FLITSEN
STADSNIEUWS
FEUILLETON
ONTWARDE DRADEN.
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 25 JANUARI 1930
DE MOOIE HEL EN HET
HAARLEMSCHE VUIL.
VOOR EN TEGEN DEN
VOLKENBOND.
MR. A. M. JOEKES en J. DE KADT
SPREKEN VOOR DE J. V. A.
Donderdagavond werd de openbare bijeen
komst gehouden van de Jongeren Vredes
Actie, waarin de heeren Mr A. M Joekes, lid
van de Tweede Kamer en J. de Kadt. redac
teur van het links socialistische blad „De
Socialist'' spraken respectievelijk pro en con
tra den Volkenbond. Het Remonstrantenhuis,
waarin de vergadering oorspronkelijk gehou
den zou worden bleek alras te klein, zoo ver
overtrof de belangstelling de verwachtingen.
Door de welwillendheid van den Kerkeraad
der Remonstrantsche Gemeente was het ech
ter mogelijk de bijeenkomst te houden in de
aangrenzende Remonstrantsche Kerk, die
met de talrijke belangstellenden, waaronder
velen uit onderwijskringen, zeer goed gevuld
was.
Het eerst sprak de heer De Kadt.
Deze begon met te zeggen dat hij niet wil
de spreken van het standpunt der reactie,
doch uit ongeloof aan de verwezenlijkings
mogelijkheid van wat de Volkenbond beoogt
door den Volkenbond zelf.
Hij wilde dan drie vragen stellen. Ten
eerste: Heeft de Volkenbond in zijn tegen
woordige samenstelling eenige beteekenis van
politieken, economischen en moreelen aard?
Deze vraag beantwoordt spreker ontkennend.
Want van den beginne af aan is de Volken
bond niet een instrument van de internatio
nale gedachte geweest maar een instituut ter
consolidatie alleen van wat er was na den
oorlog. Zoo staat het In het statuut, dat tot
stand ls gekomen onder invloed van Versail
les, onder Invloed van de overwinnaars. De
practijk van den Volkenbond is daardoor een
sanctioneeren geworden van na den oorlog
ontstane mistoestanden, bijvoorbeeld ten op
zichte van de nationale minderheden.
Wat beteekent die Volkenbond dan voor den
vrede? Tijdens zijn bestaan heeft hij een
reeks van oorlogen gekend, zonder dat hij
In staat was om er ook maar iets tegen te
doen. Spr. noemde: RuslandPolen, Klein-
Azië, PolenLitauen, ItaliëGriekenland, de
Ruhrbezettlng, de Engelsche onderdrukking
van Egypte, de interventie van de Europee-
sche mogendheden, alles „Interne" kwesties,
waarmee de Volkenbond zegt niets te maken
te hebben.
De eenige verdienste van den Volkenbond
zou zijn, dat wij na 1918 geen nieuwen we
reldoorlog gehad hebben, maar ook daar kon
de Volkenbond niets aan doen, omdat de
wereld voor een nieuwen oorlog nog te uitge
put is. En niets heeft de Volkenbond gedaan
voor de liquidatie van den oorlog, want dit ls
gebeurd in conferenties bulten den Bond om.
De Volkenbond ls door het ontbreken van
Amerika en Rusland gebleven een beperkt
Europeesche aangelegenheid, waartegenover
de andoren een eigen politiek voeren. Zoo is
de Volkenbond economisch en politiek van
geen enkele beteekenis. De moreele beteek-
nls zou zijn de Idee van den Volkenbond,
doch deze is die van den souvereinen staat
en geen internationalistische.
De tweede vraag van den heer De Kadt Is
na ontkennende beantwoording van de
eerste: Bestaat dan de kans om er iets beters
van te maken, aangezien de Bond nu nog
Jong is?
Ook hierop geeft de heer De Kadt een ont
kennend antwoord, gemotiveerd oa. in de
beantwoording van de derde vraag.
Spreker's derde vraag is: Wat dan te doen
voor de tot standkoming en het behoud van
den wereldvrede?
De eenige zekerheid voor het laatste biedt,
volgens spreker, alleen de vereenlglng van
alle internationalisten ter wereld, dat zijn de
socialisten. Zoolang een bepaalde groep, die
er belang bü heeft een oorlog kan maken is
het eenige middel daar een vereenlglng van
de anderen tegenover te stellen.
