RHEUMATIEK
De Koninlijke Liedertafel
„Zang en Vriendschap".
HEERENBAAI
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 25 JANUARI 1930
VIERDE BLAD
,Zang, Vriendschap, Victorie
Uit de levensgeschiedenis van een honderdjarige.
W. Robert, Directeur van 14 Juni 1SS3—
1 Maart 1914,
„Zang, Vriendschap en Victorie!"
Het was in „Zang en Vriend schap's" gou
den tijd, waaron het eene schitterende succes
op het andere volgde, den tijd van Robert.
De Koninklijke Liedertafel was „met eer
belaan" van een wedstrijd teruggekeerd en
er was een commissie gevormd om haar een
schitterende ontvangst te bereiden,
In de stampvolle, groote Concertzaal, toen
nog „de groote zaal van de Vereeniging"
had deze ontvangst plaats en de heer F. Smit
Kleine (Piet Vluchtig) die in het letterkun
dig en muzikaal leven van het Haarlem van
die dagen een belangrijke plaats innam en
het Tweede Kamerlid, de heer F. Lieftinck,
voerden er het woord. Lieftinck hield een
van die geestdriftige redevoeringen, waar
van hij het geheim bezat en hij stelde voor,
dat de Liedextafel voortaan niet meer alleen
zou heeten „Zang en Vriendschap", maar
„Zang, Vriendschap en Victorie!"
- Het zou inderdaad een goede naam zijn
geweest.
Spreek met een der oudere leden van
„Zang en Vriendschap" over die gulden da
gen en zijn oogen beginnen te schitteren;
noem hem den naam W. Robert en hij zal
woorden van eerbied en dankbaarheid wij
den aan de nagedachtenis van den man, die
de Liedertafel zoo vaak ter overwinning
leidde. Te Nijmegen, te Amsterdam, te Keu
len, te Luik, overal bleek Zang en Vrien-
schap de eerste te zijn.
Vóór Robert (die directeur was van 14
Juni 1883 tot 1 Maart 1914) waren zang
wedstrijden nog een groote zeldzaamheid. In
1850, toen de oprichter der Liedertafel, J. E.
Schmitz, directeur was (hij vervulde die
functie van 20 Februari 183020 Decem
ber 1859) nam „Zang en Vriendschap" voor
het eerst deel aan een zangwedstrijd, en wel
aan dien, ter gelegenheid van het vijfde
Algemeen Muziekfeest van de Maatschappij
ter bevordering der Toonkunst in Haarlem
gegeven.
Sedert 1878 kwamen die wedstrijden meer
in zwang en onder den directeur W. H. C.
Schmölling, den toen zoo bekenden leeraar
in muziek aan de Haarlemsche Rijkskweek
school voor Onderwijzers, die de Lieder
tafel leidde van 5 September 1867 tot 6 Mei
1883, werden dan ook een Medaille van Ver
dienste, een 4e prijs en een tweede le prijs
behaald, onderscheidenlijk te Amsterdam,
Rotterdam en Den Haag.
Na 1912 nam „Zang en Vriendschap" niet
meer aan internationale wedstrijden deel.
Dit is te verklaren uit het overlijden van W.
Robert in 1914 en het kort daarna uitbre
ken van den wereldoorlog.
Van 1 September 1914 tot December 1922
trad Fred. J. Roeske als directeur op en van
3 Januari 1924 af zwaait nu Lieven Duvosel
den dirigeerstaf.
Het was onder den tegenwoordigen direc-
teur dat „Zang en Vriendschap" haar con
cert gaf in de Hollandsche Kerk te Londen
en dat zij optrad voor de radio en de micro
foon, waarvoor de Liedertafel door de Co
lumbia Gramophone Co. Ltd was uitge
nood igd met het resultaat dat nu door mid
del van zes Columbia-platen de schoone
mannenzang van de aloude liedertafel in
alle werelddeelen kan worden gehoord. In
1928 verleende „Zang en Vriendschap" haar
medewerking bij de plechtige opening der
Olympische Spelen in het Stadion te Amster
dam en even daarna volgde het vriensehap-
pelijk samenzijn te Maastricht met die an
dere befaamde zangersschaar: „De
Mastreechter Staer".
