worden aan twee dingen: ten eerste dat wij
hier nu eenmaal met dilettanten te doen
hebben, die de schoone toona^speeikunst in
hun vrijen tijd beoefenen en ten tweede dat eie
spelers gehandicapt werden door de beperkte
ruimte die het podium hun bood. Toch hadden
beide" stukjes-'zecr veel succes en bij de klucht
weerklonken telkens lachsalvo's in de zaal,
zóó dat soms de spelers niet te verstaan
waren. De ambitie om wat goeds te leveren,
is zeer zeker bij de leden der tooneelclub
aanwezig. Onder hun regisseur, den heer W.
J. van Alffen, moeten zij hun studie maar
met ijver blijven voortzetten.
Een aangename aanvulling vormde het op
treden van „The Happy Band", het accordeon
kwartet onder leiding van den heer E. Paap,
dat ook voor de dansmuziek zorgde bij het
bal dat zeker nog tot Iaat zal geduurd heb
ben, te oordeelen naar de goede stemming
die op dezen avond heerschte.
ST. RAPHAëL.
De afd. Haarlem van dezen R.K. bond van
Spoor- en Tramwegpersoneel houdt a s. Don
derdag een vergadering om het rapport der
classificatie-commissie te bespreken.
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN.
Terug te bekomen bij: Gerritsen, Hout
plein 8. tramabonnement; Bur. v. Politie,
Smedestraat, bus; Bur. v. Politie, Smedestr..
ceintuur: Versteeg, Donkere Spaarne 10,
idem; Bur. v. Politie, Smedestraat, deur
knop v. auto: Jansen. Timorstrnat 124, étui
met inhoud; Blom, Kweekerij Zijlweg, don-
ker-bruine hond: Bur. v. Politie. Smedestr,
handschoen: Diekman, Brouwersstraat 134.
portémonnaie met Inhoud; Klein. Ben Vil-
joenstraat 26, idem; Schouten, KI. Houtweg
1, sleutel; v. Wijk, A. L. Dyserinckstraat 82.
autosleutel; Verhoef. Adr. Loosjestraat 23.
sleutels; Bur. v. Politie, Smedestraat, touw:
Hondjes. Emmalaan 1, vulootlood.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1539
DE SCHRIJFTAFEL-LADE
Je constateert dat de
la van je schrijftafel
in verwarring is en
besluit eens grondig
op te ruimen
hier is een rekening
van Jansen na
lang debat besloten
die te bewaren tot
het vaststaat of ze al
dan niet betaald is
een brief van tante
Martha moeder
merkt op dat daar
iets in staat, dat ze
nog voor tante moest
doen
je vindt een adres,
op de achterzijde van
een envelop en be
sluit niet meer we*
tende wat het betee
kent, het te bewarea
drie circulaires, een
oude lidmaatschaps
kaart en een verval
len dienstregeling
gaan op het stapeltje
voor de prullemand
je wilt de brieven
weggooien die Jantje
uit zijn zomerkamp
heeft gesohxeven,
maar je vrouw ver
zet zich daartegen
een half uur later
merk je dat wat weg
kan en wat blijven
moet hopeloos door
een geraakt zijn
en aangezien op dat
moment bezoekers
komen, schuif je
alles maar weer in
de la tot een toekom-
stigen zeer onbe-
stemden datum
(Nadruk verboden).
VISSCHERIJ-UITKOMSTEN.
DE BESOMMINGEN.
Maandag waren aan den Rijksvisoh-
afsiag 35 stoomtrawlers en 6 loggers.