Daarom is noodzakelijk een enge samen
werking van internationalistisch gezinde lan
den, die dan de eenige werkelijke internatio
nale wereldgemeenschap tot stand zullen
brengen.
De heer Joekes was de tweeede spreker.
Zelden, zeide hij heb lk een zoo volkomen ob
jectiviteit missende schets van den Volken
bond gehoord als hedenavond.
Spreker wil niet ontkennen, dat er gebre
ken zijn in den Volkenbond, maar een volko
men loochenen van zijn beteekenis is een
miskennen van de feiten. De Volkenbond is
geen Wereldstaat, doch een Bond van vrij
willig toegetreden Staten, die vrijwillig uit
treden kunnen, een eerste begin van Interna
tionale samenwerking, maar een uiterst be
langrijk begin.
Zouden de internationale verhoudingen zoo
zijn als ze nu zijn zonder den Volkenbond?
Spreker ontkent dit met overtuiging, de aan
dacht vestigende op het belang van een in
ternationaal centrum, een Internationaal
aanrakingspunt als de Bond is. De betere in- 1
ternationale verhoudingen bewijzen, dat de I
Bond niet alleen een vergadering ls van
staatslieden maar een contact voor volken.
Eenige avonturen van
den Engelschen Meester-Speurder
HERBERT PORTER.
14)
„Geneert u zich niet, Excellentie: ik zal me
heusch niet vervelen.maar lk zou voor
ik de wacht betrek, wel graag even uw huis
Inspectecren. Zijn alle kamers open?
„Allemaal, meneer Porter."
„In vijf minuten ben ik terug".
De deur ging achter den detective dicht.
Zijne Excellentie zette zich behaaglijk in een
clubfauteuil en bladerde in een tijdschrift. In
huls sloegen een paar deurenbeneden in
de kelders klonken voe:# appen. Herbert Por
ter was aan het werk!
Een paar minuten later kwam de detective
weer terug. Sophus Bark hield de hand voor
den mond en gaapte discreet.
Hij stond op, wuifde met de hand zijn be
waker goeden nacht en verdween in zijn
slaapkamer.
Van daaruit keerde Sophus Bark zich nog
eens om om naar den detective te kijken, In
de studeerkamer zat Herbert Porter voor zijn
schrijftafel; duidelijk teekende zijn scherp
profiel zich tegen het behangsel af. Juist
stond de Engelschman weer op en begon de
kamer op en neer te loepen.
Een oogenblik leek het- den glurenden man
alsof de gestalte kleiner, gccirongenor was
dan daarnet. Maar dat was natuurlijk ver
beelding Mei twee iioorbarg stappen
Wat de consolidatie van den na den oorlog
ontstanen toestand aangaat, art. 10 van het
statuut bepaalt alleen, dat elk land be
schermd zal worden tegen eiken bulten-
landschen aanval.
De onvergankelijke verdienste van Strcse-
mann is het geweest Duitschland te hebben
gebracht tot den Volkenbond, die in dat land
aanvankelijk met bitterheid beschouwd
werd omdat hij gekoppeld was aan het Vre
desverdrag. Toch is die koppeling een ver
standige daad geweest van Wilson want had
deze haar niet doorgedreven, dat was onge
twijfeld de vorming van den Bond op den
acntergrond gekomen.
De drieledige grondslag van den Bond is:
Samenwerking, geschillenbeslechting, ont
wapening.
Bovendien heeft de Bond op zich genomen
een groeiende hoeveelheid ander werk, hu
manitair, hygiënisch, beschermend, sociaal
economisch.
Het grootste werk van den Volkenbond wil
Mr. Joekes in tegenstelling met den heer De
Kadt noemen de beslechting van geschillen.
Spreker haalde slechts aan het geschil Bul
garijeGriekenland. Er is echter een serie
van dergelijke geschillen.
Wederom onjuist is. dat de internationale
toenadering tot stand kwam buiten den Vol
kenbond om. De verdragen van Locamo zijn
tot stand gekomen onder de hoede van den
Bond. Niemand kan er aan twijfelen, dat de
liquidatie van den oorlog door Dawes-plan en
Haagsche conferentie ontstaan is in den
sfeer van den Volkenbond.