De Liedertafel zelf schreef in den loop der
jaren vier zangwedstrijden uit, nl. ter gele
genheid van haar 60-, 70-, 80- en 90-jarig
bestaan.
Dat tallooze concerten werden gegeven
voor donateurs en kunstlievende leden,
spreekt vanzelf. Van belang is het feit, dat
daarbij vaak aan jonge kunstenaars de gele
genheid werd gegeven als solist op te tre
den.
Jaren lang verleende „Zang en Vriend
schap" ook hulp aan het Haarlemsche Toon
kunstkoor.
De Liedertafel is niet altijd „Koninklijk"
geweest: Deze onderscheiding kwam na
tuurlijk eerst vele jaren na de oprichting,
die op Zaterdag den 20sten Februari 1830
plaats had, ten huize van den heer M. van
der Eist. Daar kwamen toen samen de hee-
ren: J. S. Schmitz, D. Bakker,M. van der
Eist, A. P. v.d.Elst, J. J. v. Eijbergen, J.v. Gel
der, J. MKragt en A. Gerber „welke met elkaar
hebben goedgevonden en besloten om een
zang-Gezelschap binnen deze stad op te
richten, hopende dat deze oprichting cenigen
toegang zoude vinden, opdat men daardoor
goede en bekwame leden tot voortzetting van
voornoemd gezelschap zoude kunnen beko
men."
Deze hoop is niet ijdel gebleken: goede en
bekwame leden heeft „Zang en Vriendschap"
altijd in ruime mate gehad (zouden de schit
terende successen anders niet uitgebleven
zijn?) en bij het 60-jarig bestaan, in 1890,
kwam de belooning en werd door Koning
Willem in aan de Liedertafel het praedi-
caat „Koninklijk" geschonken, zoodat tege
lijk met het 100-jarig bestaan het 40-jarig
jubileum van het praedicaat „Koninklijk"
wordt gevierd.
Goede en bekwame leden.
Fred, Roeske, Directeur van 1 September
1914—December 1922,
Lieven Duvosel, Directeur van 3 Januari
1924 tot heden.
Wij denken aan Bas Langeveld die helaas
het Eeuwfeest niet meer heeft mogen bele
ven. Hij deed oneindig veel voor de Lieder-
tafei. Wij denken aan Klaas van Eden, die
gedurende zoovele jaren met voorzichtig
heid en wijs beleid de penningen beheerde,
welke voorzichtigheid echter niet uitsloot,
dat hij als goed koopman ook wel eens iets
nieuws bedacht en durfde aanpakken, wat
dan altijd goede resultaten voor de kas af
wierp. Wij denken aan dien anderen ve
teraan C. Montauban, die in 1905, bij het 75-
jarig bestaan, de in 1890 door den heer K.
van Eden geschreven geschiedenis der Lie
dertafel aanvulde en nog steeds vol belang
stelling is voor alles wat „Zang en Vriend
schap" betreft. Wij denken aan T. C.
Niephaus, gedurende zoovele jaren de nauw
gezette secretaris.
En uit vroeger jaren herinneren wij ons
de namen van H. van Breemen, den jovialen
en royalen vice-voorzitter; J. W. Sevenhuy-
sen, den hartelijken en welwillenden man,
die zich o.m. verdienstelijk maakte door het
teekenen van het portret van den eersten
voorzitter, den heer J. H. Schmitz, dat in het
repetitielokaal aan den wand prijkt; J. D.
Franse, die ook altijd voor „Zang en
Vriendschap" gereed stond.
Wij hebben slechts enkele namen ge
noemd. maar natuurlijk waren en zijn er nog
tal van anderen, wier hart steeds warm
klopte voor de Koninklijke Liedertafel en
haar belangen.