De besommingen waren:
Trawlers: Derlca H f 3200, Derica V f 6300,
Derica VI f 2000, Derica VIII f 1900, Derica XI
f 2400, Derica XII f 2800, Derica Xni f 2300,
Derica XIV f 4900, Clara Nicol f 3300. Nelly
Geziena f 2200, Mary f 3600. Odin f 4400,
Nelly f 3600, Baldur f 2800. Plutos f 2000, Ini
f 2200, Westland f 2400, Begonia f 2400. Proef
f 2400, Beka f 1700, Rijnstroom f 2800. Avanti
f 2700, Maasland f 3300. Rotterdam ÏJ.M. 105
f 2300, Zaanstroom IV f 5700, Mascotte f 2000,
Poolzee f 3100, Pieter Cornells f 4900, Anna
Joziena f 3600. Noordpool f 3500, Urania
f 2300, Jhr C. H. v. d. Brandeler f 1300, Do
nald f 3600, Raaf f 2100, Gerard f 4700.
Loggers: K.W. 175 f 770, K.W. 167 f 295;
K W. 36 f 680. K.W. 138 f 634, K.W. 20 f 790,
K.W. 144 f 1020
BRIEVENBUS.
De directeur van het postkantoor te Haar
lem deelt, mede. dat op 21 Januari een brie
venbus zal worden geplaatst aan de Marnix-
straat hoek Kweektuinstraat
JUBILEUM C. A. MARTIN
De heer C. A. Martin vierde Maan
dag zijn 25-jarig jubileum in dienst van de
l'irma Joh. Enschedé en Zonen. Hij werd des
morgens gecomplimenteerd door het lid van
de directie den heer Mr. B F. Enschedé en
door den secretaris van de ifrraa, den heer A.
D. Huysman, die de felicitatie vergezeld de
den gaan van een stoffelijk blijk van waar
deering. Ook de collega's van zijn afdeeling,
de lettergieterij, schonken een enveloppe
met inhoud, waarbij de heer Reinders het
woord voerde. Bovendien kreeg de jubilaris
bloemen, ook van de administratie van de
lettergieterij. En zijn Jubileumsdag was te
vens een dag verlof.
INSTITUUT VOOR ARBEIDERSONTWIK*
KELING EN HAARL. BESTUREN BOND.
Door beide organisaties wordt a.s. Woens*
dagavond 22 Januari een bijeenkomst ge
houden waar de heer v. d. Hoeven, hoofdbe
stuurders van den Sigarenmakers- en Ta-
baksbewerkersbond een lezing zal houden
over de Ziektewet en haar uitvoering. Dit
onderwerp is van zeer veel belang voor de
arbeiders, verwacht wordt dat velen deze
bijeenkomst in de Centrale zullen be
zoeken.
TOURNEE WILLY DERBY.
Naar wij vernemen zal Vrijdag 24 Januari
a.s. in den Schouwburg aan den Jansweg op
treden de gevierde Hollandsche numorist
Willy Derby met zijn gezelschap, dat o.a.
bestaat uit Pauli, den vermakelijken manipu
lator, Delysia en Partner, de verbluffende
mnemo-technikers. Joop de Leur heeft de be
geleiding op zich genomen.
Willy Derby had onlangs voor de Radio
een groot succes. Zeer velen zullen dus deze
voorstelling willen bijwonen. In andere plaat
sen trad deze humorist steeds voor volle
zalen op.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». per regel.
Hindert niet. met_
üPFer
zóó weer uit!
Eenige avonturen van
don Engelschen Meester-Spcurdcr
HERBERT PORTER.
10)
Het Rennissaneepnleis van Graaf Kjellnnd
kwam blinkend wit uit tusschen de rij villa's,
die aan beide zijden van de Frcderiksberg-
allee staan, als een schitterend slot van een
sprookjesprinses. Het wiegend rhythme van
een wals trilde zingend door den nacht en
een honderdvoudig gewirwar van vroolljke
stemmen klonk als een koor van levensvreug
de tot op de stille straat.
De auto hield met een schok stil voor het
hoofdportaal.
De portier ln zijn prachtige livrei, den staf
Jn de hand, nam zijn steek af en ging naar
den auto toe.
„Kunt u zorgen dat ik den hoofdcommis
saris der politie even te spreken krijg?"
De portier haalde zijn schouders op en zei
op beleefden toon:
„De commissaris is tien minuten geleden
weggereden".
„En waarheen?"