En de heer De Kadt heeft vergeten de ge-
heele procedure van de geschillenregeling,
het Kellogg-pact. En wat de souverciniteit
betreft, het doel: ontwapening is immers
juist een prijs geven van de allerhoogste sou-
verelniteit!
Tenslotte legde Mr. Joekes er den nadruk
op, dat de Volkenbond berust op de volkeren
zelf, terwijl het internationalisme zelfs in
eigen landen moeite heeft om zich te hand
haven, De Volkenbond is een menschhelds-
zaak.
Nadat Mr. Joekes gesproken had kreeg de
neer De Kadt gelegenheid tot antwoord. Hij
zeide gehoopt te hebben op een schets van
den Volkenbond. Wat de Volkenbond reeds
gedaan heeft ls niets anders, dan vóór den
Volkenbond ook gebeurde. Niet alle conflic
ten leidden vóór den oorlog onmiddellijk tot
strijd.
Zoolang men niet kan tornen aan de sou-
vcrelniteit der staten blijft de uiteindelijke
oplossing van conflicten immers aan die sta
ten en de procedure, hoe langdurig ook, zon
der waarde. Nog zijn de verdragen vodjes
papier en de landen, die ze sluiten de-
monstreeren anderzijds hun imperialisme,
onder het mom van politietoezicht, men zie
slechts naar Amerika. Wat er gebeurde na
lederen oo-log. een toenadering van oude
vijanden, dit is geen gevolg van den Volken
bond. Er wordt immers hard gewerkt aan
oorlogstoerustingen door de leden van den
Bond zelve.
Spreker kan daarom alleen heil zien in de
kracht van het internationale socialisme.
Tenslotte kreeg de heer. Joekes gelegen
heid tot repliek. De heer De Kadt, zei hij,
heeft van het door mij aangevoerde zeer wei
nig notitie genomen Wat het Amerikaansche
imperialisme betreft, Amerika is geen lid
van den Volkenbond. Wanneer de verdragen
vodjes papier zijn, dan is het Duitschland
toch maar op gevoelige wijze aan het ver
stand gebracht in dezen oorlog, dat men die
maar niet zoo verscheurt. Men moet begin
nen met de groote zedelijke waarde van ver
dragen hoog te houden. In verdragen als het
Kellogg-pact juist ligt een beperking der
souvereiniteit van de landen.
Met in het licht te stellen de beteekenis
van de kracht van de openbare meening,
tot uiting komend in den Volkenbond, waar
uit de ontwikkeling van den Bond vanzelf te
volgen ls, besloot Mr. Joekes.
De voorzitter der J. V. A. de heer P. Kuin,
die de bijeenkomst, welke zich kenmerkte
door veel enthousiasme aan belde zijden, ook
geopend had, sloot. haar.
METAALBEWERKERSBOND.
Voor de afdeellng Haarlem van den Alg.
Ned. Metaalbewerkersbond heeft voor hare
leden en genoodigden een lezing met licht
beelden georganiseerd op Dinsdag 28 Januari
in de „Centrale". De bondsvoorzitter het
Eerste Kamerlid Danz zal spreken over de
Arbeidsmethoden in de Ford automobielfa
brieken te Detroit.
INSTITUUT VOOR ARBEIDERSONTWIK
KELING.
Zondagmorgen den 26en dezer spreekt in
het gebouw van den Kegelbond Tempeliers-
straat het Tweede-Kamerlid A. H. Gerhard
over het onderwerp „De Invloed van het So
cialisme op de Moraal".
Verder wordt herinnerd aan den tweeden
avond van Mr. Dr. C. v. d. Bergh den 27en
dezer in de Centrale over een „Uitstapje in
het Hemelruim".
hij bij een kastje in de nabijheid van de ra
men en begon aan het handvat te draaien dat
zich daarin bevond. Rommelend daalden
ijzeren jaliezleën voor de belde deuren van
de studeerkamer. De detective was gevangen!
Een gemeene trek van voldoening kwam op
het gezicht van den kleinen man in de
slaapkamer. Daarop ging hij naar de klee-
renkast. zette een geruite pet op en trok een
lange ulster aan. Hij opende het venster,
waarvan de geoliede scharnieren geluidloos
draalden, wipte over de vensterbank den
donkeren tuin in. Een paar seconden later
stond hij in het verlaten park. De Nybroha-
men lag donker en zwijgend voor hem. Daar
ginds, in het Oosten, teekende zich als een
einde'.ooze lijn, de strandweg af.