Het Zanggezelschap, (opgericht onder de
zinspreuk:
„Het doel van ons vereenigd pogen,
Is: zang door vriendschap te verhoogen,"
waaruit later de Liedertafel „Zang en
Vriendschap" groeide, hield aanvankelijk
zijn oefeningen om beurten bij de leden aan
huis, maar reeds op 11 April 1832 werden de
vergaderingen in de Concertzaal (het tegen
woordige Hotel Funckler) gehouden, later in
den „Nieuwen Schouwburg" aan den Jans-
weg en nóg later in de bovenzaal van de So
ciëteit „Vereeniging". totdat in 1915 door
eenige leden der Liedertafel, met steun van
den eere-voorzit!er. den heer J. C. Bunge
en eenige kunstminnende vrienden, het ge
bouw in de Jansstraat werd gesticht, dat nu
het eigen gebouw van „Zang en Vriend
schap" is en waar de Liedertafel zich echt
thuis gevoelt. Door de vele portretten aan
de wanden spreekt hier de geschiedenis ~an
de nu weldra honderdjarige tot den be
zoeker.
De Liedertafel genoot de eer als Be-
schermheeren te mogen noemen de belce
burgemeesters van Haarlem: Mr. E. A. Ior-
dens (van 18781893) en Jhr. Mr. J. W. G.
Boreel van Hogelanden (van 1893 tot 1902)
en sedert 24 Februari 1902 Prins Hendrik
der Nederlanden. Wij hebben reeds gemeld
dat Prins Hendrik op 20 Februari a.s. het
Feestconcert met zijn tegenwoordigheid zal
vereeren.
Als voorzitters fungeerden achtereen
volgens (tot 5 September 1867 was de di
recteur tevens voorzitter) de heeren: J. H.
Schmitz 'zoon van den oprichter) van 5 Sep
tember 186727 Januari 1884; A. Beernink,
van 25 April 188524 Augustus 1888; Ed. de
Lanoy, van 24 Augustus 1888 tot 1899, en Mr.
J. B. Loman, van 22 September 1899 tot 1904
Hierna was de heer J. D. Franse, toen
vice-voorzitter (thans wordt deze functie
door den heer J. Kuijper Jr. vervuld) eeni-
gen tijd tijdelijk voorzitter totdat Dr. G. E.
A. Broese van Groenou op 20 September
1907 het voorzitterschap aanvaardde, dat hij
thans nog vervult.
Van feestvieren en van pretjes, waar di*
pas gaf, zijn de leden van „Zang en Vriend
schap" gelukkig! nooit afkeerig ge
weest. De annalen vermelden zelfs dat
vroeger de nieuwe leden steedsont
groend werden! Eer wareif zij niet stemge
rechtigd. Zij moesten ook de wet ondertee
kenen.
En nu zijn dan weer groote feestelijk
heden in voorbereiding. Wij hebben het pro
gramma vermeld. De aloude Liedertafel zal
op verschillende manieren blijk geven van
haar oude kracht en van échte zangers
vreugde.
De algemeene opvatting omtrent concour
sen heeft zich in den loop der jaren gewij
zigd, zoodat van een gelijkwaardige deelne
ming zoo goed als geen sprake kon zijn.
Ook verbiedt het lidmaatschap van den Ne-
derlandschen Zangersbond het deelnemen
aan wedstrijden, waarvoor geldprijzen zijn
uitgeloofd. Maar misschien veranderen dc
tijden nog wel eens; misschien zal de Ko
ninklijke Liedertafel wel weer eens aan wed
strijden gaan deelnemen. Ongetwijfeld zal
zij dan haar ouden roem handhaven en door
Zang en Vriendschap ter Victorie geleld
worden!
SCHOUWBURG JANSWEG.
WILLY DERBY-AVOND.
Vrijdagavond in den Schouwburg aan den
Jansweg.
Aardig bezet, werkelijk: heel aardig bezet.
De gastheer, Willy Derby, vertoont zich, tiré
a quatre épingles. Hij overziet de zaal en hij
is tevreden. Niet waar, je moet denken; 't is
Vrijdag! Altijd een deftige avond, 't Is nooit
stampvol op Vrijdag. Dat weet je nu een
maal. Maar 't kapitaal is vertegenwoordigd.
Zoo praat hij, kairiibjes weg, en vrijmoedig,
zonder een spoor van „zenuwen". Ach: die
menschen daar voor hem kénnen hem im
mers. 't Zijn zijn vrienden. Van de Radio.