„Ik weet het niet Waarschijnlijk niet naar
huis. Een van dc inspecteurs heeft hem ge
beld".
Herbert. Porter bedankte terwijl hij zijn hoed
afnam en ging langzaam naar zijn auto toe.
„Ik heb vandaag geen geluk", mompelde
hij. Toen tastte hij in zijn zak en betaalde
den chauffeur. „Ik heb u niet moer noodig".
t Een minuten lat©? was d$ auto yer-
dwenen.
Herbert Porter stak zijn handen diep in
de zakker, van zijn overjas en ging langzaam
en nadenkend door de Frederiksbergallee in
de richting van de Vesterbrogade. En terwijl
hij met zware passen verder liep kwam er
een donkere uitdrukking op zijn gelaat, cn
een grimmig lachje verduisterde zijn trek
ken.
Er lag een dikke wit.te nevel over de grijze
wateren van de Oresund. Ver in het Oosten,
achter de nauw zichtbare oevers der Zweed-
sche kust, lag een vurige streep boven de ho
rizon. Met gloeiende pijlen boorde het licht
van den komenden dag in de zware nevel
massa's door, die onwillig moesten wijken.
Een kwartinr lang duurde deze verbitterde
strijd tusschen dag en nacht. Toen verdwe
nen de nevels in het water en de stralende
zon overwon, glimlachend als een ontwakend
kind en schoot haar stralen' neer op de Noor-
sche landen. De heer, die ongeduldig aan de
landingsbrug heen en weer liep, trok bibbe
rend zijn jas dichter om zich heen en keek
zoo nu en dan den weg af, di? naar Hellerup
gaat. Een zacht gebrom werd waarneembaar
in de stilte van den morgen en werd lang
zamerhand luider. Een paar minuten later
kwam om de bocht van den landweg een auto
in snelle vaar aanrijden. Uit den wagen, die
met een schck bij de landingsbrug stopte,
stapten Directeur van Dymen en een jongere
man. die zorgvuldig eenige voorwerpen in
den wagen terecht legde.
„Goeden morgen, meneer Carstens", zei
van Dymen, terwijl hij den tooneelspcler de
hand £aL, „U overtreft mij uo£ ia stiptheid.
U veroorlooft mij. dat ik u mijn operateur
voorstelMeneer Skansen ls een der flink
ste assistenten ln de filmbranche. U zult wel
met zijn opnemingen tevreden zijn, denk ik.
En nu zullen we. als u 't goed vindt, het korte
eindje maar te voet gaan. Ik zou u onder
weg nog gaarne een paar instructies willen
geven. V. meneer Skansen. wilt wel nakomen
in den auto met uw apparaat „Zoo. meneer
Carstens". begon de directeur, terwijl hij zijn
hand vertrouwelijk op den arm van den too-
neeLspeler legde en Langzaam met hem ver
der wandelde. „Uw rol zal, zooals ik u in 't
kort. reeds vertelde ongeveer zoo zijn:
„Meneer Johnstrup speelt in onze film de
rol van dictator. Hij heeft zijn macht mis
bruikt vioor de dochter van zijn maarschalk
dat bent u tot een liefdesverhouding te
dwingen, terwijl de vader zijn leven dagelijks
voor zijn heer in de waagschaal stelt. Het
drama speelt ongeveer in het jaar 1830. De
koning vertoeft op een donkeren nacht op
een van zijn landgoederen om de dochter
van zijn veldheer te bezoeken, die daarheen
is gebracht.
Dus, deze bedrogen vader, deze maarschalk,
dat bent u. Een intrlgeerende hopman heeft
den maarschalk een briefje gegeven, dat de
koning aan cle dochter geschreven had. De
maarschalk, die 't handschrift van zijn vorst
natuurlijk kent. komt buiten zichzelf van
woede, verdriet en jalouzie, vliegensvlug in
het land terug.
Den heelen nacht sluipt hij rondom het huis.
Eindelijk, tegen den morgen, ziet hij, dat de
vorst het huis verlaat en den weg neemt, die
naar het tuinhek gaat. Achter struikgewas
verschuilt zich de verbolgen vader.