Bark bleef even staan en luisterde. Uit, de
verte klonk een eigenaardig dreunend geluid:
het verward gegons van menschelijke stem
men, vermengd met rollen van rijtuigen, met
getrappel van paarden en geronk van auto
mobielen: Stockholm maakte zich op om zijn
koene vliegers te gaan begroeten. Sophus
Bark liep op een draf naar het verlaten plek
je aan de haven en nadat hij even gefloten
had, dook een motorboot op. die met gedoofde
lichten voer. Snel stapte hij in en oogenblik-
kelijk zette het vaartuigje zijn snelle vaart
In Zuidoostelijke richting voort.
Voor het Grand Hotel stond een onafzien
bare file van auto's.
De donkere nacht lag nog over de stad
Stockholm, maar in de ruime, helverlichte
zalen van het hotel hecrschte nog opgewekt,
leven. De meeste gasten die 's morgens bij
het aanbreken van don dag aan den start
van de hydroplanes wilden zijn, waren niet
naar bed gegaan en brachten in vroolUk ge
zelschap den nacht door In de ruime, luxueu-
GEEN BEDREIGING VAN DE
WATERSPORT.
Het bestuur van de Haarlemsche Jacht
club heeft het volgende adres tot het college
van B. en W. van Haarlemmerliccle en
Spaarnwoude gericht:
..Blijkens een bericht in de dagbladen is de
gemeente Haarlem voornemans op een per
ceel weiland aan de Lagedijk aan de Mooie
Hel, nabij Spaarndam, een bewaarplaats op
te richten voor vuilnis en bagger. Aangezien
door het ondiepe water van het Zulder Bui-
tenspaarne en de zich ontwikkelende vesti
ging van industrieën aan het Noorder Bui-
tenspaarne, de Mooie Hel zoo langzamer
hand het eenige water is geworden, waarop
in de buurt van Haariem de watersport kan
worden beoefend en dit voor velen, indien de
plannen van de gemeente Haarlem zouden
doorgaan, op zijn minst gesproken, geen ge
noegen meer zou zijn, meent het bestuur der
Haarlemsche Jachtclub de vrijheid te mogen
nemen tegen dit voornemen bezwaren bij Uw
College in te dienen.
Ons bestuur beseft zeer wel. dat in het al
gemeen de economische belangen op den
voorgrond moeten worden gesteld, doch waar
Juist in de laatste tijden zooveel van ge
meentewege wordt gedaan om alles, wat ver
band houdt met lichamelijke ontwikkeling
etl ontspanning, te bevorderen, is het zeker
gemotiveerd thans te wijzen op het nadeel,
dat de beoefening van de watersport bij het
doorgaan der plannen zou ondervinden, en
meent ons bestuur, dat onder die omstan
digheden deze bezwaren zeker een niet te
verwaarloozen gewicht in de schaal zuilen
leggen. Het bestuur zou het dan ook op zeer
hoogen prijs stellen, indien Uw College het
daarheen zou kunnen leiden, dat de gemeen
te Haarlem haar voornemens in nadere over
weging zou willen nemen en zou willen na
gaan of niet een andere plaats voor het be
oogde doel zou kunnen worden gevonden-
In de hoop, dat ook Uw College de door
ons genoemde bezwaren zal willen onder-
schrijve^, verblijven wij
Tot zoover dit adres.
Wij hadden over deze aangelegenheid een
onderhoud met den directeur van de ge
meentereiniging. den heer A. van DrieL
Deze verzekerde ons. dat er voor de beoe
fenaars van de watersport geen reden is om
zich ook maar in het minst ongerust te
maken.
Wat toch ls het geval? De gemeente Haar
lem heeft, zooals voor eenige weken in de
zitting van den raad gebleken is. terreinen
in Zuid^-Holland gekocht voor het storten van
het Haarlemsche vuil. Deze terreinen liggen
aan het groote vaarwater HaarlemRotter
dam, zoodat zij steeds per schip te bereiken
zullen zijn, uitgezonderd den tijd dat het
verkeer te water gestemd zal zijn door ijs.