Hij begint te zingen, hij toont al spoedig
dat hij zijn stem even goed in zijn macht
heeft als zichzelf. En het duurt maar één
oogenblik, dan heeft hij zijn publiek ook in
zijn macht. Hij doet de menschen schateren
of huilen en hij doet ze refreintjes meezin
gen naar zijn wil. Hij boeit van begin tot
eind. En als het dan toch eindelijk uit moe t
zijn, omdat de tijd nu eenmaal niet stilstaat,
dan komt er aan het applaus geen eind en
Willy Derby buigt zich naar voren, komt
dicht bij zijn publiek en vraagt, als aan een
dwingend kind: „Wou je nog méér?"
Dan nog één refreintje dat zoowat ieder
een meezingt en dan is het toch werkelijk
afgeloopen.
Willy Derby heeft Haarlem veroverd.
Daar komt het zoowat op neer. We kun
nen nu nog wel wat liedjes noemen, we
kunnen vertellen dat hij zoo'n succes nad
met de uitmuntende voordracht van „Het
Fiere Schooiershart" met zijn spotlied op de
moderne moeder, met zijn allervermake-
lijkste opera-aria's met „Hallo Bandoeng!"
Maar dat is allemaal niet noodig. Het komt
er toch allemaal op neer dat Willy Derby
Haarlem veroverd heeft. Met zijn mooie
stem; met zijn prettig, gemoedelijk optre
den; met zijn beschaafde voordracht. Een
aangename afwisseling vormde het optreden
van den vermakelijken „manipulator" Paul-
ton, die aardige goocheltoeren te zien gaf
en later weer met zijn dochter merkwaar
dige staaltjes van mnemotechniek ver
toonde.
En laten wij toch vooral Joop de Leur
niet vergeten, den muzlkalen accompagna-
teur, den knappen componist en pianist, die
zeer zeker veel bijdroeg tot het welslagen
van den buitengewoon aardigen avond dien
Wiily Derby het Haarlemsche publiek be
reid heeft!
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». per regel*
ECHTE FRIESCHE
20 50cf. per ons
#oel" éi h cese«. pe«4ee e»
^ÏTraapf Uur JVut/a/ür 'rt paJyc Ü+E
HET TOONEEL.
RUSSISCH THEATER ARLEKIN.
VOORTREFFELIJK CABARET.
Om te beginnen, een woord van opwekking!
Laten de Haarlemmers, die de eerste voorstel
ling van het Russisch Ensemble „Arlekln"
gisteravond niet hebben bijgewoond, vooral
niet verzuimen as. Donderdag, wanneer deze
Russen wederom in onzen Stadsschouwburg
optreden, met den troep van Zwetnoff ken
nis te maken. Want dit is voortreffelijk ca
baret. da: „der Blaue Vogel" nabijkomt.
Zwetnoff moge als regisseur de mindere zijn
van Jushny, het ensemble Arlekln moge
artistiek nog niet die volmaaktheid hebben
bereikt als dat van Der Blaue Vogel, deze
Russen hebben toch hetzelfde élan. een zelf
de gevoel voor kleur en diezelfde warme,
hartstochtelijke liefde voor hun werk als hun
landgencoten, die hier zoo vele malen voor
stampvolle zalen zijn opgetreden! En waarin
zij het bepaald winner, van hun terecht zoo
beroemde voorgangers, dat is in hun zang en
in hun dans! Er zijn prachtige stemmen bij
dit ensemble, zoowel bij de mannen als bij de
vrouwen! Maar toch wel het meest bij de
mannen! Het was een genot om naar deze
zangers, die zoowel in het forte als in het
pianissimo frappant mooie effecten bereik
ten. te luisteren! Hoor dat afscheidslied van
de Zwarte Huzaren met zijn afwisseling van
Russische melancholie en enthousiaste mee
slepende geestdrift, hoe prachtig was dat van
uitvoering en welk een stemming werd er
met dien volmaakten zang bereikt!