Juist als de vorst bij de tuinpoort komt en
de hand op de klink legt, vliegt de maar
schalk uit dc suuiken naar voren, trekt zijn
pistool en richt dit op den vorst. De maar
schalk geeft vuur en de vorst valt neer.
De maarschalk staat een poosje stokstijf.
Dan komt. ineens het bewustzijn wat hij ge
daan heeft. Hij rukt de poort open en laat
zich op het lijk van den koning vallen.
Menschen komen aanloopon. Men neemt
den maarschalk, die geen weerstand biedt,
gevangen
Zoo ongeveer had ik mij deze scène ge
dacht. Ik weet wel: er is een klein gevaar
aan verbonden, dat meneer Johnstrup, de
leek, de heele opneming door zijn onerva
renheid kan bederven. Daarom verlaat ik mij
op u, meneer Carstens. U. met uw routine
en uw talent, moet er zorg voor dragen, me
neer Johnstrup mee te sleepen Maar. in het
uiterste geval nemen we nog een tweede
proef opneming vóór we de eigenlijke film in
de costuums laten opnemen".
„Papa!"
Meneer Carstens keerde zich om. Uit een
zijweg, die tusschen de elzenstruiken liep
kwam Ellida, zijn dochter vlug aanloopen.
Verbaasd ging haar vader naar haar toe.
„Hoe kom jij zoo vroeg hier, kind?"
„Ik kon het thuis niet uithouden, vader"
hijgde ze, terwijl ze haar hand op haar borst
legde, die hijgend op en neer ging. „Ik wou
by u zyn, vader". Ze keek meneer van Dymen
aan. „Als de directeur er niets op tegen heeft
zou ik de opneming graag willen by wonen".
Meneer van Dymen fronste de wenkbrau
wen. „Dat hebben we niet graag, juffrouw
Carstens. Neemt u het mij niet kwaiyk. Dat
brengt de spelers dikwijls in de war. Dus als
het niet beslist noodig is...."
„Ik zou het zoo gaarne willen".
„Nu. het eenige wat ik dan kan doen is u
een plaats aanwyzen, ginds by de ronde
bank. We moeten goed de ruimte hebben.
Daarginds kunt u alles zien zonder dat u
ons in den weg staat".
Ellida Carstens draaide zich langzaam om
en ging met zware stappen naar de bank,
die onder de kale seringenstruiken stond.
De directeur keek op zijn horloge. .Het is
twee minuten voor zeven", zei hij Dus vlug.
myneheeren! Hierheen, meneer Skansen!
Hier, by deze linde!"
De aangesprokene nam het statief met de
filmcamera op den rug, zette het voor de
linde neer en stelde het in.
„Klaar?"
„Klaar."
„Als ik u verzoeken mag. meneer Carstens,
achter die struiken! Opgepast! We beginnen.
En hier is het pistool". Hy gaf den tooneel-
speler het wapen, die het ln zyn zak stak.
De toren van de Frydenlundkapel liet drie
heldere slagen hooren Nog trilden de klan
ken in de morgenlucht na. toen op het slin
gerende tuinpad van het slotpark sen gestal
te Ivara aanwandelen: Meneer Johnstrup.
Hy liep naar het hek toe en legde de hanfc
op de klink van de poort, P^ r Carstens keek
om. De directeur knikte. By de linde stond
de operateur te draaien.
Carstens sprong uit de struiken te voor-
schyn, vloog met het heele gewicht van zyn
lichaam als ln zinnelooze woede tegen het
hek op en legde bliksemsnel het pistool aan.
Johnstrup schrok, wankelde terug en hief
afwerend de handen op.
„Schieten!" commandeerde van Dymen.
Carstens gaf vuur. Een korte kna!. John
strup wierp de armen in dc lucht cn viel zon
der geluid te geven op den grond.
...Naar hem toe!" commandeerde van
Dymen.
(Wordt vervolgd.^