Alleen voor dat geval heeft Haarlem behoefte
aan een reserve-terrein, want het terrein der
reiniging aan den Harmenjansweg is te klein
om daarop, als het een poosje wintert, het
vuil op t^ slaan- Per week komt er namelijk
ongeveer 1500 M3. vuil uit de stad.
Haariem moest dus zoeken naar een ter
rein om vuilnis te storten in de nabijheid
van de gemeente, dat in den ijstijd per as
te bereiken is. Omdat dit terrein natuurlijk
bulten de bebouwde kom gelegen moest zijn,
was het niet gemakkelijk om iets te vinden.
Tenslotte ls men er evenwel in geslaagd om
beslag te leggen op ongeveer 5 HA. rietland
aan de Mooie Hel, nabij Spaarndam.
Daar zal dus alleen in den winter vuil wor
den gestort. Hoeveel, is van te voren niet te
zeggen- Als het een winter is als tot heden,
wordt er in het geheel niet gestort, want dan
blijven de schepen met ■'.mil naar elders varen.
Het moet al een zeer strenge winter zijn als
de grootevaarweg op Rotterdam gedurende
eenige weken gestremd is!
Maar de beoefenaars van de watersport
hebben daarvan geen last. De Mooie Hel zelf
blijft onaangetast. Alleen het laag gelegen
rietland zal, op den duur wat opgehoopt
worden. Zoo in den zomer vuil gestort zou
worden, zou dit stank kunnen verspreiden,
maar nu niet. Als het vuil in den winter ge
stort is, wordt het meteen met een laagje
bagger afgedekt en als dan in het voorjaar de
zeilers en roeiers komen zullen zij het- met
vuil opgehoogde stukje land bedekt zien met
een reeds opkomenden plantengroei.
Tot zoover de verzekering van den dlrec-
•eur. Wij vernemen, dat de zaak ook nog
!n den gemeenteraad zal komen, want Haar-
'em heeft alleen voorkoop op het betrokken
rietland. Als de vergunning van Haartemmcr-
liede ca. verkregen is, moet de raad van
Haarlem nog het geld voor den aankoop be
schikbaar stellen.
Het is niet te zeggen hoe lang Haarlem aan
dit reserveterrein voldoende heeft, maar als
het niet te streng wintert ls er zekerheid dat
het voor langen tijd voldoende is.
se hall van het hotel of in het mondaine
café-restaurant. Toch lag achter dit masker
van algemeene opgewektheid een nerveuze
angst en spanning om wat morgen misschien
weer voor verschrikkelijks kon gebeuren.
Een heer trad haastig de vestibule binnen
en ging met een korten groet op den nacht
portier toe: „Kan ik meneer Parker nog
spreken?"
De portier wierp een verbaasden blik op
den laten bezoeker en zei buitengewoon be
leefd en bijna fluisterend: „Neen Excellentie;
nadat meneer Parker met u is uitgegaan is
hij nog niet teruggekomen".
De aangesprokene keek nu op zijn beurt
verbluft: „nadat hij met mij
„Meneer Parker met mij? Maar ik ben den
heelen dag hier niet in het hotel geweest
ik kom rechtstreeks uit den ministerraad."
„Neemt u mij niet kwalijk, Excellentie, dat
ik het waag u tegen te spreken. U hebt mij
zelf vanavond uw kaartje gegeven dat ik
meneer Parker overgereikt heb toen hij thuis
kwam. Ik weet het positief".
„Mijn kaartje?" herhaalde de bezoeker
peinzend„mijn kaartje? Wat stond er
dan op dat kaartje dat lk u gegeven zou
hebben?"
„Het was geen visitekaartje", corrigeerde
de portier zichzelf. „Het was een blaadje uit
een blocnote en daarop stond met inkt ik
heb het u met mijn eigen oogen zien schrij
ven: „Dr. Sophus Bark verwacht meneer
Horace Parker in de kleine conversatiezaal".
De stem van den bezoeker beefde terwijl
hij zei: „Ja, dr. Sophus Bark, dat ben ik.
maar ik verzeker u Plotseling sloeg hij
zich met de hand op het voorhoofd en alle
kleur verdween uit fijn gealcht,
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1541
NED. VEREEN. VAN SPOOR- EN
TRAMWEGPERSONEEL.
DRIE LEDEN GEROYEERD.
Door de afdeeling Haarlem van de Ned.