En dan dat opwindende, hartstochtelijke
dansen! Wat 'n rhythme. wat 'n vaart, wat
'n élan! Deze Russen geven zich over aan
hun dansen met heel hun ziel, men voelt, dat
in de volksdansen nog iets leeft van oer-oude
tijden! Dat is dansen om den dans alleen,
een opgaan in den dans als slechts de Rus
sen en de Spanjaarden kennen! Zie die slot
scène van het Zigeunerkamp, waarin deze
Russen en Russinnen elkander opwinden tot
een paroxysme van dans-woede!
Het vuur spatte over naar de zaal. waar de
kalme Hollanders nauwelijks rustig op hun
stoelen konden blijven zitten en aan het slot
in luide bravo's losbarstten! Vergelijk met
zoo'n Russische scène een tamme finale van
een Hollandsche revue, waarin de Hobson
girls, of hoe ze heeten mogen, mechanisch
hun beenen bewegen en de gezichten nauwe
lijks uit de plooi raken! Bij de Russen ls
alles vuur en vlam. bezieling ligt over hun
gezichten, de dans sleept hen mee. voert hen
op tot extase! Hierin is niet meer „aange
leerd", zij zijn als bezeten van den dans!
Het was een programma vol afwisseling,
dat deze Russen ons boden en de verschil
lende nummers bijna alle uitgevoerd in
die bonte, kleurige decors, die wij ook van
Jushny kennen volgden elkander met ver
rassende vlugheid op! Er waren vele scènes
bij, die direct aan Jushny's cabaret herin
nerden. zooals dat geestige „Levend Porce-
leln", de parodie op het Don Kozakken-koor,
de Wolga-sleepers, het vermakelijke Moskou-
sche speelgoed, dat echt Russische volks-
tooneeltje „Charleston in een Russisch Dorp",
het idyllische voortreffelijk gespeelde en ge
zongen „Grootvader en z'n kleinkinderen!
Hoe stemmingsvol was dat tafereeltje .,Rust
van de naar Siberië gevangenen" en hoe
mooi deed daar weer die Russische, diep-me-
lancholische mannenzang! Welk een voor
treffelijke danseres toonde mej. Trapoli zich
in al haar dansen, over welk een bewonde
renswaardige techniek beschikken de heeren
Wladiloff en Dwarjanhi!
Nog eens, Arlekin verdient Donderdag een
stampvolle zaal! Zulk een avond van caba
ret-kunst vermogen alleen de Russen te
geven!
J. B. SCHUIL.
VIOOL-AVOND.
Dinsdag 28 Januari zal de violist Frits Kok
een viool-avond geven in den Schouwburg aan
den Jansweg, alhier. Zijn zuster Ellen Kok
zal hem op den vleugel begeleiden.
ARBEIDERS MUZIEK VEREENIG ING
„EXCELSIOR".
Binnenkor zal de hier ter stede gevestigde
Arbeiders Muzickvereeniging „Excelsior",
onderafdeeling van de Ned. Vereen van
Spoor- en Tramwegpersoneel haar 10-jarig
bestaan vieren Door het bestuur is beslo
ten dit jubileum niet onopgemerkt voorbij
te doen gaan doch in de maand Februari een
groote uitvoering te organiseeren in de Gcm.
Concertzaal
ARROND. RECHTBANK.
Wie is er verantwoordelijk?
De vraag was, wie het voor nakoming van
de arbeidswet verantwoordelijk hoofd van de
onderneming was, in de zaak van S. van W..
directeur van de N.V. Van WijkCatz' Zaad-
handel te Vijfhuizen, welke Donderdagmid
dag voor de Arrondissementsrechtbank te
Haarlem ln hooger beroep diende.
De directeur was door den kantonrechter
te Haarlemmermeer vrijgesproken van de
hem ten laste gelegde overtreding der ar
beidswet. namelijk het niet zorgen dat door
drie arbeiders in zijn onderneming geen ar
beid werd verricht buiten den wettelijken
arbeidstijd, het niet zorgen, dat geen arbeid
werd verricht door iemand beneden 14 jaar
en het niet zorgen, dat een arbeidskaart aan
wezig was. De ambtenaar van het Openbaar
Ministerie was echter in hooger beroep ge
gaan.
Want nog niet uitgemaakt was, of de
directeur al deze zorgen had moeten dragen
dan wel zijn bedrijfsleider van het pakhuis
aan den Aalsmeerderweg. een filiaal van de
zaak te Vijfhuizen. Volgens den directeur is
deze belast met de zorg voor de naleving der
arbeidswet, alleen kon de directeur niet zeg
gen of hij de opdracht daartoe schriftelijk
dan wel mondeling gegeven heeft.
Het eigenaardige in de zaak was echter,
dat ook de bedrijfschef, C. Silvis, erkende den
bewusten opdracht ontvangen te hebben en
wel schriftelijk. Gevraagd waar het betref
fende briefje dan was zei hij, dat dit wegge
raakt was.
Merkwaardigerwijze heeft hij evenwel aan
den verbaliseerenden ambtenaar van de ar
beidsinspectie, den heer P. Renooy te Haar
lemmermeer, met wien hij overigens op zeer
goeden voet staat, ontkend met de zorg voor
de naleving der arbeidswet belast te zijn, ter
wijl hij tegenover den kantonrechter het
tegendeel verklaarde.
Ook nu voor de rechtbank hield getuige
(Silvis vol met dezen zorg belast te zijn,
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct» p«r r«rel.
had rheumatlek tn mirn handen. Tiet wm
too era dat ik mets kon vasthouden ot oprapen.
Bedenkende, d myn vader ivan tijn SOste ;aar
art rarcniang bedlegerig icos geneest. Cxsiooi i*
Kruschen Salts te oeoruiken At spoedig consta
teerde ik een verbetering en na cenigen t\)d kreeg
ik het gebruik ran myn handen terug Sedert
2 jaar neem t)c nu geregeld lederen dag de kleine
dosis en de rheumatiek w nooit teruggetomen.
Ik oen Sö raar Ik beveel Kruschen aan al mi/n
kennissen aan Mevrouie E. S.
lOngineeie ortef wi inzagei
Wanneet rneumaiieK niet njdig geneaen wordt
can dit telden tot een ernstige misvorming oer
nanden en ©en algeheel verliea van nun gebruic.
Krusclicn Salts lost snel de viymschcrpe urino-
zuurknsiatien. die zich in <ie gewrichten bevin
den. op. En vervolgen» voorkomt Kruschen Salta
net. dat rij zich opnieuw vormen. Kruachen Salt»
is verkrijgbaar Dij alle apothekers cn drogisten
a i 0 90'ui i 1 CO per «aeon.
Volgens deze onder ede afgelegde verklaring
zou dus de directeur niet vervolgbaar zijn,
doch hij de schuldige.
De overtreding zelf bestond hierin, dat op
7, 8 en 9 October drie arbeiders langer dan
812 uur per dag gewerkt hebben aan het
„schoonen" van zaad. dat het 13-jarig zoon
tje van den heer Silvis spelenderwijze heeft
meegeholpen aan het over een betonnen
vloer rollen van karretjes met baaltjes zaad,
die in een schip geladen werden en dat geen
arbeidslijst aanwezig was.
De substituut-officier van Justitie vond het
vreemd, dat de chef eerst zei. dat hem niets
opgedragen was. en er eenlgen tijd later voor
den kantonrechter op terug kwam. Het von
nis van den kantonrechter achtte de officier
niet genoeg gemotiveerd. Hij elschte een zelf
de straf als ce ambtenaar van het Openbaar
Ministerie bij het Kantongerecht deed, na
melijk 17 geldboeten van vijf gulden, subsi
diair 17 maal vijf dagen hechtenis.
De directeur bracht hiertegen zijn bezwa
ren in, o.a- dat de officier de onder eede af
gelegde verklaring van den getuige Silvis
passeerde.
De Rechtbank zal over veertien dagen uit
spraak doen.
Oud-ijzer dief.
De 34-Jarige koopman J. L. M. uit Haar
lem had zich te verantwoorden wegens het
zich in de maanden October en November
1929 wederrechtelijk tocëlgencn van smal
spoor en ijzeren staven en een hoeveelheid
riool- en beerputdeksels ten nadeele van de
Nederlandsche spoorwegen, de firma Boynes
en den industrieel Schoorl.