Vereenlglng van Spoor- en Tramwegperso
neel werd Donderdagavond in het Blauwe
Kruis een buitengewoon druk bezochte ver
gadering gehouden, onder leiding van den heer
J. D. Mulder. Voor het Hoofdbestuur waren
op deze vergadering aanwezig de heeren H.
J. van Braambeek en G. Joustra, resp. secre
taris en 2de voorzitter van het Bondsbe-
stuur.
Ingekomen was een verzoek van een groot
aantal leden om een ledenvergadering te be
leggen ter bespreking van een oneenigheid
onder het werkplaatspersoneel.
Over deze quaestie werd het woord gevoerd
door den heer Joustra.
Verschillende der aanwezigen namen aan de
gedachtewisseling over deze aangelegenheid
deel, waarop ten slotte voorgesteld werd een
commissie van onderzoek te benoemen om
na te gaan of het betrokken lid in strijd heeft
gehandeld met de voorschriften der organi
satie. Deze commissie van 3 personen zal dan
op een binnenkort te houden vervolgverga-
dering verslag uitbrengen, op welke vergade
ring dan tevens een besluit zal worden geno
men.
Hierop kwam in behandeling het voorstel
van het Hoofd- en afdeelingsbestuur om tot
royement over te gaan van drie leden, welke
In het z.g. Comité van Actie zitting hebben.
Tegen dit voorstel van het bestuur had een
lijst gecirculeerd, inhoudende het verzoek het
royement niet te doen doorgaan.
De heer Van Braambeek gaf in een uit
voerig betoog de reden aan waarom het be
stuur tot dit besluit moest komen. Hij wees
hierbij op hetgeen door de personen dis in
Rotterdam in een dergelijk comité zitting
namen is verricht, namelijk: met alle mid
delen de organisatie afbreuk doen. Alvorens
met het voorstel te komen hebben de be-
sturen eerst een bespreking gehad met de be
trokkenen, doch dezen verklaarden dat ze
zouden doorgaan met hun werkwijze en wei
gerden 'n opgestelde verklaring te onderteeke
nen.
Volgens de besturen handelen deze per
sonen in opdracht van Moskou.
Over dit voorstel werd door verschillende
aanwezigen het woord gevoerd, enkelen gingen
op heftigen toon tegen het voorstel in. doch
het werd tenslotte met groote meerderheid
aangenomen, zoodat de drie leden zijn ge
royeerd.
„Daar steekt iets vreeselijks achter, ver
moedelijk een misdaad. Maar is meneer
Por.... meneer ParkerKunt u gewaar
worden waar hij naar toe is gegaan?"
Ook op het gezicht van den portier was nu
een ernstige trek gekomen.
„Ik ben ondertusschen twee uur vrSJ ge
weest en pas een kwartier geleden terugge
komen," zei hij. Hij keek met aandacht naar
de verschillende brieven en papieren die
sedert zijn vertrek voor de verschillende
gasten waren binnengekomen en zei plotse
ling terwijl zijn gezicht verhelderde:
„U hebt geluk. Excellentie; hier ligt de
copie van een telefoonbericht dat meneer
den nacht doorbrengt ln een villa aan het
Berzeliipark No. 11 en dat alle berichten die
er voor hem komen daarheen per telefoon
moeten worden doorgestuurd.
De bezoeker draalde zich haastig om, riep
een auto aan en gaf den chauffeur het adres
dat hij zoo juist van den portier had ge-
gehoord. De electrische schel klonk luid door
de villa. In een van de kamers ging het licht
op en tusschen de tralies van een van de ra
men verscheen het gezicht van Herbert
Porter.
,,Wat beteekent dat allemaal, meneer Por
ter?" vroeg de minister ademloos en met
trillende stem. „In het hotel vertellen ze dat
u door een heer bent afgehaald die er pre
cies zoo uitzag als ik en die mijn naam
Opeens zweeg hij en staarde de verschij
ning aan het venster met wijd-open oogen
aan: „MaarU bent Mr. Porter niet eens")
en bevend deed hij een stap achteruit..
De ander glimlachte en knikte- En van den
anderen kant van het venster hoorde Sophus
Bark: ..U hebt gelijk. Ik ben Herbert Porter
niet, lk ben John Moreland, zijn secretaris
MOEILIJK BESLUIT
<Nadruk verboden).
NED. FOTOGRAFEN PATROONS
VEREENIGING.
OPRICHTING AFD. HAARLEM.
Dezer dagen werd ln één der zalen van
Brinkmann een vergadering gehouden van de
Nederlandsche Fotografen Patroons Vereeni- i
ging. Deze vergadering stond onder leiding
van den heer C. G. Leenheer, voorzitter van
het hoofdbestuur te Amsterdam.
Het eerste deel van den avond was gewijd
aan de beschouwing van werken van voor
aanstaande Berlijnsche en Dresdener foto
grafen, waarbij de heer Adr- Boer een toe
lichtende voordracht hield.
Daarna werd, na ampele bespreking, beslo
ten tot opriching van een zelfstandige af
deellng Haarlem en Omstreken.
Vrijwel alle fotografen uit Haarlem en om
liggende gemeenten waren tegenwoordig en
nadat met algemeene stemmen tot de op
richting beslot-en was, werden in het bestuur j
van de afdeeling gekozen: de heeren Weyerfc j
van Zanen, voorzitter B. Zweers algemeen
adjunct, R. Sasburg (Bloemendaal) secretaris-
penningmeester.
Het doel der organisatie van de fotografen
patroons is: bevordering van onderling contact
en het bestrijden van uitwassen zooals het
cadeaustelsel, die dit mooie vak ernstig scha
den.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Terug te bekomen bij De Vries, Korte Be- j
gijnestraat, 28, accu; Dieckmann, Prins Hen- j
drfklaan 127. Overveen, armbandhorloge;
Muusse, Ruychaverstraat 26, bril; Valk, Cor-
nelissteeg 15, beursje; v. Uden, Oost-Indië-
straat46, kerkboekje; Bur. van politie Sme-
destraat, bal; We ij er s. Riouwstraat 18, kin
derhandschoen: Kennel Fauna: bruine hond
grijze kat en witte kat; Kruljer, Kennemer-
straat 19 rood; Koomen, Brouwersstraat 73
rood, kindermuts; Schipper, Vooruitgangstr. I
89 rood, portemonnaie met inhoud; Vergens,
v. Zeggelenstraat 2, portemonnaie; Franken, I
Gen. Joubertstraat 42 rood, potlooden: Hul-
schebosch, Cruquiusstraat 12, kleedlngstuk-
ken; Brugman, Duvenvoordestraat 45, ro
zenkrans; Roos, Gortestvaat 5, rijwiel; Snij
der, Brandstraat 3, sleutells.
INGEZONDEN MEDE DEELINGEN
a 60 Ct». per regel.
^C! GA BET
en hoofdassistent. Ik vertegenwoordig mijn
meester hierenik zit, gevangen!"
De minister viel van de eene verbazing in
de andere. ..Maat. wat heeft dat allemaal in
vredesnaam te beteekenen?" riep h'j wan
hopig uit.. Waar is meneer Porter dan? Hij
is niet hierhij is niet. in het hotel..
zijn secretaris zit gevangen en over een
half uur gaat de zon op. Dan beginnen do
vliegdemonstraties.en.... enmeneer
Porter
De secretaris hief langzaam het hoofd op.
En met een lach op zijn gezicht, maar toch
ook met Iets plechtigs in zijn stem. zeide hij:
meneer Porter is op zijn post, Excellentie!
Daarginds, achter het nog schemerige zout
meer, schoot een gloeiende garve omhoog. Als
door een machtige, onzientbare hand ver
scheurd, spleten de nevels vaneen en glorie
rijk steeg ln de verte de vurige zonnebal om
hoog. Een gemurmel van stommen zwol in
de koele klaarte van den herfstmorgen. In de
verte klonk een schot over het water en in
de lucht werd het zoemen van een vliegtuig
motor hoorbaar. Een jubelgeroep uit tien
duizenden kelen begroette den eersten vlie
ger, wiens toestel als een kleine vlek in den
wijden hemelkoepel zichtbaar werd.
(Slot volgt).
T, per
a/h-a
Wanneer je een trein moet halen en de tram wordt door
verkeersstoornissen opgehouden Telkens als je besluit om
eruit te springen en het laatste stuk hard te loopen, gaat
de tram ook weer wat vooruit en als je dan weer besluit
te wachten, doet de tram hetzelfde.