De spoorstaven had hij weggenomen op
een terrein bij het stationsemplacement te
Haarlem, de ijzeren staven van een opslag
plaats van de firma Bcynes op het Phoenix-
terrein, waar een agent van politie den ver
dachte gezien heeft. Toen de agent vroeg wat
verdachte daar deed, zei M., dat hij met een
goederenwagen naar Amsterdam wilde rei
zen, dat deed hij wel meer.
De beerput- en riooldeksels nam hij weg
op een terrein van de gemeente Haarlem aan
den Kinderhuissingel.
Hij verkocht alles aan een oud-Ijzerhandel
op den Harmenjansweg. waarvan de leider
niet wist, dat het gestolen waar was. M. zei
alles gekocht te hebben.
Ook nu ontkende hij ten eenenmale de
diefstallen te hebben gepleegd.
De officier elschte echter tegen den clan-
destienen ijzerkoopman 9 maanden gevange
nisstraf. De man heeft reeds 16 veroordeo-
lingen achter den rug, meestal voor lood
diefstallen.
De verdediger, mr. M A. van Eek. refereer
de zich aan het oordeel van de Rechtbank.
Uitspraak over veertien dagen.
(Reeds in een deel van de vorige oplage
opgenomen.)
„Zoek den dief".
De 19-jarige los werkman J. H. uit Zaan
dam. thans gedetineerd, stond terecht, om
dat hij 30 November 1929 of omstreeks dien
datum in de gebouwen eencr Industrleele
Maatschappij te Zaandam zich wederrechte
lijk een paar schoenen, een costuum en een
jas heeft toegeëigend, na naar binnen te zijn
geklommen door het raam van de fabriek.
De kleed in tukken behoorden aan een 29-
jarigen arbeider uit Amsterdam, die 30 No
vember, een Zaterdag, de fabriek verladen
had en ae kleedingstukken daar achter gela
ten.
Maandags in het fabrieksgebouw komende
vond hij zijn eieendom niet. hij vond echter
een briefje „Zoek den dief. Rotterdam". Daar
naast lag het blauwe potlood, waarmee dit
geschreven was.
De agent-rechercheur v. d. Schaaf te Zaan
dam heeft een onderzoek ingesteld, had reeds
een vermoeden tegen verdachte en heeft In
derdaad in dc woonschuit van diens moeder
de schoenen gevonden.
Verdachte zei: ..Ik heb de schoenen Za
terdagavond rekocht!"
Op het politiebureau heeft verdachte op
nieuw een briefje moeten schrijven en bij den
rechter-commissaris Is dit herhaald.
Over deze briefjes werd de verklaring ge
vraagd van den deskundige W. H. F. Enge
len, polltleleeraar te Rijswijk Deze heeft ce-
ccnstateerd. dat het schrift van alle briefjes
overeenkwam. De dader heeft ze geschreven
niet wetende, dat dit het bewijs tegen hem
was.
Verdachte ontkende.
Zijn strafblad is verre van schoon. De
eisch luidde 6 maanden gevangenisstraf met
aftrek van voorarrest.
De verdediger, mr. Sylvain Groen. vro«g
nog getuigen décharge te hooren Te dien
einde werd de verdere behandeling van de
zaak 14 dagen geschorst.
LEENING AMSTERDAM VAN 13.600.000—.
De Amsterdamsche gemeenteraad is tegen
hedenmiddag bijeengeroepen ter goedkeuring
ran het aangaan van een geldleening tot
een bedrag van ten hoogste 13.600.000.—
nominaal kapitaal.
Door een bankiersconsortium werd een
aanbieding gedaan voor overneming van een
bedrag van nominaal 10 millioen obllgatiën.
De Rijkspostspaarbank heeft zich voorts be
reid verklaard onderhands een bedrag van
nominaal drie millioen van een door de Ge
meente uit te geven obligatielening op aan
nemelijke voorwaarden over te nemen.
Tenslotte heeft he: Burgerweeshuis uit
hoofde van overdracht van eigendommen
aan de Gemeente een bedrag van nominaal
600-00.voor belegging in een gemeente
lijke leening beschikbaar»
